No. 14618. LEEDSCf-3 DAGBLAD. VRIJDAG 22 ^OVISWIBIR. TWIEDE 3LAD.
Tweede Kamer.
Gemengd Nieuws.
.in no '5G7.
FEUILLETON.
Het misdrijf in de Audleystraat
Vervolg der vergadering van Donderdag
middag.
Bij do verdero behandeling van.
d© Beg rooting van Landbouw, enz.,
oordeelde do heer R o y n e, dat de resul
taten dor itijkszuivclschool to Bolsward op
eon volkomen mislukking wezen, waarna
de Minister, toegevende, dat het aantal
leerlingen gering is, betoogde, dat het
onderwijs echter degelijk en goed is. In-
tusschen is de Zuivelschool niet opgericht
dan na herhaalde aandrang der' Kamer,
zelfs Legen het verlangen eener vorig©
Regoering, cn het ia dus moeilijk daarop
terug to komen.
De heer Tydeman, herinnerende aan
het debat, ten vorigcn jarc bij dezo Bo-
grooting gevoerd over de Boerenleenban
ken, waa. bij sprekers standpunt was, dat
deze instellingen niet met Staatsgeld bc-
hooren gesteund uit politiek oogpunt,
vroeg thans stemming over den onderhavi-
gen subsidicpost voor dezo Banken, ten
einde de Kamer nogmaals in de gelegen
heid to stellen in deze een uitspraak te
doen.
Naar aanleiding hiervan ontstond een dis
cussie, waarbij o.a. de heer Bos zijn
stem vóór motiveerde door, nevens do
kwade zijde ook op een nuttige zijde dier
Banken te wijzen, wclko bij hem de ba
lans ten gunste dier instellingen deed
overslaan, terwijl de heer Pier son bo-
fcoogde, dat Staatssubsidie aan die in-
riohtingen in strijd is niet het coöperatief
beginsel, dat zelf help tot grondslag
heeft.
De heer R u ys d c Bcercnbrouck
verder jdo den post.
Do Minister gaf den lieer Tydeman
in overweging, liever vermindering van
den post. voor te stellen, om de beginsel-
quacstie zuiver te stellen, waaraan do
heer Tydeman gevolg gaf, door oij amende
ment voor te stellen, den post met 1000
gulden to verminderen, onder intrekking
van het v rzock om stemming over den post
zelf.
Hij stelde in het licht, dat de banken
velen uitsluiten cn alleen toelaten hen, die
lid van den Boerenbond zijn of wol gods
dienst, huisgezin en eigendom in Chris
tel ijken zin als grondsleg der samenleving
erkennen on daarnaar hun gedrag inrich
ten.
De heer Roy no hield een betoog legen
<lo banken. Occonomisoh nuttig moetende
werken, zaaien :.o in sommige streken ver
doe*-mei J, zoodat er onderscheiden wordt
tu8schen Roomschc en. P.rotcstantschc Ban
ken.
Do heer Borgcsi us was, hoewel be
treurende dat in de Boerenleenbanken an
tithese zoo op den voorgrond wordt ge
steld, uit oen oogpunt van occonomisch
belang vóór hun subsicli6ering.
Do heer Hop m s kerk achtte bestrij
ding van den onderhavigeu post een daad
van on vrijzinnigheid. Geëerbiedigd toch
dient, dat vereenigir.gon grenzcn; trekken
in do keuze met wie de loden al dan niet
Omgang willen hcoben.
Do heer v. d. Zwaag sloot zich aan
bij den heer Tydeman. In do boeren leen
banken wordt oen verkeerde dwahg in be
paalde richting uitgeoefend.
Do stemming over het amendement-Ty-
Ideman werd verdaagd tot heden.
Indisch telegram.
De correspondent to Batavia van de ,,N.
R. O." 6eint d.d. 21 Nov.:
Op do oonferentio met zaakkundigen, gis
teren te Buitenzorg gehouden, besliste de
landvoogd, ben gunst© van het. picrplan
voor Soerabaja een crodiet van 10 millioen
te vragen.
i i
I ~Do landvoogd reist heden zonder oerc-
Snoniocl naar Atjeh af. Kapitein Veltman,
ife vermoodclijke schrijver van do Wekker-
.brtikclen, is aan de hoog© commissie toe
gevoegd als tolk.
Geloofwaardig© geruchten over Flores
luiden minder gonstig. In allerijl worden
versterkingen derwaarts gezonden.
