LEIDSCH DAGBLAD, DONDERDAG 3 MEI. - TWEEDE BLAD. FEUILLETON. Zijn Ritmeester. Buitenlandseh Overzicht Uit de „Staatscourant." Sö. 14169. Anno 1906 deelnemen aan godsdienstonderricht to dwingen. Aan den correspondent te Berlijn van het Reuter-agentschap is het volgende of ficieuze communiqué verstrekt: De Duitscho regecring heeft kennis ge kregen van do geruchten welke den laatstcn tijd in de Brit-sche pers zijn tot uiting ge komen zij is in staat te verklaren, dat bedoelde geruchten te taal uit de lucht- ge grepen zijn. Duitschland denkt or niet aan, er too bij te dragen een Turk se li- Egyptisch grensincident uit te lokkenhet hoeft niets te maken met het Tabak-incident. De Britscbe regeering zal daaraan zeker lijk niet twijfelen, daar aan den Duitschen gezant te Londen instructies zijn gezonden om de totaal onware bewering omtrent medeplichtigheid van Duitschland tegen te spreker»',. Indien de Engefcche coui*a^iton cr eens mee wilden Cphouden, met haar ophitsing tegen Duitschland als intrigant een „man, die cr achterstaat", overal waar de Britscho regeering sluit op moeilijkhe den, dan zouden zij haar lezers een juister beeld van den politicken toestand kunnen geven. De Turkscho gezant t-c Londen heeft uit Konstantinopei instructie ontvangen om aan de Brilsche regeering de corresponden tie cn de kaarten doen toekomen, welke nog in do Turksche archieven aanwozig wa ren uit de dagen der grensonderbandelin- gen van 1892. Bedoelde correspondentie en de kaarten zijn destijds door all betrokken partijen goedgekeurd. Uit die documenten moet dui delijk blijken, dat de Turkscho aanspraken gerond zijn. Do „Daily Telegraph" verneemt uit Kaï- ro: Moccktar-pasj a, do hooge commissa, ia van Turkije, heeft aan een verslaggever ge zegdIk ben in do Tabak-kwestie slechts de uitvoerder van den wil van den Sultan on d'o Porto. De aafispraken, die de Porte op Tabak laat gelden, zijn volkomen recht matig. Daarom geloof ik, dat de zaak in do minne geregeld zal worden. De Egyp tenaren behoeven niets te vreezen, al be vonden zich drie Turkscho legerkorpsen aan de grens, want Turkije zal geen maatre gelen van geweld nemen. Do (Porto bouwt op zijn recht, i.ie'c op geweld. De mensohem die tot oorlog ophitsen, handelen tegen do beste belangen van Egypte, Turkije en Engeland. Er zal oen conferentie noodig wezen. Do Porte zal do besluiten daarvan eerbiedigen, want de Sultan wil den vrede Do Egyptenaren moeten kalm blijven, dat is in hun eigen belang, en zij bohooren dat als ordelievende onderdanen van den Sul tan to doen. Naar de „Daily Chronicle" uit Alexan dria verneemt, legeren Turksche troepen voor do poorten van El Arisj. Ais men het gewiaht van don 1-M o i-d a g in Frankrijk moest wegen naar het aantal personen, dio in hechtenis zijn ge nomen, dan is do 1 Mei van 1906 werkelijk een gedenkwaardige dag geweest. Mon schat het aantal opgebrachte personen te Parijs alleen op meer dan 2000. Veel meer dan 2000, want die opgave is van 's avonds negen uren. Gelegenheid om wonden op te loopon is er genoeg geweest. Als men de berichten zoo optelt, ij er nog heel wat ongerechtig heid to vermolden. Om halftien is er een wogen van do kabeltram van Belleville om gegooid. De omgegooide tram moest als barricade dienst doen, maar de troepen hebben do botoogers spoedig verdreven. Tusschen de stations Ouest-Saint-Cyr en de Vaugirand ie een bom gevonden. Bij het kanaal Saint-Martin heoft een betooger op een agent geschoten. Een ander betooger kreeg den kogel in den buik. Een politie-agont op een fiets is omsin geld door een troep, die hem in het water dreigde te werpen, toen de cavalerie hem bevrijden kwam. Er zijn des avonds, bij de charges van de ruiterij, verscheiden menschcn gewond De Oostenrijksche Staatscou rant zal hoden een Keizerlijk besluit open baar maken, waarhij ven Gautsch, de pre sident van den Miuisterraad en von By- landt Reydt, de Minister van Binnenland se!»