14 DECEMBER. - VIJFDE BLAD.
Brieven uit Katwijk.
FEUILLETON.
Uit de „Staatscourant."
No. 14667. LEIDSCH DACBLAD.
gebrandmerkt. In den toren wordt name
lijk een nieuw uurwerk aangebraeht en de
daarmede gepaard gaande werkzaamheden
boderven volgens hen het silhouet van hot
geheel.
Tot juist verstand diene, dat deze toren,
hoewel één met het kerkgebouw, niet eigen
dom was der kerkclyice gemeente, doch dat
de burgerlijke gemeente hierover zegging
schap heeft. Ik heb onderzocht hoe deze
twee gebouwen, oogcn6chijnlij<k: één, toch in
twee handen zijn gekomen. Mijn zegsman
deelde mij mede, dat zulks reeds dagtee-
kent van 179V, toen de Provincie alle to
rens verklaard heeft tot eigendom der
burgerlijke gemeenten, wat in 1798 nader
algemeen is geregeld in art. 6, laatste ali
nea der Additioneel© artikelen der Grond
wet, luidende: Do torens aan de kerkge-
bouwen gehegt, benevens de kldkken, met
,,derselver huisingen, worden verklaard
„cigend ramen te zijn en te blijven der
„Burgerlijke Gemeenten, staande ten allen
„tijde onder derselver bcheering en ondcr-
„houd."
Wellicht heeft bij de vaststelling dezer
bepaling medegewerkt, dat toon de opti
sche telegraaf werd gebruikt, die steeds op
kerktorens werkte. Verder dienden de to
rens voor tijd-aanwijzing en brandwacht,
dikwijls ook als gevangenis, alles zaken,
waarbij do burgerlijke gemeente belang
had.
Doch ik dwaal af, ik zeide het reeds, in
den toren wordt een nieuw uurwerk aan
gebracht, want ook thans doet hij dienst
als tijd-aanwijzer. In plaats zooals tot he
den door twee wijzerborden, zal de tijd
thans aan alle vier de zijden van den toren
zijn waar te nemen cn wel van twee zijden
ook des avonds, waar twee glazen wijzer
borden worden aangebracht en door ver
lichting daarachter aan te brengen ook
des avonds en des nachts de tijd kan wor
den opgenomen. Dat vernieuwing van het
toren uur wenk geen overtollige weelde was,
heb ik reeds een paar jaren geleden aan
getoond en 't is eigenlijk een weinig te veel
gevoel van waarde voor mijn geschrijf,
maar toch dóet het mij genoegen er destijds
reeds op te hebben gewezen en thans te
mogen ervaren, dat do zoozeer begeerde
verbetering wordt aangebracht. Met het
nieuw© uurwerk komen de wijzerborden
echter op een andere plaats. Vond men ze
vroeger tegen den toren, thans zijn ze
o p den omloop geplaatst, iets wat volgens
onze schiders vandalisme moet zijn, en
volgens hon in strijd is met dc belofte des
tijds door de kerkvoogdij gegeven. Voorbij
wordt alzoo gezien, dat kerk en toren niet
écn maar twee zijn, en de kerkvoogdij pr
dus feitelijk geheel buiten staat. Ik wil op
den voorgrond plaatsen, dat ik me in dezen
niet tot oordeebn bevoegd acht, een brief
schrijver kan niet alles machtig zijn on
waar dus thans wordt beweerd dat er van
dalisme wordt gej leegcl, wil ik even aan
nemen, dat zulks werkelijk het geval is.
