N>. f4ü2$ "Vrijdag 25 October. a\ mr. $eze fëourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Offieieele Kennisgeving. Onder onze Vroede Vaderen. 1 FEUILLETON. t' Irma» eaa Walter. IDSCH PRIJS DEZER COURANTi Voor Leiden pei week 9 Oentei per 8 maanden J 5 J f 1,10. Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd rijn IJ, 1.30. Franco per poet1.65. PRIJS DER ADVERTENTIES Van 1—8 regels /T.05. Iedere regel meer /0.17J. - Grootere letters naar plaatsruimte. Kleine edrertentiën van 30 woorden 40 Gents contant; elk tiental woorden meer 10 Oents.-Voor het incasseeren wordt/'0.05 berekend. Burgemeester cn Wethouders van Leiden Gezien art. 8, Is to alinea, der Hinder wet; Brengén bij dezo ter algemeene kennis, dat door hen vergunning is verleend aan ide firma R. M. BEUTH Zonen cn recht verkrijgenden tot het uitbreiden van haar fabriek van veeren cn kapok aan de Kai- Berstraat door bijtrc&I.ing van perceel Kai- serötraat No. 10 kad. bekend Sectio F No. 1111, ingericht voor kantoren, magazijnen en werkplaatsen van gewatteerd© dekens, gedreven door electromotoren. En geschiedt hiervan openbare kennisge ving door plaatsing in het „i^cidsch Dag blad'. Burgemeester en Wethouders voornoemd DE RIDDER, Burgemeester. VAN H EYSTf Secretaris. Leiden, den 25sten October I9Ö7. Voor onze mclkvcdkoöpers gaf de Raads zitting van gisteren al dadelijk geen aan genaam nieuws. Zij hadden met den heer Van der Lip gehoopt en verwacht dab do melkverordening, die door Ged. Staten aan de Kroon ter vernietiging was voorgedra gen, in hoofdzaak omdat dit Ooi lego met rechtsgeleerden ala mr. Vos en andoren van oordeel was, dat het publicecren van von nissen wegens overtredingen van do veror dening in strijd ia met de wet. B. on Ws. cn daarvan was do voorzitter do woordvoerder waren een ander gevoe len toegedaan. Men herinnert zich het ju ridisch debat misschien, vroeger tusschen hem en den heer Van der Lip hierover ge voerd, en eerlijk gezegd hadden ook wij ge dacht, dat do hoogst© uitspraak in dezen linde ra had geluid. Het was dan oo(k niet te verwonderen Hlat do voorzitter met een eigenaardig lach je r>. dedeeldo het ontvangbericht van Gcd. JSfcalcn en triumfanteiijk rondkeek toen do secretaris voorlas, „dat geen termen ter Vernietiging aanwezig waren gevonden." Hij had de gelegenheid en het genoegen niet d© pogen van mr. Van der Lip te ontmoeten, idezc keek voor zich neer. De verordening zou nu reeds 7 November a.s. in werking kunnen treden, doch B. cn Ws. ^stelden voor dit te doen op 1 Januari 1908. Do mcllkverkoopcrs konden dien tijd gebruiken om zich aan tc passen aan den nieuwen toestand. Wat ze met tegenzin zullen doen. Het zal echter wel wat meo- vallen. Laten ze bedenken, dat do wetten ©r zijn voor do kwaden en zelf good doen, dan zal het ook met deze verordening wel schikken. Heb verzoek van do landbouwcrsverceni- gfrigen Leiderdorp, Zocterwoudo cn andere plaatsen om den aanvang der vcemarfct niet to vervroegen cn de vette koeien zóó te plaatsen dat dez: zich aansluiten bij het mager vee, werd in handen gesteld van B. en Ws. Die zullen het nu met do markt- commissie en den marktmeester wel uit zoeken. Het spreekt vanzelf dat men gaarne het belang zal willen dienen van belang hebbenden. Do markt is er voor do bezoe kers, en niet omgdkcerd de bezoekers om do markt. t Dcch er zijn nu eenmaal wat rnen noorat tegenstrijdige belangen; wat den een aan genaam is cn voordeclig, hindert of schaadt een ander. Wat ook bleek toen de voorzit ter voor B. en Ws. machtiging vroeg om een ovontuccl verz.ek van dc tentoonstel lingscommissie van kosteloos gebruilk der Gehoorzaal tot 7 November te mogen toe staan. De heer Fockema Andreae raaakto zich tot de spreekbuis dergenen, die voor aansluiting hadden