Buitengewone 1'itwkoop Brandhout Mésalliance. De Effecten- en Wisselbank, Groote Openb. Vergadering BLA^OKhEUÏS Co., Ijéanilelareii, Photographic BONüENMR, PIANO-AVOND TRIO THAIS In uw bloed ontbreken bestand- deelen. STADSGEHOORZAAL, Leidsche Schouwburg. S? ieps verplaatsing der zaak C. Th. BREEBAART, Stads-fjehoorzaai. Abram de iülinter L,, LEIDSCH DAGBLAD, DONDERDAG 6 DECEMBER. - TWEEDE BLAD. Rubriek voor de Jeugd. Peda's kastijding. Alles per fiesch. Vraagt volledige prijscourant. Telefoon No. 308. Portretten in alle procédés. Specialiteit in vergrootingen. den HeerS. VAM GRONINGEN. Entree 1.25 S@c.-Oem. AHb.-Partij. Spreker: IHr. Ma HEÜOELS^ „He Sociaal-Democratie eu de Timmerlieden-Staking". van all© ©oerles'©», w. o. Strenghoit's mr- Elite- "W4 Specialiteiten-Gezelschap. „11 mi. timis". Schitterende Specialiteiten. Mevr. LODISEHblJERMANS. Lydia and Albino. Tfoe Texas Sasn. No. 14353. Auno l9CC. De gordijnen wartfn neergelaten in de ka mer, waar Didi's bedje stond en alles duid de aan, dat Didi ooest gaan alapen; maar Didi 2elf stond overeind aan de witte, ijze ren staven vastgeklemd en blikte om zich heen met grootc, wijd geopende oogen. Het was een groote 2aak baar tot Blapen lo bewegen. Mevrouw Rawson keek haar dochfcorija Terwijtend aan. Eiken avond als zij de kleine witte gedaante ter ruste legde, koes terde zij opnieuw de hoop, dat de jonge dame oindelijk verstandig zou worden en eiken avond stelde Didi haar teleur. Het uurtje van naar bed gaan was haar uur van rebellie. En zonder, dat zij er eenig ver moeden van koesterde, naderde'al meer en meer het groote oogenblik, waarop zij voor het eerst kennis zou maken mot de roede. Na wekenlang geduld met haar te hebben geoefend, had de familieraad besloten tot dit smartelijke middel. Didi was op dat ocgenblik niet binnen geweest, dat sprak vanzelf; want zoodra zij zicb vertoonde, fwas er niemand meer, clio aan strenge maatregelen dacht. Zij was nu twee en twintig maanden oud en meestal heel zoet. Zij had goudblonde krullen en lichtblauwe oogen. Zij kon ook reeds zeggen wat zij heb ben wilde; maar nu en dan verstond men haar niet, wat aan haar toehoorders lag en liaar ouders zagen in, dat men thans met haar opvocdiDg moest beginnen. Juist op den avond voor den dag der kastijding had mevrouw Rawson baar naast zicb staan (want Didi verkoos niet tc knielen), en haar na doen zeggen: ,,lk leg mij nu tér ruste neer, ,,Waak voor mij, ol Lieve Heerl" Zij deed dit prachtig voor een eerste maal, doch tot liggen kwam het een uur lang niet. De dag der kastijding begon niet vroolijk. Toen Didi om zeven uren ontwaakte, viel de regen bij stroomen neer en zij kroep weer tegen de tralies harer witte kooi en riep ^an lem. - Di? moeder werd door dat woord gewekt en ging overeind in bed zitten, om na te denken. „Lom'» was een nieuw woord cn Hebreeuwsch voor haar; maar wat het ook zijn mocht, Didi wilde ,,lem" hebben. Me vrouw Rawson dacht tc vergeefs na wat het toch beteckenen kon en maakte eindelijk haar man wakker, om Cr hem over te raadplegen. Ook hij zette zich overeind on Didi keck hem vol verwachting aan. ,,Lem, Dicii", vroeg hij cn zij glimlachte vol vreugde. „Papa, lcmherhaalde zij, ,,lem, „lem 1" Hij noemde haar van allerlei op: ctèn, drinken, speelgoed. Maar zij schudde het hoofdje' en herhaalde: „Leml'' „Ik geef het opl" zeide hij ten slotte, „misschien is het iets, dat haar grootpapa haar heeft geleerd. Ga naar grootpapa, Di di, cn vraag hem om lem 1 Hij tilde haar uit het bedje