AmntiMC
Gemengd Nieuws. -
FEUILLETON.
Boor tegenspoed gelouterd.
No. 14271.
LÈIDSCH DAGBXAD7ZATERdACTSEPTEIVIBER.-i VIERDE BLAD.
(Brieven van een Leidenaar.
CXLIX.
jk heb verleden week mijn brief in da
toen gehouden. Wfe hier in de taatste weken
-tover Leidsche toestanden wil schrijven,
moet het noodwendig over den betreurens-
waardigen strijd l ebben, die er tusschcn
twee groepen van menschen, timmerlieden-
gezellen en timmerliedenpatroons reeds
iinds 28 Mei van dit jaar wordt gevoerd.
In verband daarmee en als uitvloeisel
I 'daarvan was vooral de vorig© week een tijd
,van hartstocht en opgewondenheid, waar
in heb gezag oorzaak vondimefc kr&ch^icgett
opstootjes en ordeverstoringen op te^tre-
'den.
Daarover een oordeel uit te spreken--was
een moeilijk© zaak. Werden de opstootjes
veroorzaakt door do stakers of 6tonden de
zen er buiten Was heb alleen het werk van
opgeschoten jongens of was de politie eerst
'te zwak geweest en later te hardhandig op
getreden 1 Altemaal vragen, die gedaan en
beantwoord worden al naarmate men een
kijk op de zaak had.
In berglanden kan door verschillende,
yaak kleine oorzaken een geweldige sneeuw
val ontstaan, doch als do sneeuwval er is',
,wio zal dan precies 'die oorzaak omschrij-
yen 1
Nu zou in gewone omstandigheden het
nog niet zoo'n bezwaar hebben om over een
oorzaak van dit of van dat eens* te philo-
6ofeeren ©n te red©neeren, maar de harts
tocht zat er niet alleen in bij de menschen,
volwassen of niet, die zich op de ttraafc
bewogen, maar ook.bij hen, die schijnbaar
rustig het aan de stoepen of zelfs voor de
yamen hunner woningen bespraken en er
over twisten.
De gemoederen liepen ook daarbij wel
eens warm en al naarmate in:n over de
"quaestie dacht, van economisch geloof was,
om het zoo eens uit te drukken, veroordeel
de of verdedigde men het een of het ander.
En in 'die dagen voor het Leidsche pu
bliek pp te treden, zijn meening uit to
spreken, getuigenis af t© leggen, zelfs maar
verzoenend te willen optreden, zou allicht
een tegenovergestelde uitwerking gehad
hebben als cr mee bedoeld werd.
Zulke uingen bloeden nog het best uit
zichzelf dood. Heb eenigc wat men had
kunnen zeggen zou wezen: menschen, die
er niet mee te doen hebben, blijft cr van
daan en vooral gij, ouders, zorgt er voor,
dat jullie jongen* cr niet bijkomen.
In het belang van do goede orde in do
eerste plaatö e& ©oh iti hun eigen belang;
op straat valt voor het opkomend geslacht
al zelden veel goeds te leeren, maar in zulke
troebele tijden i* het cr bepaald gevaar
lijk. Als do rivier buiten haar oevers-
treedt, steken do gevaarlijke kaaimans hun
ruggen hoven het water en bij volksoploo-
pen vertoonen dc slechte, elementen uit de
Maatschappij zich ook bij voorkeur.
Maar de kalmt© en de rust zijn gelukkig
weder teruggekeerd in de straten en in do
..gemoederen. Het verbod van samen
scholingen of bijeenkomsten van meer dan
vijf personen i* door den Burgemeester
weder ingetrokken.
De overheid, die geacht kan worden do
toestand het best te kennen, vreest dus
herhaling van het voorgevallene niet meer,
althan* in het stadium, waarin wij nu ver-
keeren niet. En inderdaad, hem die met de
burgerij en in haai' verschillende geledingen
in onze stad meeleeft, is het niet ontgaan,
dat er een andere geest wakker is gewor
den.
