iro. rfo.
LEIDSCH DACBLAD. DQSJDERBAC 28 fJOVEWiBSTR. - TWEEDE BLAD.
Anno IH07-
Tweede Kamer.
Buiter.landseh Overzicht.
FEUILLETON.
Eet misdrijf in de Audleystraat.
Vervolg der zitting van Woensdagmiddag.
Voorzetting der behandeling van het
hoofdstuk Justitio der Stautsbegrooting
van 1908.
De overige punten uit het debat behan
delende, betoogde do Minister o.a. ton
aanzien van het optreden der Regeering
inzako do openbaro zedelijkheid, men eerst
moet beginnen met algemeen o beginselen
van herziening van het Strafwetboek.
Eerst dan kunnen de bijzondere geval
len geregeld worden.
Wat het beteugelen van Beursspel be
treft-, deze materie zou kunnen worden
^verwegen bij do algemoenc herziening van
bet Strafwetboek.
De Minister doelde mede, dat de Strai-
wetnovello binnenkort zal worden inge
diend.
Het Elmira-stelscl in de gevangenissen
achtte hij voor volwassenen niet geschikt.
Do Minister zcide, dat de hoer Trocl-
stra hem ten onrechte in verzuim had ge-
eteld ten aanzien van maatregelen inzako
de naamlooze vennootschappen, waar uit
de- memorie van antwoord blijkt, dat een
wetsontwerp op dat gebied 'a Ministers de
partement roeds verlaten heeft. De Minis
ter hoopte, dat nog dit jaar het ontwerp
tot herziening der militaire rechtspleging
kan worden ingediend.
Ten slotte zeidc de Minister niet te kun
nen toezeggen een regelingt waarbij een in
het buitenland gevestigde Nederlander zijn
Nederlanderschap behoudt tot het tijdstip,
waarop hij het opzegt.
De heer Lolnuau, op deu voorgrond
6tellcndc, dat men uiterst voorzichtig moet
zijn met het brengen van het gratiorocht
in een politieke vergadering als deze, ont
ried aanneming van de motio-Scliaper, 1)
al sluit dat wel in zich, dat hij liet eens is
met de motieven, welke den Minister tot
zijn advies aan do kroon tot gratieverle
ning eens is. Maar de Kamer mist de ge
gevens om met kennis van zaken over do
rechterlijke beslissing, die het in de-ze
geldt, te oordcelcn. En daarom zou aan
neming van de motio een onvoorzichtige
daad zijn.
De heer Troelstra achtte het argu
ment van den heer Lobman ondeugdelijk,
waar over de feiten geen verschil bestaan.
Hot gaat er hier hoofdzakelijk om, dat.de
Kamer niet mede- helpe vestigen den in
druk, door dezo gratieleeDing verstrekt,
dat overtreding van een zoo nuttige socia
le wet als do Arbeidswet en wel met
zulk een noodlottig gevolg als in Gronin
gen. zoo erg niet is. Daarom kan en
moet de Kamer zich thans over dat specia
le geval van gratieverleening uitspreken cn
behoort niet voor het dreigement van den
Minister, dat hij hcengjiat, bij aanneming
der motio, uit den weg te gaan.
De heer Schaper verdedigdo nader
zijn motie, onder herinnering o.a., dat zij
bij het voorstellen indertijd van alle tij
den met sympathie is begroet.
De hoer Limburg vraagt of het aan
gaat, dat de Minister zoozeer de betcekc-
nis van de motio _opblaast?
De Minister v. Justitie consta
teert, dat de aan het departement gevolg-
do regel bij het recht van gratie, ook door
den heer Troolstra is goedgekeurd. Nader
betoogt spreker, dat men in gevallen, als
het onderhavige, het advies des rechters
heeft te volgen. Do motie is wel degelijk
een veroordeeling van het door den Mi
nister gevolgde stelsel.
Men heeft niet te doen met een veroor
deeling wegens do overtreding der Ar
beidswet, maar van de Strafwet.
De heer Schaper loeat nogmaals de
inotie voor om te bewijzen, dat het hier
een speciaal geval geldt.
1) Deze motie luidt: ,,Do Kamer, na den
Minister te hebben gehoord, niet overtuigd
dat in de zaak der fabrikanten Pot ca
Terborg een juist gebruik is gemaakt
van het middel van gratie, gaat over tot
de orde van den dag''.
Do algemeens beschouwingen wordea ge
sloten.
