No. 14031.
LEIDSCH DAGBLAD. ZATERDAG 2 KOVEWIBER. V.'EÜDE BLAD.
Ariio 1807.
Financieele Causerie.
Brieven van een Leidenaar.
FEUILLETON.
Met Cireuskind.
vwwwwwv
Do heftige storm in do financieel© wereld
moge al ccnigszins zijn bedaard, het 5 a
ïelfs nu nog te vroeg om zich een beeld te
kunnen vormen van do schade, dio is aan
gericht, en van do vèr 'ragende gevolgen, die
ons wellicht nog to wachten staan.
Inderdaad „the tim© is out of joint";
geen wonder dat de finanoiers overal bak
zeil halen, hun engagementen trachten in
te krimpen, om voorbereid to zijn op moge
lijkheden, die thans niet meer, als onwaar
schijnlijkheden kunnen gerekend worden.
Operaties, die in normal© tijden tot do
dagelijksche transacties behooron van hot
bedrijf, worden onder drang der omstandig
heden gestaakt. Dit verklaart waarom er
gedurende de afgrioopen week enorme
prijsverschillen bestonden tusschon de New-
Yorlkschc koersen en dio van Londen en
Amsterdam. LI. Zaterdag was cablo New-
York ton onzent eenvoudig niet to krijgen.
Niot omdat er geen creditsaldo's waren
daar ter plaatse ten gunste van Nederland,
doch eenvoudig, omdat men zich niet in de
vingers wilde snijden bij het bepalen van
den prijs. Bij een rente-koers van 50 a 100
pCt. per jaar, plotseling in hot leven go
roepen door de desorganisatie dor geld
markt t© New-ïork, wild© natuurlijk nie
mand zijn tegoed verkoopen, zij het zelfs
tegen hoogen dollarkoers. Even plotseling
veranderde de toestand, toen bekend werd,
dat er een groote 30 millioen dollar aan
goud t© Londen was besproken voor invoer
naar New-York, waarop do cable weer even
enel van 2.50 naar 2.48$ huppelde. Sedert
heeft eerst Berlijn zijn bankdisconto met
een percent verhocgd, kort daarop gevolgd
door Londen, dat zich' eveneens gedwongen
zag het zijne van 4 1/2 op 5 1/2 bi brengen.
Dit beeft do richting voor het gele metaal
wcr van koers doen veranderen cn het
schijnt voorloopig met dien gouduitvoer
naar New-York g - aan te zijn.
Het is duidelijik, dat bij zóó onzekere toe
standen het arbitrage-bedrijf moet stil
sta n. Wie toch zou zich onder zulke wis
selvallige omsta i—ghoden, waarbij elno
ba-sis voor berekening aanstonds verande
ring ondergaat, durven verstouten zaken
yan dien aard te ondernemen
De Ncw-Yorksch© fL .na's willen alleen
aankoopen uitvoeren tegen betaling, trou
wens het prolongccren van hausseposifcies
/'aar ter stede zou op het moment alle pro
fijt in zeer korten tijd absorbeeren. De
wissel Londen, die meest verkocht wo dt
tegen zulke aankoopen waa telkens onver
koopbaar en cable van hier uit niet te
krijgen. Vandaar voortdurend koersver
schillen van belang voor Unions soms 58
pGt. bedragende 1 Door een en ander werd
het international© verkeer niet weinig be
lemmerd. Op ander gebied zien we transac
ties mogelijlk geworden, dio in normale -tij-
der ongekend waren.
