N». 14-24T
Zaterdag SS «Ttili.
A°. 1906.
<§eze (Courant wordt dagelijks, met uitsondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
DRIE Bladen,
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
Toch nog gelukkig.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Cents; per 3 maanden l l 1 l l f 1.10.
Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn I 0 1.30.
Franco per post 1.65.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 regels ƒ1.05. ledoro regol meer f 0.17J. Groctere letters naar
plaatsruimte. Kleine edvertentien van 30 woorden 40 Oentscontant; elk
tiental woorden meer 10 Oents.—Voor het incasseoren wordt/"0.05 berekend.
Stremming van de passage over de
&panjaard#l>rug.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter algemeene kennis, dat de
Span j i. ardsbrug, wegens noodza
kelijke. herstellin-, voor heb verkeer
metrij-en voertuigen, en vee, ge
durende eenige ageu zal zijn afgeslo
ten.
Burgemeester cn Wethouders voc.aoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 28 Juli 1906.
Inkomstenbelasting.
Burgemeester eu Wethouders van Leiden
brengen in herinnering, dat met 31 Juli
e.k. de eerste termijn vervalt van de In
komstenbelasting, dienst 1906, en dat al-
zoo op den lsten Augustus a-s. minstens
een zesde gedeelte van den aanslag moet
ijn voldaan.
Zij noodigen mitsdien belanghebbenden
uit, om, ter voorkoming van vcrvolgings-
kosten, tot de betaling van het verschuldig-
do ten k*>n'oro van den Gemeente-Ontvan
ger over te gaan.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RlDioEB, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leidén, 26 Juli 1906.
Leiden, 28 Juli.
Het examen voor apothekersbediende werd
heden te Amsterdam met gunstig gerolg
afgelegd door onze stadgenoote, mejuffrouw
Louise J. C. C. Romanesko, leerlinge van den
apotheker den heer M. Boekwyt alhier.
De Zondagschool „Zaait aan alle wa
teren", opgericht in 1§81, alzoo 25 jaar ge
leden, hoopt op Dinsdaj 31 Ju.ï een feest-
tocht te houden per „Volharding" naar
Heemstede,
De boot (ligplaatj Oude Singel bij de
JanvoSsenstecg) vertrekt des morgens te 1
uren onder gezang der kinderen, en komt
el-s avends te Lalfa- terug aan de Ha
ven.
In verband met de plechtige uitrei
king der Militaire Willemsorde 4de klasse
aan den lsteu luitenant der infanterie P.
E. Hajenius, gisteren op het Schuttersveld
alhier, zij nog het volgende medegedeeld:
Was het een grocte teleurstelling voor
den dapperen officier geweest, dat nies
dadelijk na het bekend worden van zijn
heldhaftig gedrag bij de vermeestering der
bentings aan de Soengei Poesaka in het
landschap Korintji, den 13den Juli 1903.
gevolg was gegeven aan de voordracht tot
toekenning van het hoogste militaire on-
derscheidingsteeken, thans is de eer voor
hem des te grooter, nu na een nauwkeurig
onderzoek van .enc'emd wapenfeit geble
ken is, dat do „eervolle vermelding", aan
vankelijk aan .en toegekend, een niet vol
doende belooning voor zulk heldhaftig op
treden was. Na dagenlange vermoeiende
marschen in een voor hem geheel onbekend
bergland, afwisselend end er de brandende
hitte van de tropische zon en door maag
delijke wouden, waarin met behulp van het
kapmes een doortocht moest gebaand, heeft
hij aan het hoofd' van een handvol solda
ten, tot tweemaal toe, met do klewang in
de vuist, onder een moorddadig vuur, bo
vengenoemde bentings bestórmdtot twee
maal toe was hij de eerste, die in de vij
andelijke versterkingen doordrong, door
zijn moedig voorbeeld den kleinen, dappe
ren troep dermate bezielend, dat de tweede
maal binnen enkele minuten allen hem ge
volgd waren en de bentings werden ver
overd. Dit energiek en krachtig optreden
maakte zulk een geweldigen indruk op do
in den omtrek wonende inlanders, dat vele
hoofden veiligheidshalve dadelijk hun on
derwerping kwamen aanbieden.
—De eerw. Zuster Joseph (in de worold mej.
Vogelaar) In het gesticht „De Voorzienigheid"
alhier, heeft het gouden feest van haar in-
trodt In het klooster gevierd.
