N°. 14233 Ponderdas 10 Juli. A0. 1906.
tgeze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
YAOANTIE.
FEUILLETON.
Toch nog gelukks§.
PRIJS DEZER COURANT
Voor Leiden per week 9 Gents; per 3 maanden I l I l f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd s\jn l B 1.30.
Franco per post 1.65.
PRIJS DER ADTERTENTIEN:
Van 16 regels /"1.05. Iedere regel meer f 0.171. Grootero letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiên van 30 woorden 40 Gents contant; elk
tiental woorden meer 10 Gents. Voor het incasseeren wordt/"0.05 berekend.
.Directe Belastingen.
Do Burgemeester van Lcidr^i btrengt
tor algemeene kennis, dat aan den Ontvan
ger dor Directe Belastingen is ter hand ge
steld het kohier der Belasting op bedrijfs
en andere inkomsten No. 9 van den dienst
1905/06, executoir verklaard den 16den Ju'i
j.l. en herinnert voorts den belanghebben
den aan hun verplichting om don aanslag
op den Jij uo Wet bepaalden voet to vol
doen.
Do Burgemeester voornoemd,
DE RIDDER.
.Leiden, 19 Juli 1906.
Tar-
wicknovels" of uit ,,Daudet" van
tarin.
Dan heerscht een lichtelijk opgewonden
stemming door het hccle gebeuw en do ge
moederen onder elkaar zijn ongewoon toe
schietelijk en twistvrij De H. B.-S.-meisjes
m. i druk plannen, zullen brieven schrij
ven van uit een vreemde plaats, al neme.i
zo in den dagelijkschen draf niet zooveel
notitie van elkaar. Do H. B.-S.-jongelui
deen dergelijke eeden.
Soms wil het ook wel, dat deze beloften
worden gehoudendan brengt de vacantio,
als ze elkaar niet zien, een vriendschap,
die er niet is, als zo elkaar wel ziendan
komt er ook wel eens een toenadering tus-
schen élen nten, die vrij koel elkaar opna
men vóór dien.
O dio dagen vóór de grootc vaeantie,
dringen z© zich in hun jong-juichende ge
moedsstemming niet aan u op; kunt go in
uw later leven hun geur en kleur vergoten
Men kan op het oogenblik de iugezetencn
yan Leiden verdeelcn in twee groepen.
Die binnenkort vaeantie krijgen of zo al
hebben en die ze niet hebben en ze ook niet
krijgen.
Die nu nog in het gareel lcopen, maar
de dagen, do uren voor de bevrijding al
tellen en dus in vollo voorgenot verkeeren,
en zij, die in eentonige sleur iederen morgen
weer het levenswerk beginnen, met geen
andere verademing dan do wekelijkscbe
oase den Zondag.
Zc'o'n vacantio ib do geur via een lang
werk- of schooljaar, do mooi gekleurde
plaat in een lang verhaal, de bloem aan
do plant.
De vacanties maken het school-gaan in
teressant. Zoo tegen dat de grootc vacantia
aanbreekt is er al ccn eigenaardige stem
ming op school.
Men neemt in zijn studio een aanle'op
yoor repetities en overgangsexamens, dio
als een hinderlijke muur vóór de bevrijding
staan. Er wordt terdege geblokt; het zijn
vruchtbare weken, want het vacantieuit-
jricht werkt al3 een staaldrank.
Men is vol moed als pelgrims, die het
beloofde land zien.
Men is ook vol t'ngeduld; sommigen, ik
heb er zulke gekend, hebben op hun bank
1 net zooveel streepjes staan als er nog les
uren door to maken zijn en ieder volbracht
uur worclt doorgehaald.
Maar dan eindelijk zijn er de symptomen.
En dan wordt ook het lieele schoolgebouw
in heb verheugende vacantie-bewustzijn op
genomen.
