RE1BRA8DT-B1JBEL. I a Cheviot Broeken. Afbraak te koop Isidië ©21 Amerika. Stoomtram HAARLEM-LEIDEN. No. 14233. LEIDSCH DAGBLAD, DONDERDAG 19 JULI. TWEEDE BLAD. Anno 1906. J Rubriek voor de Jeugd. De tien kleine slaven. Gr 13 JFï. @3 13. Vervolg Advertentiën. Deifiandsehs Hypotheekbank, J0 F. VERGOUWEN, Effecien, iissels, Hypotheken, Assurantiën. Rijn- en haalsteen, eenige d&sizenden reodle Holland sere Oalkpannsn, Straatklinkers, SSïnt@% Raam- en Oeiarkozijnen, Heien., enz., Ribhout. 78G7 40 De inteekening voor 's-Gravenhage, Scheveningen, Wassenaar, Voorburg, Rijswijk en Loosduinen is ontsluitend opengesteld bij de firma Ë^ARTSNUS EliJRCiFF, Nobelstraat 18, waar de eerste aflevering en proeven van bewerking ter inzage liggen. m8 44 Terugkeer der levenslust Herleving der energie Verhooging van het welzijn Donkersteeg 3. Haarl.straat 122. J. G. HORT. ONZS TUÏ3MEM. Voor Passagiers en Goederen, Agentschap voor de Rotter- damsciie Lloyd en Hoiland-Amerika-lijn H. I. VAfy faey&iüYs. Wegens de ongekend lage prijzen is het vervoer van EEestel- en Vrachtgoederen per Stoomtram het voordeeligst. o?49 u Goederen worden vervoerd naar Oegsi- ge©st, SassQïsheSïn, Lisse, ISiKe- 8©m, Roronebroek, ReeisBstefif© esi lasrSesn om 7 li. 22 en 11 u. 15 v.m. en 3 u. 1® en 7. u. ©4 n.m. Amsterd. tijd. Inlichtingen worden verstrekt aan het be- stelkantoor Clarasteeg No. 2 nabij de Mare. 1* Er leefde eens een kleine jongen, Frank geheefcon, die meende zijn kinderjuffrouw to kunnen Hevelen alles voor hem te doen. Hij gelastte haa-r zijn speelgoed op to ra pen en weg te bergen, als hij er genoeg van had en geraakte zoo uit zijn humeur, zoodra do goede ziel hem zeide, dat hij dit zelf behoorde to doen, dat zij alles voor hem in orde bracht en hem, helaas l zijn zin gaf, ook in andere dingen. Zelfs do ouders van Frank ontvingen dikwijls zijn bevelen on werden zijn slaven. Nu gebeurde net, dat zijn grootmoeder bij zijn ouders kwam logceren. Zij bleek de conige to ^ijn, die zich door den knaap wist te doen gehoorzamen en op zekeren dag beloofde zij cc.i verhaal over tien slaafjes te zuden vertellen. Na de thee ging Frank op ecu bankje voor bet vuur aan do voeten der oude vrouw zitten, om to luisteren naar haar geschiedenis c i ziehier wat hij hoorde. Je weet misschien nog niet, dat je tien kleine slaven bezit, die bereid zijn al je orders op te volgen en den heelen dag voor je werken, alles uitvoerende wat je wilt, dat zij zullen doen. Yijf dier slaafjes zijn aan je rechterzijde cn vijf' aan je lin kerkant. Zij zijn bij je als je eet, of wan delt, of sLaapt, of staat. Nooit zijn zij je ongehoorzaam en het is goed zo. zooveel mogelijk bezig te houden. Als* je hun beveelt goede dade.i te doen, zul je er zelfs voor beloond worden; maar indien je wreed of slecht bent van hart, zullen do tien kleine slaven je net even gauw ge hoorzamen, ofschoon je, natuurlijk, na ver loop van korteren of langoren tijd, daar voor zult worden gestraft. Twee van ja slaafjes zijn kort en dik; twee zijn kbin en mager, maar hoewel zij allen te zamei werken, moet ik cr je aan herinneren, d g er een tijd is, waarop het beter is vijf van de kleine slaven verborgen te houden e.i zo niet to laten weten wat je doet. Dat is, wanner je iemand wilt hel pen, die in kommer n verdriet is. Als jc dat doet, laten dan alleen de vijf slaaf jes aanije rechtertijd^ dat vernemen en houd de anderen buiten het geheim. Vergeet vooral niet die lieve, kleine sla ven bezig te houden, en, zoo dikwijls je iets gedaan wilt hebben, je boeken te krij gen