Men hoort niet meer zooveel uitdrukkin
gen als: ,,laat de politic er maar eens op in
hakken, of ,,de arbeiders moesten èe pa
troons dwingen tot toegeven", met r.og
zooveel daar tu&schen liggende uitspraken,
die van wrok en bitterheid getuigden en
van tweespalt, neen, Linds de schok, die er
is gegaan door de stad bij het gebeurde in
het begin der vorige week, is er in door
snede genomen een mildere geest in de
burgerij gevaren, die zich uit in verzuchtin
gen als: ,,cr moest toch een eind aan dien
onverkwikkelijken strijd komenhet heeft
nu werkelijk al veel te lang geduurd
Een enkele gebeurtènis, zooals er in dit
blad deze week nog een paar vermeld zijn,
mogen met den 'geest tfn stjijd schijnen,
ik, die nog al mei verschillende personen
omga, kan het hier in alle oprechtheid ver
klaren, <dat die enkele feiten niet* afdoen
aan de algvmeene opvatting, dat een oplos
sing van het geschil door een minnelijke
schikking verreweg te verkiezen is boven
een uitvechten tot aan het bittere einde toe.
En werpt men mij tegen: ,,nu, ja, dat heb
je misschien gehoord van menschen, die
buiten de L\«»stie etaan", dan antwoord
ik daarop, «dat eigenlijk geen enkel Lei
denaar buiten de kwestie staan kan. De
strijd raakt ons allen en wij hebben er be
lang bij, dat er vrede tusschen beide par
tijen komt, al voelen wij het niet recht
streeks in onze beurs, al behoeven wij er
oogenschijnlijk geen hand om te verdraaien,
dat de bouwvakken lijden. Het feit reeds,
dat wij naar verschillende opvattingen, die
wij van de zaak hebben, cr een twistappel
over opwerpen en ons er over verdeelen wat
misschien doo-r sommige personen, die er
voor hun doeleinden belang bij hebben nog
wordt bevorderd, bewijst reeds hoe schade
lijk langer voortduren zal werken.
Maar ik heb iook menschen gesproken,
wien de zaak van zeer nabij raakt, stakers
of uitgeslotenen zoo men wil, en timmer
lieden-patroons, en waarlijk niet maar een
enkele. En van-beid j kanten betreurde
men het zeer, dat de strijd zoo'n verloop
had genomen. Noch de patroons, noch do
worklieden hadden bij het ontstaan van
net geschil gedach. en kunnen denken, dat
de oorlog zoo lang zou hebben geduurd.
En zooals het bij eiken strijd, die lang
duurt, gaat, is er al gaandeweg meer bit
terheid gekomen en is men scherper tegen
elkaar opgetreden.
Maar al wil nog geen der partijen het
openlijk uitspreken, beide voelen het, dat
zij bij wat zij noemen heb opkomen van
hun recht, tc ver zijn gegaan.
De gezellen in hun optreden en het stel
len hunner eischcn, de patroons bij het
vaststellen der zoogenoemde uitsluiting,
waarbij zou zijn uitgemaakt, dat geen en
kele der stekenden, die vóór een bepaalden
termijn niet teruggekomen waa, ooit weer
zou worden aangenomen. Dc strenge door
trekking van dit besluit zou immers- ten
gevolge hebben, dat mannen, geboren en
getogen in Leiden, aan de stad hunner in
woning gehecht, oud en vergrijsd in dc
Leidsche werkplaatsen, misschien gedwon
gen zouden zijn met vrouw en kroost en
havo en goed deze gemeente te verlaten om
elders brood te zoeken cn zich aan te pas
sen aan andere zeden en gewoonten, die
daar in de bouwvakken heerschen.
Zoo handelt men i- onzen tijd niet meer
in een werkelijken oorlog met een over
wonnen volk.
Doch ik weet, dat dit besluit, eenmaal
als een uitersten maatregel om tot het be
ëindigen van den strijd te komen, door do
patroons genomen, ook niet door hen wordt
beschouwd als een wet van Perzen cn
Meden.