Toch gaan heeren schilders in deze volgons^
mijn meening niet den goeden weg op; in
de eerste plaa'-s zeggen ze, dat do karakte
ristieke primitieve wijzerplaten, die er zoo
echt bijhoorden, moesten verdwijnen ora
plaats te maken voor moderne, met nota-
bene „Anno 1907" in de vier hoeken. Mag
ik hun evenwel eens opmerken, dat, hoo
karakteristiek de vorige ook mogen go
weest zijnt die prijkten met „Anno 1896"
In dc tweede plaats, dunkt mc zou het voor
de hand hebben gelegen dat zij zoodra
iets werd bemerkt van het.gevaar, dat dan
den toren dreigde, zich hadden gewend
'tot het gemeentebestuur, en dit bestuur
onder hot oog hadden gebracht, wat op het
punt stond te geschieden en hoe dc kunst
waarde van kerk met toren gevaar liep
vernield te worden. Dat hebben ze blijkbaar
niet gedaan, want_bij ingezonden stuk in
een plaatselijk blaadje, geven zij aan hun
verontrust gemoed lucht en spreken de
hoop ui't, dat hun noodkreet zal doordrin
gen tot diegenen, die het zich aan kunnen
trekken. Eerst dan, geloof ik, wanneer zij
juist in omgekeerde richting hadden ge
werkt en hun pogingen schipbreuk haddon
geleden, eerst dan hadden zij kunnen doen,
wat thans is geschied.
Maar nog iets, de heenen schilders mce-
nen dat vandalisme is gepleegd, en ik her
haal, betwisten wil ik het niet, omdat »k
in deze niet oordeelcn kan, doch ik houd
het er voor, dat het gemeentebestuur vóór
tot uitvoering der werken werd overge
gaan, zich heeft laten inlichten door be
voegd deskundigen ten deze, en dat eerst
toon de werkzaamheden zijn uitgevoerd.
Ik heb reeds meermalen gezegd, dat ik
me over de gepleegde heiligschennis niet
(kan uitlaten, toch wil ik opmerken, dat
ik thans, nu ik dit schrijf, voor me heb een
t-eekening van kerk met toren, die een
beeld geeft van ongeveer drie eeuwen gele
den, en waarop goen wijzerborden vooi
komen, zoodat dus reeds vroeger toon tweo
wijzerborden worden aangebracht insgo-
lijks vandalisme plaats had en dus feitelijk
dc ware toestand zou weergegeven kunnen
worden, wanneer alle wijzerborden verdwe
nen en dus de toren niet moor voor de tijd
aanwijzing zou moeten worden gebruikt.
Dan zou hij alleen als vermaard gebouw
met kerk moeten worden bewaard en zou
dus op de een of andere wijze het uiterlijk
niet alleen maar voor de naaste toekomst,
doch permanent dienen gewaarborgd te
worden. Ligt dit op den weg der gemeentel
Ik geloof niet geheel en alt hoewel het na
tuurlijk ook in het belang der plaats zou
zijn, wanneer het zoo oude kerkgebouw
bleef gehandhaafd cn een subsidie uit de
gemeentekas ten.deze zeer zeker te verdedi
gen is. Niet echter de gemeente alleen,
heeft zich daarvoor te leenen, ook de schil
ders, die aan do oude kerk zoovele hunnei
werken hebben te danken en nog zullen te
danken hebben, ook zij, ja zij in do eerste
plaats dienen nu weder de handen ineen te
slaan ora zich het bezit der gebou
wen te verzekeren. Maar ook het Rijk moet
dan het zijne doen en door ruime subsidie
aankoop en onderhoud gemakkelijk maken.
Want geenszins wil i/k voorbijzien, dat
daarvoor geld noodig is, ja zelis voel gelcf;
iemand, die het weten kan toch verzekerde
mij, dat kerkgrbouw met bijbehoorendo
terreinen alleen reeds een grootte hebben
van pl. m. 2300 vieitk. M., dat deze bouw
grond aan den boulevard gelogen een flin
ke waarde bezit, terwijl de reederijfirma
bij verkoop zich elders een pakhuis met erf
zou moeten aanschaffen. Om de „Oude
Keilk" echter beslist to handhaven zal het
dien weg opmoeten en i& hoop, dat heeren
schilders van dezen mijnen brief kennis zul
len nemen, om alzoo te kunnen medewerken
tot het behoud van de niet alleen door hen
geliefde, maar ook voor iedereen bekende
karakteristieke „Oude Kerk", die ook ik
gaarne in figuurlijken zin op vaster grond
slagen zag gevestigd dan thans.
AARLANDERVEEN. B|j den landbouwer
R. op het dorp is een geval van miltvuur
geconstateerd. Hot aan dio ziekte gestorven
rund is onder politie-toezicht verbrand en
begraven.