Een ieder, dio zich de moeite getroosten
wil het na te zien, zal bevinden, dat do
Reichsmark onder alle omstandigh.d n
58.93 cents in goud waard is, vooropge
steld, dat de Nederlandsch© Bank 1850
gld. per kilo fijn betaalt voor goud en bij
tien ©n twintig markstukken het gehalte
aanneemt op 899$ Toch daalde de wissel
koers deze week tot 58.70. Een ongekend
laag niveau 1 Duitschland was zoo langza^
merhand groot debiteur geworden van
alle andere landen Het aanbod van che
que Berlijn was enorm. Onder normale
omstandigheden komt dit weer in het
reine óf door gouduitvoer, waarbij dan
voor korten tijd cheque Berlijn iets ondei
het goudpunt daalt, óf door di&contover-
hooging, waardoor vanzelf het goud weer
teruggetrokken wordt, en komt het al niet
direct zoo ver, dan toch een stijgende rich
ting aam de djevi.se Berlijn wordt gege
ven. Ditmaal schijnt do politiek der
Reichsbank al zeer kortzichtig geweest te
zijn. Immers, in plaats van ruiterlijk do
gevolgen van don gouden standaard te
aanvaarden en goud voor export beschik
baar te stollen, gaf do directie aau den
ecnen kant de verzekering, dat zij inder
daad daartoe bereid was, doch meldde ter
zelfder tijd aan de Banken, dat zij on
gaarne zou zien, dat er goud vckw export
door hen werd betrokken. Do Banken
.,took the hint" en liever dan< zich aan het
misnoegen dor Reichsbank bloot te stel-
lon, wier protectie zij maar al te vaak
noodig hebben, waren zij zoet en vaderl
andslievend en vielen de Bank daarom
niet lastig. Wat niet verhinderen kon, dat
toch een zeer aanzienlijk bedrag aan
Duitsch goud in de kelders onjzer Emissio-
banik vlooide. Degene, die d|o geschikte
relatie had in het Teutonenrijk, wellicht
een firma van niet zóó hooge standing
als do Grootbanken, of ecne, die zich om
don steun der Reichsbank niet behoefde te
bekommeren, maakt© goede zaken. Want
het hier geïmporteerde goud bleek uit te
komen op 5896 tot ruim 5899, waartegen
de dekking b, 58705875, van 2025 centen
per 100 mark marge liet. Practisch be
stond er dus in Duitschland een premie
op liet goud en terecht wordt bier schan
de geroepen over do politiek der Reichs
bank, die toeliet, dat zulk een toestand in
het leven werd geroepen, die goed genoeg
mogo zijn voor een Zuidamerikaansch re-
publiekje, doch weinig strookt met de
waardigheid va® het Duitsche Rijk. Ein
delijk heeft de discontover hooging als t>ij
tooverBlag verandering gebracht en sloot
cheque Berlijn gisteien Vrijdag 5885, zoo
dat aan deze abnormale situatie vrijwel
een einde is gemaakt.
Onze Noderlandscho Bank is daardoor
van een internationaal standpunt be
schouwd, krachtiger geworden, omdat
haar goudvoorraad aanmerkelijk is toege
nomen. Tegelijkertijd echter is door uit
voer van een tien millioen aan rijksdaal
ders met bestemming naar Deli, liaar po
sitie weinig veranderd. Immers ifctt- dek
king dor circulatie kan zoowel gouden als
zilveren munt dienen, zoodat per saldo
aan de uitgifte van bankbiljetten weinig
of geen uitbreiding kan worden gegeven.
A propos van den uitvoer dezer rijksdaal
ders, zooals men wellicht weet, dient deze
om de Mexicaansche Zilverdol 1 ars, tot nu
toe do munt op Deli, te vervangen, in
overeenstemming met het besluit van de
Javasche Bank op initiatief van haar
nieuwen directeur, onzen vroegeren land
genoot mr. Vissering. Die Mexicaansche
dollar iwas feitelijk gebaseerd op goud-
waarde en gold circa 1 20 gld. Het zal
heel wat moeite kosten om de koelies te
overtuigen, dat de nieuwe munt, onze
Rijksdaalder, ongeveer even grddfc ©n
zwaar als de Mexicaansche Dollar, dubbel
zooveel waard iB als deze!
