Stoomtram HAARLEM-LEIDEN.
Grand Hotel Flora,
DE PESTILENTIE
BLANCKAERTS Co.,
Effecten,Wissels, Hypotheken, Assurantiën.
No. 1411»?.
LEIDSCH DAGBLAD, DONDERDAG 19 APRIL. - TWEEDE BLAD*
Anno 190(5.
Rubriek voor de Jeugd.
Joséphlne Dellaglace.
Zoo iets gebenrt wel meer.
Een avontnor met een leeuwin.
Ger. ELFT, 40 Cents p. Ons.
GAMALEN, 12 Cents p. Ons.
Ger. ZALM, 35 Cents p. Ons.
Geweekte STOKVISCH.
LEIBEN.
Belangrijke Albraakveiling.
HOUTWAREN,
Wegens de ongekend lage prijzen is het
vervoer van Bestel- en Vrachtgoederen
per Stoomtram het voordeeligst. 874» 44
Goederen worden vervoerd naar Oegst-
geest, Sassenheim, Lisse, Hille-
8om, Bennebroek, Heemstede en
laarlem om 7 u. 22 en 11 as. 15 v.m.
en 3 u. 10 en 7. u. 04 n.m. Amsterd. tijd.
Inlichtingen worden verstrekt aan het be-
stelkantoor Clarasteeg No. 2 nabij de Mare.
Keur van - -- -- -- -- -- - -
Port-, Sherry- en Madeira-Wijnen.
Voorradig bij- - -
Firma M. A. KLUBT. 5886b 20
Verhuring
bij Inschrijving.
AERNOUT DROST,
J. P. VERGOUWEN,
Wijnhandel, Breestraat 34.
GRIEKSCHE SAM OS
WITTE BERGERAC
Op zekeren dag van bet jaar 1793, op Het
hevigst tijdstip der Fransche Omwente
ling, toen de guillotine stroomen bloeds
over de stadspleinen deed vloeien, dron
gen gewapende soldaten onverwacht de
woning binnen van een burger uit Lyon,
Dellaglace- geheeten.
„Gij moet ons volgen, burger," zei de
onderofficier, die hen aanvoerde, „ik heb
bevel u in hechtenis te nemen."
„Mij gevangen nemen?" vroeg Dellagla-
pe. „Welk misdrijf heb ik dan begaan?"
„Dat weet ik niet," antwoordde de ser
geant, ,,en da1 gaat mij niet aan ook. ik
yocr eenvoudig de bevelen uit, die ik ont-
ya-ng, en ik raad u aan, geen weerstand
te bieden, of wel ik zou geweld moeten
gebruiken. De wet is en blijft de wet."
Dellaglace wist niets te hebben misdre-
yen. Zijn geweten was gerust. Maar in die
sombere dagen was het voldoende ver
dacht of belasterd te worden om zich voor
«de revolutionaire rechtbank te zion voeren
en met het hoofd te boeten voor een mis
daad, waaraan men vaak onschuldig was.
Hij moest er zich echter wel aan onder
werpen de soldaten naar de gevangenis te
yolgen, waar men hem aoEter slot en gren
del sloot. Kcrt daarna kwam het bevel
hem naar Parijs over te brengen om daar
te verschijnen voor "het „Comité du salut
publio".
De ongelukkige leed des te meer onder
den slag, e hem trof, doordien hij een
achttienjarige dochter bezat, d© vreugde
en trots van zijn loven, die bij nooit had
verlaten en door deze wroede scheiding al
leen en zonder bescherming achterbleet.
Het was vooral om het lot van zijn kind,
dat hij treurde.
Josóphine Dellaglac© verdiende in alle
opzichten de liefde, haar door haar va
der geschonken. Zij kon de gedachte niet
dragen hem alleen té laten vertrokken en
verzocht als een gunst naast hem plaats
te mogen nemen op het karretje, dat hem
met andere gevangenen naar d© hoofdstad
overbrengen zou. Zij begreep maax al te
goed hoezeer hij onderweg te lijden zou
hebben van honger en koude, en do schok
ken van het voortuig, en wilde hem zoo
veel mogelijk verzorgen en vertroosten.