De torpedobooten zijn gisteren in wel
stand te Tandjong Priok aangekomen.
Het blad tedkeat daar het volgende bij
aan
Reeds vroeger werd een en ander mede
gedeeld van hetgeen ïnzako de havenplan-
non voor Soerabaja geschiedde. In het
rapport der tweode sectie van do z.g. ha-
vencommissieT d.d. 28 Mei 1898, heette het:
,,De los- ^en laadmiddelcn ter reede van
Soeraöaja, de eerste handelsstad van In-
dië, verkecren nog in denzclfden staat als
tijdens Jan Pieterszoon Coon." Ook door
defensie-eischen werd het noodig deze
kwestie onder de oogen te zien.
Het picrplan ia van den ingenieur Van
Goor. Het komt neer op het bouwen van
ccn pier in zee met, loodsen cn het over
brengen der douane-inrichtingen naar die
pier. De kosten zijn geraamd op 10 milli
oen gulden.
De Socrabajaschc Kamer van Koophan
del was met dit plan niet ingenomen. In
genieur Van Goor trachtte reeds de inge
brachte bezwaren te woorleggen.
Dat do gouverneur-generaal gisteren
naar Atjeh zou vertrekken had do corres
pondent to Batavi reeds gemeld. Dat
echter de kapitein T. J. Veltman, die pas
na oen verlof uaa-r Eunopa in Indië is
teruggekeerd, do schrijver zou zijn van de
artikelen in het Haagscho dagblad „De
Avondpost", onder net pseudoniem „Wek
ker", oud-marcchausspe-officier van het
Ned.-Oostindischo leger", gelooven wij niet
alvorens hij het zelf erkent. Voor zoover
wij weten koesterde die ervaren Atjch-krij-
ger geheel andere denkbeelden over den
toestand op Atjeh. Hij had zich zijn lang
durig verblijf in Atjeh echter ten nutte
gei__akt om zich tor dege op de hoogte te
stellen van land en voU Ook van de At-
jehscLo taal maakto hij een bijzondere stu
die, zoodat het voor de hand lag, dat kapi
tein Veltman, die onmiddellijk tor beschik
king was, als tolk aan de commissie werd
toegevoegd.
Daaruit zal de goegemeente de conclusie
getrokken hebben, dat hij wel wat meer
van die ariükelen van „wekker" afwist.
Wij vestigen or daarbij do aandacht op,
dat kapitein Veltman nimmer van zijn
plaatsing bij' bet korps maréchaussee is
ontheven en hier dan ook bij officieele ge
legenheid, o. a. aan het diner ten Hove, in
maréchaussee-uniform zich vertoonde. De
aanwijzing „oud-myéchausseeoff icier"
achter den naam Veltman, zou dus ook on
juist go. ..est zijn, indio.i kapitein Veltman
zich achter dien naam verscholen had L»it
zou natuurlijk ook met opzet gedaan kun
nen zijn.
Wie de bericht - i> van den taatsten tijd
uit Flores gevolgd heeft, zal voor zichzelf
wel roods de gevolgtrekking gemaakt heb
ben, dat het daar niet voor den wind gaat.
Bij het grootc ziektccijfer, dat dezo excur
sie oplevert, behoeft echter het snel zenden
van versterking op zichzelf geen bepaald
ongunstig verschijnsel te zijn.
Een regeeringsbelegram meldde al eenigé
dagen geleden, dat de „Draak", „Kroko
dil" en „Zeeslang" op Sa-bang waren aan
gekomen. Ook he^ traject Sabang-Tand-
jong Priok is derhalve in goede orde afge
legd. Onze zee-oflicieren hebben met het
volbrengen van dezen tocht wederom be
wezen dat zij goede zeelui zijn.
Kunst, letteren, enz.
Nog eens Bouwmeester.
Door welke oorzaken, uit welke bron het
ten deelo onjuiste bericht over Bouwmees
ter, door „Het Handelsblad" gelanceerd, is
ontstaan, kunnen we niet mededeelen.
