If
LEID3CH DAGBLAD, ZATErJDAC 3f AUGUSTUS. - V7ERTJET BLAD.
öeesteres en Dienstbode
onder de nieuwe wet.
Brieven van een Leidenaar.
FEUILLETON.
Beproefde liefde.
J«. 14077.
AnnO IÏÏ07
Zoo heeft dc Eerste Kamer eich dan toch
fcnet vrij groote meerderheid, met dc wet
hp het arbeidscontract veree-nigJ, die wet,
jeoa de sluitsteen onzer sociale wetgeving
hnaauid en al is die wetgeving nu nog
Jaag niet voltooid, al is de uicuwe wet niet
fcoluiaakt, verbeterde toestanden op ar-
beidsgêbitxl zullen er ^fcoch ongetwijfeld uit
Voortvloeien.
Een zeer belangrijk onderdeel der regeling
|?an het arbeidscontract is do verhouding
usschcn meesteres en dienstbode, een ver
houding, die tegenwoordig vrij wel in de
[lucht hangt cn neerkomt op de altijd sterk
Igeuraakte bepaling, dat do cersto op het
svoord geloofd wordt.
Wanneer wij ons voorstellen om do ver
houding to schetsen, die het gevolg zal zijn
van do nieuwe bepalingen, zoodra deze in
werking zullen zijn g. treden, dan moeten
wij opmerken, dat hetgeen wij bespreken
zullen, niet uitsluitend op de meeste
res en de dienstbode ziet, maar op allen,
dio huiselijke en persoonlijke diensten te
gen loon verrichten. Het betreft dus zoo
wel den meester als do meesteres en niet
alleen het vrouwelijke, maar ook het man
lijke dienstpersoneel Daar echter het hu
ren van dienstboden in hoofdzaak door do
meesteres geschiedt en er veel meer vrou
welijk dan manlijk dienstp.rsoneel is,
meenden wij te kunnen volstaan met in het
algemeen van do meesteres cn haar dienst
bode te spreken.
Zooals wij allen weten, is het een vaste
regel, dat huur van diensten mondeling
wordt gesloten, tot wederopzeggens toe,
met bepaling alleen van de dagen, waarop
het loon zal worden betaald en soms ook
van den termijn van opzegging, dio echter
meestal aan het plaatselijk gebruik wordt
overgelaten. Huur van een bepaalden tijd,
bijv. van jaar tot jaar, komt in hoofdzaak
alleen in den boerenstand voor.
Soms wordt ook nog wel eens ccn god s-
peuning gegeven. Deze verouderde in
stelling, waarvan veel misbruik wordt ge
maakt, heeft echter met dc uitvoering of
Verbreking van de overeenkomst niets te
maken. Als het contract gesloten is, moot
het uitgevoerd worden. Mevrouw zou bijv.
niet kunnen zeggen ,,Ik zie van je af,
houd evenwol je godspenning maar." Desge-
vorderd zou zij do dienstbode toch mceteo
nemen; maar dan natuurlijk gerechtigd we
zen, om op den kortst mogelijkcn termijn
een opzegging tc#doen.
Hot meest voorkomend geval is gelukkig
nog altijd, dat dé godspenning aangenomen
wordt en de dienstbode daarna werko'ijk
in haar dienst komt Gaat zij nu echter
binnen drie maanden weer weg, dan nag
do godspenning van het loom worden ifge
houden; wat natuurlijk alleen iets bctee-
kcDt als het verdiende loon meer dan de
godspenning bedraagt Het is een aanspo
ring om niet tc lichtvaardig een ein'fc aan
dc zaak te maken.
Is een dienstbode nog minderjarig,
wat zeer vaak voorkomt, dan is dc machti
ging van ouders of voogden noodig om zich
in een dienst te begeven.
