N®. 14407
Zateinla» O Febrnai'l.
A«, 1907.
feze jouraat wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
VIER'Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Gemeenschappelijke Keuken.
FEUILLETON.
X>e oude toi-en.
ritus DEZER COrRANTt
Voor Le\«3©D per week 6 Geste t per 8 maanden I l l l f 1.10.
Bciten Leiden, per loopei eti waar agenten gevestigd zijn 1.30.
Franco per post t 1.65.
PKUS l)KR ADVKItTKNTlEN:
V&o 10 regols M.C6 leuere regel meer /0.17J. Grootere letters naar
plaatsruimte. - Kleine adrertentiën rao 30 woorden 40 Oems ooDtant elk
tiental woorden meer 10 Oents. - Voor het incasseeren wordt/ 0.05 berekend.
Do Burgemeester cd Wethouders van
Leiden douu to weten, dat door den Raad
dier gemeente in zijn vergadering vau den
6den December lbüö is vastgesteld de vol-
gendo verordemug:
VERORDENING,
houdende wijziging van de verordening van
den 18den November 18y7/27steu Januari
1898, gewijzigd bij de verordeningen van
20 November 1902 en 19 November iyu3, re
gelende do betting vau een plaatselijke
directe belasting te Leiden.
Eenig artikel.
In artikel 1 der verordening van den
18dcn November lö9ï/27sten Januari 1898,
gewijzigd bij de verordeningen van 20 No
Vember 1902 en 19 Novemoer 19b3, rege
lende do hefiing van oen pluatselyko di.
recto belasting te Leiden, wordt in de
plaats van audOOO, gelezen 3i5uu.
Vastgesteld door deu Gemeenteraad vaa
Leiden in zijn openbare vergadering van
den 6den December 19u6.
De Burgemeester.
DE RIDDER,
Do Secretaris.
VAN HEUfcT,
Zijnde de heffing van dezo belasting
goedgekeurd bij Koninklijk besluit van den
l&dcn Januari 1907, No. 13, waarbij tevens
ia aangehaald de verordening, regelende
do invordering dier belasting van den
18don November 1897. co
Eu is hiervan afkondiging geschied waar
hot behoort den 8sten Februari 1907.
Burgemeester en »/cthoudcra voornoemd,
DE RIDDEL, L'urgemeestor.
VAN HE-oT, Secretaris.
Vordering en keijring van paarden
ten bclioeve van den kry^gitienKt.
Do Burgemeester der gemeente Leidon
maakt bij deze bekend, dat ingevolge art.
17 van het Koninklijk besluit van 16 De
cember 1902 (Stsbl. no. 222) opgemaakte
alphabetischo naamlijst der in deze go-
meontc gevestigde eigenaars of beheerders
van één of meer paarden tot on met 28
Februari a. 8 ter gemeente-secretarie (af-
dccling Militaire Zaken, kamer no. 9) al
hier voor belanghebbenden ter inzage ligt.
Do Burgemeester voornoemd,
DE RTDDER
Leiden, 9 Februari 1907.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van
Leiden
Gelet op art. 12 der Drankwet;
Brengen ter algcraeene kennis, dat
door A. J. SERVAAS, schoenmaker, wo
nende te LeideD, een verzoekschrift is in
gediend, om vergunning tot uitoefening van
den kleinhandel in sterken drank, voor
gebruik tèt^ plaatse van verkoop, in het
voorlokaaï van het perceel Varkenmarkt
No. 17.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDElt, Burgermester.
VAN HEYKT. Secretaris,
Leiden, 9 Februari 1807.
Het ia niet meer dan con begrijpelijk
tecken des tijds, een onvermijdelijke stap
verder in den gang van het maatschappe
lijk gezinsleven, dan een Dieuwo schakel die
door de vanzelf groeiende denkbeelden cn
zich wijzigende inzichten aan d>en ouden
ketting van volksgebruiken en zeden, van
samenstelling van het huiselijk leven in do
gemeenschap, wordt aangehaakt, indien
het denkbeeld van een steeds meer zich
vereenvoudigende huiselijke routine, die
in de groote steden het eerst zich deed gel-
dcD, afdalend in de kleinere centra van
verkeer, zich meer en meer baan breken
gaat.