Do quint-essence van het schrijven van
den Raad van Beheer is eenvoudig verge
tende slotzin waar het om draait, door
welks weglating de Raad van Beheer zslfs
al is aangevallen, als niet begrijpond zijn
taak. Die slotzin houdt wel verre van een
afwering van Bouwmeester op het Leidscho
Plein, inwilliging in voor mogelijke samen
werking. Hij luidt:
„Toch zou de Raad van Beheer, door
drongen van uw groote talenten als artist,
er pnjs op stellen, nu u het zelf ook
wenscht, u weder voor bot Nederlandsen
publiek te doen optreden ia een omgeving,
uwer waardig. Wij stellen daarom voor dat
u zelf nagaai of or, die bezwaren in het
qgg houdend, oen regeling te vilden is,
waardoor u mot de vereemging zomft kun
nen samenwerken. Zoudt u ons daarom
trent schriftelijk iets willen voorstellen?
Hoogachtend, enz."
De heer Bouwmeester zond hierop het
volgend antwoordt
Mijn© HcerenT
In antwoord ©p trw schrijven, dat m.L
geen mogelijk uitzicht geeft op heropening
van onderhandelingen door de door u
gestelde bepalingen moet i-, gedreven
door mijn gevoel van eigenwaarde hoe
gering dit zij afle mogelijke verdere be
sprekingen over dit punt als geëindigd be
schouwen. Mijn totale overbodigheid aan
uw vereeniging, zoo ,,ücl aar" van uw zijd©
in het lichb gesteld, geeft mij opnieuw de
overtuiging, dat mijn daar zijn voor u een
last, voor mij do©dend zou zijn. Wij zijn
aizoo beiden onthoven van een droevig©
toekomst in dezen.
Hoogachtend,
UEd, dw. dnr.
(w.g.) LOUIS BOUWMEESTER.
Men meldt on9 uit Amsterdam:
Louis Bouwmeester heeft thans definitief
de onderhandelingen met do Kon. Ver. fHet
Nederlandsch Töoneel" afgebroken.
Zaterdag 30 November treedt hü op als
Shylock fn het .Grand Theater" Van Lier.
Dit zal evenwel zijn „als gast".
Omtrent verdere plannen kan nog niets
met zekerheid worden medegedeeld.
Door Z. K. H. den Prins dor Nederlanden
werd uit do portefeuille „Pulchri Studio"
aangekocht de aquarel „Middernacht aan de
Linge" van G. J. Boormeester.
„De Nieuwe Gids" geeft van Cornelia
Veth een waardorring van MonnikeDdans'
„Openbare Les" op de viorjaarlijksche.
Wéér ontmoeten we een fragment in „De
Niouwo Gids" van een te verschijnen
roman.
Kloos bespreekt den dichter Reddingius,
dien hij prijst omdat hij muzietk geeft in
emotie in plastiek en dien men daardoor
voelt en ziet en hoort,,
In „De Spectator" bespreekt H. Logo
man het Zweedsch-Nederlandsch woorden-
boew. „The proof of the pudding ia in tho
eating" geldt van een woordenbook.
Do eerste bete doet hem de verzuchting
slaken dat een jong foneticus zich in eon
volgonde uitgave mot d© systematisch be
werkte uitspraak-aaDduiding mocht belas
ten. Of het NedorLandsch-Zweedsch ge
deelte dan ook niet gewenscht zoude zijn?
Beu paar Zweden dl® mij onlangs spraken,
beweerden van wel.
„O ntwaakti'-ipgovoerl
Mare. Entrants' „Öntwaakt", tooneelspel
in één bedrijf, zal a»s. Dinsdag in den
Haagschen Kunstkring worden opgevoerd.
Rotterdamsoh© Schilders.
De KriDg zal morgen de tweede tentoon
stelling van het werk van Rotterdamsche
schilders en Beeldhouwers openen. Tot deze
2de groep behooren: mej. A. Dijkman, do
hceren H. de Groot, D. Homberg, mej.
Elisa de Kuypor, de heeren P. Cornelia de
Moor, H, E. Mees, Miedema, S. Moulyn,
Nachtweh, W. van Nieuwenhoven, Ferd.
Oldewelt, Van Oosterzee, Pouderoyen,
mevr. A. de Block-Smulders, de heeren A.
de La Rivière, H. Hoos, Overbeek, Edema
van der Tuuk, H. Meddens, J. C. v. Ree-
kom, mevr. E. Kalahoven-Biermans on do
heer P. J. Sacrs.
Antonia Mielke.
Uit den goeden tijd van -do Duitscho
opera te Rotterdam dateert voor ons haar
roem.
Een Berlijnscho was ze geboren cn geto
gen. Op 52-jarigcn leeftijd ?3 zo er over
leden.
