Van oude scholen en schoolmeesters komt, voor uw Dota of voor wat ook, en dit u wordt overhandigd zonder een nat ten vingerstempc!, moogt ge terdege in uw handen wrijven. Het geloof, dat men papier niet aan moet raken zonder een expresselijk daar toe belikten vinger, is zoo diep ingewor teld over dc heelo wereld, dat de uitroei ing in afzicnbarcn tijd nog wel niet mo gelijk zal zijn. Maar wij willen over het wasschen van borden en ander eetgerei schrijven. Hat ?s ten minste alvast iets, dat verbeterd van worden. Het levert een grootc moeilijkheid op om borden en iepels cn vorken en al die din gen zóó to refnigen, dat ze werkelijk schoon zijn, niet alleen maar zoowat, voor het oog, maar schoon in den waren zin, dat er niets meer van het vuil, dat er aan zat, op is achtergebleven. ®\ls nucn het goed wil doen, moet er zulk heet wa ter aan te pas komen, dat zelfs geen keukenmeid, die in dat opzicht nogal wat prestee ren kan, het er met haar handen in uithoudt, en als men de reiniging op onberispelijke wijze tot een einde gebracht heeft en men gebruikt een niet onberispe- lijken doek om de zaken af te drogen, is het natuurlijk toch nog niet goed. In een gewoon huishouden en in gewo- n_- omstandigheden is die bacteriologische reinheid ook niet zoo noodig, maar ineen publieke gelegenheid als een restaurant wordt het iets geheel anders. Daar komt iedereen, ook mcnschen met allerlei on behaaglijke kwalen, en het maakt een groot verschil of wij-uit een kopje of glas drinken, dat mogelijk nog de sporen draagt van het gebruik van een broer of zuster of ander huisgenoot, dan uit een glas, dat pas de lippen van den eersten den besten onfrisscbcn of zieken drinker verlaten heeft. Wij zullen u niet aan het schrikken ma ken door tc vertellen van al de levende waar, die cr aan den rand van eeu schijnbaar volmaakt schoon glas nog Jcai kleven. Onze lezers zullen ons op ons woord wel gelooven. als wij zeggen, dat volgens versohiltendc onderzoekers diph theric en andere bacillen zeker uren, en soms dagen na ernstige pogingen om ze te verwijderen, op den rand van een glas kunnen blijven leven. Zij gingen alle dood als men het gias langer dan vijf minuten in water van 50 gr. liet liggen, of één minuut in kokend water. Dan was het echter met de glazen zelf ook gedaan na tuurlijk. In deze omstandigheden was het voor een doctor uit Keulen, dr. Czaplewski, die zich zeer voor de zaak interesseerde, een groo tc vreugde, toen hij een uitnoodiging kreeg om in het restaurant van den die rentuin eens te komen zien hoe het eet- en drinkgerei daar machinaal gereinigd werd. Hij zag een machine, die de ding°n vlug en zonder er iets "van te breken, reinigde, en, voor het oog althans, onberispelijk werk leverde. Wat ze eigenlijk doen kon, bleek hem echter eerst later, toen hij er in zijn laboratorium proeven mee nam. De machine bestaat uit twee cylindrischo ketels, naast elkaar staande» in een ge- meenschappclijken mantel. Do eerste dient als wasch-, de tweede als spoelketel. In den waschkctel komt 70 liters van een soda-zcepoplossing, die doo: een turbine op den bodem in sterk draaiende bewe ging gebracht wordt. Daarvoor is natuur lijk de een of andere motor noodig. Do spoelketel bevat alleen zuiver kokend wa ter van 100 gr. Het vaatwerk, dat gereinigd moet wor- deD, wordt in een vertind ijzeren korf genak; en in den eersten ketel met soda- zeepoplossing georacht. Dit pakken in den korf moet met eenigc zorg geschieden, om het mogelijk te maken, dat alle vlakken en punten van de borden cn andere din gen voor de vloeistof bereikbaar zijn. Het materiaal raag dus Diet gewoon op elkaar gestapeld worden, maar ook niet zoo los liggen, dat