Als het gemeenschappelijk overleg, een
vrijmaking van dachten beoogend, zich
richten gaat naar een ontknooping, een
oplossing van al de huiselijke bcslomrucr-
nisscn, die onnoodig in ieder gezin afzon
derlijk worden doorstreden. Als wij kortom
den weg opslaan van centralisatie voor
het gemeenschapsleven.
Dien weg z ij n wij al op.
Wanneer wij des avonds de gaskranen
opendraaien, een lucifer er bij houden en
wij in een ommezien ons heelc lniia in
licht zien baden, dan heeft dc centralisatie,
in dezen do gasfabriek, aan tallooze gezin
nen, werk, moeite e"n tijd bespaard; dan
heen. één reuzengreep het collectieve werk
verricht van: het zich in duizenden kan
nen aanschaffen van petroleum, het vullen
van duizendbn diverse lampen, het ver
zorgen van oven zoovele branders, cn ver
meden al die duizenden aanrakingen met
de min aangename vloeistof.
De waterleiding is ccn even doortastende
hulp voor het groote stadsgezin.
Wij hebben de kraantje® maar open te
draaien en het stroomt in een milden, vlot
ten stroom, zooveel cn zoolang het wirdfc
begeerd.
Al de misères van ondiepe on vuile re
genbakken, van weinig water vergarend'
daken, slecht werkende pompen, van lood
houdend, door herfstbladeren of door ge-
vogelt© verontreinigd water: men er in
een stad van cenig© bctcckenis over heen,
denkt er niet meer aan.
Slechts als -wo cena ccn vacantio buiten
doorbrengen, niet in een geciviliseerd op
trekje rondom Arnhem, maar zoo echt, ziet
U' 1D kartj© der natuur willen dringeto,
zoo bij een eenvoudigen boer, een heel ena
van allee wat naar beschaving riekt, d,\n
kunndn wij te midden van al die natuur nog
wol eens op het grofst kennis maken mot
hot ontbreken van die natuurlijke zaak.
goed, helder drinkwater.
Aan deze beide groote nood-en; licht en
water, dir? met een luilckkerl.i"dachtige ge
makkelijkheid ons zco gerieflijk mogelijk
worden opgedischfc, uit kraantjes toevloei
en, is men nu gewend geraakt, niemand,
dio als de dichter zegt, een stan terug zou
wcnschcn te treden, op de afgelegde baan.
Niemamd, dio niet als een onaangenaam
visioen bij het verh'uizcD naar ccn kleiner
plaats ziet opdoemen, dio terugzetting
naar een overwonnen tijdperk: dat van de
petroleumlampen, do lecgo of leegrakondo
of op anooro wijze de monschhoid dupooren-
de regenbakken.
Een vefdero evolutie, van minder vef-
strekkonden invloed, liet terrein van dc
huisvrouw meer uitsluitend betredend, is
do nu vrij algemeen© gewoonte van
het uitbceLdon van <.'o wascii. Denken wij
nu oens in, do mogelijkheid van ccn groot
maal, onderverdeeld in con aantal gezin
nen, als een nieuwe schakel, gesmeed door
het gemeenschappelijk overleg.
Zooals do toestand is, is het toch eigen
lijk vrij dwaas. Daar is m© nu, door een
paar honderd Lcidsche Ourgorgezinncn
vandaag laat ik eons denken rundvleesch
met kool en aardappelen cn een meelspijs
toe gegeten.
Voor al die kleine quantums zijn al die
huizon vervuld gcwee6t \an cteusiucht.
fcifcel u eens een oogenblik voor, dat wij
d© gevels eens weg konden zetten, dat al
dio keukens en keukentjes eens open cn
bloot voor ons lagen 1
Wat een, gescharrel den heclen dig wat
een bestel, in verUoudmg tut den eenvoud
van dergelijk© maaltijden, wat ccn bouf I-
breken voor zulke geringe quant1 tn ticro en
dikwijls qualitative uitkomsten.
Dat begint al mot het aanmaken van de
keukeukachels, met do misère van sckoor-
steenon, die niet trekken en kachels^ di©
niet willen.
Heeft het kcukenpaardj© nukken cn
kuren op zij gezet, blieit het haar door to
draven de gelukkig-m met gaskooktoo-
steilen hebben ook hier weer een streep
voor, als onafhankelijk van het getij dat
in den schoorsteen blaast dan begint
het go ij ver van dc voorbereiding en de toe
bereiding van het maal.