De motie wordt mot 47 tegen 27 stemmen
verworpen.
Vóór stemden d* hcere* Limburg, Tor
Laan, Treub, Hugenholtz, Van Vliet Van
do Velde, Troeletra, Bogaerdt Van I^von-
ter, iPasstoors, Rtiys de Èeerenbrouck,
Helfldingenf Van Kol, Thomson, Van Asch
van \Vïjck, Arte, Bolsius, Drnekcr, Duy-
maer ran Twist, Talma, Van Wijnbergen,
Bos, Marchant, Sshapor, Regout, Smidt en
J&nnink.
Do heer Do Beaufort klaagde over
don grooten achterstand bij do rechtsool-
lcgea te Amsterdam en 's-Gravenhagc. De
grootste werkkracht is niet in staat dien
achterstand in te halen.
De Minister verzekerde, dat hij al
les in het werk stolt, om voor onze rechter
lijke macht de hand te leggen op bekwame
jongelieden. Tevens merlkt hij op, dat
reeds oen wotttlijko maatregel door hem is
ingediend tot verbetering der positie van
do rechterlijke ambtenaren en tofc wegne
ming van den achterstand.
De heer Smid t was teleurgesteld dooT
de late indiening van dien wettelijken
maatregel. Met nadruk betoogde spr., dat
met ingrijpen niet kau worden gewacht,
totdat bedoeld ingediend voorstel tot wet
zal zijn verheven.
Bij het vorder debat critisccrde de heer
Hugen holta het, dat do politie Duit-
sche onderkruipers, die tc Zevenaar, Arn
hem en elders gruwelijk huis hielden, on
gehinderd naar Rotterdam heeft laten
doorreizen cn dat ze daar niet zijn opge
bracht. Indien de stakers hadden gedaan
hetgeen deze schunnige Duitschers hebben
gedaan, zouden jaren cn maanden gevan
genisstraf zij uitgedeeld. Dat kwam omdat
die vreemdelingen dc troetclikindcron wu-
ron, die het dierbaar kapitaal kwamen be
schermen.
Ook later is niet gepoogd, die mcnschen
voor hun wandaden te doen boeten, en
wat doet men tegen de stakers? Spreker
wees op het beruchte ingezonden stuk in
het „Weekblad van het. Recht" van den
vicc-president van net Haagschc Gerechts
hof, mr. Van Rappard, die dc stakers een
voudig wil laten neerschieten. Men kan
dus begrijpen, wat c'o stalkers tc wachten
hebben van een dergelijk schandelijk be
vooroordeeld rechterlijk ambtenaar.
Do Voorzitter riep spreker voor
deze uitlating tot de orde, waarna de heer
H ugenh oltz zijü redo vervolgde, er
op wijzende, dat mr. Van Rappard zelfs
heu, dio posten, wil laten neerschieten.
Spreker hoopte, dat de Minister een sterk
woord van afkeuring over de handelwijze
van mr. Van Rappard zou doen hooron.
T wee spoor wegongevallen heb-
beu de levens van hooggeplaatste personen
in gevaar gebracht.
De trein, waarmee k o n in g Leo
pold uit Brussel naar Parijs vertrok,
heeft een ongeval gehad. Even nadat hij
het Zuiderstation verlaten had, sprongen
van den restauratiewagen zes wielen uit
het spoor.
Wonder boven wonder liep alles zonder
ernstiger ongelukken af, en binnen dertig
minuten kon de Koning zijn reis vervol
gen.
De Amerikaansehc minister T a f t is op
cïjn reis door Siberië ternauwernood aan
den dood ontkomen, als men de „He
rald" gclooven mag.
Ten oosten van Chita liep zijn trein
bijna met volle vaart op een anderen, die
door verkeerden wisselstand op dezelfde
lijn aankwam.
De machinist zag ondanks do sneeuw
jacht nog bijtijds het gevaar, remde uit
allo macht cn floot.
Do machinist van den anderen trein
stopte toen cn op 15 voet afstands hielden
do beide locomotieven halt.
De commissie uit den Duitlchen R ij k s-
d ag, benoemd om do openbare beraadsla
ging voor te "bereiden over het ontwerp
tot goedkeuring van het tractaat omtrent
do dubbele ongevallenverzeke
ring, 27 Augustus 1907 tc Berlijn geslo
ten tusschen Duitschland cn Ne
derland besloot na korte bespreking
den Rijksdag te advlsecrea tot goedkeu
ring van het verdrag.
