In Griekenland veilig?
op, overdekte het met kussen en tranen en
riep opgewonden uit: „Je zult visscher wor
den I Je zult visscher worden, mijn kind; je
zult ons niet verlaten. Je blijft altijd bij
cns. De Heer wil het zoor*
Een glans van vreugde verhelderde het
gelaat van vader Jacob, en toen Marie haar
droom verhaald had, omarmde ook hij het
kind, terwijl hij zeide: „En we zullen een
braaf mensch van je maken."
En Jacob noch Marie hebben zich ooit be
hoeven te beklagen over hun besluit.
Het Crystal Palace.
Het beroemde Crystal-Palace bij Londen
is iedereen van name bekend. Een corres
pondent van het „Hbld." gaf er een be
schrijving van, waaraan het volgende is
ontleend.
Crystal Palace was Crystal Palace nog
zooals ik het vóór jaren had gezien. Daar
stond het nog, het onmetelijke lichaam van
glas en ijzer met zijn twee hooge hoekto
rens, die tevens water-torens zijn, welke de
fonteinen in de parken voeden en tevens
het water leveren voor de centrale verwar
ming. Daar stond het nog als steeds, met
zijn hooge terrassen, omgeven door die ein-
delooze, prachtige parken, waarin men
tulke mooie vergezichten heeft.
In de zalen was het vol van allerlei kra
men met snuisterijen en lekkernijen; over
al waren de talrijke restaurants druk be
zocht.
De menschen verdrongen zich in de
Egyptische hal en in de Moorsche hal en in
de ChineescheJial. Of zij stonden in dichte
rijen in het midden-gedeelte van het ge
bouw naar de militaire muziek te luisteren,
terwijl honderden paren op de maat daarvan
dansten in den grooten skatingring daarbij.
Elders had men zoo'n pret bij de rutsch-
baan, waarin kinderen, en groote menschen
ook, zich door den kronkelenden gladden
bak uit de hoogte lieten afglijden; of. men
liet zich naar boven halen op den „trottoir-
roulant.en verdrong zich op de gaanderij
en in het museum der opgezette beesten.
Of... maar ik geloof, dat er geen enkele ver
makelijkheid bestaat, die in Crystal Palace
Qiet te genieten is.
En buiten het gebouw, daar was de pret
allerdolst bij de water-rutschbaan, waar
van enorme hoogte de menschen zich in
bootjes door het stroomende water van
„stapel" lieten glijden en dan einden voort-
Bchoven in den vijver beneden; elders ver
drongen zij zich bij den reuzenballon, die
straks zou opstijgen, of zwaaiden zoo dol
prettig rond in de stoom-vliegmachines,
.zich misschien verbeeldende, dat zij nu
heusch vliegen konden.
In den namiddag waren de wieler-wed-
strijden op de groote baan, de voetbalwed
strijden niet minder, druk bezocht en de ve
len, die meer van rust en natuur hielden,
hadden zich zoo ver mogelijk verwijderd en
'agen op de groote grasvelden zich te koes
teren in de zonof zij, picknickten er gezel
lig uit de volle manden, medegesjouwd uit
de stad; overal was het prettig genieten,
heerlijk uit-zijn in dien genotvollen lente
dag.
Benijdenswaardige Londen aars, die op
tóó korten afstand van de groote stad der
gelijke gelegenheid hebben zich te vermaken
van 's morgens vroeg tot }s avonds laat,
'oor een beetje geld.
Ja', voor een beetje geld. Want voor een
retour van Victoria-StationCrystal Pa
lace betaalt men, den toegangsprijs inbegre
pen, heelemaal 1 s. 9 d., zegge een gulden
m vijf oents.
En als men dan de pick-nick-trommel me
eneemt en geen geld verteert aan allerlei
rutschbanen en al die vermakelijkheden, die
natuurlijk allemaal afzonderlijke uitgaven
mrderen, afwisselend van twee tot zes pen
ce, dan kan men den geheelen dag uit zijn
en genieten van de parken, van tallooze
muziekkorpsen, van verschillende tentoon
stellingen in de zalen, van een opstijgenden
luchtballon en des avonds nog van een der
vuurwerken, waarvoor bet Crystal Palace
steeds beroemd is geweest.
Inderdaad, het Palace is een der grootste
aantrekkelijkheden voor duizenden en dui
zenden en de vraag is den laatsfcen tijd ter
sprake gekomen of dit op den duur niet
een reden kan zij voor de Begeering om het
Paleis met een subsidie te steunen en in
stand te doen houden.