Dit vorzoek werd afgeslagen. Het arme
meisje zag tot haar smart de zware wagen
wegrollen, waarop hij, die haar zoo dier
baar was, geboeid stond te midden van
zijn bewakers.
Een heldhaftig besluit rees thans bij
haar op. Dellaglace had zijn dochter een
laatsten blik vol oderheid toegeworpen,
en gemeend daarmede voor altijd afsoheid
van haar te nemen, maar zij riep hom too:
„Wij zullen elkander weerzien, vader!"
En inderdaad, korten tijd daarop her
kende de ongelukkige, dicht bij de kar,
het dierbaar gelaat van zijn kind.
Iets verderop zag hij haar andermaal.
Het moedige meisje volgde te voet den
treurigen stéet. Zij liep den weg over, haar
vader toelachende, hem van verre toespre
kende, hem moed inboezemende door haar
tegenwoordigheid en zoo goed mogelijk
vertroostende. Zoodra zij een dorpstcren
zag opdagen, snelde zij vooruit om het
medelijden der inwoners te gaan inroepen
en bracht zij Dellaglace deken3, warme
kleoren en eenig beter voedsel dan hem
door de soldaten werd uitgereikt.
Gedurende die reis va-n meer dan hon
derd mijlen liet Jcséphine Dellaglace, of
schoon uitgeput van vermoeienis en. ont
beringen, geen enkele maal haai- afmat
ting blijken, om haar vader geen angst
aaa te jagen. Haar bebloede voeten kon
den haar bijna niet meer voortdragen,
maar dj viel niet neer. Zoodra zij eohter
het eind van haar tocht had bereikt^ toen
de gevangenisdeuren met luid gedruisch
achter Dellaglace werden dicht geslagen,
voelde Hot jonge meisje, dat haar krach
ten haar begaven en zenk zij roerloos op
de 8téenea neer.
Hoe lang die bewusteloosheid duurde,
valt moeilijk te bepalen, maar ten slotto
trad een oude dame medelijdend op haar
toe.
Josephine was buiten staat te antwoor
den. Haar onbekende weldoenster nam
haar mede naar huis en legde haar daar
aanstonds te bed.
Het jonge meisje werd overwonnen door
den slaap en zijn sliep zelfs zóó laDg door,
dat haar gastvrouw zich ongerust begon
te maken; maar toen zij ontwaakte, h'ad
zij heel haar geest^a-acht herwonnen en
gold haar eerste gedachte haar vader. Ge
heel alleen, zender vrienden, zonder be
scherming, besloot zij alles aan te wenden
om Dellaglace te redden, en nog dienzelf
den dag begaf zij zich daartoe op weg.
Haar pogingen duurden drie maanden. Zij
wend afgesnauwd, beleedigd, weggejaagd;
maai' niets deed haar den "moed verliezen.
Zij keerde terug tot hen, die haar het
slechts ontvangen hadden, hun nieuwe
bewijzen van de onschuld van haar vader
brengende, nieuwe bewijsgronden doende
gelden. In den aanvang lachte men haar
uit, maar van lieverlede begen men oe-
lang in haar te stellen en op zekeren dag
smaakte zij de onuitputtelijke vreugdo de
poorten der Conciergerie voor haar vader
open te zien gaan. Hij was vrij 1
De heldhaftige toewijding van het jongo
meisje zag zich dus ten laatste beloond.
Onmogelijk te beschrijven met welk een
teederheid zij dien door haar weergevon
den en geredden vader omhelsde, met
hoeveel- fierheid en dankbaarheid Della
glace zijn dochter aan het hart drukte.
Beiden namen do terugreis naar Lyon
aan, pogende elkander te troosten over do
doorgestane smarten.
Maar een beproeving, vrij wat zwaarder
dan zijn gevangenschap en het vooruit
zicht op het schavot wachtte den ongeluk-
kigen vader. Nij zij niet meer gesteund
werd door de heilige geestdrift voor de
taak, welke zij zich had opgelegd, onder
vond Josóphine de reactie der geleden el
lende.