Hel nieuwjö groote wetsontwerp
tegen de Polen, waarbij aan de Pruisi
sche regeering het recb* tot onteigening
wordt toegekend, vindt bij de linkerzijde
over hel algemeen tegenkanting als een
gewelddadig middel, dat uit ©cn grondwet
telijk oogpunt bedenkelijk en uit een
maatschappelijk oogpunt van twijfelachti
ge waarde is. Daar eohter in liet Pruisi
sche Huis van afgevaardigden do conser
vatieven, vrij-oonservatieven en nationaal-
liberalen te Kamen met 280 stemmen een
verpletterende meerderheid hebben tegen
over do linkerzijde, bet centrum en de Po
len, die te zame* over 162 stemmen be
schikken, hangt het lot van het wetsont-
worp tegen do Polen ai vaa de conservatie
ven, die wel is waar eveneens bedenkingen
hebben, maar niet in beginsel zich er te
gen rerk laren,
Dit wetsontwerp is uit een politiek oog
punt do belangrijkste aangelegenheid, dio
haar schaduw ook tot in den Rijksdag zal
werpen.
Het nieuwe geding tegen Maximiliaan
Harden zal Maandag 16 December be
ginnen.
Dc Franscho generaal Drudo seiDt
over een vrij emstigen veldslag, die twee
dagen d irde tu6schen een colonne van
het sultanleger. die uit Rabat kwam cn
troepen »Sjakocnaa met menscken uit do
Mehallah van Moc-laï Rachid. Ten gevolge
van verraad door den stam der Zidhi, die
den Sultan trouw heette, werd de colonne
van den Sultan gedwongen, terug te trdk-
ken in de richting ^.oe Zara, met achter
lating -\_u twee stukken geschut. De ver
liezen aan beide zijden zijn aanzienlijk.
Aan de Matin" wordt uit Nemours, in
Algorië, gemeld, dat vijf Marokkaan
se he stammen, die zich nog onzijdig had
den gehouden, zich bij den stam der Bcni
Suas&en bobben aangesloten. De toestand
zou hachelijk worden. Indien niet gauw
versterkingen worden afgezonden, 7x>u de
Fransche troep en ,m acht gevaar loopen,
voor do overmacht van den vijand het on
derspit te moeten delven. Onder do Euro-
peeaehe en inlandaohe grensbevolking in
Algerië beerscht groote ongerustheid.
Do Laterne" zegt van het gevecht met
de Boni Snassen, dat men op het oogen-
blik, dat bij Casablanca rust scheen te
heerschcn en dat Frankrijk mocht hopen,
.zonder al tc groote schade uit het wes
pennest te geraken, aan do Algerijn&ch-
Marokkaansche grens ernstig© onvoorzich
tigheden heeft begaan. De Regeering zou
goed doen, haar ambtenaren in Algerië
tob kalmte en rede te brengen, flet Fran
sche volk kant zich tegen een veroverings
politiek in Marokko en zal zorgen, dat
zijn wil geschiedt.
De Fr anöohfl Kamer beraadslaag
de gistermorgen en middag lang over den
Overgang dor kerkelijke goederen
Artikel 3 van het ingediende ontwerp be
paalt, naar men weet, dat elke actie om
donaties of legaten terug to eischen, in te
trekken of te herroepen, alleen kunnen
uitgaan van de schenkers of de erfgena-
men. Do bespreking van dit artikel gaf
aanleiding tot een hevig tumult; ten slot
te werd het artikel aangenomen met opstc-
king der handen. In don loop van het do-
bat riep Dclahaye minister Briand toe
,,Ik zend u van hier een slag in het ge
zicht toe." Heb debat bleef gedurende dc
geheelc zitting verward, maar incidenten
deden zich niet moer voor.
Op oen vraag antwoordende, verklaarde
do Spaanscho minister van arbeid
gisteren in de Kamer, dat hij een ge
streng onderzoek zal instellen naar do
personen, die verantwoordelijk zijn voor
de ramp bij de Riudecanea.
Vervolgens hervatte de Kamer dc be
raadslaging over de hervorming der vloot.
Do minister-president verklaarde, dat men
óf het departement van marine moet af
schaffen, óf tot een - hervorming van do
vloot overgaan.
Spanje is van alle Daties die, welke de
grootste behoefte heeft aan het voeren
van een vredespolitiek; zijn verlangen
moet zich nimmer van dit doel verwijde
ren.