In den loop dezer dagen zyn aan de
Lage Zyde twee -evallen van febris typholdea
waargenomen.
ALkEMADE. De aangifte tor Inschrijving
voor de militie (van de jongelieden, geboren
in het jaar 1889,) zal iu dezo gemeente ge
houden worden, op Maandag 13 Januari a. s.,
en wel van voorm. 10 12 uren ter Ge-
moente-Socretarie.
Voor deelneming aan bet in de maand
Januari a 8. ten overstaan van een militaire
commissie te houden onderzoek ter verkrijging
van een bewys van voorgeoofendheld in het
voorbereidend militair onderricht, hebben zich
alhier 6 jongelieden aangemeld.
BODEGRAVEN. Donderdag 19 Dec. a. s.,
zal in een openbare vergadering van het Nuts-
departement, alhier, optieden de hoer Schmier.
Hot BodegraveiiSch Muziekgezelschap zal op
deze bijeenkomst ook zyn medewerkiog ver
leenen.
In aansluiting van bet bericht van
Vrijdagavond in dit blad, kunnen we thans
melden, dat de bakkerspatroons alhier, nu
gebleken ie dat 96 °/0 van de hoofden der ge
zinnen hunne pogingen hebben gesteund om
i-en nachtarbeid af te schaffen, reeds besloten
hebben vanaf a. s. Maandag des nachts niet
mser te wei ken. Voortaan zullen do bakkers
gezellen niot vóór dos morgens to 0 uien hun
arbeid aanvangen. Aan de commissie uit in
gezelenen onzer gemeente, die in deze zaak
XIII.
Oorspronkelijk was mijn voornemen in
'dezen brief een anclcr onderwerp onder de
90gcn te zien, doch daar is hier to Kat
wijk aan Zee iets geschied, dat mij van
plan deed veranderen, ten govolgo waar
van mijn eerst voorgenomen punt tot een
volgenden brief bewaard blijfi.
"Wat heeft er dan wel plaats gegropent
vraagt wellicht dezo of gene lezer, dio mij
do eor aandoet kennis te nemen van mijn
geschrijf. Geduld en ik ga het u kalm ver
halen. Vooraf echter een stuk geschiedenis.
Katwijk aan Zee bezit eon kerkgebouw,
waarop wij, Katwijkera, prat zijn en niet
alleen wij, gewonnen en geboren Katwij-
kers,'maar ook zij, dio zich in onze ge
meente hebben gevestigd cn niet het
minst do hier vertoevende schilders. Maar
niet slochts do ingezetenen zijn trots met
dit karakteristieke gebouw, ook buiten ons
dorp, buiten ons Rijk, ja zelfs buiten Eu
ropa is dit kerkgebouw vermaard en juist
aan dezo kerk heeft Katwijk in niet gerin
ge mate in het buitenland haar bekend
heid tc danken. Geen wonder dan ook, dat
men er steeds op uit was en nog is, om
dit gebouw, voor zoover het uitwendige
betreft, in zijn oorspronkelijken atemmi-
gen toestand te behouden.
Toen dan ook ongeveer vijf en twintig
jaren geleden de kerkvoogdij der Nederd.-
Hervormdo Gemeente, eigenaresse van be
sproken gebouw, moest overgaan tot do
stichting van een nieuwe kerk, hebben ceni-
ge schilders van naam kunstwerken bij
eengebracht om dc kerkvoogdij in de gele
genheid te stellen niet tot sloop'ug of
verkoop dor oude kerk over te gaan en in
het laatste geval slochts onder voorwaarde,
dat zij in de naaste toekomst gehandhaafd
zoudo worden in den staat, waarin zij uit
wendig destijds verkeerde.
