LEIDSCH DAGBLAD. ZATERDAG 28 DECEMBER. - TWIIBE'SLAD.-
Offieieele Kennisgeving.
Brieven van een Leidenaar.
FEUILLETON.
<Oxisoio.-o.3.clig*a
No. 11077.
Anno ISO7.
Do Burgemeester en Wethouders van
Leiden doen te weten, dat door den Raad
dier gemeente in zijn vergadering van den
3den Septombcr 1007 is vastgesteld do
yolgendp verorden ins:
VERORDENING,
regelendo do heffing van een belasting
onder den naam van marktgeld, t© Lei
den.
Artikel 1,
Voor het gebruik van grond op do on
derscheidene markten of elders op den
openbaren weg ingenomen, wordt een be
lasting geheven onder don naam van markt
geld naar het volgende tarief.
Artikel 2.
Do belasting bedraagt por dag of ge
deelte daarvan:
I. Op do veemarkt cn do markt voor
yetto varkens*
a. voor een paard, hit, rund, schot, vaars
pink of graskalf 0.25
b. voor een vet kalf, veulen, muilezel,
ezel, beer, zeug, vet of gemest varken 0.15
c. voor een nuchter kalf, jong varken
schram ,of schaap O.06
d. voor een lam, bok, geit of biggc 0.03
c. voor een lam tusschen 1 Augustus cn
31 December ter markt aangevoerd, cn
ivoor een biggc, zwaarder dan 25 K.G. 0.0.1
Voor het gebruik van hokken is ver
schuldigd:
voor een lammerhok 0.30
voor een schapenhok 0-40
voor een varkenshok, behalve op d© vct-
tc-varkensmarkt ƒ0.40
II. Op do Vischmarkt:
1. Op do Vischmarkt cn Aalmarkt:
a. voor een partij zeevisch 0.10
b. voor een mandje garnalen van ten
hoogst© 1/4 H.L. 0.03
c. voor een partij rivicrvisch of pa
ling 0 25
2. Op do Gedempte Voldcrsgracht:
a. voor een partij viscb aan beido ban
ken op plaats No. 1 0.25
voor een partij visch aan beido bankm
op plaats No. 2 0.20
voor een partij visch aan beido banken
op plaats No. 3 ƒ0.15
op do overigo plaatsen ƒ0.10
b. voor een kruiwagen met droge
visch 0.10
c. voor een partij aal 0.0a
Voor het hebben van een vaste p'aats
gedurende een geheel jaar bedraagt do be
lasting sub 2a bij vooruitbetaling:
Voor plaats No. I 20
Voor plaats No. 2 15
Voor plante No. 3 10
Voor d© overige plaatsen 5
Indien een grooterc oppervlakte dan ter
breedte van 1.70 M. en tor diepte van 1.50
M. aehler de banken of schragen wordt in
genomen, is voor do meerdere ingenomen
oppervlakte per vierk. M. of gedcclbo
daarvan verschuldigd 0.03
III. Op de markt voor gevogelte, hon
den en poelierswaren
a. voor hazen, konijnen, ander wild of
pluimgedierte zonder meer (met een mi
nimum van 6 stuks) per stuk 0.005
b. voor een hond 0.03
c. voor een hondenwagen of kar (niet
aangespannen) ƒ0.00
d. voor idem aangrspannon f 0.10
e. voor een vicrwie.ligen wagen ƒ0.10
f. voor een paard en wagen i 0.2U
IV. Op do Bloem- en Boommarkt:
a. voor op den grond staand© potten,
bocmen of planten per strekkenden Meter
of gedeelte daarvan 0.03
b. voor kraampjes cn stallen per vier
kanten Meter of gedeelte daarvan 0.05
Bij vooruitbetaling voor een geheel jaar
bedraagt de belasting voor do goederen
sub a per strekkenden en voor die sub b per
vierkanten Meter of gedeelte daarvan 1.--
V. Op do Kaasmarkt:
a. voor een handwagen of kar ƒ0.05
b. voor een paard en wagen ƒ0.10
VI. Op de groente- en ooftmarkt en
op de aardappelenmarkt:
a. voor een hondenwagon of kar (al of
niet aangespannen) ƒ0.10
b. voor een vierwieligen wagen al of nicz
aangespannen f 0.20
en verder por ingenomen vierkanten
Meter of gedeelte daarvan ƒ0.03
Voor het plaatsen van goederen, welko
worden geveild, bedraagt de belasting
evenwel per ingenomen vierkanten Meter
of gedeelte daarvan 0.05
Voor wagens van opkoopers is geen
belasting verschuldigd.
