N». 14-718
Vrijdag 14 Februai'i.
A°. 1908.
(Deze (Ccurant wordt dagelijks, met uitzondering
van §pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
ticdor onzB Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Onsciauldi^.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor LeideD per week 9 Gentsper 3 maanden l f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd rijn f 1 30.
Franco per post165.
PRIc'S DER ADVERTENTlKNt
Van 1—6 regels f 1-05. Iedere regel meer 0.174. - G-rootsre letters naar
plaatsruimte. - Kleine adverteatiën van 30 woordeD 40 Gent» contantelk
tiental woorden meer 10 Gents. - Voor het inoasseeren wordt/"0.05 berekend.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Go/ien*art. 8, -te alinea, ninder-
wefc;
Brengen bij dezo ter algemeeno kennis,
dat door hen vergunning is verleend aan
L. J. CASTELEIN, en rechtverkn genden
tot het oprichten van een heetc-lucht-ov-n
in de bakkerij in het percoel Lage Rijndijk
No. 9, kad. bekend in sectie K. No. 1245.
En geschiedt tnervau openbare kennis
geving door plaatsing in hot „Leidscb
Dagblad".
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN H ICY KT. Secretaris.
Leiden, 14 Februari 1908.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gelet op rle artt. 12 en 37 der Drankwet;
Brengen ter algemeeno kennis, dat door
J. F. FELTKAMP, hotelhouder, wonende te
Leiden, een verzoekschrift is ingediend,
om verlof voor den verkoop van alcohol-
houdenden, anderen dan sterken drank,
voor gebruik ter plaatse van verkoop, in
het benedenlokaal van het perceel Lam
mermarkt 1, 3. 5.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 14 Februari 1908.
Do Commissie van Financiën uit den
gomcenteraad heeft de oude gemakkelijke
paden om louter een financieel advies te ge
ven, in zake voorstellen haar aangeboden,
■^rlaben en gaat voortaan ook zich ernstig
aT/ragen, of het voorstel in het belang der
gemeente is, afgezien van het feit of de
g ceonte de kosten, er aan verbonden, kan
cti£ en.
Dat ia gebleken bij het voorstol van B. en
\Vs. tot acbjoolgeldverhooging, waarbij zij
zelfs het initiatief nara tot een zelfstandig
foorstel, en dat bleek deze week weer uit
net gisteren nog in dit blad medegedeeld
rapport over het voorstel tot uitbreiding
van het gesticht ,,Endegeesfc".
Wo mogen op deze wijze niet zoo hard
opschieten want dat gisteren dit voorstel
nitt zijn beslag heeft gekregen ia daaraan
ongei ijfeld te wijten of te danken wij
ku..aen toch niet anders dan deze voor de
Commissie zelve moeilijke werkwijzo prijzen.
Daardoor worden de zaken van alle zijden
bezien en meerdere waarborgen geleverd,
dat niet overijld wordt gehandeld.
het is beter een keertje meer to verga
deren dan dat men gewichtige besluiten
neemt, voordat het vóór on tegen ook door
speciale Commission ernstig is overwogen.
Hoewel men nu drie weken achtereen ten
raadhuizo is opgegaan, werd er gister
middag nog geen schoon schip gemaakt.
En al had men het bijltje cr ten slotte niet
bij neergelegd, men was er toch niet door
gekomen. Er hadden nog heel wat sprekers
over het laatste voorstel het woord willen
voeren en B. en Wb., die zich, zooals de
voorzitter met eenig zelfvertrouwen uit
sprak, in staat achtten alle bezwaren van
de Commissio van Financiën te weerleg
gen, hadden blijkbaar nog heel wat iu hun
mars.
Daar is gisteren over het onderwerp
trouwons ook nog al wat gezegd. De Raad
wil het gesticht wel; dit blijkt uit alles,
ook met het oog op de bevordering van het
Hooger Onderwijs en om onze Universiteit
glansrijk te kunnen doen concurrccren met
zusterinstellingen, doch men vreest, dat het
de gemeente veel geld zal kostenop zijn
allermooist zal zij er jaarlijks nog 1900 gld.
op toeleggen en liet bouwterrein, dat de ge
meente toch ook geld gekost heeft, op den
koop toegeven. Laat de provincie, die er
't meest belang bij heeft, beter uit den hoek
komen en laat_ het Rijk ook" eens bijsprin
gen, aldus het oordeel van de Financiecle
Commissie, ook belichaamd in een fluks
ingediend en evcD fluks teruggenomen
voorstel van de heeren Fokker en Zaalberg.