gecontracteerd en nu ongeduldig werden, en dit vooral omdat an deren reetis licht h~ddcn. Jaloezie dus, voor neringdoenden ecnigszins to verklaren, jwo als do vliegen op do lamp worden dc bezoe kers door het eleetrisch licht aangetrokken „Een beetje geduld, beste contractanten, zouden we verzoenend in het midden der honderd willen werpen, „straks komt go ook aan dc beurt. Wij hebben het al zoo vele jaren buiten don clectrischen stroom moeten stellen, een veertien dagen vroeger of later zal den dood niet aandoen. Dc tentoonstelling to sluiten terwijl nog ho-derden hoilbegeerigen er voor staan, dat zou zonde en jammer zijn. Als straiks do stroom der kwartjes- en zeven stuivers-bezoekers aan het luwen gaat, laat men dan ook hen nog eens laten profiteeren, dio noode meer dan een dub bel tjo kunnen missen, zooals de heer Roem het wenscht. Misschien dat do commissie termen vindt den werkgevers voor hun werklieden oolk een belangrijke reductie te geven, zooals do heer Mulder scheen te wonschen. De heer Roem, die, nu hij zich wat in de Raadzaal heeft georiënteerd, toont uit don hoek to durven komen en zijn taak ernstig op te vatten, zetto zich schrap te gen do benoeming van een ingenieur van gemeentewerken. Hij trachtte zijn medele den aan to toonen, dat een jong ingenieur, zonder practischc ervaring, niet past in het kader van het ambtcnaarspoTsoncel aan ge meentewerken cn zijn plaats tuBSCÜon den directeur van gemeentewerken en den hoofd-opzichter allerminst zin heeft. De spr. verkreeg met zijn sober, zakelijk be toog aldra het oor der vergadering toen dc voorzitter hom deed opmeriken dat hij ging buiten de orde. Het liep hier over do be noeming, niet over de al- of niet wenschc- lijkheid van het handhaven dezer betrek king. Do voorzitter had volkomen gelijk. Hij wees te- gelijk den spreker een ancr.ren weg aan. Hij Ikon voorstellen de benoeming aan te houden. Wcnschelijk achtto do voorzitter dit echter niet. De gemeen ta heeft nu eenmaal de betrekking gecreëerd; sollicitanten zijn opgeroepen, een ondeïzock naar hun be kwaamheid is ingesteld, en een voordracht opgemaaktnu alles weer óp losse schroe ven tc zetten leek hem riet wenschelijk. In derdaad, het was zoo. Maar het geldt een jaarlijksclio uitgave van A2000, meendo de heer Sijtsma cn waar een deskundig man als de heer Roem meent duidelijk to kun nen maken, dat dc betrekking niet noodig, zelfs niet wcnschelijk is, dan aohtte hij uit stel toch wel wenschelijk. De voorzitter wees cr op, dat vroeger een niet minder deskundig man, do heer Pa;.\ er toch ook zijn licht over had laten schijnen. De heer Korevaar zelf nam de zaak hoog cp. De Laad schijnt nu eenmaal belust te zijn op conflicten, gezien do slaehtnuis- kwestio, welnu door deze benoeming onge daan to malken, zal do Raad ook een con flict in het leven roepen. Wil dj do heer Korevaar er een porte feuille-kwestie van maken? Wo meenden er zoo iets uit to kunnen opmaken en ver moedelijk rook ook de heer Roem lont, want hij trclk, ondor de verzekering, dat hij geen conflicten begeerde, heb voorstel in en do benoeming ging door. Wij willen ho pen, dat do heer Rückert do vrees van den heer Roem, dat hij een ,,sta-in-den-weg" tusschen directeur en hoofdopzichter wor den zal, zal kunnen beschamen, zoowel voor dc gemeente als voor hem. Daarna werd met grooto eenparigheid tot adjunct-directeur der stedelijke fabrie ken voor gas en elöctriciteit benoemd do heer F. A. Holleman Jr., een keuzo, waar mede wo dc gemeentd- van hart© geluk wen- schen. Van don bouw der elcctrieit:itsfa- briek was hij de ziel cn do (kracht en toonde daarbij naast grooto technische kenuis, man der practijk te zijn en daaraan een grootc mate mcnschenkennis te paren, noodig voor iemand die staat aan het uoofd