het door de heftig draai ende vloeistof tegen elkaar geslagen kan worden en dus breken. Voor dit doel zijn voor ieder van de verschillende soorten voorwerpen, die men wasschen wil, bijzondere korven gemaakt, aarin ze gemakkelijk en juist zDoals t-cL moet kunnen worden neergelegd. Zoo komen ze «rst ia deD eersten ketel, waarin zc in 20 a 30 sec. volkomen schoon worden ge spoten en gespoeld, doordat het draaiende vocht er van alle kanten met kracht tegen aan wordt geslingerd. Daarna wordt do korf, alles ook op een zeer eenvoudige en gemakkelijke manier, naar boven gehaald en in den tweeden ketel neergelaten. Daar in blijft hij dan een minuut en als hij daar uitkomt, is do zaak klaar. Afdrogen is niet noodig. Door het kokende water zijn de borden, enz. zóó warm geworden, dat ze in een oogenblik tijds vanzelf droog zijn.' Voor dc bediening heeft men niet meer dan drie personen noodig. De Koulsche doctor heeft een aanbal on derzoekingen met allerlei soorten ziekte kiemen ingesteld, en bevonden, dat ze alle behoorlijk vernietigd werden. Een machine a«ls dezo is natuurlijk niet opeens uitgevonden, maar langzamerhand ontstaan uit reeds bestaande. Die zijn er al een aantal jaren, en zeker ook in ons land wel in gebruik. Niet alleen ter wille van de restaurants trouwens, maar ook in het belang van ziekenhuizen, weeshui- v zen en dergelijke inrichtingen. Tegen het besmettingsgevaar zullen in de laatste, vooral in de ziekenhuizen, toch wel voor zorgsmaatregelen genomen worden, maar afgezien van de omstandigheid, dat die, zooals gezegd, nooit afdoende kunnen zijn, I zijn de economische voordeden zóó groot, dat ook die er profijt van zullen hebben. Geen breken meer, zelfs geen beschadigen door afbreken van stukjes van den rand, besparing van laDgdurigen en onaangena- meu arbeid, dat alles maakt de aanschaf fing vau een Columbusmachine", zooals deze genoemd wordt, ook voor andere inrichtingen dan restaurants gewenscht. vertelde „Tubantius" in het „Wbl. v. 01- deDzaaI" Gaan wc de vakken van onderwijs na, die destijds in de scholen werden onderwe zen. Beginnen we het eerst met het hoofd vak: lezen. Dit werd al spellende ge leerd, gedeeltelijk van het spe-lbord, waar op de meester de woorden schreef, die moesten gespeld worden, gedeeltelijk uit een tweetal boekjes, het kleine en groote Hanen boek" genoemd, zoo géheeten, om dat op de titelpagina een haan stond, met het onderschrift: ,,So wio volkomelijk wil leeren lesen, Moet in den A. B. C„ geoeffent wesen." Do Hanenboeken" nu bevatten allerici spel- en leesoefeningen, maar ook nog het ,,Onzo Vader", de „Tién geboden", het „Gebed voor en na den eten", en het „Morgengebed" en het tweede deeltje hield daarbij nog in: „het algemeen christelijk gelove", ,,de inzetting van den Heiligen doop cn van het Nachtmaal Christi", mits gaders nog een „A. B. C. der pligten", op rijm in dezen trant: A. Al wat kwaad is, moet gij mijden. B. Bidden moet gij te aJIen tijden. C. Cier u met geen ijdel cleed. D. Doe uw naasten nimmer leed. Voor de verder geoefenden schreef dc meester elke week met grootc letters, zoo dat ieder leerling het zien kon, één of twee woorden van 15 tot 20 1 tergrepen op het bord, die dan in koor moesten gespeld worden, zooals bijv. Con stan ti nop oli ta ansche Vrouwenkleedcrdracht Die woorden werden gespeld, steeds met herhaling van de reeds gespelde lettergre pen, nl.c,o, n, con, s, t, a, n sta-n constan, t, i, ti, tanti, eonstanti, enz., een oefening, die nogal vrij lang aanhield, on naar ons inzien een vrij kluchtigen in druk op een toehoorder moest v 'ken. Konden de leerlingen behoorlijk lezen, dan kregen zij een boek. geprent, d.i. ge drukt, met een géschreven tettec. Groo- tendeels waren het Bijbelscho -e*.