Dat de tijden uit hun verband zijn ge
rukt, kan uit bovenaangehaalde voorbeel
den blijken. Is het wonder, dat het begrip
.waarde" onder die omstandigheden even
eens geleden heeft Men vraagt niet meex
wat iets waard is, naar den maatstaf, die
in normale tijden daarvoor geldt, rende
ment, vooruitzichten en dergelijke. Er
wordt eenvoudig lucht gemaakt en zoo
lang dit duurt, is het ijdel zich in do
koerslijst te verdiepen. Toch zijn er en
kele lichtpunten, waarop in deze duistere
tijden dient te worden gewezen. De run
op do Banken en Trust Companies in
Amerika schijnt voor het oogenölik ga
stuit, deels door gebruik te maken van -Ie
claar vigecreDde wetten, waarbij het aan
dergelijke instellingen geoorloofd is i®
geval van nood do uitbetaling dertig tot
zestig dagen op te schorten, deels omdat ze
haar eigen dood is gestorven. Het publiek
in Amerika heeft alras ingezien, dat men
ten slotte geen geld kan eten en brengt óf
haar deposito's terug, nu de gemoederen
wat gekalmeerd zijn, óf koopt er fonds
voor. Want après tout blijft een ieder
overtuigd, dat, afgezieD van tijdelijke re
actie, het. land dor onbegrensde mogelijk
heden wie er niet in geloofde, werd de
zer dagen overtuigd op den duur op
nieuw den weg van voorspoed zal betre
den; dat do daling enonn ver is gegaan
en waarschijnlijk reeds thans alles slechts
ruim verdisconteerd is, m. a. w. dat er
koopjos te halen zijn. Op die wijze zou de
crisis van deze dagen dc kern van betere,
tijden in zich dragen en inderdaad doet
zij dit ook, evenals elke periode van
voorspoed de kenn eeher crisis herbergt.
Bovenal bestaat er alle hoop dat uo Yer-
eenigde Staten ten gevolge van do crisis
eindelijk zal deelachtig worden aan de ze
geningen van een behoorlijke Centrale
•Emissiebank, waardoor do parodie
van tusschon 2 en 100 percent wisselend©
rentekoersen een eindje wordt gemaakt.
Als nu maar het „Wie zich aan een an
der spiegelt, spiegelt zich zacht'' in toe
passing wordt gebracht en een wijze ies
geput wordt uit de'onhandige politijk Je?
Duitscho Rijksbank 1 W
CCII.
Aan het einde van mijn vorigen brief
heb ik beloofd het voorstel tot schoolgeld-
verhooging van de Raadsleden de heeren
Augs. Reimcringer en J. 0. Zaalberg Jr. te
zullen bespreken.
In mijn tegenstand tegen het voorstel
van B. en Ws. of eigenlijk von de school
commissie, vallen dexo heeren mij bij.
Z.'j zijn ©r van overtuigd, zeggen ze, dab
een verhoogd schoolgeld voor, velo ouders,
die nu reeds met moeite het schoolgeld
kunnen opbrengen, te bezwarend zou wor
den. Maar ook deze heeren zijn doordron
gen van de groote, steeds dringender wor
dende noodzakelijkheid, wat een drama,
om de gcmeentefinanciën op alle moge
lijke wijzen te trachten te vensterken.
Men zou als men dat zoo leest, haast
denken, dat Leiden geheel en al in den
put zit, dat ct, om ook eens een stadhuis
woord t© gebruiken, poriculum in mo-
r a is. Op ,,alle mogelijke wijzen" moet men
er voor zorgen meer geld ,te krijgen. Dat zou
een lastig geval kunnen word:n als dit ernst
bij deze voorstellers was. Want cr zijn nog
heel wat wijzen mogelijk voor do gemeente
om aan geld te komen, behalve de meest
rechtvaardige en billijke wijze, d.i.die
door middel van verhooging der plaatselij
ke directe belasting, welke echter deze man
nen ook al niet willen. Men moet allo po
gingen in het werk stellen, zoo zeggen ze
later, dat het nooit zoover komt, dat het
percentage tot 5,6 stijgt.