Heeren kerkvoogden hebben dezo voor
waarde aanvaard niet alleen, maar ook
hun woord gestand gedaan, want toen cic
„oude kerk" eenige jaren daarna-in koop
werd gevraagd door een reederij-finua^
ten einde haar voor haringpakkerij, kui
perij, netten boe terij en nog meer aan ver
vante bedrijven in te richten, had de ver
koop plaats onder evengemeld servituut
en heeft de nieuwe eigenaresse zich ook
getrouw aan de bindende bepalingen in
dezo gehouden.
alc schreef het zooeven reedst dat heeren
schilders het hunne hebben bijgedragen om
het .schilderachtige gebouw in do n a"a s t e
toekomst to behou<. jndit was na
tuurlijk zeer prijzenswaardig en hot voor
beeld hier door de kunstbroeders gegeven
verdient overal in deze navolging, maar
juist d-'ze twee woorden naast© toe
komst toonen reeds aan, dat de. des
tijds genomen maatregel niet bracht een
definitieve regcli in deze, zoodat het
servituut, waaronder de tegenwoordige
eigenaresse in het bezit kwam der oude
kerk, thans dan ooik reeds is vervallen en
zij dus aan nict3 meer gebonden is. Dit
neemt evenwel aict weg, dat men van haar
mag verwachten dat zij uit piëteit voor de
.must, ten dez - Diet zal optreden om, zoo
lang dit niet in strijd is met haar belan
gen, ook maar iets uitwendig aan liet ge
bouw tc veranderen, dat afbreuk zou doen
aan datgene, waardoor onze oude kerk zoo
verriard is geworden. Met opzet sprak ik
zooeven, dat zij niets zal verrichten, zoo
lang dit niet in strijd i3 met haar belan
gen. 't Is echter natuurlijk best mogelijk,
dat de tijd wel eens kan aanbreken, </at
irtbreiding van haar bedrijf ook bijbouw
uoodwend^ zou maken en dan zal het voor
een Handelsonderneming o zoo moeilijk zijn
ora ter wille van de kun3t haar bedrijf
niet dat comfort to verschaffen, dat de
tijdsomstandigheden niet alleen wcnschc-
lijk, maar zeer dikwijls noodzakelijk maken
Er dienen dus opnieuw maatregelen te wor
den getroffen om don tegen woordigen uit-
wendigen toestand te waarborgen. En dat is
noodig, want na deze historische uiteen
zetting kom ik eindelijk tot mijn onder
werp er is iets geschied, dat door hec
ren schilders, die thans te Katwijk wonen,
als vandalisme cn heiligschennis wordt
srrrr—I i n-.i
Oïiscl3.iiJLl.ciigr.
6»
Maar ook, daargelaten of z(J deze Inlich
tingen nu het eerst of het laatst had inge
wonnen, zou een vrouw, die over de
noodzakelijkheid van een haastige vlucht
niet in twijfel kon zyn, de dwaasheid be
gaan, een andeie vrouw toe te vertrouwen,
dat zij gedwongen was, Engeland zoo spoedig
mogeiyk voor altyd te veriaien?
„Ondenkbaar 1" riep de advocaat der be
schuldigde, terwfjl hyr na de eerste zakelyke
uiteenzettingen, uitvoerig over dit punt uit
weidde. Telkens woer klonk het woord
„ondenkbaar" in zyn lang, hefiig pleidooi,
waarin hy het pleidooi van zyn tegenstander,
den procureur-generaal, van het begin tot
bet einde belacheiyk maakte, in plaats van
de inzichten van deze zakeiyk te bestryden.
Voor de handelingen van de beschuldigde in
den nacht van den moord en nog meer
voor die in den moi gen daarop bestond
er aangenomen, dat zy den moord had
begaan geen beter benaming dan dit „on
denkbaar". Het eenige, wat daartegen kon
Bangevoerd wordbn, zooals de piocureur-
generaal in zyn antwoord zffn vriend en
tegenstander op de beleefdste wyze te kennen
ga/, was, dat in elk met de galg eindigend
moordproces het woord „ondenkbaar" een
rol had gespeeld.
„Aan den anderen kant ging de procu
reur generaal voort, toiwyi hu zyn lorgnet
met gemaakte kalmte heen en weer bewoog
en üjn woorden jaet sêü socg. Jtoofi. die haar
uitwerking na do ongebreidelde, op effect
berekende welsprekendheid van den verdediger
nog verhoogde, „aan den andoren kant,
myne heeren, ala de misdadigers geen
onhandige handelingen begingen, men moge
ze voor ondenkbaar houden of niet, als zy
geen fouten maakten, zouden zU ook nooit
op do bank der beschuldigden zitten."