Over de Acte van Algeciras sprekende,
wilde Maura die niet aan een nader on-
zoek onderwerpen, maar hij geloofde zijn
land goed gediend te hebben met te han
delen zooa.ls liij gehandeld heeft. In do Mo-
rokkaansch»3 kwestie keurde een overweldi
gende meerderheid der natie het goed en
steunde zijn houding.
Do politiek, die in Marokko gevolgd
wordt, is een politiek van vrede, voor de
handhaving waarvan Frankrijk en Spanje
mot de overige naties allo verantwoorde
lijkheid op zdch namen. Spanje ka! er
nooit in toestemmen, dat eenige natie oen
aanslag pleegt op de integriteit van hes
vaderland, het koste wat het wil. Loven-
digc toejuichingen).
Het gemeenschappelijke optreden van
Frankrijk en Spanje behoort geenerlei
wantrouwen op te vrekken, want het ver
dient dat niet.
Betreffende do politiek van Spanje ver
zekerde Maura, dat Spanje nooit alleen
zal staan.
In toekomstige gebeurtenissen zullen wij
nooit sterk zijn door onszelvcn, maar in
dien liet ongeluk zou gebeuren, zouden
wij niet geïsoleerd blijven, zooals dat
somtijds gebeurd is.
Men moet van dc zich voordoende gele
genheid gebruik maken om aan onze ver
dedigingswerken te arbeiden Het is oen
reuzenwerk; de 200,000,000, die wij er aan
geven, zal niet het eind-, maar het begin
cijfer zijn. Na de strijdkrachten ter zee
zullen wij ons met do havens bezighouden
Morct, de leider der liberalen, verdedig
de het gcheele ontwerp. Hij werd levendig
toegejuicht, zelfs door Maura.
Do andore afgevaardigden, die de demo
cratische, republikeinschc, Carlistische en
Catalonische partijen vertegenwoordigen,
sloten zich bij de verklaringen van Maura
aan.
In do wandelgangen werd Maura harte
lijk begroet; hij beantwoordde dit met den
uitroep: „Leve Spanje!"
Do vaderlandlievende strekking van heb
door de Regeering ingediende ontwerp
vereenigt alle partijen zonder onderscheid.
Trots de geruststellende verzekeringen uit
öf ficieele bron over den toostend in F o r-
tugal, blijven de geruchten over buiten
gewone verwarring die daar zou heerschcn,
aanhouden.
Dat door de strenge censuur elk tele
gram, dat mededeelingen bevat over het
geen in het land, voorvalt, wordt tegenge
houden en dat ook het briefgeheim niet
meer veilig is, geeft echter te denken.
Het ligt voor do hand, dat niettegen
staande al die voorzorgsmaatregelen van
regeeringswegc, toch berichten het buiton
land, Spanjo natuurlijk in do oersto
plaats, bereiken. Dat deze berichten eohter
mot zeker voorbehoud moeten .worden op
genomen, behoeft geen betoog.
Volgens te Madrid ontvangen berichten
wordt de toestand te Lissabon hoe langer
hoo ernstiger, heeft de politic cr reeds
een groot bommenmagazijn onfedokt, on
werden te Oporto meer dan 300 personen
in hechtenis genomen, ouder beschuldiging
deel te hebben genomen aan rorolubion-
nair© woelingen. Vergaderingen worden
niet meer geduld en verkoop van wapenen
is verboden.
In een telegram werd bericht, dat yan
nieuwe overgangen tot do republikeinscho
beginselen niets was vernomende berich
ten uit Madrid ochter melden, dat een
groot aantal senatoren hobbon verklaard,
dat zij het voorbeeld hunner collega's
Braamcamp, Do Mattos, Silva cn anderen
zouden volgen en oveneens tot do republi
keinen zouden overgaan.
Er wordt zelfs verklaard, dab zoo spoe
dig mogelijk de staat van beleg zal worden
afgekondigd.
Eenige Portugeesch© volksvertegenwoor
digers, dio te Parijs vertoeven, cn ook
andere Europeescho hoofdsteden zullen
bezoeken, om de parlementaire kringen be
kend te maken met do eigenlijke oorzaken
der beweging, verklaarden, dat do breedo
lagen der bevolking van Lissabon en Por
to hoofdzakelijk in oproer kwamein door da
voor het land hoogst nadeeligo finaDcieelo
operaties, die oen kleine groepje finan
ciers, behoorend tot Franco's vrienden be
werkstelligen.