En van den .anderen kant weet ik ook,
dat de werklieden, voor zoover zij nu nog
staken, lang niet meer strak staan op hun
oorspronkelijk gestelde eischen en nog
gaarne ccn bemiddelingsvoorstel zullen
aangrijpen.
Zoo hangt dc oplossing van liet onver
kwikkelijk geschil in de lucht en het komt
cr maar op aan, dat zij op de juiste plaats
terecht komt, daar, waar dc strijdend©
partijen elkander ontmoeten om werkelijk
heid te worden, begeerlijke weraelijkheia*.
"Van wien moet dc stoot uitgaan? Wij heb
ben het in den loop van den strijd gezien,
dat v den zich daartoe geroepen geacht
hebben, doch niemand uitverkoren bleek.
Het is ccn tecre zaak cn wie het niet
precies aanpakt, zooals het behoort, en de
juiste snaar niet weet te troffen, zal de
goede oplossing eer tegenhouden dan bevor
deren.
Maar waar een wil is, daar is cok een
weg, luidt een spreekwoord. Daar ik de
overtuiging heb verkregen, dat de wu i.
beide partijen bestaat, twijfel ik ook niet
of ook de weg zal gevonden worden eb de
strijd daardoor worden beëindigd.
Heb zai zeer in beider belang zijn, dat de
vrede spoedig gesloten worde. Het najaar
zal dan eenigszins kunnen herstellen wat do
zomer op het gebied der Leidsche bouw
vakken bedorven heeft. -
Op N i c u w-E i k-e n-D u i n e n to
s Gravenhage had gisteren 'de begrafenis
plaat-s van het stoffebjk overschot van Van
der Kwast, het slachtoffer van den dood
slag in Van Ostadostraat op Maandagavond
jongstleden.
Reeds vroeg was het in de omgeving van
de woning van den verslagens in de Van
Bassenstraat, van waaruit do teraardebe
stelling geschiedde, zwart van de menschen,
druk de gepleegde misdaad besprekende,
en dreigwoorden uitende tegen de lago be
drijvers er van. De deelneming van de bu
ren was algemeen; huis aan huis waren do
gordijnen neergelaten. Langs den weg, dien
de door velen begeleidde rouwstoet volgde,
stonden ook honderden geschaard. Werklie
den van den patroon, waar Van der Kwast
werkzaam was, gingen als slippendragers
ter weerszijden van de lijkbaar, waarvan
het kleed was bedekt met kransen van
deelnemende buren, kameraden en familie
leden.
Ook op de begraafplaats was een talrijke
menigte mannen en vrouwen. Alles ging
echter even ordelijk. Merkbaar was men
onder den indruk en toen dan ook de kist
in do groeve werd neergelaten, verstomden
de dreigwoorden., waarin men zoocven nog
zijn. wrok had geuit jegens do verdachten,
cn werd de stilte slechts verbroken door
het snikken van de bewogen menschenmas-
sa bij den aanblik van de kinderen, die luid
weenend stonden aan heb graf van hun op
zoo'n rampzalige wijze om heb leven ge
komen vader.
Uit de duinen. Men schrijft
uit Santpoort aan het ,,N. v. d. D.":
De jachttijd is in onze provincie begon
nen Op patrijzen mag sinds Zaterdag ge
schoten worden. En do jacht op ander wild
zal spoedig volgen. De eohle liefhebbers
van jagen, zooals er in onze wildrijke om
geving nogal zijn, hebben al hunkerend
naar den dag der opening uitgezien. Bij
tijds hebben zij ce geweren, door welker
kraoht menig beestje het leven liet, eens
nagekeken. Vrienden zijn geïnviteerd,
drijvers besteld, en ook maatre
gelen zijn genomep legen de stroopers,
die zelfs al vóór den jachttijd hun
bedrijf met vrijmoedigheid hebben uitge
oefend.