dn zij trippel de de deur uit. Men hoorde haar om „lem" vragen aan de deur van haar grootvader en ook zijn antwoord was: „Lem, schotje? Wat is dat? zeg het nog eens Niemand kende het geheimzinnig^ woord, niet eens oom Edward, die bij haar ouders logeerde, en zij wilde toch volstrekt „lem" hebben. Heel den dag liep zij troosteloos door het huis en kwam het dan vreder aan haar moe der vragen. Zij weigerde met haar pop td spelen of prentjes te kijken of een oogen- blik stil te zijn. Om twaalf uren had haar moeder hoofdpijn en nu stond zij haar dochtertje verwijtend aan te zien. Didi had het geheimzinnige woord minstens duizend maal herhaald en stond nog altijd om „lem'' te vragen. Tot groote verlichting van mevrouw Rawson hoordo zij haar man thuis komen. Hij was druipnat en stond zich in do gang van zijn doorweekten hoed en regenjas te ontdoen, toen hij zijn vrouw hoorde roepen: „John, kom toch eens hier en zie of je iets met Edith kunt beginnen. Zij heeft mij half dood geplaagd met haar lem I'' De heer des huizes had zich veel liever in droge kleeren gestoken en wat uitgerust in een gcmakkelijkcn stoel van den storm, waartegen hij gekampt had, maar ging ge dwee naai- boven. „Ik weet niet wat to doen," snikte Didi's moeder, „zij wil niet gaan slapela en is den heelen dag vorschrikkelijk geweest. Mijn ze nuwen zijn er geheel van streek door-" Mijnheer Rawson fronste do wenkbrau wen, maar Didi keek hem allerliefst aan: „Papa, lem", zeide zij. „Neenl" antwoordde hij, „geen lem, Di di. Wees zoet cn ga slapen als een lief kind." Hij schudde haar kussens eens op, bracht de lakens Cn dekentjes in orde eu legde haar neer, waarna hij haar toedekte- Glimlachend liet zij hem begaan, gaf hem een kus en hij sloop zachtjes de kamer uit met de zoete overtuiging, dat mannen veel beter met kinderen wisten om te gaan dan vrouwen. „Papa, lem I" riep Didi's helder stem metje, bij wijze van onttoovering. Hij snelde terug. Zij stond weer- „Papa, lem I" smeekte zij. „Didi" sprak hij, met een haar onbeken den klank in do sh?ra, „als jo niet gaat slapen krijg je klappen Hij ging daarop naar beneden, want de etensbel had inmiddels geluid. Maar niemand had veel eetlust toen nien van de bedreiging hoorde, al verklaarde com Edward ook, dat klappen hem in zijn jtrugd verbazend veel goed hadden gedaan. Na tafel ging de moeder eens heel zachtjes kijken. Mijnheer Rawson volgde haar. En helaas 1 helaasDidi stond weer aan het voeteneind en rie^D: „Mama lem! Mama leml" „Ga naar beneden, Mary", zeide do vader tot zijn vrouw, het moet nu of nimmer ge schieden Zij smeekte aan zijn oor toch niet te hard te slaan en verwijderde zich schreiend. Hij trad nader. „Didi", zeide hij op schorren toon, „je b<?nt stout geweest, maar nog voor het laatst geef ik je een kans. Wil jo nu zoet gaan liggen Blapenï" „Papa, lem," sprak zij, ongeduldig. Hij klomdo do lippen opeen, legde haar met het gezichtje voorover op het kussen en Mijnheer Rawson verliet eindelijk het ver trek en vond op het portaal moeder, groot vader en oom staan, die de ooren toegestopt hielden. Hij wisclitc zijn voorhoofd af. „Papa, kus!'' smeekte een kinderstem metje. Allen stormden binnen om haar te omhelzen. De moeder nam haar op den schoot en toen Didi's snikken eindelijk be daard was zeide zij: „Kom nu, mijn lieveling. Wij moeten nog samen bidden. Mama vergat dat: „Ik leg mij nu „Lemherhaalde Didi in de handjes klappend. En opeens weerklonk uit aller mond een en dezelfde kreet: „Lem I Dat was het.' „Arme