VII. Op de algemeene weekmarkt en
do algemeene markt:
per ingenomen vierkanten Meter of ge
deelte daarvan 0.03
Artikel 3.
Voor het uitstallen op plaatsen van uit
dragers- en winkeliers-artikelen wordt ge
heven per ingenomen vierkanten Meter of
gedeelte daarvan bij vooruitbetaling:
per week of gedeelte van een week 0.05
per jaar 1.
Artikel 4.
Bij gelegenheid van do kermis of jaar
markt wordt voor do ingenomen ruimte
per vierkanten Meter of gedcelt© daarvan
eenmaal geheven 0.40
Echter is verschuldigd:
voor stoomdraaimolens, stoom vclocipèda-
tenten en dergelijke inrichtingen, welke
door mechanisch© kracht worden voortbe
wogen, per stuk 2500
voor hippodromen, schaatsen banen, slo
debanen en dergelijke inrichtingen per
stuk 500.—
voor bioscopen, biografen cn dergelijke
inrichtingen per stuk 400.—
voor draaimolens, vel oeipèdc ten bon cn
dcrgrlijke inrichtingen, per stuk 300
voor een gewonen luchtschommel of zoo
genaamde balanooirc, per schuitje 30.—
voor slagmaehines en dergelijke inrich
tingen, per stuk 20.
voor Turkache schommels en dergelijke
inrichtingen, per bak ƒ5.
voor hobbels cn dergelijke inrichtingen,
per stuk 5.
voor een poppenkast 2.
Orgeldraaiers, muzikanten en kunstver-
tooners, dio op straat hun beroep uitoefe
nen, betalen eenmaal per persoon ƒ1.
Artikel 5.
Buiten kermistijd is voor inrichtingen
waarin publieke vermakelijkheden of ver
tooningen van allerlei aard plaats heb
ben, benevens voor machines, wagens, als
anderszins, ten dienste van die inrichtin
gen,. voor eiken speeldag per ierkanten
Meter of gedeelte daarvan" verschul
digd 0.05
Echter wordt geheven
voor draaimolens cn dergelijke inrich
tingen, per speeldag en per stuk 25.
voor hippodromen en dergelijk© inrich
tingen' per speeldag cn per stuk 40
voor paardenspellen, stoomdraaimolens
cn dergelijk© inrichtingen, per speeldag cn
per stuk 80.
Artikel 6.
Voor het gebruik van grond voor doel
einden, niet in de voorgaand© artikelen
genoemd, en niat vallende onder dc ver
ordening van 17 Februari 1898 (Gem.-
blad No. 7), wordt geheven per ingenomen
vierkanten Meter of gedeelte daarvan per
dag of gedcelt© vaq den dag ƒ0.03
Voor tenten, kramen cn dergelijke in
richtingen. dienende tot verkoop van wa
ren, is de belasting slechts verschuldigd
voor dio dag.n, waarop wordt verkocht.
Artikel 7.
Onder jaar wordt in deze verordening
verstaan het tijdvak van 1 Januari tot ul
timo December, onder weefc heb tijdvak
van Maandag tot en met den- cerstvolgen-
den Zaterdag.
Deze verordening treedt in werking op
1 Januari 1208.
Gedaan te Leiden, ter openbar© Raads
vergadering van* den 3dcn September 1907.
D© Burgemeester,
H. C. JIJTA, Wethr. loco-Burgemeester.
De Secretaris,
VAN HEYST.
Zijnde do heffing dezer belasting goedge
keurd bij Koninklijk besluit van den löden
November 1907 No. 40, waarbij tevens i?
aangehar' do verordening, regelendo do
in vorder i..j dier belasting van don 3aen
September 1907.
En is hiervan afkondiging gCBcrled,
waar het 'behoort, den 23sten December
1907.
