14685 Dinsdag 7 Januari. A0. 1908. <Beze jgourant wordt dagelijks, met uitzondering van gon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Eladen. Eerste Blad. FEUILLETON. PRIJS DEZER COURANT: "Voor Leiden per week 9 Cents; per 3 maanden J ,c/ 1,10. Buiten Leiden, per looper en waar agent'en. gevestigd fijn J r, g 1.30, Franco per post1.65. TRIJS DER ADVERTENTIES: Van 1—6 regel» 11.05. Iedere regel meer 0.171. Grootere letter, naar plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oente contantelk tiental woorden meer 10 Oente. Voor bet incasseeren wordt/0.09 berekend. Be werkloosheid. Het is inorgeu voor een deel der Lcid- Aclie bovolking een belangrijke dag, een 'dag, dio beslissen moet over do vraag of do nood van dat gedeelte van Leidena inwoners nog wekenlang gestadig in do zelfdo bcvigo mate als tot nog toep.al .voortduren, dan of er gelenigd zal kunnen worden, waar zulks geschieden moet, of do honger zal kunnen worden gestild en verkleuming zul worden belet. Het zal in een woord hopolijk zijn do dag vau verlossing voor do talrijke werk Joozcu, dio buiten hun _schuld gedoemd zijn, dezen winter rond to loopen zonder werk, tor wijl hier vrouw en kinderen het noodigste om zich to kunnen voeden, mis sen; ginds een oud moedertje verkleumt vau koude; de cllendo om kort to gaan, nameloos is. En do werkloozcn zelfHet meercndecl steeds zoekend naar werk, in Leiden, in omliggengdc dorpen, ja, in naburige ste den 1 En steeds to moeten boo ren,,Er is geen werk; ik kan jc niet plaatsen l" Erger dan ooit to voren is dit jaar do werkloosheiddc reden valt niet ver te zoekeneen jaar, vol 6ombero gebeurte nissen op financieel gebied, ligt aohtcr ons; onmogelijk voor velen, die het uit sluitend van credict moeten hebben, om daaraan tc ontkomen, inkrimping, van allerlei bedrijven I En al dio rampen, ze treffen met dub bele kraoht degenen, die de minste weer kracht hebben, do arbeiders. Zij voelen het ergst wat het zeggen wil, een geldonsisl Zij voelen het aau den lijve, door honger cn door koude. Hun eenigo weermiddel tegen die twee bezoekingen, do arbeid; zo boeitton het niet. Daaic.ui, gij allen, die des middegs een warm maal hebt, zonder dab gij dat iets buitengowoons vindt, dio warm zijt gekleed en bij een gezellig vuur kunt zitten denkt aan do rreeselijko ellende, die do Bfcakkerds lijden; lenigt den nood, wcesb weldadig, geeft on doet dat volop, opdat er biijke, dat de woldadighcid van don Leidenaar geen ijdelo klank is, doch een wuai^w oord I Eon enkel woord nog over de collecte. Zo zal gehouden worden met schalen cn Hjsten, dio bij do ingezetenen aangeboden worden, terwijl do regeling aldus is, dat men of een schaal óf een lijst aangeboden krijgt. Ho collectanten zijn voorzien van een armband, van wit linnen met tb woor den: Bestrijding der werkloosheid".,,cr op gedrukt Do collectanten, dio met lijsten rondgaan, zijn voorzieD van een lijst, gewaarmerkt door den voorzitter van het comité cn ge stempeld met liet gemeente-zegel. Do collectanten met de lijsten zullen cok op 9 cn 10 Januari rondgaan. Misschien zullen ook op drukke punten collectanten worden geplaatst met bussen verzegeld met hetzelfde insigne om den mouw. Daar de medewerking aan de collecte zich echter in den aanvang niet best heeft doen aanzien, is heb niet zeker of mot busaon zal worden gecollecteerd. Wat do uitdeelingen betreft, daarbij is het comité er in geslaagd door veler me dewerking een dusdanig contróïestelsel in te richten, dat onderstand komt daétr, waar deze onnoodig of onverdiend is, bij na geheel is uitgesloten. Dc J. Van een liwssrair, 41) niet vier IS teuts per uur w Ide werkt», en ie oliede veer de wtrkliezen. De werkloosheid heeft ook in onzo ge- mconte dermate slachtoffers