Baby!' snikte de moeder. „Klap pen te hebben gekregen, omdat zij bidden wilde „Bij Joris!" riep oom Edward. „Spreek mij nooit meer van martelarenZij over treft ze allen 1" GEEN HA.TTT. KEN KLEINE DORPSVERTELLING. Maar zij ontdekte niets in do ledige, hol le ruimte. Toen hing zij teleurgesteld het instrument weer aan den spijkcflr, zo *«.'ab de snaren door den ploteelingen schok be gonnen te trillen en geluid te geven. Sascha schrok er goweldig van en keek angstig toe, of zij ooms dierbaarste klein ood ook wellicht met haar onbedreven han den kon beechadigd hebben, en rij was eerst weer gerust, toeD zij or hem den volgendeu avond als gewoonlijk op hoordo spelen. Een half jaar was er sedert den dood harcr moeder verloopen, toen de boer op een Zondagmorgen Sascha bij zich riep. Voor hem op tafel lag ecD klein zwart boekje. „Sascha," begon hij, „wij zijn tevreden over u cn gij kunt voortaan bij ons blij ven. Wanneer gij eenmaal uw belijdenis gedaan hebt, dan zult gij ook Joon bij ons krijgen en kunt gij af en toe eens een som nietje voor uw uitzet wegleggen. Kijk eens, hier heeft oom op mijn verzoek een spaar bankboekje voor u in orde gemaakt, daar staat uw kleine bezitting reeds in opge schreven. Uw huisje is verkocht, met alles wat er in was, en de oplreflgst is hier als kapitaal ingeschreven." 'Sascha staarde hem als verbijsterd met haar groote, woeste oogen aan. „Ons huisje, verkocht? Mocht gij dat doen, zonder dat ik het wist?" „Verkooht," herhaalde do boer met be redeneerde kalmte cn beslistheid, zich min of meer verlustigend in het schouwspel, dat het opgewonden kind hem verschafte, „verkocht aan Frits Riemer, dio met St— Jan bruiloft houdt." „En het spinnewiel? en de glazen? en het takjo rozemarijn?" stamelde Sa scha in toenemenden angst. „Is tegelijk met al het andore verkocht; wat zoudt gij ook met den ouden rommel doen? Ik zal wel wat beters voor u koo- pen, als ge eenmaal gaat trouwen 1" Maar nu vloog öascha meer dan zij ging do kamer uit; zij wierp do deur achter zich in het slot en rondo, zoo gezwind als haar voeten haar slechts dragen wilden, naar het benedendorp en het oude kluisjo. Ademloos kwam zij het kamertje binnen stormen, waar Frits Riemer juist in stilte zijn ochtendgebed deed. „Het spinnewiel en de klossen zijn niet van u, Frits!" riep zij hem toe, „en do glazen ook niet: dat is alles van mijn moeder zaliger en behoort mijcn do rozemarijn, o, Frits, dien hebt ge misschien wel met het vuil wegge veegd!" En woest snikkend wierp zij zich op den grond, juist op de plek, .waar de lijkkist barer moeder gestaan en later hot verdroogde rozemarijntakje gelegcD had. Flits Riemer wist niet zoo dadelijk, wat hij eigenlijk met het onhandelbare meisje beginnen moest, cn deed daardoor juist het allerbeste, wat hij doen kon: hij liet haar tijd om tot bedaren to komen. Daarna nam hij haar bij de hand cn bracht hij haar be hoedzaam, ongeveer zooals men een krank zinnige behandel L, dien men niet recht ver trouwen kan cn bij wien men telkens weer een nieuwen aanval to vrcezen heeft, weder bij den groothoer terug, die juist zijn kerkjas uit do kast te voorschijn haaide. Met een gevoel van verlichting leverde Frits het nog over al baar leden bevende kind weder aan hem af cn verhaal do liij, zelf nog niet volkomen bedaard, met welk een net- tigheid Sascha bij hem binnen was koincn stormen. „Verdiend hebt gij het wel niet met uw woeste cn onhandelbare manieren, meisje, maar omdat gij een arm weeskind zijt met wie ik medelijden heb, zal