So. 14 4 13.
LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 16 FEBRUARI. TWEEDE BLAD.
Brieven van een Leidenaar.
Gemengd Nieuws.
DE ifLEUOEL.
Aniio 1907.
CLXXIL-.
iDo omstandigheden hebben het gewild, dat
in onzo gemeente tegelijk drie betrekkingen
van hoofd der school hoogemeestcr heet
het in den Lcidschcn volksmond v-cant
eijn. De heer en Japikse en Dikshoorn heb
ben na een langen, cervollcn staat van
dieüst, ontslag uit hun betrekking ge
vraagd, om daardoor jongero krachten in
de gelegenheid te stellen hun fftaatscn in
te nemen. Verder wordt er met April een
nieuwo _3de klasse-school geopend en daar
voor heeft de Raad een verdienstelijk hoofd
van een 4de klasse-school, dio in de ge
meente de sporen heeft verworven, be
noemd, zoodat diens plaats nu weder aan
gevuld moet woiden.
Zoo zullen binnenkort openvallen' het
hoofdschap der Jongensschool 1ste klasse
en dat van twee 4de klasse of kostclooze
scholen.
Dat de heer Hocks van een 4dc-klassc-
school wordt overgeplaatst naar de nieuwo
3dc-klassc-scbool aan den Zuidsingel, juich
ik van harlo toe. Het is voor hem een klei
ne verbetering van positie, die hij wel ver
diend heeft, zooals ik pas al liet uitkomen.
En waarom zou men hem zoo iets niet
graag gunnen! Haast in eiken tak van
dienst kunnen ambtenaren na korteren of
langeren tijd promotio maken. Toen voor
een paar jaar de hoofdambtenaar tor se
cretarie heenging, werd do ambtenaar, die
in rang op hem volgde, in zijn plaats ge
steld en 200 had er een opschuiving plaats,
die voer meerderen ecu verbetering van
positie inhield.
Zoo iets houdt den moed cn den lust er
5b, is een prikkel om vooral zijn best to
doen cn zich op dc hoogte van den tijd to
houden. Want bet spreekt vanzelf, dat
autoriteiten niet maar raak kunnen vcr-
hcogcn in rang. Daar moet medo rekening
gehouden worden met bekwaamheid, go-
schikt beid cn ijver cn al zulke goede eigen
schappen meer. Waar deze ontbreken, kan
er van promotio geen sprak© wezen, dat
begiijpt. ieder.
Nu zou men gedacht hebben dat in na
volging van de verplaatsing van den heer
Hoeks ook andere hoofden of ouderwijzers
ovei geplaatst werden.
In zijn plaats had men allicht een kun
nen vinden uit het vrij grootc korps van
onderwijzers, plaatsvervangende hoofden,
manneD, dio bij ontstentenis van het hoofd
der school deze kunnen cn moeten vervan
gen. Voor de plaats, opengevallen door het
heengaan van clcn heer Japikse, was zeker
wel iemand te vinden geweest onder do
jongero hoofden der tweede- of derde
klasse-scholen of onder do eerste onderwij
zers. Er kwam immers reeds een adres van
een aantal ouders van schoolgaande kinde
ren bij den gemeentelaad in om den onder
wijzer-plaatsvervangend hoofd dier school
te benoemen. Zonder namen te noemen,
kunnen we wel zeggen, dat er onder do
Leidscko onderwijzers zijn, dio er wezen
mogen. Ik weet wel, dat de keuze, uit ccni-
ge daarvoor aangewezen mannen voor B.
en Ws, cn wio daar meer iets in to zeggen
hebben, niet zoo gemakkelijk was. Doch
dan had mcD ondèr cenigcn een vergelij
kend onderzoek kunnen houden. Wio dan
daarbij toonde, het best te kunnen vol-
dcen, kon benoemd worden. Met de school
van den heer Dikshoorn had men op de
zelfde wïjzo kunnen handelen. Daardoor
zou dan een opschuiving in ons talrijk on
derwijzerskorps plaats hebben, dio velen
ten goede kwam.
Dat alles in dc veronderstelling, die zeker
niet te gewaagd is, dat voor een dergelijke
promotic de geschikte elementen tc vindon
waren.
Autoriteiten hebben er anders over ge
dacht. Ik zeg met opzet autoriteiten, want,
al is de onderwijzer gemeente-ambtenaar,
B. en Ws. en de Raad hebben over bun be
noeming niet alleen te beslissen. Ook het
Rijkstoczichb in dit geval do districts
schoolopziener, heeft een stem in het kapit
tel.
