N<\ 14-748
Vrijdag 20 Maart.
A0. 1908.
(Seze (govrant woïdt dagelijks, met uitzondering
van (Zonen feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
r
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
(ets over de beginselen en hoofd
bepalingen onzer Strafwetgeving.
FEUILLETON.
Hase* plicht ^elro&sw.
PRIJS DEZER COURANT»
Voor Leiden per week 8 Oentij per 8 maenden I I f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd lijn 1.30.
Franco per poit 1.65,
PRIJS DER ADVERTENTIENi
Vao 1—0 regels 71.05. Iedere regel meer 70.171. - Grootere letters naar
plaatsruimte. - Kleine advertentiën tcd 30 woorden 40 Oents contant j elk
tiental woorden meer 10 Oents. - Voor het Inoasseeren wordt7 0.05 berekend.
ORANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gelet op de artt. 12 eo 37 der Drankwet;
Brengen ter algemeen© kennis, dat door
B. SCHREUDER, wonende be Lei-den, eeir
verzoekschrift is ingediend, om verlof voor
den verkoop van uitsluitend alcoholvrijen
drank, voor gebruik ter plaatso van ver
koop, in een benedenlokaal van het perceel
pooge Rijndijk No. 70.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 20 Maart 1908.
III.
Dat, met het oog op hetgeen aan liet slot
van ons vorig artikel werd gezegd, het be
denken van een goed strafstelsel een uiterst
moeilijke zaak is, behoeft weinig betoog.
Wanneer do maatschappij zich beveiligt
door het opleggen van straffen aan hen die
ln strijd met de bestaande voorschriften
handelen, dan behoorde dat inderdaad op
zoodanige wijze te geschieden, dat de be
drijver van het feit werd gestraft en niet
anderen met hem. Zeer vaak wordt hij deor
het ondergaan der straf van zijn midi'e'en
tot levensonderhoud beroofd, waarvan hij
persoonlijk minder de nadeden onde vindt.
Die nadeeien komen neer op het hoofd van
bon, die door ziin arbeid plegen te worden
onderhouden en juist dezen hebben zich aan
geen strafbaar feit schuldig gemaakt en zijn
/dan ook niet veroordeeld geworden.
Zooals wij weten is bij ons Je eenzame
opsluiting regel gewerden en kan dco voor
een aantal jaren worden opgelegd. Deze
eenzame opsluiting wordt door de wet ge
naamd: gevangenisstraf in afzonde
ring ondergaan, hetgeen evenwel
volstrekt niet hetzelfde is. Men zag er het
beste middel in om mensehen, die werk lijk
verhard zijn in het kwade, tot inkeer te
brengen. De practische uitkomsten hebben
echter sinds lang aangetoond dat men hier
bij in grove dwaling vervallen ie, en niet
het minst omdat men van afzondering
in eenzaamheid vervallen is.
Gevangenisstraf van vijf jaar of minder
wordt bij ons geheel, die van longeron duur
gedurende de eerste vijf jaren in afzonde
ring ondergaan.
De feiten zei ven bewijzen dat werkelijk
van eenzaamheid sprake is. De oei toch is
een verblijf van ongeveer acht vierkante
meters, spaarzaam verlicht door malglas.
zonder uitzichten slechts van de all rnood-
zakelijkste meubelen voorzien. In Jit ver
blijf worden dagelijks tien uren ct wer
ken doorgebracht. Het wordt slechts voor
een halfuur per dag verlaten voor een
wandeling in de open lucht, in ee:i nauwen,
door muren afgesloten gang. Af en toe
wordt door de beambten een vluchtig be
zoek in do cel gebracht, waarbij zooveel
mogelijk absolute stilte in. acht wo geno
men. Natuurlijk heeft dit in de eersto
plaats betrekking op den gevangene zelf, die
van alle aanraking met de buitenwereld is
afgesloten.
