Oe Japansche pers.
liet etheriseeren Tan seringen.
met geregelde en methodische voeding, ge
paard aan eveneens geregelde lichaamsoe
feningen, aldaar ongetwijfeld den leagte-
gToei aanzienlijk in de hand gewerkt."
Ook bij de jongens, die dienst nemen bij
de koloniale reserve, is do invloed van
de geregelde voeding op de lichaamsleng
te geconstateerd.
Dr, Brainsma deelt daarover het volgen
de mode:
„Tot -welke categorie van personen de
vrijwilligers voor Indië behooren, is be
kend; hot verblijf in do kazerne te Nijme
gen, met de daaraan verbonden levens
wijze, geregelde voeding en lichamelijke
.lichaamsoefeningen, hebben ten gevolge
gehad, dat gemiddeld 5 pCt. meer van hen
tot de grooteren behooren dan onder hnn
kornuiten, die tot bun negentienden ver
jaardag in de burgermaatschappij zijn
achtergebleven
Vermoedelijk is het cijfer nog hooger;
de personen, die als negentienjarigen wor
den aangenomen, zijn gemeenlijk allen reeds
iets ouder; tot twintig jaar toe toch wor
den zij als zoodanig ingeschrevenin dienst
worden zij echter op of in allen gevalle kort
na hun negentienden geboortedag opnieuw
gemeten, ouderen komen onder de maten
dezer manschappen dus niet voor en het
is bekend, dat juist op dien leeftijd de leng-
tegroei in enkele maanden vaak niet onbe
duidend is."
Muziek als medicijn.
Over den kalmeerenden invloed van mu
ziek sprekende, heeft dr. G. Norman Mea-
chen onlangs in een voordracht een geval
t verhaald van een kiespijnlijder, die ;zijn
pijn geheel vergat door het spel van een
goed pianist, want er zijn heel wat dilet
tant-pianisten, van wieir spel men kiespijn
zou krijgen.
Muziek, zoo betoogde dr. Meachen ver
der, is ook bij verscheidene andere ziekten
een heilzaam middel. Er zijn verscheidene
gevallen vaD slapeloosheid genezen door
muziek, waar alle andere middelen niet
baatten. Van oudsher pasten do moeders,
die haar onrustig kind in slaap zongen, dat
kalmeerend middel toe.
Vooral bij zenuwziekten, melancholie,
manie, enz. wordt baat gevonden bij de
maat der tonen. Doch er zijn ook gevallen
voorgekomen, waarin de temperatuur van
aen koortslijder door muziek minder hoog
is geworden.
Dr, Meaohen sprak niet van de veel tal
rijker gevallen, waarin do muziek in plaats
ian te kalmeeren razend maakt, bijv. dio
van piano-spelende buren op ongelegen
tijden.
Volgens een bericht uit Tokio (kwamen
onlangs aldaar de redacteuren van dagbla
den uit de Japansche hoofdstad bijeen.
Eenparig besloten zij de ontevredenheid
hunner lezers over de houding van den
schoolraad te San-Francisco tegenover Ja
panners te steunen en een ingrijpen der
•regeering van den Mikado ten gunste van
hun landgenooten in Californiê te ver
krijgen. Kort daarna protesteerde de Ja
pansche gezant te Washington bij het mi
nisterie van buitenlandsche zaken tegen de
houding van den schoolraad te San-Fran
cisco. Ook vóór het uitbreken van dit ge
schil, als gedurende het verloop van den
Russisch-Japanschen oorlog toonde de Ja
pansche pers niet zelden een macht in den
Staat te zijn en .wist zij een merkbaren
druk op de Regeering te oefenen. Dat
verwonderde ons, die de Japansche jour
nalistiek uit onmiddellijke nabijheid gade
sloegen. Want het scheen ons alsof de in
Nieuw-Japan heerschende vooruitstreven
de geest den bladen voorbij ging. Op het
goedkoopste papier, slecht gedrukt en dik
wijls zeer klein in formaat, zien zij er nog
naast een verbleekt honderdjarig exem
plaar van een onzer bladen armzalig uit.
Den inhoud zou de lezer van ede Euro-
peesche dagbladen waardeloos, flauw ge
leuter vinden.