Bij overplaatsing of bij benoeming zon
der voorafgaand vergelijkend examen, moet
er ovch'censtommwg gevonden zijn tusschen
den schoolopziener cn do gemeentelijke
autoriteiten. Is men niet tot overeenstem
ming kunnen komen dan schrijft do wet
een vergelijkend examen voor. In dat op
zicht vei keert een onderwijzer, bij vele andera
ambtenaren vorgeleken, wel in een ongun
stige positie. Eerst na zijn opleiding moet
hij examen doen voor onderwijzer, daarna,
om benoembaar to zijn, tot hoofd ecner
school nog weer examen voor hoofdonder
wijzer, om les tc geven in een of ander bij
vak, alweer een examen en eindelijk om een
plaats als hoofd tc verwerven cn, eenmaal
hoofd zijnde, een betere betrekking to krij
gen nog al weer examen. Er komt baast
geen einde aan.
Daarom zou ik zeggen {moesten autori
teiten als het evengoed anders kon, niet
tot zulk een- maatregel overgaan qU voor
zoovor ik er over oordeelen kan en ik
kon do Leidsche onderwijzers ook wel zoo'n
beetje had het ditmaal best anders ge
kund.
JEn toch voor al de drie scholen weer
een vergelijkend examen. Ik weet niet aan
wi© dit tc danken of to wijten is, aan den
schoolopziener, aan Burg. en Weths. of aan
den Raad, maar ik zie nog niet in, dat net
belang van het onderwijs daarmede zoo
bijzonder gediend zal worden, terwijl het
vast staat, dat dc belangen der onderwij
zers in Leiden daardoor wel eenigszins wor
den miskend.
Zuinigheid moet tegenwoordig het parool
zijn. Do toestand der gemeentyo-financiën
.wij hooren het herhaaldelijk ook van
den kant van B. en Ws. eischt dit ge
biedend.
En nu herinner ik mij, dat het laatste
alhier gehouden examen voor een betrek
king als schoolhoofd do gemeente een kleine
negenhonderd gulden heeft gekost.
Er zijn cr nu Donderdag 51 sollicitanten
in do Gehoorzaal doende» geweest en "Vrij
dag niet minder dan 125; Btraks volgt op
dit schriftelijk gedeelte nog weer een mon
deling examen. Dc teruggeroepenen moeten
hebben reis- cn verblijfkosten, do examina
toren moeten verschillende sollicitanten op-
zooken, alles bijeengenomen zal voor deze
beide examens stellig wel weer een bedrug
van 1500 gulden a 2000 gulden heengaan.
Maar daarvoor heeft men dan ook de zo-
kqrkeid de boston uit de besten te hcKben
gevonden, zal misschien deze of gene zeg-
gem 'b Mocht wat! Wie over een examen
kunnen meepraten, weten, dat het nog
altijd maar een zeer gebrekkige maatstaf
is voor do beoordeeling van iemands be
kwaamheid, laat staan van iemands ge
schiktheid voor het onderwijs. De beste
examenman is nog lang niet altijd de
knapste onderwijzer nog niet steeds do beste
opvoeder. En over bet karakter een zeer
voornaam element bij dc bcoordecling van
een man, die aan het hoofd cencr school
staan moet is ccn examen in het geheel
niet beslissend.
Om die reden kan ik deze dure examens
ook niet toejuichen.,
Voor de benoeming van hoofd der Meisjes
school 2do klasse is indertijd ook een verge
lijkend onderzoek gehouden. Een Leidsche
onderwijzeres, eerste onderwijzeres aan be»-
doelde school, dong ook mee en wist ccn
plaats op do voordracht to verwerven on...
werd benoemd.
Met al do kosten, moeite en tijd kwam men
tot hetzelfde resultaat als waartoe men zou
gekomen zijn als men haar eenvoudig had
benoemd.
Zoo iets is nu ook weer denkbaar. Ook
Loidcnaairs doen mede, en zijn or onder hen,
die het tot ccn 5- of 3-tal brengen en
het zou mij niets verwonderen of dat ge
beurt .wel dan twijfel ik er geen oogen-
blik aan of een Leidenaar wordt benoemd.
Do meeste onzer Raadsleden hebben wel
meer getoond dat zij er zoo over «..enken.