Ook hieruit blijkt weer het onmenschkun-
dige van ons strafstelsel, want het spreekt
vanzelf dat door dat alles, of veel er van,
de straf voor den een oneindig zwaarder
moet zijn dan voor den ander en juist zij
het zwaarst worden getroffen die slechts
gedwaald hebben. Dc hoofdvraag is even
wel: welke invloed deze wijze van handelen
op lichaam en geest van den g?vang:ne
moet hebben? Bereikt de Staat door zijn
stelsel het eenige doel dat hij in clezo kan
en mag hebben?
Men kan op die vraag onmogelijk anders
dan ontkennend antwoorden. Immers, de
zeer eentonige arboid, zelden overeenko
mende met de wenschen en gesohikth.id van
de gevangene, werkt geestdoodend. Volko
men afzondering van de wereld kan tijdelijk
goed zijn, maar vermindert de g rchikfcheid
om later opnieuw de maatschappelijke
plichten naar eisch te vervuilen. Bezwaar
lijk kan zoo iets het gemoed verzachten.
Integendeel zal het allicht verbitteren en
voor velen zal de volkomen afzondering een
duldelooze kwelling zijn, een marteling, die
eenvoudig de natuur der straf verandert,
door haar buitenmate te verzwaren. Zeer
vaak zal de gestrafte achteruitgaan, terwijl
het juist de bedoeling moet wezen, hem,
waar dit althans noodig mooht zijn, geeste
lijk en zedelijk te verheffen, omdat hij nood
zakelijk later in de samenleving weer al zijn
plichten naar eisoh moet vervullen en cl©
Staat dus het publiek belang alleen dan
behartigt, wanneer hij den gevangene beter
dan voorheen in de maatschappij terug
zendt.
Straf moet er zijn; maar kwaad mag niet
worden aangedaan. Dit geldt wel in de
eerste plaats voor de straffen zclven, maar
het geldt toch ook zeer zeker voor clo wijze
waarop de straf wordt toegepast, ook om
dat daarbij veel aan hoogere en lagere
ambtenaren cn aan de persoonlijke geschikt
heid en gezindheid van deze moet worden
overgelaten.
Men heeft wel eens gemeend, dat zachte
behandeling van gevangenen ee.i ziekelijk
verschijnsel van den tijd is, waardoor wel
licht het verblijf van afzondering zijn af
schrikwekkendheid zoude kunnen verliezen
en dus indirect zou kunnen leiden t t een
opnieuw vervallen in hetzelfde kwaad. Wij
moeten echter opmerken dat de straf zelve,
bestaande in afzondering van de buitenwe
reld, gepaard met strenge tucht, toch altijd
behouden blijft. Dc meer humane behande
ling verteg:nwoordigt ook wel degelijk een
stelsel: dat van te behouden wat niet voor
de maatsoliappij verloren was. En het moet
dan ook helaas getuigd worden, dat om
Nederlandsch strafstelsel niet afschrikwek
kend werkt. Het aantal recidivisten, d. w. z
van hen die later terugkeeren, is daarvoor
te groot en de ervaring leert dat zoowel
zedelijke als lichamelijke achteruitgang
het vaak voorkomende gevolg van de volko
men afzondering is en van do wijze waarop
deze is ingericht
Leiden, 20 Spaart.
De heer J. A. van Hamel tevens
wethouder zal morgen alhier 25 jaren ah
notaris gevestigd zijn. Vroeger was hij no
taris in Nederlandsch Oost-Indiëdaarna
werd hij den 18den Juli 1882 te Oldemarkt
notaris om vervolgens den 21sten Maart
1883 benoemd te worden tot notaris to Lei
den, ter verwisseling van zijn standplaats
met die van nu wijlen notaris P. J.
Broekhoff.
Gisteravond hield de Fricschc vereeni-
ging „Stanfriea" op de bovenzaal van „In
den Vergulden Turk" een recht-gczelligen
avond. Zij had nl. in oud-Friesehen trant
een „kofje- en koekejoun" (een koffie- en
koekavond) georganiseerd.