van een gr cot bedrijf. Met den heer Van Doesburgh schijnt do heer Hollcman ons toe een man te zijn, v.io zoo mogelijk de electriciteitsfa- bric'c tot bloei zal brengen. Dat de hoofdboekhouder en de directeur op het maximum van hun salaris werden gebracht, ontmoette bij geen der leden be zwaar men weet dat cr aan do gasfabriek hard woregewerkt en het work zal, nu do cent.ralo er aan verbonden is, nog wel toe nemen. Het bekende verzoek van den heer A. G. den Boesterd om toekenning van een bij drage in do kosten der voorbereidendo werkzaamheden voor den aanleg van een spoorwegverbinding LeidonZocterwoudo Aienthuizen Hazerswoude Boilkoop Waddingsveen en Gouda, werd terecht af gewezen. Zulko kosten moeten dc onderne mers zelf aandurven. D© heer Reimeringer kon zich echter niet veroenigen met het praeadvies. Hij zou en wij stemmen daarmede geheel in tot-stand-koming dier lijn van Harte toejuichen cn hij meendo, dat de lijn wel zou kunnen rendeeren. Dat de Maatschappij tot exploitatie van Staats spoorwegen dit lijntje zou moeten exploi- tceren, achtte hij niet "noodig, integendeel een concurroerendo lijn zou z i. aanbeve ling verdienen. Vermoedelijk heeft do Voorzitter er oor spronkelijk ook wel zoo over gedacht. In het adres van den lieer Den Boestcrd wordt althans gememoreerd, dat mr. N. de Rid der, burgemeester van Leiden, ook gunstig voor het plan gestemd wps. De twee volgende voorstellen, het eerste schoolgeld-verhooging, heb, tweede salaris- verhooging van r mmige onderwijzers be treffende, werden tot nader erde van de age-nda afgevoerd, xj. en Vvs. schijnen deze twee ncmon met de eeno en geven met de andere hand een Beetje aan elkander gekoppeld te wcnschcn. Nu hebben twee leden der commissie van financiën, de hee- ren Reimeringer en Zaalberg, na de schoolgeld verhooging van B. en Ws. con zelfstandig voorstel e:i vrijwat gcoompli- eeerder zelfs, en dat nog een weinig meer geld in do gemeentekas zal brengen, inge diend. Wij hebben tegen cit voorstel, afgeschei den van andere mogelijke bedenkingen, botzclfde bezwaar als tegen dat van B. en Ws. en wat odk tegen de salarisverhoogiog kan aangevoerd worden; het is stukwerk en anders niet. Heb verband, dab toch vroe ger gelegd is tusschen de verschillende deo len der verordeningen, wordt er door ver broken. Wil men schoolgcldverhooging, acht men haar noodig, welnu men late do regeling al lo scholen omvatten cn legg© niet uitslui tend een grooteren last op dc kleine burge rij, op don middenstand. Meer willen wij er nu niet van zeggen; cr zullen nog wel wat woorden over vallen voor een der aan- liangigo voorstellon is aangenomen- Hierop kwam men eindelijk aan het voorstel van B. en Ws. tot verbreeding van dc Paardensteeg en van do Borstel- brug, waarmeo een kleino 40,000 gld. zal heengaan. Voor een winkelgalerij aan de westzijde nam niemand' het op. Men scheen door het rapport van den Directeur van Gemeente werken overtuigd, dat de cxpilo'itatio or van weinig vdordeel zou opleveren cn waarom dan die soesa? Do heer Zaalberg dcod staande de verga dering het voorstel do brug aan het Noord- einde aan den kant van do Borstelbrug te verbreeden, waardoor er aan het eind meer ruimte zoude komen. Een teekening, waar mede dit voorstel werd verduidelijkt, cir culeerde bij do Raadsleden cn kwam einde lijk bij den Voorzitter terecht, die al te haastig verklaarde, dat B. en Ws. het over namen. Ter toelichting van het voorstel zelf kon do geachte voorsteller niet veel zeggen; het sprak trouwens voor zichzelf; een verbete- riing is het ongetwijfeld. Maar do voor steller kon geen raming van kosten geven cn dat was oorzaak, dat de behandeling tot later werd uitgesteld. „Ik ben 't er mee eens," zeido dc heer Dc Vries, „als do kosten niet hooger dan