Die Bchoono feestdag begon met een plech
tige H. Mis, welke werd bijgewoond door do
goestelUkhold eer parochie, mode zustors, de
leerlingen en tal van oud-leerlingen.
Ook do familieleden van de jubilaresso ont
braken niet. Na do H. Mis kwamen velen
haar gelukwenschen, onder aanbieden van
bloemstukken en geschenken.
Maandag a.s. wordt het feest gesloten met
een groot kinderfeest.
Dat het zuster Joseph moge gegeven zijn,
nog tal van jaren ln den dienst des Heeron
en aan do opvoeding der kleinen werkzaam
to zijn Is veler wensch.
Onze vroegere stadgenoot de heer J.
M. Houtman is met ingang van 1 Aug.
a.s- bevorderd tot adjunct-ccmmies bij do
hoofdadministratie der Staatsspoor-Maat
schappij tc Utreoht.
Examens der ederlandscho Tconkun-
stonaarsvereeniging.
Gisteren zijn geëxamineerd 3 candidaten
voir: piano, lager onderwijs, en 2 voor
koorgezang, die allen zijn afgewezen.
Op de algemeene begraafplaats te
Haarlem is gisteren tcra-ardebesteld het
stoffelijk overschot van wijlen mr. L. O.
Kronenberg Vele belangstellenden, waar
onder tal van leden van de balie, depu
taties van „Weldadigheid naar Vermogen"»
van de Haarlemsche Hulpbank, van do
commission van toezicht op lager en mid
delbaar onderwijs en van de Sociëteit
„Trou moet blijeken", welks bedienden den
stoet voorafgingen.
Aan de groeve sprak allereerst mr. F.
W. van Styrum, namens de orde van ad
vocaten, bij verhindering van den Deken
Hij wees er op, dat do balie zwaar be
proefd wordt in de laatste dagen. Kort ge
leden werd de laatste eer bewezen aan mr.
De Kanter, weinige dagen later staan wii
aan de geopende groeve van een der meest
geachte ambtgenooten, een, die, hoewel hii
geen drukke rechtspraktijk oefendo, toch
den advocaten stand liefhad en door zijn
confrères, als lid van den raad van toe
zicht en als secretaris, ook van tal van
andere instellingen, zeer gewaardeerd
werd.
De heer Lieftin^k sprak allereerst een
woord als vriend, maar daarna huldigdo
hij in den overledene den vaandrig van
„Trou mo'et blijekep," die in zijn heele
leven dit devies hopg hield. Zijn trouw
bleek in raad en da d, want hij was trouw
t i in do vezelen van zijn ziel, in al zijn
doen en laten, en al zijn vrienden zullen
ja zeggen <-deze eenvoudige en ware
woorden. Zij i woord "vJl humor was nooit
een angel, die wondde of vergiftigde.
En nu is hij ploseling heengegaan. De
stof, dio aan a deren warmte brengt en
aan mill ioenen licht, was voor hem een
sluipmoordenaro;-, dio hem overviel in den
nacht. Hij had zijn gebreken, en in het
oog van den wereldlijken mensch had hij
één gebrek, dat hfi meer deed voor ando
ren dan voor ziohzelf. Welnu, waar men op
zoo menigo groe-'o zegt: Laat ons hem al
les vergeven vergeven wij dit ook Kro
nenberg, dat nij goen egoïst was en dat
bij getoond heeft, hoe trouw moet blijken
Nadat ook dr. Nieuwenhuizen Kruscman
namens de HaaaiLomsohe Hulpbank den
overledene had geteekond als een, wiens
lust het wra anderen te helpen, dankte
een broeder van den overledene voor do
gebleken sympathie, dio zich uitte in de
hier gesproken woorden.
H. M. de Koningin-Moedor liet gister
morgen een Fraaion krans hangen aan het
monument van Cluïstoffel Pullraann, den
dapperen schildwacht, die bij den aanval
der patriotten op Soestdijk (1787) den hel
dendood stierf.
Dit monument staat, gelijk velen weten
zullen, te Soestdijk tegenover het „Hotel
Trier" v
Ter aanvulling van een vacature als
lid van den militairen pensioenraad komen,
naar do ,,N. R. Ct." verneemt, in aanmer
king de gcpcnsionncerde kolonels jhr. O. K.
van dor Wijck on C. J. Polvliot, resp. her
komstig van het wapen der infanterie cn
dat der genie.
Het pantserschip „Tromp" arriveer
de van San-Seba8tiaan te Nieuwediep.
