Fotografeeren op afstanden.
Beperking van alcoholgebruik.
Sinds .eenigen tijd zijn door do tech-
aiek verrassend© vorderingen gemaakt op
het gebied der electro-telefotografie.
Vooral professor Korn, te München,
heeft zeer merkwaardige uitkomsten ver
kregan.
Het systeem, waarop deze overbrenging
van portretten of teekeningen langs tele-
grafischen weg berust, is orygeveer het
volgende.
Het portret wordt op den binnenwand
gebracht van een glazen cylinder, welke
met een bepaalde snelheid wordt rondge
draaid en tegelijkertijd in oe richting van
de cylinder-a-s wordt verplaatst. Door een
kleine opening in een metalen bus, om dien
draaienden en vooruitschuivenden cylin
der met het'portret, valt het licht van
een Nernstgloeilamp op het portret. De
lichtbundel, welke door een lens wordt
gericht op één bepaald punt van den gla
zen wand. van den cylinder, wordt door de
donkere deelen van het portret meer, door
(ie lichtere deelen minder verzwakt. Hij
valt met steeds wisselende intensiteit, welke
intensiteit afhangt van het gedeelte ider1
fotografie, dat door den lichtbundel wordt
getroffen, Da door het portret te® zijn
heengegaan en dan door een prisma te zijn
gericht, op een plaat selenium.
Die plaat is geschakeld in een electrische
stroomleiding, waarin de stroom wordt op
gewekt door een krachtige batterij. De se-
lenramplaat wisselt in weerstand met de
verandering in de lichtsterkte van den
bundel, die haar treft. Door die voortdu
rende verandering van weerstand wisselt
ook telkens de stroomsterkte.
Door een telegraafdraad van des
noods 2000 K.M. lengte is op verren
afstand een dergelijke seleniumplaat in de
leiding geschakeld.
De inschakeling dier plaat heeft ten doel
de nevenwerkingen- in de eerste selenium
plaat te neutraliseeren.
Een Nernst-Lamp, ingeschakeld. ter
plaatse waar het portret moet worden op
genomen, zendt nu, onder den invloed van
den stroom, stralen uit, van wisselende
lichtsterkte, welke door een lens worden
geconvergeerd op een punt van den bin
nenwand van een glazen cylinder, waarop
sen gevoelig film is aangebracht. Deze
cylinder komt in afmetingen en bewegin
gen geheel overeen met dien, waarop (een
paan 'duizend K. M. verwijderd lj' (het
portret was bevestigd.
Men krijgt nu op het film spiraallijnen
van uit wisselend lichte en donkere stip
pen bestaande banden, die te zamen een
vrijwel aaneengesloten negatief leveren.
Prof. Korn heeft voortreffelijke resulta
ten met zijn methode verkregen. Hij acht
haar van groote waarde bijv. voor het over-
telegrafeeren van de portretten van voort
vluchtige misdadigers.
Het voornaamste beswaar der methode
is. dat zij nog vrij veel tijd in beslag neemt.
Een Belgisch onderzoeker, zekere heer
Carbon nel le, te TJccde, heeft nu een me
thode ter overbrenging van platen ont
worpen, waar geen gebruik wordt gemaakt
van de oeleniumpLaten/. Hij noemt zijn
uitvinding: te-le-autografie.
Carbonnelle werkt ook met de gelijk
vormige en op gelijke wijze roteerende cy
linders; maar bij hem wordt aan den
kant, waar het portret' wordt opgenomen,
niet gefotografeerd, maar gegraveerd.
Aan den kant, waar de afbeelding wordt
verzonden, heeft men geen portret, maar
een cliché, dat te gelijk ronddraait en
vooruitschuift. Het is met niet geleidenden
vetten inkt bedekt op de plaatsen, die aan
den anderen kant niet moeten worden in
gegraveerd. Glijdt de elastische naald over
die met inkt bedekte plaatsen, dan is er
geen contact en dus geen stroom.
Op het bovenvlak van het - cliché rust
een elastische naald, welker trillingen op
dezelfde wijze worden opgenomen en over
gebracht als in de fonograaf geschiedt door
het diafragma. Aan de zijd?, waar de af
beelding wordt ontvangen, is een dergelij
ke naald aanwezig, die de ontvangen tril
lingen op den rollenden en vooruitschui
venden cylinder ingriit, waardoor een
direct bruikbaar cliché ontstaat.