Zij werd ziek en st-ierf nog voordat zij
Lyon bereikt hadden, haar vader ontroost
baar achterlatende en door haar dood een
der schoonst© toewijdingen bekronende,
uit het tijdperk, dat toch zoo rijk aan ver
heven daden was.
De trouwe Poedel.
Het was op een der koudste dagen van
een strengen winter, dat er op de rivier de
Seine te 'Parijs een droevig, maar tovcn9
aandoenlijk voorval plaats vond. Do held'
der geschiedenis was een groote, zwarte,
fraaie poedel.
De eigenaar van dien hond een man,
die weinig liefde voor dieren koesterde,
trachtte op den bewusten morgen de vier
kleintjes van zijn poedel, pas een week
oud, te verdrinken.
Verdrinken, ja, maar hoe? De rivier do
Seine bij do Pont-neuf was een en al ijs,
en nergens in den omtrek was er een open
plekje in te ontdekken.
Nu, do man wist er wel raad' op om zijn
boos opzet 'een uitvoer te brengen, want toen
hij zich met de "hondjes in den arm op het
ijs bevond, gevolgd door zijn getrouwe
hond, ontdekte hij al ras een gat, gemaakt
door de visschers, om hun vischsnoer neor
to laten. Daar gekomen zijnde, bond hij de
vier kleinojee in een doek bijeen, maakte
er een steen aan vast en liet toen de hond
jes door het gat wallen, die weldra in de
diepte verdwenen.
Anne poedel, tevergeefs beproefde zij on
der een hartverscheurend gehuil haar klein
tjes na te springen, maar het gat was te
klein. Uren Lang h% zij over het gac naar
benoden te gluren. Set droevig gehuil van
den hond, dat ver langs de oevers weer
klonk, had intusaohen vele honderdon
nieuwsgierigen doen toesnellen.
„Kom, Snor," r*>p de eigenaar grijns
lachend zijn trouwe hond toe, ,,kom hier,
volg mij t"
Maar Snor zag niet naar haar meester
en beul; de poedel was nu een droeve moe
der, die den dood van haar lievelingen be
treurde.
„Beul! Dierenmoord'^ 1" riep een mede
lijdende schoorsteenvegersjongon, en het
was gelukkig voor den man, dat hij ziah
tijdig verwijderde, to&u'g anders zou de
dreigende menigte hem zeker gestraft bob
ben.
Intusschen hield do poedel niet op met
huilen, en alle pogingen, om haar van hot
ijs te krijgen, waren vruchteloos en maakte
men het haar te hang, dan verborg zij zioh
in de riolen.
Een dag en nacht waren zoo voorbijge
gaan.
Het dooide door de zware rege-ibuion
hard. De poedel lag nog altijd op hoar
plaats en weigerde hét haar toegeworpen
voedsel op te eten.
Een kloeke jongen, van de zwakte van
den poedel gebruik makende, naderde haar
stil, gooide een kleed over hot dier, tilde
het op en nam het mede Daar huis.
Na weken en maanden zorgvuldig ver
pleegd' te zijn, wae de poedel geheel her
steld en wilde niets van haar vorigen
meester weten. Maar zooveel te meer van
haar redder.
Snor en de jeugdige redder bleven on
afscheidelijk bijeen. In geheel Parijs was
geen trouwer hond dan Snor.
Des nachts twee uren.
Een donkere slaapkamer, een groot le
dikant en een kleintje er vóór.
Uit het groote bed klinkt Papa's gero-
gelde ademhaling en nu en dan zijn be
scheiden snurken. Uit het kleine bedje
kijkt een blond vierjarig krullekopje en
een paar mollige handjes slaan zachtjes
tegen het ledikant; dan roept een aardig
stemmetje: „Papa."
„Papal"
Het snurken nouac op ao papa araan>
zioh om in zijn slaap.