of je speelgoed op to bergen, doe het dan zelf, met jo eigen banden, want de vingers aan die handen zijn de tien ge willige slaafjes, waarover ik je gesproken heb cn zij kunnen al het werk, dat je wilt gedaan hebben, oneindig beter verrichten clan iemand anders voor je kan.'" Frank kusto zijn lieve grootmoeder en beloofde haar, nooit tiaar vertelsel te zul len vergeten. Hij werd een" groot en geëerd man, die een bijzonder goed gebruik van zijn tien kleine slaven maakte, en ze een arbeid deed volbrengen, welke hem heel de wereld door bemind heeft gemaakt. Bij het lezen dezer kleine, leerzame schets, dacht ik er aan Koevele menschen nooit vooruitkomen in het leven, enkel en alleen, omdat zij als kinderen de slechte gewoonte aannamen de handen in den schoot te laten rusten, zoodra ©r iets uit te voeren viel, dat zij niet juist prettig vonden. Een tijdlang kan dat zoo voortgaan, zonder dat zij er de onaangename gevol gen van ondervinden; want kinderen zijn vaak omringd door personen, die zo zoo zeer, en zoo onverstandig, liefhebben, dat zij blij zijn allo steentjes voor hen uit den weg te kunnen ruimenmaar de dag breekt aan, waarop zij zonder steun de reis door het leven zullen moeten vervolgen, waarop niemand meer voor hen draven en zorgen zal En dan? ,,De tien slaafjes zullen zij toch nog al tijd behouden," roept een mijner jonge le zers mij toe. Ja, maar het oude Holland- sche spreekwoord is zoo waar: ,,Rust roest." Als onze vingers niet voortdurend bezig gehouden zijn met nuttig werk, zijn zij daartoe te stram geworden. Iemand, die jaren achtereen alle moeite op anderen wierp, kan zich geen moeite meer geven. Ook dat is een gewoonte, die nooit aangenomen wordt, als men Het on geluk; heeft gehad den leertijd daartoe ongebruikt to laten voorbijgaan En laat ons het nooit vergeten, al wat wij hior beneden bereiken, moet ons eigen werk zijn. Wijzelven zijn het, dio ons leven mooi of leclijk, nuttig of waardeloos ma ken dio onze loopbaan afleggen, gehecht heid winnen of schuld dragen, dat wij on bemind blijven. Laat ons dus onze slaafjes oefenen vau den aanvang af en nooit laf genoeg zijn anderen op to dragen wat onszei ven ver veelt; daarvan hangt grootendeols af, of wij eenmaal overwinnaars of o verwon nelin- gen zullen zijn in den prachtigen strijd van het leven. Jack Spanker, als ik mij niet vergis? Harry BlaydesWel, wie zou dat ooit gedacht hebben?" En de twee voormalige vrienden, een vierkante zeeman en een lange, slanke man met het voorkomen van een cava lerist, schudden elkander vol liartelijkheid do hand en begonnen met elkander langs den fraaien zeedijk van Brightsea op en neer te wandelen. ,,Het is al een heele tijd geleden, dat wij hier voor het laatst waren, Jaok." „Dat zal waar zijn en de plaats is ook heel wat veranderd. Ik heb flinke straten met mooie, grootc huizen gezien, en d^ de nieuwe pier..." „Ja, de pier is hier een heele zaak," sprak majoor Blaydes Lachend: „ik ont moette nog iemand, die mij vroeg, wat ik wel van o!e pier dacht en men heeft mij verteld, dat de man, die haar maakte, er zooveel vertrouwen in stelt, dat hij (even als die arme Winstanley, tpen hij den eer sten Êddystonë-vuurfcoren bouwde) zeide niets liever te wenschen, dan er op te zijn in den hevigsten storm', die ooit woedde". „Dan hoop ik, dat hij er beter af zal ko men dan Winstanley; maar als hij naar een storm verlangt, zal rijn wensch spoe dig vervuld worden, want er komt een ge duchte opzetten." En kapitein Spanker wees onder het spreken naar do lucht, die nog zoo wolken- Mos