Er is wild gonoegIn de duinen zonder
overdrijving mag het gezegd worden
wemelt het van konijnen on fazanten. Van
deze laatste dieren zijn er weer honderden
gekweekt en losgelaten in het duin, om
straks te worden geschoten door echte
jagers en door... stroopers
Onoanks alles wat tegen de stroopers is
gedaan, wordt hun aantal niet minder.
Op het landgoed van den oud-minister
Cremer bijv., dat zich uitstrekt over wijde
wildrijke duingronden dc Duin- cu
Kruidiberg wordt aanhoudend gesurveil
leerd door drie particuliere jachtopzieners
Dezen trekken er bij elke woersgesteldheiJ
op uit, met het geweer aan den schouder ep
voorzien van een clectrische zaklantaarn
van het nieuwste maaksel. Soms ontmoe
ten zij elkander op een bepaald tijdstip
ergens in het duin. Zóó oonker Kan hei
bij avond of in den naoht niet wezen, of
deze wakkere mannen, bekend met elk pal
en net elke hoogte en met elke laagte in
de duinen, vinden elkander op de afg^pro
ken plaats.
Om der wille van deze zijn jachtopzieners
die een koud en een niet ongevaarlijk baan
tje hebben, men denk© aan het ongeval
to Wijk Ran Zee, heeft de hoer Cremer iels
nieuws bedacht. Er is op twee plui'son in
het duin oen kamertje geplaatst. Het I ou-
ten gebouwtje is vierkant, het hco'.l: aan
vier zijden een uitkijkraampje en van bin
nen een paar bankjes om to zitten.
Het gebouwtje is gevestigd op 7tij licogu
palen, boven op een hoogen duintop,
oen soort paalwoning dus zóó hecht cn
sterk, dat zij oton stormwind als van Zater
dag glansrijk trotseert.
In donkeren nacht kunnen d'o opzieners
nu voortaan, wel beschut, van uit dit ka
mertje tot op grooten afstand zien. D. w. z
zij kunnen zeer vèr de beken do lichtbak
ken" waarnemen, waarmee d© stroopers
door het duin gaan om het wild to ver
schalken. fiet cenc wachthuisje staal mid
den In dc geysa kilometer breed'o duir.en
Het andere bèvindt zich jn de zg. „Zee-
reep", vrij dicht bij het strand.
Het is gelukkig, dat de kusfcverlichting
tegenwoordig aan allo eischen voldoet on
dat do jachtopzieners in hun kamertjes
geen ander licht zullen hebben dan van hu 11
brandend pijpje, dat in het holle van *'<.d
nacht verkwikt en vertroost. Brandde er
een flinke acctyleeolamp in die hoogo wo
ning... do zeelieden zouden waarlijk mis
leid worden.
Kent de lezer het „Blauwe Torentje'' op
W'ostervclt bij Santpoort? Het wendt zoo
genoemd naar do familie Blauw, dio mede
in betrekking staat tot do zoogenaamde
„blauwe trappen" achter Meerenberg. Do
doeld torentje behoorde eens tot het prach
tige landgoed „"Westervelt", waarvan eon
deel begraafplaats is geworden. Heb -jtaat
boven op het duin, aan het einde van do
prachtige, opgaande lindenlaan, maar het
is wegens zijn bouwvalligheid ontoeganke
lijk. Ook is het eens voel hooger geweest.
Do overlevering zegt, dat het op last der
overheid' ten deele werd afgebroken. Waar
om? Dc familio van „Westervelt" gaf daar
eens boven, in het torentje, een avond
feest. Er brandde het is heel lang gele
den tot diep in den nacht oen lamp. En
het licht van doze lamp heeft toen zoo
luidt de overlevering oen schip op zee
misleid cn doen vergaan.
