Electriciteit door windmolens.
De dieren in het volksbggeloot
Door ernstige studie heeft zij het zoover
■weten te brengen, dat zij als erkende au
toriteit voor antiquiteiten, vooral voor
oud porselein beschouwd wordt. Een aan
zienlijk deel van haar tijd en haar belang
stelling is echter gewijd aan haar bloemen
en haar tuinen, waarvan zij zeer veel werk
maakt. Rozen en viooltjes zijn haar lieve
lingsbloemen. Do uitgestrekte broeikassen
te Sandringham zijn altijd vervuld van den
'geur van viooltjes, en geheele rozenvelden
zorgen er voor, dat de Koningin nooit ge
brek heeft aan haar liefste bloem.
"Wio ooit de kassen van Sandringham
mocht betreden, neemt een onuitwischba-
ro herinnering daaraan mede.
De hertogin van Connaught, de dochter
van prins Friedrich Karl van Pruisen,
mag zich eveneens beroemen op den titel
van dr. of music.
Zij behaalde dien aan het Trinity Col
lege to Dublin, terwijl de hertog bevelheb
ber van het leger in Ierland was. Zij koes
tert een groote liefde voor de muziek en
studoert steeds voort, ofschoon zij reeds
eon zeer hoogc ontwikkeling bereikt heeft.
Haar woning is een vreedzaam verblijf,
waar, naast de werken van verschillende
meesters, steeds Duitschc volksliederen
klinken, haar dierbaarder dan alle klas
siek© muziek.
De oudere zuster der Tsaritsa, groot
vorstin Sergius van Rusland, wier echtge
noot op zulk een tragische wijze te Moskou
om het leven kwam, bezit gelukkig voor
rechten en talenten genoeg, om haar door
vele droeve uren heen te helpen. Zij is
een ijverige vereerster van wetenschappen
en kunsten, doch haar gaven liggen voor
namelijk in do richting van het tooneel.
In haar salons verkeeren steeds de adel
'der geboorte en die van den geest op ge
lijken voet met elkander. Hier werden
voorstellingen gegeven, altijd voor een
weldadig doel, waarbij de Grootvorstin
steeds oprechte bewondering inoogsttc.
Eindelijk willen wij nog noemen de
kroonprinses van België, de dochter van
Karl Theodor van Beieren, den beroem
den oogarts.
Kroonprinses Elisabeth, een zeer be
gaafde vrouw, zoowel practisch als theo
retisch ontwikkeld, was indertijd de trouwo
helpster van haar vader, dien zij op zijn
meeste onderzoekingstochten vergezelde.
Zij droeg zorg voor het materiaal voor
zijn wetenschappelijke werken, die hij haar
dicteerde, en haar vrijo uren warén niet
vele. Hoe jong de Prinses is, beeft zij toch
reeds een leven van ornstigen, vaak zwa-
ren arbeid achter zich. Voor haar vader
was zij een steun, dien hij slechts noode
.liet vertrekken, en tal van genezen pa
tiënte u danken niet alleen hun arts, doch
ook haar, dio hen met haar zachte hand
ter zijde stond, cn altijd gereed was den
lijdenden moed en troost in te spreken.
Prinses Elisabeth is ook een groote lief
hebster van muziek; zij speelt zeer goed
riool, terwijl zij op de hoogte, is van ver
schillende moderne talen, en tevens van
Griekseh cn Latijn.
Ten slotto nog iets van een dame, die
wel niet-tot de vorstelijke personen be
koorde, docb heel gaarne haar plaats had
mgsnomeD iö de rij der vorstinnen
Wij bedoelen Elisabeth Patterson, die
een tijdlang de gemalin was van Jerome
Bonaparte, broeder vaD Napoleon I Eli
sabeth Patterson behoorde in baar jeugd tot
de mooiste en geestige meisjes van de stad
Baltimore, en daar zij even rijk was als
mooi, was er geen gebrek aan huwelijks-
pretendenten.
Zij was echter eerzuchtig cd wilde graag
,,hoogcrop".
Zij trad id het huwelijk met Jerome,
toen deze in 1803, als kapitein van een
Franscb fregat voor de Engelroh© vloot
vluchtend, in Amerika was aangekomen.
Heel veel genoegen had zij van dit hu
welijk niet, maar toch was Elisabeth cr
haar geheel© leven zeer trotsck op. Op
hoogen leeftijd sprak zij er nog gaarne
over, en dan verhaalde zij er bij, hoe zij
zelfs tegenover Napoleon haar wil had
doorgezet.