Antonia Micfeko had een betoovcrend
mor-'o stem, was een prima-donna en con
coloratuurzangeres van den eersten rang
Haar dramatisch temperament was z©3r
ontwikkeld. Haar voornaamste partijen
waren Norma, Fidolio, Aïda, Elisabeth,
„Tannhauser, Isolde.
In de laatste jaren wijdde zij zich te
Be.lijn aan het zangonderwijs. Zij bezweek
aan een hart-lijden, dat van een ongeluk-
kigen val bij een Lohengrin-opvooring het
gevolg is geweest.
Overeenkomstig haar wensch zal Antonia
Mielke te Königswintcr aan den Rijn,
waar ook haar ouders rusten, begraven
worden.
De „N. R. Crt." meldt: Reeds Zaterdag
avond hoeft de Ned. Tooncelvcreeniging
Heyermans' „Uitkomst" door een ander
stuk moeten vervangen.
Het Dortsch Museum heeft, op de ten
toonstelling van schilderijen van David en
Pieter Iycn3 bij Oldenzcel te Rotterdam
gekocht het stuk „Bezook op het atelier"
van David Oyens.
Adele Collin, de oudo gouvernante van
Alfred de Musset, die in den fcfatsten tijd
nogal eens bijzonderheden over den dichter
heeft medegedeeld, is in den ouderdom van
85 jaren overleden. Zij leefde sedert jaren
alleen voor de nagedachtenis van Musset,
te midden van herinneringen aan hem en
van zijn handschriften, die zij steeds op
nieuw rangschikte.
De Duitsche onderzoekingsreiziger Loo
Frobcnius, die vooral in het Congogebied
gereisd heeft, gaat nu oen tocht onderne
men door Senegambië tot aan den Nijl
Een ingenieur en een schilder gaan met
hem mco.
Prijskamp i'n de sohilderk un at.
De jury, benoemd door de commissie van
toezicht op de Rijksacademie van Beelden
de Kunsten te Amsterdam, heeft verslag
uitgebracht aangaand den in 1907 gehouden
prijskamp in do schilderkunst.
Voor do gouden medaille kwam Tjeen
Bottoma, voor do zilveren Fran<jois Hoge-
waard in aanmerking.
De moord te Zoist. Het „Utr.
Hbl deelt mede dat het interessant is te
vernemen, hoe de Zcister politie do misda
digers zoo spoedig op het spoor is gekomen,
dat zij biDncn vier cn twintig uren na den
moord do vier verdachten achter slot en
grendel ba-d. Toen men. het lijk van Hen
drik Drost Zondagmorgen in do sloot
vond, werden de inspecteur van politio
D© Lang© en de adj.-inspecteur Tenokinck
gewaarschuwd, die zich niet spoed naar do
kerkhof sloot begaven, waar mea onder d©
daar aanwezige mcasohen ook Kors, de
melkboer aantrof. Dezo bleef den ganschen
dag op straat; stond ergens een clubje men
schem den moord te bespreken, dan voegde
Kors zich onmiddellijk bij hen. kortom,
overal waar iets voorviel, dat miu of moer
mot ck> treurige geschiedenis verband
hield, daar zag men Kors in de eert© rijen
Dat trok reeds-, dadelijk ecnige aandacht,
t© me*r, daar d© man niet g&nschelijk van
zenuwachtigheid viel vrij t© pleiten. Ter
wijl het lijk nog op den slootkant Lag, ver
scheen ook Van Yaalon op hot terrein, die
bij het zien van den doode, zelf de politie
mededeelde, dat die jongen daags t© vorou
geld bij hem had geïnd op een wissel van
den heer Prince. Men had dus dadeLijk dit
houvast, dat Drost Zaterdagmiddag om
streeks halfeen in het café van Van Vaalen
was geweest. Vreemd was het echter, dat
niemand den jongen n a halfeen had
gezien. Het onderzook moest dus aauvan-
gen in het bierhuis van Van Vaalonzeker
toch was, dat hij daar te halfeen was bin»
nengegaan, dat werd door Van Vaalon zelf
met groote beslistheid verzekerd. Daarbij
vernam men van andero zijde, dat Drost
ook des morgens in het café was geweest,
Daarnaar gevraagd, deolde Van Vaalea
die toon nog op vrije voeten was, mede, dat
hij Drost bij zich had laten terugkomen,
omdat hij Van Vaalen des morgens
nög niet in het bezit was geweest van het
noodigo geld om den wissel to voldoen. Om
to bewijzen dat hij bij de tweede maal be
taald had, toonde Van Vaalen den wissel
van 67.50 gld. De politio noodigd© hem
toen uit een3 med© te deelen in welken
vorm hij dit bedrag had betaald; en het
antwoord luidde; in zes muntbiljetten van
10 gld. en drio rijksdaalders.
