Uit de „Staatscourant".
Aeademienieuws.
Buitenlandseh Oveizieht.
Uit do Rechtzaal
Leven van Rembrandt.
IV.,
Financieel© moeilyklieden. Oor
deel van tijdgenooten. Failliet
verklaring. Laatste jaren.
Doodvan Titus. - Rembrandt sterft.
't Schijnt alsof met den dood van Sas-
kia het licht en do vooispoed uit Rem-
brandt's leven zijn verdwenen. Hij zelf
.wordt teruggetrokkener dan ooit, oppositie
van den kant van de schilders (sommigen
yan zijn eigen leerlingen), versmading van
do zijde van 't publiek, waardoor hem niet
yecl schilderijen meer worden opgedragen;
onaangenaamheden in zijn huis, waar een
onbeschaafde vrouw, de voedster van Sas-
kia's kindje: Titus, de huishouding be
stuurt, en ten laatste financieel© zorgen,
dio hem beginnen te drukken. Want het
mooi© huis, waarin hij nog woont, was nog
niet betaald. Een vierde van de koopsom
moest na een jaar en 3/4 van <lio 13,000
na 5 of 6 jaren worden betaald. Deze. som
zou hij evenwel met zijn schilderijen best
bijeen hebben kunnen broDgen, ais niet de
zucht tot koopen van kunstschatten hem
parten speelde.
Schijnt do dood van zijn vrouw hem zeer
aangegrepen te hebbenhij schildert een
jaar na Saskia's dood nog een wonderlijk
fijn portret v; i haar, waarin met teere
trekken zo zacht glimlacht.
Zijn werklust is in zjjn eenzaamheid
nog meer toegenomen, zijn genie buigt
zich niet voor den d. ik der omstandigheden.
En verlaten door vrienden, eenzaam le
vend, ontstijgt hij als kunstenaar zijn
maatschappelijk, zorgelijk leven. Wat hij
in deze jaren schildert is bijzonder uitvoe
rig van voorstellingswij Hij schildert
herhaaldelijk de H. Familie, waartoe de
Joden wijk hem vaan do type i leverde.
Het verhevene en het gemoedelijke traden
hierbij op den voorgrond. Vooral houdt
hij zich tot in het oneindige bezig met
Jezus' liefdevolle figuur te schilderen, te
teekenen en to etsen. Hij wijkt dan af
van den traditioneclen stralenkrans om
liet hoofd van den Heiland, maar doet
als het war© van zijn heele verschijning
licht uitstralen.
Do grootsto eenvoud van opvatting in
het uitbeelden van don Christus, de groot
ste waarheid in de hem omringend© raen-
scbengroepen, meestal samengesteld uit
tie armen en ongclukkigen op aarde, zijn
kenmerken van R-mbrandt. Nooit is hoe
mensehenleed, dat hij uitbeeldt, opge
drongen of tracht hij naar' een gemakke
lijk te bereiken offset. Hij schildert on-
y -moeici. Traditie cn conventie zijn hem
.vreemd. Zoo schi.dorb hij een openge
spalkt© koe, om do schitterend© kleur-
mengeling, die hij daarin ziet. Ook schil
dert hij Titus herhaaldelijk en zijn huis
houdster Hendrickjo Stoffels dient ook
ver soli ïl lende keeren tot model.
Eon portret van haar hangt in liet Lou
vre te Parijs. Het is wonderlijk, hoe schit
teren© Rein brandt hierop het waas van
jeugd heeft weergegeven. Maar, hoo uit
stekend zijn genie zich ook uitte, hij was
als portretschilder niet meer in trek.
Hoe vlotter eh raker, hoe breeder en
vrijer zijn penseel werd, hoo minder 7ncn
hem uegreep. Een gedn in zijn tijd op
'h<oi geïnspireerd, zegt genoog:
„Wat was het een schade voor de kunst,
dat zig zoo braaf
Een hand, niet beter van liaare in
gestorte gaaf
Bedient heeft 1 Wie had hem voorbij ge-
sfcreeft in 't schilderen
Maar ag 1 hoe grooter geest, hoe meer hij
zal verwilderen.
