N». 14-24T Zaterdag SS «Ttili. A°. 1906. <§eze (Courant wordt dagelijks, met uitsondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit DRIE Bladen, Eerste Blad. Offieieele Kennisgeving. FEUILLETON. Toch nog gelukkig. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Cents; per 3 maanden l l 1 l l f 1.10. Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn I 0 1.30. Franco per post 1.65. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 16 regels ƒ1.05. ledoro regol meer f 0.17J. Groctere letters naar plaatsruimte. Kleine edvertentien van 30 woorden 40 Oentscontant; elk tiental woorden meer 10 Oents.—Voor het incasseoren wordt/"0.05 berekend. Stremming van de passage over de &panjaard#l>rug. Burgemeester en Wethouders van Leiden brengen ter algemeene kennis, dat de Span j i. ardsbrug, wegens noodza kelijke. herstellin-, voor heb verkeer metrij-en voertuigen, en vee, ge durende eenige ageu zal zijn afgeslo ten. Burgemeester cn Wethouders voc.aoemd, DE RIDDER, Burgemeester. VAN HEYST, Secretaris. Leiden, 28 Juli 1906. Inkomstenbelasting. Burgemeester eu Wethouders van Leiden brengen in herinnering, dat met 31 Juli e.k. de eerste termijn vervalt van de In komstenbelasting, dienst 1906, en dat al- zoo op den lsten Augustus a-s. minstens een zesde gedeelte van den aanslag moet ijn voldaan. Zij noodigen mitsdien belanghebbenden uit, om, ter voorkoming van vcrvolgings- kosten, tot de betaling van het verschuldig- do ten k*>n'oro van den Gemeente-Ontvan ger over te gaan. Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RlDioEB, Burgemeester. VAN HEYST, Secretaris. Leidén, 26 Juli 1906. Leiden, 28 Juli. Het examen voor apothekersbediende werd heden te Amsterdam met gunstig gerolg afgelegd door onze stadgenoote, mejuffrouw Louise J. C. C. Romanesko, leerlinge van den apotheker den heer M. Boekwyt alhier. De Zondagschool „Zaait aan alle wa teren", opgericht in 1§81, alzoo 25 jaar ge leden, hoopt op Dinsdaj 31 Ju.ï een feest- tocht te houden per „Volharding" naar Heemstede, De boot (ligplaatj Oude Singel bij de JanvoSsenstecg) vertrekt des morgens te 1 uren onder gezang der kinderen, en komt el-s avends te Lalfa- terug aan de Ha ven. In verband met de plechtige uitrei king der Militaire Willemsorde 4de klasse aan den lsteu luitenant der infanterie P. E. Hajenius, gisteren op het Schuttersveld alhier, zij nog het volgende medegedeeld: Was het een grocte teleurstelling voor den dapperen officier geweest, dat nies dadelijk na het bekend worden van zijn heldhaftig gedrag bij de vermeestering der bentings aan de Soengei Poesaka in het landschap Korintji, den 13den Juli 1903. gevolg was gegeven aan de voordracht tot toekenning van het hoogste militaire on- derscheidingsteeken, thans is de eer voor hem des te grooter, nu na een nauwkeurig onderzoek van .enc'emd wapenfeit geble ken is, dat do „eervolle vermelding", aan vankelijk aan .en toegekend, een niet vol doende belooning voor zulk heldhaftig op treden was. Na dagenlange vermoeiende marschen in een voor hem geheel onbekend bergland, afwisselend end er de brandende hitte van de tropische zon en door maag delijke wouden, waarin met behulp van het kapmes een doortocht moest gebaand, heeft hij aan het hoofd' van een handvol solda ten, tot tweemaal toe, met do klewang in de vuist, onder een moorddadig vuur, bo vengenoemde bentings bestórmdtot twee maal toe was hij de eerste, die in de vij andelijke versterkingen doordrong, door zijn moedig voorbeeld den kleinen, dappe ren troep dermate bezielend, dat de tweede maal binnen enkele minuten allen hem ge volgd waren en de bentings werden ver overd. Dit energiek en krachtig optreden maakte zulk een geweldigen indruk op