Men ziet heb: de beide hoeren hebben ook
al last van de door den heer Juta in het
wezen geroepen nachtmerrie. Me dunkt zij
en al de anderen, dio overal geld willen
vandaan halen, behalve door den hoofdei ij
ken oms' g te verhoogen, houden de Lcid-
sche burgerij toch wel voor wat al te na
ief. Of het uit de lengte of uit de breedte
komt, het geld moet er dan toch komen.
Ln dat voelen de menschen wel. Of ik mijn
aanslagbiljet van do plaatselijke directe be
last' g voor een volgend jaar verhoogd zie
of mijn biljet voor het schoolgeld, dat komt
er niet veel op aan. Het meerdere moet uit
één beurs komen; ik moet het allebei beta
len.
Alleen zou bet hoogcre bedrag voor mij
on met mij voor velen wat kleiner -un-
nen zijn in het eerste geval. Zoo wijs ben ik
wel: Hooi lelijken omslag betaalt ieder wur
ger, schoolgeld alleen die kinderen hebben
Dooh blijkbaar meencn deze voorstellers
het niet zoo kwaad. Zij willen wel het
schoolgeld verhoogen, docb dan moet dezo
verhooging den toets der rechtvaardigheid
en billijkheid kunnen doorstaan en le
draagKxacht der ouders niet overschrijden.
Dat is mooi geredeneerd en als men dat zoo
leest, zou men heel wat andera verwach
ten ran B en Ws., wier voorstel niet aan
deze hooge eischen kan voldoon naar het
oordeel dep voorstellers.
Ik vrees, dat B. en Ws., wanneer zo al
thans deze voorstellen maar niet weer
zoetfleurig gaan overnemen, dc voorstellers
met hun eigen woorden zullen bestrijden.
Wat toch is het geval De heeren Reimc
ringer en Zaalberg wenschcn de verhooging
voor het meerendeel uit dezelfde scholen
te zoeken: Alleen willen ze daarvan één
school uitsluiten, die van den heer Do
Hondt, en er een 3de klasse school, die van
den heer Van der Heyd© mede in betrek
ken en op die school het schoolgeld verdub
belen en zelfs meer dan verdubbelen.
Over het algemeen is de draagkracht
bij de klasse van menschen, wior kinderen
de 3de klasse scholen bevollken, nog minder
groot, dan bij die van de 2d© klasse scholen,
maar het aantal kinderen nog groolcr,
Waar zij liet dus niet recht vaat dig, niot
biliijk cn over de grenzen van de draag
kracht d l' betrokken ouders achten, wan
neer deze e©n meerder jaarlijlksch bedrag
van 3000 gld aan schoolgeld zouden moe
ten opbrengen, daar zullen B. eu Ws. zich
plaatsende op het standpunt der heeren,
vragen: maar is het dan ook niet onrecht
vaardig en onbillijk en boven do draag
kracht der betrokken ouders, als zij vol
gens uw voorstel 3800 gld. meer zuilen moe
ten offeren?
En dan zou ik wel eens willen hooren,
hoe ze zich willen verdedigen.
Do voorgestelde regeling van de heeren
Reimcringer en Zaalberg is evenzeer een
druk in één richting als die van B. en Ws.
dunlkt mij. Zo willen er slechts een kleine
groep ouders, wier kinderen van de 2de
klasse scholen gebruik maken van uitsluiten
en er een andere groep, die nu dc gewone
3de klasse scholen oezoeke®, bijhalen, wat
bovendien in do practijk heel wrat last zal
veroorzalken. Wel-© ouders moeten hun
kinderen zenden naar de verhoogde 2de
klasse scholen en welke naar do school De
Hoi.dt? Moet het bel stingbiljct daarover
beslissen of wordt dit overgelaten aan de
ouders zelf? Dezelfde vragen zullen te stel
len z:jn voor het verschil, dat dc heeren
scheppen willen tusschcn de ouders van de
kindenon, die de 3c.o klasse scholen bezoe
ken. Hetzelfde onderwijs genieten en meer
geld geven, daar Lomt het eigenlijk op aan.