Het gezelschap zat in^lange rijen aan
tafels, er werd koffie geschonken en Friesoh
gebak gepresenteerd, terwij] de mannen uit
lange pijpen echte Friese® baai rookten.
Tegelijk werd een afwisselend programma
uitgevoerd: voordrachten in ernst en luim,
natuurlijk in de Friesche taal, cn er werden
Fricsch© liederen gezongen, zoowel dooi
het koor als door de aanwezigen.
Het was een zeer specifiek Friesche
avond, waarvan dc talrijke aanwezigen op
recht genoten.
Een zestal nieuw© leden traden weder
toe. Aan het slot werd er nog een enkol
dansje gedaan.
In het Nutsgebouw alhier werd gister
avond de zesde of laatste Winterlezing
19071903 gehouden. Als sprek.r trad op
ds. A. J. Roozemeyer. van Sluis, met het
onderwerp: „Drie tijdperken uit het leven
van Frederik Hendrik."
Ter inleiding verplaatste d© spreker zijn
gehoor reeds dadelijk in den geest naar dat
roemrijk© en glorievolle tijdperk van ons
vaderland, hetgeen hij niet voornemens was
in zijn. geheel te behandelen, maar waaruit
hij hier en daar een greep wilde doen, op
dat daardoor uit dat tijdperk onzer histo
rie eenige levende beelden zich aan ons
Kouden vertopnen, aan ons zouden voorbij
gaan, nalatend© indrukken van den toe
stand ©n de gesteldheid van ons land cü
van ons volk in die gouden dagen.
En daartoe deed spr. zijn belangstellend©
hoorders een blik slaan op kerkelijk en
godsdienstig gebied in dat tijdvak; niet on
kel een tijdvak van uitstervende twisten,
van meerdere vrijheid dan. een vorig© perio
de, welk© echter nog geen plaats gaf voor
vrijgeesterij; maar ook en veel meer een
tijdperk van diep ing.egrifte gehechtheid
aan Jezus Christus, waarin het „Eén ding
is noodig" de grondtoon was in huis en in
het volksleven, dit laatste zich o. ra. uitende
in het bidden vóór den slag te water en te
land, het psalmenzingen en de dankstonden
na de overwinning. Het goede overtrof in
die dagen het kwade; er was een levendige
belangstelling in de dingen, waarom het
den Christen gaat.
In de tweede plaats stond spr. stil bij het
volksleven en de welvaart. Het volksleven
was opgewekt, dank zij de gioote mate van
welvaart, voornamelijk door do winsten uit
de Indien. Er heersohte rijkdom, maa: ook
te groote weelderigheid en af te keuren
spilzucht (dwaze tulpenhandel). Ook echter
te prijzen spaarzaamheid. En aan veie
schatten werd voor zieken en armen en be-
hoeftigeD een heerlijke bestemming gegeven,
waarvan velen nog in onze dagen, ook in
Leiden, den zegen ondervinden.
In de laatste plaats bepaalde spr. zijn
gehoor bij de beoefening van wetenschap en
kunst in haar verschillende uitingen en
toonde aan hoe ook op dit gebied on3 Hol
land een eere-plaats innam, hoe het door
en om een en ander in heel de wereld hoog
stond aangeschreven.
Spreker eindigde mef de betuiging, dat
met God ons land groot was en groot zijn
kan; dat het land en volk zonder God niet
wèl kan gaan.
Op Maandag 6 April a.s. zal plaats
hebben de aanbesteding van het afbreken
van de perceelen Paardenstecg No. 3, 5, 7
en 9, alhier, ten dienste van dc verbreeding
van genoemde steeg en op Maandag 13
April het verbrecden van d© Paarde-nsteeg
en van d© Bprstelbrug.