Daar het verwondering wekte, dat Van
Vaalen, van wien het bekend was dat l. i
nooit ruim in do contanten zat, zoodat hij
nog zeer onlangs in geb éfee bleef een door
hem verschuldigd bedrag te voldoen, Za
terdag plotseling een wissel van ten naaste
bij 70 gld. had kunnen betalen, ging de
politio dieper op d© zaak in, waartoe zij te
moer aanleiding vond, toen bleek dat Van
Vaalen nog in het bezit was van een kleine
twintig gulden in zilvergeld en hij dus op
don dag van den moord do beschikking
moest hebben gehad over 90 gulden. Hem
werd daarom gevraagd do politio in te
lichten omtrent do horkomst van het geld;
daar voor hem een som van negentig gul-
deu een zeldzaamheid was, zou hij zich on
getwijfeld kunnen herinneren van wio hij
in do laatste dagen geld had ontvangen.
Deze vraag verraste Van Vaalen zichtbaar;
hij trachtte een beslist antwoord te ont
wijken, toonde zich gejaagd en ongedurig.
Dit was voor den inspecteur De Lange
aanleiding Van Vaalen te arresteeren cn
mede te nemen naar het politioburocl om
hem daar verder te hooren. Hem werd ver
zocht met eenige agenten medo te gaan.
Van Vaalen had daar eerst weinig lust an
en gaf er do voorkour aan door een agent»
in burgerkleeding vergezeld te worden
Maar met die voorkeur werd begrijpelijker
wijze geen rekening gehouden, waarop de
verdachte naar het bureel werd gebracht.
Hier draaide Van Vaalen met al zijn ant
woorden, zoodat zonneklaar aan den dag
kwam, dat hij bij het gebeurde was betrek
ken geweest. Vap Vaalen van zijn kant
ontkende hardnekkig alle scnuld, maar
poRtie en justitie achtten termen genoeg
aarwezig om hem in de cel op tc sluiten.
In het bijzonder bleef onopgelost, waar
om Drost met zijn rijwiel achter uit zou
zijn gegaan, zoodat het rijwiel door het
café heen naar het plaatsje zou zijn gedra
gen, dat op het veld uitkomt, zooals do
loop van zaken door Van Vaalen werd ge
schilderd. Al deze moeite toch was absoluut
niet noodzakelijk; indien Drost na het be
zoek bij Van Vaalen zijn weg had willen
vervolgen over het veld, da-n was het voor
hem het werk van een oogenblik geweest,
het blokje huizen even om t© loopen, waar
mede nog geen minuut tijd verloopen zou
zijn geweest
De aanhouding van Van Vaalen en diens
zich telkenmale tegensprekende verklarin
gen waren de aanleiding tot de arrestatie
van TeuD.is. van Ee, wiens naam door Van
Vaalen herhaaldelijk werd genoemd., Van
Ee werd Zondag in zijn woning in hechte-1
nis genomen en voor do justitie geleid Hij'
verklaarde van niets te weten. Hij was Za
terdag wel bij Van Vaalen geweest en was
dien namiddag met dezen naar Utrecht
gegaanop een rijwiel. Op welk rij
wiel? Zijn eigen rijwiel was bereden ge-
warden door Van Vaalen. Hij moest dus
een ander rijwiel hebben gehad. Maar dit
punt heeft Van Ee niet kunnen ophelde
ren, evenmin als hij kon verklaren, ho©
men hem eerst op den Utrechtschen
Straatweg heeft kunnen zien fietsen, daar
na zien loopen, zonder rijwiel. Dit deel
van verdachte'9 ontkentenis pleit zlér
zwaar in zijn nadeel.
Ho© het zij, Van Vaalen is met Teunis
van Ee Zaterdagmiddag in Utrecht ge
weest, waar zij stevig hebben gedronken in
do tapperij van Van Sohaik aan den
Leidschcnweg. Aanvankelijk gaven zij op,
zonder ecnig bepaald doel in do stad t©
18)
„En wat is uw opinio omtrent het ver
dwijnen van lady Florence?"