Nu spelen de knappe huisvrouwen of
dienstboden het vrij handig klaar, maar
verspillen minder gerouti
neerde n aan dat potje haar kostelijke©
middag cd staan onbekwamen pralsoti.
te cxperimcntceren totdat als het ei van
Columbus er soms een goed maal vau te
recht komt.
En met doD breeder wordenden stroom
van vrouwen, die deel nemen aan het
maatschappelijk work, neemt het getal van
die laatstcD toe, neemt het aantal, dat van
jongsaf getraind werd in de huishoudiug,
ai.
Nu is het voor een vrouw van mifdil-
matigen aanleg geen heksentoer oin op
ouderen leeftijd do huishouding te leeccn
toch blijft het mecrendeel van haar, hoe
ook thuis op eenig ander gebied, tet d<?
unskilled labourers in do keuken bchooren.
Vergemakkelijking van de werkza .nihe
den, door do handen ineen to legg'n zal
dus dezen vrouwen, wier capaciteiten haar
tot ander werk in staat stellen, ten goede
komen. En ook niet weinig de huisgïüuo-
ten van die vrouwen. Dio hebben cr wel
veel aan, dat de huisvrouw zich in de mu
ziek heeft gespecialiseerd, maar toch nog
meer, als de godin van het huis met een
huishoudschool-diploma in do practijk weet
om to gaan.
Andcro vrouwen zullen zich met hand en
tand tegen het deelnemen aan zoo'n ge
meenschappelijke keuken verzetten.
Voor haar is het koken eon van do pret
tigste bezigheden, dat bovendien een. aan
genaam besef van verantwoordelijkheid en
onmisbaarheid verwekt, en niet dan met
den grootsten tegenzin zouden ze zich dal
been uit den schotel van haar werkzaam
heden zien gerukt.
Voor een andere categorie weer is hot ke
ken een zoo intcgrcerend deel van har.r-zd-
vo geworden, dat het ongeveer gelijk zou
staan met haar huwelijkstrouw uit het even
wicht te willen lichton. Dan Eijn er ook lo-
vens, waarvoor het koken icdcrcn dag weer
aan de topic of the day is, do puzzle, dio
ioderen dag met behulp van dienstbode»
groentenboer en slager moeitevol wordt
opgelost; voor haar is het werk 1".": meer
dan noodig, dat een frisschc wind door do
duffe levens blaast, dat co eens tijd krijgen
voor allerlei, waar nu tijd en lust voor
ontbreekt.
Ook man non-tegenstanders zijn cr ga-
nocg, dio zich een echrikboeld voor oogon
halen van vleesch mot uion gebraden, van
kloine toevalligheden c!i© ze net niet lusten
voor wie het eigen kooksel uit het eigen
huis een bijzondere charme heeft.
En toegegeven mo.t wordon dht het niet
aesthetisch is, procics te weten wat een
heelo buurt des middags heeft gegeten, liet
is ccn stap wocr nador tot de eenvormig
heid die Eet loven hoe langer hoe meor
gaat kenmerkenmaar acsthetiscb is het
ook niet dat allo homes door kool lucht
worden ontwijd cn dat ieder huis icdcren
dag den rompslomp van ccd klein restau
rant ondergaat.
Dan verdient het toch bazijden, moeite,
tijd cn personeel besparing ook ora dia
reden overweging dat do uniforme of me
kaar niet zeer outloopcnd© beurzon samen
scholen, tot verkrijg/mg van con unifor
men middag pot, tofc ccn gcaucenschnppc-
lijke keuken, zooals die in Amsterdam
en Rotterdam al bestaat.
DE H.
Leiden, 9 Februari.
Zooals men weet, is hier tor stodo onlangs
opgericht een afdeeling Leiden en Omstre
ken van de Nederlandsche Verecniging
,,Onza Vloot.'* De Lcidsohe afdeeling is er
cn thans worden cr pogingen aangewend,
om ook dio van do Omstreken tot stand te
brengen, tot medewerking waarvan do bur
gemeesters der naastbijg legen gemeenteu
Leiderdorp, Ocgstgeest, Zocterwoude, Voov
schoten cn Warmond hun welwillende tus-
Bchenkomst hebben toegezegd. Aan do in
gezetenen dier gemeenten zijn nu circulai
res waarin doel cn strekking der Verccni-
gtng wcxrdan uiteengezet, ter intcekening
verzonden, terwijl de genoemde burgemees
ters zich bovendien bereid hebben ver
klaard nadcro inlichtingen to geven.
