Kleine oorzaken, groote gevolgen. Alle goederen wagens van het Staatsspoor rijn aangespannen en nu wordt ©r opge laden van belang. Tien duizend kilogrammen op iederen wagen Pakt maar aan, jongens 1 Wagens vaD het Centraalspoor aange haakt Vooruit maar, mannen 1 Ooster- en Hollanösche Spoor 1 Vracht wagens, alsjeblieft 1 Zoo al aanhakende en vastsjorrend© ra ken we eindelijk klaar. En daar staat eindelijk bet bedrag der Staatsschuld in zilver - p den spoorweg! Komt nu eens meewandelen langs den trein Goed tellen, hoor! Eeu, twee, dne, 43, 100, 600, 1000, 1500, 1400, 1600; gelukkitr, we zajn er 1 Maar zestienhonderd wagens staan daar ©lk beladen met twintig duizend pond zilver. Wel verbazend, wat een trein 11 Meer dan de geheele spoorlijd van Lei den naar Den Haag is er mee bezet. Leeuwen in Oost-Afrika. Over de leeuwen plaag in Britech-Oost- Afrika doet eeD kenDer van het land in een Engelsch blad belangwekkend© mededee- lingen. Het schijnt inderdaad, dat met den toe- nemeDdöD j&agjust der Europeanen het getal gevaarlijke rooMieren afneemt en een groot deel van hen door hot bouwen van huizen en Het toenemend verkeer naar meer afgelegen streken verjaagd wordt Toch Is het gevaar nog niet geweken, en een reeks vaD eigenschappen r.aken den leeuw tot een tegonstandcrï wions b-teekenis niet te onderschatten is. ZonderlTng, dat in Euro pa de ineeniig heersebt, dat de leeuw al- ïeeD des nachts zijn schuilplaats verlaat. Dat is niet juist, alleen in streken, waar door toenemende vestiging de dieren in hun schuilhoeken teruggedrongen zijn, vermij den de leeuwen het open veld. Bij natuur lijke verhoudingen evenwel verlaten zij het Het zeer dikwijls ook overdag, en a's zij een keer mcnscbenbloed geproefd hebben, is de vrees voor de nal>ijh«'id vaD menechelijke nederzettingen verdwenen Bij den aanleg van deD Oeganda-spoorweg werden vele leeuwen me nsc hen eters" en bleven in de nabijheid der koekampen. Zeer groote schade richtte een leeuw aan, 'die bet kamp van Kiman, bij Sultan Ha moud, langen tijd sneht. Er wordt verteld dat de koelies ten 6lotte niet meer waren te bewegen, te gaan slapen, voordat zij een ontzettend geschreeuw gehoord haddon en daardoor wisten, dat het eest zijn nach telijk offer gehaald had Ryal, de inspec teur-generaal dpr spoorwegpolitie, bleef op zekeren nacht met. twee vrienden wak ker, in de hoop, den leeuw voor den loop te krijgen. Na middernacht overviel ver moeidheid bet drietal eD zij vielen in slaap Alleen de vensters waren open gebleven Tegen twee uur bad Ryal zijn slaap met den dood betaald. D© leeuw was gekomen en had don inspecteur-generaal wegge sleept. Deze menecbonetcnde leeuwen werden ten slotte een zóó groot gevaar voor deD spoorwegaanleg, dat het spoorwugbe- stuur een premie van honderd ropijon voor het dooden van eiken leeuw nit'o^fd^. T n werden in don loop van twee jaar meer dan zestig leeuwen neerge.eld. .Leo ua- tuurlijken bondgenoot tegen zijn vijanden vindt do leeuw id zijn vermogen om onop gemerkt te blijven. De kleur van zijn huid komt geheel overeen met het matte bruin van bet boschgras. De schrijver van bot artikel vertelt vor der, hoe hij op zekeren dag een leeuw zag, du- in het gras zijn prooi, eeD zebra, ver orberde ,1v©d oogmblik", schrijft; hij, dwaalde mijn blik naar een troep hyena» die eerbiedig het oogomblik verbeidden, waarop de rest van do prooi haar ten deel z<>u vallen Toen ik weer naar deD zebra keek, was do leeuw verdwenen. D© leeuw lag ongeveer