Ik zou het ook niet meer dan billijk achten.
Ik weet wel dat ik in dit opzicht ook een
stuurman aan den wal ben cn als zoodanig
mag men dan ook mijn meoning opnemen
en beoqrdeelon, maar bot wil mij voorko
men dat'men in een plaats, waar een var
caturc als hoofd der school is, alleen dan
mon vergelijkend exameD moet houden als
er in do plaats geen g schikt persoon voor
de betrekking gevonden .wordt. In elk geval
doet men zijn best den rechten man op do
rechte plaats uit edgen omgeving tc zoeken.
Wordt dit dis regel aangenomen, waarop
uitzonderingen mogelijk zijn, dan voorkomt
mon onbillijkheid jegens oigen ingezetenen,
brengt onder een talrijk korps ambtenaren
een heilzamen prikkel tot getrouwe plichts
betrachting en vermecfrdoring van kennis,
dient er het onderwijs mee en bespaart be
langrijko kosten.
Tegen zoodanige protectio kan dc groot
ste tegenstander van beschermiDg geen be
zwaar hebben.
Gewijzigd Koninklijk JBcslnit
omtrent Kweekscholen.
Verschenen is thans een Kon. besluit
van den 29sten Januari jltot -wijziging
on aanvulling van het Kon. besluit van 6
Mei 19t», waarbij voorschriften vastgesteld
zijn voor het verleenen eener rijksbijdrage
aan gemeentelijke cn bijzondere kweek-
soholen.
Do voornaamste wijzigingen zijn do yol-
geude:
Voortaan kan iocter lokaal ruimte aan
bieden voor 20 in plaats van voor 24
leerlingen.
Van de eischen omtrent de inrichting der
schoollokalen kan voor do kweekscholen,
welko vóór 1 Mei 1000 bestonden, door den
districtsschoolopziener ontheffing wol den
verleend met dien verstande, dat de vloer
oppervlakte van elk klasse-lokaal voor
iederen leerling niet minder dan 0-65 vierk.
Meter mag bedragen cn de lichamelijke in
houd niet minder dan 3 kub. Meter-
Van do beslissing van den districtsschool
opziener is beroep op don Minister van
Binnenlandscho Zaken.
Voor: „Een van dezo onderwijzers (de
minstens vier onderwijzers, dia aan de
kweekschool verbonden moeten zijn), is met
den titel van directeur, mot do leiding van
do school belast", wordt gelezen: ,,van het
onderwijs belast."
Aan dezo zinsnede wordt als nieuwo leden
toegevoegd
„Aan kweekscholen, waar op 1 Mei 1906
een regeling, afwijkendo van dio in heb vo
rig lid omschreven, bestond, .kan met Onze
toestemming dio afwijking tijdelijk ge
handhaafd blijven, doch in geen geval
langer dan do op voormeld tijdstip in
dienst zijnde directeur als zoodauig in
functie blijft.
„Gedurende twee jaren, gerekend yan
het begin van het schooljaar, waarin do
oprichting heeft plaats gehad kau het
gotal onderwijzer»? mot inbegrip van don
directeur, drie bedragen, wanneer het getal
klassen niet meer dan tweo bcdrnagG-'"
Voorts is bepaald, dat behalve het on
derwijs in de vakken a—j, o en p, van. art.
2 op het lager onderwijs, ten minste 20 uur
's weeks in de 4 klassen onderwijs gegeven
wordt in twee of meer der vakken, ge
noemd in art. 2 der wet.op het lager
onderwijs, onder l, m, n, r of rhis, als
mede gezondheidsleer cn Handenarbeid
(slojd) en voor meisjes bovendien in do
nuttige handwerken, gedurende ten minste
4 uur 's weeks.
De leeftijd van toelating is veranderd.
In plaats van 1417 jaar, zal dezo voort
aan zijn 1423 jaar.
In plaats van de bepaling, dat aan de
kweekschool verbonden is een leerschool,
waarin kweekelingen van de hoogste twee
studiejaren geregeld zich in het onderwij
zen oefenen, is een andere gekomen, luiden
de, dat „de practische opleiding van de
kwcekelingen van do hoogste tweo i.tuiio-
jareu plaats heeft aan een of meer leer
scholen".