Het Nedcrlandsoho volk moet opnieuw
gaan gevoelen dat zijn toekomst ligt op dc
zeo en nergens anders cn dat onze vloot
moet zorgen dio toekomst to beschermen,
haar voor te bereiden, haar mogelijk te
maken.
Met vertrouwen wordt dan ook ccn be
roep op aller medowerking gedaan tot ver
sterking van het ledental der afoVeJing.
Do jaarlijksche contributie is gesteld op
zoo'n matig bedrag, opdat zoor veel Ne
derlanders, van welken stand ook, in do
gelegenheid kunnen gesteld worden om
moe to werken tot dit werkelijk n a t i o-
o al o doel.
Het elfdo Ncdcrlandsch Natuur- en
Geneeskundig Congres, dat \an 4 tot 7
April te Leiden gehouden wordt, zal van
verschillende feestelijkheden vergezeld ziju.'
Donderdag 4 April zal liet Congres offi-
eicel ten Stadhuizo ontvangen wordon.
Des middags heeft de openingsvergadov
ring, in de Stadsgehoorzaal, plaats, welke
waarschijnlijk door Z. K. II. don Prius
dor Nederlanden bijgewoond wordt. Des
avonds te negen uren wordt het Congres
door do Rcgelings commissio ontvangen ia
de gereserveerde benedenzalen van den
Vergulden Turk".
Vrijdag- en Zaterdagmorgen hebben do
acetie-vcrgaderingeu plaats De Vrijdagmid
dag is bestemd voor bezoek aan musea, fa
brieken, het gemeentelL'k slachthuis, enz.
Vrijdagavond opera voorstelling in den
Schouwburg door het gezelschap van do
Fransche Opera uit Den Ilang, uitsluitend
voor Congresleden en genoodigden.
Zaterdagmiddag zal de sluilingsvcrtrado-
ring plaats hebben; des namiddags to zos
ureD heeft een gcmcenscbappelijko maal
tijd plaats.
Zondag 7 April excursie naar do bollon-
vclden te Lisse. Heenreis per extra trein,
aangeboden door do directie van dc H. IJ-
S.-M Terug per boot, met bezoek nnn do
Lecghwatcr. Aan boord bestaat g.legonhcid
het tweede ontbijt te gebruiken.
Gelijk reeds gemeld is, zal lor gelegen
heid van dit Congres in do Universiteits
bibliotheek en do Academie con tentoon
stelling georganiseerd worden op het ge
bied van dc geschiedenis dor Natuur- en
Geneeskunde. Deze tentoonstelling belooft
hoogst belangrijk tc worden Zij is voor
congresleden gratis toegankelijk cn zal
verder togen entree toegankelijk zijn. Eon
cat-logus is in bewerking.
Mon kan zich als lid of deelnemer voor
dit congres opgeven bij den secretaris van
het hoofdbestuur, D r. D. C o e 1 i n g h,
N i c.-W itsenkado 6, Amsterdam.
Wij verwijzen naar do advertentie van
do Maatschappij voor Toonkunst, in dab
blad voorkon.* ndo, dat Commissarissen zich
voornemen streng de nand t© houden aan
hun circulaire van* Januari 1900, zoodafc
niemand tot de concerten zal worden toe
gelaten dio niet een geldig toegangsbewijs
kan vertoonon, terwijl in het belang d«?c
controle do dameskaarten voor ieder con
cert zullen worden afgescheurd.
Word nauvankulOk reods godacht, dak
op 1 April of 1 September a. s. hot Iweelo
depot huzaron te Loidon In garnizoen zou
worden overgeplaatst naar Haarlem, thans
is officieel nnn don betrokken garnizoenscom
mandant gemeld, dat do voorgonomen ver
andering van garnizoensplaats zal plaa'8 heb
ben op den 1st en Mol a. met dien ver*
stands -dat alsdan nog een gedoelta van hek
tweede depot huzaren, sterk 1 officier, 8 onder*
officieren, 25 minderen en 58 paarden te
Leiden zal garnizoen houden tot do benoodlgdo
stallingen In Haarlora gereed zullen zijn.