„P.pA-i I"
„Wol?"
„Bent u wakker, pa?"
„Ja."
„Jantje ook."
„Ja, dat hoor ik, klinkt het terug. Wat
wil je toch?"
„Niets 1"
„Nu lig dan stil on ga slapen.'4
„Jan heb geen slaap pal"
„Ja, maar ik weL"
„Heb heusch geen slaap. Zeg pa
paatje dan I"
„Wat dan toch?"
„Als u rijk waa, wat zou u dan voor Jan
koopen
„Dat weet ik niet kom, ga nu sla
pen 1"
„Zou u iets voor Jan koopen?"
„Ja. Welzeker, zeker." Een bowling
in bed, want papa keert zioh geeuwend om.
„Wat dan, papa?"
„Ik weet niet" (gapend) een locomo
tief misschien, maar ga nu slapen."
„Met een èohten fluit), papa?"
„Ja, ja, maar ga nu
„En met wielen, dio draalen 1"
„Jawel." (gapend:) „Doe nu je oogen
dicht."
„Zeg, pa?"
Geen antwoord.
„Pap A-A?"
„Wel wat nu nog?"
„Is u bang in donker ?"-
(slaperig:) „N-ee-n!"
„Jan ook niet. Pa, pa-Atje?"
„Wel?"
„Ik wil drinkies."
„Och, neen
„Ja, ik wil wél."
Daar de ondervinding hem geleerd heeft,
dat hij toch geen rust heeft, voor hij
„drinkies" gebracht heeft; staat papa op,
stoot tegen alles zijn schonen en komt ein
delijk met een glas water bij Jantje.
„Nu wil ik geen woord meer van jo hoo-
ren vannacht, drink nu en ga slapen."
Jantje slurpt langzaam een teug van het
water, dat hij volstrekt niet noodig had.
Papa stapt weer in bed.
Twee minuten later:
„Papa I"
„Hoor eens", nu zal papa je moeten
straffen, als je nu niet..."
„Ik kan „kat" spellen, papal"
„Zoo, maar daar is niemand nieuwsgie
rig naar, midden in den nacht."
„K-A-T-kat, Ï9 dat goed, papa?"
„Prachtig, doe nu jo oogon dioht en ga
onmiddellijk slapen 1"
„Dan is Jan oen erg zoete jongen, hó,
pa?"
„Ja, heel erg zoet; goeien nacht, beste
jongen."
„Papa?"
„Wat nu weer?"
„Hebben alle papa's lieve, kleino jon
gens
„Neen."
„Maar u wel, hè?"
„Ja".
„Wou u, dat u twee-, negen-, honderd
zestien- duizend lieve, kloino jongens had?"
De mogelijkheid van zoo iets maakt Papa
sprakeloos en terwijl hij oenigo minuten
noderligt, hoort hij in het bedje naast zich
een paar onderdrukt© geeuwen; een warm
handje strekt zioh eenigo malen uit, om to
voelen, of Papa er wezenlijk nog ligt, een
paar kleine hielen slaan door de lucht en
eindelijk valt de woelwater in slaap met
zijn hoofd op de plaats, waar zijn voeten
behoorden te zijn.
Een wanhopige strijd.
waakte een landbouwer in Noorwot n door
eon sohrikwekkend leven in do schuur,
ir<wiT zijn schapen gtrbvrgen waren. Hij
snelde daar heen, maar herimwsrdo *roh *>r>
eens, dat de deur op dubbel slot was afge
draaid en dat de herder, die den sleutel
bij zich droeg, niet voor den volgenden
morgen zou woderkeereu. Hij beproefde wel
met inspanning van alle krachten de deur
open te breken, doch deze bood weerstand
»aan al zijn pogingen, terwijl het gedruisch
daarbinnen steeds luider werd.
Nu klauterde hij op hot dak| brak daar
eon paar planken weg en sprong naar om
laag. Op hetzelfde oogenblik ontdekte hij
een gat in den wand, waardooT het een of
ander dier binnengedrongen moest zijn.