Er is echter een bepaling in dc nicuwo
wet, die oorzaak zal wc-^n, dat ook in het
vervolg de ouders en voogden in den regel
wel buiten de zaak> zullen blijven. Wanneer
<ïo dienstbode z -b namelijk zonder mach
tiging verhuurd heeft en zij is vier weken
in haar dienst geweest, dan wordt het zoo
beschouwd, alsof zij do machtiging werkelijk
bad verkregen.
Het doel van den wetgever, in hoofd
zaak van zedebjken aard, is echter goed; hij
wil namelijk door de medewerking der
ouder? do betrekking tusschcn meesteres cn
dienstbode duurzaam verbeteren een bedoe
ling, waarop wij slccht9 amen kunnen
Beggen.
Overigens houden wij meer van practi
ce bepalingen, bijv., dat dc meesteres, na
tuurlijk met toestemming van de dienstba
re, bepalen kan, dat gedurende dc minder
jarigheid, een deel van Lot loon door de
meesteres 2al worden geplaatst op do Post
spaarbank pf op een andore solido spaar
bank.
Ook kan worden bepaald, dat het geld
öp vroegeren leeftijd din 21 j*sar of bij
eerder huwelijk, door de dienstbode van
de Lank kan worden afgenomon, on moohfc
het om de eeno of andore reden
wcnschelijk zijn om het gestorte geld vóór
den bepaalden tijd terug to nemen, dan kan
de kantonrechter daartoe toestemming yer-
iconen.
-• Ook kan met onderling goedvinden de be
paling worden gemaakt dat do dienstbode
moet deelnemen in een ziekenfonds. Wij
hopen dat na verloop van tijd de algemcene
ziekteverzekering van rijkswege in deze zaak
vanzelf zu\ voorzien.
Wat inwonende dienstboden betreft
(geen dag-dienstboden) kan dc bepaling om
trent het ziekenfonds vooral nuttig zijn om
dat, ingeval van ziekte of ongeval, door de
meesteres voor behoorlijke verpleging en ge
neeskundige behandeling moet worden zorg
gedragen, indien daarin niet op andere
wijze, b. v. door de zorg van het zieken
fonds, of van bloedverwanten, voorzien
wordt. Het is intusschen geen verplichting
om die verpleging bij zich aan huis te doen
plaats hebben.
De hier bedoelde verplichting duurt niet
langer dan zes weken. De kortste tijd zal wel
een week zijn, namelijk de tijd die verloopt
tusschen twee betalingen van de huur. Do
kosten komen in geen geval langer dan ge
durende vier weken voor rekening van de
meesteres, weartegenover staat dat het loon
niet gedurende dien geheelen tijd versohul-
digd is. Duurt do verpleging langer dan vier
wekent dan moet in do verdere kosten des
noods op andere wijze worden voorzien.
Er zijn zelfs gevallen waarin de meesteres
in het geheel niet tot betaling van kosten
verplicht is b-v. wanneer de ziekte of het
ongeval door opzet of door onzedelijke han
delingen ia veroorzaakt.
Wij merkten hierboven op, dat wanneer de
ziekte of het ongeval eenigszins lang duurt,
het loon niet gedurende al dien tijd ver
schuldigd is.
Hoe lang dan wel Dat zegt de wet eigen
lijk niet. Zij spreekt alleen van een betrek
kelijk korten tijd en bedoelt daarmede
waarschijnlijk dat partijen dit in der minne
moeten overleggen, anders zou de rechter do
zaak nog moeten uitüiaken.
In 't algemeen is aan de dienstbode geen
loon verschuldigd, wanneer het werk door
eigen schuld of door moedwillig verzuim,
niet verricht wordt. In geval van ziekte of
ongeval, zal het wel vaak voorkomen, dat do
zieko een uitkcering krijgt uit oen fonds,
en dan wordt het loon, voor zoover dat ver*
schuldigd is, met het bedrag der uitkeoring
verminderd. Bedraagt de uitkcering m o e r
dan hel loon, dan is er vanzelf niets te vcr-
j rekenen. c
Het loon van de dienstbode mag niet wor
den ingehouden, wanneer deze het werk niet
j kan verrichten ten gevolge van omstandig-
i heden buiten eigen schuld. Mcrfbe
doelt daarmede gevallen, zooals overlijden
en begrafenis of zeer ernstige ziekte van
veraf wonende naaste bloedverwanten, in
wclko gevallen in redelijkheid geen verlof
kan wordon geweigerd.