© ZakoD, van hun functies wordeu ont heven. Een officieel communiqué meldt, dat het Parlement voor onbepaalden tijd is ver daagd. Waarschijnlijk zal hot worden bij eenroepen tegen 10 Mei a.s. De verdaging was onvermijdelijk, cmdat baron Gautsoh, do voorzitter van den ministerraad, zijn ontslag heeft aangeboden aan den Keizer on zijn opvolger prir.s Hohonloh© een kort uitstel vraagt om de noodigo maatregelen te kunnen treffen in verband met de wis seling van ministerie. Op de vergadering van het Servische Skoepsjtina heeft de (nieuwe)' minister president Pasjilsj verklaringen gedaan over de volgende kwesties: het hervatten der betrekkingen met Engeland, het slui ten van een handelsverdrag mot Ocsten- rij k-Hongarije, en do kanonnenkwestie. Daarna werd het Koninklijk besluit voor gelezen, waarbij het Skoepsjtina werd ont- bor den, do verkiezingen op 2-1 Juni werden vastgesteld en de nieuwe opening bepaald op S Juli a. s. Uit St.-Peters burg wordt gemeld: Een Keizerlijke oekasc, waarbij graaf Witto ontslag wordt verleend, zal beden openbaar worden gemaakt. ALs op volger van Witto wordt in goed onder richte kringen Goremikin genoomd. Witto geniet even goed als vroeger het vertrouwen van don Tsaar en treedt alleen af, omdat zijn gezondheid is geschokt. Hot heet zeker, dat uit heb geld van de nieuwe Russische loening 60 millioen gulden besteed zal worden voor den aanbouw van vier slagschepen. Do Engelsche cn de Franscko werven zullen er elk twee te bouwen krijgen. Advocaat Margolin heeft weer een brief uit Berlijn ontvangen, waarin werkelijk do in don vorigen brief ontbrekende 1300 roebels. Margolin is overtuigd, dat G a- p o n vermoord is. Een Petersburgschc courant ontving een brief, onderteekend: een lid (of door oen lid van het „gerechtshof der rovolutiou- nairen", mededeclende, dat Gapon als ver rader gedood was. Volgens de correspondenten van de „Dai ly Telegraph" heeft deze executie te To- refki, het eerste station in Finland van af St -Petersburg, plaats gehad. Gapon zou den dood hebben gevonden, nadat hij een machinist had willen omkoopen om de voornaamste bommenwerpers op die lijn aan de Regeering over te leveren De geheime Russische politie kent de verblijfplaats van Gapon niet, maar hoeft reden aan te nemen, dat hij leeft en in Finland verblijf houdt. Do „Transvaal Leaded" bevat een ar tikel, onderteekend Afrikaander, dat in „De Volksstem" belachelijk wordt ge maakt, maar in een Londonsch blad ern stig wordt opgenomen. De schrijver zegt, dat de Afrikaan der e stellig, binnen de tien of vijf en twintig jaar, de wapo non tegen Engeland zullen opnemen, ge holpen waarschijnlijk door een aanmerke lijk aantal Engolschen, De Boeren zullen als één man vechtengeen Nationale Ver kennor zal er meer te vinden zijn. Daar aan beeft Engeland zelf ten deele schuld, omdat het zijn beloften te hunnen opzich te niet nagekomen is. Maar onder hun eigen volk leven de Nationale Verkenners geteekond voort, al zijn zij voor den vorm weer in genade aangenomen. Aan zoo'n lot zal niemand zich meer wagen. Van de Kaap tot de Zamberie zullen do Afrikan ders opstaan om een Afrikaander repu bliek te vestigen. En zoo voorts. Het be toog van den ongcnoemden schrijver zou misschien meer vertrouwen wekken, als hij niet zulke dwaasheden