Nu is het waar, dat, wie hei meest bezit
en Kt meest verdient, ook het meest in den
vorm van schoolgeld kan missen, doch dit
geldt ook voor de ouders, wier kindcron de
1st© klasse scholen bezoeken. Ook deze wo
gen financieel lang niet even zwaar. Indien
de heeren dit inderdaad billijlko stelsel
willen toepassen, dan moeten zo de oonse-
quentie wat verder, - corvocren en met een
voorstel tot de heffing van een evenredig
schoolgeld tot den Raad komen. Daarover
kunnen we dan eens nader praten.
Met veel moeit© is de stad in wijken ver-
decKi, ieder een kring vormend om deze
of gene school. Het stelsel van d© heeren
Reimeringer cn Zaalborg zou dio wijkver-
deeling in d© war brengen en daardoor ook
in de practijk tot verschillende moeilijkhe
den aanleiding geven.
Maar mijn grootste bezwaar tegen het
voorstel van deze heeien raakt het- beginsel.
Ik ben geen vriend van standenscholen,
waardoor reeds d© kinderen in hun prilste
jeugd worden verdeeld. Een dorpsschool,
waar de zoon van den dominee ©n den dok
ter naast dien van den schoenmaker cn den
boerenarbeider op dezelfde schoolbank zit
ten, bet dochtertje van den burgemeester
met het dochtertje van zijn worikvrouw op
het schoolplein touwtjo springt, is mijn ide
aal. In een stad, in een groote stad vooral
kan dat misschien niet geheel toegepast
worden, doch meer cn meer worden ook
daar d© grenzen minder nauw gonomen.
En nu wil dit voorstel tusschon de 2do en
3de klasse scholen er waaldijk nog twee
klasse-scholen indringen, scheiding maken
tusschon het kind, wiens ouders 6 gld. per
kwartaal kunnen en willen offeren, cn zijn
kameraad, wiens vader het niot convenieert
meer dan 4 gld. te betalen, en i.vo© school-
legers vormen van 6 cents-kinderen cn 12
cents-kinderen, deze uitdrukkingen zijn van
de voorstellers.
Waar komt een mcnsck al niet toe, als
hij zich aan het praktizeeren zet om een
duizend gulden of drie in de gemeentekas u>
brengen.
Ouders van aanstaande 12 of 15 cents-kia-
deren, zullen aldus de voorstellers in
dien zij niet schraapzuchtig zijn, bereidwil
lig dat verhoogde schoolgeld voor hun kin
deren opbrengen, 't Is best mogelijk. Het
dwaze standenbegrip zit er bij de kleine lui
den ook nog diep in. Maar is dit dan om
een beetje meer geld t© krijgen geen specu-
lecrcn cp een zeer m nnen karaktertrek,
dien ik slechts bij benadering met het woord
hoogmoed of ijdelhcid kan uitdrukken.
Inderdaad, alleen omdat ik dc Lcidsclio
jeugd ook naar den stand niet graag in
nog meer legertjes zou willen indeelen als
nu al geschiedt, ben ik reeds sterk tegcci
dezo voorstellen gekant en hoop ik, dat do
gemeenteraad er niet op ingaat.
Gaarne -erken ik, dat er Jets goeds aau
ten grondslag ligt en wel dit. dat de voor
stellers voor hetzeifdo onderwijs meer of
minder willen laten betalen en daarbij tot
maatstaf willen nemen den maatr.chappe-
lijken welstand der ouders.
Dooh hiermede behoeft niet gepaard to
gaan een meerdere splitsing van scholen.
Niet alleen op de school van den heer V. d.
