No. 1M07.
LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 9 FEBRUARI. - TWEEDE BLAD.
Anuo ÜI07.
Brieven van een Leiüenaar.
Gemengd Nieuws.
DISSOLVING VBEVSfS.
CLXXI.
Zoo nu en dan zijn cr-ouk in onze ge
meente wel eens stemmen opgegaan voor
de invoering van een progressieve inkom
stenbelasting; n belasting dus, waarbij
het percentage stijgt naarmate het inko
men grooter wordt en waarbij men uitgaat
van do in he'fc algemeen genomen juiste ver-
onderst el ïmg, d t bijvoorbeeld iemand,
dio 5000 gulden inkomen in het jaar heeft,
naar evenredigheid daarvoor meer kan
betalen dan iemand, die maar 500 gulden
verdient.
Over de billijkheid van een dergelijke be
lasting is in den Gemeenteraad voor zoo
ver ik weet, nooit geredetwist, maar als
iemand onder dc vroede vaderen er B. en
ÏWs. daarmede aan boord kwam, werd hein
geregeld het zwijgen opgelegd, met de rake
opmerking, dat men op dezo wijze de ineu-
Boiien met grootc inkomens de stad zou
uitingen.
Den Haag biedt den Lcidenaara zulk
ccn welkomj en aangename vluchthaven;
wie het in Leiden niet bevalt en geen za
ken heeft, die hem aan de plaats binden,
komt er heel gemakkelijk toe, zijn domici
lie naar de Residentie le verleggen, om er
minder r.vare lasten te dragen cn meer te
genieten.
Wij moeten daarom veel doen en veel na
laten om onze hoogst aangeslagenen niet
te ontstemmen.
Nu, tot een progressieve inkomstenbelas
ting is het in or ze gemeente dan ook nog
niet gekoraon. Maar of do gemeentenaren
cr wel altijd aan gedacht hebben om het-
dezen mensehen, dio men uit louter eigen
belang al graag zou moeten .willen behou
den, aangenaam to maken, is nog zeer
do vraag.
Ongetwijfeld beeft men dit althans niet
gedaan tegeix-vcr den man, dio nu weder
Leidenaar-af wordt en over wiens aanstaand
Vortrek steen en been wordt geklaagd.
In do opbrengst van dc belastingen zal
men het voelen, dat mr. Druckcr ons gaat
verlaten. D >cü daarom niet alleen.
Als er eeDs een goede zaak moest worden
tot stand gebracht, hij zette er zijn schou
ders onder; had iemand hulp en steun
noodig, bij hem werd aangeklopt cn dik
wijls niet tevergeefs.
Het getal personen, dat hij gedurende
•zijn verblijf in dezo gemeente met raad
daad heeft bijgestaan, is ongetwijfeld zeer
groot, al heeft hij, wars van een goedkoopo
populariteit, nooit met zijn weldaden
gepronkt.
En nu mogo bet waar wezen, dat het
beter is te geven dan to ontvangen cn het
bewijzen van weldaden uit een ruime beurs
op zichzelf nog niet zoo buitengemeen ver
dienstelijk, dooh haast als een zedelijke
pliobt tegenover do gemeenschap te be
schouwen is, slechts wcihig zijn cr, wier
vermogen hen daartoe in staat stolt, en
daaronder nog maar enkelen, die het op
eenigszins onbekrompen wijze doen. Een
dorp of stad, die zulke mehscken in zijn
midden heeft, doet wel hen Ln eere tof hou
den.
De man, dio met zijn gezin ons thans
staat te- verlaten, heeft evenwei nog meer
gedaan. Hij heeft zijn naam verbonden aan
een instelling, die beoogt op onbevangen
wijze, ontwikkeling en verlichting to bren-
k^n onder do volksklass?n, dio dan ook in
Leiden zoo grooto behoefte hebben. Het
Leidecho Volkshuis is voornamelijk een
stichting van mr. Druckcr.
Dóór zijn steun is mede de eerste en tot
dusverre eenigo arbeidersbouwvereeniging
„Eigen Haard" tot stand gekomen, waar
door een aantal fatsoenlijke werklieden te
gen ócn billijke vergoeding behoorlijke huis
vesting hebben en langzamerhand eigen
domsrecht verkrijgen op het gezamenlijke
bouwblok.
En dat is nog maar alleen de zaak van
den materieelcn kant gezien.