verkondigde, dat do Boeren nu reeds met de Zwarten tegen dc Engelschen gemceno zaak zou den willen maken, cd hun plan is de mij non te nation al isccrcn op sociaBstischeu grondslag. ALUMINIUM. Groot is het aantal metalen, waarvan ie ontdekking iu de negentiende eeuw aan de industrie ten goede is gekomen cn dat het doorslaand bewijs heeft geleverd van do enorme vorderingen op het gebied der chemie. Uit den aard der zaak was dc belangstel ling bij het vinden van een nieuw metaal grooter of kleiner, al naarmate de eerst bekend geworden eigenschappen van meer of minder belang bleken voor het alge meen gebruik, cn toen dan ook in het be gin der 19de eeuw bekend werd, dat bet gelukt was, uit klei een metaal af te schei den, dat glanzend was als zilver en te vens veel dichter was dan dat metaal, cn bovendien bestand bleek te zijn tegen vo lorlei invlc'eden, toen openbaarde zich een meer dan gewone belangstelling voot dit nieuw© product. Aluminium, hoewel betrekkelijk jong be kend, komt van alle metalen het veelvul- digst op onze aarde voor; in zijn zuurstcf- verbinding komt het overal voor als aluia aarde; de bekende klei is kiozelzure aluin aarde of kiozelzure aluminium-oxydemen vindt het in iederen steen. Men heeft dus hetefraaie aluminium als het ware maar voor het grijpen Dcch zoo eenvoudig gaat dat uiet, want eerst na veeljarige proef nemingen is het gelukt een gemakkelijke en. goedkoope methode te vinden om het metaal uit zijn verbindingen af te schei den. Het eerst© werd het aluminium afge scheiden door Oerstedt en wel in 1824, ter wijl het in 1827 aan den scheikundige iWöhler gelukte het metaal geheel zuiver te verkrijgen. Zijn methode werd verbeterd door den Franschon scheikundige Sainte- Claire-Devillo cn hoe hoog do verwachtin gen destijds omtrent het nieuwe metaal gespannen waren, blijkt wel uit het feit, dat aan Deville door de Academie des Sciences en door Napoleon III fr. 36000 worden geschonken om zijn proeven voort te zetten en uit te breiden. Veel bracht hiertoe bij, dat men vermeen de een metaal gcv^.iden to hebben, dat op den duur voor de kurassen der Fransche cavalerie zou gebruikt kunnen worden, eu dat bij een even groot weerstandsvermo gen, slechts 1/3 van" het gewicht der sta len kurassen zou hebben- Deze en nog vele andere illusie's van het nieuwe metaal worden echter in den ecr- steu. tijd niet verwezenlijkt, cn wel, om dat bij alle goede eigenschappen, die het nieuwe product bezat, van een algemeene aanwending geen sprake kon zijn door de omstandigheid, dat het metaal te kost baar was en men het niet kon soldeeren. Als reductiemiddcl voor het verkrijgen yan aluminium werd destijds gebruik ge maakt van natrium, dat 2000 frs. per kilo gram kostte, terwijl men 3 K.G. natrium noodig had voor het verkrijgen van 1 K G. aluminium. Wel daalde door de onvermoeide pogin gen van Deville de prijs van het natrium binnen 10 jaren van 2000 tot 16 frs. per kilogram, doch dit nam niet weg, dat de bewerking der aluminiumertsen op den duur het metaal zelf nog te kostbaar maak te. Hot was ten slotte de electrometallurgie, die het metaal de plaats verschafte, die het thans in do industrie inneemt, en die den prijs, welke in 1855 nog 600 per K.G. bedroeg, heeft doen dalen tot do tegen woordige van f 1.50 per K.G. Tegenwoordig bereidt men het alumi nium uitsluitend langs electrolytischen weg Het eerst werd het metaal op deze wijze in het groot bereid door de gebrc'eders Cowles. Aluminiumoxyde wordt in een ge smolten mengsel van krijolit on feldspaat gebracht en door dat bad wordt een elcc- trische strcOm geleid, waardoor de alu