Zoo hij zig aan geen grond en snoer van
regels bindt.
Maar alles uit zig zelf te weten onder
vindt.
En een ander beschrijft zijn schilderijen:
„Waar dingen ten uiterste in idtgevoert
waren en do rest als met een ruwe teer
kwast zonder agt op teekenen to geven
was aangesmeerd.
En in zulk doen was hij niet te verzet
ten, nemende tot verantwoording, dat een
stuk voldaan is als de meester zijn voor
nemen daarin bereikt heeft."
Zijn levensomstandigheden' worden al
lengs treuriger nog. Zijn huis is nog stoods
niet. betaald. Zelf ziet hij soms geen geld
yan zijn geleverd werk of blijft dit geld
vrceselijk lang uit. Zoo heeft Frederik
Hendrik tot herhalens too uitgesteld met
betalen. Na verscheidene brieven schiijft
Rembrandt eindelijk ongeduldig geworden
„dat ik mijn wel verdiende 1244 guldens nu
mocht eenmaal ontfangen."
Maar het harde werken kan zjjn einde
lijken val niet tegenhouden. Hij is tot het
laatst toe geen financier. Zelf in dc schul
den stekend, schiet hij aan arme familie
leden in Leiden geld voor. Zoo nadert heb
oogenblik, dat hij zich failliet moet geven
en zijn zaken ter berechting aan de Deso
late Boedelkamer werden overgelaten.
En nu kwam het eene ongeluk bij het
'ander. Bij den publickcn verkoop van zijn
inboedel, toen al die zoo zorgvuldig bijeen
gegaarde schatten onder den hamer kwa
men, waren geen kunstkenners aanwezig,
zoodat de opbrengst maar een tiende deel
van de geschatte waarde bedroeg. Lang niet
alle schulden konden worden gedekt, iets
,wat Rembrandt, die do waarde van zijn
schatten kende, nooit had kunnen vermoe.
den. Wat het geweest moet zijn voor den
kunstenaar uit liet lang bewoonde huis, dat
.vol stond met wat hem zijn leven zoo had
geboeid, schuld beladen nog te moeten ver
trekken, laat zich niet beschrijven. Toen
hij een meer sobere woning beirokken had,
voelde hij pas zijn volle smart. Volgens
ycrhalen uit dien tijd was hij ,fmet ócn slag
een oud man geworden." Hcndrickjo de
huishoudster cn Titus waren trouwe deelgc-
nooten in zijn lot. Zij beiden, begonnen een
kunsthandel waarin Rembrandt's werken
verkocht werden. Zij hebben een accoord
met hcra getroffen: hij zal „de kost en
„dranck hebben en vrij van do huyshou-
ding en huyr zijn." Er zijn redenen voor
ito gélo'oven, dat Rembrandt veel liefde
ondervond in het kleine huisgezin. Vrien
den schijnt hij niet meer te hebben. „Hij
verkeerde in den herfst zijns levens meest
met gemeene luiden en zulke, die do kunst
hanteerden. En hij gaf er deze rede van:
„Als ik mijn geest uitspanning© wil geven
dan is het niet eer, dio ik zoek, maar vrij
heid."
En do vrijheidszin, dio zijn heele leven
kenmerkte, uitte zich nu onbeteugeld in de
reeks schilderijen, die hij in zijn laatste le
vensjaren maakt©. Zijn techniek werd hoe
langer hoo eenvoudiger. Het grove pen
seel en soms zelfs hot tempermes zijn de ge
reedschappen.
En dat dit schilderen met 't tempermes
weinig naar den zin van 't publiek was,
blijkt uit de volgende aanhaling:
„mzonoérheit in zijn laatsten tijd toen
het er van nabij gezien uitzag of het met
een metselaar^ truffel was aangesmeert.
„Waarom hij do menfièhen a-ls zij op
zijn schilderskamer kwamen en zijn werk
van dichtebij wilden bekijken, terugtrok,
zeggende: „de reuk van do verf zou u ver-
veelen."
