De Poppenkast.
Correspondentie.
V
Volgens belofte laat ik van de ontvangen
oijdragen hieronder nog een tweetal vol
gen, onder mededeeling, dat het uitgeloof
de prijsje is toegekend aan „Paardebloem",
wier opstel in een vorig nummer is opge
nomen
Ingezonden door Jan Kempers.
Jong en oud, groot en klein,
Alles dwarrelt door elkaar,
En men hoort het lied steeds zingeo:
„Kermis komt maar eens in het jaar."
Velen gaan zich ras vermakon,
In den tobogan of tent,
Doch voor minder rijke snakea
Is die weelde onbekend.
Doch geen nood, de kermis bracht toch
Ook voor hen verstrooiing aan,
En zij zullen met veel vreugde
Aanstonds bij Jan Klaassen staan.
Ja, daar kan men echt genieten.
Heer en burger, boer en kind;
Heel de stad, zoo groot als klein,
Heeft Jan Klaassen steeds tot vrind.
Moeder, met de kleinste kinderen.
Grijsaards met gekrcmden rug.
Vinden bij het kluchttooneeltje
Weer een deel der jeugd terug.
Laat ons dan met blijdschap kijken
Na-ar hetgeen Jan Klaassen biedt,
Doch komt straks de baas met hot bakje,
Weigert dan uw gift ook oietl
Ingezonden door „Roodkapje."
De volgende week zou het Kermis zijn
in ons dorpje. Iedereen was er vol vüd op
school, op straat, in huis, alles was maar
over dien heerlijken dag, die komen zou.
Ieder werkte wat vlugger voort om toch
dat dagje eens echt pret te maken. Op
school was de meester meer tevreden dan
ooit te voren over den ijver en de
oplettendheid van de kinderen. Ja, zij
wisten het wel, als ze goed hun best hadden
gedaan eQ met geeD klachten thuiskwamen
wat een heerlijk dagje dan komen zou.
Maar als om vier uur de school uit was
en men dan op het Schoolplein eens een
kijkje nam, o, wat was het dan een leven
en een drukte. Iedereen wisb iets to ver
tellen, de een van de prachtige goochel-
tent, die hier nog nooit vertoond was; de
ander over de heerlijke poffertjeê en wa
fels, waar hij zooveel van hield. Maar
datgene, waar ze het het meest© over had
den, was de poppenkast van Jan Klaassen.
„O, wat duurt die tijd toch lang,"
zuchtte de een; „ik wilde, dat deze week
iwat gauwer voorbij was," klaagde de an
der. En eindelijk, ja, daar kwam de zoo
lang verwachte dag. De meesten hadden
goed hun best gedaan op school en thais,
en mochten dus volop genieten.
Wat was het een gelach en gejoel op de
straat. Overal heerschte vroolijkheidhier
een draaiorgel, die z'n vroolijfest© deuDtjc3
ter gelegenheid vaD dezen dag speelde;
daar de draaimolen en daarJa,
waarlijk, daar staat de poppenkast. Ieder
een snelt toe, groot en klein; ja, tot zelfs
de strenge veldwachter lacht om de aardi
ge vertooning.
Ook Jaap, de krantenjongen, hoe ge
haast hij ook is, kan de verleiding niet
weerstaan om even te blijven kijken. Ach
ter denveldwachter staat Dirk, die is be
paald wel eens in minder goede aanraking
met. hem geweest; hij durft haast niet na
derbij te komen cn trekt een langen neus
tegen hem, neen, dat schijnt niet pluis te
zijn
De baas van het spel doet intusschen al
zijn Best om de vertooning maar,zoo leuk
mogelijk te maken. Maar och, wanneer zijn
vrouwtje op het eind met hel bakje rond
gaat, komt er slechts zoo weinig in, dat ze
nauwelijks een broodje kunnen koopen. Ja,
er zijn zelfs menschen, die, wanneer het
bakje komt, lafhartig wcgloopen.
De baas is troosteloos en laat de verdere
voorstelling maar aan zijn vrouw over; hij
is nu niet geschikt meer, om grapjes te ma
ken. En in de hoop, dat dezen keer de
ontvangst beter zal zijn, doet ze al haar
best de grappen zoo aardig mogelijk te doen
zijn. Toecn eindelijk de voorstelling afge-
loopen was en de kinderen nog veel van
de andere vermakelijkheden genoten had
den, en zij tevreden en vermoeid naar bed
gingen, bedankten zij hun ouders hartelijk
voor het p leizier, dat zij genoten hadden
dien dag. Doch weinig veronderstelden zij,
hoe geheel anders het met den baas van
de poppenkast gesteld was. De arme man
had niets geen goeden dag gehad en hij
strekte zich treurig op zijn hard strooleger
uit.
Laten wij voortaan in al onze kermis
vreugde aan den baas van de hierboven be
schreven poppenkast denken en in dit ver
haal ons hart stemmen tot medelijden voor
onze minder gegoede mcdemenschen, die, hoe
wroolijik zij er dikwijls uitzien, toch
soms in hun hart diep treurig zijn.
Kitty H a 1 e vij n. Dank voor je ITeve
belangstelling, je raadselvriendin maakt 't
uitstekend. Als je je briefje des Maandags
morgens bezorgt, komt het nog tijdig in
mijn bezit. Wat je opstel betreft, dat moet
je afwachten, meisje-lief, want daarop kan
ilk in do eorrepondentio niet antwoorden,
omdat, ik geen uitzondering mag maken.