De Koning ziet niet scherp genoeg, ora
het doel dezer gevaarlijke komplotten te
begrijpen.
Franco vreest, dat dc volksvertegenwoor
digers hem rekenschap zullen vlagen van
de schandelijke manier, waarop bij huis
hield. Do mislukte speculaties van hem en
zijn vrienden zijn oorzaak, dat duizenden
cn nog eens duizenden in den lande broo-
dcloos werden.
De Parijsche auteur Galtier. die onlangs
te Lissabon vertoefde, kreeg don indruk,
dab de vroegere minister Bernardino Ma-
ohado do leider der republikeinen zal wor
den. Het is een man van ongeveer 55 ja
ren, die indertijd zijn modischen leerstoel
to C'oimbra verliet, om zich geheel aan do
politiek te wijden.
Do „Daily Telegraph" verneemt uit
Lissabon over Madrid per spoor
dat de betooging van officieren, die tegen
Zondag was aangekondigd, niet doorge
gaan is. In de verwachting, dat zij gebruikt
zou worden, om rustverstoring uit te lok
ken heeft Franco zijn vrienden verzocht,
het plan om hem op deze wijze hun gene
genheid te betuigen, op to geven.
Voor het oogenblik ziet alles er kalm
uit, ofschoon men erg ongerust is. H-'t
is moeilijk om to voorzien, hoe de zaken
loopen. In zekere kringen heeft Franco
vclo aanhangers cn vele onpartijdig: men
sehen verklaren, dat de dictatuur, noodig
i$.
Er zitten officieren cn soldaten in ui
gevangenis, ten bewijze, dat dc oproer "ge
geest in liet le-gcr en de marine is doorge
drongen.
Maar de correspondent spreekt ten
slotte do mecning uit, dat het uur van een
bloedige omwenteling nog ver af is, tenzij
dc Koning en de ccrstc-minister de een of
andere onvoorzichtigheid mochten begaan,
die de tusschenkomst van leger cn vlo t
zou kunnen verhaasten.
De correspondent van de New-York
Herald" te Lissabon heeft een onderhoud
met Franco gehad. Franco vroeg, of Lissa
bon er nu uitzag als een stad, die op het
randje van oproer is. Neen. Eiken dag rij
den leden van het 'koninklijk huis uit, als
gewoonlijk.
„Er kan niet genoog nadruk op gelegd
worden," zeide Franco, „dat de ontevre
denheid strikt beperkt is tot een kleine
groep van malcontenten, di© in hun stre
ven en eerzucht gedwarsboomd worden.
Nu zij ontdekt hebben, dat alle pogingen
om de openbare meening aan hun kant to
kriigen, door de feiten tc verdraaien, ge
heel en al mislukt zijn, probeeren zij hun
methoden in het buitenland toe tc passen,
dcor daar een lastcrveld tegen de Regee
ring te openen.
Ik heb het noodig geoordeeld tijdelijk
eenige van dc voornaamste Portugeescho
kranten te verbieden, en dat leverde mij
opnieuw het bewijs, dat do openbare mea
ning stellig dc opruiende artikelen goed
keurde, waarom zij" geschorst zijn, want de
verdwijning van de bladen beeft geen enkel
protest uitgelokt. Dat zou het geval niet
geweest zijn, als zij, gelijk zij beweerden,
de meening van het land weergaven."
In de provincies heerscht, volgens Fran
ca, ook volmaakte ordo.
„Ondanks dc hinderpalen die vijanden
in mijn weg plaatsen," besloot Franco,
„ben ik cr op voorbereid om alle moeilijk
beden te overwinnen, cn mijn vurigste
wensch is, om den gewonen gang van het
bestuur te herstellen en Porugal binnen
kort een tijdperk van voorspoed te zien
ingaan, zooals het in langen tijd niet ge
kend heeft."
Do Kroonprins vertoont zich dagelijks
in Lissabon en logenstraft daarmee do
malle geruchten over zijn verbanning.
Na lange aarzeling is dc Servische
regeering cr eindelijk toe overgegaan te
gen de bij den bommonaanslag to
Cctfcinje het ergst gecompromitteerde Mon-
25)
„Hoe dan? Ik heb het meisje toch handig
genoeg gevangen l"
Brett verdenkt je. Dat komt van je
dwaze manier van praten."