scheen, dat zijp vriend hem ongeloovig aanstaarde. „Gij denkt dat ik mij vergis," hernam hij: „nu, daar komt iemand aan, die alles van 1-et weer afweet, en hij zal u hetzelfde vertellen- Goeden morgen, Bolter; wij krij gen noodweer zoo heb 6ohijnt." „Het ziet er naar uit mijnheer, dat is zeker", antwoordde de grijze bootsman, tot wien hij zich gewend had: „De zee zal morgen om dezen tijd geweldig spoken." Dien nacht werd kapitein Spanker door benauwde droomen gekweld. Hij meende op den oceaan te zijn, kampende met een verwoeden storm, en plotseling was het hem als verkeerde ©r iemand aan zijne zij de in doodsgevaar, als hoorde hij het slachtoffer hopeloos om hulp schreeuwen en hij wilde te hulp snellen; maar zijne lede maten waren alg verstijfd, hij kon zich niet verroeren, totdat $ij eindelijk door eeno inspanning van al ïzijne krachten, uit do nachtmerrie ontwaakte en hijgend op stond. Nu eohter ontdekte hij, dat zijn droom hem' niet geheel misleid had, dat er inder daad een orkaan was komen opzetten, die do dakpannen van het huis aislingerö'e, deuren en vensters deed rinkelen en de zee een luid noodgehuil deed aanheffen. De zeeman haastte zich eenige kleed eren om te werpen en naar buiten te gaan. Het was reeds dag; maar do anders zoo drukke straten waren zoo goed als ledig en do eerste man, dien hij ontmoette, was zijn oude vriend. Zender een woord to zeg gen, begaven beiden zich naar het strand- Het was geen gemakkelijke taak daar te komen. He regen joeg hen in het gelaat en telkens werden zij door den feilen wind tot staan gebracht; maar toen zij eenmaal de zee in het oog kregen, wanen zij als verstomd'. De breodo, fraaie dijk vertoonde nu slechts een schuimenden, kokendon maal stroom, de golven speelden er onverhinderd overheen, en in de nieuwe pier was een groofco scheur ontstaan, waarop do toorni ge zee bleef voorthameren met een kracht, die haar in haar geheel deed trillen en dïeigde haar ieder ©ogenblik aan stukken te zullen slaan. Het schouwspel was zoo somber, dat do twee vrienden elkander in het eerst geen woord konden toevoegen, tot hunne aan dacht getrokken werd door het plotseling heenenellen der overige toeschouwers naar een bepaalde plek en een koor van uitroe pen van verbazing en afgrijzen. „Ik zeg u, dat daarginds iets is," brom de de kapitein: „ik zie het bewegen 1" ..Ja, gij hebt gelijk Jack. Het is een man." „Neen, nog erger; bet is een knaap 1 God sta hem bijmompelde een visschcr, die niet ver van hen stond. „Wie is het?" vroeg een schorre stem ach ter hen. „Ik kan hem niet herkennen; maar daar komt Bob Harris met rijn zeekijker en hij zai het ons weten te vertellen." De oude kustwachter, van wion hij ge sproken had, bracht zijn verrekijker voor do oogen, keek eenige seconden aandachtig toe. Daarop prevelde hij met verbleekt gelaat: „Het is mijnheer Bridgmans eigen zoon 1" Do arme architect werd wel gestraft voor zijn vermetelen wensch op de nieuwe pior to zijn orri'er een feilen storm. Daar stond thans rijn eonig kind, blootgesteld aan de volle woedo van het noodweor en schijnbaar onherroepelijk ter dood veroordeeldwant elke nieuwe golf brak,vlak voor het uit einde van do pier, met het donderend geraas van een waterval en hot 6cheon cn mogelijk dat eenig levend wezen daar ongedeerd kon blijven, veel minder nog veilig aan land torugkeoron. „Hoe het ook zij, het zal hom niet aan een behulpzame hand ontbroken 1" riep Spanker driftig uit, zoodra hij van zijn eersten schrik oekomen was. „Help mij, Harry, en wij zullen zien of wij hem uiec kimnen