Hcydo behoeven do kinderen to komen,
wier ouders 12 of 15 cents per week en per
ki.-d kunnen betalen, de2en kunnen even
goed blijven op de 3de klasse scholen, waar
ze nu zijn, en die splitsing behoeft ook niet
gemaakt te worden op de 2de klasse scho
len, waar het evenmin kwaad kan dat
om de terminologie van dc heeren voorstel
lers t© gebruiken de 4 gulden-kinderen
zitten naast de 6 gul den-dito.
En clan zou ik dit stelsel ook willen toe
passen op do 1ste klasse scholen en op de
inrichtingen voor middelbaar onderwijs en
het gymnasium.
Als de Raad daartoe kon besluiten, dan
handelde hij rechtvaardig, billijk cn hield
b'j eens en voor al rekening met dc draag
kracht der ouders of verzorgers der leerlin
gen.
En op die wijze zou men heel wat meer
geld in de gemeentekas kunnen brengen dan
door de eenzijdig drukkende voorstellen
van B. ei Ws. ©n van de heeren Reimcrin
ger cn Zaalberg.
HILLEGOM. Door dc veehouders A. v.
d. Meer en P. Brouwer, alhier, is kennis
gegeven, dat hun vee is hersteld vau mond
en klauwzeer.
Tijdens afwezigheid der bewoners brak
gistermorgen in de wening van den mair-
den makers knecht N. Lubbert aan de
Hoofdstraat alhier een binnenbrand uit,
welke zich aanvankelijk vrij ernstig liet
aanzien, doch door een;go buurtbewoners
met emmers water kon worden gebluscht.
De brand was ontstaan door «^en brandend
pe tr ole lun toestel
SASSENHEIM. Do bloemist-werklicden-
vereeniging ,,Ecn zij ons doel'' heeft een
goed bczochto vergadering gehouden. Do
voorgelezen notulen werden onveranderd
goedgekeurd. Een schrijven van do a're
ling ,,Door eendracht veibetering", to
Haarlem, tot uitnoodiging ccnér conferen
tie betreffende do actie -voor den tien-uri-
geu arbeidsdag, werd gisteld in handen
van het bestuur. Algemeen was men van
oordeel, dat het zijn nut kan hebben dezen
winter sprekers te laten optreden, om do
loden in to lichten aangaande arbeidscon
tracten cn ouderdomspensioen, waartoe
dan ook werd besloten.
Aan de uitnoodiging van sommige le
den, om half November een vergadering
te houden ter bespreking van de loonactie,
zal gevolg worden gegeven.
Nog werd meegedeeld, dat voor geza
menlijke rekening is aangekoekt 650 H. L.
cokes, waarvan reeds één waggon is aange
komen. Twee nieuwe leden verden aange
nomen, één tevens voor do onderstand: kas.
Hierna werd deze, zeer geanimeerde, bij
eenkomst gesloten.
ZEGWAARD- ZOETERMEER. Op do
veiling werden deze weck do volgend j prij
zen besteed: eieren f 7.2ö f 7.50 per 100,
eieren van krielkippen 6.80 per 100. Er
waren deze week slechts acht partijen aan
gevoerd. Jonge eenden 6570 ets. Jongo
hennen 1.10 per stuk; kool 1 k 2 ets. per
stuk; knolrapen 36 ets. per halven zak;
stoofperen 2.90 3 per mud; appelen
/1.55 2.30 per half mud.
Woensdag beginnen de veilingen weer to
Zoctermcer.
Op Maandag 4 November a.s. zal door
het Leger des Hcils in ,,De Gouden Leeuw"
alhier een voorstelling met liohtbcelden
gegeven worden, om half zes voor kinde
ren en om halfacht voor volwassenen.
De toegangsprijzen zijn zeer g ring, zoo
dat, met het oog op het nuttige werk, dat
het Leger verricht en dat algemeen erkend
wordt, een groote opkomst verwacht raag
worden.
8)
De inspecteur waa overvloedig io zijn ver
ontschuldigingen cn trachtte zijn schuld
weer goed te maken door een omroeper met
een bel door de straten f - sturen, om do
menschen opnieuw naar het couoert te lat j
roepen. Maar het concert waa een misluk
king. De rijke veehouders waren naar huil
gegaan, terwi l zij erg diepzinnig hun h f-
den schudden over de donkero zaal en cle
zonderlinge praatjes over Hugh Gillespie
en den inspecteur van politie.