„Hm; ik dacht andere, dat ik het
heel netjes had ingepikt. Nu, laat hy ml]
verdenken, morgen ga ik er vandoor. Waar
om zou ik hier nog langer rondloopenl"
,Een goed idee. Dat zal werkelijk voor
jou en mf] het beste zyn."
„Is Dick weg?"
„Ja, by is vanmorgen met den eersten
trein weggegaan."
„Waar is hl] heen?"
„Naar de een of andere plaats In Glou
cestershire, van waar hy eeu telegram aan
den ouden Fenton verzenden moet. Op die
manier raken we hem vanavond kwijt en
ook dien verwenschten Brett, die overal zyn
neus in wil steken."
„In orde," antwoordde Fitzgerald.
„Laat ons nu," zoo vervolgdo Gates, „ver
der ons veldtochtplan ontwerpen. Maar pra
ten is droog werk. Heb je niet wat te
drinken?"
„Water uit de waterleiding. Onvervalschte
natuurwijn 1"
„Geen aardigheden. Geef my een glas
whiskey!"
„Water, vrindje, water, anders nlels. En
fcls JÜ JQ daarby nog niet kunt neerleggen,
wil ik je nog iets zeggen. Wy zyn nu beiden
®rg in 't nauw gedreven en hebben al ons
veratand noodig, om uit de handen van de
politie te blyven. Ik kan het best werken,
als ik nuchter ben, en jou gaat het net zoo.
Zoodra jy eon droppeltje drank gehad hebt,
wordt je neerslachtig. Maar laat ik jo to gelfjk
ook bot compliment maken, dat jo, als je
niets gedronken hebt, zoo'n flink man van
zakon bent als ik zelden of nooitheb gokend."
Gates, erke'nteiyk voor dezen twyfelach-
tigen lof, boog, zuchtte en trok zyn stoel
dichter by de tafel.
De beide vrienden bloven nog een uur
samen in vorirouweiyk gesprek en bespraken
alle maatregelen voor den beraamden roof
tocht. En toen Gates eindeiyk heenging,
vervulde hem het troostryke bewustzyn, dat
hy den volgenden morgen niét alleen In
staat zou wezen zyn meest dringende schuld-
elschers te betalon, maar dat er cok nog
eou aardig appeltje voor den dorst zou over-
blyven.
Kapitein Brett had het dien dag zeer
druk. Zoo kwam het, dat het al avond ge
worden was, voordat hy weer in het huis
van zyn aanstaande schoonouders kwam.
Daar lag voor hem een briefje van den
heer Fenton, dat biykbaar in groote haast
goschroven en opgofouwen was. Het briefje
luidde:
„Namiddag ontving ik het telegram, dat
ik hierby voeg. Ik ben op weg naar Minchen-
hampton. Weos zoo good hier te slapen. Ik
zal je telegrafeeren."
Brett opeDdo haastig het telegram en las:
sIn het ziekonhuis te Minchenhampton. On
beduidend ongeluk. Wil overkomen.
Mabel.."
De woorden dansten voor Bretts oogen, en
het eerste oogenblik had hy slechts deze
éóne gedachte: Mabel leeft 1 Langzamerhand
drong zich echter de vrees by hem op, dat
zy misschien toch ernstig gewond was, dat
het „onbeduidend ongeluk" mogeiyk slochts
als voorbereiding moest dienen voor mede
deelingen van meer ernatigon aard.
Doch er bleef hem niets anders over dan
het beloofde telegram af te wachten. Misschien
meldde het hem, dat de heer Fenton onmid-
deliyk met Mabel kon terugkeeren; wae dat
niet het geval, dan zou by natuuriyk zelf
ook direct naar Minchenhampton gaan.
Zoo schikte hy zich dus in het onver-
mydeiyke en zocht de lange avonduren zoo
goed mogeiyk door te brongen. Mevrouw
Fenton had zich reeds in haar kamer terug
getrokken; zy was te zenuwachtig om zich
fnet hem te onderhouden, en zoo was hy
den geheoJen avond op zyn eigen gezelschap
aangewezen. Hy liet de gebeurtenissen van
den dag nog eens aan zich voorbygaan. Het
gesprek, dat hy 's morgens met Keigbley
Gates bad gehad, bevredigde hem volstrekt
niet; hy zag in, dat hy daarmee niet ver
standig had gedaan. Hy had zich een nieuwen
vyaud geschapen, zonder daardoor het ge
ringste voordeel bereikt te hebben: misschien
zelfa bad hy George door zyn ontydig op
treden ernstig geschaad. Zoo kwelde hy zich
het grootste deel van den avond met zelf-
verwyton en ging eindeiyk, doodmoe, naar
bed.