Ook beweerde een praatje uit dien tijd,
dat Rembrandt eens een portret heeft ge
schilderd, zoo ©ik in do vctèF, dat men
't bij den neus kon opnemen.
En deze wijze van schilderen, het im-
preasionnisme bij uitnemendheid, weid nog
niet begrepen, vandaar dat zijn schilderijen
op hot laatst kleine prijsjes opbrachten.
In 1661 zijn de Staalmeesters weergege
ven. Wie dit schilderij in het Rijks-Museum'
gezien heeft, moet zich verbaasd hebben
over het loven dat uit oie in het zwart
gekleedo mannen spreekt. Als men er vóór
etaat (liefst zonder gezelschap) dan is het
of zij met u praten; zóó dringt het leven
uit oogen en trekken zich in u op. Een
kostelijk rood smyrna tafelkleed gloeit u
tegen, 't is of Rembrandt daar ook zijn
hart nog eens aan heeft willen ophalen.
Na dit jaar heeft Rembrandt niet meer
geëtst. Het volgend jaar stierf ook Hen-
drickje. Toen had Rembrandt alleen zijn
woon Titus over, die hein nog eon eind-
weegs begeleidde, maar in 1668, nog jong,
ook overleed.
Een schilderij uit dit sombere jaar is zoo
rauw, zoo wanhoopsvol, dat liet moeilijk
aan te zien is. Het stelt voor Christus
aan den geeselpaal. De magerheid van hot
lichaam, dat zoo hulpeloos zich overgeeft,
de moede, droeve oogen, dio gelaten oen
aarclschen strijd' verduren, geven een
wrangheid weer, die ontzet. (Dit schilderij
is in Darmstadt).
Uit zijn allerlaatsten levenstijd bestaat
nog oen zelfportret.
De zelfbewustheid van het genie, do
stoute techniek van een behaaglijke stoffen-
en kleurencompositic, die zijn jeugdportret
ten kenmerken, den trots en den vrijheids
zin van zijn latcro portretten, missen we
in dit zelfportret, dat als een laatste
woord van d'en meester vertelt.
Het geeft ons het beeld van oen fieren
ouden man, waarin men geen greintje opge
wektheid meer kan bespeuren, met nog
altijd scherpen, maar toch omfloersten
oogopslag raadselachtig en melancholisch
met wijdopen blik zooals eenzame men-
schen hebben.
TDc mond, die hij zoo dikwijls half geopend
schilderde, is stargesloten; do wenkbrauwen
trekken zich boven de oogen pijnlijk samen.
Het op liet eerste gezicht stroeve gelaat,
is lijdensvol en loodzwaar.
Het po-rtret eindelijk van een ouden man,
die naast de innerlijke voedende kracht
van zijn genie toch alle menschelijkc harte-
warmto inigt.
In October 1669 is Rembrandt gestorven-
Wij lezen van zijn nalatenschap: „dat
terse!ver sterfhuys© geen' andere goederen
syn als alleenlyck syne ol eed eren van linnen
en wollen en 't schüd erg ©reetschap."
Bij Kon, besluit is aan A. van Akkeren,
te Umuidon, te rekenen van 1 dezer, op zijn
verzoek, eervol ontslag verleend als machi-
nist-clectricien bij de rijks-electriciteits-
werken aldaar.
Met ingang op 1 September, op zijn ver
zoek, eervol ontslag verloend aan G. W.
Spitzen
a. als leeraar aan de rijks-hoogere bur
gerschool to Wageningen;
b, als leeraar aan dc rijkstuinbouwschool
to Wagen ingen.
Do gewone audiëntie van den minister
van binnenlandsche zaken zal op Zater
dag 14 dezer niet plaats hebben.
Gemeentelijke Arbeidfibears.
Stadsummerwerf, telefoon No. 127.
Geopend van 912 uren des morgens en van
2— aren des middags.