Aan den conciërge ziet men het, aan de
leeraren cf lccraressen ziet men het en aaD
den directeur zelfs, fluistert men onder el
kaar. Dan werden op dc lagero scholen, in
dc laagste klassen, voltooide vlechtmatjes
én verdere slöjdprodu-ten aan de klein
tjes meegegeven en in do koogero een extra
'mooi bibliotheek!, oek, dit waa tenminste
zoo in mijn tijd; dan zijn op de middelbare
"schelen dc leeraren bijzonder mild; de taal
docent houdt zijn grammairo binnen, leest
▼oor uit de „Camera'' of uit de „Pick-
Dat het noodig is voor kinderen en voor
studeerenden, zoo eens in het jaar in do
wei te lcopen, wie zal het ontkennen.
Het leeren neemt een zoo grooto plaats
in, dat de veiligheidsklep, waardoor de jeugd
zoo ééns in het jaar aan icerdwang ont
snappen kan, met recht het springen van
den ketel tegenhoudt.
Het koord kan niet altijd gespannen zijn.
En dit is op een ieder,dio met hoofd cf met
handen .werk{b, toepasselijk.
,?.n al gaat men niet naar vreemde stre
ken, profiteert men zelfs niet van een éón-
guldensche vacantiekaarthet is al genot
en ontspanning als men eens, zoo laat als
men wil, op kan staan, kan wandelen met
zijn vrouw in de u.j.i, dat men anders
werkt, met zijn kinderen er eens c'p uit kan
trekken naar buiten.
Het is een genot, als men de energie van
zijn handen ook Ccns zelf mag oxploiteeren.
Als men zijn handen dus eens ,,in han
den" heeft.
Een ontspanning, als de wetenschappe
lijke man ccn lievelingsstudie nog weer eens
kan opdiepen of als hij voor zijn zoontje
een duivenhok kan timmeren of een vlieger
lakken.
Want vaeantie is vrij z'.jn niet vrij zijn
als een vogel in dc lucht, dat beeld is te ge
flatteerd, waar de levenszorgen en plich
ten blijven wenken. Maar vrij om zichzelf
eens een poosje toe te hooren.
C 'lukkig dat de tijdgeest dien kant hoe
langer hoe meer uitdrijft. Ieder jaar worclt
dc kring van vacantitkrijgondcn en vacan-
ticnemenden greoter. Het gaat eon behoefte
worden, die van do arbeidendon meer ge
voeld, van do werkgevers meer begrepen
wordt. De tijd zal ko.nen, dat het een der
eiachen van goode levensvoorwaarden, in
plaats va een inwilliging van philanthropic
zal zijn.
Wanneer men begrijpt, dat het goede
werk betaald meet worden met goede le
vensvoorwaarden en dat dit op den duur
het best voldoet. m
Leiden, 69 Jufli.
Blijkens het verslag ingevolge art. 52
der Woningwet over 1906 bedraagt hot aan
tal 13-kamer-woningen in deze gemeente
6350, verdeeld als volgt:
a. 5766 geheel bewoond door huurders.
b. 172 geheel of gedeeltelijk bewoond door
eigenaars.
c. 4l2 hofjeswoningen.
Sub a. bevatten 823 één-kamerwoningen,
2078 twee-kamerwoningen en 2865 drie-ka
merwoningen. Van do eerste waren overbo-
volkt 203 of 24.7 pCt. van de tweedo 361 of
17.4 pCt. en van do derde 191 of 6.7 pCt.
en van het totaal 755 of 13.1 pCt.
Aangenomen is do toezegging van
beroep naar do Nod.-Herv. Gem. te Hall
door den heer C. M. Briëtt cand. te Leiden.
Ter benoeming van een leeraar in ge
schiedenis en aardrijkskunde aan het gym
nasium te Sneek worden aanbevolen do
heeren: E. Besse to Middelburg; J. L.
Dijkhuis to Warffum; J. L- ten Dam Ham
te Leiden.