Maar de slaap wou niet komen. Hy lag
met open oogen in het donker te staren.
Opeens meende hy lets in huis te hooren;
hy richtte zich op en luisterde. Er werd
ergens een deur open gedaan. Zou de toe-
•8tand van mevrouw -Fönton erger zyn ge
worden? Voorzichtig «Rod hy de kamerdeur
open en keek op de
Neen; by het schynsel van een neergo-
draaide gasvlam zag hy, dat er niemand ln
denteorridor was.
Terwyi hy daar nog stond te luisteren,
herhaalde het geluid zich. Het was beneden.
Goede hemel, dat moesten dieven zyn, die
ingebroken waren 1
Hy trok haastig sen paar kleedingslukken
aan en zocht een wapen. Ongelukkig vond
hy niets beters dan een pook; hy greep hem
en ging naar beneden.
Beoeden aan de trap bleef hy nog eens een
poosje staan; na ctageveer vyf minuten her
haalde zich het geluid weer, en nu bad hy
de vaste overtuiging, dat er iemand in de
eetkamer was. Hy nam den pook vast in de
hand en ging do kamer binnen.
Het vertrek werd door het matte schynsob
van een lantaarn flauw verlicht, en aan don
wand tegenover de deur merkte kapitein Brett
een man op, die yvsrig met het tafelzilver
op het buffet bezig was. Op de tafel stonden
eenige geopende zakjes, die voor oen deel
reeds met buit gevuld waren. Daar de man
met den rug naar de deur toe stond, had
by Bretts zacht binnentreden niet opgemerkt.
Zoo vond de kapitein gelogonheid, hem dicht
te naderen, zonder gezien te worden. Maar
eindeiyk verried het kraken van eon plank
hem. Nu draaide do dief zich bliksemsnel
om, en niet tegenstaande de vermomming,
zag Brett dadeiyk, wien hy voor zich had.
Dat was juist de man, dien hy zocht: de
zelfde, dion hy voor do kamer van Q^tes
had ontmoet, dio het lyk van lady Florence
Mostyn had trachten te plunderen en dien
hy verdacht, Mabel ontvoerd te hebbent
„Sta stil!" riep hy den dief toe. „Sta stil,
of ik kloof je den kop, ellendige schurk, die
je bsntl"
Als aan den grond geworteld bleef de man
staan.
„Wel, doctor Fitzgerald," zeide Breit, „daar
hebben wy elkaar
De zin bleef onvoltooid, want er was iemand
nader geBlopen, die hem mot een ploerten-
dooder zóó op bet hoofd sloeg, dat hy dade
lijk ineenzeeg.
„Dank je wol, ouwe jongen l" zeide Fitz
gerald, die nu weer ruimer kon ademhalen.
„Wie had kunnen droomen, dat dio ezel
vannacht hier zou z'ljnl"
„Zoo'n verwen8chte kerel!" siste Gates
tusschen zyn tanden door. „Nu, hy heeft
zjjn verdiende loon gekregen! Maar gauw nu.
Pak in wat wy hebben, wo moeten weg.
Et* kunnen ons nog anderen gehoord hebben.
Ik zal inmiddels oppassen."
Het inpakken van den buit liet hy aan
Fitzgerald over, hy lisp [kapitein Brett voorby,
die onbeweegiyk op den grond log, deed
zachtjes de deur open sn ging in de vesti
bule.
Daar bemerkte hy dadeiyk, dat het heele
huis in rep on roer was. Hl] hoorde stem
men fluisteren, deuron opengaan en hy zag
iemand boven aan de trap staan.
Zonder zyn spitsbroeder oen teeken te
geven, liep Gat03 naar de voordeur, deed ze
open, sneido de trap af en vloog de straat
op. Maar toen achterhaalde hem zyn nood
lot, want hy liep een patrouilleerenden
polilie-agent, in de armen.
„Gauw, gauw, agent," zeide hy, „verlies
geen oogenblik 1 Roofmoord in dat huisl En
hy stormde weer do trap op en trok den
man lottorlijk mee naar binnen.
(Wordt vervolgd).