redden." „Ik vergezel u", sprak een gebroken stem', terwijl een man met verwilderd gelaat op hen toekwam. Het was de vader van den ongelukkigen jongen. Maar de kustwachter hield hem met ijzeren hand' terug. „Blijf hier, mijnheer, do man, dio hem gaat helpen, kan dat beter dan gij of ik. Zie maar, Ben Bolter is al op weg." „Ben Bolter?" herhaalde men in het rond on aller oogen keerden zich naar do door de zee gezweepte pier, waarover een Honkere gestalte, die slechts een insect scheen te midden van dio schuimende ber gen, op handen en voeten voortkroop, nn en dan stilhoudende, als de wind hem al te fel werd, maar geen oogenblik op zijn schreden terugkeerendo. „Vat moed, mijnheer 1 Hij zal slagen I" riepen een paar visschers, om den armen vader te troosten. „Als het hem gelukt, is hij een rijk man 1" mompelde de ongelukkige handenwringend. Maar do visachers durfden nauwelijks hopen in de waarheid hunner eigen woor den, want ofschoon Bolters moed en ge spierdheid spreekwoordelijk bekend varent- in zijn geboorteplaats, ging de taak, wclko hij thans had ondernomen, schijnbaar men- schelijke krachten te boven. Toch worstel-; de hij voort, tot zijn geluk onbewust vin, hetgeeu do lieden aan bet f-trand zagen, dat de scheur halverwege a'e pier ieder oogen- blik grooter werd onder het gebeak der golven en dat, al mocht het hem gelukken den knaap te bereiken, do terugweg hem waarschijnlijk afgesneden zou zijn. „Hij is al meer dan halfweg. Mooi zoo „Ziet eens I Hij ie vlak bij den jongen! Bravo, Ben 1" „Hij heeft hem bcetl Hij... Ziet toch I Ziet! 01... God helpe hen beiden 1" Een berg schuimend water was met don derend geraas over het uiteinde van do pier neergestreken, en man en kind waren plotseling verdwenen. Do dappere majoor Blaydes wendde het hoofd' af en zelfs kapitein Spanker liot iets als een dof gekerm hooren; maar nog eer zij een woord hadden kunnen uiten, slaakte de kustwachter een vreugdekreet, zoo luid, dat allen er van opsprongen. Zij zijn er nog, God© rij dank 1'* schreeuw de hij: „Ik zie ze, veilig en wel onder het ijzeren schutdak. Goed gedaan, Ben Bolter! Jo bent do rechte man I Kijkt maar; hij heoffc den jongen op zijn rug genomen 1 Denkt eens aan I" „Het fal hem' gelukken I Zoo waar als ib hier sta Maai* het zwaarste deel van deze vree se- lijke taak moest nog verricht worden, en toen men Ben uit zijn wijkplaats te voor schijn zag treden, tot het ondernemen van den terugtocht, wrong dc in don strijd ge staalde majoor zijn vriend zoodanig do hand, dat oiem beemJbren er van kraakten. Dichter, dichter, steeds diohter bij l Tel kens weder aan het oog onttrokken door een neorkomendo golf, om weder te voorschijn te komen, ala ieder hen verloren dacht. Zou hij in het eind slagen Het was ontzettend, hem zoo nabij to zien cn toch to weten, dat hij ieder oogenblik voor hun blik wegge- zweept kon worden. Maar hij bleef voort- worstelen, steeds maar door. Toon eensklaps rees oen torenhoogc golf op en scheen do ganscho pier te verzinkon in een wervelwind van r -huim. Door het gehuil van den wind heen, vernam men een oorverdoovend gekraak en toen do wolk van water zich weer verspreidde, zag do menigte vol afschuw dat de spleet in de pior zoo groot waa geworden, dat zij bijna geheel in tweeën was gesplitst. Nog slechts een smal paadje was over gebleven voor den vermetele, dio hot zout wagen het te betreden. Kapitein Spanker kon het niet langer aanzien. „Kom mode, Harry I" riep hij cn stormde, gevolgd door zijn vriend, de schuddende, gebroken pier op. Ook Ben Bolter maakte spoed. Hij zag zeer goed in dat nog slechts écn zulk oen golf zijn doodvonnis en dat van zijn kostbar ren last zou wezen. Zijn ziel aan GocU' FIANINO. Te koop gevraagd: een gebruikte PÏANINÖ. Brieven met prijsopgave aan het Bureel j van dit Blad onder No. 7880 6 I gevestigd te 's-Gravenhage. De Bank geeft 4 Pandbrieven uit In stukken van 1000. f 500. en ƒ100. tegen den Koers van 993A Verkrijgbaar by LEZWIJN EIGE3IAN, Leiden. 