Men schrijft uit Noordwijk: Onze
schoone Bedevaartskerk van den H. Je
roen wordt opgeluisterd met tweo geschil-
dordo ramen uit de gunstig bckendo ale
liers van den Hofglasschilder Eduard
Lohrer te Utrecht. Het eeno raam stelt
voor de prediking van onzen Patroon, den
H. Jeroen, aan de inwoners van Noord-
wijk; het tweede raam de verheerlijking
van den H. Jeroen in den Hemel en Zijn
verheerlijking op aarde door dc bedcraart-
gangers, die Zijn H. Reliquien komen ver
eoren.
H. M. do Koningin-Moeder bezooht
gisteren do rozep ten toonstelling te Zeist
der verecniging ,,Nos jungunt rosae".
Ook bracht H. M. een bezoek aan ao
inrichtingen BethaniÖ on Rusthof aldaar-
H. M. do Koningin zal ditmaal niet
naar Soestdijk gaan bij gelegenheid van
den verjaardag v .i de Koningin-Moeder.
Koningin Emma zal den Sden Augustus op
Het Loo dooribrengbn. („Avp.")
Do „Zierikscesche Bodo", te Oud-
Beierland verschijnende, ondor redactie vau
ds. M. H. A. van der Valk meldt, dat H.
M. do Koningin voornemens zou zijn, in Ju
li 1907 do gemeente Zicrikscc met oo be
zoek te vereeren. In vorband hierme.do zou
er sprake zijn om bij vaststelling van do
gemeentebegrooting 1907 een post van 7000
gulden uit te trekken voor noodzakelijko
veranderingen in het Raadhuis.
To 's-Gravenhago is in den ouderdom
van 72 jaar overleden mr. A. J. Zeeman,
oud-lid van den Raad van Justitie to Bata-
wia.
Examen .Nederlandscln» Toonkunst©-
naars-Vereeniging". Geslaagd zUn:
voor piano (midd. onderw.) moj. J. A. van
Douwcd, uit 'a-Qravenhage, en mevr. S. M.
Smit Sibinga, gob. Schim van der Loeff, uit
Amsterdam.
Eón candidaat trok zich terug on éón werd
afgewezen.
Van do 4 candidaton voor piano (lager
onderwas) la geslaagd mej. M. II. Keoven,
uit Rottordam.
Door de arrondissements-rcchtbank te
1 VHcrtogenboech is, ter vervulling ecner
vacature van rechter in dat ooilege, opge
maakt de navolgenoé alphabetische List van
aanbeveling: jhr. mr. W. K. G. Dittlingor,
subst.-griffier bij gemelde rechtbank; mr.
R. W. J. C. de Menthon Bake, rechter in
de arr.-rechtbank to Heerenveen; en mr. K.
Meijer Wiorsma, kantonrechter te Dor
drecht.
Men meldt uit Den Haag, dat do
ministers van justitie en van binnenbmd-
scho zaken ontkennend' hebben beant
woord de vraag of het voogd ij-<iomioilio
van art. 385 a 13. W., ook toepasselijk is
ten aanzien der Militicwet 1901.
Naar do „Lok. Anz." bericht, zal
Z. K- H. Prins Hendrik Vrijdag te Sohwo-
rin komen en Zaterdag to Rostock ccn
hondcntcntoonstelling openen.
Ged. Staten van Zuid-Holland hebben
besloten liet- jaagpad aan do westzijdo van
het kanaal RijnSchio onder de gemeente
Rijswijk voor alle motorrijtuigen op meer
dan twee wielen gesloten te verklaren.
Nod.-Hcrv. Kerk. Bedankt voor Rotter
dam door ds. J. R. Slotomakcr do Bruine
te Nijmegen.
Benoemd is to Haarlem tot leeraar
in do aardrijkskundo aan het gymnasium
do heer G- J. Burger, en tot leeraar in de
wiskunde de heer W. L. Nolke.