Do Voorzitter was vrij stellig in zijn
verklaring, dat op heb Rijk niet te rekenen
valt. De vorige minister wilde van subsi
die aan krankzinnigen-gestichten ni-cts we
ten cn hij zou zich zeer moeten bedriegen,
als deze regeering er anders over denkt.
Wij zullen uit het debat van gisteren niet
meer naar voren halen.
Door aanneming van de bijzonder vlot
verdodigdo motie van orde van den heer
Van der Eist krijgen we de zaak toch nog
eens lang en breed terug, beginnende met
een schriftelijk praeadvies van B. en Ws.
op het rapport der Commissie van Finan
ciën. Er zal daarmede wel haast gemaakt
worden, want er schijnen voor een ge
sticht van idioten meer gemeenten aan bod
te zijn en uitstel zon; daardoor wol eens
afstel kunnen worden.
Een ze r bijzondere 'houding nam de heer
Roem in dezen aan en zijn voorstel ora ge
heel los van provincie en Rijk een paviljoen
te bouwen voor bijv. 25 jongens en 25 meis
jes werd door den voorzitter o. i. niet zon
der ecnig recht „onbekookt'' genoemd.
Wanneer de Raad, na al wat er over ge
schreven en gedrukt is, nog niet eens vol
doende" oordeelen kan over het oorspronke
lijk voorstel, hoe zou hij het dan over zulk
een rauwelijks in het debat geworpen donk-
beeld'? Het voorstel werd door niemand ge
steund, wat anders uit kameraadschap nog
wel eens geschiedt. Het moge een les zijn
voor dit nog jong-raadslid, om niet te hard
van stal te gaan.
Met meer recht beklaagde o. i. de heer
Roem zich dat de Commissie van Fabrica
ge geheel buiten de bouwplannen van de
paviljoens is gehouden.
Als het een gemeenteschool geldt, zou zij
het wel doen, waarom hier niet? De Raad
benoemt bij voorkeur in deze Commissie
bouwkundigen uit zijn midden, laat men
dan ook zooveel mogelijk van hun deskun
digheid profiteeren.
Wel schijnt het gewoonte dat een des
kundige op dit 0ebied, vroeger de heer Van
Dissel, thans de vóorzittor van Fabricage
in die Commissie zitting heeft, maar dit
hangt ten slotte geheel van den Raad af
en dan nog weten drie meer dan één. Of
nu de Commissiën van Endegeest evenals
die der lichtfabrieken Commissiën van Be
heer hoeten, behoeft geen reden te zijn do
Commissie van Fabricage er buiten te
houden. Dit is echter een punt dat afzon
derlijk eens dient te worden besproken on
uitgemaakt, wellicht het best bij de behan
deling van de begrooting.
Het voorstel van den hoer A. Mulder,
om in beginsel te besluiten tot demping van
de Mare, heeft ook nog meer tijd gevorderd
dan wij hadden verwacht on meer verdedi
gers gevonden, dan wo durfden vermoeden.
Wij hadden van meet af c niets meer
dan een soort getuigen in gezien.
Waarom moest daartoe eerst ,,in begin
sel" besloten worden?
Men besluit tot iets in beginsel, wanneer
men zich geen juiste voorstelling van de
uitvoering maakt. Men kan bijv. in begin
sel besluiten tot een nieuwo belasting, tot
invooring van evenredig schoolgeld, enz.
en aan B. en Ws. overlaten, dit beginsel in
een bepaald voorstel te belichamen, maar
zoo iets heeft in een concreet geval, als bijv.
een demping der Hare geen zin.
Het voorstel werd' door den voorsteller
in oen vlot speechje toegelicht. De hoer
Mulder bekoorde tot dusverre tot de zwij
gende raadsleden. Wij vermoeden, dat hij,
nu eenmaal het ijs gebroken is, zich wel
eens spoedig weer zal doen hooren. Hij kan
het ook niet minder dan menig ander spre
ker. Hij kreeg 6teun bij de heeren Van der
Lip, ook een Mare-bewoncr, Meuleman on
Aalbersc. Nieuws brachten ook deze heeren
niet te berde. Alleen de heer Aalberso gaf
een nieuw denkbeeld aan do hand, nl. om
do Mare-bewoners zelf in de kosten te doen
bijdragen. Waarschijnl i) zouden dozen, hoe
gaarne zij overigens, ook blijkous do inge
zonden stukken, een breedo straat voor hun
huizen zouden zien, er wel bezwaar tegen
hebben als ze ^elf de portmonnaie cr voor
moesten openen. En oen beetje zou ook
niet helpen.