3741 10 Kassier en Oommissionnair in Effecten, Pieterskerkstraat 4, IN 971 30 x-:"V--r van Veertig Huizen aan de Lammerenmarkt te Leiden. Te bezichtigen op het werk aldaar. bewerkt Sanatogen in die gevallen, waar de zenuwen door overmatige inspanning hunne veerkracht hebben verloren en lichaams- en gemoeds aandoeningen als onmiddellijk gevolg daarvan de levenslust verminderen. Verkrijgbaar bij H. H. Apothekers en Drogisten Brochures kosteloos door het Hoofdagentschap van de Sannfogenwericc le Amsterdam, Hecrengracht 278. Het getuigenis van Iemand, die zestien jaren aan de maag geleden had, maar door de Sanguinose was genezen. Mejuffrouw R. DE KATER, Sirtemastraat 38, Den Haag, schrijft: Ik ben al 16 jaren lijdende aan do maag, zoodat lk het minste voedsel niet kon gebruiken zonder bezwaar; en dan die ontzettende pijnen in den rug; lk kon niet op of neór, en heb den goheelen winter by de kachel gezeten met koorts in mijn hoofd on altijd die suizingen in het hoofd; het was een verschrikkelijk lyden. Nu ben ik sinds eonlgen tyd met de Sanguinose begonnen, maar wat een verandering I Ik eet nu flink on myn kinderen verbazen er zich over dat ik nu alles gebruiken kan. Zy weten wel hoevele middelen ik al gebruikt bad zonder dat my iets had geholpen en zy zyn er getuigen van hoo het de Sanguinose la, die myn krachten vernieuwt. U kunt van dit schryven naar goeddunken gebruik makon; en ik beveel Uw Sanguinose aan, waar ik maar kan. Achtend, (w. g.) Mejuffrouw R. DE KATER. Sanguinose is beslist liet beste middel ia al zulke gevallen. Hoofdpijn, zwakte, algemeene verslappings- toestanden, gebrek aan eetlust, gebrek aan kracht, duizeligheid, slapeloosheid, moedeloosheid, pijn in den rug, pijn aan de nieren, oververmoeidheid, kortom alle verschijnselen en gevolgen van bloedarmoede en zenuwzwakte worden stellig en afdoende verdreven door de Sanguinose. Prys per fl. ƒ1.50, 6 fl. ƒ8.-, 12 fl. ƒ15.-. Te Leiden by D. M. KRUISINGA, REIJST KRAK, J. H. DIJKHUIS, DE WIT BEUKERS, J. v. BEYEREN, D. H. TER BURG II to Katwyk a/Z«o: P. BLOOT; te NoordwykF. VAN HENSBERGEN, G. A. E. DUYSTERte OudshoornJ. R. SCHOUTENte Voorschoton A, J. DEURLOO; te Lisse HANSEN Reckbrs; te Hillegom: C. BROEKES; te Alfen a/d. Rijn: VAR03SIEAU Zn. te Hazors- woude: J. ZWEMSTRA; te Koudekerk a/d. Ryn: J. MOUT; Den Haag: VAN DAM Co. Alleen de echte SANGrUÏNOSE wordt tegen de hier- bovengenoemde prijzen verkocht; wacht U voor na maak! VAN DAÏÏ Co., 's-Ciravenhage. Maakt eens kennis met ons nieuw middel Vijgen- Sionig voor hoestenden. 7333 90 7161 20 Verschenen: Geïllustreerd Weekblad voor Amateur-Tuiniers. Prijs pbr jaar O. Pik kwartaal 05. Do eersto nummers van dit Weekblad worden op aanvraag gaarne tor konnismaking toegezonden. Abonnomonton gelieve mon op te gevon by den Agont: 0. L. VAN DEN BERG, Adrlani's Boekhandel, Rapenburg 87, Lolden. 7892 20 Sub-Agenten voor do omgeving gevraagd. Kantoor: Stoornb.-lttaatscEi. „De Volharding". De Administratie van het „Leidsch Dagblad" belast zich met het plaatsen van Advertentiën in alle Bladen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1906 | | pagina 5