Het bezit van mannen, zooals er nu ons
weder een staat te verlaten, drukt op een
stad con eigenaardig cachet, ook door hun
gaven van geest en versland on door den
naam, dien ze in het land hebben.
Hoe armer een plaats is aan mannen cn
vrouwen van beteekenis, onverschillig van
welke partij en richting zc mogen zijn, hoe
minder zij meetelt in do rijen der steden
die genoemd kunnen worden.
Het doet een stad goed te hooren: o, ja,
hij jullie woont do vader van dc Woning
wet, of „jullie stadgenoot is dc man van het
Arbeidscontract" of iets dergelijks.
Als wij dat allemaal bedenken, spreken
we er ons oprecht leedwezon over uit, dat
mr. Drucker Leiden met Den Haag
verwisselt, al wenrchcn we hem pok in zijn
nieuwe woonplaats alles goods. Doch cr
komt tegelijk over ons iets van zelfverwijt,
dat wij hem uit ons midden mosten missen.
Hebben do Lcidenaars dezen man wel
naai' verdiensten gewaardeerd!
De geruchten hebben meermalen geloo-
pen, dat hij zou vertrekken en dan werd
er bij gezegd, dat zoo iets niemand behoef
de te verwonderen, omdat hem niets meer
aan onze gemeente bond.
Leiden had Druckcr moeten afvaardigen
als lid der Tweede Kamer, is er meermalen
gezegd. Die ircnsch, gerechtvaardigd voor
een partijgenoot van den heer Druckcr,
komt mij, in het algemeen genomen, niet
billijk voor.
Bij ccn politieke verkiezing vraagt men
niet in dc eersto plants naar den persoon
van den candidaat, doch naar do partij,
waartoe hij behoort.
En de partij, waarvan mr. Drucker een
der hoofdmannen is, heeft in Leiden niet
de meerderheid. En het zou van de meer
derheid onder de kiezers niet te yergen ge
weest zijn met verzaking van hun begin
sel, hem le kiezen, omdat hij, behalve een
knap en rechtschapen man, ccn stadgenoot
was, dien men noode kon missen cn gaarne
aan de plaats zijner inwoning wilde bin
den.
Niet daarom, dat het mr. Drucker niet
tot afgevaardigde naar 's Lands raadzaal
heeft gezonden kan Leiden een verwijt tref
fen, maar wel hierom dat het hem niet do
plaats heeft doen behouden in dc Stads
raadzaal, die hij een tal van jaren met eer©
heeft vervuld.
De Raad is niet in de eerste plaats een
politic-k lichaam.
Met hem te doen vallen werd den Raad
een yan zijn allerbeste leden ontnomen,
welk gemis dan ook herhaaldelijk is gevoeld
en die zich in de Raadzaal nooit den partij
man heeft getoond in den ongimstigen zin
van liet woord.
Maar al wilde men dit voorbijzien, ten
slotte is or nooit één monsch in den vol
strekten zin onmisbaar dan had men nog
moeten begrijpen cr den man mee t3 kreu
ken, aan wien Leiden zeer groote verplich
tingen heeft.
W»t bond hem nu nog aan de stad, dio
hem had uitgeworpen uit de vroedschap,
niet omdat hij daar niet op zijn plaats was
of ooit iets zou hebben gedaan of gespro-
kon wat den toet3 der rechtvaardigheid niet
kon doorstaan of geacht kon worden niet
te zijn geweest in het belang der gemeente,
maar omdat hij in de hooger© politiek en
in 's Lands Raadzaal misecnien had gespro
ken en gesterad op een wijze,- wclkev aan som
migen, dio bij de raadsverkiezingen hun
invloed konden doen gelden, niet wolgeval-
lig wast
Men had toen reeds verwacht dat hij heen
zou gaan. Hij heeft zich niet kleingeestig
willen toonen, maar dat hij eindelijk be
sloten heeft heen te gaan, behoeft ons niet
te verwonderen en niemand zal het hem
kwalijk kunnen nemen, waar hij veel meer
dan hier, in Den Haag zijn arbeidsveld
heeft.
Leiden zal liet dus voortaan mosten stel
len buiten dezen burger, maar het is goed
dat wij het elkander nog eens in herinne
ring bronge-n, 'dat wij dit verlies voor do
gemeente ia menigerlei opzicht aan onszelf
te wijten hebben.