Aanvragen van werkzoekenden-
2 kantoorbedienden (bekend met dubbel
boekhouden en talen), 1 stoffeerder, 2 machi
nisten, 1 stoker, 1 bankwerker, 1 loodgieter,
1 bussenmaker, 1 oppasser, 2 koetsiers,
1 schilder (halfwas), 1 ziekenverpleger, 2
incasseerders, 9 loopknechten, 6 magazljn-
knechten, 10 losso werklieden, 1 kaEner,
I waschvrouw (wasschen aan huis), 2 werk
sters.
Gevraagd: 1 eclioenmakorBknecht en I
schoenmakersjongen.
Telegrafisch weerbericht,
naar Avaarnemingen in den morgen van 11 Juli,
medegedeeld door liet Kon, Ned, Moteor. Instituut
(o Do Bilt.^
Hoogste barometerstand 777.3 to Horta;
laagste 760.2 te Nico.
Verwachting tot den avond van 12 Juli:
Veranderlijke wind en bewolking. Mogelijk
regen of onweer- Dezelfde temperatuur.
Rembranslt-hulde fe LeicSen.
Door mr. J. C. van Overvoerde, voorzit
ter der Lcidsche Rcmbrandt-commissie, is
een schrijven ontvangen van den Opper-
Hófmaarsohalk van H. M. de Koningin,
waarin ingemlgo do bevelen van H. M. de
Koningin en van Z. K. H. den Prins der
Nederlanden de eere-voorzitter, de voorzit
ter ©n do loden van het uitvoerend comitó
dier Commissie worden uitgenoodigd voor
do matinéo ton Paleizo „Hot Loo" op
Woensdag 18 dezer.
Door II- M- en Z- K. H. wordt dien dag
een speciale trein voor H. D. gasten aange
boden.
Loideü. Geslaagd: voor het candiö&ats-
oxamon in de wis- en sterrenkunde, de keer
J, van Eek; voor hot arts-examen eerste
godeolte de heer H. W. Borgorhofï Mulder;
voor liet caudidaats examen in de rechton de
heeren H. A. van dor Held en J. J. L. van Hoest.
Heden Is alhier bevorderd tot doctor in do
rechtswetenschap, na het verdedigen van
Stellingen, de lieor H. G. A. Broers, geboren
to Martapoera (Borneo).
Amsterdam. Bevorderd tot doctor
in do klassieke letteren op proefschrift do
heer W. J. Oudegeest, geboren to Oost-
Stellingwerf; tot doctor in de reehtsweten
schap op Stellingen do heer A. Perel, geb.
te Amsterdam; tot doctor in de plant- en
dierkunde op proefschrift de heer A. Rant,
geboren to Batavia.
13. en Ws. stellen den Raad voor over
te gaan tot do benoeming van een curator
dor Universiteit in de vacature ontstaan door
het eervol ontslag aan jhr. mr. 0. H. Backer
verleend. Curatoren bevelen aan mr. J. 0.
baron Baud, procurour-generaal by het ge-
rochtskof alhier, en mr. R. van de Work,
vice president van het gerechtshof alhier.
Utrecht. Bevorderd tot doctor in do
rechtswetenschap op Stellingen de heer P.
A. Offers, geboren to Rotterdam.
Groningen. Geslaagd Is voor het prac-
tisch apothekers-examen do heer B. I.Cohon,
geb. te Leeuwarden.
KEOJLABIES,
A 40 Cents per regel.
STADSNIEUWS.
Hoe wegkom is ons goed
nieuws uit onze stad.
Rugpijn is een teeken van nierziekte,
want dc pijn komt niet uit den rug, doch
uit de nieren, dio juist onder het smalle
gedeelte van den rug liggen. Do pijn ont
staat uit het urinezuur en andere vergif
fen, die de nieren hinderen, en wanneer
deze vergiffen niet verwijderd worden, kunt
ge niet gézond zijn. Foster's Rugpijn Nio-
renpülèn zijn een speciale medicijn a-oor do
nieren en de blaas.