Opgewonden en ontsteld stonden de Gil-
Icspies in de kleine donkere ruimto aebtor
het gordijn, terwijl zij door een gaatje naar
bun publiek keken.
,,Maar vijftig," jammerde Beatrioe. ,,0,
wat een ramp."
,,Verwcnscht 1" zei Hugh bitter. ,,Ik bad
wel zin om ze t© laten zitten."
,,Och, vooruit maar," riep Beatrice.
„Daar komt dj machtige arm der wet, die
ellendige inspecteur en nog twee menschen.
Wc zullen ze eens laten zien wat wij kun
nen."
Misschien hadden zij nog nooit zoo goed
gezongen en zeker applaudisseerde niemand
luider dan dc ongelukkige inspecteur en
zijn mannen.
Den volgenden dag gingen zij diep onge
lukkig naar Manildra. Waar ter wereld
lag Manildra? Het was een klein «tadje in
heb hartje van het ,,Bush", geheel door
heuvels omringd, wQeste e® verlaten stre
ken rondom. Schapen cn vetweide rijen
maakten den rijkdom van het plaatsje uit,
dat zeer wijd uiteen was gebouwd. Er was
één hotel, één kruidenierswinkel, een hulp
postkantoor, één kleine concertzaal; kort
om, van alles één. Maar aardige, vriende
lijke menschen waren er, en de afgelegen
boerderijen waren rijk en welvarend.
.,Het is hier prachtig," zei Beatrice, toeu
zij op een heuvel tegenover het hotel ston
den en hun blikken over het landschap
rondom hen lieten weiden. Kalm en somber
strekt© het oneindige ,,bush" zich in allo
richtingen uit in een vreeselijke, angstwek
kend© stilte. De groot© eucaliptus-boomen
verhieven zich boven hun ho Jen on de
wilde konijnen en hazen spoedden zich
naar het kleine beekje onder hen, om te
drinken. Schitterend gekleurde bloemen en
papegaaien en prachtige roode vogels vorm
den schitterende, kleurige plekjes en boven
dat alles welfde zich de blauwe hemel in
eindclooze verte.
Ik denk, dat we hier zullen slagen," zei
Hugh op bevredigen toon.
,,Ik ben er vast van overtuigd," zei Bea-
trico enthusiast, en om de spanning van
het oogenblik wat te verlichten, jubelde zij
een betooverend liedje.
„Lieveling!" riep Hugh, en omhelsde
haar toen op de ouderwetsche, warme ma
nier.
Dien middag huurden de Cillespies, op
raad van mevrouw Westphallen, de vrouw
van den hotelier, twee paarden en bezoch
ten de verschillende nederzettingen ver in
den omtrek.
,,Ik zou wel altijd door het ,,bush" willen
rijden," zei Hugh. ,,De Australische neder
zettingen zijn me volkomen een raadsel."
Ze moesten inderdaad aan eiken reiziger,
die eenige opmerkingsgave bezat, wonder
lijk toeschijnen. Telkens midden in het
„bush", nadat zij mijlen achter n te mid
den van een eentonige eenzaamheid ver
schillende steenachtige heuvels hadden be
klommen en afgedaald, op Australische
ponies, ontdekten zij plotseling een groote
uitgestrektheid bebouwd land.
Lange, lage stallen, gevuld met prachtig
vee, een breede weg, tallooze schuttingen,
een portierswoning, een met bloemen om
zoomde oprijlaan en ten slotte het huis.
De weeldo der meest© huizen deed de Gil-
lespies verbaasd staan: Niet de overwcelde-
rige rijkdom der Oosterscke steden, maar
die van kalmcn, eenvoudigen smaak en
sierlijkheid.