do in den omtrek wonende inlanders, dat vele hoofden veiligheidshalve dadelijk hun on derwerping kwamen aanbieden. —De eerw. Zuster Joseph (in de worold mej. Vogelaar) In het gesticht „De Voorzienigheid" alhier, heeft het gouden feest van haar in- trodt In het klooster gevierd. Die Bchoono feestdag begon met een plech tige H. Mis, welke werd bijgewoond door do goestelUkhold eer parochie, mode zustors, de leerlingen en tal van oud-leerlingen. Ook do familieleden van de jubilaresso ont braken niet. Na do H. Mis kwamen velen haar gelukwenschen, onder aanbieden van bloemstukken en geschenken. Maandag a.s. wordt het feest gesloten met een groot kinderfeest. Dat het zuster Joseph moge gegeven zijn, nog tal van jaren ln den dienst des Heeron en aan do opvoeding der kleinen werkzaam to zijn Is veler wensch. Onze vroegere stadgenoot de heer J. M. Houtman is met ingang van 1 Aug. a.s- bevorderd tot adjunct-ccmmies bij do hoofdadministratie der Staatsspoor-Maat schappij tc Utreoht. Examens der ederlandscho Tconkun- stonaarsvereeniging. Gisteren zijn geëxamineerd 3 candidaten voir: piano, lager onderwijs, en 2 voor koorgezang, die allen zijn afgewezen. Op de algemeene begraafplaats te Haarlem is gisteren tcra-ardebesteld het stoffelijk overschot van wijlen mr. L. O. Kronenberg Vele belangstellenden, waar onder tal van leden van de balie, depu taties van „Weldadigheid naar Vermogen"» van de Haarlemsche Hulpbank, van do commission van toezicht op lager en mid delbaar onderwijs en van de Sociëteit „Trou moet blijeken", welks bedienden den stoet voorafgingen. Aan de groeve sprak allereerst mr. F. W. van Styrum, namens de orde van ad vocaten, bij verhindering van den Deken Hij wees er op, dat do balie zwaar be proefd wordt in de laatste dagen. Kort ge leden werd de laatste eer bewezen aan mr. De Kanter, weinige dagen later staan wii aan de geopende groeve van een der meest geachte ambtgenooten, een, die, hoewel hii geen drukke rechtspraktijk oefendo, toch den advocaten stand liefhad en door zijn confrères, als lid van den raad van toe zicht en als secretaris, ook van tal van andere instellingen, zeer gewaardeerd werd. De heer Lieftin^k sprak allereerst een woord als vriend, maar daarna huldigdo hij in den overledene den vaandrig van „Trou mo'et blijekep," die in zijn heele leven dit devies hopg hield. Zijn trouw bleek in raad en da d, want hij was trouw t i in do vezelen van zijn ziel, in al zijn doen en laten, en al zijn vrienden zullen ja zeggen <-deze eenvoudige en ware woorden. Zij i woord "vJl humor was nooit een angel, die wondde of vergiftigde. En nu is hij ploseling heengegaan. De stof, dio aan a deren warmte brengt en aan mill ioenen licht, was voor hem een sluipmoordenaro;-, dio hem overviel in den nacht. Hij had zijn gebreken, en in het oog van den wereldlijken mensch had hij één gebrek, dat hfi meer deed voor ando ren dan voor ziohzelf. Welnu, waar men op zoo menigo groe-'o zegt: Laat ons hem al les vergeven vergeven wij dit ook Kro nenberg, dat nij goen egoïst was en dat bij getoond heeft, hoe trouw moet blijken Nadat ook dr. Nieuwenhuizen Kruscman namens de HaaaiLomsohe Hulpbank den overledene had geteekond als een, wiens lust het wra anderen te helpen, dankte een broeder van den overledene voor do gebleken sympathie, dio zich uitte in de hier gesproken woorden. H. M. de Koningin-Moedor liet gister morgen een Fraaion krans hangen aan het monument van Cluïstoffel Pullraann, den dapperen schildwacht, die bij den aanval der patriotten op Soestdijk (1787) den hel dendood stierf. Dit monument staat, gelijk velen weten zullen, te Soestdijk tegenover het „Hotel Trier" v Ter aanvulling van een vacature als lid van den militairen pensioenraad komen, naar do ,,N. R. Ct." verneemt, in aanmer king de gcpcnsionncerde kolonels jhr. O. K. van dor Wijck on C. J. Polvliot, resp. her komstig van het wapen der infanterie cn dat der genie. Het pantserschip „Tromp" arriveer de van San-Seba8tiaan te Nieuwediep. In de vergadering der Prov. Vereenl- ging van Burgemeesters en Secretarissen in Zuid-Hclland, heden te Rotterdam ge houden, trad de heer, F. B. 