Wanneer het loon ccncr dienstbode per
halfjaar of per jaar is berekend, dan kan
de betaling toch met de drie maanden ge-
voiderd worden.
In ieder geval moet het loon worden" be
taald na verloop van zooveel tijden als
waarover het berekend is, dus bijv. per week
of per kwartaal, en als hot niet betaald is
j den derden werkdag na den dag, waarop de
betaling had be ho oren te geschieden,
dan heeft de dienstbode, als de meesteres
ben minste schuld heeft, aanspraak op een
verhooging, die voor den vierden tot deu
achtsten werkdag vijf peroent per dag be
draagt, en van eiken volgenden werkdag
1 één percent.; met dien verstande, dat er
I nooit meer dan de helft van het loon bij-
komt.
CXCIV.
Zoo werd dan de voorlaatste week yah
de stillo Aygustusmaand aan het eind nog
geschokt door een tragische gebeurtenis,
waarvan een Leische Briefschrijver ook
niet geheel zwijgen mag.
Da woelige Haarlemmerstraat loosde aan
het slot van den Zaterdagavond een deel
van liaar brooddronken rumöer uit Paar
de 6tille Hooigracht en in dit rustig ge
deelte der stad moest het gebeuren, dat
de eene knaap viel door een messteek van
een anderen.
Do verslagene, 17 jaar, die de daad
pleegde maar even 16, beiden nog niet
eens den kinderschoenen ontwassen,y het
geeft te denken.
Van dieper liggende drijfveeren geen
sprake; do aanleiding niet meer dan een
onbeduidend ruzietje, cn daarvoor trekkon
in onzen tijd van onderwijs cn opvoeding,
in de eeuw van het Kind, twee kinderen
het mes en doodeh er elkaar mee.
Dat is het, wat er, afgescheiden van de
personen en de families, wien het meer in
het bijzonder aangaat, voor ons to over
denken overblijfb. Want behalve deze Mar-
tinus en Pieter, zijn op dezen Zaterdag
avond op do Haarlemmerstraat ongetwij
feld meer opgeschoten jongens handgemeen
geweest en het is niets meer of minder dan
toeval, dat hot juist deze twee waren, dio
de messen trokken en dat do een den ander
er een doodelijko wonde mee toebracht. Heb
mes zal onder den indruk van deze gebeur
tenis nu wel een tijdlang bij kleinoren en
grooteren gesloten in den zak blijven, do
vrees zit er een poosje in, doch als straks
het geval weer in het vergectlx)ek is ge
raakt, -en dat zal niet lang duren
dan staan we weder aan soortgelijke ver
rassingen bloerfi.
,,Men moet aan zulke kwajongens hcE
mes onthouden," wend dezer dagen nogal
eens gezegd; maar ieder begrijpt, dat daar
aan niet te denken valt. De daad wordt
trouwens niet gepleegd door het mes, maar
door de hand, welke het mes bestuurt. In
plaats van een mes zou immers een stok,
een steen of welk ander voorwerp kunnen
gebezigd worden
,,De politie moet veel strenger optreden,
en straatoploo-pjes in de geboorte smoren,
do belhamels in -arrest nemen 1" Ook deze
en dergelijke uitdrukkingen worden er ge
uit, die echter m.i. van onbillijkheid ge
tuigen jegens deze beambten, die alreeds
zoo'n moeilijke taak hebben. Ieder feit,
waarvoor de politie komt te staan, cischt
een eigen behandeling cn ik zou niet gaar
ne het onmogelijk geval veronderstellen,
dat do politieman steeds de juiste behande
ling kiest, altijd tactvol optreedt; hij >s
ook ©en mcnsch cn veelal niet eens opge
leid voor zijn moeilijk ambt maar de stel
regel, die, naar ik meen, ook; bij do politie
geldt, dat voorkomen van het kwaad, be
ter is dan het tc straffen, zou ik niet
gaarne veroordeelen.