D© Leidsche Vcrecniging tot bevorde
ring van herhalings-, vak en ambachtson-
denvijs, hield gisteravond onder presidium
van den heer J. C. Huisman Jr., haar thans
voltallige bestuursvergadering.
Er had met dc nieuw gekozen bestuursle
den een verdeeling der functiën plaats, door
stemming. Het bestuur bestaat thans uit de
navolgende heeren J. C. Huisman Jr., voor
zitter; dr W. Lente, vicc-voorzitter; L
Veilbrief, penningmeester; P. de "Wilde Pz.f
secretaris, en A. J. Binnendijk Sr., D. Wil
helm. A. J. Corts, J. H. Jansse, J. C. A
Binnendijk, B. Windomüller, A. T. Oahcn
en J. Berman, leden.
De drie laats ten zijn gekozen in cl© plaats
van de heeren Kruisinga, Vos cn Dee.
De 1ste luitenants M. W. de Wit cn jhc.
O. G. Bloijs van Treslong van het 2de reg.
vcld-art. onderscheidenlijk fc© 's-Gravonhag©
en Leiden, worden 21 April a. s. gedeta
cheerd bij de Constructicwerkplaatsen te
Delft.
Voor het examen nuttige handwerken
is te 's-Gravenhage geslaagd mej. O. van
dor Ham, t© Hillegom.
B. en Ws. van 's-Gravenhage hebben
den Gemeenteraad praeadvics uitgebracht
op de volgende motie:
„De Raad, van oordeel, dat, ten einde
al zijn leden in staat to stellen zonder finan
cieel© opofferingen hunnerzijda bun taak
naar behooren te kunnen vervullen, finan
cieel© vergoeding voor afdeelings- en com
missievergaderingen behoort to worden ge
geven, noodigt B. en Ws. uit hieromtrent
praeadvies uit te brengen."
In hun praeadvies betoogen B. cnWs.
dat het toekennen van presentiegeld, als
in dc motie bedoeld, in strijd zoud3 zijn met
do wet. Zij voegen hieraan toe, dat blijkens
een door hun ooilege bij een zestiental der
voornaamste gemeen! ingesteld onder
zoek, in geen dier gemeenten door de
Raadsleden eonig© geldelijke vergooding
voor het bijwonen van afdeelings- en com
missievergaderingen wordt genoten
Gistermiddag had in het Alexander-
park te Hilversum de cerste-steenlegging
plaats van de R.-K. Kweekschool voor on
derwijzers in het aartsbisdom U'.recht.
Bij de plechtigheid waren o.a. tegenwoor
dig do vicaris-generaal rngnr. dr. H. J
Th. Brouwer, de geestelijken van do St.
Vitesen van de O. L. Vr. Parochiën te Hil
versum, de onderwijzers cn fraters d-r R.-K.
jongensschool, het bestuur der R.-K.
Schoolvereenigiüg aldaar, do heer Zeiler-
hof, bestuurslid van do vcreeniging van
R.-K. onderwijzers „Lutgerus", de regen*
ten van het St.-Anna-gesticht, de besturen'
der beide R.-K. scholen en de frater-overste
van het R.-K. Gregoriushuis te Utrecht.
Mgnr. Brouwer, die den eersten steen
legde, sprak een redevoering uit, waarin
hij er o. o. aan herinnerde, dat deze plech
tigheid juist op den St.-Jozefïdag plaats
greep.
Met heb oog op het bij den gemeente
raad van 's-Gravenhage nog altijd aanhan
gige vraagstuk betrelfendc het grondb d.ijf,
is de heer Simons, wethouder van finan
ciën. vergezeld van inr. dr. Talma, ch_f der
afdeeling financiën ter gemeentesecretarie,
gisteren naar Diiibschland gegaan, met
het doel in verschillende Duitsche steden,
o. a, Dus&eldorf en Berlijn, persoonlijk een
onderzoek in to stellen naar de regeling
van het grondhedrijE aldaar, cn meer in het
bijzonder d© inrichting van gemeentelijk*
hypotheekbanken na te gaan. Deze dienst
reis zal ongeveer twee weken vorderen.