In de vergadering der Prov. Vereenl-
ging van Burgemeesters en Secretarissen
in Zuid-Hclland, heden te Rotterdam ge
houden, trad de heer, F. B. 's Jacob, we
gons vertrek uit de provincie, af als voor
zitter, en werd mr. A. R. Zimmerman tot
zijn opvolger benoemd.
Daarna hield de heer Jac. van Waning,
burgemeester van Ouderkerk aan den
IJscl, een bespreking over „Do Burgemees
ter in algemeenen dienst.''
Sprokcr constateerde vc'oraf liet grooto
voorrecht, dat do Vereeniging had door
den beer 's Jacob als voorzitter to heb
ben, en bij de keuze van zijn onderwerp
had hij zicli dan ook laten leiden door
de vraag, hoe van diens rijke ervaring do
besto vruchten te plukken waren.
Vervolgens ging spreker na welk karak
ter hot burgemeestersambt dreëg onder do
voorschriften, dio aan de gemeentewet on
middellijk voorafgingen, hoo dat ambt in
de Gemeentewet is geteekend en wat er in
den loop der jaren van geworden is.
Hij deed hierbij uitkomen, dat onder de
Reglementen van 1825 de gemeenten slechts
ondergeschikte lichamen en do burgemees
ters afhankelijke agenten van het Rijksge
zag bleven. De gemeentewot zou hierin
verandering ten goede brengen. De geschie
denis dezer wet nagaande, kwam spreker
tot do slotsom, dat do burgemeester be
stuursorgaan is, geen ambtenaar, én 'dat
dan ook voor een instructie te zijnen
aanzien geen plaats is, waar zijn plichten
en rechten alle in de wet zijn neerge
legd. Aan opdrachten van hooger en
lager hand is de burgemeester in de Ge
meentewet, dio zijn ambt formeerde, niet
onderworpen. Evenwel werdt aldus be
t-oogde spreker allerloi kruierswerk en
bcstollcrswerk den burgemeester door do
verschillende departementen van bestuur,
autoriteiten en ambtenaren opgedragen.
Meer en meer cisoht het Rijk den „man
der gemeente" voor zich op, doch trekt zich
daartegenover zoo gc'ed als niets aan van
zijn belangen. Achtereenvolgens nagaande
do uitgebreide medewerking van den bur
gemeester, geëischt door do fiscalo wet
geving, de uitvoering der Kinderwetten en
niet het minst dio van de Landwccrwct.
betoogde spreker, dat het hoog tijd wordt
dat hieraan paal ea perk wordt gesteld
door het voorschrift, dat alle c'pdrachten
aan den burgemeester voortaan den koker
moeten passecrcn van het Departement van
Binncnlandschc Zaken, waaronder hij res
sorteert Niettemin zeido spreker wor
de do burgc ..eestcr niet tot Staatsambte
naar gemaakt. Hij moet aan zijn gemecu-
te verknocht blijven.
Ock moet niet een willekeurig ambtenaar
naast hem gesteld, om dat deel der Staats
zorg over te nemen, dat do burgemeester
than9 torst. De burgemeester moet blij
ven innemen de hoogo cn zelfstandigo 1 o-
sitic, dio de Gemeentewet voor hem schiep,
dienstbaar aan de Rijksbelangen, maar als
bestuursorgaan, geenszins als ondergeschikt
ambtenaar.
Uit do boslo bron verneemt „Do Hanze
bode" dat dr. Kuypor in don loop van don
komenden winter to Rottordam oen lezing
zal houden over het Mlddenstandvraagstuk.
Mgr. do bisschop van Haarlem heeft
bonoomd tot pastoor te Rotterdam (H. Rosalia)
pater A. L. van Gleson, die kapolain was te
Rotterdam (EL Antonius van Padua).
Het stoomschip „Ambcn", van Bata
via naar Amsterdam, passeordo 27 Juli
Ouo8sant; do „Prinses Sophie" arriveerde
27 Juli van Batavia te Amsterdam; Je
„Goentoer", van Batavia naar Rotterdam,
is 27 Juli Ouessant gepasseerd; do
„Ophir" vertrok 27 Juli van Padang naar
Rotterdam; do „Si-ndor</' arriveerde 27
Juli van Rotterdam te Padang; do „Ber
lin", van Batavia naar Amsterdam, verfcr.
2G Juli van Marseiilb; de „Deuoajion",
van Penang naar Amsterdam, passeerde
25 Juli Gibraltar; do „Markgraf" thuis
reis, arriveerde 27 Juli te Aden.