Omtrent de bemoeiingen van den dis
trictsschoolopziener is nog bepaald, dat hij
na ontvangst van do lijsten en bij do uit
oefening van het toezicht aan het bestuur
der kweekschool onmiddellijk de bozwaren
schriftelijk meedeelt, waartoe do konnisne
ming der stukken of zijn bevindingen bij
het schoolbezoek hom aanleiding mochten
geven. Van zijn bezwaren is beroep op don
Minister.
In plaats van op 1 April van ieder jaar
zal elk schooljaar aanvangen op 1 Mei.
Eindelijk is bepaald, dat uiterlijk ~tot en
met 30 April 1912 vroeger wa3 dit: 31
Maart 1911 aan bijzondero kweoksoho-
len, clio vóór heb tijdstip van h<?b in wer
king treden van dit besluit een Rijksbij
drage genoten, alsmedo aan die, welko
voor 1 Jan. 1906 vroeger: 1 Juli 1907
de toezegging van zoodanige bijdragen
hebben ontvangen, indien zij niet aan de
eischon van het besluit voldoen, een Rijks
bijdrage kan worden verleend volgens den
maatstaf en do regelen, dio vóór. dat
tijdstip golden.
Int. Congres voor Psychiatrie.
Het internationaal congres voor psy
chiatrie, neurologie, psychologie en krank
zinnigenverpleging, dat van 27 Septem
ber a.s. to Amsterdam wordt gehouden on
der bescherming van H. M. do Koningin
en Z. K. H. den Prins der Nederlanden,
onder eerevoorzitterschap van mr. P. Rink,
mr. E. E. van Ra-alte, mr. G. van Tienho
ven en mr. W. F. van LeeuweD, is onder
verdeeld in vier afdeelingen.
Van do cersto afdeoling, voor psychiatrio
en neurologie zijn voorzitters de hoogleer-
aren dr. 0. "Winkler en dr. J. K. A. Wert-
heim Salomonson cn secretaris dr. M. J.
van Erp Taalman Kip, directour van het
Sanatorium voor zenuwlijders to Arnhem.
Do tweedo afdeeling, voor proefonder
vindelijke psychologie wordt geleid door
do lïoogleeraren dr. G. Hcymans, als voor
zitter en dr. E. Wiersma, als secretaris,
beiden to Groningen.
Do derde afdeeling, krankzinnigenver
pleging, staat onder voorzitterschap van
don hoofdinspecteur van de volksgezond
heid dr. W. P. Ruysch, te 's-Gravenhage.
Als secretaris treedt op dr. A. M. Benders,
geneesheer aan „Meefcnberg."
De vierde afdeeling, voor de tentoonstel
ling, heeft als voorzitter dr. J. van Deven
ter Szn, Rijks inspecteur van het Krank
zinnigen wezen, cn als secretaris dr. F. S.
Meyers, zenuwarts aan het Wilhclmina-
G asthuis.
Het congres zal voltallige vergaderingen
en afdeelingsbijeenkomstcn houden. In
eerstgenoemde zullen door daartoe uitgc-
noodigdo bevocgdo geleerden onderwerpen
naar keuzo worden behandeld. In do af
deelingen worden specialo onderwerpen be
handeld door versohillende referenten. Bo
vendien zijn vrijo mededeelingen (korte ro-
fciatcn) wolkom. Er zal worden gesproken
in Duitseb, Engelsch en Fransch.
Een ieder, dio belang stelt in de ontwik-
koling van dc psychiatrie, do neuiologie,
de psyoliologio en dc krankzinnigenverple
ging, kan zich als lid van het congres aan
melden, waarvoor verschuldgd is een bo-
drag van 10 gulden.
D'amcskaarten zijn tegen betaling van 5
gulden verkrijgbaar.
Nadere inlichtingen verschaft liet bureau
van het congres, dat gevestigd is Prinsen
gracht 717. Het algemeen iniichlingscoml-
të is aldus samengesteld:
Prof. dr. G. Jelgorema, Leiden, voorzit
ter; dr. W. P. Ruysoh, 's-Gravenhagc, on
der-voorzitterdr. J. van Deventer Szn.,
on dr. G. A. M. van Wayenburg, algemce
no secretarissen; dr. L. Bouman, Loosdui-
ncn, secretaris; dr. A. Th. Moll, Ut» echt,
algemeen penningmeester; dr. J. H.
Schuurman .Stekhoven, Utrecht, penning
meester; prof. dr. O. Winkloi, prof. dr. J.