Geen progressie in dc belastingen zegt
men, want daardoor geeft men aanleiding
dat de kapitalen uit do gemeente verdwij
nen, het is mij wel; wij moeten alles doen
wat in ons vermogen is om het den mensehen
met geld gezellig cn aangenaam te
maken, hoort men van den anderen kant,
ik vind het goed, maar laat men dan bo
vendien cr voor zorgen dab men hen, die
door hun fortuin een voordeel voor de ge
meente, door hun weldadigheid een zegen
voor vele gemeontejKiren eu door hun ken
nis cn grooben naam eon eer voor de stad
zijn, niet afstoot door hen te onthouden de
plaats, dio hun toekomt en do eor ©u
waardeering, die we aan hen verschuldigd
zijn.
Godane zaken nemen geen keer en wat
we ten opziohte van dezen stadgenoot heb
ben misdaan, schijnt niot weer goed te ma-
keu. Doch dit zij den Lcidcnaren een les
voor liet vorvolg.
Een land, dat zijn groote en goede man
nen niet eert, is niet waard dat liet ze be
zit in ccn ^tad of dorp, die zijn verdien
stelijke ingezetenen niet weet to waardee-
ren, krijgt verdiend loon wanneer dezo
lien verlaten.,
Leiden heeft tegenover mr. Druckcr iets
misdaan ©n ik achtte het goed bij het schei
den van de markt dit nog een a in het licht
to stellen, opdat wij in liet vervolg tegen
over anderen onz© verpliohtingen niet al
leen kennen, maar er hen ook naar behan
delen.
Eenige dagen geleden ging
een der grootste oafó's in andere handen
over en „Hendrik" had gedurende meer dan
20 jaar zijn trouwe diensten vervuld, liij
het indionsttreden kreeg Hendrik, zooals
gebruikelijk is 5.wisselgeld van den
patroon. En nu bjj het scheiden van dien
trouwen dienaar kreeg onze brave Hendrik
onder een toespraak van zijn patroon, als
loon voor de diensten gedurende 20 jaren
hem bewezen, bot wisselgeld, dat hij zoovel©
jaren eorlijk bewaard had, cadeau!
De jougd dot 2 0 at o eeuw.
Plaats der handeling: straat in dc Haag-
schc Bczuidcnhoub.
Een viertal jongens tusschen 12 cn 15
jaar vermaakt zich met do slee, tevens met
af en toe argeloozo voorbijgangers op een
sneeuwbal to trakteeren. Een deftig heer
uit de D. straat passeort. Eon sneeuwpro-
jecticl suist hem rakelings voorbij. Heer
keert zich om en ontdekt onder het vier
tal een kennis, op wien hij den vorigea
winter, wegens hot werpen- van sneeuwbal
len door den erker, eigenhandig parate
executie teeffc toegepast.
Op do vraag: ,,Ben jij het niet, dion ik
verleden jaar om dezelfde aardigheid een
pak slaag heb gegeven!" antwoordt do 13-
jarigo „meneer" in Hoog Haarlemmer-
dijkscli: „Dat ia zeer goed mogelijk 1 Maar
ik verzoek jau in do eerste plaats, mij niet
niet jai aan to spreken, versta je!"
De groote, uit de D. straat, verbluft, ah
(„As-post")
Een laffe grap. Zooals men
weet, werd dezer dagen melding gemaakt
van een gasverstikking, waarvan t© Breda
een handelsreiziger uit Zwolle het slacht
offer zou zijn geworden. Don volgenden dug
bleek dat liet verhaal van a—z verzonnen
was. Dc in het bericht bedoelde handels
reiziger plaatst thans in de „Zw. Ct." cïo
volg on de dankbetuiging:
„Voor do talrijke en zoo hartelijke be
wijzen van deelneming, ondervonden bij
mijn vermeend overlijden, govocl ik mij
genoopt, ook namens mijn familie, mijn
wclgemecndcn dnnk te betuigen, waarbij ik
gaarne do verzekering geef, dat de gasver
stikking, door een laffen grappenmaker
gefantaseerd, niet den minsten nadceligcn
invloed op mijn blpoionde gezondheid heeft
gehad.
Jorissen, Handelsr.
Zwolle", 7 Februari 1907.
Bezoeken van rouwbeklag worden in
geen geval afgewacht.