Mej L. Kloker, dezer dagen te Nes
overleden, vermaakte plm. f 12,000 aan do
R.-K. gemeente aldaar.
Uit Den Helder wordt aan „Het
Volk"' medegedeeld, dat door den direc
teur en commandant van do marine aldaar,
een iooporaer is uitgevaardigd botreffeude
hot ontslag uit den dienst. In die order
wordt bepaald, dat, uitzonderingen daar
gelaten, verzoeken tot ontslag niet moor
worden ingewilligd, als niet minstens zes
jaren na do opleiding zijn verloopeu.
Do minister van financiën installeerde
boden de Staatscommissie voor de techni
sch© herziening van het tarief, met ccn
toespraak, waarin hij wees op do gewijzig
de handelstoestanden, sinds co herziening
der wet van 1802, verklarende, dat do Re
geering volstrekt niet wil tornen aan het
beginsel van vrijen handel. Hoofdzakelijk
wordt beoogd sysfcematisohe indeeling en
verandering der nomenclatuur, hetgeen
niet uitsluit onkelo artikelen van weelde,
artikelen, die hier to lande niet worden ge
produceerd, hooger te belasten, wat enke
le tonnen goud voor do schatkist kan ge
ven.
Het stoomschip „Prinses Sophie'' vau
Batavia naar Amsterdam, is 17 Juli Kaap
del Armi gepasseerd; do „Oranje" van Am
sterdam naar Batavia, vertrok 18 Juli
van Suezcte „Ardjoono" arriveerde 17
Juli van Batavia te Rotterdam; de „Maas
land" van Buenos Ayrcs naar Amsterdam,
passeerde 15 Juli Fernando Noronha; do
„Foldmareckall" (uitreis) arriveerde 14 Ju
li te Durban; do „Harburg" van Java naar
Amsterdam, arriveerde 16 Juli tc Singapo
re; de „Herzog'' (uitreis) arriveerde 14 Ju
li te Durban; de „Ixion" arriveerde 13
Juli van Java to Amsterdam; de
„Kaisow", van Amsterdam naar Java,
arriveerde 15 Juli te Liverpool; do „König''
(uitreis) arriveerde 16 Juli te Lissabon; do
Coram" arr. 18 Juli van Australië te Ba
tavia; do „Java" vertrek 18 Juli van Am
sterdam naar Batavia; de „Prins Hendrik",
van Amsterdam naar Batavia, arr. 18 Juli
te S&bang; de „Rijndam" vertrok 18 Juli
van New-York naar Rotterdam; de „Ecm-
land" arr. 17 Juli van Amsterdam te Buc-
nog-Ayree; do „Berlin", van Java naar Am
sterdam, arr. 17 Juli te Sue>z; <Io „Schwa-
ben" van Java naar Amsterdam, arr. 18
Juli tc Suez; dc „Tjibodas" vertrok 18 Juli
van Amsterdam, via Cardiff, naar Bataviaj
do „Wcstfalen" van Amsterdam naar Java;
en Australië, arr. 17 Juli te Port-Said; da
„Prins Maurits" arr. 16 Juli van Amatorv
dam te Paramaribo; de „Prins Willem III''
vertrek 17 Juli van Paramaribo naar Am
sterdam; de „Felomarscliall (uitreis) arr. 17
Juli te Natal; de „Horzog" (thuisreis) ver
trek 17 Juli van Durban; do „König" (uit
reis) vertrok 17 Juli van Lissabon; de
„Wellgunde", van Java naar Amsterdam,
passeerde 17 Juli Gibraltar.
Alfon. De led-n vergadering van hot
werkliedenverbond „Patrimonium'1 afd.
Allen ca Onu treken, was niet druk be»
zooht. Do voorzitter, do hcor J. Kruithof,
opende met gebed cf' bijeenkomst.