miniumoxyde in aluminium wordt omgezet, dat gesmolten op den bodem zinkt, en 5n zuurstof, die in gasvorm ontsnapt. De voornaamste landen voor de alumï niumfabricatie zijn thans Frankrijk, Zwit serland, Engeland en de Vereenigde Sta- B> „Zoo, wanneer gaat u weer weg, oom (Heinz?" vroeg hec jonge meisje zacht en aarzelend. „Aanstaanden Zondag, zoodat ik Maan dagmorgen in mijn garnizoen kan wezen," klonk het korte antwoord. „En mag ik nog altijd niet weten in welk gedeelte van Duitschland uw nieuw regi ment in garnizoen is, oom Heinz? Bij de dochter van een militair is zulk een nieuws gierigheid niet kwalijk to nemen." Over hot ernstige gelaat van den jeugdi- f;en oom gleed nu een glimlach, een zoo go- ukkige en ondeugende uitdrukking, dat het jonge meisjo verbaasd tot hem opzag. „Je hebt gelijk, Freda. Een grap moet niet te ver gaan. Papa en zuster Alexan drine hadden er een onschuldig pleizier in Maar ik moet het je nu toch vertellen. Wees nu maar niet boos, Freda, dat ik. mij liet overhalen je te misleiden. Ik ben als ritmeester bij het regiment geplaatst van je papal" „Oom Heinz, is is dat waar?" „Ja, Freda." „Dan komt u zeker in garnizoen in H., dat hoort ook tot papa's regiment. H. is vier mijlen ran X. verwijderd" fluisterde =j- „Te H. Neen. Je papa schreef mij gis teren, dat ik het vijfde eskadron zou krij gen, dat is in X. in garnizoen." Het vijfde eskadron 1 Gerechte Hemel 1 Jtust hetzelfde waar graaf Pies sen toebe ten van Noord-Amerika. Een eerste plaats neemt de fabriek te Neuhausen io, waar de Rijnstroom wordt gebruikt voor het op wekken van den eleetrischcn stroom. De verschil Ion do eigenschappen, dio in zoo hc'oge mate de belangstelling voor hot metaal opwekten en gaande hielden, eischen nog een nadere besprekiDg; zij zijn: a. gering gewicht; b. heldere, fraai zilveren en constante kleur; c- weinig aantastbaar door verschillendo stoffen; d. groot geleidingsvermogen voor warmte en electriciteit; e. vorming van uitstekende alliages. Trok het aHuminiuin in het bijzonder de aandacht door zijn fraaien zilver-glans, waardoor het scheen aangewezen voor do vervaardiging van sieraden en luxe-voor werpeu, zijn eigenschap van niet te oxy- deeren (roesten) maakte het geschikt voor tal van aanwendingen van practischen aard. Zure of alcoholische stoffen oefenen er geen of slechts een onbeduidende invloed op uit, waardoor het metaal van beteekc- nis word voor huishoudelijk gebruik; tal van huishoudens en militaire ménages ge bruiken nu aluminium pannen en ketels, terwijl de aluminium veldflesschen in alle legers d© glazen flessehen hebben verdron gen. Het is een der lichtste metalen, die wij kennenbij gelijk volume weegt hot drie maal minder dan ijzer en viermaal minder dan zilver, doch is even hard als dit me taal. Aan een draad van een vierk. m.M. doorsnede kan men 12 K.G. ophangen, zon der dat die draad breekt. Terwijl een op gehangen draad van gietstaal door zijn eigen gewioht zou breken, als hij een leng te van 7 kilometer had bereikt (bij een koperdraad reeds op 3 kilometer) zou eon aluminiumdraad in zoodanig geval een leng te van 10 kilometer moeten hebben. Tegenover al de genoemde voordeden van aluminium staat echter een groot na deel, namelijk, dat het niet gesoldeerd kan woTden. Tal van voorschriften werden cn wor den dienaangaande gegeven, doch geen enkele wijze van soldeeren bleek tot nu toe afdoende. Meestal heeft do bewerking veel meer van plakken dan van een innige vcrecni- ging der metaaloppervlakten. Gewoonlijk gebruikt men voor de tot nu too nog onvolledige wijze van soldee ren een mengsel van 45 deelen tin en 