Uit Spa kwam Donderdag
naar Rotterdam om zich daar te vestigen
on oen winkel op te" richten, do kleermaker
A. M.
Na in een restauratie op het Beurs
plein gedineerd te hebbeu, kreeg hij het in
den zin om eens een kijkje tc gaan nemen
in dc stad. Een kellner zorgde voor een rij
tuig, aan het Beursstation gestationncord,
cn do tocht ring aan. Do koetsier bracht
don Belg naar een café op den Goudschon
Singel, waar goede aier gemaakt werd, zóó,
dat hij, deze inrichting verlatende, niet
meer nuchter was. Weer volgde een rijtocr-
tjc. Zoo kwam men omstreeks 11 uron Don
derdagavond op het West-Nieuw!and, waar
de koetsier, verdcro orders afwachtende,
stil hield Op dat oogenblik 'flaneerden
daar juist eenige dametjes, van wie or
twee zich zelf noodigden om een eind me
de tc rijden. Dit werd door den vreemde
ling goedgevonden on in gezelschap van dït
tweetal toerde hij nog een uur rond. Deo
nachts om twaalf uren stapten do dame
tjes op do Kaasmarkt uit en lieten verder
rijden. En om h&lféén vond do kleermaker
A. M. zichzelf staan op het Beursplein,
zonder rijtuig, zonder dametjes en... ook
zonder geld. Niets wist hij zich te herin
neren, maar hij bleek betWd van zes
bankbiljetten .van 25 gulden, een- van 100
franken, vier van 20 franken on ongeveer
00 gulden aan specie in Hollands geld.
(N, R. O.)
In Zui d-F r a n k r ijk is de kou.
do nog immer zeer herig bij zwaron sneeuw
val. To Grenoblo is de ecrsle-president
van hot Hof van Appèl op weg naar hot
Paleis van Justitie plotseling van koud©
doodgebleven.
To Parijs kwamen gisteren twee sterf
gevallen ingevolge de koude voor.
In Roemenië wees do thermometer 27
graden Fahrenheit vorst te Boekarest en
31 in do omgeving.
In Boven-Italiö sneeuwt het hard. To
Bologna en Parma viel 30 duim sneeuw, te
Modena 60 duim. De trams cn do locaal-»
sporou hebben den dienst gestaakt, lui
Bologna zijn de scholen gesloten. In da
Republiek San Marino ligt do sneeuw één
meter hoog on allo verkeer staat stil.
Door een Bneeuwlawino rijn ccn vijflicn-
*tal houthakkers in een bosch in hot dis-
trict Muscel van de Transylvanische Alpen
gedc)xl; zo lagon onder veertien voet
sneeuw cn waren allen reeds overleden
toen men hen bereikte.
Ta E.rfurb ia oen vijftien
jarig gymnasiast-, die weggemaakt .was,
omdat hem een tand moest worden uitgo»
trokken worden, niet meer bijgekomen.
To Honnof richtte cenigon
tijd goleden zokcro Wc bel, ecu man dra
drio jaar tuchthuisstraf achter don rug
had, een maatschappij voor bewaking on
sluiting van alleenstaande gdbouvven op.,
Hij nam menechou in dienst dio ccn gocdo
borgstelling moesten offeren, welke hij ver
volgens verduisterde. Eon van zijn slacht
offers maakte hij tot zijn deelgenoot. Hij
stelde hem voor, mot krachten van elders
kwansuis een inbraak on hare verijdeling
op touw te zetten, om reclame te maken
voor hun zaak. Wie ból werd ten slotte in
'hoohtonis genomen cn heeft wogons liet
verduisteren van do borgstellingen enz.
een jaar gevangenisstraf gekregen, zijn
deelgenoot kreeg 6 wekou.
V o 1 g ie n s ambtclijko b 0 i 0 h-
ten zoo wordt uit St-Pctcrsburg aan do
„Times geseind staan er op hot oogen
blik 152.000 waggons mot graan bestemd
voor honger! ij don de districten, op verschil»
le»ndo spoorwcglijncu, zonder dat zo hun
(becbefmning kunnen bereiken.
Het recht wordt duurbetaald
in Engeland. Eon juffrouw had ruim
15,000 gld. nagelaten. Daarvan meest, zoo
had zij bepaald, con zesde gegeven word .ra
aan do opzioners van dr. Dowio's kerk »n
Engeland on 1200 gld. aan den Paradijs-
.aanleg in Dowio's Zion. Do uitvoerders
van haar wil vroegen nu don rechter to
London of en hoe zij die bepalingen moes
ten uitvoerenzoo was het nog do vraag
of er opzieners van Dowio's hork in Enge
land lijn. Do rechter zcidó dat cr ccn On
derzoek naar ingesteld zou worden, maar
do heel© nalatenschap van 15,000 gld. zou
den aan de gerechtelijke kosten heengaan.