Dc burgemeester van Rotterdam heef!
gisteren in d© vergadering ran clon ge
raeenteraad medegedeeld, dat hij van cle
Koningin bericht heeft ODlvangen, dat het
Haar voornemen ia met Haar Gemaal op
Dinsdag 31 Maart een bezoek aan die ge
meente to brengen.
In verhand hiermede heeft de burgemees
ter, mr. Zimmerman, die lieden de stad
met enkele weken verlof zou verlaten, zijn
vertrek uitgesteld.
Vermoedelijk zullen de Koningin cn de
Prins tu&sohen het dljcuner en liet dinei
to Rotterdam vertoeven.
Reeds het vorig jaar heeft het plan vooi
een bezoek aan Rotterdam bestaan, dat ten
govolgo van de bootwerkersstaking eu d«
daaraan verbonden ongeregeldheden niet is
doorgegaan.
Bij den Raad zijn voordrachten ingedicDcf
voor een eersten geneesheer en een heelmees
ter aan het nieuwe ziekenhuis aan den Berg
weg, aldaar. Op de eerste voordracht zijn
geplaatst de heeren dr. II Burgerhout, arts
te Amsterdam, N. Voorhoeve, arts t«
's-Gravenhago, en dr K. A. Rombach, arts
te Roterdam. De tweede voordracht tevat
do namen der beereu dr. B. Boks te Rott
dam, J. Ph. Backer te Amsterdam en dr.
F. B. d© Wall© te Haarlem.
In dezelfde, zitting kwam o.a. een schrij
ven ir van den neer P. Haverkorn van
Rijsewijk, houdende verzoek om ontslag al?
directeur van het Museum Boy mans.
B. en Ws, stelden voor dit ontslag op dr
meeat eervolle wijze te vcrleencn, ondci
dankbetuiging voor do ve'lo en langdurig©
diensten in di© betrekking aan d© gemeen
te bewezen. Dienovereenkomstig werd b&
sloten.
De gemeenteraad heeft 155,000 gld. toe
gestaan voor uitbrei-irg der electrisch©
installatie van onderstation A aan de Cool-
vest, e-.i 19,900 gld. tot stichting van een
nieuw laboratorium voor den Keurings-,
dienst van voedingsmiddelen.
Eenig debat werd gevoerd over de vraag
of verstrekking van uniformklcpding aan
ambtenaren voor j msioen moet medetellen.
Door don heer D© Klerk werd een motio
ingediend om B. en Ws. uit noodigen do
verordening zoodanig t© wijzigen dat daar
uit blijkt dat dit het geval zul zijn.
De meening van den Raad bleek verdeeld.
De wethouder Muller bestreed do motio,
23)
Hij boog spottend.. „Jij hah: beter in
Amerika gepast dan ilk. Daar aobber de
menschen ook al zoo'n vreemd idee omtrent
werken. Nu, bij jou is het zeker het
burgerlijk bloed van een kruidenier, van
rtvien je afstamt ik ben t© veel aristo
craat om je te begrijpen. Maar ik wil j©
niet verhinderen om op jou eigen manier
gelukkig te worden, als je mij maar rustig
mijn'gang wilt laten gaan".
„D©e, zooals je wilt, maar verlang niet,
dat ik nog langer onz© verhouding voor
do familie Tornau geheim zal houden."
„Maar dat is het juist, wat ik wel ver
lang. D© familie Tornau is met de barones
goed bevriend; zij zou zeker onzo geschie
denis gewaarworden."
„Dat alles is voor mij geen redon, om
niet nog vandaag alles to vertellen," zei
ze gehaast, maar beslist.