In den tijd, toen haar huwelijk met zijn
broeder gesloten werd, stond Napoleon
nog aan, het begin van zijn roemrijke loop
baan. Wafe'tój toen reeds de rnaclftige
Keizer geweest^ dan had hij voorzeker de
echtverbintenis verhinderd.
Toen hjj later Keizer geworden was en
zijn broeder Jerome koning van Westfalen
wilde maken, wilde hij een vorstelijk©
schoonzuster hebben. Hij trachtte dus het
huwelijk te doen ontbinden, doch stiet
daarbij op den krachtigen tegenstand van
Elisabeth.,
"Volgens haar eigen woorden, bood hij
haar de waarde van een half koninkrijk,
op voorwaarde, dat zij afstand zou doen
van den naam Bonaparte. Doch zij lachte
hem uit en gaf ten antwoord: ,,Geld heb
ik zelf genoeg, maar de naam Bonaparte
is mij meer waard dan een geh. 1 konink
rijk."
Wel heeft zij later in de. echtscheiding
bewilligd, maar tot haar dood bleef zij
zich madame Bonaparte noemen.
Haar kleinzoon, Charles Joseph Bona
parte, is thans staatssecretaris voor jus
titie in de Vereenigde Staten en speelt een
groote rol in do vervolging der Trusts en
der groote Maatschappijen.
In de Elektrotechnisch© Zeitschrift"
stond een artikel over de elektrische wihd-
kraebtinrichtingen in Denemaifceneen
onderwerp, dat voor ons land, het land van
de molens, van belang is.
Omdat bet practisch gebruik van den
wind voor Denemarken van groote betee-
(kenis is, heeft de Deensche regeering som
men voor proefnemingen toegestaan, sinds
1S97 ongeveer 72,OCX) gld. en een „proefmo
len" tc Askov, in Jutland laten oprichten.
De eerste molen t© Askov werd gebruikt
om water elect.rolytisch in waterstof en
zuurstof to ontleden. De gassen werden in
den kelder in looden reservoirs verzameld
en voor verlichting met kalklicht gebruikt.
Deze inrichting is nu vervangen door een
wind-electrioiteitsinrichting. De nieuwe
molen, waarvan de as ongeveer 18 meter
van den grond ligt, heeft vier wieken van
ruim 11 meter lang en 2.5 breed. Hij drijft
twee dynamo's ieder van 12 paardenkracht.
Een deel van het arbeidsvermogen wordt
nog steeds voor wateren tie ding gebruikt,
het overige dient voor de lading van een ac
cumulatorenbatterij, die weer dient om den
stroom te leveren voor gloei- en booglampen
en clectro-motoren. Vele prooven zijn ge
nomen en theoretische onderzoekingen zijn
gedaan door den directeur van den proef-
mole-n professor Paul la Cour, zeer bekend
o. a. door zijn phonisch rad, om te komen
tot. de best© inrichting van den molen, zie
het boek van La (Jour: ,,Dlc Windbratt".
Leipzig 1905. Nadat dezo inrichting een
tijdlang liad bestaan, is in Denemarken de
belangstelling in bet eleetrisch gebruik van
den wind zeer groot geworden, ©n is in
1903 de „Danisch© Wind-elektricitats-Ge-
6olJschaft" opgericht, een vennootschap,
zich ten doel stellende voor geringe kosten
plannen cd kostenberekeningen voor elec-
trischo wind-inrichtingen te maikea
en om de door de proefnemingen te Askov
opgedane ervaringen door een tijdschrift-
ter kennis van het publiek te brengen.
Deze vereeniging (kan op een schoon re
sultaat harer werkzaamheid wijzen, daar in
Denemarken nu reeds 30 groote en kleino
wind-electriciteitsinriichtingen in gebruik
zijn gebracht. Als een voorbeeld daarvan
kan genoemd worden de inricuting bij de
Volks-hoogeschool te Yaflèkilde. in Noord
zeeland, waarbij een windmolcD is opge
richt, die bij een windsnelheid van 7 meter
per seconde een vermogen van 8.6 paarden
kracht heeft. De dynamo daarbij geeft 5.5
tot S kilowatt. Verder is ©r een accumula
toren-batterij met een capaciteit van 600
ampère-uur. Als reserve beeft men een pe-
troleummotor van 8 paardenkracht. Of
schoon het jaar 1904 met betrekking tot den
wind ongunstig was, is die petroleummotor
in dat jaar slechts 90 uren gebruikt, en in
do 7 maanden MaartSeptember in het
geheel niet.