10 deelcn aluminium, maai* de soldeerplaats is dan niet sterk en biedt geen weerstand aan den hamer of de pletrollen. Het laatste woord is echter in deze in dustrie nog niet gespreken, en met recht kan verwacht worden, dat de ijverige na sporingen en proeven op den duur wel een geschikt soldeermiddel voor aluminium zullen doen vinden. A. F. Op zijn landgoed „Trebschen" bij Zülli- ohau ie gisteren overleden de voorma- liga Duitscho gezant te Weenen Prins Hein rich YII van Heuss (Jongere Linie). Als oudste dochter van wijlen Groother togin Sophie van Sakson-Weimar staat zijn weduwe, na den regeerenden Groother tog, hot naast tot den Nederlandschen troon. De Duitsche Rijksdag behandel de in tweede lezing het centrumsvoorstel aangaande de v r ij h e i d van ui t o e f e- n i n g van den godsdienst (de z.g. Toleran z - an trag" De vergadering nam art. 1 aan, zooals dit door de vrijzinnige volkspartij was geamendeerd, volgens het welk volle vrijheid van geloof en gevoelen aan een iegelijk in het Rijk wordt gewaar borgd en het gemis van burgerlijke en staatsburgerlijke rechten onafhankelijk \s van de godsdienstige belijdenis. Eveneens werd het amendement der sociaal-dqmo- craten aangenomen, welk verbiedt, een kind tegen den wil van zijn ouders tot hot hoorde, dia ongelukkige manO, hoe vree- selijk voor hem zijn ritmeester!!! Gravensteiner appelen, rijlessen, alles was vergeten. Sprakeloos, ais bewust van schuld wandelde Freda eenige minuten later met oom Heinz naar huis. Met bezorgden blik kwam grootpapa het jonge paar te gemoe'c en zeide diep bewo gen: „Die arme, lieve Alexandrine, het is zoo treurig. Zooeven was de dokter hier; hij heeft gezegd, dat Eby diphtheritis heeft!" Yier moeilijke, angstige dagen. Hoe ake lig langzaam gaat de tijd voort, wanneer het gemoed bedrukt is en het hart vol zor gen. Freda geloofde nog nooit in haar jong leven zooveel ondervonden te hebben als gedurende deze vier dagen. Eby, de vtoo- hjke, aardige, vijfjarige Eby was gevaar lijk ziek; en do dokter, die dagelijks door grootpa werd afgehaald en op een halve mijl afstands woonde, trek een zeer beden kelijk gezicht. Zoodra het vreeselijke woord' „diphtheritis" in huis was uitgesproken, had men de twee broertjes van elkaar ge scheiden. Hans Heinrioh, die twee jaar ouder was dan Eby, sliep nu bij Rosalie boven, op de tweede verdieping, zoo ver mogelijk verwijderd van de ziekekamer. Ep beneden, bij het bedje van haar dier baar kindje, waakte de jonge moeder; zij paste hem geheel alleen op. Want ook Frcda mocht volstrekt niet binnenkomen de ziekte is zeer besmettelijk. De groot ouders lieten hun dochter natuurlijk niet don geheelen dag alleenzij deden alles, wat in hun varmogen was om haar te hel pen en te troosten. Oom Heinz was des Zondags vertrokkenhij scheen zeer veran derd; het was dezelfde man niet meer van vroeger; hij zag er ernstig uit en was stil. „Tot weerziens in X., Freda," had hij ge zegd, zonder haar daarbij aan te zien en slechts aan zijn handdruk had zij gemerkt, dat het scheiden hem een weinig moeilijk viel. Des avonds van den vierden dag van Eby's ziekte do dokter was juist ver trokken kwam Freda haar stiefmoeder toevallig op de trap tegen. Het jonge meis je ontstelde. Welk een verandering had- dn die vier dagen gebracht in hot gelaat der schoone vrouw 1 Met ingevallen, bleeke wangen en tranen in de oogen, liep zij wankelend over het portaal. Freda was innerlijk ontroerd. „O, mama. Maak u toch niet zoo vree- selijk ongerust. Diphtheritis loopt zoo dik wijls goed af. God zal het kind bewaren I" fluisterde zij met door tranen gesmoorde