Maar gelijk gezegd...... het wachthuisje
aan de Zeeroep zal, indien het in den strijd
tegen de stroopers nut zal afwèVpe-n, wyl
donker blijven en geen gevjuir brcDgen
aan wie daar op zoe dobberen
Te Oosfcorliamrik, provincie
Groningen, is do behuizing van den heer
Keidel afgebrand. Voorts verbrandde 250
voer hooi cn kwamen drio varkens iu io
vlammen om.
Zondagavond is.op den open
baren weg, oen Bloemcndaalschcn dijk
onder Klundert I. Kr. uit Fijnaart door 5
personen openlijk en met vereende krachten
aangegrepen, getrapt, geslagen, over den
weg gesleurd en eindelijk in de langs den
weg liggende sloot goworpen.
Het vijftal is Dinsdagavond door den
wachtmeester der marechaussee te Zeven
bergen gearresteerd en naar Zevenbergen
overgebracht, van waar ze gisterochtend
naar het Huis van Bewaring zijn vervoerd-
Men meldt uit Ra vcstcin aan
de „Bossche Ct.":
Gisteren had een treurig ongeluk plaats
J. E. weke het slagerebcdrijf in Nijmegen
uitoefent, had het ongeluk, terwijl hij hier
met zijn rijwiel over den Langelschen dijk
reed, een kindjo van de wed. Vissers omver
te rijden. Of hij al aanhoudend belde cn
zich met zijn rijwiel in allerlei wendingen
keerde, toch kwam het ruim driejarig kind
je juist onder het rijwiel.
Toen de jongeman, opgestaan zijnde, liet
hevig bloedend kind opnam cn in do wo
ning der weduwe bracht, waa er niemand
aanwezig, zoadat hij cenige oogenblikkcn
geheel alleen er mee stond. Het bleek wel
dra, dat het schijnooar bewustelooze kind
reeds overleden was.
Volgens alle ooggetuigen treft den rijder
echter geen blaam.
Te Hagen, in Wcstfalcn, wil
de onlangs een ingenieur boven op een
electrischen tramwagen klimmen en hield
zich daartoe met beide handen vast aan
de trapleuning. Hij kroeg echter zulk ccn
sterken schok, dat hij omlaag stortte en
dermate gewond werd, dat hij volgens ge
neeskundige verklaring blijvend onge
schikt voor verderen arbeid zal zijn. Dc
©lcctrisoho stroom was door de ijzeren leu
ning gegaan en had het ongeluk veroor
zaakt.
De ingenieur eisohte nu van de tram
maatschappij een belangrijke schadever
goeding cn do rechtbank lieeft hem deze
toegewezen. "Wel boriep do gedaagde zich'
op overmacht, maar het vonnis overwoog,
dat dergelijke gevallen volstrekt niet niouw
zijn en kunnen wprdon voorkomen door do
stangen «bdbooqLijk to isolccren.
Do staartster van Holmes.
Volgens een telegram uit Kiel heeft Wolf
óp het observatorium Koenigsstuhl bij
Heidelberg o"g 28 Augustus do staartstor
Vali Holndes teruggevonden. Deze staart
ster, in 1892 voor het eerst in grootc hel
derheid verschenen, waarbij zè zelfs voor
het bloote oog zichtbaar was, is sinds
dien uiterst flauw gewordoD. Ze zou ook
nooit teruggevonden zijn zonder do uiterst
zorgvuldige berekening van onzen stadge
noot dr. Zwiers. Daardoor werd zij in 1899
op de Licksterrenwacht vlak bij do vooruit-
berekende plaats teruggevondenen ook
thans kwam do plaats met do vooruitbere
kening zeer nauw overeen. Daar zo van de
15 a 16de grootte opgegeven werd, zal zo
alleen door de allergrootste kijkers zicht
baar zijn. In April bereikte zij reeds haar
perihelium, thans is ze dicht bij oppositie;
haar rechte klimming bedraagt 61 gr. 51
min., haar noordelijke declinatie 42 gr. 28
minuten. (,,N. R.")