's Jacob, we gons vertrek uit de provincie, af als voor zitter, en werd mr. A. R. Zimmerman tot zijn opvolger benoemd. Daarna hield de heer Jac. van Waning, burgemeester van Ouderkerk aan den IJscl, een bespreking over „Do Burgemees ter in algemeenen dienst.'' Sprokcr constateerde vc'oraf liet grooto voorrecht, dat do Vereeniging had door den beer 's Jacob als voorzitter to heb ben, en bij de keuze van zijn onderwerp had hij zicli dan ook laten leiden door de vraag, hoe van diens rijke ervaring do besto vruchten te plukken waren. Vervolgens ging spreker na welk karak ter hot burgemeestersambt dreëg onder do voorschriften, dio aan de gemeentewet on middellijk voorafgingen, hoo dat ambt in de Gemeentewet is geteekend en wat er in den loop der jaren van geworden is. Hij deed hierbij uitkomen, dat onder de Reglementen van 1825 de gemeenten slechts ondergeschikte lichamen en do burgemees ters afhankelijke agenten van het Rijksge zag bleven. De gemeentewot zou hierin verandering ten goede brengen. De geschie denis dezer wet nagaande, kwam spreker tot do slotsom, dat do burgemeester be stuursorgaan is, geen ambtenaar, én 'dat dan ook voor een instructie te zijnen aanzien geen plaats is, waar zijn plichten en rechten alle in de wet zijn neerge legd. Aan opdrachten van hooger en lager hand is de burgemeester in de Ge meentewet, dio zijn ambt formeerde, niet onderworpen. Evenwel werdt aldus be t-oogde spreker allerloi kruierswerk en bcstollcrswerk den burgemeester door do verschillende departementen van bestuur, autoriteiten en ambtenaren opgedragen. Meer en meer cisoht het Rijk den „man der gemeente" voor zich op, doch trekt zich daartegenover zoo gc'ed als niets aan van zijn belangen. Achtereenvolgens nagaande do uitgebreide medewerking van den bur gemeester, geëischt door do fiscalo wet geving, de uitvoering der Kinderwetten en niet het minst dio van de Landwccrwct. betoogde spreker, dat het hoog tijd wordt dat hieraan paal ea perk wordt gesteld door het voorschrift, dat alle c'pdrachten aan den burgemeester voortaan den koker moeten passecrcn van het Departement van Binncnlandschc Zaken, waaronder hij res sorteert Niettemin zeido spreker wor de do burgc ..eestcr niet tot Staatsambte naar gemaakt. Hij moet aan zijn gemecu- te verknocht blijven. Ock moet niet een willekeurig ambtenaar naast hem gesteld, om dat deel der Staats zorg over te nemen, dat do burgemeester than9 torst. De burgemeester moet blij ven innemen de hoogo cn zelfstandigo 1 o- sitic, dio de Gemeentewet voor hem schiep, dienstbaar aan de Rijksbelangen, maar als bestuursorgaan, geenszins als ondergeschikt ambtenaar. Uit do boslo bron verneemt „Do Hanze bode" dat dr. Kuypor in don loop van don komenden winter to Rottordam oen lezing zal houden over het Mlddenstandvraagstuk. Mgr. do bisschop van Haarlem heeft bonoomd tot pastoor te Rotterdam (H. Rosalia) pater A. L. van Gleson, die kapolain was te Rotterdam (EL Antonius van Padua). Het stoomschip „Ambcn", van Bata via naar Amsterdam, passeordo 27 Juli Ouo8sant; do „Prinses Sophie" arriveerde 27 Juli van Batavia te Amsterdam; Je „Goentoer", van Batavia naar Rotterdam, is 27 Juli Ouessant gepasseerd; do „Ophir" vertrok 27 Juli van Padang naar Rotterdam; do „Si-ndor</' arriveerde 27 Juli van Rotterdam te Padang; do „Ber lin", van Batavia naar Amsterdam, verfcr. 