stem. De gravin zag haar dankbaar aan en zei- ó"e vriendelijk, ofschoon ze eenigszins ach teruit week „Het lieve kleine ventje lijdt vreeselijk; hij heeft veel koorts; wij moeten voortdu rend nieuw ijs op zijn hoofdje doen. Hij wil door niemand dan door mij in de keel gepenseeld worden; en ik kan haast niet meer. De laatste vier dagen en nachten heb ik geen oog dicht gedaan. De Almachtige God zij genadig I Dank je voor je deelne ming, lief kind." Het was bij twaalven; alles was in diepe rust. Met een brandende kaars in de hand en een doek om, sloop Freda haar kamer uit, de trap af en ze deed de deur van de zie kekamer open. De nachtlamp verspreidde slechts een zeer flauw licht; zij zag echter, dat haar stiefmoeder, klaarblijkelijk afge mat naar lichaam en geest, in een fauteud was neergezonken en in diepen slaap wuf gevallen. Verheugd naderde Freda het bed van den kleine patiënt. Hij steunde zachtjes en greep met het handje in de lucht, ter wijl een zonderling, benauwd geluid aaa zijn borstje ontsnapte, Zijn kopje was gloeiend heet en drcog. IJs op zijn hoofd en penaeelen had mama gezegd. Die woorden kwamen Freda voor don geest. Zou die arme moedor, dio niet meer kon van vermoeienis, ingeslapen zijn, niet vermoedende, dat het haar lieveling aan iets kon ontbreken? Haastig zocht Freda wat zij noodig had en behandelde het kind zooals de toestand vereischtei Men kon zien, dat het ijs het ventje goed deed; zijn kopje viel rustig op het kussen neer. En Freda knielde bij het bedje neer en zond een vurig gebed op naar den Hemel. Ieder kwartier vernieuwde Freda het ijs en zoo verliep een geruime tijd, voordat de afgematte vrouw uit haar slaap ontwaak te. Eindelijk bewoog zioh het kind: „Mama, ik wil drinken I" riep hij met een duidelijke, vrij luide stem. Met verschrikt gelaat, diep bedroefd tVer haar zwakheid en doodelijk angstig, sprong gravin Alexandrine van haar stoel op en ijlde naar het bedje „Barmhartige HemelIk heb geslapen, ik heb mijn plicht verzuimd. Jij hier? Wat ia er gebeurd Spreekriep zij sidderend van opgewondenheid. Het jonge meisje had haar arm reeds geslagen om de dcode. Bij Koninklijk besluit i* aan C. Lang, commies lste klasse bij 's Rijks belastin gen te Amsterdam, tcegekond de zilveren eerc-medaille van de Orde van Oranje- Na ssau; aan F. A. Stolte, op zijn verzoek, eer vol injtslag verleend als oonsul -generaa l der Nederlanden te Napels; aan W. 0. J. Onkiuyt, letterzetter der Algemeene Landsdrukkerij, de eere-mcdail- lo der Orde van Oranje-Nassau, in zilver toegekend do inspecteur van administratie bij do zeemacht S. Hummelinck bovorderd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau; lo. aan den inspecteur van administra tie S. Hummelinck op zijn verzoek met den lston Mei a. s., wegens langdungen dienst, eervol ontslag uit don zeedienst verleend onder toekenning van pensioen en hot bedrag van het porfsicen bepaald op 3000 's jaars; 2o. met ingang van den lsten Mei 1906 bij do zeemacht bevorderd tot inspecteur van administratie, de officier van adminis tratie lste klasse N. J. J. van Rijn van Alkemade, en tot officier van administra tie lste klasse de officier van adminis tratie 2do klasse O. J. Grulloraans; aan den lsten luitenant. F. H. Abbing, van het lste regiment veldartillerie, op het daartoe door hem gedaan verzoek, ecrvtl ontslag uit don militairen dienst verleend met ingang van 1 Mei 1906: de luitenant tor zee lsto klasse P. J. Sorló bevorderd tot kapitein-luitenant tor zee en hem eervol ontslag uit den zeedienst verleend, onder toekenning van ponsicon en hot bedrag van dat pensioen bepaald