Want trots de duizenden bezoekers,
die er dagelijks en vooral op „holidays" en
Donderdag den vuu verkavond komen,
is het Crystal Palace nooit een winstge
vende onderneming voor de aandeelhouders
geweest.
'Van den aanvang is" de geheele onder
neming te grootsch opgezet.
Het was na de eerste wereldtentoonstel
ling, in 1851 in Hydepark gehouden, dat
een vennootschap het tentoonstellingsge-
bcvw kocht en het overbracht naar de te
genwoordige plaats. Het werd toen gekocht
voor 70,000 pd, st., op zichzelf geen groot
bedrag, maar het overbrengen en weder
opbouwen kostten kx>k eenige duizenden
e_ de parken, water-torens, aanleg van
vijvers, fonteinen, enz. kostten ongeveer
200,000 pd. st. Het bleek g iw, dat men
in plaats van 500,000 pd. st., waarop voor
het geheel gerekend was, spoedig nog eens
zooveel kapitaal noodig had, en de stand
van zaken is thans, dat men nooit rente
van heb kapitaal heeft gezien, en de Be
geering slechts dan de zaak op goeden grond
slag zou kunnen brengen, bijaldien zij ter
stond gaf een bedrag van 100,000 pd.
en dan een jaarlijksch subsidie van 12,000
pd. st.
Of zoo iets te billijken zou zijn?
Eenigermate wel; want niet alleen^ dat
het Crystal Palace voor de Londenscho
bevolking jaar in, jaar uit, een geliefd uit-
spanningsoord is, aan het gebouw zijn ook
scholen voor kunst, wetenschap en letteren
verbonden, die een zeer goeden naam heb
ben, en er is veel in het gebouw blijvend
tentoongesteld, dat voor veler studie van
belang is.
In menig opzicht heeft de stichting ook
steeds opvoedend gewerkt en in aantrekke
lijkheid voor het publiek mag zij zich zeker
steeds verheugen.
De ontvangsten bedroegen de laatste jar
ren gemiddeld tusschen de 100,000 pd. st.
en 135,000 pd. st., maar de onkosten zijn
in de laatste jaren steeds gestegen. Er
komt natuurlijk heel wat kijken om zulk
een gebouw en zulke uitgestrektheden grond
in goeden staat te houden en de arbeids
kosten zdjn onder den invloed der econo-
ï-isJie toestanden, waaronder wij leven,
steeds in de hoogte gegaan.
De directie besteedt jaarlijks tusschen do
30 en 50 duizend pond, om maar voor aan
trekkelijkheden te zorgen. Het paleis des
•winters te sluiten gaat ook al niet, omdat
de beheerders dan kans loopen, duizenden
abonné's te zullen verliezen, terwijl men
bovendien toch zou behouden de enorme
kosten om de verzamelingen in goedeq
staat te houden; de noodzakelijke verwar
ming, e.d., zonder dat één penny ontvan
gen zou worden.
Wat de directie hoopt is, dat de spoor
wegmaatschappij den treindienst naar het
Paleis nog meer zal verbeteren en de vracht
verlagen. Ik noemde boven den toegangs
prijs plus retour naar Victoria reeds laag.
1 sh. 9 d., doch het is vroegere jaren maar
lSd. 0.90) geweest en de Paleis-directie
hoopt, dat het nog eens zal worden 12 d.
0.60) reis en entrée samen.
Hoe het zij, men zal te Londen zeker al
les in het werk stellen,om het Paleis fe
behouden zooals het is, want ontegenzeglijk
is het niet alleen voor vreemdelingen, doch
bovenal voor duizenden bewoners der we
reldstad een aantrekkelijkheid, die men
niet gaarne zou missen.
De goede tijd voor oplichters en bankroe
tiers, die in Griekenland een veilig onder
komen konden vinden, raakt voorbij.
Tigzaam toch komt Griekenland er toe
uitleveringsverdragen met de verschillende
landen te teekenen. Na Italië, België en
Oostenrijk-Hongarije, kwam Nederland en J
nu ook Duitschland, met desbetreffende
vooi stellen.
Griekenland wilde er echter liever niet
aan.
Tot enkele jaren geleden was Grieken
land een land, waar niet alleen weggeloopen
bankiers vrij waren voor den arm der j usrit'ie
van hun respectic l^den, maar waar de
zen zelfs met open armen werden, ontvan
gen.