Do notulen werden gelezen en goedge
keurd, waarop een korte bespreking volg
de omtrent cenigo ingekomen stukkcu.
Daarna kwan aan do orde i.ot onder»
werp: „Is armoede door God gewild!"
De hcor H. v. d. Pol, tweedo voorzitter
der afieeling, toonde met eonigo voorbeel
den aan wat armoede is, waarna hij do
vraag stelde. Wat is „willen!'' Willen n*
do eerste oorzaak van een daad. Elko
daad heeft lu.ar oorzaax ia een vastgeleg-
den wil, ten wèloverpeinsa plan. Dat onzzr
dadon niet altijd overeenstemmen met on
zen wil, is veeltijds fco wijten aan onmacht
onzorzijds; al naar do gesteldheid van on-f
zen wil zullen on o daden zijn; boe moer
oozo wil du*, pedorvo-. is, hoe meer slechte
aadon, en ware God met Zijno algemeene
genade niet tusschcn'»eido getredon, wij
zouden nog veel meer ellonde, uit onzen
wil voortvloeiende, op aarde zien.
Als nu onze daden oorzaak hebben in on
zen wil, dus do wil dr moedor van cio
daad genoemd kan worden, kunnen wij
dan van God denken, dat Hij zou willen,
wat in strijd is met Zijn Wezen 1 Immers,
dat vooral Gods wil een daad is, wordt
bewezen als Jezus zegt: Ik wil, zoo wordt
do melaatse he ook gereinigd. Vragen wij
nu, aldus ging spreker voort: Is armoedo
door God gowild! dan zoggen wij volmon
dig: Neen. Want, als wij denken aan tij-'
dclijk leed, gaat vooraf dó zonde, zoonis
Da Costa zegt: Op den bodem aller vra
gen ligt der wereld zondenschuld.
Als wij lijden zion, dan hebben wij on»,
zen wil to plaatsen tegenover Gods recht»
Ja, als wij do rampzaligheid ous inden
ken, hebben wij eerst op den vader van on®
willen, namelijk don duivel to letton. En
Gods Woord doet zich hooren: „Ik wil
niet, dat ccnigen het vorderf zien, maan
allen tot bckccring komen."
Wat is nu armoede? Ann zijn is nog
gcon armoedo; wij zijn in armoede, wan
neer wij zoo arm zijn, dat ons do moed be
geeft om ons lichaam te onderhouden, zoo
arm, dat wij ons zelf door dien toestand
mocdo zijn, denk slechts aan den verloren
zoon. Hij is zijn toestand mocdo en gaat
naar zijn vader too. Van tweeën éénof
naar God öf naar Satan. Do gevolgen der
zondo zijn groot, doch tegenover do zonde
staat dc Middelaar, dezo trad op in do
vollo menschenworcld. Do armo vond ia
Hom een Vriend. Hij stichtte bij het
grondvesten van zijn rijk ccn fonds, ook
voor do armen n.l., de gemeenschap der
Hciligon. In dit fonds kunnen wij inge
schreven wonden onder één voorwaarde,
n.l. het Koninkrijk Gods on Zijno Gcrcch-
12)
Maar zoo ctonden do zaken immers niet.
En al had zij dat als verstandige vrouw
biet geweten, dan zou zij het roeds aan do
punt van J.lsej neus gezien hebben, dat
gij niet zoo stonde:
In deaen tijd moest Wolf Eggers als
'armo kerel en jonge dokter zich afsloven
om zijn stukje brood. Hij schikte zich ech
ter beter in zijn bekrompen omstandighe
den dan hij in het eerst had gemeend. De
Versterkende en opbeurende invloed der
zelfstandigheid deed zich reeds bij hem ge-
fcoelen.