een 1500 gulden zijn." Maar het kwam hem voor, dat die veel - meor zullen bedragen cn dan zou hij het niet willen. Het blijft toch klein werk. Do heer Roem wilde het niet zoo klein doen. Hij ontpopte zichv als, do minderheid der Commissie van Fabricage, die behalve de vorbreeding der Paardensteeg en Borstel- brug ook het Kort-Rapenburg wildo over bruggen. Ook hij had zijn denkbeeld in teekening gebrafcht en domonstneerdo bet voor heel den Raad. Later zal men cr toch toe moeten komen en het is veel voordeeliger zulk een werk ineon3 te doen dan in twee tempo's. Do Wethouder van Fabricage erkende, dab het plan van den heer Roem rationec- ler is, doch financieele overwegingen heb ben B. en Ws. er van teruggehouden. Een 40,000 gulden meer of mindor, dat is in dezen moeilijken» financieelcn tijd geen kleinigheid. En men kan het cr waarlijk wel mee doen voorloopig. Moet men later tob do overbrugging van het Kort-Rapen burg overgaan, dan zullen de kosten niet zooveel grooter zijn dan nu. Er werd nog wat over gedebatteerd, en- kelo leden motiveerden kortelijk hun stem voor of tegen en toen viel het voorstel* Roem met 18 tegen 12 stemmenhet voor-' stel van B. cn Ws ging er zonder, hoofde lijke stemming door en h:fc amendement- Zaalberg verbreeding brug Noordcinde werd uitgesteld tot een volgendo verga dering. De Directeur van Gemeentewerken zal intusschen een kostenraming er van ma ken, Valt die mee en dat zal vermoedelijk wel, dan zal do Raad. het aannemen eu dan krijgen wij hoek Brcestraat nog wat meer ruimte. Hiermee was de agenda afgehandeld, doch do heer Witmans vestigde bij dc rond vraag nog dc aandacht op een paar feiten, voorkomendo in „Do Politiebode", or gaan van den Bond van gemeente-politie beambten in Nederland, van 17 October welke feiten bij dc politic te Leiden zouden zijn gebeurd. Een agent vroeg om uit nachtdienst een uur vroeger to mogen inrukken, ten einde een familielid te begraven. Het verzoek werd door den Commissaris toegestaan, onder voorwaarde, dat die agent een vol genden keer tob des morgens 8 uur in nachtdienst zijnde, alsdan van 8 tot U uur voort moest dienen, om het verleende ver lof in to halen. Op dczelfdo wijzo werd gehandeld met iemand, dio verlof kreeg om aan een gods- dienstigo plechtigheid, het Avondmaal, deel to nemen. Hij vroeg of daar.van ict3 aan den Voor zitter bekend was, cn, zoo niet, of dezo als hoofd der politio hiernaar een onderzoek wenschto in to stellen. Do Voorzitter antwoordde, dat hem dezo feiten ook ter kennisso waren gekomen, dat hij do zaak onderzoekt cn later daarom trent mededeeling zouc'.j doen. Wij zullen er dus wel spoedig een en an der van hooren. Leiden, 25 Ocfobei*. Do leerlingen onzer ambachtsschool in hoofdzaak die van het derde en ook wel van het tweede leerjaar bezoeken ge regeld fabrieken, werkplaatsen, bouwwer ken, enz., al naar het ambacht| dat zij be oefenen. In bijzondere gevallen nemen al dc leer lingen aan zulk een excursie deel. Dit had heden weder plaats, daar de comm. voor do Electriciteits tentoonstelling do welwil lendheid had hen de tentoonstelling to la ten bezichtigen. Onder technisch geleide en met de ver klaringen, die heeren exposanten van het tentoongestelde cn het eleetrisch bedrijf gaven, kregen zij, voor zoover het bevat tingsvermogen hot toelaat, een duidelijk boeld van liet vermogen der electricitcit. De maehine-bankwerkers en de onder hen aanstaande electriciens genoten dubbel en waren niet eer tevreden of alles, tot do kleinste bijzonderheden, moest verklaard cn zooveel mogelijk in werking gezien worden, waaraan met liefde cn toewijding werd. voldaan. Dit nuttige en hoogst leerzame bezoek geeft niet alleen een algemeeno ontwikke ling, maar mag tevens als een les in do Electricit^itsleer