(N. It. 0.)
John D.' kockofollor hooft
aan do Gonoral Education Board do onge
hoord© som van 32 :..illioon p. St. of £0
.jn'dlcvjn Hollandsohe guldons geschonken,
tor verbetering van dc instellingen van
onderwijs overal in de Verocnigd-- Staten.
Vroeger had Rockefeller al aan lipt zelf do
lichaam 11 milliocu pd. St. gegeven.^
Groot o p z ion heeft to K on-
stanbinopel do zelfmoord van een ambte
naar van het Amcrikaanscho consulaat al
daar, gemaakt. Do man heeft zich van een
driehonderd voet hoogen rolnrand in zco
geworpen. Zijn lijk is opgeviseht.
Bovroren sinaasappelen.
Hot is in Spanje noodweer in do laatst©,
dagen. Madrid ligt telkens onder dc sneeuw
en uit Malaga komt liet bericht, dat hot
to veld staand sinaasappel- cn amandel-
gewas verloren is.
Dc Oostourijkscho rcgèo-
ring gaat nieuwe postzegels uitgeven. Tn
1908, heb zestigste regoeringsjaar van kei'
zcr Franz Joseph, zullen de bestaande ze>
gels worden ingetrokken cn vervaogo'.i
door nieuwe, die dus het karakter zulloo'
dragen van jubileumzegels.
Een klein, bleek meisje van twaalf,
veertien jaren. In dienst van een „blan-
chisseuse de fin" bracht en haalde zij het
waschgoecl van „de chic", dat opgemaakt
moest worden cn gestreken. Jaren en jaren
reed zc al met haar laag, piepend wagentje
groote, blauwgeverfde ruw-houlen bak,
met ecD hoog hengsel cr aan om to du
wen, en er onder vier moeilijk loopende,
ijzeren wieletjes geregeld Zaterdagsmid
dags en Dinsdagochtends dien zelfden weg,
dien ze blind nu al wel had kunnen
loopen, bolde aan dezelfde mooie heeren
huizen.
Des Zaterdags tusschen tweecn cn drieöa
droeg ze bet glimmend blank-gestoven
goed, met kleine groezclc potloodkrabbe l-
tjes, naam- spiertjes, er op gespeld, in
haar wagentje. En dan ging ze maar, bij
élk tij on bij élk weer, haar langen, ecn-
tonigon weg, dan duwde zo maar weer liet
piepend voertuigje, al maar door rijdend,
van huis tot huis, in zelfden sukkeldraf,
tot dca avonds negen of tien uren soms.
Zij doorkruiste op dien tocht do beelo
wijk. En ds zomers, als hoog op-gestapeld
was met linnen overhemden, frontjes,
boorden, manchetten, witto vesten, zakdoe
ken, - alles spiegelwit cn netjes afgewerkt
on bijeengebonden roet de haar zoo bekende
small© blauwe lintjes de biauw-geverfde
bak, als z© in éénzelfde huis twee-, drie
maal loopen moest soms om d© vracht bin
nen to brengen, doodsangsten uitstaand
onder .vijl, dat de eon of andere straatben
gel kwaad zou doen aan het wagentje dat
wachtte voor de stoep, het omver zou gooien
zooals zo al eens een keer gedaan hadden,
iets mee zou nemen of vuil cr op zou wer
pen -- des zomers als do verraderlijke
sproeiwagens roden, zoo vlak langs de
blanke, stijve stapels, vaak spreidend hun
waaiers van zilveren waterstralen des
«omers als het licht bleef en do zon zoo
brandde, en haar handjes zweetten, dio
toch door het huis dragen moesten, dat
zoo licht-besmottelijko goed, des zomers,
den lijd van do onverwacht losbarstende
donderbuien cn stortiegcns, was het vaak
nog erger kruisgang voor haar, die tocht,
dan des winters met sneeuw en kou.