Do heer J. van Leeuwen, Zuidsingel 56
te Leiden, deelt ons omtrent zijn twaalfja
rig ztfontje het volgende mede: Reeds ceni-
go jaren had mijn zoon \-erschrikkclijk to
lijden aan een hevig© pijn in de linkerzij,
de arme jongen was geheel lusteloos en uit
geput, want hij kon niet meer loopen en
moest het bed houden. Het urineeran gfng
gepaard met hevige pijn en het water was
zeer troebel en had een wit bezinksel. De
dokter verklaarde, dat hij nierziekte had
en Avat wij ook aanwendden, we konden
geen beterschap bemerken. Ik liet een doos
Foster's Rugpijn Nieronpillen komen, dio
■hij volgens do gebruiksaanAvijzing innam en
hoo zal ik U mijn vreugd© en dankbaarheid
beschrijven, toen hij na een halve doos fc©
hebben gebruikt, reeds aanmerkelijk verbe
terde. Met den dag nam d© beterschap toe.
Hij heeft Avcer kleur cn eetlust on is een
heel andera jongen nu. Gaarne geef ik U
machtiging dit bericht te publiceeren, Avnnfc
ik twijfel niet of veel mensahen zullen hier
door geholpen worden-
Ik ©nderge teek end verklaar, dat het bo
venstaande waar is ©n machtig U "het pu
bliek to maken op olkc wijze, dio U goed
dunkt.
Pus op, dat gij duidelijk Foster's Rugpijn
Nierenpijlen vraagt, dan kan er geen vergis
sing plaats hebben. Do handteekenrng van
James Foster komt voorop elke doos.
Ze zijn te Leiden verkrijgbaar bij de heo-
ren D. W. E. F. DE WAAL, Mare 56; D.
M. KRUISINGA Ezn., Nieuwe Rijn 33 etf
REYST KRAK, Steenstraat 41. Toezen
ding geschiedt franco na ontvangst van
postAvissel a f 1.75 voor één of 10 voor
zes doozen. 7621 53
To B e r 1 ij n zal een groote volksver
g a d c ri n g worden gehouden, om "verzet
aan te teekeucn tegen dc bloedige tooneeïen
in Rusland.
Het bericht van de „Vorwarts", als zou
do keizer aran Dnitschlancl aan
den Tsaar geschreven hebben, dat, voor
het geval de Doema een dAvang-onteigcning
van bepaald© landerijen afkondigt, de R u s-
sisolie fondsen niet meer op do
Duitsche Beurzen zouden worden toegela
ten, Avordt in do „Nationalzeitung" in een
klaarblijkelijk geïnspireerd bericht voor go-
heel onwaar verklaard.
Zondag hebben de koning en de koning
in van Noorwegen, te Drontheim eeii
feestmaal gegeven ter eer© van k i-
zor Wil h elm. Koning Haakon hield op
zijn gast een hartelijken dronk. Hij gaf zijn
vreugde er over to kennen, dat d© Keizer
weer in het land is, Avaariu hij blijkbaar
zooveel belang stelt, en dat hij zoo'n goed
hart toedraagt, cn zeide, dat het Noorsch©
volk, dat veel sympathie voor hem heeft,
met zijn bezoek zeer ingenomen is. Hij hoop
te, dat de betrekkingen tusschcn NoonA^egen
en Duitschland altijd vriendschappelijk zou
den blijven. De Keizer dankte voor 't harte
lijk welkom, hem door koning en koning
in en yolk bereid, en sprak met liofdo van
het schoone Noorwegen. In 'den dom, waar
hij dien dag geweest was, had de Keizer,
zoo zeide hij, gebeden, dat koning Haakon
zijn volk naar een gelukkigo toekomst zou
geleiden.
De Keizer maakte ook met koning en ko
ningin een bergtocht; des avonds was er
een feestmaal aan boord van de „Ham
burg"; cl© koningin, die verkouden was,
bleef weg.
DoFransche Kamer heeft bij 'de
beraadslaging over de aJmnestiie, met
366 tegen 141 stemmen verworpen een door
de Regeering afgewezen amendement van
Constant, om in do amnestie ook te doen
dèèlen de postboden dio wegens het deel
nemen aan de staking werden ontslagen.