gemaakt, dat uit dc kringen der werklieden van allo richtingen zelf, waar men dus do nooden cn behoeften het bost kent, de drang is ge komen tot vorming van een comité ter on dersteuning van die gezinnen, wclko liet zwaarst door do gevolgen dezer werkloos heid werden getroffen. Het hoofd der ge meente heeft zijn naam aan het comité ge leend, mannen van erkend vertrouwen, staan aan heb hoofd cn wanneer, zooals morgon, Woensdag, zal geschieden, het co mité een beroep zal doen op den weldadig heidszin der burgerij, daar meenden we, dat een aanbeveling van deze collecte over bodig was cn dab do strenge vorst, dio de armoede zoo veel nijpender maakte, de harten wel zou verteoderen. Daar is echter iets gebeurd, dat blijkons dc sensatie, dio het heeft verwekt, wel licht ecu nadeeligcn invloed op dc collecte zou kunnen hebben. Onze lozer» kennen het geval uit de ver schillende ingezonden stukken. Een werkloos timmerman komt door be middeling der gemeentelijke Arbeidsbeurs tot do LeicLsoke IJaclub, waar hem door den opzichter werk wordt aangeboden, dio hem op do vraag hoeveel daarvoor betaald word, antwoordde, dat hij geloofde 15 cents per uur. Do inan, hoe gaarne werkend, wat bleek uit het feit, dat hij zich bij de Arbeids beurs ha<l aangemeld, .wcigerdo op grond dat cloor werklieden cn pahroons in het timmervak een overeenkomst is getroffen, waarbij het standaardloon met ingang van 1 Januari 1908 is vastgesteld op 22 cents per uur. Do werkman blijft werkloos cn doet van het geval op zijn wijzo mededec- ling in de courant. Een storm van verontwaardiging steekt op, zich uitend in gesprekkon, cnkolcn grijpen naar do pen cn maken den werk man in het oponbaar een zwaar verwijt er van. Zie, zoo wordt er gezegd, en men kon het ook haaat tuoschen de regels van een der ingezonden stukken lezen, moet do burgerij nu toch maar geven straks, terwijl een raan liever leeg loopt, dan werkt voor 15 cent per uur, waarmede hij, Zondagsarbcid inbegrepen, ruim 9 gld. per week kon ver die non Van do opbrcugst der collecte zal men wel willen genieten dan behoefde men niet te werken ook. En zoo ging men aan het generaliseeren cn op alle werkloozcn toopaisen, \vJat men in ioder geval slechts één onkel per soon kan verwijten. Wanneer /wij met de inzenders van Za terdagavond en do velen, die in denzelf den geest hebben gesproken en nog spre ken, aannemen, dat de man onverantwoor delijk heeft gehandeld tegen©- i* «jjn ge zin in de eerste plaat-s, dan mag rnen daarvoor al de andore werkloo-zen, zplfsi geen enkel ander worklooze, aansprakelijk 8 tallen. Men zou hoogstens kunnen cischen, dat do rnan in quaostio niet zal worden be deeld, hoewel het in dat geval hard zou zijn voor het gezin, als hij dit heeft. Er zullen onder do werüioozcn ook wol onkelen of moorderen zijn, dio wanneer ze gold ontvangen, daarvan een deel naar do kroeg brengen, dooh dit mag geen reden zijn voor ons om nu maar voor allen do hand in don zaJk' te houden. Hoeveel to minder mag die weigering van een enkel werkman om beneden het standaardloon to werken oen reden rijn geringer te offeren voor do werkloozen-cüllfccto d,an men zou hebben willen doen, indien dit geval niet war© gebeurd of althans niet oponbaar ge worden. Er is veel noodig; er wo|rdo dus odk veel gegeven. En nu willen wij natuurlijk geheel af gescheiden van de te houdem collecte hot geval van den woiKman ook eens wat na- clorbiji bezien. De ingezonden stukken van gisteravond wijzen cr reeds op dat do storm tegen O. al weer aan het luwen is en in de plaats van enkel verontwaardi ging gwui er zelfs stemmen op dio van waardering getuigen. Do beschuldiging ook al eens geuit dat de raan uit luiheid zou hebben bedankt, wordt weerlegd door het enfcelo feit dat hij