Een boerin to Radschoid, in
den Eifel, die haai- kind van vijf maanden
zonder toezicht in dc wieg slapende had
achtergelaten, vond hot wicht bij haai- thuis
komst dood. Een uit den stal in do keu
ken «gekomen varken had het dc eene helft
van het gelicht geheel weggevreten.
De militaire o vorheid to
Marseille heeft eon vervolging ingesteld te
gen een soldaat van het J>de regiment hu
zaren, die verdacht wondt luitenant De Li-
brant vermoord en zijn lijk in het kanaal
geworpen te hebben. De soldaat schijnt
eoret door don luitenant mishandeld te zijn.
Te Mont G t. -M ic hel aan do
kust van Bretngno is een met juweelen be
zette kroon van het beeld van do Heiligo
Maagd geroofd. De kroon had een waarde
van 240,000 gulden. Het loliijnt dat dc die
ven een automobiel bij zich hebben gelui u.
De rogeoring cn do kerk lagen over het
eigendomsrecht op do kroon in proces.
Een groote brand is, vnlgcnjJ
een telegram uit Genua, uitgebroken in
bosschen van de gemeente Pia. De brandv
wecr van Sampierdarena, de troepen cn po
litie-Rgenten van Genua waren ter plaats
om het vuur, dat een geweldige uitbreiding
nam, te blusschcn.
De directeur van do strafko-
lonie op Ceuta is gedood door een der ko
lonisten, een anarchist, Escudcr genaamd,
die op het punt stond zijn vrijheid tc her
krijgen.
De moordenaar viel zijn slachtoffer van
achteren aan cn doorboorde hem met mes
steken.
Men meent hier te doen hebben met oen
complot van do anarchisten onder do ge
straften. Escudcr zou door het lot zij.i
aangewezen.
De Amerikaanse he Koord-
poolrciziger Wellman heeft zijn reis naar
vlc Pool thans beslist het volgende jaar
uitgesteld.
In ccn te Hammorfcst van hem ontvan
gen telegram zegt do hcilr Wellman: „lk.
heb besloten wegens do gebreken van het
mechanische deel van mijn luchtschip, mijn
reis naar het Noorden dit jaar nog niet
te ondernemen. Zooals echter van den win
ter reeds gezegd is, zal thans do oxpeuiti©
het volgend jaar plaat-s hebben. Het per
soneel bouwt op het oogenblik een lood»
cn neemt proeven voor die expeditie van
i907 Dit jaar is een josjr van voorberei
ding, en ons vertrouwen in het eindsuccca
van ons streven ia versterkt door den ar
beid van dozen zomer en door onze meteo
rologische waarnemingen.
„Do motoren werken goed en do ballon:
is in goeden toestand, maar voor het
schuitje moet dezen winter te Parijs oen
ander gemaakt worden.
„De expeditie zal hier in de maand Mei
aankomen en alles in 01de vinden, terwijl
nu de zomer is voorbijgegaan mot het bou
wen van loodsen. Half September keer ik
naar Euiropa terug, maar ik laat hier ccii
1 paar man achter."
Si)
Op de boerderij komende, beval Joseph,
'dat men 1 A bod van den gewonden jongen
in zijn eigen kamer brengen you, want, nu
hij he~i eenmaal zóó vr had geholpen,
wilde hij h„m ook ver er verplegen; hij
moest toch zelf in elk geval eenige dagen
thuis blijven, omdat zijn keel en tong ont
stoken ware.i door het uitzuigen van het
vergift. (F'atrik zelf was er erger aan toe,
want zijn voet zwol op en veroorzaakte
hem zeer vee1 pij die zich vaak door zijn
gehcole lichaam deed voelen. Men deed wat
men Lon; de Papoeadokt. verscheen ver
scheidene malen en brac) t nieuwe medicij
nen mee; bij elk bezoek draaide hij ccn
poosje in de ronde en maakte hij dc won
derlijkste gebaren, waarbij hij dan allerlei
spreuken en formules mompelde. Dat hoor
de ©r zoo bij. Het afkooksel van de krui
den werkte werkelijk verzachtend en de
groot© dosis brandewijn, die de boer zelf
den twee patiënten voorsenreef, braken de
koorts; de goede verpleging deed ook nog
het hare, en zoodoend© w i Joseph spoe
dig weer gezond, en een paar dagen later
voelde' Patrik ook niets meer van de ge-
"vo'gen van den vergiftigen beet.