Alfen. ^Do vergadering, der veifecniging
„Volksonderwijs", afdeeling Alfe'n cn om
streken, gehouden in het hotel St.-Joris,
weid bij afwozaghedd van den Voorzitter,
geleid door den heer 1'. Maazen.
Bij de ingekomen stukken bevond zich
ook een schrijven Van het hoofdbestuur te
Amsterdam, waarbij adhaosio en steun
wordt toegezegd, indien do afdeeling zich
wendt tob de Rogcering ter verk/ jging
van verlaging van ©choolgc'd in de ge
meenten Alfen cn Aarlandcrvcen, overeen
komstig de nieuwe cndcrwijsvet Besloten
werd do noodigo stappen hiorvoor bij do
Regeering te doen.
Daarna kwam aan dc ordo de behando-
ling van den beschrijvingsbrief voor de al
gemeene vergadering, wclko 3 en 4 Augus
tus a.s. te Leeuwarden zal worden gehou
den, Als afgevaardigdo .werd gekozen de j
lieer P. Maazen cn tot diens plaatsver
vanger do lieer K. Jagor, terwijl het man
daat voor do afgeva -digden werd vastgo-
stcld.
Hét bestuur deelde nog mede, dat het
plan bestaat in den a.s. winter weder ccu
paar gezellige avonden te organisecren.
Hierna ging dc vergadering uiteen.
Bodegraven. Bij den landbouwer B. ia
do Mcijo, dio reeds éénmaal om het broeion
van het hoci den berg bad uitgehaald, ont
stond gistermiddag weder gevaar voor
brand in den hooiberg, die opnieuw moest
uitgehaald worden.
Ds. Hellemans, alhier, heeft toezegging
ontvangen van een beroep als predikant bü
do Ned.-Herv. uer.iccul© to Velp.
Boskoop. Een aantal boomkweexors
alhjietr zal, in vereeniging ïuct collega's
te Oudenbosch, Rozendaal, Zundert, enz.,
een adres richten tot do Twcedo Kamer der
Statcn-Gcneraal, om te trachten een gun
stiger toepassing der nieuwe Duitschc Ta-
riefwet ton aanzien van Nedcilanckscho
tuinbouwproducten to verkrijgen. Dit adres
zal door het hoofdbestuur der „Nederland-1
schc Maatschappij voor Tuinbouw cn Plant
kunde" worden gesteund.
Hillogom. Door do politie ia op klaohto
en na Ingesteld onderzoek procesverbaal
opgemaakt togon don 21-jarlgon arbeldor
W. VI. alhier, wegens oplichterij goploegd,
ton nadeelo van de gebroeders Qt. en GlJsb.
van Beek, beide wonende In doze gomeonto.
Aan don Loidschon straatweg zUn gister- i
middag oon paar personon de dupe geworden
van do bekendo praktijken van oen vijftal
zoogenaamde kwartjosvindors. Do polltlo
hiervan onderricht, hoewel spoedig ter plaatse
aanwozig, mocht hun echter op do daad zolvo
nlot betrappon, maar (lo heeron waren toch
zoo vorstandig per rfiwlol en motoj fiets in de
richting van iiaarleui to vertrekken.
KatwJjk-aan-Zce. Nadere berichten uit
zeo hebben verwachting deai b< <tcm
ingeslagen. Eonige rccders alhier hebben
reeds tijding ontvangen van verlios vuu
veel materiaal, als zoilcn, netton, enz. La-
ton wij hopen, dat or geen verlies vnn men-
schenlereus to bctreui n valt.
Misschien kunnen wij hen, die van
plan zijn mot gezelschappen ouzo plaats
te bezoeken, van dienst zijn met het noo-
men der bezienswaardige punten in cn bii
ons dorp, dio tevens zoovele uauknoopinjza-
puntcn zijn tot een even leerrijke uls aau-
gonamo bespreking.
Van do aanlegplaats der booten of het
station gaande over den strandboulevarci
in noordelijke richtix-, passeert men eerst,
de Caliguh.rtraat (Caligula, cio gokke lto-
meinscho koizer, die oc tocht naar ons
land deed, vocht met do Noordzee on ala
buit een heclo vracht schelpen medebracht).
Vervolgen» do Te-Brittenstraat. (Het hum
Te Britten, dateerende uit den Romciu-
schen tijd, was een vijftigtal jaren gcledon
bij laag water nog gedeeltelijk zichtbaar
cp een paar honderd ineter van de kust.