De Burgemeester cn Wethouders van
Leiden doen te weten, dat door den Raad
dier gemeente in zijn vergadering van den
3dcn September 1907 is vastgesteld do
volgende vorordenins:
VERORDENING,
regelend© do heffing van een belasting
onder den naam van marktgeld, to Lei
den.
Art. 1.
De invordering der belasting, geheven
onder den naam van marktgeld, geschiedt
door den algemecnen marktmeester, den
adjunct-marktmeester cn de verder daartr©
door Burgemeester en Wethouders aan te
wijzen ambtenaren, dio bet door hen go-
inde dagelijks aan den marktmeester af
dragen.
Door don marktmeester .worden do door
hern ontvangen gelden wekelijks aan den
ge-mccntc-ontvanger verantwoord cn in do
gemeentekas gestort.
Artikel 2.
Do betaling moet geschieden op do eer
ste aanvrage der met do invordering be
laste ambtenaren.
Blijft do belastingschuldig© in gebreke
aan dio aanvrage to voldoen, dan zijn de zo
bevoegd de ingenomen plaats dadelijk op
zijn kosten to doen ontruimen.
Art. 3.
Do LbJasting voor staanplaatsen op d©
kermis of jaarmarkt is reeds d s Vrijdags
vóór den aanvang der kermis in haar ge
heel invorderbaar, voor zoover zij niet
reeds vroeger bij ^vooruitbetaling is vol
daan.
Indien van de verleende plaatsruimte
geen gebruik wordt gemaakt, heeft geen
toruggavo van het betaalde marktgeld
plaats.
Art. 4.
De met de inning belaste ambtenaren
houden aanteckcning van do door hen ont
vangen gelden in een register.
Zij zijn verplicht voor elke betaling,
hun gedaan, een bewijs van kwijting af to
geven.
Dit bewijs moet hun op d© eerste aan
vrage door den belanghebbend© worden
vertoond.
Bij weigering om dit bewijs ie vertoonen,
of bij niet in het bezit zijn daarvan, kan
do belasting opnieuw worden gevorderd.
Art. 5.
Deze verordening treedt in werking op
den lsbon Januari 1908.
Gedaan to Leiden, tor openbare Raads
vergadering van den 3den September 1907.
Do Burgemeester,
H. C. JUTA, Weth., looo-Burgemeester.
De Secretaris,
VAN HEYST.
Zijnde deze verordening aangehaald bij
Koninklijk besluit van den löden Novem
ber 1907, No. 40.
En is hiervan afkondiging geschied
waar het bohoort, den 23sten December
1207.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER,- Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
CCIX.
Do laatste dagen van een oud jaar ken-
morken zich gewoonlijk door kalmte en
rust. Als hot zoo togen Kerstmis beginc
to loopen, wordt dc polsslag van bot maat
schappelijk leven al flauwer en flauwer en
tusschen Kersttijd en Nieuwjaar lijkt or
wel haast geen leven meor to zijn. Hot
is dan, alsof #et mcnschdom moo gewerkt
is cn afgestreden zijn driften en harts
tochten heeft uitgevierd en om .weer wat
op verhaal te konion, de korte donkere da
gen benut, om straks als een nieuw jaar
zal zijn ingetreden, den wedloop van yor©n
af aan to beginnen, werkend, strijdend, j
genietend en ook wellijdend.
Die rust, ik kan mo zoo voorstellen, dat
zlij menig moeden strijdicr welkom is en
niet heb minst waar zij genoten wordt, ver
verwijderd van es levens strijdperk zelf,
in den kring van familie en vrienden,
van ouders het liefst, den kring, waarin
men zich te midden van 's werelds romp
slomp veel to weinig verplaatsen kan. En
ik .wens-ch den trouwen lezers van bet
Dagblad, die wekelijks mij met meer of
minder belangstelling hebben gevolgd, van
kart© toe, dat dc stille dagen voor het
nieuwe jaar ook voor hen niet vruchte
loos zullen voorbijgaan.
*r y.
Doch voor Iicd, dio nu eenmaal geroepen
zijn elkon dag of zelfs, zooals ik, bijna
iedere week do pen op te nemen om de-
gebeur te nissen ,dio zich afspelen in de
herinnering van een lezerskring terug t©
brengen, beeft zoo'n stillo tijd ook zijn
orfaangename zijde.