In dien tijd toonde Emma Puller zich
1 van haar b?6to zijde; vol hartelijke, war-
rao deelneming, altijd bereid tot helpen, en
ho© druk zij het ojk had, altoos tijd vin
dend allerlei tot verlichting van den zieke
oe den kenja, ho j slecht do jongen ook
bij haar stond aangeschreven, nu had zij
alle streken vergeten. Niemand dacht er
eigenlijk meer over hem weg te zenden
ten eerst© was hij door den angst, dien
men om hem had uitgestaan, en de moeite,
aie men zich voor zijn verpleging had ge
geven, bijna een lid van de familie gewor
den, en dan was het ook werkelijk een an
dere Paddy, c'ie van het ziekbed opstond,
als degeen, dien men vroeger had gekend.
Een der eerste nachten na het ongeluk
was Howard 's nachts wakker geworden
door onderdrukt snikken uit het andere
bed.
„Heb je zoo'n erge pijn, Patrik?" vroeg
hij.
„Ach neen, het is niet zoo erg", was het
antwoord.
„Wat is er dan?"
„Dat u zoo iets voor mij hebt gedaan!"
„Ach jongen," zei Howard, „dat heb
ik graag ge taan om je leven te redden als
het ten minst© Gods wil is. Als ik je ook
maar het vergift uit de ziel kon zuigen!
Geprobeerd heb ik het wel, om je cok daar
in te helpen, maar dat ging niet zoo best,
wel?"
Patrik zei niets meer, en was over het
algemeen ongewoon stil, maar zeer gedul
dig en dankbaar op zijn ziekbed. Maar
ééns, toen hij heel erg was, vroeg hij ang
stig aan zijn trouwen verpleger of hij uu
moest starven.
„Ben je er bang voor?" vroeg Howar 1.
„Ik. ben vresselijk bang veelt de hei",
zuchtte dc zieke, „cn alles wat ik uitge
haald heb, schiet mij weer binnen cn er
is toch niets meer aan te doen" t
Toen Joseph zich hierop bij nem neer
zette verlichtte de arme Patrik zijn nart
door zijn goeden meester al zijn jeugdige
dwaasheden en fouten mee te deelen ze
waren erg genoeg voor zoo'n jong rocn-
schenkind en ten slotte zeide hij:
„Als ix maar anders kon worden, maar
het is mij als of ik altijd vol ondeugd zit,
die er uit moet; maar, al kon ik nu ook
iil een fa' mlijk, flink mensch worden,
dan zou ik toch nooit weer alles goed kun
nen maken, of ik nu heden sterf of over
vijftig jaren. Nu zie ik nergens hulp voor
mijn angst."
Howard was eigenlijk geen man, die veel
over zijn godsdienst sprak, maar hier vond
hij op het rechte oogenblik de rechte woor
den. Ofschoon Patrik nu eigenlijk allemaal
al lang wist wat hem gezegd werd, was zijn
hart nu toch eigenlijk pas ontvankelijk voor
de liefde van den Heilan 1 door de ervo-
ring, die hij had gehad van menschenliefde,
die haar leven voor hem had gewaagd, hoe
wel hij het onwaardig was.
Ja, Paddy was werkelijk anders; niet,
dat hij uu daoelijk een model-jongen was,
of zijn heele natuur veranderd; hij maakte
nog altijd graag grappen, was soms minder
ijverig en had niet al te veel eerbied voor
de menschlieid in het algemeen. Maar hij
w i 1 d e nu good zijn, streed tegen elke ver
leiding, loog niet meer en raakte geen goe
deren, die van anderen waren, meer aan;
er was ook iets zachts in zijn oogen geko
men, cn hij d'aoht meer na dan vroeger.