Vaak ook r-gendo het al, wanneer ze
uitging met haar wagen, of was do hemel
betrokken. Dan werd over den kostbaren,
met zooveel moeit© cn zorg bewerkten
schab een lap zeildoek uitgespreid, dat
toch óók meegenomen werd, opgevouwen
staand van binnen tegen den zijwand van
den blauw-geverfdcn bak, als het prachtig
heldor weer was, geen wolkje aan de
lucht, dan voor dc sekuriteit. Jo kon nooit
weten, immers, in ons veranderlijk klimaat
en „voorzichtigheid is do moeder van de
porseleinkast", hield do juffrouw haar tot
vervelens toe voor. Het is waar: met mooi
weer had ze het zeiltje cr óók wel overheen
kunnen leggen, dat was nóg sOkuurder ge
weest, maar de juffrouw, dio een oudcr-
wotsch monsch was, vond, dat dat diet
proper stond.
Onder het zeiltje kon zo al vinden het
pak van elk haror klanten. Vijf, zes jaar
lang lag elk toch al, weck op weck, op de
zelfde plaats in haar bakje. Ook do nsam-
papiertjos waren volkomen overbodig; ze
lette or dan ook niet meer op. Zij kendo
als con intiem vertrouwd ding, 01 k stuk
van oik barer volo klanten.
Ze wist wie vierkant© manchetten had
met twee paar knoopsgaten, en wie vast
gehaakt© met één. Ze merkte het dadelijk
'al3 iemand nieuw goed aangekocht, cn
zonder dat z© den drager ooit gezien had
zelfs, wist z© of het hem goed zou staan
of niet. Ze had een soort psychologisch
systeem opgebouwd alleen uit linnen gege
vens.
Er waren cr, die wekenlang liepen met
versleten en gerafeld goed, het telkens
toch maar weer in do wasch wierpen, uit
armoede of uit slordigheid. Andojrcn weer
droegen M maar door, telkens ojpniouw, de
zelfde vier, rijf stukken, als hadden zo
daar een voorliefde voer. Hun linnenge-
bruik liep nooit do gansche rij geregeld ai
cm dan vyeer bij nummer één te beginnen,
maar zc kreeg 'a Dinsdags do boorden, do
fronts, do manohetten, soms drie, mee,
die ze een week vroeger 'a Zaterdags had
gebracht, cn zoo week op week; en als een
groote zeldzaamheid, ©en vergissing leek
het wel, dook er von tijd tot tijd eens een
enkel stuk op van de rest, nauwelijks vuil
cn fonkelni-ouw nog of zelfs soms ver-
taand on versie ten van het liggen. Er
wanen mcnschcn, dio geregeld bijkochten,
maand op maand én ©r waxen er, die
zich, na maanden, mddndon wachten, in
ééns eens veri-ijktea weer, hoog-noodig was
het dan meest, met een p a n a c van lin
nen. Sommigen koohten altijd hetzelfde:
hetzelfd© nummer, 'fczdfdo model, dezelfde
kleur, patroon van overhemd, in denzelfden
winkel; sommigen namen iederen k.ex weer
wat nieuws cn wat anders. Zo hadden klan
ten die al wat „mode" heet, lapten aan hun
laars; ze had cr die altijd in de puntjes wa
ren, volgens den laatsten smaak; én ze had
klanten, die hun heil zoohton in het dolst©
excentriek. Ea zc kendo hen alle
maal klein, algeleefd wezentje, dat ze
was, van twaalf, veertien jaar, gebogen
week op week over het zwaro hengsel van
het wagentje, waar htrn vuil good op lag.
In den zomer was hot ccn marteling.
In den zomer was do tocht voor haar een
kruisgang, niet ollean 's Zaterdags, m t do
angsten voor het sohoono goed, maar méér
nog: 's Dinsdags als ze duwdo drie, vier
uren lang, stoep op, stoep af, heb piepend
wagentje met do vuil-zware vracht in den
zwoelen vol-midda&
's Dinsdags ging zo om tien uren al uit,
met haar leegen wagen, alleen er in opge
vouwen, het baxstigo lapje zeildoek. En
terwijl zo reed de gaascho wijk af, groeide
steeds en groeide 6bocds haar giuffo oogst,
dreigde zc wel oens flauw te vallen achter
do biauw-vervo bak ia den benauwden,
stekenden zpnnemiddog..
Dc rijp© zon broeide in het vuile linnen,
kletste goor-wit er op terug. Ma-ar zij hield
zich overeind aan het hoogc hengsel.