Dc Bondaring, Leiden on Omstreken"
van Geref. JongeL Ver. is voornemens a. 8*
Dinsdagavond zijn laatste openbaro verga
dering to hout .n in dit seizoen. Na opening
door den voorzitter, den heer J. Zandber
gen C'zn. van ijnsburg, zullen als sprekers -
i optreden do heer Tj. Dijkstra, onderwijzer
79)
Hans Thorbeekcu was opgestaan en naar
het raam gegaan. Met het drukkende be
wustzijn van den wanhöpigon toestand der
dingen staarde hij over het lecgu markt
plein hij benijdde do vogels, welko om den
slanken toren van den ouden bum vlugen,
naar boven cn naar beneden, zooals zij
.wilden, zonder last, in-vroolijke vlucht.
O, hier was elk woord een verhaal van
pudo gesohiedc-nissenelk uur een verma
ning aan oude, altijd nog onbetaalde
6chuld. Afschuw voor zijn toestand maakte
zich van hom meester; hij wilde weg, mor
gen, vannacht, zoodra hij zich van zijn
plichten als gastheer had gekweten. Kij
wildo alles uit zijn hart rukken: de oude
6chuld en alles, wat daarmee samenhing.
Trude Knee 1 Toen do gedachte aan haar
bij hem opkwam, voelde hij plotseling, iat
het niet mogelijk was, zijn leven ooit van
do oudei schuld to bevrijden; die bield hem
vast; hij voelde de waarheid van het ge
zegde, dat do zonden der vaderen aan de
kinderen beoooht worden, al verzetten de-
zo kindoren zich ook nog zoozeer.
,,Ik kan heb niet," zeide hij luid.
Loe voegde zich bij hem:
„Waarom?" zeide hij, „kunt gij dat
mot? De mensch kan alles wat hij will"
Do stem van den jovialen man klonk
ernstig en hartelijk.
„Men moet den stier bij de horons grij-
«iPi. flaos I Zoo r
En hij maakte met zijn forsche handen
een veelbcteeüenenurï beweging.
Do aangesprokeno keek hem als wezen
loos aan: „Er is hier geen sprake van een
stier, Loe; er ia hier sprake vau eeü
meeuw 1"
Toen wist dc ander, hoe het met zijn
vriend gesteld was.
„Dat weet ik," 2eido hij en in zijn oogen
gloeido een warm vuur.
„Do oude buihond verjaagt je meeuw; ik
zeg je: urijp toe!"
En hij maakte weer dezelfde beweging
met beido armen. Toen riepen eenige ken
nissen, hem om een strijd te bealeichten,
wclké onder hen was ontstaan.
Hans Thorbeeken stond weer alleen bij
het raam, alleen met zijn gedachten, en zij
begonnen hem weer to kwellen, doelloos,
want hij weet, dat hij daar zal ophouden
te denken, waar hij begonnen is-
„Waarom ben ik niet opgeruimd? De
schuld is betaald met een grooten hoop
blank geld 1 Is zij werkelijk betaald? Wat
zeide Trude Groode? Een schuld kan
slechts met liefde betaald worden I Zeker,
met liefdel Maar ook nog met iota ao-
ders: Door straf 1"
Een koude rilling voer hem door da
leden.
En ik ben het, aan wien do zonde be
zocht wordtrk ben het, die de straf moet
dragen, ik: het derde geslacht; ik zal de
drievoudige keten door mijn geheels leven
slepen: een slecht geweten, een onbomi rei©
vrouw en bitter heimwee!
„Trude Groode I Over al het onrecht,
ovor al de oude zonde heen kan ik niet bij
je komenI Ik wil het mij voorstellen: ik
aan jo voeter^ mjjn handen in je schoot en
jo warme handen, waarnaar ik van kind
af verlangd heb, op mijn haar, en je reine,
mooie oogen in mijn oogen en geen macht
meer tusscben jou en mij, geen, alles ge
boet, begraven, begraven."
Nu klonk do dronken stem van zijn va
der in zijn oor:
„Wat, staat gij hior en haalt je muize
nissen in het hoofd? Laat de mcnschen nu
toch praten wat zij willen; alles ia im
mers betaaldik vraag jo: tweehonderd
duizend marken
Hans Thorbeeken keerde zioh niet om
het hoogroode, opgeblazen gelaat stiet
hem af en hij was bang voor de glazig©
oogen, waaruit do angst sprak.
Het waren immers toch do oogen van
zijn vader 1
„Er is niets geboet," zeide hij, met een
nog altijd afgewend' gelaat. „Wij zullen
de schuld verder dragen door ons geheels
levers Tructe Knco ©n ik."
„Waarom noemt gij die beide namen
to zarnen?"