De predikant aarzeldo een oogenblik,
'ivoordat hij antwoordde:
„Nu, ik wil openhartig met u eprekon.
Ik hob mij daaromtrent een eigen it.ee-
tting gevormd, waaraan ik mij niet out-
trokken kan, ofschoon zo niet voor de
hand schijnt te liggen Naar mijn meening
Btaat Durant met haar verdwijning iu ver
band 1"
„Hoezoo?"
„Ziet u, daar tiebfc u mij al, want dat
^an ik n,u juist niet zeggen. Ik heb voor
"Thijn vormoedeu geen onkel bewijs ea toch
bon ik vast overtuigd, dat d© heer Durant,
gjeetcld, dat hij nog in leven ts, meer ©ver
do<z© duistere geschiedenis zou kunnen zeg-
jgen daD wij allen weten."
Ik was niet weinig ontmootigd. Met
grootc moeit© had ik iemand gevonden,
om van hem enkel gewaar to worden, dat
hot voor mijn doel beslist noodzakelijk was
een ander to vinden, en de jacht op dien
ander ging blijkbaar met nog grooter
moeilijkheden gepaard.
Telourgesteld keerde ik naar Londen tc-
,rug. Het eerste, wat ik deed, was, dat ik
teen detective opdroeg, Arthur Durant op
t© «porendaar ons echter zoo weinig om-
'trent zijn persoon en heelcmaal niets om
trent zijn tegenwoordig verblijf bekiend
Was, koesterde ik weinig hoop, vóór den
snel naderenden dag, waarop de behande
ling der zaak tegen George Fenton was
bepaald, van Durant iets te hooren, waar
aan ik eenig houvast zou hebben.
£n mijn wanhoop onderwierp ik nog een3
de keten van bewijzen tegen George aan
een nauwkeurig onderzoek en ging de lijst
van do gedagvaarde getuigen, na. Was dan
nergens een kleine opening to vinden?
Kon ik werkelijk niets meer doen?
Opeens schoot mij iets te binnen. Die
heer Gales, door wiens opmerking in het
Hotel Metropole de verdenking op George
gevallen was, kon mij misschien van nut
zijn. Waarom zou ik hem niet eens opzoe
ken, om kennis met hem te maken Vol
gens den portier van het Hotel had hij
zeer veel gereisd, overal in de wereld rond
gezworven misschieD had hij bij toeval
Durant wel eens ontmoet of althans wel
eens van hem gehoord. Mijn kans, op deze
wijze iet© van hem to vernemen, was zeer
zeker niet groot; maar grijpt de drenkeling
niet ook naar een stroohalm?
Do heer Gates woonde, naar ik vernam,
in Hotel Metropole; ik ging dus op weg
daarheen en had geluk: de heer Kcighley
Gates was thuis.
Ik was niet weinig getroffen door d«j
weelde, waarmee Gates' salon was inge
richt. Niets herinnerde daar aan do meu
bileering, welke in hotels gebruikelijk is;
het gehcele vertrek verried integendeel den
voornamen smaak van den verwenden man
van de wereld. Over do lage stoelen en ge
makkelijke divans waren kostbare ooster
sclio dekens geworpen, en gordijnen van
Indische zijde hingen voor de vensters
Een rijke verzameling zeldzame wapenen
vormde do wand versiering; daar zag men
Damascener klingen, Moorsche dolken en
een echten Andrea Ferrara. Bovendien hier
en daar een ets, op den schoorsteenmantel
verscheiden© fotogr. fiecn en op een paar
étagères allerlei fraai© porseleinen en glan
zen snuisterijen.
D© heer Gates was een mager man van
middelbare grootte. Bij den eersten blik
vielen op de monocle, die hij droeg, en een
rij ver vooruitstekende tanden verder een
paar scherp©, doorborende oogen en dunne,
zeer dunne lippen. Zijn breed gezicht was
gladgeschorenzijn haar was niet erg
dicht meer on zijn neus zag een klein bee
tje rood.
Toen ik, na mij to hebben laten aandie
nen, bij hem binnentrad, lei hij zijn pen
neer hij had zitten schrijven en met
zijn scherpe oogen keek hij mij vragend
en ik zou haast mogen zeggen wantrou
wend aan.