Des zomers was hij vaak een kruisgaDg,
haar tocht.
Eons, op zulk een dag, anemiek kindje
nu van even veertien jaar, in langzaam-
ontwakend mensch-worden, sleepte ze weer
haar wagen voort.
Het Bezuidenhoui lag in vollo, branden
de middagzon geen koeltje was er aan
dc lucht. Ze moest y.uil linnen halen in
O'in groot hecrenhuis, met drio breeJe ra
men aan weerskanten van do monumon ta
lc deur. Doch, toen ze nader kwam, merkte
ze al gauw, dat ex iets bijzonders was. En
kelo menschen waren blijven staan kijken
op de stoep aan do overzijde. VóSr «Ie mo
numentale deur wachtte een eigen rijtuig,
oen coupétje. Het zwarte lak glom cn
spiegelde, d© wielen, ofschoon zo stilston
den, leken wel rayoneorende zonnen.
Op den bek, correct, kaarsstijf» Jo koet
sier in livrei, mauve het rood aan liet
portior het knechtje. Op de eerste verdie
ping waren alle zes de breede openslaande
ramen wijd open gezet, menschen in pi-aoh-
tige kleeren, met veel zwart en wit en veol
mooio kleur en veel bloemen, w.rirvngeo
zich er voor; het balkon, boven de por
tiek, was gevuld met oude dames en heo-
ren, druk-doendc, feest-gekleed. En daar
onder stonden do royale voord iren tretd
open, lieten zien in de veeti >ulo, dio w&a
in zacht getemperd licht en met op den
achtergrond do dof-verguld© trap, als een
sprookjeshal vol palmen cn bloomen on
dikko tapijten on livrei-gedost© knechten.
Het kind w i 81 niet wat het zag.
Benauwd drukte het 't wagentje tegon
den deurpost aan, zocht zichzelf haast weg
te kruipen achter het hoog© hengsel.
Toen kwam het knechtje, dat bij hot por
tier stond cn zacht haar duwend zonder
één woord te zeggen bracht hij haar ea
do blauw-geverfde kist op do piepende ijze
ren wielen, wat achter het rijtuig, uit het
gezicht.
En toén gebeurde opeens heb gr#oto, h 0-
cqcUcIio wonder, dat con li 11 iv c r /au
verrukking door lianr afgetobd© lecdjcj
joeg. Hot was zoo eenvoudig toch, on /0
had zelf niet geweton waarom het zóó'a
diepen, sprookjcs-achtigen indruk op h tut
maakte. Maar later droomde zo cr
vaak vanl
Een jonge, geluk-straloude vrouw, in'
heel eenvoudig reistoilet kwam aan «len aru
van een jongen mau dc gouden trap af. Tus
schen do bloemen gingen z© door cu Iiib-
schcjQ de kaarsstijvo bcdiendon. Héél bUL
Alles was héél stil als bij ccn vreemde,
hoogo kerk-plcehtigheid. Totdat zo traden
buiten het huis op da stoop, Toen daveren-'
do van het balkon, van de zes brccd-opcn
ramen ©cn ge j u i 0 h van hoera's cn
adieu's op hen neer. En do fccstracnschen
boven strooiden rozen cn jasmijn'èn on
oranjebloesem, die vielen op da stille
man en vrouw beneden, op hédr geluk-
uitstralond hoofd, op zijn hoed, die vio-
lea op dc stoep, waar ook ccn tapijt lag,
op het rijtuig, op den koetsier, op bet
knechtje. Een sneeuw van bloemen en'
van gejuich.
Toen wuifden omhoog dc eenvoudigo
vrouw, do strakke, Btill© inaD, cn vcrdvro«
nen snel in het coupétje.
En het rijtuig droeg hen voort met lich
ten draf, do ramen, het balkon werden
verlatenstraatkinderen raapten ter-»
sluiks do bloemen op van d© stoep.
Het waschmeisjo staardo zwijgend Iiofi
rijtuig na. Tranen stondon in haar oogcni
Maar zo kwam tot zichzelvc. En door
do vestibule, die was als een hal, eprook-
j06hal, van bloemen en palmen cn tapij
ten, moest zo dragen uit do om-gerommel
de binnenkamer hot vuilo goed.
En haar piepend wagentje reed verder
in den wit-blakcndcn zonnedag wezen
loos hangend aan het hoogo hengsel duw
de zij het voort.