K. A. Wortheim Salomonson en prof. dr.
G. Hcymans, leden.
Do rapporten omtronfc het
scheikundig en heb bacteriologisch onder
zoek van het Haagsche duinwater in de
maanden October, November, Decïmber,
toen er namelijk werd geklaagd ovor on-
aangenamen smaak cn reuk van dit water,
zijn thans aan den Gemeenteraad overge
legd en openbaar gemaakt.
Het scheikundig onderzoek word verricht
door den heer dr. W. Stortenbeker, het
bacteriologisch door don beer L. A. Polak
Daniels.
Van bcido rapporten is de conclusie, dat
het water geen enkel schadelijk of onrein
bestanddeel bevat en dat de onaangouamc
smaak onaangename reuk is in het ge
heel niet kunnen bespeurd worden een
grondsmaak was, afkomstig uit de boven
lagen van het duin.
Zoodra toen het weder beter werd, hiel
den de klachten dan ook op.
Do scheep sr amp bijNo w-Y o r k.
Over de droovo ramp met do Larch-
mont" worden hoo langer hoo nicer griozo
ligc bijzonderheden bekend.
Ook over do houding van den gezagvoer»
der van hetf gezonken vaartuig zijn lecüjko
dingon bekend geworden. Do kapitein van
de „Larckmout" heeft moeten bekennen,
dat dc reddingsboot, waarin liij het zinken
de schip had verlaten, oen der allereerst i
booten was geweest, welko in zee warcj
gelaten.
Hi! is inderdaad ccn feit, dat de meests
geredden tot dc bemanning behooren Na»
tuajlijk zal dezo gezagvoerder, die vóór al
le» andoren aan zijn zorg toevertrouwde op-
vareuden zijn schip verliet, gestreng vor»
den ter verantwoording geroepen.
Aan het uitvoerige verslag van dc ramp,
dat voorkomt in ccn der grootc Londen-
sche bladen, is nog het volgend© ontleend:
,,Do botsing vond plaats ongeveer elf
uren des avonds, op een oogenbük dus, dat
do passagiers to kooi waren. Reeds onmid
dellijk van het cersto oogenbük af, waarop
do botsing had plaats gegrepen, was elk
spoor van tucht cn orde verdwenen. Een
paniek maakte zich meester van officieren,
schepelingen cn passagiers, cn cr ontstond
een zoo woest© strijd om het leven, als cr
iu do geschiedenis der schipbreuken slechts
weinigo zijn aan to wijzen.
Mag men do verhalen van de enkele ge
redde passagiers geloovcn, dan vorloren of
ficieren cn schepelingen a^l© zclfbcheer-
6cbing; met de wocdo van losgobroken wit-
do beesten streden zij voor zelfbehoud.
Vrouwen cn kinderen werden op zij ge
trapt cn onder den voet gcloopon; voor
ridderlijkheid cn edelmoedigheid is op het
dek van een zinkendo stoomboot dikwijls
geen plaats. Het vrceselijko van het geval
werd nog verhoogd door do omstandigheid
dat de meest© passagiers in nachtgewaad
aan dok waren gekomen, terwijl het fel
vroor cn een storm woedde.
Do „Larchmont" zonk zóó snel, dat do'
reddingsbooten van do hangers moesten
losgesneden worden. Enkelo worden door
do stortzeeën overboord gespoeld of aan
splinters geslagen, voor zij behoorlijk to
water konden worden gelaten. Tal van lie
den vorloren het leven bij do poging om
zich door woest dringen een plaats to ver-'
zekeren in een dor bootendo ongelukki-
gen werden overboord geslagen.
Vrecsclijk was ook liet lot van de acht
tien geredden, dio acht uren lang in ccn'
klein bootjo op do kust aanhielden, voor
zij het land bereikten.
Zooals steeds in dcrgolijko gevallen gc»-
ven do kapiteins van do boido booten, die
in botsing kwamen, elkaar do schuld. Ook
do schoener do „Harry Knowlton" is na do
botsing gezonken, maar allo opvarenden,
zes in getal, bereikten den vasten wal.
Maar nog een derde kapitein schijnt
schuld te hebben aan den omvang, dien do
ramp aannam.
Kapitein Haley, van de „Harry Knowl
ton", heeft do beëedigde verklaring afge
legd, dat op het oogenblik van do aanva
ring een onbekend gebleven stoomschip in
de onmiddellijke nabijheid was; het had
echter geen hulp geboden. („N. R
In het Franscho stadje
Bayon heeft een blikslager zijn schoonzus
ter, dio tegen zijn ziu was hertrouwd, dood
geschoten.