zich aanmeldde aan do Arbeidsbeurs, wat niet alle vakgo- nooton van hem hebben gedaan, overtuigd dat do Arbeidsbeurs met den besten wil dor wereld toch voor allen geen werk kon verschaf fle-n. Dat hij het werk niet heeft geaccepteerd is dan te verklaren uit de omstandigheid, dat het uurloon hem niet hoog genoeg was in verband met de bestaande loonsre geling. Daaraan deed hij met het oog op zijn persoon en gezin zeker niet verstandig Beter een half ci dan een ledige dop is er goiegd; cn misschien hooft moeder do vrouw cr ook zoo over gedacht. Indien 'heb gozin van O. hulpbehoevend is, zal hij vor- ïuloedclijk daarvan den wind van voren gekregen hebbeu over zijn weigering. Doch dit is iots wat do buitenstaanders niet te oordocten bobben vooral niet,, omdat zij niet weten of 0. straks van <lo opbrengst der collecte zal willen profitecron. Verle- <l*n jaar hebben vele werkloozo timmer lieden ook voor do bedeeling bedankt. Bovendien doet men verkeerd door do zaak voor to stellen alsof do man on zijn gezin gerod waren geweest, indien hij het werk had aangenomen. Er is uitgerekend dat hij per weclk, Zondag mocgerckond, 9.45 gld. zou verdienen, maar men vor- gcet, dat arbeid op het ijs zeer wisselval lig is. Hij zou heb door den invallenden dooi zelfs niet tob een volle week heboen cgbracht. Het is ons bij onderzoek geble ken dat het slechts voor enkelo uren w.is. Doch dit zijn bijzaken, dio wo slechts te: rprake hebbeu gebracht, omdat zij ogen den man aangevoerd zijn. Do vraag waar het op aankomt is deze: Mogen en moetou workman en weitkgc- ver in tijden van werkloosheid vasthouden aan tusschen patroons en werklieden vastgestelde loonsregeling of moet deze ah leen geldende geacht worden in normale gevallon? Wij aarzelen niet te antwoorden dat de regeling ook in tijden van werkloosheid geldende geacht moet worden en dat, wan neer iemand door een patroon als tim morman in dienst zou worden genomeu, hij volkomen recht Bad heb vastgestelde etandaardlcon to wcnschcn, athaDs in dien hij als een volle werkkracht 'kan wor den beschouwd. Wij duchten hierop geen tegenspraak noch van do zijde van werk lieden noch van do zijde der atroons. Maar 0. heeft vergeteD, dat het hier niob een patroon in het timmervak; gold, doch eenvoudig do ,,Leidsche IJsclub", die loaeo werklieden noodig had cn omdat het betrof het uitslaan van draadnagels uit planken, daarvoor bij voorkeur een tim merman gebruikte. De „Leidsoho IJsclub" betaalt haar werklieden 16 cent per uur en 20 cent voor Zondngsarbeid cn arbeid na zes uren des avonds, dat ia ook eon regeling, waarmode men het eens kan zijn of niet, maar waartoe zij volkomen hcL recht heeft. Het is ons gebleken, dat 0. hot Bestuur niet heeft gesproken. Het werk is later togen een met hem overeengeko men bedrag, gegeven aan een paar werk lui, dio er eenigo uren over arbeidden cn 50 cent per uur hebben verdiend. Misschien had liet Bestuur der IJsclub voretendiger ged'aan geen timmerman te vragen, maar een los workman, dan .ware een misverstand, ais er nu ontstaan is, voorkomen. Hoo dit zij, van het standpunt, dat hij innam, dat de arbeid bij do IJsclub ge lijk stond raeb dien bij een patroon, kon hij dezen nieb aanvaarden zonder ontrouw te worden aan een tusschen werklieden cn patroons gcadoton overeenkomst. Dat door anderen dit wel gedaan wordt, doet ter bcoordceling van het geval niets ter zako, hoewel hot nog te meer pleit voor d© beginselvastheid van C. Do gemeente heeft bepalingen omtrent minimum-Joon in het leven geroepen, ©u ómro wordhn natuurlijk toegopaslb zoowel in tijden van slapte als in drukke fcijdoa. W.Lko waarde zouden deze bepalingen bobben, indien cr in tijden van werkloos heid do hand niet aan word gehouden? De Regeer ing heeft