2G Juli van Marseiilb; de „Deuoajion", van Penang naar Amsterdam, passeerde 25 Juli Gibraltar; do „Markgraf" thuis reis, arriveerde 27 Juli te Aden. Alfen. ^Do vergadering, der veifecniging „Volksonderwijs", afdeeling Alfe'n cn om streken, gehouden in het hotel St.-Joris, weid bij afwozaghedd van den Voorzitter, geleid door den heer 1'. Maazen. Bij de ingekomen stukken bevond zich ook een schrijven Van het hoofdbestuur te Amsterdam, waarbij adhaosio en steun wordt toegezegd, indien do afdeeling zich wendt tob de Rogcering ter verk/ jging van verlaging van ©choolgc'd in de ge meenten Alfen cn Aarlandcrvcen, overeen komstig de nieuwe cndcrwijsvet Besloten werd do noodigo stappen hiorvoor bij do Regeering te doen. Daarna kwam aan dc ordo de behando- ling van den beschrijvingsbrief voor de al gemeene vergadering, wclko 3 en 4 Augus tus a.s. te Leeuwarden zal worden gehou den, Als afgevaardigdo .werd gekozen de j lieer P. Maazen cn tot diens plaatsver vanger do lieer K. Jagor, terwijl het man daat voor do afgeva -digden werd vastgo- stcld. Hét bestuur deelde nog mede, dat het plan bestaat in den a.s. winter weder ccu paar gezellige avonden te organisecren. Hierna ging dc vergadering uiteen. Bodegraven. Bij den landbouwer B. ia do Mcijo, dio reeds éénmaal om het broeion van het hoci den berg bad uitgehaald, ont stond gistermiddag weder gevaar voor brand in den hooiberg, die opnieuw moest uitgehaald worden. Ds. Hellemans, alhier, heeft toezegging ontvangen van een beroep als predikant bü do Ned.-Herv. uer.iccul© to Velp. Boskoop. Een aantal boomkweexors alhjietr zal, in vereeniging ïuct collega's te Oudenbosch, Rozendaal, Zundert, enz., een adres richten tot do Twcedo Kamer der Statcn-Gcneraal, om te trachten een gun stiger toepassing der nieuwe Duitschc Ta- riefwet ton aanzien van Nedcilanckscho tuinbouwproducten to verkrijgen. Dit adres zal door het hoofdbestuur der „Nederland-1 schc Maatschappij voor Tuinbouw cn Plant kunde" worden gesteund. Hillogom. Door do politie ia op klaohto en na Ingesteld onderzoek procesverbaal opgemaakt togon don 21-jarlgon arbeldor W. VI. alhier, wegens oplichterij goploegd, ton nadeelo van de gebroeders Qt. en GlJsb. van Beek, beide wonende In doze gomeonto. Aan don Loidschon straatweg zUn gister- i middag oon paar personon de dupe geworden van do bekendo praktijken van oen vijftal zoogenaamde kwartjosvindors. Do polltlo hiervan onderricht, hoewel spoedig ter plaatse aanwozig, mocht hun echter op do daad zolvo nlot betrappon, maar (lo heeron waren toch zoo vorstandig per rfiwlol en motoj fiets in de richting van iiaarleui to vertrekken. KatwJjk-aan-Zce. Nadere berichten uit zeo hebben verwachting deai b< <tcm ingeslagen. Eonige rccders alhier hebben reeds tijding ontvangen van verlios vuu veel materiaal, als zoilcn, netton, enz. La- ton wij hopen, dat or geen verlies vnn men- schenlereus to bctreui n valt. Misschien kunnen wij hen, die van plan zijn mot gezelschappen ouzo plaats te bezoeken, van dienst zijn met het noo- men der bezienswaardige punten in cn bii ons dorp, dio tevens zoovele uauknoopinjza- puntcn zijn tot een even leerrijke uls aau- gonamo bespreking. Van do aanlegplaats der booten of het station gaande over den strandboulevarci in noordelijke richtix-, passeert men eerst, de Caliguh.rtraat (Caligula, cio gokke lto- meinscho koizer, die oc tocht naar ons land deed, vocht met do Noordzee on ala buit een heclo vracht schelpen medebracht). Vervolgen» do Te-Brittenstraat. (Het hum Te Britten, dateerende uit den Romciu- schen tijd, was een vijftigtal jaren gcledon bij laag water nog gedeeltelijk