Hij richtte zich in zijn geheel© lengte op,
©n keek haar somber aan. Zwijgend namen
ze elkaar op als een paar worstelaars vóór
het gevecht.
Toen kwam er een zachte, smeckende uit
drukking in zijn oogeneen uitdrukking,
daaraan Ren at© vroeger nooit weerstand
had kunnen bieden en die haar ook nu
^eer onrustig maakte.
„Nu, goed, Renate. Do© dan maar zoo-
hls j© wilt. Maar dit eene wil ik j© nog
Peggen- als jo onze verhouding bekend
to&akt cn men weet, dat ik je heb verlak
ten, dan is het niet alleen onmogelijk
aanzoelk om do barones te doen, maar ik
zal ook mijn betrekking verliezen. Ik sta
dan zonder een cent. Nu moet jo het zelf
maar weten, het komt er voor zulk eou
vent als ik ben ook eigenlijk niet op aan.
Maar jij?. Voor zoover ik jou ken, zal je
geen rustig oogenblilk meer kunnen heb
ben, als je het gevoel hebt, dat jij mij de
mogelijkheid van te blijven leven hebt af
gesneden."
Zij hield zich met bevende vingers aan
do bankleuning Vast. In haar donkere
oogen welden tranen op. Het leek haar een
vreeselijk© droom, wat zij ocleefde, cn een
verschrikkelijke angst maakte zich van haar
meester.
Hij wendde den blik niet van haar af
Tegen z'ju wil ontroerde hem haar wanhoop
en voor do eerste maal werden er betere
gevoelens in hem wakker. De wensch kwam
bij hem op haar in zijn armen te nemen en
te zoggen: „Kom, wij behooren toch bij
elkaar, laat ons te zamen den strijd tegen
het leven opnemon!" Maar daar trof hem
een koude, trotsche blik uit haar oogen en
hij begreep wel, dat het te laat was voor
een verzoening, ook al zou hij het willen.
„Het is goed", zei ze, „ik zal zwijgen,
totdat wij gescheiden zijn."
„Ik dank je," zeide hij.
„En laat me na alleen."
„Ik ga al. Maar laat ons in vrede van
elkaar gaan, Rennte; en vergeef me, als jo
kunt." Zij kuiket slechts zwijgend met het
hoofd.
Hij keerde zich dralend om, toen vroeg hij
nog: „Ais ik iets met je te bespreken heb
omtrent deze geschiedenis, hoe kan ik je
dan vinden V
„Ik ga eiken dag om dezen tijd naar deze
plaats, als het goed weer is. Of jo kunt
m© hier vinden óf op het voetpad langs den
vijver. Bespaar me echter elk onnoodig on
derhoud. Alleen als het beslist noodzakelijk
is, kun je mij opzoeken. Het zou kunnen
gebeuren, dat men ons samen zag en dan
zou ik wel moeten spreken."
„Het zal gebeuren, zooals jij het ver
langt."
Hij sprong op zijn paard eo reed vlug
weg. Zij keek hem na, totdat hij verdwe
nen was.
Het hooge, zalige geluk ©n dc ellende der
wanhoop, alles, wat deze man eens bij haar
had wakker geroepen, doofde voor haar op,
als een rilling ging het over haar lichaam
en plotseling kwam een sterk verlangen bij
haar op, naar Rolf toe te gaan en hem al
les te zeggen. Maar zij mocht dat niet doen,
wild© ze den andere niet in het ongeluk
storten.
Eens zat do familio op Tornau op de ver
anda koffio te drinker». Renate ging juist
met een blaadje met roomkannetje cn sui
kerbakje rond, toen Melanie von Berkow
met haar stalmeester kwam aanrijden cn
voor de veranda stilhield.
Renate schrok dermate, dat het kannetje
van het blaadje viel en d© inhoud op den
grond terecht kwam.
Mevrouw von Berkow Lacht© schijnbaar als
niets vcrmcedcnd, richtte haar blikken ech
ter onderzoekend op liet gelaat der jonge
vrouw.