Zet eens een vuist, als gij geen hand
hobt; schrijf eens twee, drie kolommen, als
gij geen stof vindt 1
De schrijvers, dio hun oogst binnenhalen
van do grooto wereld-akkers, zij vinden
ook in dc still© dagen van en om Kerst
mis nog wel een en "ander, .waarmede v:
do gemoederen zooal niet opwinden, dan
toch bezighouden cn bevredigen kunnen.
En voor do schrijvers der vadcriand.sc/io
polilick is do verwerping van dc oorlogs-
begrooting op den laats ten -dag vóór do
parlementaire vacantia met do daaruit
voortgevloeide ministerieel© crisis al een
gedachte meevaller. O, als ik hier ook ovor
politiek mocht schrijven, dan vuldo ik
daarover minstens ook wel een dozijn
brieven.
Is er ooit mooier onderwerp tc vinden
Een jongen kan niet meer pleizicr hebbcu
met een bouwdoos, dan een politicus met
een ministerieel© crisis. Beiden bouwen nu
op, wat zo straks weer omver storten, cn,
bouwende cn afbrekende, blijft cr gelegen
heid Lot afwisseling to over.
Doch zoon faveurtje heeft de Leiden aar
niet.
„Nou, nou", hoor ik van twee kanten
roepen, cn dan ons incident in den llaad't
Dab sbctid toch ook wel in liet „Leidsch
Dagblad". „Och, too, vertel oefc Gij daar
nog eens wat van
Hoe komt ge er toch too, zou ik willen
antwoorden, dat ruzietje tusschen onzen
burgervader cn den secretaris van d© stad
zoo in éón adem to noemen, met heb aftre
den van ons Ministerie?
Het ia nu wel niet aardig en als goed
Leiden aar had ik er een mooi ding voor
over dat het niet gebeurd was, doch nu
het cr eenmaal toe ligt ben ik er sterk
tegen het ding breed uit te meten.
En dat er zoo lang over gepraat wordt.
is een bewijs te meer voor hetgeen ik bo
ven aanvoerde, dat er zoo weinig nieuws
iD onze stad is.
Men ia er mij ook eenige keeren mee
aan boord gekomen, ja men nam het mij
zelfs kwalijk, dat ik er reeds do vorige
week niet den brief aan had gewijd, alsof
een krachtige aansporing om steun te vcr-
leenen aan een vcrecniging, die dc lijden
de mensclicid to hulp komt, niet veel be
langrijker, veel nuttiger en veel edeler
was dan over te vertellen, dat twee van
onze eerste magistraatspersonen mekaar
eens even zeggen waarop het staat.
De geheel©» zaak komt wel bezien hierop
neer: de secretaris is wat al te voorbarig
geweest door den voorzitter in de rede te
vallen, wat hij trouwens wel eens meer
gedaan heeft, zonder daarvoor op zijn
vingers getikt t© zijn, mogelijk wel, om
dat hij dan den voorzitter to hulp kwam
in het debat met een of ander raadslid;
de burgemeester liet zich wat al te veel
door zijn drift vervoeren door den secre
taris van zijn taak te willen ontslaan.
Beiden'^JrRcn daardoor wat zij eignlijk.
Diet mochten doen, gingen, zooala ik het
dezen dagen iemand, die do Gemeente watf
öp rijn duimpje kent hoorde uitdrukken,
„hun bovocgdheid te buiten."
Het is hier dus gegaan zooals het mcestab
gaat, waar twee kijven: beiden heblien
schuld, al gaf de secretaris de aanleiding, 1
waarvoor hij ook weer de jongste is.
Nu zijn èn onze burgemeester èn onze"
secretaris wijze, verstandige menschen, die i
dit ook beide zuilen inzien en b.grijpen en
daarin ligt reeds den sleutel tot verzoening.
Dit tot antwoord aan hen, die mij do
vraag stelden„of dit muisje ook nog eco
staartje zou hebben?"