In dat en in vele gevallen treft de poli
tie zeker geen verwijt.
Wij moeten de oorzaak dieper zoeken,
nl. in den mensck zelf en zijn opvoeding.
In de psychologie wordt ons een tafereel
opgehangen van de trapsgewijze ontwikke
ling van den menschelijken geest. Die ont
wikkeling bestaat in een langzamerhand
vrij worden van don geest van de banden,
waarin do natuur hem bekneld hield. Op
den laagstcn trap, waarop de mensch zich
bevindt, heeft dc natuur alleen macht over
Hem. Bleef hij onder dezen invloed, dan
kon hij slechts een nabuurwezen, geen re
delijk wezen worden.
De macht der natuur moet dus gebroken
en binnen bepaalde grenzen verwezen wor
den, zal do mensch in slaat worden ge
stold zijn bestemming te bereiken.
Dat nu doet do opvoeding, de inwerking
van mondige op onmondige menschen, om
hen tob dc vrijheid der zelfbepaling in
staat tc stellen, opzettelijk door ouders,
onderwijzers, godsdienstleeraars, toeval
lig door broers en zusters, kameraden en
vrienden on in het algemeen door do sa
menleving, waarin de jongo mensch ver
keert. En aan die opvoeding rooefc ook in
onze eeuw, hoewel, zooals ik boven reeds
zeido, de eeuw van het Kind genoemd, dies
nogal iet-s haperen of dc omstandigheden,
waarin do jonge mensch verkeert, moeten
zóó zijn, dab do middelen, die een goedo
opvoeding zouden kunnen uitworkeD, niet
tot hun recht kunnen komen.
Ik neem aan, dat naast kcnni3 en we
tenschap in de scholen ook juiste zedelijke
begrippon wol worden aangebracht, dab
liet godsdienstonderwijs, aan jongeren en
ouderen gegeven, er wel op gericht is om
Christelijke deugden aan tc kweeken, doch
de ervaring leert, dat oiaar al te vaak de
goede zaden, in het kinderhart gestrooid,
geen vruchtbaren akker vinden on niet
met zorgzaamheid worden gekoesterd door
hen, die in de eerste plaats daartoe geroe
pen zijn, do ouders.
In zijn dagelijksohe omgeving is er zoo
veel, dab werkt als onkruid, dat het goede
zaad verstikt. En zoo gaat het van geslacht
op geslacht.
De opvoeding als priesteres in het heilig
dom dér mensohelijke beschaving heeft het
opgroeiend geslacht in de mjfst?ricn er van
in te wijden, opdat de reeds verworven vol
komenheid niet weder verloren ga, maar
behouden wordo en toencme" heeft een
opvoedkundige van naam gezegd.
Zij zal dat wel doen, vertrouw ik naar
haar boste webèn, en ik ben optimist ge
noeg om tc gelooven, dat wij vooruitgaali,
doc-h gevallen, zooals verledon Zaterdag Cr
een werd afgespeeld, herinneren er ons met
nadruk nan, dat het o, zoo langzaam gaat.
En zij doen ons tevens do ernstige vraag
stellen, of in onze dagen de priesteres der
opvoeding wel de beste wegon, om tot haai
doel te "komen, heeft gekozen?
Eon daad als Zaterdagavond is gepleegd,
staat niet op zichzelf, zij is een zij heb
dan ook een der meest botte uitingen van
een geest van lichtzinnigheid, van bande
loosheid, van gemis aan piëteit cn eerbied,
zooals het vooral leeft in ITet jonge opko
mend geslacht.