De wereld draait iü het verue Oosten
schijnbaar langzamer dan bij ons. De op
de bladen geabonneerden hebben meer ge
duld. Zij eischen geen avondblad, maar
kunnen vier en twintig uur .wachten om te
lezen niet wat de dag van gisteren, maar
misschien de laatste week voor nieuwig
heden bracht.
Twee vertellingen in den vorm van een
roman, met vervolgen, bevat steeds de des
morgens verschijnende uitgave en wie hij
zijn ontbijt deze twee stuikten kan lezen,
moet over veel Oostersch geduld beschik
ken. Intufischen is het blad thans een nar
tionale levensbehoefte geworden. De fa
milie, die te arm is een abonnement te
betalen, houdt het blad met zes of meer
buren, soms met die van een heele straat.
Dit gebruik van gemeenschappelijk lezen
van dagbladen verklaart misschien de bit
tere armoede van de Japansche pers en
haar gebrek aan berichten. Omdat er geen
geld is, kan de redactie geen telegrammen
laten seinen. Berichten over hongersnood
of aardbeving, die uit het Noorden van Jar
pan komen, zijp wel haast de eenige ge
schreven berichten, die in de kolommen
van de bladen te Tolkio worden opgeno
men. Telegrammen van de Engelsche pers
worden overgedrukt.' Een buitengewoon
bescheiden berichtendienst met het bui
tenland wordt door een agentschap onder
houden. Maar de redacteur, die zijn lezers
belangrijk nieuws uit den vreemde zou
willen meedeelen, is aan de genade en dc
hulp van het ministerie van buitenland
sche zaken overgeleverd. Door de gezinlen
dagelijks van nieuws voorzien, is dit dc
weldoener voor de journalisten, die met
bedelende hand komen vragen of er iets
voor hen te halen is. Urenlang moeten de
collega's in kimonos geduld oefenen, voor
een beambte het over zich kan verkrijgen
hun een klein beetje van den rijkdom aan
nieuwigheden mee te deelen. En de dee
moedige houding van een redacteur bij
het binnentreden van een (kamer is geheel
in tegenstelling met de zelfbewuste taal,
die hij in zijn hoofdartikelen gbruikt, en
met den invloed, dien zij samen hebben.
Maar niet alleen de middelen, ook de wil
en geschiktheid om zelf berichten te ver
garen, ontbreken. Is te Tokio een moord
gepleegd, dan komt de schare reporters
op het politiebureau. Daar. zitten allen
dan niet uren, maar halve en heele dagen
lang te wachten. De stoel, dien ze te mid
dernacht verlaten hebben, wordt den vol
genden morgen om acht uren reeds weer
door hen bezet. Eerst wanneer de moord
reeds overal bekend is en mogelijk vergeteD
ook, komen de bladen met het bericht.
Het ontbreken van berichten in het blad
tracht de Japansche redacteur door lang
dradige hoofdartikelen te vergoeden. De
schrijvers hiervan zijn de oorypheeën van
de Japansche journalistiek en verheugen
zich dikwijls in nationale beroemdheid.
De betaling van deze hoofdpersonen op
het tooneel van de journalistiek is uiterst
gering. Het zijn meest arme menschen, die
hun kost verdienen met de redactie-pen.
Tot 120 gulden in de maand gaat ongeveer
het maandelijksch salaris van den man,
wiens pen geheel Japan in beweging
brengt. Sommige bladen in de hoofdstad
zijn zelfs te arm, om een schrijver van
hoofdartikelen alleen te betalen. Dan mar
ken twee bladen van zijn pennevruchten
gebruik. Overigens is 60 gulden een zeer
begeerlijk salanis.
Daarom beschouwt de Japansche journa
list zijn handwerk gewoonlijk niet als zijn
levensberoep. Het is gewoonlijk een sport
op de politieke ladder, van waar hij hoo
ger wil klimmen, en men ziet derhalve
op de meeste redactiebureaux zeer jonge
menschen. Vandaar misschien, dat in de
Japansche pers dikwijls onrij ideeën wor
den verkondigd. Van het redactiebureau
tot het parlement is de afstand niet groot.