De Raad heeft en daarvoor breng ik
hem uit naam van alle Leidcnaars graag
huldo door een kleine drie kwartier do
deuren te sluiten, de woordenwisseling aar
dig weten bij t© leggen. Alles ging, nadat
de vergadering weer gcop.nd weid, z;ji
gewonen gang als of er niets gebeurd was.
Hoo onderling oneens de Raad soms ove*
verschillende punten kan wezen, hierin
waren zc liet eens dat het niet aanging «ia©
zijn twee hoofdmannen als tv/eo vijanden
tegenover elkander stonden.
En mocht er na deze eerste v-rzosning
nog wat kwaad bloed zitten, dan zou ik
geen beter middel weten dan dat de hee-
ren, zooals nu meer geschiedt, aanzaten
aan een gemcenschappclijken maaltijd, wat
altijd een mooie gcl:g.-heid is om den
vrede te bevorderen cn t© bestendigen.
Zoo heb ik mij dan toch laten verlei
den, om over wat men in parlementairo
taal -een incident noemt, een enkel woord
to zeggen, doch geheel buiten do politiek.
Ik had liet liever niet gedaan, maar ik
begreep ook, dat men recht zou hebben
heb van mij struisvogelpolitiek te noemen,
indien ik, waar het nu eenmaal in allo
kringen der burgerij een onderwerp van
gesprek bij uitnemendheid is geworden,
het in mijn brieven geheel doodzweeg.
Nu kan eik ding van twee kanten worden
bezien van dc komisch© on de ernstige zijde,,
En inderdaad heb heeft iet© komisch,
wanneer twee mannen van positie in een
betrekkelijk hoogc vergadering elkander op
onparlementair© wijze toesproken. En van
dien kant bekeken leent zoo iets zich tob
een beschouwing waarover men zou lachen
en liefst zeggen: „menschen weest wijzer 1"
Doch uit het oogpunt van gemeentebe
lang gezien verkrijgt do zaak' een ernstiger
karakter. Hior geldt het twee mannen, die
behooron samen to weiiken voor éón doel
het belang cn het heil der gemeento.
Wanneer dit niet geschiedt, wanneer cr
tusschen deze twee wantrouwen bestaat,
wanneer ze elkaar oer tegenwerken dan.
helpen, dan lijdt daardoor ook do go dc
g^est onder deze ambtenaren, misschien
komt er verdeeldheid door in den Raad,
cn... Leiden zelf moet het loodje leggen.
Daarom is het van groot belaag dat tus*'
schcn onzen burgemeester en onzeD secre
taris de verzoening weder voor goed word©
getroffen cn d© gemeente, die getuige 3
geweest van hun twist, ook dc verzekering
lcrijiga dat het tusschen hen weder is... paia
en vrede. Laten we 1908 niet ingaan, zon*
der de wetenschap dat het alzoo is l
Officier van gezondheid.
De Minister van Koloniën brengt ter
kennis, dat voor écnige gediplomeerd©
Ncderlandsche artsen, dio den leeftijd van
dertig jaar niet overschreden hebben, do
gelegenheid bestaat om fc© worden be
noemd tot officier van gezondheid 2de kl4
bij het leger in Nederl.-Indië, onder go-
not van een gratificatie voor eerst© uit
rusting van 5C00 gulden en onder verplich
ting om den Staat gedurende een tijdvak,
van acht jaren in die betrekking te die
nen, cn om, na eventueel ontslag te eeni-
gcr tijd uit den militairen dienst, bij ves
tiging in Ncderlandsch-Indic, nog geduren^
de vier jaren als reserve-officier van ge-'
zondhaid ter bescliikkng te blijven van do
Regeering aldaar.
Verdere bijzonderheden vindt men in do
„Staatscourant" nummer 295.
„Ook mij kwam dat van het begin af als
liet eenig mogelijke voor," zcid© Steel be
daard. „En daarom hob ik u dab huwe
lijksplan aan de hand gedaan."
Rachel keek hem angstig aan. Do couran
ten hadden haar tot wanhoop gebracht,
wat wellicht ook daarmee was beoogd.
„Is u zeker", riep zij, „dat men mij daar
boven in het Noorden niet zal kennen?"