-jalen, /ooa-ls: „de Historie van Joseph, Da vid. van Tobias, van Judith, Susanna, den Verloren Zoön" en andere. Als kinderlec tuur gebruikte meü ook boeken, waarvan dc inhoud aan middeleeuwsche romans van Spaanschen cn Arabischen oö'rsprong ontleend was. Tegenwoordig zou men zicli en terecht wel wachten kinderen dergelij ke lectuur in handen te geven, maar de school meesters van dien tijd schijnen in dat opzicht niet zoo nauw gezien te heb ben cn maakten de opmerking waar van zeker schrijver, die zegt, dat onze Vaderen in hun jeugd lang niet met melk g voéd werden. Do schoolmeester vam dien tijd was een groot kunstenaar met d© pen.' In de school hingen tal van prod ;cten zijner kunst. Daarom werd van het schrijfonderwijs ook heel wat werk. gemaakt. Niet evenwel met hetzelfde doel als in onzerj tijd, die met dc practijk van Hbt le ven rekening houdt en schr jvers tracht to vermen, met een nette, duidelijke hand. Destijds was men er op uit van de jeugdi ge schrijvers calligrafen, kunstenaars met dc pen, te maken. Do schrijvers schreven naar op bordpapier geplakte „exempelen" en legden hun „arksel" een in vieren ge vouwen vel schrijfpapier op een z.g. schooldoos, die zij op de knie vasthielden. Do onderwijzers van dien tijd waren niet alleen uitmuntende schrijf-, maar ook dege lijke rekenmeesters. Op hun bekwaamheid in dezo hopen wij later nog terug te ko men. In de school werd met z.g. legpen ningen, die alle toen bestaande munten vertegenwoordigden, op een rokenbord ge rekend. Aan rekenboeken was toen al evenmin gebrek als in onzen tijd. Een be kend rekenmeester was destijds Willem Bartjens, eerst schoolmeester ce ZwolBe, later te Amsterdam, van wien'ue bekende uitdrukking: „Hij kan rekenen als Bart jens" afkomstig is. Hij schreef o.a.: „Vornieu Tinge, waaruit men meest al do grondregelen der Reeckenkonst kan leeren,'' waarvan hei. eerste deel 176, het tweede 273 bl. inhoudt. De scholieren leerden ook brieven „dig- ten", d.i. schrijven. Tal van handleidingen of brievenboeken, waren hiervoor versche nen, o.a. van Borent. Hak voort. school meester te Zwolle, dat was getituleerd „Gcmeene Zendbrieven, zo die in dc Duyt se scholen van Nederland worden geleert, met bijvoeging van verscheiden noodza kelijke dingen, als Requesten, Houwelijks- voorwaarden, Accoorden, Paspoorten, Be stedingen, Heer en Rentebrieven, Quitan- tien, Huurceduilen, etc. door Berent Hak- voort, schoolmeester tot Swol, Anno 1696." Wie het „brievenboek" had doorgewerkt, kreeg in het „Titelhoecksk.n" gelegenheid ken dis tc maken met allerlei titulatuu- van den Keizer tot den eenvoudigstcn bur ger toe. Bohalvo gewone brieven aan ouders, bloe'dvorwanten cn vreemden, leer den de kinderen ook Nieuwjaars-, Paasch-, Kerstmis- cn Kermisbrieven aan Ouders of naaste familie schrijven. Aardrijkskunde en geschiedenis behoor den'destijds niet tot de vakken van onder wijs. Toch werd iets aan geschiedenis „ge daan" cn wel door lectuur uit boeken, die ..Spieghels" heetten, zooals: „Spieghel der Jeught of te Korte Kronyck der Neder- landsche geschiedenisse" n historie van den 80-jarigen oorlog van 156S1611. Ook verschenen tal van „Spieghels der Spaanscbe tyrannije, geschiet in dc Ne derlanden, in Wcst-Indiën, in Mexico" enz. en later, na 1672, een „Spieghel" der Fransche tyrannije". Met ellendige houtsneden, voorstellende allerlei wreed heden, door Spanjaarden en Franschen, hier en elders bedreven, -varen de „Spieg hels" versierd Met de waarheid werd het niet te nauw gonomen en de voorga zette kost was zoodanig bereid en gepeperd,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 14