Overal ondervonden Beatrice en Hugh
groote gastvrijheid van do vriendelijke be
woners. In één of twee gevallen werden zij
verrast door de onwetendheid van onkelen,
die hen voor landloopers hielden; maar
bijna zonder uitzondering bleek het hoofd
der nederzetting een welopgevoed man.
Nadat zij in een gastvrij© woning een
vriendelijk gesprek hadden gevoerd, ging
bij hun vertrek een meisje met een verwar
de krullebol hun vóór, om het hek te ope
nen. Zij had een lief gezichtje en keek Bea
trice bewonderend aan, maar haar eerste
poging, om een gesprek aan te knoopcu,
verried duidelijk haar onwetendheid.
„Heb jo den hertog gezien?" vroeg ze
met ingehouden nieuwsgierigheid.
„O ja, ik heb hem dikwijls in Londen ge
zien 1" antwoordde Beatrice onverschillig.
Het gelaat van het meisje werd rood
van opwinding.
„En hoe ziet hij er wel uit?" riep ze
adomloos. „Is bij eender ala andere man-
ren?"
De Amerikanen keken het meisje onder
zoekend aan.
Zij had de vraag eerlijk belangstellend
gedaan. Beatrice antwoordde heel vriende
lijk:
„Ja, de hertog is een heel gowoon cn net
mensch, evenals mijn man," „Dank jo
lekker," mompelde Hugh „en hij wordt
hertog genoemd, omdat hij tot c©n ko
ninklijke familie behoort. De hertog is een
klein ventje en heeft prettige en goede ma
nieren."
Het meisje had met do grootste belang
stelling geluisterd en schudde nu wanhopig
haar hoofd.
„Ik bad zoo gohoopt, dat hij nu eens
heel bijzonder zou zijn," zeide zo teleurge
steld. „Waarvoor ia bet nu goed hertog
te zijn, wanneer men niets anders is dan
gewone ru nschen,"
Toen zij haar alleen lieten, was dit nar
tuurkind nog aan het peinzen over haar
teleurstelling.
De rit had hun moed gegeven. Alle hee
ren en boeren hadden besloten naar het
concert te gaan en er was nergens anders
iet© te doen, waardoor het succes kon ver
minderd worden.
„Ik weet wel menschen, dio bier schoon
twaalfhonderd gulden hebben verdiend,"
zeide Griffiths, do pakhuismeester, tot
Hugh.
„Alles hangt cr van af, of er veel over
zal worden gesproken. Alle jongelui en
meisjes komen er dan op af.
Zij hebben bier niet voel en ze kunnen
het meest allen wel -ed doen. Natuurlijk
houden zo moer van circussen dan van con
certen, maar er is hier nu in maanden geen
circus geweest."
Hugh bromde iets tusschen zijn tanden<
„Praat niet tegen rnij over circussen 1" riep
hij l it. ,*,Ik geloof, dat wij op onze «ia ?n
Australië allo mogelijke circussen hebben
oi ïoet."
Griiiiths lacht©.
„Wel, j© kunt dezen keer nogal gerust
zijn, geloof ik," zeide hij, „cn naar allo
waarschijnlijkheid zal het weer morgen ook
w©l good zijn; daarbij is het voll© maan,
dus oolk wel een reden, dat do menschen
eerder zullen komen."
Griffiths' weervoorspellingen bleken juist
te zijn geweest want do volgende morgen
brak aan met helderen zonneschijn.
Beatrice stond voor do deur den weg af
te kijken, terwijl ze do frisscho, zuivere
lucht inademde».
Plotseling deinsde ze terug en met haar
hand boven hts«tr oogon staard© ze in de
verte.
„Hugh", sta veel de zo, „wat is dat groot©
witte gevaarte, dat daar in d© verte aan-;
komt?"
Hugh turrde -verschrikt in. d© verte eri
riop piotsering ontsteld uit: „Bce, hot
vast en zdkvr cirous, ©n ze komen hiefi^
heen."
(Wordt v-r folgd).