Do voorzitter deed nog even uitkomen,
dat daartegen ook nog wel eens wettelijke
bezwaren konden rijzon. Hot denkbeeld is
vroeger, naar wij ons herinneren, ook al
eens geopperd, toen or sprake was van het
leggen van con groote brug over dou Zoe-
tcrwoudschen Singel. Des voorzitters voor
ganger dacht er toen evenzoo over.
De heeren Pera en Fokker opperden fi
nancieel© bezwaren, die B. en Ws. zelfs
buiten het debat luidden gelaten, omdat zij
do overige bezwarenmeerdere verontrei
niging van andere stadsgedeelten, belemme
ring van de scheepvaart, voldoen do achten
en deze worden nu ook weer door den
heer Korevaar op den voorgrond gesteld,
doch wij gelooven met den voorsteller dat
het financieel bezwaar predomineerde;
doch dit weegt dan bij ons ook zoo zwaar,
dat wij er niet aan zouden den kon er een
paar ton en dat zou er mee heengaan
aan te besteden, vooral thans niet, nu
wo nog aan do Paardenstceg moeten begin
nen. En do maatregel thans genomen om
de Oostzijde voor rijtuig-vervoer in de
richting naar de voormalige Marepoort to
verbieden zal de veiligheid van heb ver
keer nog bevorderen.
Een eigenaardige openbaring werd ons
nog gedaan door den heer Korevaar ovor
de riolen, die hier en daar onder onze
straten doorloopen, zooals dat van de Mar©
naar de Turfmarkt, door mr. Aalberse aan
gehaald. Deze storten slechts een klein ge
deelte van do op haar uitloopendc faecali-
ën in het water uit; het grootste deel zakt
weg in den bodem. En dan klaagt men nog
dat het gemeentebestuur do Leidech© wel
putten onbruikbaar heeft verklaard l
De maatregelen, gisteren in het belang
der trekhonden genomen, waarvoor dieren
beschermers den heer Roem dank mo
gen weten, die daartoe hot initiatief heeft
genomen, vonden bij den Raad geen be
zwaren. Hoe zou het ook I De heer Fockema
Andrea© hacker alleen bezwaar tegen, dat
hier weder in een verordening werd opge
nomen wat ongeveer reeds in het Wetboek
van Strafrecht is vastgelegd. De voorzitter
wees er op dat dit herhaaldelijk gcschi dt,
en de heeren Van der Lip en Pera meendon,
dat wat art. 454 van genoemd wetboek be
paalt, nog niet hetzelfde is al3 hetgeen in
deze' verordening staat. En dit bov stigt
immers de practijk dagelijks. Worden cr
thans in do gemeente personen geverbali
seerd, omdat zo zieke, kreupele, gewonde
of drachtige honden als trekkracht gebrui
ken? Immers neen. Doch nu de gcmce.ite-
verordening het voorschrijft zullen wo in
den eersten tijd eens zien hoeveion cr in
loopen. En dat zal zoolang gebeuren, tot
dat wordt ingezien 't onbetamelijke cn dit
misbruik cn do verordening heeft cr het
hare toe bijgedragen, dat de mcnschen tot
dit inzicht komen.
Daarom juichen wij dozen maatregel ook
van harte toe.
Er had hierbij nog eon klein incidentje
plaats over een zinsnede uit het prac-ad-
vies van de Commissio voor de Strafver
ordeningen. Er scheen een pcricoop inge
komen te zijn over nader aan geluide hon
den buiten medewerking van twee der le
den, de heeren Fockema Andrea© en
Fokker.
De Commissie wa3 nu te rade geworden
dezen zin als niet geschreven te beschou
wen, zeide dc Voorzitter, welke voorstelling
den hcor Fokker minder juist voorkwam.
Twee loden wilden hetrapport met dc
zinsnedo niet tcokcnen, zoo was heb, zcido
$l6zo.
Een misverstand 'was het toch in ieder
geval, meende do Voorzi'ter, en dat was
nu uit den weg geruimd en daar kwam het
op aan.
Ten slotte kreeg do heer Sijtsma verlof
een paar vragen te doen over het ontslag
van twee mannen i^ dienst bij de brand
weer. Hij zou dit do vorigo week alreeds
hebben gedaan, doch toen werd het uitge
steld wegens het late uur. In dien tus-
schcntijd was een rapport over het geval
opgemaakt, waaruit kon blijken, dab cfo
mannen het ongeluk, waardoor vermoede
lijk de brandladder is gebroken, hebben ge
weten en verzuimd daarvan kennis te ge
ven of een onderzoek in te stellen, welk
rapport men beide mannen had laten tec-
kenen.