Vervolgens joeg de man zicbzclvcn cort
rcvolvcrkogcl door bet hoofd.
Herziening der Armenwet.
Door dtxn minister van binnen land ach©
zaken is ccn schrijven gezonden aan do Ge
deputeerde Staten in de onderscheiden pro
vinciën, waarbij wordt medegedeeld, dat bij
do voorbereiding van de reeds in 1901 voor
genomen herziening der armenwet dc vraag
zich heeft voorgedaan, of hot ook wcusche-
lijk zou zijn, in bet wetsontwerp beter© bc-
paUngon op to nemen ter zake van do zie
kenverzorging ten platten lande, wegens
de moeilijkheid ton gevolge van onvermogen
ten platten lande om een ziekenhuis op to
richten. Behoorlijke voorziening zou, vol
gens den minister, zijn tc verkrijgen, in
dien aan do provinciën werd opgedragen
om, met of zonder steun van het rijk, voor
nader aaD te wijzen groepen van gemeen
tereen ziekenhuis op to richten. De kosteri
van verpleging zouden moeten blijven voor
rekening der gemeenten volgens ya?t
stellen tarief.
Do minister vraagt advies vóór 1 April
Met mija vrouws verjaardag had ze yan
haar vader een prachtigen Ibachvlcugcl
gekregen. Dat was nog eens een cadeau.
Ik zal niet licht vcigctcn haar blijdschap
cn moederlijke bezorgdheid voor het instru
ment, toen de groote kist recht van de fa
briek arriveerde. Het was natuurlijk een
yerrassiug, maar zij had zóó dikwijls
schertsend, luchtkasteel en-bouw end, gezegd,
dat een Ibach nu nog haar óénig ideaal
was, dat, toen op den morgen van haar
feest, in de vroegte, terwijl wij nog te bed
lagen, de zware wagen ophield voor onze
deur, en do meid naar beneden slofte op
het rinkelend gebel, zij als bij ingeving op
sprong, in haar handjes klappend, en juieh-
io: „Daar zal je iSIjd Ibach hebben I"
Ik geloofde er niet veel van. Ook
niet toen ze uit de voorkamer, waar ze op
haar blooto voeten een blik op de straat
gewoipen had, door het kiertje van do
gordijn, weer onze slaapkamer kwam bin-
nenhuppelen en, maar steeds, als een kind,
dat op »Sint-Nicolaasmorgen het volle
klompje vindt, in de handjes klapte en jui
chend uitriep:
.,'t Is hcusch wa-ar't Is ccn Ibach II"
Ik draaide mij nog eens om, op mijn
*ijdo cn l:ok de dekens oyer mijn ooren. Ik
bid haar natuurlijk al gefeliciteerd, en ik
had nu een beetje het land, dat ik m ij n
cadeautje zoo laat besteld had. Een jarig
vrouwtje is altijd vroeg wakker. Maar toen
zij vlug haar kousen en haar pantoffeltjes
aandeed, cn van ongeduld trippelend haai
peigüoir omwierp en het lint van hcur
haar strikte, cn do gang in vloog, de tiap
af naar de vestibule, toeD ik werkelijk
zeer zwaar gestommel in de gang hoorde
en voetgeschuifel van drie, vier mannen
toen begon mijn huisvaderlijk geweten
toch wel een beetje te knagen, en ik wierp
mij ook het bed uit cn naar beneden.
Op de trap woei de tocht van do open
staande voordeur mij al to gemoet, voor
teeken van groote gebeuitcnissen, en ik
hoorde de zuchten en het gekreun van ver
bazing van do meid, die cr bij was blijven
staan met de banden op de beupen en
oogen of zo veroordeeld ware het vracht
je, dat ze daar naar binnen sjouwdent op
te eten.
Het was werkelijk een Ibach cn een mooie
ook. Toen het ding den volgenden morgen
uitgepakt cn opgesteld in onzen salon
stond, was heb maar een klein vleugeltje,
met eenvoudig bescheiden voorkomen,
maar een geluid als do nobelst© oude
wijn, zoo warm getint, zoo soepel en zoo
geurig.
Mijn yiouw is voor een dilettant© ©en
goede pianiste. Zij wist het prachtig instru
ment to waar .deer en cn er het mooist© .uit
te halen, wat cr in zat.