Het was Zaterdagnamiddag reeds laat,
toen de president eindeiyk met zyn resumé
begon. Degenen echter, die van meening
waien, dat Zyn Edelgiootachlbare zeker een
nog langere redevoering zou houden dan do
beide recbtsgeloeiden, wier uitspraken hy
togen elkander moest a/wegen, vei keerden in
een dwaling. Zyn rede was verreweg de
kortste van alle drie. Slechts de voornaamste
punten werden den gezworenen en wel in
weinige, beknopte zinnen, en zonder zyn
eigen meening te verraden, nog eens voor
gelegd.
„Als", seide do president, „de gevolgtrek
kingen van den openbaren aanklager juist
waren, als deze rampzalige vrouw door baar
echtgenoot tot wanhoop gebracht en de berg
plaats dtr pistolen kennend, hem met één
daarvan doodgeschoten heelt en daarop aan
de zaak den schyn heeft trachten te geven,
alsof dieven de misdaad zouden hebben be
gaan, dan is hier toch ongetwyfeld sprake
van een moord en niet van doodslag."
De ernst van deze uitspraak deed zich
zelfs tot in de uiterste hoeken eer overvolle
zaal gelden. Zy zou dus óf wegens moord
veroordeeld óf geheel vrygesproken worden.
Onwillekeurig wendde ieders oog zich naar
de slanke, zwarte gedaante op de bank der
beschuldigden en onder deze blikken boog de
gestalte zich een weinig. Deze beweging was
.echter .zóó zwak en zóó spontaan, dat men
haar voor onbewust had kannen houden,
maar juist daarom maakte zy indiuk.
Intusschen was de president tot de ver
klaringen der beschuldigde overgegaan en
wol op zeer humane wyze. Ook Jogde hy
daaiby minder terughouding aan den dag
dan in het eerste gedeelte zyner rede. Men
mocht met vergeten, dat de \eiklaringen
eener vrouw, die tusschen leven en dood
zweeft, daarom niet minder geloofwaardig
waren, terwyi het aan den anderen kant do
plicht der gezworenen was, wol te bedenken
dat de beweringen der beschuldigde behalve in
bekomende byzundei heden geen bevestiging
hadden govonden. Het was nu aan de ge
zworenen om bot geval, zooals zy dat zeiven
geboord hadden, ook ten opzichte van de
vei klaringen der getuigen to be oideelen.
Koesterden zy slechts dt>n geringsten recht-
m^ligen twyiel, dan moest men de beschuldigde
al het vooideel van dezen twyfel gunneD en
zy vrygrfsproken worden. Zoo de gezworenen
echter aan den andoren kant na ovei weging
van alle feiten tot de oveituigmg waren ge
komen, dat niemand andera dan de beschul
digde den moord kon hebben begaan, dan
moesten zy, getrouw aan hun eed, haar
schuldig verklaren.
Onder de 'redevoering van den president
was de korte Novemberdag langzameihand
in den avond overgegaan en in do donkere
zaal had een groote verandering plaatö ge.
grepen. Matglazen ballons weroen verblin
dende zounen en voor het eerst in die ge-
heele week doorstroomden licht en warmte
het sombere oord. Die misten ook hun uit-
weiking met op alle gezichten, toen de toe
hoorders als op een teeken van hun zitplaat
sen opstonden, terwyi de president zyn zetel
verliet, de gezworenen zich achter elkaar
zoo ffltrk de koe by de horens heeft gevat,
komt zeker een woord van dank toe.
KOUDEKERK. A. s. Donderdagavond zal de
afdeeling Koudekerk en Hazerswoudo (Ryndyk)
van „Patrimonium" een vergadering houden
in hot lokaal by do Geref. Kerk alhier.
Als spreker zal optreden de hser G. van
Doornik, van Hazerswoude, met het onder
werp: „Het Heroïsme en het 6de gebod."
De Jongelings vereeniging op Geref.
Grondslag alhier hoopt a. s. Yrydagavond
hare jaarvergadoring te houden.