voor verschil lende groepen ambtenaren een minimum-salaris vastgesteld, opdat zal worden voorkomen, dat geen misbruik zal .worden gemaakt van een overvoerde ambtenarenmarkt. Wat cr van to zeggen, indien daarmede de hand werd gelicht in tijden van over vloed van die ambtenaren Do aanvoer regelt do markt, ook de ar beidsmarkt. Zieker, doch alleen in deze vakken en bedrijven waaromtrent geen be palingen, hetzij van hoogerhand voorge schreven. of door onderlinge afspraak tus- soheu werkgevers en werknemers gemaakt, boetaan Geldt het een vak, waarvoor een algc- meene loonsregeling bestaat, dan moet daaraan de hand worden gchoudeD, zoowel in den winter als in den zomer. Is do houding van dezen werkman met het oog op zijn wellicht hulpbehoevend geiin dan al niet te prijzen, met betrek king tot de eisohen van recht cn plicht verdjent zij, afgescheiden van zijn dwa ling, eer lof dan blaam. En den werklie den Kei ven past het allerminst een steen op hem to werpen, orudat hij, ondanks werkloosheid cn armoede, weigerd» ziek aan, wat hij contractbreuk achtte, schul dig te maken. Aan den vooravond van dc collecte, dia men to kwader ure met do houding van dozen werkman in verband heeft willen brengen, meenden wij deze beschouwin gen te moeten geven. Wie het er mee eens is, zullen we na tuurlijk niet behoeven to zeggen, dat hij om dit geval zijn gave niet mag vermin doren, doch zij, die het cr niet mee ccna zijn en nog van ineening blijven, dat de ze werkman onverantwoordelijk bandclcte, cn in strijd inCt zijn eigen belang en dat van zijn gezin, mogen evenmin dit) op do collecte wreken. Dit kunnen wij verzekeren: cr ii groot© werkloosheid cn dientengevolge groot© Ar moede, die blijft voortduren, ook al nijpt de vorst voorloopig niet meer zoo streng en ieder is verplicht naar de mat© van zijn vermogen een milde gift ter lenigiug. der ellende bij to dragen. Leiden, 7 ianuaci. In het Volkshuis" hield gisteravond dc hoer F. A. Holleman een voordracht over gas en olectricitcit, toegelicht door een aantal interessante proeven. Voor een aandachtig gehoor zett© hij eerst uiteen, hoe beide in hun doel voor de maatschap pij, als voortbrengers van licht, warmt© cn beweegkracht, parallel gaan, maar te* vons hoo ze in hun vrezen uite#nloopea.. Na ecu vluchtige bcaohouv!ng van heb gas, zijn fabricage en gebruik, bosprak hij do in haar wezen geheimzinnig? ©lectrici-, teit, die men zich niet beter kan voorstel len dan als een bijzondere soort vloeistof, die met verbazende snelheid door «do ga» leiddradon stroomt. Varr ze den noodigon weerstand ondervindt, doet zo d©n geleider gloeien, cn men zag oen grooten vooruit gang der techniek, toen een ouderwetaeho kooldraadlamp cn een modern© lomp van fijn metaaldraad- ver aoecfelijk een os- r am lamp door denzolfden stroom tob gloeiing werden gebracht. Ondank* dio verbeteringen moet toch do ©lectrici teit- zoowel voor verlichting als voor verwar ming do vlag strijken voor het gcodkoopc- re lichtgas. Anders echter v irdt do ver* houding wat beweegkracht betreft. Vooral in het klein bedrijf ziet men, hoo een clec- trische motor van een paar decimeter hoogte mot een meter-hoogen gasmotor concurrccreir kan. Hoo dc elcctriciteit als beweegkracht werken kan, cn hoe zo zelf wordt opgewekt, werd aan do hand van proeven duidelijk gemaakt. Do oude ma-i nier voor het verkrijgen van stroom, door zoogenaamde elementen, «waarbij verschil len do metalen in vloeistoffen geplaatst werden, komt in het groot te on voordeel ig uit. Men maakt thans vrijwel uitsluitend, gebruik van do ontdekking, dat het nade ren of verwijderen van een draadklo3 toC een magneet in do eerste een clcctriachcn stroom tc voorschijn roept. Proefondervin delijk werd het ontstaan van zulk een