'4 Maar toch, als h., aan do toekomst dacht
'durfde hij zioh Else niet als zijn vrouw
foorstellen. Het kwam hem voor alsof hij
'iaar, ter wille van haar zelve, daarvoor
toest bewaren. Zooals j nu was, kon hij
fe vrouwen slechts doon lijden, en elk uur
.van geluk, hetwelk hij haar gaf, moesten
aij hem bitter betalen. J ij wist dat en kon
het niet veranderen.
Nog stond hij, zooals een knaap voor een
ild paard staat, voor het schijnbare ge-
•rek aan ordo en regelmaat en voor do
ïdheid van mcnschelijke verhoudingen,
:onder den rijpen blik te hebben om de
root© volmaaktheid on rechtvaardigheid
laarin te kunnen zien, welke hem er al
leen toe zou kunnen brengen het leven te
[heheersohen.
Nog wist hij niet, dat als God deni 'eenen
zak boordevol met geluk en gunstbewijzen
vult, om dio ondor het voorwaarts-schrijden
uit te strooien, den anderen dan vult met
leed en onheil, ter wille van het edele
ovenwicht. En dat, ah Hij iemand weinig
geeft, dezo ook minder bezwaard en be
zwarend door hot loven gaat.
Wolf was ongeduldig van aard; dat was
zeker. Wellicht zou hij op do een of andcro
manier tot een besluit gekomen zijn, als
zijn leven nog als vroeger op rolletjes had
geloopen. Maar de zorgen en het werk
brachten er hem vanzelf to© te wachten.
Zijn beroep interesseerde hem en al was
hij nog niet veel nauwgezetter dan vroe
ger, zoo was hij toch iemand, die scherp
en snel dacht. Hij werkte veel en met vol
harding; hij had nu zijn eerste, ernstige
levensperiode.
Wat echter zijn klein meisje betrof in
hot afgelegen, eenzamo dorp, zonder tast
bare gemeenscha met hem, zonder te kun
nen deelnemen aan den gang van zijn ont
wikkeling en rijn go luchten, daaraan dacht
hij in zijn luchthartigheid niet.
Er bloeiden lelietjes der dalen in den
tuin van do pastorie, toen" er nog een dag
aanbrak in Elses leven vol louter zonne
schijn en gelukzaligheid
Wat had zij om dien m--n geleden I Hoe
had zij gestreden tegen dc 3 dwazo liefde,
welke haar geheel boven het hoofd was ge
gloeid, die zich niet liet sturen, niet on
derdrukken
En nu, op een gewonen dag, op een dag
nog wel, da4; zij in den tuin bezig was en
het drie vierde van haar persoon, van de
borst tot aan do voeten, in een afschuwe-
lijken zakboezelanr stak en haar handen
zwart waron van vochtige aarde, nu geen
enkele klopping van haar hart haar gezegd
had, wat naderde, nu stond hij, hij
aan wien zij dag en nacht dacht of zij wil
de of niet, vóór haar. In den tuin tusschen
dc jonge erwtenbedden en hij kwam neg
nader juist op haar nieuw aangelegde
rabatten aan.
„Grooto goedheid!" Zij uitte dien kreet,
geknield liggend op den vochligen grond,
met heur haar verward om haar hoofd.
„Trap niet op mijn bloemen 1"
„Hoe zou ik dat kunnen?"
Hij deed het echter toch. Zij zag het
reeds niet meer. Zij was opgestaan.
„Waar komt go vandaan?"
„Ik ga voor drie maanden als plaatsver
vanger naar Achter-Achtcr-Pommercn.
Naar een landstadje. Stel je eons voor!
Op reis zijndo, dacht ik: „'t Is wel een om
weg, maar toch loont het wellicht d© moei
te. En of d.o beloond is, juffrouw Els© in
zak en aarde 1"
Zijn oogen tintelden van levenlust. Wat
was hij mooi! liooi, veel moer! Hij Wets
als een g«xl, als haar god 1
Hij had haar hand, haar vuile, zwarte
hand met beide handen gegrepen en of zij
zioh al verweerde, hij kuste dezo hand,
juist op hot vuilste gedeelto.