Het oankweekon van het gevoel van ach
ting en eerbied bij de jeugd moet, meen ik,
meer dan thans geschiedt, een factor zijn in
de opvoeding. De zeden- en godsdienstleer
van alle bekende volken der oudheid, in
zonderheid die van de Spartanen, van de
Egyptenaren en de Israëlieten, is ook van
voorschriften en lecsringen, die het bc-
toonen van achting, eerbied, ontzag aan
hen, die daarop aans. raak kunnen maken,
ten doel hebben, en terecht omdat daarop
ten slotte de gcheele zedelijkheid berust.
."V/ie geen eerbied heeft loeren koesteren
voor wie hooger staan dan hij, hoe zal hij
eerbied hebbon voor zijns gelijke cn voor
zichzelf?
Ik zal er niet bij stilstaan, wat wel de
oorzaak van dezen geest onder het opko
mend geslacht is, of zij ligt in de te vroege
en te v>r gaande verlichting der jeugd en
het aan haar toekennen van een te groote
zelfstandigheid, of wel aan beginselloosheid
en krachteloosheid in dc opvoeding cn in
het ontbreken voor consequentie cn ge
strengheid, doch ik zou allen wio het aan
gaat het woord van John Locke willen toe
voegen: ,,Wie wil, dat zijn zoon eerbied
zal hebben voor hem, moet zelf grootcn
eerbied hebben voor zijn zoon."
En al is niemand in staat om in dezen
het universeel geneesmiddel aan te geven,
het is goed, dat we eens over deze dingeu
met elkander van gedachten wisselen cn or
over na denken.
Ieder, die geroepen is mede te werken
aan de opvoeding van heb geslacht, dat op
komt, zal daardoor allicht genoopt worden
zijn eigen inzichten te herzien en ook wio
heeft dat niet noodig met meer kracht
wellicht arbeiden aan do zelfopvoeding.
\ooral onze jongens on meisjes uit de
volksklasse moeben leeren beseffen dat zij
hét eerst cn het meest aan eigen vorming
kunnen werken.
Organisatie, vqreenigen moet daarvoor
het wachtwoord zijn.
Wie ypelt, dat hij iets beteekent, een scha
kel vormt in do groote keten der menscheh-
maatschappij, acht zich, dunkt mij, te hoog
voor Zaterdagavoncbgeslier langs de Haar
lemmerstraat of welke andere straat ook,
-
laat staan voor twist, en vechtpartij en
zonder of met messen.
Hij 6luit zich liever onn bij een kring
yan gelijkgezinder, tot verheffing ran den
stand, waartoe hij behoort en om te streven'
naar iets, wat hij noodig on nuttig acht, en-
daardoor ook tot verheffing var. bot alge-'
meen peil van stoffelijkcn en redelijken-
vooruitgang.
Zoo moge het droevig geval, dat vorlcded
Zaterdagavond in Leiden is afgespeeld,
velen zijn tot een afschrikwekkend voorbeeld
on tob leering voor zijn eigen lovon en voor
dat van hen, met wie hij samon leeft.
Of ook om tob een enkel onderdeel der.
opvoeding te komen do drank in het
onderhavige geval een groobere of kleinere
rol heeft gspeeld, durf ik niet zeggen, al
ligt do veronderstelling voor do hand.
Maar zeker is het, dat bij deze en anders
treurige feiten van dien aard dit wc! hcü
geval is.
Ligt daarin niet een aansporing ora met
kracht to ijveren tegen hot gevaar, dat
vooral jonge menschen door don drank bo'
dreigt?
Zou het geen zaak zijn voor ouders, om
hun kinderen aan te sporen en op te wekkoh
om, zood-a zij hot leven ingaan, zich aan
te sluiten bij een drankbestrijdingsverceni-
ging? Ik geef het belanghebbenden in ern
stige overweging.
LIS SE. Het bestuur der Harddraverij-
Vereeniging ,,Lisso cn Omstreken"1 heeft
den datum harcr jaarlijksche groote hard
draverijen vastgesteld op Woensdag 9 Oc
tober, des. namiddags.
De respectieve prijzen zijn: 2C0 gulden,
100 gulden cn 50 gulden benevens troost
prijzen van 50 gulden en 25 gulden.