dertig meter van mij af; om mij heeD Diets dan het bruine, korte rras. Ik zocht naar oneffenheden van den bodem' daar zag ft eeD gras' mdel, dio boven de andere uitstak, en zoo talmde ik daarop te schieten. Eindelijk besloot ik tocb te schieten eD nief het geweer op Op hetzelfde oogen- blik zwam er beweging id het gras en do leeuw rende weg in het dichte struikge was. Maar het staat geenszins zoo, dat de leeuw altijd voor den menscb vlucht. Wel be proeft h.ij in de meeste gevallen een schuil plaats te vinden, van waar hij zich, indien hij is verwoud, met voordeel kan verdedi gen Maar als het geval wil, dat meD bet dier op open terrein ontmoet, gaat bij ook bij de zwaarste verwondingen tot den aan val over Er zijn tal vaD voorbeelden, waar bij menschen op dio wijze gedood werden. SPUW VISITES. Op het platteland vaD Twente is thans nog een oud gebruik in eero, dat dagteekent uit deD tijd, toen de vla-scultuur in dia Btreek uog algemeen was. Wij bcdoeleD de zoogenaamde spinvisites- Van deD Zondag Qa Driekoningen tot do Vasten houdt de bevolking vaD het platte land in Twente nog hier en daar die $si- tea In de 17de, 18de en ook nog in de 19de eeuw werd in TweDte naast de gowona producten ook vlas verbouwd. De vlasoogst weid tot den herfst- en wintertijd rpgebor- gen, om dan, wanneer de drukste bezighe den voor deD landman waren afgeloopen, weder voor den dag te worden gehaald, om gesponnen te worden. Bij dat spinDon bo den buurvi ouwen eD meisjes eD familiele den elkaar vaak de behulpzame hand. Het spinneD met. het thans bijna geheel in oDbruik geraakte spinnewiel was het werk der vrouwen en meisjes, terwijl do mannen en jongelui dee avonds hot gespon nen garen moesten haspelenmet een has pel het garen op klossen winden. We be grijpen, dat deze bezigheid niet zonder on- dei linge pret en het gebruiken vod enkele versnaperingen voorbijging. Een eigenaar digheid bij deze spinavonden was zeer ze ker, dat den „spinners" en „spinsters" ,,het spit gebracht werd." Een jonge man uit de buurt maakte een houten kruis co wierp dit des avonds eensklaps achter ie deur heen bij den boer, Waar „gesponnen" werd onder den uitroep: „Hier hè j' 't spit, now moj mer zeen, ,,fc gebroad" (den brenger vaD het spit) te vangen." Gelukte het, den waaghals te vatten, dan werd hij flink met roet ingesmeerd, om daarna met een doornat pak naar buis te worden gestuurd. Maanden en maanden lang was de „vermetele" dan Dog de spot der gtiiecle bui-ro Ontsnapt© hij echter, daD zou hij zich wel wachten j gaan ver tellen, dat hij bet spit had gebracht, want hij kon er van verzekerd zijn, dat men hem, indien men zijn „bandietenstreek" wist, vroeg of laat wel weer een kool zou stoven. Met de afneming vaD den verbouw van vlas zijn ook de echte „spinmalen" geheel verdwenen, doch de spinvisites zijn tot den dag van heden in zwang gebleven, hier en da-ir meer „ontaard" in samenkomsten van jongelui van beider geslacht. Ook het „spit" in den vorm van eeD dood© kat en dergelijke minder pr-ftige cadeaus wordt nog niet vergeten. Het spinnewiel met den haspel ontbreekt echter ton eenenmalo op die partijtjes, doch heeft thans een eere-, plaats gekregen in de Oudheidkamers van Twente. LANGE NAGELS. In een Duitscb blad, dat zich de bevor dering der volksgezondheid ten doel stelt, lezen wij: In zekere kringen, dio naar het heet de mode aangeven, is het gebruik, of liever misbruik geworden, lange nagels te dragen, en is en apart beroep gevormd, waarbij men