Daardoor was het wapen den vrager vrij
wel uit de hand geslagen, al vermoedde hij
dat do werklieden niet hebben geweten, wat
zij geteekend hebben, omdat zij hem had
den verklaard, dat dit stuk niets inhield
wat op een schuldbekentenis gclcdk.
De heer Fokker meende, dat dan toch
in ieder geval do paarden achter den wa
gen waren gespannen. Men had niet nu
het ontslag moeten onderzoeken, doch
daarvoor. Hoe het zij, tegen een gctecken-
do verklaring van schuld door de mannen
zelf viel or voor hen weinig meer tc doen
over.
De Raad ging daarna weder over in ge
heim e zitting.
Wat zou er nu weer broeien?
Leiden, k4 n* eferuari.
Du voreeniging „Volksspeei tuinen"
hield gislcrnamiudag om hatfvijf in het
Nutagebouw een algomeeno leden» erga tie-
ring, waarop secretaris en p-nningmecstur
verslagen over liet afguluupen jaar uit
brachten. Slechts enkele leden waren aan
wezig.
Uit het jaarverslag blijkt dat de tuin dit
jaar bezocht werd door 3839 kindereu meer
dan in het vorige jaar, namelijk door
17901 tcgun 14062 in het jaar 1906. De tuin
was geopend van half April tot b.gin
November, dat 13 vijf weken langer dan
het vorigo ja-ar. Brengt men dc feestdagen
en do regendagen, waarop dc tuin gesloten
bleef, in rekening, dan kwamen per dag
gemiddeld 110 kinderen, tegen 110 kinderen
in hot vorigo jaar.
Dit jaar werden do geregelde spelen beter
georganiseerd. Elke spelleider had een
vast groepje, waarvoor hij of zij aanspra
kelijk waa. Elf dames en twee heeren heb
ben met ijver en nauwgezetheid deze clubjes
geleid. Wij hopen dat velen het volgende
jaar hun medewerking zullen verleunen.
Nu de speeltuin meer algemeen bekend
wordt, twijf. lt het b sluur daar niet aan.
Recht hartelijk dankt het bestuur al deze
spccllciders en vooral dc hulp der onder
wijzers stelt bet op prijs. Dat zij, dio reeds
zoo vele uren to midden der kinderen door
brengen, ook nog hun vrije middagen aan
hen willen opofferen, getuigt van niet ge
noeg to waardeeren toewijding.
In den kweektuin aan de Cronesteynkado
werkten geregeld iedcren Woensdag 40 kin
deren onder leiding van mej. G. Mulder,
bijgestaan door do damc3 Yan Deventer en
Zaalberg. De kinderen kondén steeds eigen
gekweekte bloemen cn soms groenten meo
naar huis nemen.
Zeer jammer is het dat ook deze zoo
nuttig© instelling met geldgebrek te strij
den heeft. Op do grootste uitgaven, op da
salarissen, do huur van het land cn hefc
onderhoud der gebouwtjes valt niet te be-
zniningon. Ofschoon slechts het allernoo-
digsto speelgoed werd aangekocht cn er
feitelijk te weinig zand was om de kinderen
naar hartelust te laten graven, was cr toch
een tekort van f 106.
Behalve de subsidio der gemeente ont
vangt het b stuur slechts f 169,50 aan hij-
dragen en doet daarom een dringend be
roep op do hulp der leden, in liet vertrou
wen dat eenigen hun bijdragen zullen willen
verhoogen cn dat anderen zullen trachten
onder kennissen en vrienden iemand to
vinden, dio de vereeniging steunen wil.
Zoo ieder een nieuw lid aanbrengt, wordt
het ledental v-rdubbeld en is de vereeni
ging voorloopig geholpen.
Dat dagelijks een paar honderd kindoren
in zuivere luebt opgew. kt cn ordelijk spelen
is toch waarlijk wel een zaak, die aller
medewerking verdient
Op dc huishoudelijke vergadering van
do zangvcrceniging „Sursum Corda" werd
besloten in den loop van dit voorjaar een
uitvoering te geven, waarvan do baten
ten goedo zullen komen aan dc wijkverple
ging aan het Levendaal.
65)
„Dus slccht9 satrlgcklctter", fluisterde
LaDgholm in d© ontstane pauze.