LEIDERDORP. Door de algemoene vergade
ring gemachtigd, daartoe over te gaan, als de
omstandigheden dit noodig maakten, heeft het
Bestuur der Coöperatieve Lean- en Spaarbank
besloten tot verhooging van den rontovoet.
Voor gelden op do Spaarbank gebracht
en voor deposito's zal de rente S'/aVo
bodragen (voer sommen van 500 gulden en
daarboven voor één jaar vast 4%1-
De reute voor Voorschotten en loo-
pende rekoning is van 41/, op 5% 8°'
bracht.
Hoewel deze regeling geldt „tot weder-
opzeggiDg8 toe" de tyden kunnen veran
doren loopt zy toch zeker over 't jaar 1908.
De Dorcas- en Martha-vereenlgingen
zullen ook dit jaar weder verschillende kle
dingstukken aan de minder bedeelden dorps-
genooten uitreiken.
In de vergadering van leden der IJsclub
Leiderdorp Zoeterwoude is beslotea de con
tributie eerst to heffen, wanneer de club aan
'twerk Is en daaraan behoefte hoeft.
NOORDWIJa'ERHOUT. Voor het examen
voor militaire bekwaamheid en JIchamelUke
geoefendheid, hebben zich vier jongelieden
opgegevoD.
Voor deze gemeente zyn acht jongelieden
voor den militairen dienst aangewezen, en
wel 6 voor volledige en 2 voor korte oefening.
Duar no. 7 vry is, wegens broederdienst, moet
no 9 dienen.
De Raiffeisenbank alhier houdt a. s
Donderdagavond, een algemoene veigadering
ln „Het Wapen van Noordwykorhout."
De agenda bevat: Verhooging van rente
voet en Verkiezing van een lid van don
•Raad van Toezicht.
De Bank telt thans 152 leden. Hot zal dus
oen zeer talryke vergadering zyn.
Kerkvoogden en Kerkeiaad der Herv.
Gemeente alhier, hebben togen a. s. Vrydag-
avond, de Stemgerechtigde leden opgeroepen,
tot verkiezing van iwee notabelen, een ouder
ling en een diaken.
OUDEWETERING. De vergadering van de
Coöporatieve Boerenleenbank alhier, gehouden
op Vrydagavond, was zeer goed bezocht.
Zooals reeds gemeld ls, was hec eenige punt
van behandeÜDg: Wyzlging van den rentevoet.
Dit was noodig geworden door de verhooging
van den rentestandaard in het algemeen.
Besloten werd om van de spaargelden,
welke langer dan 8 maanden uitstaan een
rente te geven van 4 pCt. en van gelden,
welke korter dan drie maanden in't bezit der
Bank zyn 81/, pCt. Vau voorschotten moet
voortaan 5 pCt. rente worden betaald, teiwyl
voor de gelden in loopende rekening zal ge
geven worden S'/j pOt. van ingebrachte gei
den en zal woiden betaald 5 pCt. van voor
schot len. Dit alles Ingaande 1 Januari 19U8.
De rente is dus in 't algemeen met l/t pCt.
verhoogd.
Het personeel van de scheopmakery
„De Viyi" alhier, eigenaar de heor Schoen
maker te Amsterdam, heeft tegen 1 Jan. a. s.
ontslag gekregen.
VOORHOUT. Donderdag 11. vergaderde ln
het café „Heuzen" de afJeeliog „Zieken
fonds" der li. Kalh. Bloemist-, Land- en
Tuinbouw werklieden vereeniging „Plicht en
Recht".
Nadat de Voorz. van de commissie van
beheer de vergadering geopend had ea de
aanwezigen een hartolyk welkom h.id toege
roepen op deze eerste samenkomst sedert de
oplichting, verzocht hy den secr.-penning-
meester den heer 0. Does, verslag uit te
brengen. Alsnu volgde een goed uitgewerkt
verslag, waai uit bieek dat de contribution
hadden opgebracht van 11 Maart tot 2 Dec.
f 74.08 en iiot saldo eener verloting bedroeg
f 19.23. De uitgaven bedroegen f 13.06 zoo
dat er in kas was fb0 06, waarvan f 70
geplaatst was op de Raiffeisenbank alhier.