„U begint werkelijk zenuwachtig te wor
den in den laatsten tijd", zei Rolf glimla
chend tot haar en raapte het roomkanne-
tio OD-
„Ik schrok cr van, dat d© paarden zoo j
woest kwamen aandraven", zei ze, haar
best doende te glimlachen.
„Ik vraag vergeving, mevrouw Werken -
tin. ziet er werkelijk uit, alsof u ecu spc-A
hadt gezien. Mevrouw von Tornau, kunnen
mijnheer von Trachwilz en ik een kop koffie
krijgen?"
„Ja, natuurlijk. Komt u als 't u belieft
binnen."
Trachwitz sprong van zijn paard en
hielp Melanie afstijgen. Zij nam haar rij
kostuum hoog op en liep naast hem dc
trap op.
Toen zij Trachwitz eau de aanwezigen
voorbelde, hield ze Renate steeds in het
oog. Deze had al haar wilskracht verza
meld en scheen geheel kalm. Ook Tracü
witz verried door niets, dat er iets onge
woons in hem omging en Melanie kwam
tot do overtuiging, dat do beiden reeds
met elkaar hadden gesproken. Zij besloot
daarom, scherp op te letten.
Trachwitz werd op Tornau zoo vriende
lijk ontvangen, alsof hij heer von Berkow
was. Daar hij zeer gemanierd en voorko
mend was, maakte het voor deze goed©
menschen, die geen dwaas vooroordoel had
den, niet3 uit of hij een afhankelijke po
sitie bekleedde.
Melanie was eveneens buitengewoqt voor
komend tegen hem. Ten eerste mooht zij
gracg zoo'n beetje flirten, ten tweed© hoop
te zij Rolf jaloersch te maken, cn ten
derde wild© ze opletten welken indruk haar
gedrag tegenover Trachwitz op R. aio zou
maken.
Zij had vandaag echter nit veel succes
van haar handelen. Noch Renate noch
^••ochwitz liet ook maar het minst uit
hun houding iets bemerken, waaruit ze ge
volgtrekkingen kon maken.
Wel wierp Trachwitz af cn toe snel een
blik naar zijn vrouw, maar zóó, dat nie
mand het bemerkte, cn Renate diendo n:eb
kalme waardigheid do koffie rond, of
schoon haar hart klopte of het zou sprin
gen en zij van ganse her harte wensch te,
dat dit pijnlijk samenzijn voorbij was.
Melanie scheen echter geen lust te heb-
ben, zoo gauw op te breken. Zij wikkelde
Rolf in een druk gesprek en vroeg zijn
raad in verscheiden aangelegenheden, dio
ze best aan haar wachtmeester had kunnen
overlaten, maar dio z© aangreep als ge
schikte gelegenheid om hem te boeien.
Rolf bemerkte niets van deze bedoeling.
De Iknapste man laat zich gemakkelijk o©-
driegen door een vrouw, die niet half:.oo
verstandig- aJs als hijzelf Vele vrouwen
zijn in het leven geboren actrices c i lei
den den man gemakkelijk precies daarheen
waar ze hem willen hebben. De man meent
dan gewoonlijk nog te besturen, maar hij
wordt gestuurd.
Mevrouw von Tornau had Molente'? tac
tiek reeds lang doorzien en daar zij de
barones niet goed gezind was, wegens het
leed, dat deze haar zoen had aangedaan,
gund© ze haar van harte een kleine neer
laag. En dat haar zulk een nederlaag bo
ven het hoofd hing, was voor de oude da
me een uitgemaakte zaak. Een Tornau kan
niet meer liefhebben, waar hij heeft loeren
verachten, en de vrouw met al haar rijk*
dom zou haar als schoondochter niet half
zoo welkom zijn geweest cis Renate haar
zou zijn.
(Wordt vervolgd.)