Sevcrino's hoofd bewoog zich op het kus
sen levendig ont -> van den concn
kant naar den anderen.
„Neen, Langholm, ditmaal niet. Een knal
volgde, welke d© gcüeelc buurt had moeten
opschrikken. Maar ik heb vergeten u te
zeggen, dat hij ramen en blinden gesloten,
ja zelfs d© dikko gordijnen dicht getrokken
had, zoodat bet geluid naar do andere hui
zen even zoo gedempt was als in zijn eigen
Toen de rook zich had verdeeld, Log Min-
chin achterover in zijn stoJ alsof hij sliep.
„Nu braken voor mij do ergste oogen-
blikkon en wel die, waarin ik op haar
wachtte. deed bAde deuren open, maar
zij kwam niet, D-^*-op trok ik de deur
weer voorzichtig verloor geheel mijn
bezinning. Ikzelf ./>r mij slechts vaag
de listige verzinsels van ©en waanzinnige,
wa" -too ik mijn toevlucht nam, bet gebro
kt 'ara en ae in de kachel verstopte
yo en. Op denzelfden weg, waarlangs
ik "'komen, koerde ik vervolgens te
rug. 'JLo a ik weer door het raam in mijn
kamer klauterde, maakte ik mijn hospita
wakker. Zooveel ik weet, bekende ik haar
dadelijk alle3 m dat is wekenlang het
laatste geweest, wat ik mot bowustzijn heb
gesproken. Zij verpleegde mij dag en nacht
opdat ik in mijn koortsfantasieën aan nie
mand anders het geheim, zou verraden.
Aldus eindigde het verhaal cn daarmee
ook, zooals te verwachten was, do onna
tuurlijke kracht, welke den verteller tot
het laatst to© had bezield. Die was nu ge
heel verbruikt en uitgeput en in elkaar ge
zonken lag hij in de kussens. Langholm
werd plotseling ongerust, want Sev^-rino
kon den champagne, dien zijn vriend hem
in den mond goot, niet meer slikken.
Ten hoogste bezorgd, bracht Langholm
het licht bij het bed en zijn bezorgdheid nam
nog too bij hetgeen hij nu waarnam.
Severino trachtte zich overeind to rich
ten een vale, doodebjke bleekheid bedekte
zijö gelaat.
„Oprichten. 1 Oprichten 1"
Met gijn beide armen tildo Langholm
hem in de hoogte.
„Weer een bloedspuwing stiet Sovcrino
hijgend, bijna onhoorbaar uit.
Tegelijkertijd druppelde het bloed uit
zijn mond.
Langholm schoof kussens achter zijn rug
vloog vervolgens de kamer uit |en riep
luide om vrouw Brunton, om haar man,
bracht in één woord het huis in rep en
roer. Beiden waren thuis on zcnd.r een
woord te zeggen, snelde de goodo vrouw do
trap op.
„Ik zal zelf den ,-oktcr gaan halen," zei-
do Langholm. „Ik kan dat het vlugst deen".
Zonder hoed, met onaangestoken lantaarn
snelde hij op zijn wiel v. g.
De doktor kwam evenwel te laat.
XXVIII.
Dit alles was tusschen aoht en negen uren
des avonds gebeurd en nog om tien uren
werd de man met zijn altijd bezige fantar
sio d^or een afschuwelijke gedachte go-
kweld. Dio gedachte hield hem zoo bezig,
dat zij zelfs dc herinnering aan de trage
die, welke een uur geleden bij hem was af
gespeeld, en aan d.n doodc, dio op do bo
venverdicping lag, op den achtergrond
drong, ofschoon diens zachte, hartstochte
lijke stem nog altijd in zijn ooren naklonk.
Het was een gedachte, welk© zich van Lang
holm had meester gemaakt in het oogenblik,
toer bij zijn oogen van hot laatste woord
van het geschrift, dat do overledene hem
had toevertrouwd, opsloeg.
In het lange, lago vertrek, dat Langholm,
bewoonde, brandde L>ij vochtig weer in eu
jaargetijde een vuur cn op dit vuur viel
onwillekeurig Langholms blik, toen hij zijn
oogen v*-n do bladon in zijn hand ophief.