Bewijs voor do verplaatsing der duinen,
oostwaarts). Verder de uitmonding van den
Rijn, met d sluizen, het stoomgemaal vuu
den polder Rijnland. Do Rijn ia hier niet
meerde groobo rivier, maar slechts boezem,
goworden. Ook denkt men hier onwillekeu
rig aan E. A. Borger, wiens graf even-
24)
Want Otto Wedcl dacht er niet aan, zijn
zwager voor diens moeite dankbaar te
zijn. Ook bezat hij geen greintje goeden
wil om zijn gedrag in eenig opzicht te
yorboteren. Wolf, die van natuur en door
zjjn beroep gewoon was, dikwijls een ander
door zijn wil te beheerschen, bezat een
&oort iiiteilijko macht over hem, de brutale
macht van den dierentemmer, welke aan
do door en door bedorven natuur van den
jongeling niets meer kon veranderen.
Marianne zag en voelde dit dagelijks Zij
was Wolf wel grenzenloos dankbaar, maar
zij begreep bom niet en had daarbij het
pijnlijke gevoel, dat hij zijn moeite hier
overdreef, dat hij die doelloos verspilde.
De avondeu welko zij altijd zoo gezellig
had gevonden, waren door Otto's bijzijn ge
heel veranderd. Tc i minste voor haar. Zij
vroeg zichzelve dikwijb af: Hoe was het
dan vroeger? He:ft Wolf zich meer met mij
bemoeid? Stoort hij tr zich dan veel aan,
dat Otto er nu bij is?
Zij moest dit ontkennen. Hij had vroe
ger veel gelezen en wat hij toen tegen haar
gezegd had, kon li j nu evengoed zeggen
en hij deed dat ook.
Maar voor haar, vc :v baar was de poëzie
er af.
Haar moeder had f el gelijk gehad met
haar bewering, dat een Voortdurend ti-
r^nniseeren van Otto niets gaft dat het
hom m; \r verbitterde, want nu zag zij
ook reeds een verborgen haat door Otto's
officieel© beminnelijkheid en gedweeheid
tegenover haar man heenscnemeren.
Of Wolf dit niet zag? Och, wat ging
hem dat aan? Wat gingen hem do haat en
de ondanx en de dank der menschen
aan? Wat de resultaten zijner bemoeiin
gen?
Werkte ...J voor Otto? Of voor Marianne?
In do gang, toen bij zich uit Mariannes
armen losmaakt-1, had 1> j het reeds gewe
ten: Ik ben de grootste egoïst van u allen.
Ik speel met ulieden en uw lotgeval
len, wijl mijn hoofd, mijn hart en mijn
handen behoefte hebben aan werk, werk
om to verstikken, werk om te bedwelmen,
omdat de rust mij anders te machtig wordt,
omdat ik een eerlijke kerel wil blijven
Omdat ik ze uit mijn gedachten wil zet
ten, de „zalige liefde".
In de Holzhagcr familie-omstandigheden
in het samenleven van Karl Eggera met
zijn vrouw, vond Marianne gedeeltelijk een
verklaring voor Wolfs wezen.
Do vrouw koesteren en vertroetelen, haar
koesteren en vertroetelen, opdat geen ruwe
stoot van buiten haar zal treffen, haar be
schouwen als iets onuitsprekelijk teers en
breokbaarb, iets heiligs, maar al dezes
égards en zorgen, al deze goedheid slechts
de vrouw wijden, de vro-uw in het algemeen
het zwakkere geslacht, om het even hoe
het innerlijk is gesteld, of het afkeerig is
van zulk een beoefenen der ridderlijkheid
in het algemeen, dat was de manier van
dit huis. In deze lucht was VYolf opge
groeid.
Een gevoel van afschuw welde in haar
op, als zioh deze gedachte tegen haar wil
aan haar opdrong I Ik ben toch voor hem
geen onpersoonlijk wezen, dat slechts naar
den aard van zijn geelacht behandeld moet
worden. Ik ben toch z ij n vrouw en cenig
in mijn soort als z ij n vrouw I Alleen yoor
hemhij moet dab toch gevoelen 1
Onbcteekenend zij, onbeteekenond het
jonge loven, dat in haar naar hot licht
drong, dansende stofjes in het wereldruim,
deeltjes van de grooto meohanischo een
heid I
Zij keek haar schoonmoeder dikwijls met
verbijsterde oogen aan. Hoe verdraagt gij
toch die verbanning in het onpersoonlijke?