zichtbaar cp een paar honderd ineter van de kust. Bewijs voor do verplaatsing der duinen, oostwaarts). Verder de uitmonding van den Rijn, met d sluizen, het stoomgemaal vuu den polder Rijnland. Do Rijn ia hier niet meerde groobo rivier, maar slechts boezem, goworden. Ook denkt men hier onwillekeu rig aan E. A. Borger, wiens graf even- 24) Want Otto Wedcl dacht er niet aan, zijn zwager voor diens moeite dankbaar te zijn. Ook bezat hij geen greintje goeden wil om zijn gedrag in eenig opzicht te yorboteren. Wolf, die van natuur en door zjjn beroep gewoon was, dikwijls een ander door zijn wil te beheerschen, bezat een &oort iiiteilijko macht over hem, de brutale macht van den dierentemmer, welke aan do door en door bedorven natuur van den jongeling niets meer kon veranderen. Marianne zag en voelde dit dagelijks Zij was Wolf wel grenzenloos dankbaar, maar zij begreep bom niet en had daarbij het pijnlijke gevoel, dat hij zijn moeite hier overdreef, dat hij die doelloos verspilde. De avondeu welko zij altijd zoo gezellig had gevonden, waren door Otto's bijzijn ge heel veranderd. Tc i minste voor haar. Zij vroeg zichzelve dikwijb af: Hoe was het dan vroeger? He:ft Wolf zich meer met mij bemoeid? Stoort hij tr zich dan veel aan, dat Otto er nu bij is? Zij moest dit ontkennen. Hij had vroe ger veel gelezen en wat hij toen tegen haar gezegd had, kon li j nu evengoed zeggen en hij deed dat ook. Maar voor haar, vc :v baar was de poëzie er af. Haar moeder had f el gelijk gehad met haar bewering, dat een Voortdurend ti- r^nniseeren van Otto niets gaft dat het hom m; \r verbitterde, want nu zag zij ook reeds een verborgen haat door Otto's officieel© beminnelijkheid en gedweeheid tegenover haar man heenscnemeren. Of Wolf dit niet zag? Och, wat ging hem dat aan? Wat gingen hem do haat en de ondanx en de dank der menschen aan? Wat de resultaten zijner bemoeiin gen? Werkte ...J voor Otto? Of voor Marianne? In do gang, toen bij zich uit Mariannes armen losmaakt-1, had 1> j het reeds gewe ten: Ik ben de grootste egoïst van u allen. Ik speel met ulieden en uw lotgeval len, wijl mijn hoofd, mijn hart en mijn handen behoefte hebben aan werk, werk om to verstikken, werk om te bedwelmen, omdat de rust mij anders te machtig wordt, omdat ik een eerlijke kerel wil blijven Omdat ik ze uit mijn gedachten wil zet ten, de „zalige liefde". In de Holzhagcr familie-omstandigheden in het samenleven van Karl Eggera met zijn vrouw, vond Marianne gedeeltelijk een verklaring voor Wolfs wezen. Do vrouw koesteren en vertroetelen, haar koesteren en vertroetelen, opdat geen ruwe stoot van buiten haar zal treffen, haar be schouwen als iets onuitsprekelijk teers en breokbaarb, iets heiligs, maar al dezes égards en zorgen, al deze goedheid slechts de vrouw wijden, de vro-uw in het algemeen het zwakkere geslacht, om het even hoe het innerlijk is gesteld, of het afkeerig is van zulk een beoefenen der ridderlijkheid in het algemeen, dat was de manier van dit huis. In deze lucht was VYolf opge groeid. Een gevoel van afschuw welde in haar op, als zioh deze gedachte tegen haar wil aan haar opdrong I Ik ben toch voor hem geen onpersoonlijk wezen, dat slechts naar den aard van zijn geelacht behandeld moet worden. Ik ben toch z ij n vrouw en cenig in mijn soort als z ij n vrouw I Alleen yoor hemhij moet dab toch gevoelen 1 Onbcteekenend zij, onbeteekenond het jonge loven, dat in haar naar hot licht drong, dansende stofjes in het wereldruim, deeltjes van de grooto meohanischo een heid I Zij keek haar schoonmoeder dikwijls met verbijsterde oogen aan. Hoe verdraagt gij toch die verbanning in het onpersoonlijke? Naar het scheen zeer goed. De jarenlange gewoonte had hier zeker