Niemand had die nog gelezen, zooals daar
in uitdrukkelijk werd verzekerd. Ook dó
hospita van Sever in o vermoedde niets vari
het bestaan van zulk een bekentenis, anders
zou zij die zeker vernietigd hr' ben, en en
kele bijzonderheden, welke in het geschrift
voorkwamen, drongen Langholm de over
tuiging op, dat dio vrouw nooit uit eigen
beweging zou spreken. Een eigenaardig
licht viel op de g voelens, welke do jonge
Italiaan in hot gemoed dier vrouw had op
gewekt. Geen moeder zou meer voor hem
hebben kunnen doen dan zij. Zoo had bij
voorbeeld Severino, die, toen mevrouw Min-
chin vrijgesproken werd, nog altijd in Chel-
zijn genezing afwachtte, vernomen, dat
zijn hospita mevrouw Minchin do dour had
gewezen, onder liet voorwendsel, dat zij
niet wist, waar hij zich ophield. Hij maak
te hiervan uitdrukkelijk melding, ten ein
de zijn verzekering to staven, dat hij vast
van plan was geweest Rachel de waarheid
te bekennen. Dadelijk, nadat hij weer zijn
bewustzijn had teruggekregen en lang voor
dat hem iets van haar inhechtenisneming
ter ooren was gekomen, had hij dit oe-
sluit genomen en dat dio vrouw medege
deeld. Hij betwijfelde evenwel zeer, of men
iets uit haar zou ikrijgen, ofschoon hij
hoopte, dat zij het om zijnentwil zou doen.
Op Langholms gelaat vertoonde zich een
leelijke grijns, toen hij mot opeengeklemd©
tanden dezo passage nog eenmaal las. Hij
zou dus voor ccn ontdekking volkomen ze
ker zijn.
Dit was slechts een duivelscho gedachte,
welke Langholm niet eens als een verzoe
king liet gelden. En toch, wat zette z:ch
die vast, wat nam die in omvang tooi
Daar ginds brandde het vuur, alsof het
alleen voor dit doel was aangelegd. In een
ommezien kon het schriftelijk getuigenis
voor altijd vernietigd zijn, en een ander
bestond or immers niet. Dooden klappen
niet uit do school en levenden alleen het
geen hun past.
Hoe wonderbaarlijk voegde zich alles
samen 1
Een schurk zou dit samentreffen van gun
stige omstandigheden zeker n* t slechts als
een verzoeking hebben beschouwd, maar
bepaald als een aanwijzing om er munt uit
te slaan. Bijna wenschte Langholm, dat
hij een schurk was.
Hoe stond het nu echter met het gcval^
Steel? Bezwarende omstandigheden waren'
er voldoende, een sohurik zou daar zonder
aarzelen partij van trekken. Ook Langholm
deed dit nu in zijn Btecds levendige fanta
sie en de slotsom daarvan wa3 een aardo
zonder Steel, doch niet zonder diens ccht-
genoote, met dit verschil, dat zij dan niet
meer Steels vrouw was,
Dezo gevolgtrekking bracht Langholm
eindelijk weer tot bezinning. „Dwaas, dio
gij zijtl" riep hij, terwijl hij zich naar bui
ten begaf, naar zijn verlepte rozen. Doch
de leelijke, onmogelijke gedachte vervolgde
hem ook daarheen.
„Als Steel schuldig ware geweest. Maar
hij is het immers niet, zeg ik je. Neen,
maar aangenomen, dat hij het was, zou zij
mij dan ooit een blik waardig keuren? Stil,
gij onnoczele egoïst! Nu ja, maar zou zij
het doen En als zij het deed, zoudt gij ia
staat zijn haar gelukkig te maken? Ja,
twijfel maar, gij hebt daartoe alle reden;
gij, weet, dat het je reeds eens mislukt is.
J<b ja, gelooft gij, dat ik het vergelen heb?
Neen, maar het (kan niet schaden, je
daaraan te herinneren. Zijt gij wel do
man, die een vrouw, een fijnvoelende, be-
langwekkende vrouw, gelukkig kunt ma
ken? Zijt gij niet luimig, prikkelbaar en
geheel vervuld van jo eigen persoon 7
Neen, maar van jo werk, en dat kumt bij
een vrouw op hetzelfde neer. Zoudt gij
baar gelukkig kunnen maken? Ja of neen)
Luidt het antwoord „neen," wees dan
flink en zet zulke gedachten voor altijd
van jo ai. Is het niet veel mooier, de rol
van een goeden vriend te spelen dan dia
van een lastigen echtgenoot cn haar liever
jo beste zij do te toonen dan ook nog al je
anderen? Heb ik geen gelijk? Nu, dank
dan je goed gesternte, en....„ basta,"
(Wordt vervolgd.)