beschouwd worden. De Tcntoonstsllings-commissie heeft' hiermede getoond, dat zij doze expositie niet alleen ten nutte onzer Elcctrischo Centrab heeft ingericht, maar ook, dat zij 49) Nog denzeifden dag bracht do jonge vor stin den arbeiders aan de smeltovens dc goede tijding. Tot haar vreugde vernam zij bij deze ge legenheid, dat ook de Güldenpforter werk lieden het gewcnschto doel hadden be reikt. Het was den baron werkelijk niet gemakkelijk gevallen, zijn inwilliging te geven, want hij gevoelde zich zeer gekrenkt door do wijze, waarop men te werk gegaan was. Maar zijn oprechte zorg f"" »or het welzijn van het volk, ondersteund >or do verzoeken zijner dochter, hadden ndelijk de zego bevochten. Antoon Bruneck brandde na alles, wat gebeurd was, de grond onder do voeten. Hij zeide kort daarop den Duitschen grond vaarwel en wendde zich naar Italië, b.:t land zijner moeder. Den oudsten cn groct- sten dezer familie, smid Jaoob, had Gret- chen voorloopig den iust tot revolutiema ken benomen. Plij vergenoegde zich nu maar met hamer cn aanbeeld en zijn won- derkuren, welke laatste, hoewel beperkter dan vroeger, hem nog altijd tot een be roemd man maakten. I Korten tijd nadat Laüderos aan zijn .Mercedes het vrije ingrijpen in de zaken der smclterij had veroorloofd, vroeg bij, Izich plotseling do jonkvrouw van Gulden- 'pforten herinnerend: „Wat is er van Ir ma geworden V' i De naam was sedert door beiden nooit meer genoemd, hoewel Mercedes met dc be woners van Guldenpforten, die een warme deelneming betoonden in het tragische on geluk van Landeros, in stilte briefwisse ling onderhouden had. Niet gering was do verbazing, toen men daar van het huwelijk van den vorst met Meoedes hoorde. Deze laatste meende ooïk Irma een korto ver klaring schuldig te zijn en schreef: „Nu gij, mijn lieve Irma, verneemt, dat ik de vrouw van Landeros geworden ben, gevoel ik mij gedrongen u tot beter begrip hiervan mede te deelen, dat ik vroeger zijn bruid ben geweest, maar dat een treurig geval dozen band had doorgesneden". Toen Landeros zijn vraag: „Wat is cr van Irma geworden?" had gedaan, keek zijn vrouw hem een oogenblik onderzoekend aan. Do rustige uitdrukking echter bemoe digde haar, om te antwoorden: „Van Ir ma? Zij leeft stil cn teruggetrokken op haars vaders slot." „Ik had gedacht, dat deze „ridder, van de droevige figuur" haar zou weggevoerd hebben", zei Landeros. Een lichte wolk trok over zijn voorhoofd. Na een poos merkto hij op: „Wat haatte ik haar toch/ nog voofl kort! Nu ben ik niet boos meer. Zij heeft goed gehandeld, toen ze cr van schuwde zich met zoo'n man als Alexander Landeros to verbinden." Mercedes haastte zich de schaduw te ver drijven. „Daartoe behoort dc moed van een Mercedes Sadolizza", sprak zij lachend en deed allo moeite, dien lach zoo bekoorlijk mogelijk te doen zijn. Do kwado luim vau haar echtgenoot was nu weer verdwenen. „Zeggen we liever uw veroveringskunst," antwoordde hij galant. Terwijl nu de jonge gemalin vau vorst Alexander geen ander doel scheen te heb ben, dan hem te verplegen, op te vroolij ken cn te verstrooien, ging er toch geen uur van den dag voorbij, waarop zij niet aan de opdracht daoht, welke de stervende moeder haar had op de schouders gelegd. Het kon haar niet bevredigen, te zien, hoe zij haar man steeds dierbaarder, en onont- beerlijkcr werd, hoe dat alles ook voor zoo menig bitter uur een vergoeding was; im mer klonk haar het woord in het oor: „Voer zijn ziel tot God". In warm gebed smeekt© zij haar Schepper, dat Hij haar licht en leiding zou geven op dit donkere pad. En haar bedo zou niet onverhoord blij ven. Hij. dio de harten der menschen ver mag te leiden als water stroomen, wijzigde nu ook de richting van dezen levens- stoom naar Zijn .wil en