Des voormiddags zal cr een harddraverij
plaat3 hebbon voor paarden van ingezek.
nen om fraaie kunstvoorwerpen ter waarde
van ruim 125 gulden.
OUDE WETERING. De verjaardag van
H. M. do Koningin zal alhier op Donder
dag 5 Sept. a.s. op feestelijke wijze wordert
gevierd. Aanvang des morgens kalfnegon
met openingswoord vaD den eere-voorzitter
dr. N. van der Koogh, gevolgd door mu
ziek, voor de Rem. kerk. Daarna zullen de
schoolkinderen in optocht met muziek door
liet dorp gaan. Op het programma komt
voor: 1 uur ringrijderij met paard en twee
wielig rijtuig aan het kanaal door paren;
half vier ringrijden per fiets; vier uren
hardloó^en met hindernissen en korfdragen
voor meisjes; vijf uren spriotloopen en to
halfacht gondeltocht.
De heer P. Olstboom heeft do welwil
lendheid gehad do prijzen,' die bestaan in
kunstvoorwerpen, in zijn winkel ter be
zichtiging to zullen stellen.
VOORHOUT. Do bevestiging van dert
eerw. heer B. tor Haar Itomeny, candidaat
tot den H. Dienst, morgen te tien uren,
zal geschieden door prof. dr. Van Veen, to
Utrecht terwijl do nieuwe herder on leej"
aar in dc nainiddaggodsdienstoefening .1
halfdric zijn intrede hoopt te doen.
WADDINGSVEEN. Dezer dagen vingen
een paar jongens, dio aan het hengeion wa
ren, een slang, vermoedelijk, om ons geleerd
uit te drukken, een Coronella laevis. Het
beest leefde nog cn had con lengte van bij
na 7 d.M. Hoe het dier in onze eerzame
Kerkwcgsloot verzeild is geraakt, is voors
hands een raadsel.
Ofschoon do plannen nog geen vasten
vorm hebben aangenomen, hooren we tooh
gewagen vin een ringrijderij op 4 Sopt., ja
zelfs is do mogelijkheid, van een vuurwerk
niet uitgesloten. In elk geval hebben wa
gegronde hoop, dat Woensdag a.s, weer een
oudcrwetsche, gezellige feestdag zal worden,-
Zijn do steenkolen door do schaarsoht©
duur geworden, zeker is het, dat door over- i
vloed en qualiteit de aardappelen voor der-
aanstaanden winter heel goedkoop zulleb
zijn. Een onzer tuinlieden rooide aan één
struik niet minder dan 102 stuks. ,/Dafc
mocht wel in do krant", zei een oud vrouw-
tjo en omdat zij het zelf een groote zeld
zaamheid vindt, willen we haar zin doen en
het feit wereldkundig maken.
67,
„Nkar het Corinthian-Theater 1" riep
Lij den man bij het instappen toe. Het
portier sloeg dicht en gemakkelijk achter
overliggend, liet hij zich naar do plaats
zijner* bestemming rijden.
Ten allen tijde optimistisch en'luchthar
tig gestemd, was hij hedenavond dé geheelo
wereld buitengemeen goedgunstig gezind.
In zijn zak bevond zich Anna's brief, ach
ter hem lag een proeftijd van vier weken;
yóór hem lag een blijde toekomst, cn een
genotvolle zekerheid beheerschte het tegen
woordige. Met heel do wereld en met zich
zelf was hij op den besten voet.
Bij het theater gekomen, betaalde hij den
koeteier het dubbele van zijn tarief en liep
de vestibulo in, nog steeds met dien half-
humoristischen güimlach om de lippen,
dien Strangfield te voorschijn had geroe
pen. De vestibule was ruim en bij bet bin
nentreden 6tond hij even stil en keek be
au gshd lend om zich heen; even gaf het
ïem een eigenaardige gewaarwording te
lenken, dat binnen de muren van dit ge-
X)uw de vrouw toefde, wier geschiedenis
leni lang geleden zoo aangegrepen had.