stroom aangetoond, doordat een klein lampje cr door tot gloeiing werd gebracht. Een viertal verdere proeven deed vervol- 18) Onder al hun kennissen vermoedden slechts twee personen daarvan ie^: Morna Woodgate was mot ccn fijne opmerkingsga ve bedeeld, welke haar veel leed begrijpen, terwijl Charles Langholm dc ervaring en de verbeeldingskracht bezat, ora veol to raden. Al do anderen echter, bijvoorbeeld de eerlijke Hugh Woodgate, do dochters Veuables en al de jonge hoeren uit d n om trek, wio do oonigszins ouderwetaeho bc- leefdhoid, waarmede Steel zijn jonge vrouw behandelde, zoowel als haar beminnelijke vriendelijkheid in den omgang met hem opviel, zij zagen daarin alleen een voor beeld, hetwelk zij navolgcnswaard vonden. „Als ik het nog maar ecus zoo ver kon brengen, dat ik mij-n vrouw evonzoo be handelde ala Steel do zijne," zeide de gocdo predikant met een zucht, toen luj zich aan tafel aan een onopmerkzaamheid had achul.jig gemaakt, waarover nlj door zijn vrouw schertsen l was berispt. ,,Ik flank mijn Scnepper, dat gij dat nwt kunt," antwoordde zijn vrouw. „Want al wildet gij nu ook plotseling beginnen om m j heen to springen cn beleefd de deu ren voor mij te openen, Hugh, dan zou ik je waarlijk onder strongcro controle moe ten nemen dan tot dusver." Rachel zelvo vond echter dezo égards niet onaangenaam, ten eerste wijl ze haar niet slechts openlijk in het bijzijn van anderen, werden bewezen, maar ook in huil dagelijksohon omgang, als zij alleen wa ren, cn ten tweede wijl ze haar tot een stu dio aanspoorden, waarop zij zich pa3 sinds haar terugkeer in Engeland on haar komst to Normanthorpo had toegelegd. Het was do studio van haar man, dio van zijn kant haar nog altijd met zijn gewone kalmte bostudeerde. Nu eindelijk dood ook zij hem dio eer aan. Het gelukte haar langzamerhand zich een denkbeeld van zijn karakter te vlor- men, en dat het een ijzeren, cmbuigeaam karakter was, kon ook een oppervlakkig opmerker ontdekken. Bovendien werd olk zijner woorden gewogen, elke blik in toom gehouden. En toch kwamen, ondanks all© zeJfbeheersching, in den loop der maan den ook machter© trekken aan het licht. Daartoe rekende Rachel niet zijn attenties voor haar, welke haar veeleer slechts een gedeelte van de wijze van behandelen toe schenen, dio Steel cicji van het begin af had voorgenomen cn waaruit Rachel tel kens weer een sluw© berekening meende t© voelen. Er ia reedtf eenmaal melding vta-n go- maakt, dat Rachel eeD mooie stem bezat, waarvan onervaren beoordeelaars groot© verwachtingen hadden gekoesterd. Haar tweed© echtgenoot kwam pas to Norman- thorpe achter dit talent en wel door toe val, toen zij zich op een namiddag al leen in huis waande. Zij speelde dus ook verstoppertje 1 Steel had echter niet het recht zich daarover te beklagen ca du» maakte hij er ook .geen opmerking over. Hij bleef echter voor héb waster staan en wachtte totdat het gezang uit .was. Maar liet ontging Rachel, die hem in den spiegel kon zien, niet, dat hij vclo namid dagen bij het venster kwam cn op hot ge zang wachtte. Waarom was hij met haar getrouwd? Had hij haar lief, of was - zij hem onver schillig? Rachel kon evenmin een oplos sing voor dit raadsel vinden, als zij in do diop© duisternis, waarin zijn verleden ge huld was, vermocht door to dringen. Me nigmaal deed zij zichzelvo de vraag, waar om zij op dit. huwelijk was ingegaan Doqh dio was gemakkelijk te baantwoor den. Zij had zich in een .waarlijk wanho- pifcpn toestand bevonden. Zelfs als haar tweed» huwelijk niet beter uitgevallen wa re dan haar eerste, zon zij er nu nieb slechter aan too zijn dan op den avond na haar vrijspraak. Maar zij had zich integendeel sinds dien tijd zeer bshaaglijk gevoeld. Ook het aantrekkelijke van het