Men spreekt over niets anders in de wan
delgangen der Russischo Doema
dan over Trepofs interview.
Een der leiders van de constitutioneei-
democraten heeft aan een journalist zijn
verwondering betuigd, dat Trcpof een re
geering, uit bun partij gevormd, heeft aan
bevolen. Welke redenen had hij daarvoor 1
Wat was zijn bedoeling?
„Wat ons betreft", zeide dio kadet, „wij
zullen altijd deze twee noodzakelijke ©ischeii
van ons program arasthoudenlo. do keuze
van de ministers uit een meerderheid der
Doema; 2o. oplossing der agrarische kwes
tie door gedeeltelijke onteigening".
Wanneer aan die eischen werd voldaan,
mocht Goremkin gerust aanblijven.
„Wij vorderen niet," zeido de staatsman,
„dat terstond een parlementair bewind zal
worden ingesteld, wij weten zeer goed, dat
een parlementair bewind slechts door lang
zame evolutie groeien kan."
Krachtiger sprak een der leiders aran de
rechterzij do zich uit, zegt. do correspondent
der „Times" (de. bedoelde journalist).
„Goramykïn moet heengaan," zeido hij,
„en er moet een Kabinet-Moeromteof komen,
samengesteld u5t cOnstiftutionecl-democrar-
ten. Dat ministerie zu.len wij bij verschil
lende kwestiën steunen, bij andere zal het
den steun bezitten van de linkerzijde. Yan
een meerderheid is het in elk geval verze
kerd. Ik ben overtuigd, dat dc constitutio
neel-democraten met goed gevolg tusschen
do uiterste partijen der Kamer kunnen
doorzeilen".
Iemand in betrekking tot of/iciecle krin
gen zeide:
„De veraischte concession zullen tc Pe
terhof niet Avorden gedaan in elk geval,
zoo do constïtutioneel-democraten een Ka
binet vormen, zullen zij verplicht zijn, zich
aan te sluiten bij do gematigden, hetgeen
hen zou losmaken van de arbeiderspartij-
Dat zou hun al hun invloed bij de i-cvolu-
tionairen ontnemen, en dezen zouden zij
niet langer kunnen tegenhouden".
Niemand, zcicle hij ten slotte, nooh het
Hof, noch de Regeering weet, hoe ernstig
dc toestand is.
Reuter interviewde graaf Heyden en
prins Oeroessof. Eerstgenoemd© achtte het
vormen \ran een constitutioneel-democra-
tisch Kabinet de eenigo practische oplos
sing.
Prins Oeroessof gaf Trapof zijn oneer
lijkheid terug:
„Generaal Trcpof (zeide hij) heeft de
waarheid niet gezegd. Hij zou zoo niet
gesproken hebben, indien hij geweten had,
dat graaf "Witte in Januari een onderzoek
heeft laten instellen, Avaarvan een binnen
8 of 10 dagen tc avachten rapport het uit
vloeisel zal zijn. Er is sprak© van ©cn Rus
sische Dreyfus-zaak".
Maxim Gorki moet ernstig ziek zijn.
"Uit Riri-de-Janearo woijdt gemeld, dat
do revolutionairen in den Staat M a 11 o
G roe so do hoofdstad bezet en den
Staatspresident vermoord hebben.
Matt© Grosso, een der twee dunst bevolk-
io Staten van Brazilië, wordt in het noor
den begrensd door Amazonas en Para, in
liet zuiden door Sao Paul©, Parana en de
republiek Paraguay. Met land is nog wei
nig erkend; hot telt 'slechts 92,827 inwoners
op een oppervlakte van bijna anderhalf
milliocn vk. kilometers of 0,07 por vk. kilo-
nieter (het Bon-dadistrïct 325 en de staat
Rio de Janeiro 13 per vk. K. M Staats
president is kolonel A. P. Al vos dó Barros.
Droevig; «mg©leak bij de manoeuvres.