Set was een eigenaardige inval van Anna
lez<* plaats voor hun rendez-vous uit te
dezen. Hij stond even stil bij deze gedach
te. en opeens schoot hem een nieuw denk-
>eeld te binnen; hoe zou die vrouw er toch
tel uitzien? Er zouden zeker wel portret
en van haar hier of daar hangen. Zulke
mensoken maakten altijd op die wijze re-
olame voor zich. Zijn blikken gleden langs
de muren, maar hij ontdekte geen portret
tentoen herinnerde hij zich niet zonder
eenige ergernis, dat het hedenavond de
laatste avond van haar optreden was en
dat portretten en dergelijke zaken zeker
reeds waren ingepakt. Bij zichzelf lachend
over zijn voorbijgaande nieuwsgierigheid,
waarover hij zich half schaamde, mengde
hij zich onder de steeds toenemende men-
schenmassa, dio dc vestibule vulde, en het
eene vroolijko troepje na het andere voorbij
gaand, bereikte hij het loket en vroeg naar
het nummer van mevrouw Maxsteads loge.
Het nummer werd hem opgegeven; hij
riep een bediende om hem den weg te wij
zen, en deze geleidde hem door een groen be-
kleeden corridor naar de loge. De groene
kleur viel hem op, in tegenstelling van het
aan dergelijke plaatsen eigen roode be
kleedselhet was het eenige détail van het
weelderig ingerichte theater, dat hem later
bijbleef.
Een gevoel van teleurstelling maakte
zich van hem meester, toen hij, de loge bin
nentredend, deze ledig vond, doch de ge
dachte aan een gedeelte uit Anna'6 brief
verdreef dit gevoel alras. Misschien ben ik
wel een tien minuten over mijn tijd" al
dus luidde dit gedeelte, „maar met je ge
wone vriendelijkheid cn welwillendheid zul
je me dit wel niet al te zwaar aanrekc-ren."
Vrouwen konden toch vreeaelijk overdreven
zijn! Maar aantrekkelijk lief waren ze cokl
De uitdrukking van zijn gelaat kiaarde aan
merkelijk op; do bediende sloot de deur der
loge, en Strode ontdeed zich van ziju hoed
en overjas.
Hij Btreek' zijn haar wat glad en betastte
onderzoekend zijn kin. „Ik geloof, dat ik
rrie heel behoorlijk gesohoren heb", zeide hij
bij zichzelf. „Maar vrouwenoogen zien zoo
verduiveld scherp....'*'
Verder kwam hij niet. Do kapelmeester
deed zijn kort, gebiedend tikje hooren,
cenig geschuifel van stoelen en instrumen
ten werd vernomen en weldra klonken do
eerste melodieuze tonen der ouverture, die
aan het eerste bedrijf van het stuk vooraf
ging, door de zaal.
Hij trad wat naar voren, nam plaats en
vouwde, zijn programma open; terloops zag
hij het in, maar even wijlde zijn blik bij
den laatslen naam: Sappho, Mile Solny."
Hij glimlachte wrevelig en legde heb pro
gramma ter zijde. De ouverture was uit; ge
luiden van lachende en pratende stemmen
en wuivende waaiers schenen de lucht te
vervullen; geuren van bloemen en parfu
merieën stegen van uit de 8tal'^3 tot hom
op. Hij boog zioh wat over de balustrade
lisen, leunde toen weor achterover cn haal
de zijn horloge uit zijn vestjeszak te voor
schijn. De v-ijzera stonden op halfacht; on
geduldig ging hij verzitten.
Mot zacht rvlrcbende bewegingen zetten
de dames zich tot luisteren het geluid dor
babbelende stemmen verzwakte en Btiorf
eindelijk weg; het orkest speelde zachtjes
een paar maten en bet gordijn rees voor
het aandachtig luisterende publick op.