een oproerig men- scbenhart tot rust gebracht. Zij was ver wend en veelcischend ten opzichte van haai man; beschouwde zijn voortdurend toege ven in alle dingen van het dagelijkseh le ven als iets, dat vanzelf sprak, was in do oogen der wereld de meesteres. Maar Marianne gevoelde, dat dit koning schap slechts een poppen-koningschap was. In waarheid had de man zich de vrouw ge vormd, zooals hij haar noodig had, zonder dat hij zich van dit feit bewust was. De heerschappiji van dc vrouw was in den grond niets anders dan slavernij, on do eerbied van den man- voor haar was in het diepst van zijn hart samengegroeid met een grooto, instinctmatige verachting Marianne verzette zich met een gevoel van bitterheid tegen deze afschuwelijke voorstellingen. Zij trachtte aan iets anders te denken; zij greep naar lectuur en ver strooiingen; zij schold zichzelve voor zenuw achtig cn overspannen uit. Wat hielp dat alles I En als ik mij aan je hart werp en on stuimig klop, weet gij dan eigenlijk wel, wie buiten staat? Gij zult mij met zachte, verstandige, toegevende woorden, wolko nooit, nooit de kern treffen, sussen, kal- mccren, mogelijk op goedmoedige wijze uit lachen, jo uit mijn armen losmaken, mij wegschuiven, altijd vcht en ridderlijk, maar zelfs geen reef, geen kleine reet van je ziel zult gij voor mij openen 1 Ja, ik mag verwend worden, veeleischcnd, tiranniek in dc kleine uiterlijke dingen van het dagelijkache leven. Dat is immers in uw oogen het recht der vrouw 1 Dat laat gij toegevend en gewillig aan do vrouw over, wijl gij te groot zijt om in die kleine uiter lijke dingen belang to stellen. En gij zult niet voelen cn weten en in geen taal der aarde kan ik het je begrijpelijk maken, dat ik naast jo wegkwijn 1 In het begin had haar beangstigd hart nog op UI rich al zijn hoop gevestigd. Hij was wel onbeholpen, maar, in al zijn bloo- heid, trouwhartig en natuurlijk. Zij begreep hem betor; voelde zich meer op haar gemak met hem dan met haar man. Wat beteokendo heb, dat hij aan gaven van geest een kind bij dezen vergeleken was? Ach, niet do grooto schatten van don geest, niet de blijmoedig© zekerheid van een zelf standig gemoed miste en zocht dezo bange ziel. Een menschclijk men3chenkind dat niet te hoog was, om haar verlangen te ver nemen; dat zich werkelijk een bectjo bekom merde om hetgeen zij meende als zij sprak dat haar liefhad, zooals zij was en zooals zij geweest was niet slechts ala vrouw en als aanstaande moedor zulk een menschenkind zou zij gaarne aan haar zijdo gehad hebben. Ulrich was een goede, eenvoudige, dege lijke jongen. Zij meende dat hij niet hooger stond dan zij on dat zij nog wel eens zeer vertrouwelijk met elkaar konden worden. En hij was Wolfs broeder 1 Zoo na met de zen verwant. Ja, er was somstijds een trek op zijn golaat, een uitdrukking, welke hem op Wolf deed gelijken- Maar dezo blijdschap was te voorbarig geweest: Ulrich liet haar ook in den Bteck. Zij behoefde niet lang to wachten, of zij ontdekt© ook bij hem dat taaio niet-begrij pen, hetwelk haar had geleerd bij den ouden man en Wolf zoozeer to vreezen, zoo angstig to bespieden. Alleen uitte zioh dab bij Ulrich anders. Het was in den nazom r, zij zat in haar tuintje, Otto was op zijn bureau, Wolf in zijn spreekkamer. Ulrich had haar een man dj© vol peren van Holzhagen gebracht ©n zat nu naast baar aan dc rondo tuin tafel. Zij breide onderwijl aan een onver klaarbaar klein, wit ding. Zoo warm en diep ala nooit to voren' voelde rij juist nu, c\t deze onbehouwen man met do goede oogen haar gaarno mocht lijdon on zich in haar bijzijn behaag-' lijk voelde. (Wordt vervolgd.)'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1906 | | pagina 1