ik u de klossen en het spinnewiel uwer moeder ten geschenke geven. Dezen namiddag za! ik ze u zenden; en ik wcnscli u daarbij een stillen, zachtmocdigen geest toe, zooals het voor meisjes betaamt!" Daarop ging Frits Riemer weer heen, en ook dc grootbocr stapte nadat hij nog een ernstig bestraffonden blik naar Sa- scha geslingerd had eerbiedig met de j grootboerin ter kerke. Sascha verborg ziek met haar hartzeer diep achter in een schuur waar niemand haar vond cn waar zij toi don avond bleef. En dien eigen middag reeda wist het heelo dorp, dat het ondank* bare Zigeunerkind lianr goedhartigoa pleegvader zulk een schande had oange daan en zich zoo heftig en ongemanierd tegen den stillen Frits Riemer gedragen had. „Het is dan ook op cn top een vcïwi. wilderd schepsel, zonder hart of gevoel i*A zeiden dc menschen. Het scheen alsof F rite Riemera wensch aan Sascha in vervulling zou komen: zij was ïnstiger en handolbaarder geworden* Hcur haar hing niet meer zoo verward om haar slapen, want zij droeg het nu in cea lange, zwarte vlecht om haar hoofd gewon den, en zij keek ook niet meer zoo bru« taal uit haar oogen als vroeger. Vooral su dert zij onderricht in de Christelijke leer genoot, was haar gehcele voorkomen mer kelijk zachter geworden, zonder dat zij daarom iets van haar eenzelvigheid had op*, gegeven. Sascha was cn bleef altijd oen eenzame in het dorp, cn dat vond icdcrcon dan ook volkomen natuurlijk: zij had im mers geen hart? Naar het vioolspel van oom George luis* terde zij echter nog altijd even gaarne als vroeger, cn zij gevoelde zich daarbij dik* wijls nog plechtiger gestemd dan in do kerk, wanneer uit zijn kamer de langgercitlo innigo to non door de avondlucht naar buiten zweefden, als een liod zonder taai cn zonder woorden. Nu begreep zij hot, reeds of had zij cr althans een schemer achtig vermoeden van wat de predikant bedoeld had toen hij destijds zeido, dat oom zijn gohcelo hart in do viool gelegd had. Eigenlijk gcloofdo zij door dien oom voor dc corsto maal van haar leven to be grijpen, .wat dat buitengewone raadscL achtigo woord „hart" beduidde, lletzeifda dat uit zijn wceke, melodieuse vioolstreken klonk, straalde ook uit zijn goede, blauwo oogen cn sprak ook uit zijn zachte, wellui dende slem, wanneer hij wat echter ovc* het geheel slechts zeer' zelden gobeurdo - dc lippen tot ccn kort woord opende. Sa scha had voor oom George alles wiïloA doen, wat zij maar kon; doch juist hij stelde haar do minste eischen on liet haal nooit voor zijn bediening loopen en draven,, zooals al de anderen in huis vaak deden. i Ja, sinds zij zich betamelijker gedroeg on beur haar nctje6 cn glad geschoidon droeg, zooals de andere meisjes van haar leeftijd, had hij haar nooit weder vriendelijk mot' I do hand over het hoofd gestreeld, zooals hij vroeger dikwijls placht to doen. En dat deed haar leed: want zoover zij wist, liad zij hem toch nooit door iets gekrenkt. Zoo naderde de dag harcr kerkelijke aanneming. Velo gedachten gingen er haar, van to voron door hot hoofd en te midden van al die overpeinzingen kwam zij tot hot^ besluit, den grootboer cn dc boerin dank te zeggen voor alles, wat zij aan haar ge daan hadden Zij hadden liet loch good Leiden, Breestraat 34, Bordeaux. 0.65 tot Port 1. Slierry 0.90 flladeira !•- i T&lefoonn. 568. 5.i Bourgogne 0.85 tot f 3.75 «.75 Malaga. „1.25 „«.«5 1.95 I Hijnwijn 0.75 t, 1.75 1.75 I Jloezelw ijs» 0.95 1.80 •fipotliefeersöijk 27. G-erenommeerd Atelier. Lijsten-, P.aal- en Kunsthandei. 