De snelle verbreiding, die do windmolens)
volgens het stelsel La Cour gevonden heb-,
ben, doen verwachten, dat de wind-electrici-;
teit in Denemarken een zaak .van groot*
beteeflfifnis zal worden.
Wij beleven dagen van vooruitgang op al-i
lerlei gebied. D© mensch is tot zeer veel in
staat. Hij heeft de elementen productief
weten te maken en ontdekt, dat het geloof
zijner voorvaderen aan bovennatuurlijke we*
zens op natuurverschijnselen berustte..
Niettegenstaande de:.o ontdekking echter
{komt nog heden ten dage half onbewust een
rest va-n het oude bijgeloof der heidenen'
voor.
Zelfs in groote steden' vindt men nog bij»
geloof, dat aan lang vervlogen tijden her
innert. Veel meter komt het voor op het
platte land en in afgelegen stadjes.
De hond, sinds eeuwen de trouwe bege
leider van herders en jagers, staat nog in
gemeenschap met de mcnschen. Vroeger was
hij de metgezel van do Duitsche heidensche
godin Syrona en wae het zinnebeeld van
trouw en huiselijkheid. Door zijn bijzonde
re plaats ton opzicht© dor goden moest Bem
natuurlijk do gave van geesten te zien
eigen zijn, welke hem door do landelijke
bevolking nog wordt toegcsckreven. Hij zou.-
zelfs door muren en omheiningen de naar
lijken zoekend© boschgeesten zien naderen
en door rijn huilen den spoedig plaats vin-
dende-n rouwstoet aankondigen. Wanneer,
er onder de dorpsbewoners misschien niet
veel ineer zijn, die aan boschgeesten geloo-J
ven, zoo gelooven rij toch nog zeker, dat?
dc hond. den, dood van te voren riet.
Toon bij de invoering van het christen
dom al het heidensche als slecht werd ver
worpen, en in het volksgeloof dc vroeger,
goedgezinde goden als schrikgestalten wer
den voorgesteld, verscheen do duivel in ge
zelschap van een hond, meestal een groote,
di© in het bijzondeir bij het schatgraven een
giiooto rol speelde.
Ook het paard geldt, daar het in betrek*
king stond tot Wodan, als voorspeller. Wit
te paarden werden in de oude, donkere da
gen voor den dienst van verscheidene god
heden uitgekozen. Deze paarden trekken
den heiligen wagen cm voorspelden door,
hun gehinnik de toekomst. Evenals voor
duizenden jaren geldt nog beden bij vele
menschen het vTOolijk gehinnik van eon
paard als voorspelling van geluk. Werden
paarden aan de goden geofferd, dan nut
tigde de bevolking gezamenlijk het vlecsch.
Den christelijiken zendeling kostte het heel
wat moeite het oude heidensch gebruik van
het nuttigen van paardenvleesch te doen
verdwijnen. Hieruit is misschien het voor-
oordcel gesproten, dat de Duitscho christe
nen tegen het eten van paardenvleesch heb
ben. De koppen der paarden werden op
pinnen gestoken, hopende, dat deze geluk
zouden aanbrengen. Een overblijfsel van
deze gewoonte ziet mon nog in het bijzonder,
in Westfalen en Hannover, waar paardekop-;
pen van hout als dakversiering dienst
doen. Paardchoevcn on hoefijzers worden,
nog heden, niet alleen door do landelijke
bevolking, als gelukaanhrengend be
schouwd. Er zijn er nu nog, die gelooven,
dat paarden geesten kunnen zien.
Volgens hen zou het paard voelen, wan
neer iemand in huis sterft, en. dit door ver
schillende teckenen aanduiden.
Ook de katten en muizen spelen in het
volksgeloof hun rollen. Daar de kat öor
Frcya, de godin der wolken, geheiligd was,
moest zij in betrekking staan tot het weder.
Zij geldt nog heden voor weerprofete?
riteekt zij in den slaap den neus in de
lucht, daD is er volgons het bijgeloof storm
in aantocht. Een bruid, die voor haar
trouwdag goed weer verlangt, zal den kat
ten bijzonder goed voedsel geven. Wanneer
©en kat zich schoonmaakt, kan men visite
verwachten.
De woudbewoners moeten eens de kat,
als een godheid vereerd hebben. Dorhalv©
werden afvalligen „katten" gonoemd; later-
werd dit ketters.
De muizen werden door bet yolk wrekers