Redacteur en parlementslid is nog Samu-
ro Shimada, een der meest genoemde
sprekers in het Parlement. Yukio Ozaki,
eens minister van onderwijs en thans
burgemeester van Tokio, heeft vele uren
wachtende doorgebracht in het ministerie;
van buitenlandsche zaken en op het poli-j
tiebureau, niet in zijn tegenwooruige be-|
trekking, maar als reporter. Er zijn veel;
journalisten, die in Japan niet te een ofj
anderen tijd den redactiestoel vaarwel
zeggen. Op de meesten hunner echter is
ook het uit China afkomstige spreekwoord'
van toepassing: „Schrijven te leeren i»
het begin van alle verdriet."
Eenige bladen beginnen echter, waaneer,
ze ongeveer honderd duizend abotmé's
hebben geworven, bescheiden nriddeAea.
voor den telegrafischen berichtendienst,!
alsook voor bezoldiging hunner medewer
kers, uit te geven. Ik geloof, dat ik geen
den bladen vergeet, wanneer ik als zooda-
nigen noem de „Mainichi," en de „Asachi*
in Osaka en de „JSochi" te Tokio. Meer
genoemd wordt in do hoofdstad zelf, zoo-J
wel als in het buitenland, de „Jiji", doch
do oplage hiervan is even groot als het
aanzien klein.
Zwijgende vrouwen.
Vrouwen, die wekenlang niet spreken,
vindt men op Korea.
Daar mag namelijk een vrouw, die eenigs»
zins op haar fatsoen gesteld is, op haaf
huwelijksdag geen woord zeggen; zij zou
dan haar (kaste verliezen en zich boven
dien hoogst belachelijk maken. Vrouwen
uit de hoogere standen hlijven nog een
langen tijd na het huwelijk stomhoe lan
ger, des te voornamer. En later, als de tijd
van zwijgen voorbij is, moet zij zoo weinig
mogelijk spreken en haar mond slechts
dan openen, als het hoog noodig is.
Slechts ouderen vrouwen is hot geoor
loofd te sprekenook heel jonge meisjes,
die men nog niet mede rekent, mogen haar
mond open doen.
Men weet wat onder etheriseeren wordt
verstaan. Hot- is een bijzondere methode om
■>de planten tot een vervroegden bloei te
dwingen. Deze (trekhcesters bij voorkeur
en met name seringen) worden in een lucht
dichte ruimte eenigen tijd aan de inwerking
van ether blootgesteld en komen daardoor
in een verdoovingstoestand, waarna ze in
de trekkas gebracht, veel spoediger en
mooier in bloei komen dan anders. Vooral
voor den vroegen trek is het etheriseeren
van groote waarde gebleken.
Toch is het laatste woord in deze zaak
nog niet gesproken en rijn er nog verschil
lende dingen, dio nader beproefd en aan de
practijk getoetst moeten worden, alvorens
ze als werkelijk aanbevelenswaardig kunnen
gelden.
Van veel belang is daarom een aantal
proeven, op dit ge'ned gedaan met seringen'
door den heer Ledien, te Dresden.
Allereerst bleek hot een dwaling te zijn.
te meenen, dat geëtheriseerde planten ter
stond warm geplaatst moeten worden daar
anders de invloed van den ether verzwakt
of teloor gaat. Dit is niet het gevaldo
verdooving blijft en de planten kunnen
iederen dag door vocht en warmte daaruit
worden opgewekt. Deze uitkomst is van
groot belang voor kweekers.
Zij behoeven nu niet zeiven hun planten
te etheriseeren, maar kunnen ze van elders
laten komen. Niet iedereen heeft een gele
genheid voor etheriseering of kan die la
ten maken, en wanneer hij 2e nu van een
ander kan betrekken die daarvoor wel in
gericht is, dan is het voordeel, hieraan ver-
bo. den, iedereen duidelijk.
Vorder bleek het mogelijk van af begir.
Augustus de variëteit Marie Legraye" in
bloei te hebben, eenvoudig door de planten
van de bladeren te ontdoen en warm te
plaatsen. Hierbij werkte het etheriseeren
eer na- dan voordeelig. Eind Agustus hield
de schadelijke invloed van den ether op en
werkten het etheriseeren en het ontblade-
j ren samen. Dit laatste mag echter niet vroe-