op 2189 jaars. Met ingang van 1 Moi 1906, do reserve tweede luitenant H. I. Domna, van hot rog. grenadiers cn jagors, onder toekenning van een eervol ontslag uit den militairen dienst, op het daartoe door hem gedaan verzoek, voor den tijd van vijf jaren be noemd tot resorvo officior van gezondheid 2de kl. bij het personeel van den genees kundigen dionst der landmacht; do Oostindiseh© ambtenaar met verlof B. W. van do Kamor, laatstelijk architect-titu lair bij den Waterstaat in 's Lands Burgor- lijko Openbare Werken in Ncderlandsoh- Indie, op zijn rzock, mot ingang van 1 Mei 1906 wegens physieko ongeschiktheid, eervol uit 's lands dionst ontslagen, mot toekenning van pensioen met ingang van 1 Juni 1906 benoemd tot direcieur van het postkantoor to Simpel- vold, M. A. Kuypers, thans commies-titu lair dor po6 tori jon en telegrafie; de Oostindischo ambtenaar met verlof H. Y. baron Bontinck, laatstolijk assistent-re sident van Soe-rakarta, op zijn verzoek met ingang van 1 Moi 1906, eervol uit 's lands dienst ontslagen met toekenning van pon- sioon; aan J. G. A. Pillot, geboren te Yvetot, in Frankrijk, vergunning verleend tot hot geven van hoogcr onderwijs aan een bijzon dere inriohting van hooger onderwijs te Ehrenstein, gemeente Kerkrade; aan H. J. Claddor, geboren te Uedem, in Duitschland, en Th. B. Wulf, geboren te Hamm, in Duitschland, vergunning ver leend tot het geven van hooger onderwijs aan een inrichting van hooger onderwijs, „Collegium Ignatianum", te Hulstberg. Met ingang van 1 Mei is benoemd tot conservator bij do bibliotheek aan de Rijks-Uuiversiteit te Groningen, O. H. van Fonemn, te Groningen. Kon. Academie van Wetenschappen. H, M. de Koningin heeft bekrachtigd do benoeming van de heeren: jhr. dr. J. Six, on dr. R. C. Boer, hoogleoraren te Amsterdam; rar. J. C. Nabcr, hoogleeraar teUtrooht, en dr. H. B«avinck, hoogloeranr aan de Vrije Universiteit, tot gewone lo den; van don heer M. von Wilamowitz Moollendorff hoogleoraar te Berlijn tot buitenlandseh lid on van de heeren Ph. S. van Ronkel on G. A. J. Hazeu, beiden te Meester-Cornelis, en M. J. van Boarda, zendeling te Galela, tot correspondenten der letl-rkundige afdeoling. lijk ontstelde moedor en zeidc geruststel lend „Niets, lieve mama. Ik geloof, dat Eby veel beter is. De angBt vcor hem, voor u, liet mij boven geen rust; togen twaalf uur ben ik beneden gekomen. U sliep; toen heb ik naar mijn beste weten voor hem gezorgd". „Jij, jij, Freda?" Het meisje Btond over het kind heenge- bcgen en het patiëntje dronk gretig het glaasje leeg, dat zij hem voorhield. „Jij, Freda?" vroeg gravin Alexandri ne nogmaals, en het was of een grooto vreugde op haar gelaat straalde. Op hetzelfde oogenblik veelde zij twee armen om haar heen slaan, vaat en innig; daarna zouk Freda op de kniecn en sta melde „Moeder, o, moeder vergeef mijl Ik ben het slechtste, cnbarmhartigsto schep sel geweest, zoo lang reeds als uw welda dige hand heorscht in ons huis; niets ter wereld kan mijn grooto Bchuld tegenover u goed maken. En zij snikto krampachtig, terwijl zij er die wooi'den met mceite uit bracht. Haar moeder was zeer verbaasd en streek liefkoozend over het voorhoofd van het diep ontrc'erde jonge meisje. Eindelijk zei rij „Het is een moeilijk oogenblik, dat ons nader tot elkaar brengt, Freda, maar öfi dank God, dat het verdriet de sterke ijs korst heeft deen smelten om je jeugdig hart. Je bent mijn dierbaar kind en ik geloof, do Hemel zij mijn getuige, dat iM steeds mijn plicht tegenover je heb ver vuld." (Slói volgt.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1906 | | pagina 5