welbehagen, eer hij zich in de zee der eeuwigheid uitstortte. Wie vermag te zeggen, welke paden do ge nade zoekt, om do ziel door het labyrint van haar inwendige wereld eindelijk naar den uitgang tot het licht te voeren? In den toestand van den zieke trad een verande ring in; do onrust verdween meer en meer met do lichamelijk© kre1 Een zekere afmatting maakte zich van hem meester, doch dc verlangens der ziel werden leven diger. Toen men vorst Landeros na een jaar naast zijn moeder in do aarde bijzette, kon zijn treurendo v'cduwe zich verheugen in den troost, dat zij do belofte, welke zij ceu stervende gedaan had, trouw was nage komen. XXIII. Weder was de lente over Duitrehlands gouwen neergedaald en zwaaido zegenrijk met haar groeno vanen. Dc zwaluwen, do^r een verlangen naar het lieve vaderland, ge dreven, kwamen uit verre landen terug. De eerste trek was naar den ouden burcht, op welks wapenschild het beeld- ran ten zwaluw stond, dat van den zegen de:, vre des getuigde; do vogels waren daar sinds lange jaren thuis, en teen zo bij bun aan komst in het venster keken, zagen ze het zelfde als toen ze afscheid namen. In den hoogen leunstoel een oude girijze aan het schaakbord met een jongen man. Men kon zo daar iederen dag op hetzelfde uur zien. Hoe Walter ook rn:t bezigheden overladen was, hij kon dit lievelingsspel aan den grootvader niet ontzeggeu. Iets verder, in een andere kamer, zat de burichtvrouw over het teekenraam gebogen, reeds als :n den laatsten herfst. Maar de menigte bloe men, welke haar fijne hand op het stra mien tooverde, was beduidend tocgenomeu Zij minde dien stillen arbeid, want heb zou een tapijt voor do huiskapel worden. „Zwaluwen brengen den vredeI" heet het in den volksmond; maar do nieuwe gasten hadden niet noodig dezen aan rlc bewoners van den buroht te brengei; hij r.ustt© daar reeds. Op het slot Guldenpforten zagen da zwa luwen den vrijheer wandelen aan dc zijde van zijn dochter. Zij bschouwdcn met welgevallen den bloemenschat. Do oude heer was uit zijn ziekte goed opgestaan en had weer dezelfde flinkto van bou.iiiig als vroeger. Maar Irma? Was zij rog dezelfde als in den tijd, dat wij haar het eerst ontmoetten? Wat beteekend© «li'ichle wolk, welko over haar lief gezicht, ja over haar g-eheele wezen lag? E-:n knaap kwam naar beideu toegcloopen, mot glanzmde oogen cn gloeiende wangen. „0© zwthi- wen, do zwaluwen riep hij jubelénd. „tij zijn er weer, zij z.ijn er weer, zij zijn zoo pas gekomen! Kom, Irrna, ik zul ze je la»- ten zien 1" Hij vatto z.ijn zuster bij dc hand cn trek haar met zich voort. Do vrijheer k'.ek zijn kinderen met vaderlijken trots na. „Wat is dab zwakko ventje opgeknapt!" zoido hij -verheugd.. Daarna, verzonk hij in gedachten. „Maar mijn Irma, wat scheelt haar toch? Zij komt mij dikwijls zoo stil en nadenkend voor, dat jonge kind. Wel licht ontbreekt hot haar aan conversatio in onze afzondering. Ik zal den wensch van tante wel moeten opvolgen cn haar weer verlof geven om naar do residentio to gaan." Werner was intusschen met zijn zusten weggesneld -om dc nieuwe gasten to bekij ken cn to zien hoe zo op cn neer vlogen. „Zouden ze op den Zwaluwenberg ook reeds aangekomen zijn?" vroeg Werner. „Daar moeten zo toch wel het allereerst aankomen," antwoordde Irm»a lachend. Do jongen snelde verder, naar den hof en do stallen, om den intocht van do lievo vrienden in liet oude nest nog nauwkeuri ger to beschouwen, terwijl Irma in gedach ten achterbleef. „Zwaluwen brengen vrede; zouden zo mij ook vredo brengen?" vroeg ze, in zich zelf sprekend, en do woorden uit het Hooglied kwamen haar. in do gedachten: „Ik zoek een boom, in welks schaduw in vrede kan vinden voor mijn ziel." (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1907 | | pagina 1