Naar het scheen zeer goed. De jarenlange
gewoonte had hier zeker een oproerig men-
scbenhart tot rust gebracht. Zij was ver
wend en veelcischend ten opzichte van haai
man; beschouwde zijn voortdurend toege
ven in alle dingen van het dagelijkseh le
ven als iets, dat vanzelf sprak, was in do
oogen der wereld de meesteres.
Maar Marianne gevoelde, dat dit koning
schap slechts een poppen-koningschap was.
In waarheid had de man zich de vrouw ge
vormd, zooals hij haar noodig had, zonder
dat hij zich van dit feit bewust was.
De heerschappiji van dc vrouw was in den
grond niets anders dan slavernij, on do
eerbied van den man- voor haar was in het
diepst van zijn hart samengegroeid met een
grooto, instinctmatige verachting
Marianne verzette zich met een gevoel
van bitterheid tegen deze afschuwelijke
voorstellingen. Zij trachtte aan iets anders
te denken; zij greep naar lectuur en ver
strooiingen; zij schold zichzelve voor zenuw
achtig cn overspannen uit.
Wat hielp dat alles I
En als ik mij aan je hart werp en on
stuimig klop, weet gij dan eigenlijk wel,
wie buiten staat? Gij zult mij met zachte,
verstandige, toegevende woorden, wolko
nooit, nooit de kern treffen, sussen, kal-
mccren, mogelijk op goedmoedige wijze uit
lachen, jo uit mijn armen losmaken, mij
wegschuiven, altijd vcht en ridderlijk,
maar zelfs geen reef, geen kleine reet van
je ziel zult gij voor mij openen 1
Ja, ik mag verwend worden, veeleischcnd,
tiranniek in dc kleine uiterlijke dingen van
het dagelijkache leven. Dat is immers in uw
oogen het recht der vrouw 1 Dat laat gij
toegevend en gewillig aan do vrouw over,
wijl gij te groot zijt om in die kleine uiter
lijke dingen belang to stellen.
En gij zult niet voelen cn weten en in
geen taal der aarde kan ik het je begrijpelijk
maken, dat ik naast jo wegkwijn 1
In het begin had haar beangstigd hart
nog op UI rich al zijn hoop gevestigd. Hij
was wel onbeholpen, maar, in al zijn bloo-
heid, trouwhartig en natuurlijk. Zij begreep
hem betor; voelde zich meer op haar gemak
met hem dan met haar man.
Wat beteokendo heb, dat hij aan gaven
van geest een kind bij dezen vergeleken was?
Ach, niet do grooto schatten van don geest,
niet de blijmoedig© zekerheid van een zelf
standig gemoed miste en zocht dezo bange
ziel. Een menschclijk men3chenkind dat
niet te hoog was, om haar verlangen te ver
nemen; dat zich werkelijk een bectjo bekom
merde om hetgeen zij meende als zij sprak
dat haar liefhad, zooals zij was en zooals
zij geweest was niet slechts ala vrouw
en als aanstaande moedor zulk een
menschenkind zou zij gaarne aan haar zijdo
gehad hebben.
Ulrich was een goede, eenvoudige, dege
lijke jongen. Zij meende dat hij niet hooger
stond dan zij on dat zij nog wel eens zeer
vertrouwelijk met elkaar konden worden.
En hij was Wolfs broeder 1 Zoo na met de
zen verwant. Ja, er was somstijds een trek
op zijn golaat, een uitdrukking, welke hem
op Wolf deed gelijken-
Maar dezo blijdschap was te voorbarig
geweest: Ulrich liet haar ook in den Bteck.
Zij behoefde niet lang to wachten, of zij
ontdekt© ook bij hem dat taaio niet-begrij
pen, hetwelk haar had geleerd bij den
ouden man en Wolf zoozeer to vreezen, zoo
angstig to bespieden.
Alleen uitte zioh dab bij Ulrich anders.
Het was in den nazom r, zij zat in haar
tuintje, Otto was op zijn bureau, Wolf in
zijn spreekkamer. Ulrich had haar een
man dj© vol peren van Holzhagen gebracht
©n zat nu naast baar aan dc rondo tuin
tafel. Zij breide onderwijl aan een onver
klaarbaar klein, wit ding.
Zoo warm en diep ala nooit to voren'
voelde rij juist nu, c\t deze onbehouwen
man met do goede oogen haar gaarno
mocht lijdon on zich in haar bijzijn behaag-'
lijk voelde.
(Wordt vervolgd.)'