Thorbeeken vroeg dit in doodelijkon
angst.
„Wij beiden zijn degenen, dio lijden"
„Maar, wat heeft zij te lijden met mijn,
mijn mooi gold in den zak? G, zij za'
een begeerde partij zijn I"
In do oogen van den jongen man flik
kerde het woeot; met één ruk keerde bij
zich om.
„Spreek gedn woord," bracht hij uit.
„En, opdat ik zeg, wat ik denk
Wij spreken zeker voor het laatst met el
kaargij weet wat men elkaar ;n het
landschap vertelt;, gij weet dat alles van
huis tot buis gaat; misschien nog meer dan
dat 1 Ik weet jx>k, dat gij een ellendig te
ven leidt, ellendiger dan uw kcttinghoöi
en angstiger dan een haas in dcD jacht
tijd I Ik weot, dat gij niet slapen kunt on
niet wakker zijn, en dat gij slochts dan «.cn
weinig vergeet, als gij dronken zijtl Ik
vraag u, wilt gij zoo verder leven, totdat
God u roept?"
„Gij bedoelt?" De stem klonk zoo kalm
als die van iemand, die gelaten zijn vonnis
afwacht.
Nu werd de zoon vorteederd: „Vader,
ik smeek u, wentel den last van uw ge
moed I Laat al je geld en goed hier; ga
met mij mee en begin een ander leven l
De angst om u veraohourt mij de ziel. Ik
kan dit smartelijke sterven niet langer
aanzien."
Hij had beide handen op de schouders
van zijn vader gelegd, heft was de eerste
maaL, dat zij elkaar zoo aanraakten; do
eersto maal na tien jaren. Wat de gebalde
hand van den zoon toen misdaan had, dat
maakte zij nu weer goed; zij lag fceeder en
zacht, als vol angst zioh vastklemmend, op
den schouder van den vader.
Thorbeeke>n was een stap achteruitge
gaan er ging een schok door zijn liohanm
Voelde hij, dat or nog eens geprobeer-l
werd zijn ziel to redden?
Starend keek hij in de schitterendo oogen
van zijn zoon.
Nu hoorde hij achter zich een bekend ge
luid. In de groep, waarin Loe zich bevoad,
werd een koop gesloten iemand legde be
talend de geldstukken op de tafel.
Eénkink I
Tweekink 1
DrieThorbeeken had aljn grije
hoofd tfp zijde gebogen en naar hefc tellen
on rinkelen geduisterd.
„Ik moet jo zeggen," zeido hij somber,
met knarsende tanden, „dat ik geen ziel
meer heb; dio is mij met do papieren cu
tweehonderd duizend marken ontfutseld. Ik
wil hot zoo doorzetten. Doo jo ztlven geen
verwijten, het ia alleen mijn zaak."
Met wankelende, zwaro voetstappen begaf
hij zich n%ar den achtergrond der kamer.
Men ging tamelijk zw^gend aan tafel;
maar het smakelijk toebereide eten, do
goede wijn, t ©nevens eenigo anekdoten,
welko Loe ten beste gaf, brachten bij hot
meerendoel der gasten een vroolijkc stem
ming teweeg. Zooals het dan zoo gaat,
eerst wil men tot eiken prijs vroolijk zijn
en zich amuseeren. Vervolgens, als men
dat bepaald wil, gelukt het ook. In de
plaats van do kunstmatige opwinding kwam
do ongedwongen vroolijkheid. De damca
deden behoorlijk het har©.
Hoe het gekomen was, men noemt heb
immers toeval Christiaan Möllcr was
do tafelbuur van Thorbeeken. In het eerst
hield dezo zich kalm; hij staarde, in zich-
zelvon gekeerd, met oogen zonder uitdruk
king op zijn bord.
Toen men ongeveer een halfuur nan ta<
fel had gezeteö, begon hij den wijn aan to
spreken; de vrecselijke agitatie, waarin hij
zich bevond, scheen het hare to doen, hob
duurdo ton minste niet lang of hij bevond
zich in een stemming, waarin hij alle
égards voor zijn omgeving liet varen.
Gelukkig waren zijn naaste buren in eco
3ruk gesprek gewikkeld met degenen, die
meer in het midden van. de tafel zaten
zoodat Thorbeekens woorden,' vooral wijt
hij zo bijna onverstaanbaar uitstiet, nielj
begfepen werden.
(Wordt vervolgd).