avontuurlijke, van het geheimzinnnigc, had indertijd zijn uitwerking op haar geoefend, van dat geheimzinnige, dat nog 6tccds on opgehelderd voor haar bleef. En dan dezo haar geheel beheerschendo wil eener na tuur, welke zoo oneindig energieker .was dan de hare en dan allen, die zij ooit had gekend 1 Had zij berouw van dit tweede huwelijk, van dezen tweeden sprong in liet duister l Als zij eerlijk was, kon zij deze vraag niet onvoorwaardelijk mc't ,,ja" beantwoorden, ofschoon er oogenblikken waren, waarin de gchoimen, welke haar omgaven, haar ter neer druktcu cn zenuwachtig maakten. Zij zou dan het liefst alles van zich ge worpen hebben, wat zij aan hem had te danken, om slechts den sluier op te lich ten, welk© over heb verloden van haar echtgenoot -hing. Maar toch was het in hoofd7.aak geen nieuwsgierigheid, veeleer bet verlangen naar de zekerheid, dat deze sluier niet mogelijk iete verborg, hetwelk haar de gedachte, onder hetzelfde dak met dezen inau te wonen, ondraaglijk zou maken. Eén ding echter was haar reeds duide lijk: waar haar echtgenoot zijn leven ook mocht doorgebracht hebben, in elk geval niet in Engeland. In honderden kleinig- hisdcn .was hij niet Engelsch. Maar on danks zijn onloochenbaar cynische levens beschouwingen, kwamen toch telkens weer de ruime blik. cn do verdraagzaamheid van den veel bereisden man to voorschijn. Aan den andoren kant kon hij toch ook geen cosmopoliet genoemd worden, want daartoe ha<l hij zich op hun gezamenlijke reizen ala een te sdecbt kenner van vreemde talen bowezen. Pas in hun huiselijk leven deed Rachel af en toe door toeval een blik in ecu verleden, .welke haar met bezorgd heid vervulde. Op zekeren dag zag zij hem een bijzon der weerspannig paard berijden cn wel niet uit genoegen in het rijden, maar omdat niemand van heb stalpersoneel het dier kon meeater worden. Onder Steels handen was het. in tien minuten getemd. Een der rijknechten liet zich echter ccn opmerking, welke Rachel toevallig hoorde, over de kortheid der stijgbougelriciecn ontvallen, en plotseling herinnridc z.ij zich de Australische manier van rijden. Tegckijfctrtijd schoot haar ook weer het geval met dc guramibladeren kort na haar konu-t te Normanthorpe to binnen. IIij had Morna den naam van den boom ge noemd, maar tegenover zijn vrouw beweer- do liij dien niet tc kennen. Als hij, even als zij, in Australië was geboren, waar om verborg hij dan juist dat feit voor, haar? En niet alleen had hij het voor haar verzwegen, inaar zelfs ontkend. Nog dacht zij over de zaak na, toen cr weer iets gebeurde, dat haar verdenking in dit opzicht niob alleen bevestigde, maar ook dcu afkeer, dien haar echtgenoot haar menigmaal inboezemde, versterkte. 8teel stond altijd vroeg op. Hij beweer-» dc, dat, als bij eenmaal wakker was, hij nooit voor ecu tweede maal insliep en dab hij aan deze gewoonte reeds vele voordce* Ion had te danken. Rachel daarentegen, die zich in geen goeden slaap kon verheu gen, hield geheel andere rusturen dan hij, en kwam gewoonlijk paa in den loop van; den voormiddag uit haar vertrekken. Op) leen mooion morgen gevoel do fcij ©chtop plotseling lust zich aan to klccden cn van liet beste van den dag, dion zij langzaam had zien aanbreken, te genieten. Op do' grasperken glinaterde de dauw cn, dc vo-, gels zongen met een ijver, eooals zij dat gewoonlijk slecht» op een zomerdag in allo vroegte doen. Van uit haar raam had er alles ala ge*, woonlijk uitgezien, doch reed» op het por-] taal en de trap scheen do gcheelo omgeving haar plotseling veranderd. Er wa» nog goeu van de dienstboden b© zien. De jaloe-J ziecn waren nog dicht on-beneden in do' groot© vcstibulo tikte cou klok als oei^ smulihamcr. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 1