„Maar, dokter!"
Hij lachto cn veegde zich het zand uit
den knevel.
„Ik wil nu eerst ceng prebeeren, hoe
eigen praktijk bevalt," zeide hij. ,,En
dan..."
D© «leur op Elscs gelaat werd donker
der. Wat wild© hij zeggen? Was het toch
alles zoo? Was de dag aangebroken, welke
over haar loven beslist©?
„Ahal" zcido Wolf opeens geërgerd.
Mevrouw Bercntommor naderdo over het
middenpad, niet haastig, niet angstig,
maar onmiskenbaar zeker. De oude dienst
meid, die don jongen dokter den weg had
gewezen, was zoo voorzichtig geweest om
d© mama uit haar diepste middagslaapje
to wokken.
Zij was ©diter nog buiten het gehoor.
Als gij .mij wilt hebben, zeg het dan
dacht Elso ala buiten zichzelvo. Waarom
kwam mama hen nu storen Geen mcnsch
op ce wereld kon het toch verhinderen, als
zij het zelf wildon.
Wolf trok een gezicht. Maar men moest
dit op den koop toenemendezo bloem
was niet gemakkelijk te plukken.
JaAls hij nu met een sierlijk© buiging
zeido: Ik verzoek om de hand uwer doch
ter dan zou dat zeker clczo hoogst stren-
go moederlijke rimpels hebben aoen ver
dwijnen. Maar waarom dadelijk zoo? Het
hoofd stond hem nog niet naar een offi
eieele verloving.
Eerst ccns heimelijk kusjes-stelen achter
heesters, eerst het niet ontwijde genot der
geheime toestemming smaken, voordat die
door moeders, vaders, tantes, door diena
ren van den Staat en de Kerk bekrach
tigd en uczegcld wordt.
Mama had zich bij hen gevoegd cn be
schouwde den gast. „Waaraan hebben wij
deza eer to danken, dokter?"
„De eer is geheel aan mijn kant, me
vrouw."
Else veegde mot een zenuwachtige bewe
ging haar handen aan haar boezelaar af.
Dat begon immers weer vreoselijk tusschen
die beidenAch, waarom kon het niet an
ders zijn?
Midden in haar geluk drongen de tranen
haar naar de oogon. Zij was boos op Wolf.
Waarom schikte hij zich niet een woinig
naar mama? Ter wille van haar had hij
tooh wel ccn beter antwoord kunnen vin
don
„Waarom doet gij jo schort af, Elsi]
Zijt gij klaar met het planten?"
„Neen, mama".
„Welnu dan, als 't jc blieft." Zij deed,
alsof Wolf cr niet wac.
„Dokter Eggors i3 op do doorreis",
verklaarde Elso zeer verlegen. „Hij hccffc
een waarneming achter in Pommeren."
„Zoo".
„Ja, mevrouw, cn daarna denk ik ©r ccn
eigen praktijk op na te houden".
Wolf zeido dit niet zonder een arglistige
bedoeling. Bijt t-e, mamaatjo 1 dacht hij.
Tot haar ongeluk want niemand kan
over zijn eigen schaduw springen bleef de
zo mededccling tp dio plaats en onder de
gegeven omstandigheden, niet zonder uit
werking op haar. Als hij dat zoo zeide,
dan had hij toch wellicht ernstige plannen.
„Zoo? Nu, als u dat maar zoo spoedig
gelukt. Wij hohben meer genceshcercn dan
ods lief zijn. Waar moet gij dan die waar
neming vervullen?"
Do plaats heet Wüstewalde cn zal zeker
niet dc eer hebben bij u bekend te zijn. Ilc
zou een eigen praktijk reeds morgen kun
nen hebben. Doktor Michols heeft mijl. do
zijne aan geboden
(Wordt vervolgd.^