Werd uit de buitenlandsche bladen ver
nomen, dat deze of gene bankier er met
eenige tonnen gouds vandoor was, dan was
de eerste verlangende uitroep der Grieken?
„Kwam hij maar hierheen 1" Hoorden ze
dan, dat hij veilig was gearriveerd, daü
klonk het: „Gelukkigl"
Want met de bankiers kwam het geld
naar binnen, en dat 1 .s vooral voor Grie
kenland van belang. En de Grieken zeiven,
slimme vogels als zij zijn, zorgden er, onder
den dekmantel van allerlei mensckiievende
praatjes, wel voor dat zoo'n bankier in al
lerlei ondernemingen gauw zijn centen
kw.0t was, om het grootste deel er van zal
ven in te pikken. De Griek, die het geluk
had zoo'n bankier „in bescherming" te
kunnen nemen, achtte dit een let uit de lo
terij. Dit waren de voordeelen voor het
volk, voor het land; en vooral Athene,
Patras en Korfoe genoten hiervan. En daar
om waren de ministers ook moeilijk voor
uitleveringsverdragen te vinden, of schoven
zij de zaak op de lange baan, wijl de kie
zers de uitleveringsverdragen steeds met
leede oogen aanzagen.
Voorts levert een uitleveringsverdrag met
vreemde Staten voor Griekenland alleen
bezwaren en moeilijkheden op, ja kosten
zelfs; voordeelen nooit. Er bestaat nl. tus-
schon Turkije en Griekenland een dergelijk
verdrag niet en het zal in de eerste 25 ja
ren ook wel niet komen. Loopt nu bijv. een
Grieksch bankier weg, dan gaat deze steeds
naar Saloniki, waar hij in 30 uren per boot
zijn kan, of naar Smyrna. Daar is hij dus
vrij en kan hij de Grieksche justitie uit-
laciien.
Van uitleveringsverdragen met andere
landen heeft Griekenland dus alleen den
aast, daar het voortdurend aanvragen zal
krijgen van die landen om vluchtelingen uit
te leveren, terwijl het nooit met -eenzelfde
verzoek aankomen kan.
Vandaar ook het dralen vóór met andere
landen een uitleveringsverdrag geslotco
wordt. Het beste voorbeeld daarvan is dat,;
met Nederland. Onze zaakgelastegde t*'j
Athene heeft ruim elf jaren aan dit ver-'
- drag gewerkt, en het is alleen te «anken
aan diens aanhoudend aandringen en zijd
diplomatieke kennis, dat de min der-pre
sident Bhally den 26sten Augustus '905 tot
de onderteekening overging. Eerst 5 Octo
ber 1908 werd dit onder het ministerie-Th*
otokis in derde lezing door de Grieksch
Kamer aangenomen en was het van kracht
Nog een andere factor deed het teekene:
van verdragen overbodig schijnen. Gefeeui,
de het zoo nu en dan eens, dat een bankier'
kassier of notaris met een al te groot b*
drag verdwenen was, vooral in geval va;
rijksgelden, dan was er, ondanks alles, tod
wel een middeltje om den voortvluchtig»
uit te leveren. Zoo is het herhaaldelijk go
beurd, vooral van Duitsche zijde, dat dt1*
gezant zoodanige pressie wist te oefeneo,
dat van dit middeltje gebruik mocht wor
den gemaakt. Het ging als vol^t: Eenigo
Duitsche detectives kwamen verkleed aao
wal in Griekenland, terwijrl een Duitse!);
schip in den Piraeus voor anke.' lag. Bfr*
doe.de voortvluchtige werd opgezocht en
het vizier gehouden eenige dagen. Een
de gelegenheid werd afgewacht ora ruzie t<f»
zoeken, bijv. door tegen hem aan to loopenj.
hem te beleedigen, of andere derge-JS
lijke middelen. Ontstond er dan rü.zie, claoj
vielen er eenige klappen, de voorffcvluchti-;
ge werd gearresteerd, en als hinderlijk-
vreemdeling over de grenzen gezetA d.w.z-.
in deu Piraeus of in de haven van vPatra>
aan boord van het Duitsche schip opg*
wacht en veilig naar het vaderland terug
gebracht. Mislukte deze manier, en; hi*1
de voortvluchtige zich kalm, ontweek 'b
ruzie, dan stond nog een ander mid^