„Rosalia-." In vriendelijken dank
ontving ik je mooie prentkaart, die het
spijt mij dat ik het zeggen moet h£él wat
mooier dan je bri;fjo was, want heusch
vriendje, je babbeioje zaf er wel wat slor
dig uit, en ik zou gaarne zien dat je in het
vervolg wat meor zorg aa^ je wenk wildet
besteden. Vriendelijke groetjes.
„D ui nroosj e." Ik h.an me voorstel
len dat je het prettig vondt, jo versje ge
plaatst t© zien en daardoor je moeite be
loond.
Het is mij ook opgevallen dat er in je
schuilnaam een foutje géslopen was ©l ik
moet aannemen dat het een vergissing mij
nerzijds was.
„W i tto A ste r." Natuurlijk komen
ook zij, die onder een schuilnaam aan onze
kindercourant medewerken voor de uitge
loofde prijsjes in aanmerking, mits ze niet
verzuimen behalve hun schuilnaam ook
hun waren naam te vermelden.
Saartje en Barend Broekman
Ti ben er heel blij om dat jullie zooveel
van me houdt, al heb je me ook nooit ge
zien want in den r - 1 gaat het spreek
woord op dat luidt: Onbekend maakt on
bemind" en heel prettig vind ik het dat
jullie je bij ons wilt aansluiten en in het
vervolg meedoendoch denk er aan, beste
kinderen, dat jc netjes moet schrijven en op
een behoorlijk stuk papier, want ik houd
niet van slordig werk.
Gretha Kur reis. Het was hécl goed
opi merkt van je moe, om niet alleen over
do poppenkast zelve, maar ook over de
toeschouwers to r reken, daaraan beoocn
niet allen gedacht. In dank ontving ik je
bijdragen.
,,W a te rl e 1 ic." Als je behalve huis
werk nog handwerkje moet maken, zal je
duLkt t niet heel voel tijd overhouden
om boeken te lezen, is 't woi Eerlijk ge
zegd vind ik dat vele lezen, wat sommige
kinderen doen alles behalve goed. Zij ver-
'i Jen als het ware het ecne beek na het
andere, zonder dat ze er ietwat bij profi
teered Mijn meisjes hebben bet nooit mo>
g?n doen, op dat gebied was ik voor mijn
kinderen héél streng. Heb je veel handwer
ken voor St.-Nioola&s te makes l
„Sneeuwklokje s". ük kan me niet
voorstellen dat het mogelijk is, dat jullie
namen niet in de sourent vermeld stondea
als je briefje tijdig in mijn bezit wa». Nm
sta je echter op de Ijst, zooals je tiet*
Hermine H uf-telman. H©t 19 vóór
mij een prettige gedachte dat ons kinder-
oourantje bij de kinderen van onze abonn^s
zulk een welkome gast is, die vooral mes
hwt oog op de lanp-> winteravonden met on
geduld verwacht wordt. Vriendelijk dank
voor je bijdragen.
„W o u d 1 e 1 i e." Zoo meisje, ga je op
een kookschool? En wat kan je alzoo vso
die edele kunst. Ik begrijp heel goed dat j©
er pleizier in hebt; ik heb het altijd bet
prettigste van de huishouding gevonden,
omdat het 't minst machinale is en men
moet opletten en nadenken.
Het spijt me, dat ik niet eens van je ge
rechten kan proeven, want ik houd néé.'
veel van iets lekkerst
Helena, Margaretha en Joh aji
T i e r o 1 f. Met genoegen vernam ik dat
jullie wederom met ons mee zult doen en
hoop dat je het noj geruimen tijd zult
volhouden.
„Witte Lotus." Hartelijk geluk ge-
wenscht met den verjaardag van je Pa! Jo
cadeau vind ik buitengewoon practisch;
was je Pa er nog al mee ingenomen!
„B o s c h-A n o m oo n." lik moet zeggen
dat je tevreden kunt zijn over je verjaar
dag, want jo hebt je waarlijk niet te be
klagen I
Je onderlinge cori cspondentïe zal ik gaar
ne plaatsen en hoop dat je alsdan in het
bezit zult komen van de verlangde plaatjes.
Mina H u t e r. Met genoegen vernam
ik dat j© kwaal je geen pijn veroorzaakt. Ik
l.oop dat de rustkuur, die je nu doormaakte'
;e gehee! genezen zal.
„Zwaluw." O, meisje-lief, woon jo zóó
ver weg, dan zal ik het maar opgeven je
te komen bezoeken, misschien dat we el
kander wel eens op °.n fietstocht zullen
ontmoeten, dan meet je het mij maar eens
precies wijzen wr nt ik heb heusch geen be
grip van de juiste richting. Het verwon
dert me niet, dat je er zelden t.e komt een
verre wandeling te maken als je fietst;
want ik denk er net zoo over.
„P a s s i e-F l o r a." Met genoegen
vernam ik dat jo me, het gewonnen prijsje
zoozeer bent inger.omeD, en hoop op je
trouwe medewerking te kunnen blijven
rekenen.
Betsy Boers te Pen Haag Als jullie
muizen ebt, kom ik nooit bij je to visite,
want ik heb o zoo'n hekel aan dat vlugge,
knabbelende goedje Ze doen me altijd
sc ikken. Vriendelijke groeten aan Mee
en de zusjes.
Ad ton G. Aangenaam kennis to ma
ken, nieuw raadsclvricn 'j ik hoop spoedig
een meer uitgebreid schrijven van je te
ontvangen, waar in je mo een en inder
omtrent je persoon mededeelt.
MARIE VAN AM STEL.