De Ibach werd verzorgd als een kind. In
ons toen nog kindeiI003 huishoudentje
vulde zij de leege plaats in. Het salon werd
voortdurend op 60 graden gehouden, ieder
stofje werd voorzichtig yan de gevocligo
tcetsen opgenomen en wanneer de kamci
„gedaan" moest worden, werd de vleugel
eerst zorgvuldig door mijn vrouw ia tocht
dekens gepakt als een ziek meisje.
Al onze kennissen bewonderden om het
haidst ons geschenk. Ieder moest het na
tuurlijk komen hooren, maar vóórdat hij
er dichtbij mocht komen, moest hij eerst
op „kamer-temperatuur" komen (mijn
vrouw is in het hartje van den winter ja
rig) en dan nog mocht hij Het instrument
niet aanraken. Eens had een van mijn
chefs, een oude brompot, maar dipn ik
erg moet ontzien cn van wien het, naar wij
dachten, wel een heel grootc eer was, dat
hij ons wilde bezoeken later hoorde ik,
dat hij het had gedaan om te kunnen ver
tellen, dat zijn Steinway mooier was
het ongeluk in het vuur van het gesprek
zich een oogenbük tegen de kast van onze
vleugel te laten leunen, terwijl hij'met dc
eene hand op do toetsendoos steunde. Ik
hield mij tamelijk goed, zei alleen „nee",
toen ik „ja" had moeten antwoorden;
maar mijn vrouw verschoot van kleur cn
ik zag haar anders zoo zachte oogen fonke
len met iets van den blik cencr leeuwin,
die haar welpen verdedigt. Doch dat ver
keerde antwoord was ons geluk mis
schien wel dc redding van mijn carrière.
„Nee?" stoof do ouwe brombeer op, cn
hij vloog naar voren, twee meter minstens
van hot instrument vandaan. „Nee? Wat
duivekater ben jij voor 'n kerel Ja, heb
ik geantwoord, onmiddellijk, zonder ccn
moment van aarzeling. Jullie jongelui zijn
tegenwoordig oude wijven, altijd bang om
je vingers t© branden 1"
En ik verlucht had alle moeite het
maar weer goed t© praten. Mija vrouw,
di© achter hem was gaan staan, tusschen
hem cn ons „kind" in, schoot in ccn lach.
Zoo waren wij met onzen nieuwen vleugel
overbezorgd cn overgelukkig, in duizend
angsten, als iemand cr naar wees, innerlijk
juichend als men den prachtigen klank ei
van roemde en den rijpen, vollen aanslag.
Maar ik wou vertellen van dien ontzet-
tenden nacht.
Dien avond dan we hadden de Ibach
nu al een paar maanden, maar wc waren
cr nog even blij me© als in het begin
dien Zatcidagavond waren wc, moe, bij
tijds naar bed gegaan, cn daar do meid
twee dagen naar huis was, hadden wo het
bordje „biet thuis" tegen dc ruiten gezet
om den Zondagochtend ongestoord to kun
nen uitslapen.
Doch, ik lag nog geen uur in bed of ik
werd wakker door muziek. Het leek
iwcl Snel keek ik rond: mijn vrouw
lag te slapen als een roos Het leek wel
of iemand heel zacht op onzen vleu
gel speelde.
Ik wreef mijn oogen nog eens door. Ik
moest immers droomen? Ik richtte mi.'V
behoedzaam weer overeind in het bed Ik
drpomdc niet; ik herkende nu duidelijk
den klank van onze piauo. Dat geluid was
tó apart cn hing mij tó goed in do ooren,.
dan dat ik bet niet onmiddellijk uit dui
zend andere herkennen zou. Het was enz©
piano, dio daar heel zachtjes als mof
droomvingers bespeeld werd. Weer keek ik
naar mijn vrouw; ze bleef rustig doorsla
pen.
Zou ik haar wekken of niot?
Het spel hield aan, cn langzamerhand,
als naderde het, als liet de speler zich
meer cn meer gaan, zich vergetend, werd
bet luider. Toen werd mijn vrouw mcb
een zucht wakker. Zij ook wreef en wrccfl
in haar oogen, duwde op haar ooren.
„Wat dos je, Otto?" vroeg zc. „Wat ia
dal?"
„SstP> zei ik. „Ik weet niet. Ik begrijp
hefc niet Er 6peelfc iemand op onze pia
no l Is dat onze piano: niet?"-