Volgens den uitvind-jr onderscheidt deze
methode zich door groote snelheid bij de
overbrenging en de onmiddellijke techni
sche bruikbaarheid van het cliché.
In Pruisen, en trouwens in geheel
Duitsehland, vooral in Zuid-Duitschland,
is het bierverbruik nog sterk in zwang in
de werkplaatsen. Het verslag der arbeids
inspectie van het jaar 1908 deelt mede, dat
bijv. in krantendrukJkerijen het dikwijls
voorkomt, dat. in de werkplaats een kool-
zuurapparaat wordt opgesteld, waarmede
voortdurend getapt wordt. Een voorbeeld
vindt men. in het verslag, dat een gehuwd
arbeider, die ongeveer 15 Mark per week
verdiende, in een week .64 fleschjes bier
verbruiikt had.
De gasfabriek in Mariendorp heeft ge
tracht door verhooging van d_n prijs vah
het bier van 8 op 9 pf. per flesch en verla
ging van den prijs van spuitwater van
10 op 8 pf. hiertegen te reageeren; aanvan
kelijk niet zonder succes.
In den zomer van 1905 werden gebruikt
door 287 arbeiders 103,910 flessohen bier,
en 3370 fleschjes spuitwater en in 1906*
door 369 arbeiders 85,960 flesschen bier en
20,910 fleschjes spuitwater. Het verbruik
van bier is. dus van 362 op 233 flesschen,
nog altijd een respectabel cijfer, gevallen,
bij de alcoholvrije dranken van 12 op 57
gestegen. Yoor één jaar toch een belangrij
ke verbetering.
Hoe in deze richting met vrucht ge
werkt ikan worden, blijkt nog uit het vol
gende.
In een steengroeve in het district Oppeln
legden vele arbeiders het werk neer, toen
het gebruik van sterken drank verboden
werd. Na de inrichting van een can tine in
een steengroeve, waar voor 3 pf. een flesch-
je selterswater, Voor 4 pf. 3/4 fleschje licht
alcoholarm bier en 5 pf. een fleschje limo
nade te^vér^rijgen was, werd verbruikt:
5000 fleschjèk ''selterswater, 17,000 flesschen
limonade en, 1.3,000 fleschjes hier op een
totaal vanvahbeiders) dat van 40 tot 95 ge
stegen was iirideh' loop van 2 jaar. Hier is
dus het gebruik'van alcoholvrije dranken
overwegend geworden.
Ook de sluiting van de kroegen om 4 uren
op loondagen heeft gunstige uitwerking. In
Silezië ontbraken vóór deze bepaling in 2
ondernemingen met 3000 arbeiders na loon
dagen iO13 pCt. der werklieden daarna
6 pCt.
,,Het. .jfjai^en is het zekerste-middel, om
aan een vrouw te komen".
Tot deze uitspraak is de Internationale
Academie van Meesters der Danskunst ge
komen, die haar zetel te Parijs heeft, doch
waarvan dansmeesters van iedere nationa
liteit lid zijn. De Academie heeft met haar
uitspraak maar niet een willekeurige, losse
bewering de wereld ingestuurd, doch met
groote nauwgezetheid heeft zij een om
vangrijke enquête over den invloed van het
dansen op het trouwen ingesteld. Alle dans-
onderwijzers werden in een circulaire uit-
genoodigd, door discrete vragen aan hun
leerlingen vast te stellen, waar dezen de
dames hadden leeren kennen, met wie zij
geëngageerd of getrouwd zijn.
Meer dan 3000 dansonderwijzers hebben
op de circulaire geantwoord, en van
1,097,503 gehuwden en verloofden hebben
zij uitsluitsel gekregen.
Het resultaat is, dat 75 procent van de
gevraagde personen verzekerden, dat zij
hun vrouwen hebben leeren kennen op be
sloten en openbare bals of op de dansles.
Velen beweerden bovendien, dat zij het al
leen aan bun schitterende danskunst had
den te danken, dat het hun gelukt was, een
vrouw te veroveren.