Vervolgens verzocht de voorzitter den leden
naar de raadkamer begaven en de be
schuldigde voor het eerst in onzekeiheid
omtrent haar lot weggeleid werd. Hec vol
gende oogenblik ontstond er een gegons in
de zaal, zooals men dat eer in een pauze
tusschen de bedryven van een theatervoor
stelling zou verwacht hebben dan in een
gerechtszaal in het oogenblik der ernstige
beslissing. Byna alle tongen waren in be
weging. Aan de gerechlstafel schudden de
ambtenaren, gebogen over hun papieren en
pennenhouders, hun pruiken; heeren van de
pers slepen puntjes aan hun potlooden of
verdiepten zich in vermoedens; de weinige
bevoorrechton, die tusschen do zitplaatsen
der repoiters en de gerechtstafel een plaats
hadden gevonden, bopraalten de toedracht
dor zaak met wreede onverschilligheid, waar-
achter-zy echter hun inneriyke gejaagdheid
trachtten te verbergen.
De vreemde met hot gryze haar schonk
nu by uitzondering aan het gepraat om hem
heen eenige aandacht, echter zondor zich om
to keeren. Plotseling riep een stem; „SU
Still Zy komepl" Nu verstomde het gedach-
tenloos gepraat. Het was echter valsch alarm
geweest; er was geen epoor van de gezwo
renen te ontdekken en opnieuw nam het
gegons van stemmen toe, evenals wanneer
de wind langzamerhand in storm overgaat.
„Wy zullen ons wel' een glaasje moeten
gunnen als alles voorby is", fluisterde een
der beide advocaten, die daar jnist over het
geval hadden geredeneerd, den ander toe.
„Dat zou ik denken, kerel", antwoordde
zyn vriend.
Het gelaat van den gryzen man betrok
nog meer. Op zulk een manier onderhielden
deze men8chen zich dus, terwyi zy op het
doodvonnis van een hunner medemenschen
Anno 1807.
O. C. de Roode en A. W. van Hemerfc kaa
en boeken te willen controleeren, waaraan
bereidwillig werd voldaan. Laatstgenoemde
bracht daarna aan het Bestuur namens d<?
deelhebbers zyn harteiyken dank voor het
nauwkeurig beheor.
De secr.-penn. las daarop hot Reglement
voor, nameiyk voor die loden, die met den
inhoud daarvan onbekend waren. Waar het
noodig was, werd een rorduidaiykiDg gegeven.
Nog werd voorlozing gedaan van een ont
vangen circulaire van de verzekering-Maat-
8chappy „de Philantbroop", te Bolsward. Na
eenige besprokingen werd besloten het zie-
•kenfonds voor besmetteiyke ziekten te ver
zekeren by genoemde maatschappy.
Door vertrek van don commissaris werd
in diens plaats benoemd het lid G. Witteman.
Op een vraag of andersdenkenden ook tot
de Vereeniging kunnen toetredon, werd ont
kennend geantwoord, aangezien d.t fonds
uitsluitend voor R.-Katholieken is opgericht.
Nog werd bekend gemaakt, dat het fonds
vyf donateurs telt. Eon collect e by het uit
eengaan gehouden versterkte de kas dezen
avond nog. Hierna sloot de voorz. de goed
bezochte vergadering.
Bij Kon. Besluit is benoemd tot kanton
rechter te Ommen, mr. J. P. A. baron
Mulert, thans griffier bij het' kantonge
recht to Kampen.
Benoemd tot directeur van en leeraar
aan do Rijks Hoogere Burgerschool to
Alkmaar, dr. A. G. Antusch, thans direc
teur vaa en leeraar aan de H. B.-S. te
Sneek.
lo. Do majoor P. D. Buyze, van het 8sto
regiment infanterie sedert in zijn rans
overgeplaatst bij den eeneralen staf, ont
heven van de functie, hem bij het Kon. Bo-
sluit van 23 October opgedragen;
2o. benoemd tot plaatsvervanger van het
militair lid in het eerste district der prov.
Gelderland, do majoor J. D. Grevinck,
van het 8sto rcg. inf.
Op den voet van het bepaalde bij art.