De misc-en-scoDC was sober on eenvoudig
het tocneel ste'.do Jean Gaussius kamers in
do rue Jacob voor; het somber gekleurde
karpet, de met boeken cn papieren overla
den schrijftafel, de Efcudeoylamp, alle op
ziohzelf waarde hebbende details, die. den
algeheelen indruk verhoogden. Bij het op
gaan van het gordijn bevond Gaussin zich
op het tooneel, druk in gesprek met zijn
oom uit de provincie.
Strode leunde achterover in zijn fauteuil;
de volmaakte uitspraak vau hot Fransch
deed zijn gehoor aangenaam aan, maar op
don eigenlijken zin der woordon sloeg hij
weinig acht. De bekeerde roué, die door
de Parijsche omgeving aan zijn verloden
wordt herinnerd, interesseerde hem in hel
geheel niet; iets meer belangstelling keurde
hij den jongen Gaussin met zijn !ond,
frisch uiterlijk cn gevoelvolle stem waaid,
waar deze stuk voor stuk nu eens vol le
vendig enthusiaame, dan weer aarzelend ca
terughoudend de geschiedenis van het
bal in het atelier van Déchelette verteld,
waar hij een beschrijving geeft van Ie
trouw iu het Egyptische gewaad, met de
groote, grijze oogen en de stalen hoofdver
sierselen van het woeste feostgelaeh dien
naoht; van zijn thuiskomen hier, in dezelfde
kamer; zijn bestijgen van do lange trap,
waarin hij onwillekeurig zulk een somber
symbool zag; de vroolijko opgang in hot be
gin, het duistere, drukkendo boveneinde.
Het was een knap in elkaar gezet toonccltjo,
goed uitgewerkt ook op het eind, waar do
jonge man, in een plotselinge vlaag van te
rughoudendheid, toet den lach van zijn oom
instemt, met een schouderophalen van het
onderwerp afstapt en zichzelf toeknikt in
dep spiogel, waarin een damesvioitekaavtjo
gestoken iB tusschen een invitatie voor een
soirée bij den minister van buitenlandecho
zaken en liet programma van het bal in het
atelier; zich plotting orokcorend, treedt hij
dan op zijn schrijftafel toe en neemt een
zwaarlijvig boekdeel tor hand.
Eet werd zeer goed gespeeld en gaf hooge
verivaebting van den verderen loop van het
stuk. Een verliefd man is echter geen ideaal
beoordeelaar van een tooneelstuk. Strode
keek andermaal op zijn horloge cn richtte
toen zijn blik op do deur der loge Het hor
logo weea op tien minuten ovor haifacht;.
met een zucht van ongeduld wendde hij zijn
blik weer naar het tooneel.
Oom Cósaire was geèclipscerd; Gaussitf J
zat voor zijn schrijftafel, met<de ellebogen
cr op geleund en met het hoofd in de han-^
den; do lampekap wierp een groenen weer- I
schijn op zijn peinzend gelaat.
Strode sohoof zijn stoel achteruit en i
stond op; op hetzelfde oogenblik werd cr j
zacht aan Gaussins deur geklopo. Terloops1
viel het hom op, dat er een ademlooze stilte
onder het publiek heorsolite; ondorwijl hij op,1
de deur dér loge toetrad, hoorde hij Gaus-'
sins kort en ongeduldig: „Binnen 1"
Hij greep raar den ik'nop vaD d« in den cor.
ridor uitkomende deur en stond toen opeens'
stil. Een daverend applaudiasemeDt klonk'
door de zo,al; nu eens temperde zich h°t go-
luid, dan weer brak liet op zulk een oot vcr-
doovendo wijze los, dat een ieder zich er door
geëleotriseerd voelde. Strode liet den knop.
van do deur los. Besluiteloos 6tond b;i nog
een wijle stil, om dra, aan een zeer mon-
scholijke impulsio gehoor gevend, zich ween
naar voren te begeven. Daar stond hif,
doodstil, met opgeheven hoofd cn dc handen'
op don rug van den stoel geleund.
(Wordt vervolgd)-