Dat van de 3000 dansonderwijzers zelf 9^
procent hun vrouwen op een dansgelegen
heid hebben leeren kennen, is niet zoo heel
wonderlijk. Maar belangwekkend zijn da
nationale verschillen, die uit de enquête
zijn gebleken.
Het hoogste percentage van de, om in da
taal der Dansacademïe te spreken, „cho
reografische verlovingen'' komt op reke*(
uing van Duitsehland, waar slechts 3 pro
cent der mannen hun vrouwen niet op dans
feesten gevonden hebben. In Erankrijk zijn
83 procent der gehuwde mannen door de'
danskunst den huwelijkshemel binnengeko
men; in Engeland 65 procent. Noorwegen
alleen schijnt den' dans niet noodig te heb
ben als aanmoediging voor het sluiten van,
huwelijken, want daar bedraagt het percen
tage slechts 38.
De moraal, die door verstokte vrijgezelle^
in deze statistiek is te vinden, luidt: „Mijd
yoor alle dingen het dansen t"
WURMEN!
De mensch bewoont een middelmatig pla
neetje, millioen malen kleiner dan de zon,
die het in haar stralen heeft hangenen die
zon, die millioen malen grooter is dan de
aarde, is een stofje in het sterrenstelsel,
schrijft Flammarion.
De zon Canons bijv. is meer dan een. mil
lioen malen zoo groot als onze zon. En die
Canopus op haar beurt is een atoom in de
eindeloosheid van den melkweg met zijn
achttien millioen sterrenstelsels. De mensch,
die iets oneindig kleins is op de oneindig
•kleine aarde, ziet niets, voelt niets, weet
niets. Züjn treurig organisme heeft precies
vijf zinnen, waarvan vier, de smaak, de
reuk, bet gevoel en het gehoor, geen do
minste befceekenis hebben, daar ze hem
slechts in betrekking brengen tot de dingen
van zijn naaste omgeving. Alleen het go-
zicht veroorlooft hem, zich een voorstelling
te vormen van de samenstelling van het
Heelal. Maar welk een voorstelling nog!
Zijn gezichtszenuw trilt, voelt, ziet slechts
in een uiterst Meihe serie aetheufirillingen,
tusschen 400 en 756 trillingen in de secon
de. AI wat daarboven en daaronder valt,
bereikt hem noodt. Hij heeft noch een eleo-
trisch, noch een magnetisch zenuwstelsel,
en hij bezit geen zintuig van oriënteering.
En "dat ellendige atoom zou willen oor dee
len over alles, wat buiten hem ligt. Dat
wurm wil..£<pg bevechten zijn confraters!
Heeft meneer oodt van gehoord, dat gelijk
soortige atomen elkaar in massa vernieti
gen? O, lezer, zulk een wurm zdjt gij en ik.
Een reuzen-uurwerk*
Eenigen tqd geleden is in den toren van
de basilfka van St.-Germain, te Avranches,
aan de Normandisohe kust van Frankrijk,'
een neuaenuurwerk geplaatst, da± door zijn
bijzondere samenstelling zeer de aandacht
trekt.
Het moet het grootste uurwerk zijn, dat
in Frankrijk bestaat, en heeft één reguleer-
en vier slagwerken.
Door middel van holle ijzeren stangen,
van 38 M. lengte, wordt op 7 wijzerplaten
de tijd aangegeven. Vier "dezer platen, elk
met een doorsnede van 1.5 M., zijn aan de
buitenzijden van den toren, terwijl drie
kleinere binnen geplaatst zijn.
Het reguleeawerk brengt een bronzen rad,
van een meter doorsnede, en voorzien van
96 tanden, in beweging, dat in 24 uren één
omwenteling maakt, waardoor de verschil
lende slagwerken automatisch afwisselen.
Eén dezer werken dient voor het aangeven,
van het volle uur; één voor het kwartier en
twee voor de verschillende klokkenspelen.
Het „kwartier over" wordt aangegeven
door de eerste vijf noten van het kerkge-.
zang „Inviolata"; bet halfuur door nog 8
noten; het „kwartier voor" door nog elf
volgende; terwijl elk vol uur de geheele
tekst „Inviotata Integra et casta es Maria"
gespeeld wordt.
's Middags om twaalf uren en 's avonds te
zeven uren wordt bovengenoemd lied
automatisch door een ander vervangen.