Men schrijft uit Apeldoorn aan „Ba
Telegraaf":
Omtrent hot droevig ongeluk, dat bij de
oefeningen van liet eerste regiment huza
ren nabij Imbosch plaats vond, aremamen
wij van hen, met wio de cadet baron Van
Heeckeron van Brandsenburg was uitgere
den, het volgende:
Maandagochtend waren do eskadrons uit
Deventer uitgereden, ten eindo t© manoeu-
vreeren tegen de huzaren uit ZutfeD. De
oefeningen werden zeer uitgestrekt, zoodat
nagenoeg Teriet werd bereikt. Zooals vaak
gebeurt, was aan cenigo cadetten toege
staan do oefeningen moo te maken, -en de
zen Averden als gewoonlijk bij do officiers-
patrouilles .ingedeeld.
Zoo reed omstreeks twaalf uren ter hoog
te van Imbosch, nabij Eerbeek, in een
zandweg, een of f ieiersp afcrouilleDaarbij be
vonden ziek o. a. een eerst© luitenant der
huzaren en twee cadetten.
Bij een heideveld van hoogstens oen ki
lometer in omtrek werd den korporaal-ca
det, baron Van Heeckeran van Brandsen-
burg, uit Apeldoorn, opgedragen genoemd
veld ter verkenning te doorkimisen. Onder
wijl reed. d© patrouille verder langs een
heuvel. Toen na eenigo minuten do cadet
niet terugkeerde, zond de luitenant een
sergeant-cadet uit om den eerstgezondene
op te halen.
Ook deze keerde niet aanstonds weer.
Intusschen zond d© luitenant een wacht
meester uit, vergezeld van een ordonnans
om eon rapport \\eg te brengen. Dezo rui
ters reden denzclfden weg terug, waarlangs
do patrouille was gekomen. Toen do ser-
geant-cadct zonder resultaat terugkeerde,
had de patrouille zich nog hier en daai
geposteerd op heuvels, om zoo den cadet
gelegenheid te geven zijn pabond!© weet
to vindén. M_n zag niets, «tnocwel het
terrein geen bijzonder© dekking bood. Eerst
des avonds, bij terugkeer, in de kazern© te
Deventer, vernoLi men welk treurig onheil
was geschied.
Do wachtmeester echter bereikt© spoedig
de plaats, waai- de cadet den zandAveg had
verlaten, on zag tot zijn verwondering
een paard zonder ruiter staan, op ongeveer
100 M, afstand.
Oogenblikkelijk spoedde bij zich daarheen
©n vond den ruiter, den vermisten cadet,
i"n een kuil liggen.
Do ongelukkige bleek reeds overleden.
Met behulp van boeren werd do cadet in'
een woning gedragen, waar later genees
kundige hulp a'erscheeu. Dez© was echter
niet meer noodïg; het bleek, dat de cadeïi
onder liet paard was doodgedrukt. Dë :i
wervelkolom was gebroken en do teebenen
wezen er op, dat de dood waarschijnlijk
door verstikking ©ogenblikkelijk was inge-
treden.
Op do plaats waai' het lijk werd gevon
den, bevonden zich in do overigens zeer
vlakk© heide drie kleine kuilen. Yermoo.
delïjk is liet paard reeds in den eersten j
gevallen, opgesprongen en in een volgen i
den opnieuw gevallen, met den ruiter on j
der zich. -
Zooals gemeld, werd het stoffelijk over
schot Maandagavond naar do ouderlijke'
woning t© Apeldoorn vervoerd.
De cadet was 19 jaren oud cc eenig
kind. Hij had juist het studiejaar aan de
Kon. Mil. Academie to Breda met succes
doorloop en.
Do begrafenis zal Donderdagmorgen to
11 uren op do algemeene begraafplaats te
Apeldoorn plaats vinden.
Uitspraken van het Kan ton-
gerecht te Leiden.
Do Kantonrechter to Lelden veroordeeld©
behalve do door ons reeds medegedeolden o. a.
Th. J. v. T., te Saseonheïm, wegens vlsBchen
zonder vergunning, tot f 2 of 2 dagen.