„Veroorloof mij, mijn naam is Brett,
Dnncan Brett", zoo steld© ik mij persoon
lijk nog eens voor. „Mijn naam: i8 u wel
licht reeds uit de zaak Fenton bekend."
„Ja, ja, kapitein Brett, ik herinner
mij", zeide hij langzaam; „neemt u plaat©.
Gaat u daar zitten, die stoel zit het ge
makkelijkst. Wilt u een sigaar opsteken
Ik kan ze u recommandeeren, ik heb ze zelf
uit Alexandria meegebracht."
D© heer Gates deed zijn schrijfbureau
voorzichtig dicht cn giDg nonchalant ach
terover leunen ih een stoel tegenover mij.
„En ho© draagt de arme George zijn
I lot?" vroeg hij. „Het is een naar geval
i voor hem 1 U kunt niet gelooven, hoe ik
mij over mijn rampzalige uitlating heb ge-
©rgerdmaar ho© kon ik vermoeden, dat
zoo iets daarvan het gevolg zou worden
„Zeker, mijnheer Gates; naar mijn wijze
van zien bobt u er niet de geringst©
schuld aan. Voor hot overige hebt u toch
ook hoogstens d© catastropho bespocdjgd,
daar George toch in elk geval in hechtenis
zou genomen zijn Ongelukkig zijn do voor
uitzichten zeer slecht voor hem. Ik hoop,
dat u on3, al8 het in uw macht staat, in
zijn verdediging behulpzaam zult willen
zijn."
„O, het zou mij genoegen doen, als ik
daarbij van eenig nut zou kunnen wezen.
Intusschen zie ik nog qiet in, op welke wij
ze ik dat zou kunnen."
„Dat zal ik u zeggen, mijnheer Gates.
Maar ik mag u vooraf wel zeggen waarom
ik mij zoo stork voor do zaak interesseer:
de zuster van George Font#n is mijn ver
loofde."
„Dat héb ik gehoord."
„En wij zijn van Georges onschuld vast
overtuigd, al is de schijn tegen hem. Ja,
©enige dagen geleden had ik zelfs heelo-
maar geen hoop voor hem, maar sedert ge
bleken is, dat de vermoorde vrouw d© doch
ter was van den hertog van Lundy, heb ik
weer moed gekregen."
„Nu, en?" vroeg d© heer Gates, boen ik
eenige oogenblikken zweeg.
,,lk wil openhartig mot u spreken, mijn
heer Gates." zoo ging ik voort, „want mij
dunkt, dat u ons misschien kunt helpen,
omdat u veel in de wereld hebt rondgezwor
ven en dus natuurlijk veel menschen hebt
leeren kennen. Wij zijn namelijk bezig na
t« gaan, wat er van lady Florence Mostyn
geworden waa, en nu is ons gelegd, dat or
een persoon is, die vee! liohfc zou kunnen
brengen in d<> geheimzinnig© verdwijning
van do dam©."
„En die persoon is?"
„Een zekere Arthur Durant. Kent u bij
toeval dien mijnheer?"
Keighley Gates blies een half dozijn
rookkringetjes uit en zag mij daarna eigen
aardig glimlachend aan.
„Ja, die is mij bekend," antwoordde hij.
„Vroeger ben ik zelfs zeer bevriend met
hem geweest, maar in de laatste twee, dria
jaren hob ik hem niet meer gezien; intus
schen krijg ik zoo nu en dan nog een brief
van hom."
Deze mededeeling maakte mij overgeluk
kig. Het was een goede inval van me ge
weest den heer Gates een bezoek te bren
gen I
„Hebt u kort geleden nog een briof van
hem ontvangen vroeg ik.
„Den laatsten kreeg ik laat eeus zien'*
Gates dacht na „ja ongeveer vier
maanden geleden, als ik mij goed herinner."-
„En waar was hij destijds?"
„Hij schreef uit Denver, van waar hij'
naar Nieuw-Jeruzalem en later naar San-
Francisco wou gaan.
„Dus zou men zich naar San-Francisc®
moot wenden, om inlichtingen te krijgen.'6.
Do heer* Gates lachte.
„Het zou kunnen zijn; wie evenwel Du
rant kent, weet, dat het bijna onmogelijk
is, zijn spoor t© volgen." Waar hij spreek#
van San-Francisco, kan men hem, meen ik,
even goed in New-York of Florida zoeken.''
(Wordt vervolgd)*