1305 24 Aanbevelend, WILLEM BQN&ENAAR. Wie gevoelt zich moe? Wie Is zenuwachtig? Wie heeft P«jn in den rug? Wie Ifjdt nan Iniin- enza? Wiens bloed niet alle gezonde bemtamddeelen bevat, Cr uy den wijn l>e Haas voe^l die toe. Gebruikt dio dus en volgt den leefregel toe, en hot resultaat is heerlijk. bestaat uitCruyden van BOEREAAYE getrokken op boeten Wijn. Moet ge veel hoesten, kunt ge daardoor met slapen, geelt ge veel op, neemt dan dezen Wijn met ei vermengd, en ge zult genezeu. Prijs per groote flesch 1.05, kleine 0.65. Te verkrijgen by J. H. DIJKHUIS, REIJST KRAK, KRUISINGA, Leidon, Wed HANSsEN, Lisse, VAROSSIEAU Zn., Alfen, D. A. LüSCHEN, Noordsvyk-Bmnen, DUYSTER, Drogist, Noordwjjk, B. P. BLOOT, Prinsenstraat, Katwyk aan-Zee, J. R. SCHOUTEN, Oudshoorn. 1181 40 Borstcruydenwijn Be Maas te kcop, op 't Bouwterrein aan de Brugstraat. 3020 O KLIilXË ZAAL. Vrijdag 1 December 19u6,8 uren. TE GEVEN DOOR PROGUAHlIt: Douze grandos Etudes op. 10 Chopin; Douzo Etudes op. 25 Chopin; Thöme et variations 8. van Groningen; Auf dem Wasser zusingenScHUBiiBT Liszt; Soiróes de Vionne; Annóes da Pélerinage, Italië, Liszt. Ibach "Vleugel uit het magazijn van do firma C. C. BENOER. Kaai ton en plaatsbespreking bfj den Hcor J. M. EQGEKS en op den Con certavond aan de Zaal. 2D11 28 lie! Roüerdamsch Tooneelgezelscjap van den Bruoien Schouwburg. JVir. r. J>. VAN KVSUUN. Maandag 10 December, lialfacht (5de Abonnoment8-Voor8telling). Tooneelapel In 3 bedrijven van J. B. SCHUIL, schrijver van ,G e<le b a lloteerd' Hoofdrollen: Movrouw ALIDA TABTAED - KLEIN, Mevrouw M. VAN EYSJDEN-UNK, Mo vrouw KLEI', de H.H. HENNil POOLMAN, F. TAHTALO, ALEX. FAA8SEN, G. VBOLIK, enz. Qowone prijzen. Plaatebespreking van af Woonsdng 10 uren bij Mej. ANDREAE, Korte Maro 80; Zaterdag en Maandag 10 2 uren aan don Schouwburg. 2976 31 's-Gravenhage. Lange Poten 41. Tol. Intoro. 3490. LEIOEN, Breestraat 114. Tel. Interc. 574. Utrecht. Nachtegaalstraat 47. Tel. Intero. 1405. Koopt en verkoopt Effecten, Coupons en Vreemde ftiuni. Opent Rekening-Courant met renie-vergoeding. Geeft Voorschotten op Incasso's. Sluit Proiongatiën. Neemt Gelden a deposito. 2909 30 AFD LEIDEN. IN DE GROOTE STADS-GEHOORZAAL, op Dinsdag Éi December, des avonds haüfnegen. ONDERWERP: 3009 40 Entrée 5 en 10 (Jents. Debat wordt toegestaan. Arbeiders komt allen op en ::eyt liet voort! ©octant i Japonstoffen (zwart en gekleurd) Katoentjes, I Vichy's, Witte Goedei-en, Vitrages, Qames- j ondergoederen, Japonschorten, Wo.ler. Ondergoederen, Kokken, Doeken, Dekens, enz., enz. fi afen SerueSgoed. 3003 CO Mare GO, Leiden. ZONJAS 9 DECEMBER: Castvoorstelling v. Mevr. E. Poons-v. Bleue met haar komedie-acte: Schets uit hot volksleven, waarin Mevr. P00NS v. Bienk in 7 karakters zal optroden. Met overweldigend mucccs meer dan Oü-maal to Amsterdam on Rotterdam opgevoord. VOORAF: Optreden van Nedoil. Karakter-Komiek. Groot succes. Het elegantsto en sonsalioneelsle muslcale trio tor wereld. Har tnonium, Harp-virLuoot SaUomortal-draai.ndt- Violisten» Acrobaten Uollandsche Opera- en Lloder-Zangoros, Sonsationeelo luchtpotpourrl. Amoiikaansche wonderen. ENZ., ENZ. Groow eigen Orkcht. Kapelmeoster 0- v- («LhüER. Entróe: lsto Rang 2de Rang 0-50, 3do Rang 0.35. Plaat sbesproking Zondag van 12 tot 2 uren. 2995 70 Bureau heropend 7 uren. Aanvang 8 uren. Avis. Wegens ie verwachten «groote opkomst en om de ^xelligheid te vorhoogen, (ijvicns de pauze .liUifclEK iu en FOYEK.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1906 | | pagina 5