21, sub a, der wet van 2 Augustus 1880 en
alzoo voor den tijd van .vijf jaren, gere
kend van 23 November, benoemd bij heb
personeel van den geneeskundigen dienst
der landmacht, tot reserve-off. van gez.
tweede klasse, do heer J. K. W. Weygers,
arts.
lo. Met ingang van 1 Januari 1908, aan
den kapitein A C. Couvée, van het derde
reg. inf., op zijn aanvrage, met dc ver
plichting nog gedurende eenige jaren op
den voet van het bepaalde bij do wet
voor het reserve-personeel dor landmacht
1905 ter beschikking te blijven en alzoo
krachtens de artt. 39, punt 2o., en 40 dei
wet van 9 Juni 1902 Stbl. No. 89 on
der toekenning van pensioen, eervol ont
slag uit den militairen dienst verleend;
2o. het bedrag van het pensioen vastge
steld op f 1920 's jaars;
3o. mede met ingang van den onder lo.
vermelden datum, benoemd bij het reser
ve-personeel der landmacht, tot reserve-
kapitein bij do infanterie der landweer,
met bestemming voor de betrekking van
compagnies-commandant van het XVIIIdo
landweerdistrict, do kapitein Couvée,
voornoemd.
Benoemd:
lo. Bij het wapen der infanterie, bij
het 10de reg., tot kapitein, de 1ste luite
nant A. A. Raasveldt, van het negendo
reg.
2o. bij het wapen der genie, bij het reg.
genietroepen met ingang van 15 December,
tot eersten luit., do fweedc luit. E. T.
Hissink, van het korps.
Pensioen verleend aan W. Heiligers, ton
bedrage van /403 's jaars; D. Stigtor,
1 259, mr. R. baron van Harinxma thno
Slootcn, 1052, J. K. Siedenbu g, /479, J.
Bruinsma, f 209.
Do St.bladen No 316 tot 323 bevatter.
wetten van den 29stcn November, houden
de naturalisatie van: Vincenz Georg Lam-
pc, Silvcrius Georg La npe, Bernard Pnll-
mann, Karl Franz Gottfried Heidsieck,
Fricdrich Heidsieck, Fricdrich Wilhelm
Hcinen, Willi Michaelis Schüler en
Henricus Vastersavondts.
wachttenl Maar naluuriyk, dit geanimoerde
pralen zou morgen in de couranten onge
twyfeld met de mooie uitdrukkingen: een
zacht gegons, een getluister vol angstige span*
nlng, enz. betiteld worden. En toch viel het
met te ontkennen, dat er een, ofschoon wel
licht onderdrukte, zenuwachtigheid, welke uit
elke stem klonk, in de lucht lag. Ook den
giyzen heer ontging dat met en verachteiyk
vertrok by zUn mond. Zoo konden deze
mtnschen dus schertsen en daarby toch hun
innerlyken angst niet kwyt woidenl
De gryze heer zat daar zelf geduldig
luisterend, met den onverandoriyk onder
zoekenden blik, dien hy de geheele week nu
eens op de beschuldigde dan op de gezwore
nen had laten rusten. En toen ein ieiyk
dezen en daarop ook de beschuldigde weor
verschenen, dwaalden zyn sluwe oogen op
dezelfde wyze van de een naar de anderen.
De gezworenen waren ln het geheel niet
langer dan veertig minuten weg geweest en
hun haastige terugkomst scheen een even
slecht voorteeken te zyn als hun ernstige,
zenuwachtige gezichten. Een gefluister, een
zacht gemurmel ging een oogenblik door de
zaal, maar daarop volgde eene stilte, geheel
overeenkomend mot die, welke men den
volgenden dag in elke courant zou beschre
ven vinden. De beschuldigde bleef rechtop
staan tusschen de boide govangenbewaaksters.
die haar hadden begeleid. Mevrouw Minchln
had niet alleen den stool, waarop zy de
geheele week had gezeten, versmaad, maar
ook was de zware sluier nu geheel over haai
weduweükap teruggeslagen eD in deze om-
ïystiag scheen haar huiveringwekkend bleek
gelaat nog witter dan dat van een doode.
KWordt vervolgd).