Vooh Howard vloog hij, en was nooit ge
lukkiger dan wanneer hij in zijn nabijheid
kon zijn. Zijn meester verheugdo zich over
den invloed ten goede, dien hij op zijn be
schermeling had; het was de eerste vreugde;
de eenige, die sedert jaren zijn leven wat
lichter maakte.
Op een Zondagnamiddag overree-ade hij
den jongen om toch eens aan zijn moedor
te schrijven; want hij wist, dat Patrik dat
niet meer had gedaan sinds hij van do „Me
dusa" was weggeloopen Ja, Paddy had er
sedert eenigen tijd zelf ook al over gedacht,
maar hij had op school altijd \cel verzuimd
en siDds lang geen pen meer in de hand ge
had; zou hij nog wel kunnen schrijven? Jo
seph wekt© hem echtor zeer op om het eens
te piobeeren en boloofd© den brief later
door te zien en tc verbeteren. En daar
brieven in dit v©rhoal een groote rol spe
len, laten wij ook Patriks epistel hior vol
gen, echter zonder al de vele fouten, die
hij bevatte:
Lievo Moeder, Oom, Broers cn Zusters I
Ik hoop, dat deze brief u in goede ge
zondheid bereikt, zooals hij mij verlaat. Ik
hoop, dat u allen gezond zijt. Als ik weer
eens in Engeland kom, breng ik voor moe
der een voetonbankjo mee, dat ik zelf heb
gemaakt. Want ik ben bij een schrijnwer
ker in de leer en het gaat mij goed- Eerst
is het mij zeer slecht gegaan, maar dat was
mijn eigen schuld. Lieve Moeder, vergeef
mij ook, dat ik in zoo lang niet heb ge
schreven, en vergeef mij cok verder alles;
ik tracht nu een goed mensch to worden,
aÏ3 het gaat. Mijnheer Howard zegt, dat
God mij zal helpen, als ik maar wil. Lievo
Moeder, mijn baas heet Joseph Howard, hij
is ook uit Engeland, hij is een goede man.
Laatst heeft een schorpioen mij gebeten,
zoodat ik bijna gestorven was; maar mijn
heer Howard heeft het venrgif uitgezogen;
wij leven nu allebei en zijn gezond. Maar
mijnheer Howard zegt niet veel en is vaak
heel treurig, want zijn vrouw is in Londen
gestorven, sedert hij hier is, ©n zijn kind
ïs ook gestorven. Dat kan iemand wol treu
rig maken. Nu weet ik niets meer te schrij
ven. God behoed© u allenmoccier moe4
niet meer bedroefd over mij zijn. Met veel
groeten,
Uw dankbare zoon,
PATRIK SULLIVAN.
Toen Joseph dezen brief kreeg, om dooi
to zien, zei hij bijna norsch„Zeg eens,
Patrik, waarom heb je dat allemaal vao
mij geschreven? Dat hadfc je wel kunnen
lateQ I"
Maar het stond er nu eenmaal, cn daal
de goede jongen bijna twee uren over c'.en
brief had gedaan, moest men het er wel bij
laten.
In do Leliestraat hcerschte groote vreug
de, toen d© brief aankwam; dc broeders en
zustere jubelden, Polly smeekte met do
oogm vol tranen om Gods zegen voor haar
weergevonden zoon, cn ook ccn zegen voor
den goeden meester, die hij in dat ver ril
land had gevonden Oom Billy's gezicht
straalde hcelemoal.
„Zie je wel, Polly, hij komt terecht"»
zei hij voortdurend. „Heb ik het je niet
gezegd, als je een jongen maar het zeegat
uitzendt, hij komt terecht, Polly 1"
Maar toen de eerst© vreugde voorbij was,
keek oom Billy nog eens den brief in, co
beg ou te peinzen.
(Wordt vervolgd)*