zich bezig houdt met de stelsel mati ge verzorging van doze lange nagels. Zoo wel van een hygiënisch als van een ©es thetisch Btandpunt, moet beslist tegen deze gewoonte stelling wordeD genomen, en zelfs de welverzorgde nagel vaD een mooie vrouwenhand kan niet werkelijk mooi ge noemd worden, als Lij lang is, want hij herinnert onwillekeurig aan de klauwen van bet dier. Velen echter verstaan niet eens de kuDst, deD lang gegroeiden nagel echooD te houden, en daD is bet kiod van zulk eeD hand afschuwelijk. Intusscben, ook bij de grootste reinheiJ is het onver mijdelijk, dat de lange, spitse nagel klein© handwonden veroorzaakt, eo daar boven dien de uiterlijke reinheid niet dezelfde is als de onzichtbare hygiënische, onder den. schoonen nagel toch ziektekiemen zichj kunnen bevinden, voegt de nagel bij de ver wondingen zeer dikwijls een infectie. Derge- lijke verwondingen kunneD ook anderen loegebracht worden, en gevaarlijk zijn in dit opzicht de moeders, die lang© nagels dragen, voor haar kinderen, met wie zij dik wijl# en in Dauw© aanraking komen. De nagel moet dus altijd kort gedragen wor- den en onmiddellijk boven deD vingertop eindigen, da-r hij hoofdzakelijk alleen ben doel heeft, dezen top te beschermen. Met nam© mogen ziekenverpleegsters nooit lan ge nagels hebben. In Jnli 1690 vaardigde het bestuur der stad Haarlem eeD keur uit, waarin den mannelijken ingezetenen, ter voorkoming van braod, verboden werd, langs den open baren weg een pijp tabak te rooken zoo mede op govaarlijke plaatsen binnenshuis en in alle vervoermiddelen. (Wagens, sle den, schuiten, schepen). Elke overtreding in dezen zou voor de 1ste maal met 6 glc}. boet© wordeD gestraft. Men stoorde zich te Haarlem bitter wei nig aan die politie-order, maar bleef trouw rocken. Dat ging zoo, een enkel© bekeuring uit gezonderd, ruim vior maandeD goed. Toen besloot de schout Adriaan Bakker, met handhaving van de order en de inning der boeten speciaal belast, eens door t© tasten, en hij behoefde waarlijk niet lang te zoe ken. I In den namiddag van 23 October kwam hij op de straat een jongmensch tegen, di© er dapper op los rookte ©n ten overvloede* hem Dog triomfantel.„K in het gelaat keek. Bakker hield den knaap aan, rukte ucm de pijp uit den mond en eischte de gesteld© boete. Toon de jongeling die niet kon of niet wilde betalen, rukte hij hem de klce- ren vaD het lijf en Lam die alvast als on derpand mee. V Dat was te veel voor de omstanders, die het t toneeltje hadden bijgewoond. Zij dwongen den schout den knaap zijn klee- ren terug te geven. Daarmede was evenwel de zaak nog niet uit. Het oploopje groeide tot een formeel oproer aan en de woningeD van den schout en van verschillen de overheidspersonen moesten bet ODtgclden. De schutterij, in het geweer geroepen, was niet bij machte den storm te keeron,. Eerst aan een regiment voetknechten, 700 man sterk, en een afdeeling ruiterij gelukt© het, in vereenigd optreden op 26 October de schrik onder de oproermakers te bren gen. Twee der belhamels ondergingen op het schavot een geeeeling en een twaalftal an dere deelnemers werd tot langdurig© ge; vangenisstraf verwezen. STOFGOUD. Goed© raad is *16 de regenhoe zachter hij valt, des te danger blijft hij op, des te dieper zinkt hij in den geest. Coleridge, "Wapens zijn ongel ukswerktuigen. Ooster&ohe Spreuk Met bet ophouden van den strijd komt het ophouden van de smart. Oud© Wijsheid,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1907 | | pagina 13