„Volkomen zeker," antwoordde hij be
slist. „Daarvoor zal ik wel zorgen en wij
kunnen immers ook op reis gaan, laten wij
zeggen tot aan den zomer."
„Ach, kon ik mijn leven maar Vd.n voren
af aan beginnen I" zeide Rachel tot zichzcl-
ve, maar toch hardop on op een wijze,
welke duidelijk vet.ied, dat haar tegen
stand gebróken was.
„Daartoo zou ik u juist willen helpen",
antwoorddo Steel op vriendelijken, gerust
stellenden toon, terwijl hij zijn hand zacht,
maar hartelijk op haar schouder legde.
Ho© weldadig, hoe kalmeerend werkte do
aanraking van krachtige, energieke
hand 1
„Ik zou zoo gaarne wilbn", ging hij
voort, „dat uw vroeger leven geheel be
graven werd, ook tusschen ons beiden, ja,
als dat mogelijk war©, ook in uw eigen hart.
Wat mij betreft, ik zou u nooit ©en enkele
vraag over dat leven doen. Wat dunkt u,
zullen wij nu niet dadelijk oea soort vau
contract samen sluiten?
„Ik zou tob alles, alles bereid zijn, als
ik daarmede mijn verleden voor altijd ton
begraven," bekend© Rachel. „Ja, ik zou
alles doen, alles."
„Dan moet gij mij o„a helpen het mijne
te begraven, zeido hij. „Ik ben wel ncoit
getrouwd geweest, maar een verleden heb
ik ook."
„Ik zou mijn best daarto© doen", ant
woorddo Rachel, „als ik met u trouwde."
„Gij zult uw best doen", verbeterde Steel
„en daarmee zal ons contract nu immers
ock gesloten en oezegela zijn. Ik do© u
geen vraag, gij mij ook niet. Van liefde
zal nimmer tusschen ens sprake zijn, maar
daarvoor willen wij van meet ai trachcen,
elkaar liet verleden te doen vergeten."
Rachel kon niet spreken. Zijn oogen
rustten weer op haar, -deze donkere, on
doorgrondelijke oogen, dio haar gedachten
verlamden, om van haar wil niet t© spre
ken. Eerst nadat hij zich omgekeerd nad
cn naar cLe deur ging, kon zij licm ant
woorden.
„Waar gaat gij heen?" riep zij.
„Ik wil om mijn advocaat zuiden",
antwoordde Stoel. „Alles moet op Nschriit
gebracht worden, huwelijkscontract en we-
duwengift. Ook hebt gij wellicht zelv© nog
het een en ander met hem te bespreken."
JX.
Hugh Woodgate, dc predikant van Mar-
1 y, in Delvcrton, wiens parochie sinds ge
slachten onder liet patronaat der hertogen
van Normanthorpe had gestaan, maai
sinds korten tijd in het beschermheerschap
van John Buchanan Steel was overgegaan
hield zich op een Vrijdagnamiddag, juist
zes maanden na de boven vermelde gebeur
tenissen, bezig met zijn preek te schrijven.
Het was in Mei cn aan het een© eind van
het lange, lage vertrek, waarin do heer
Woodgate zat t© werken, fladderden de
lichte zomergordijnen voor de open ramen.
Maar toch brandde er een vuur in een der
beide haarden van dc ouderwetsche kamer,
want een bedrieglijke oostenwind streek
over d© door do zon beschenen aarde en
floot met de vogels om het hardst.
Dc heer Woodgate was een greote, breed
geschouderd© man, met vriendelijke oogen,
een stukje bakkebaard onder elk oor en do
netste van allo geestelijk© kragen om den
hals. Het was een goedhartig gelaat, dat
zich over do eenvoudige zinnen heenboog,
welke zich steeds meer op het blauw gelini
eerde papier vermeerderden en dio in een
wel eigenaardig, maar niet ongewoon
handschrift neergeschreven worden, het
welk het kenfcecken is van een bijzonder
soort van gemoedsaard cn ontwikkeling.