L. P., t© Leiden, wagens idem, tot f 2 ot
2 dagen,
H. G. ©n C. Z. Czn., belden te Katwjjk,
wegens eieren zoeken op verboden grond, to?
f 3 of 3 dagen.
F. J. A., to Leiden, wegens zonder vergun
ning op den spoorweg loopen, tot f 2 ol 2
dagen.
"W. A., zonder vaste woon- of verblijfplaats,^
wegens zonder geldig bewys in den trein plaati
nomen, tot 3 of J! dagen.
A. W. S., te 's-Gravonhago, wegens rydon
op een door God. Staten geslotou wog tot
f 3 ot 1 dag.
C. K te Huarlem, wogens te snel varen,
tot f 1 of 1 dag.
N. van der Y., to Koudekerk, voor idemr
tot f 2 of 2 dagon.
II. M., to Haarlemmermeer, yoor idem,
tweemaal geploegd, tot 2-maal 2 of 2-maal
2 dagen.
M, T., te Amsterdam, voor idem, tot f 5
of 2 dagon.
T. B to Amsterdam, voer idem, tot f 3
©f 2 dagen,
J. -B., te Haarlem, voor idem, 'tot f 5 of
3 dagen.
L. M., te Leiden, wegens zonder consent
baggeren in Rynlands boozemwater, tot 2
of 3 dagon.
A. C., te Leiden, voor Idem, tot 8 ol
3 dagon.
N. Cb, to Leiden, voor idem, tot 3 of
3 dagen.
J. B., te Leiden, wegens het niet onmid
dellijk gehoorzamen nan het hevel der politie,
tot ƒ13 of 3 dagon.
Verder werden niet minder dan 31 personen
wegens openbare dronkenschap veroordeel^
en nog ©en groot aantal voor Ar«rschillend<
overtredingen.
Yoor hc-t gerechtshof to 's-Grav-enhage,
werd heden in hooger beroep behandeld de,
zaak van A. v. cL A-, gewezen winkolchef
aldaar, door do Haagschc rechtbank vrijge
sproken ter zak© van medeplichtigheid aar.
den bekenden postzegcldiefstal ten naaeele
van den Staat.
Dc beklaagde bleef in hooger beroep bij
zijn in den eersten aanleg afgelegde verkla
ringen en hield pertinent vol niet geweten
to hebben, dat de zegels welke hij van zijtj
vriend «aen a-eroordeclden ontrouwen post
beambte T. had ontvangen en door hcma
beklaagde, waren verkocht, gestolen waren.
P., als getuige gehoord, hield ovenals in1
eerste instantie vol, aan beklaagde to heb
ben gezegd, dat hij de doosjes, Avaoiin da
postzegels zich bevonden niet to z'j.iri be^
schikking had en dat hij do postzegels hacb
sj weggenomen".
Tegenover de bewering van bek! rag do,
nooit op het bureau Aim geinige het beproe
ven van sleutels te hebben bijgewoond', ver
zekerde P. een getuige te kunnen bijbren
gen ten bewijze a-an het feit, dat beklaagde
wèl op zijn bureau was geweest. Den naam
aran die getuige Avilde hij echter niet noe
men. Alleen zeido hij, dat lie-t een vtcuav;
was.
Getuige Aveig-crde mede te doelen op wel
ken grond hij den naam van de be doe LR»
getuige niet wildé opgeven, zoomede lio© do
bewuste getuige heette.
P. werd gewezen op de tegensriijibghcid
in zijn verklaringen in do instructie en voor
do rechtbank, en een der Raadsheer-en. deed
©_-» beroep op getuigens eergevoel om dó
ayaar-hei cl te zeggen en beklaagde niet té
bezwaren.
Getuige hield intusschen vol, de waarheid
t© zeggen.
Geentt „MertogdoEn*' Limburg, meer»
In do gipteren gehouden zitting dor
Provinciale Staten van Limburg is mot 28
tegen 14 stemmen aangenomen het voorstel-
Seydlltz, strekkende om „hertogdom" voor
Limburg to doen wegvallen.