Van Mei tob September verzuimd© de heer
Woodgat© nooit, zijn preek reeds Vrijdag
t© maken; hij wa3 dan Zaterdag vrij om
met de jongo mannen van zijn gemeente
cricket te kunnen spelen. Hij was wel geen
bijzonder begaafd prediker en een zepr
slecht cricketspeler, maar in beide zaken
ontwickokl© hij zulk e©n ijver en een hem
zelf onbewust plichtsbetrachting, dat" daar
door niet weinige van zijn gebreken weiden
vergoelijkt.
Dc predikant was zóó geheel verdiept in
zijn werk, in het weergeven van hetgeen
reeds milliocncnmaal onder woorden was
gebracht, dat hij het naderen van een
rijtuig van den kant, waar d© wind het
hardst floot, niet hoorde. Hij hoorde in
het geheel niets, totdat de deur geopend
werd, cn een slanke, knappe, jonge vrouw
met een bloeiend, frisch gelaat dc kamer
kwam binnensnellen.
„Het spijt me, als ik je stoor, schat,
maar wie denkt go wel dat daar juist, ia
gekomen
Hugh Woodgate draaide zich in zijn
stoel om, en uit zijn grooto, eerlijke oogen
straalde onverholen b wondering voor zijn
vrouw, die zooveel jonger was dan hij en
die, do Hemel rnbgo weten waarom, in
hem behagen had geschept 1 Hij kon haar
nooit aanzien, zonder als het ware als
inleiding dezen bewond eren den blik op
haar te richten cn pas nu, nu beiden
ecnigc jaren waren getrouwd, volgde op
die bewondering niob telkenmale meer dc
verbazing over haar keuze. Doch ondanks
zijn onveranderde vcrecring, miste hij de
gave der wel spreken dli: id, cn wie weet of
niet juist in dit gemis mede een roden
tot dio volharding lag.
„Wie is het dan?" vroeg hij.
„Mevrouw Venablesl"
Woodgate bromde iets bij zichzcjven.
Was hij werkelijk verplicht te verschijnen?
Hij trok een lang gezicht cn de oogen zij
ner vrouw schitterden.
„Het zou natuurlijk niet bij mij zijn
opgekomen, lieveling, jo ook maar een
oogenblik t© storen, als mevruow Yenablos
niet zelve zoo dringend naar jo gevraagd
had. En ook ik smeek jc nu, to koined,
want zij heeft allerlei geheimzinnige
nieuwtjes, waarmee zij slechts voor den
dag wil komen, als gij zo ook mee aan
hoort. O, wees slechts vijf minuten eou
engel 1"
Op zijn bedachtzame wijze do pen afve-
gond, zeido Woodgate:
„Waarschijnlijk heeft, een barer dcchterd
zich verloofdik hoop, dat het dan ten.
minst© Sibyllc is 1"
„Neen,Sibyllc is ook meegekomen en)
ziet er volstrekt niet verloofd -uit; inte
gendeel, eer alsof het haar verveelt, alsof
zij do geschiedenis reeds meer dan genoeg
heeft gehoord. Dio beiden hebben zekei?'
reeds verscheidene visit©3 afgelegd; zoo»
nu ziet gij er lief uit; ga nu dadelijk
raeo
Mevrouw Venables, een corpulente, maar.
nog altijd zeer knappe dame, met leven-]
dig©, bruine oogen en een verstandig gc- j
zicht, legdo dad lijk na de eerste begroe
ting bsslag op den predikant, terwijl
haar dochter verlangend naar de boeken,
welko in haar buurt lagen, keek.
„Stel u eens voor, hij is getrouwd!" riepj
movrouw Venables, terwijl zij cvcnalfr
do moderne romanschrijvers haar ver-'/
haal dadelijk in het midden b:gon.
„Werkelijk?" antwoorddo de prozaïsche*
dominee doodbedaard. „En wie is dan de»*
zc hij
„Uw buurman en patronaatsheer do hcce
Steel
„Getrouwd?" herhaalde mevrouw Wcod^
gat© met nadruk. „Domheer Stcol?" 1
„Dat is.zeker groot nieuws!" riep haar,
echtgenoot op een toon, alsof hij ccn me do/
decling van zeer ondergeschikt belang1
bad verwacht. Hierop informeerden beide®
naar verdere bijzonderheden, doch mo -j
vrouw Yonables schudde haar kostbare!
hocdv met groot© voldoening.
(Wordt vervolgd.)