Hot roofdier, dat hij nog niet zien kon,
was zoo druk bezig met het zuigen van
bloed uit een der schapen, dat het geen
acht sloeg op den manmaar deze was zocr
vastberaden en had rgóds besloten dat, wat
er ook gebeuren mocht, de indringer dit
mef hot loven zou boeten. In zijn haast
had hij verzuimd ziah von een wapon te
voorzien, doch zioh achter do nog onge
deerde schapen verbergende, naderdo hg
befioodzaam de plek waar hij het die- hot
bloed uit zijn prooi noorde zuigen.
Terwijl hij zijn beat deed toch to zion
met welk soort reover hij te doen had,
zag hij op eens twee oogen, flonkt: ende
als blauwe vlammen. Pijlsnel tastten zijn
gespierde handen aan weerszijden van deze
oogen en hij voeldo nu dat hij een wolf
bij do ooren had
Veel tijd tot nadenken word hom niet ge
gund; want met een enkelen sprong wierp
het beest hem achterover en sperde den
vreeselijken bek open. Do man zag in, dat
indien hij een oogenblik den kop van hot
ondier losliet, de wolf hem naax de keel
zou vliegen en doodon.
Zoo vochten beidon om hot loven on dio
worsteling duurde uren achtereen, zonder
dat oen van beiden den ander kon over
winnen. Badende in zijn zweot greep do-
landbouwer hot dier slechte vaster om de
ooren en do wolf, ofschoon wol teekenen
van vermoeienis gevende, scheen in hot
minst niet van plan zioh gewonnen te go-
ven.
Eindelijk en ten laatste brak do dageraad
door en wetondo, dat zijn arbeidors than»
op moesten zijn, begon do landbouwer luid
keels om hulp te roopen, wat tot daartoe
slechts vorgoofsche moeito zou zijn ge
weest. Doch de eerste, die hom hoorde, waa
de lier der, dio met zijn sleutel aankwam*
om naar do kudde om te zien. Bevreesd by
het vernemen dior wanhopige kreten, vroeg
hij wat or to doen was, zonder zioh neg
naar binnen te wagen.
Zijn meester had nog do geestkracht te
roopen:
„Open do deur aiet; breng oen lantaarn
on een bijl ©n klim door hot dak naar bin
nen 1"
Zoodra do man dio stem, hoe gesmoord
dan ook door uitputting, had herkond,
haastte lijj zioh aan het bevel te gehoorza
men en tien minuten later was hij terug.
„Laat hem nu los, baas, hij kan niet
moer bijten," zeide hij, na mot een. goed ge-
mikten slag hot roofdier tuaechen do han
den van den boer te hebben gedood.
„Ik kan niet loslaten," klonk het ant
woord, „mijn handen zijn als dood. Ik kan
ze niet moer open krijgen."
En dit was inderdaad het geval. Do on
gelukkige had de spieren on zenuwen zij
nor vingers en handen zoo krampachtig ge
spannen, dat hij ze nimmer weder recht
Iron krijgen.
Een deol van hot soheopsvolk van oen
bark, dio bij de Indisoho kust geankerd
lag, ging eens aan w om hout to hakken.
toon oen dor sohepelingen, door een of
MUlOi' Ov/ovod ran ©p gOBChei-
den, plotseling heftig ont3telao bij non
zien coner groote leeuwin, die hom nader
de. Tot zijn verbazing echter scheen aj
geenerloi kwade bedoeling met hom te bob
ben, maar kroop aan zijn voeten, en keek
beurtelings naar zijn gelaat en dan weder
naar een boom, die op eonigen afstand
stond.
Eerst kon de man er niets van begrij
pen, maar toon do leeuwin opstond on
naar don boom liep, terwijl ze herhaalde
lijk naar hom omzag, ontdekte hij, wat z(j
bedoelde. Boven in d© takken van een
büom zat een groote baviaan mot twos
Vervolg Advertentiën,
Ondergeteekendo,
wekelijks (Dinsdags)
naar den Heer P. VAN
BIJSTER VELD, Lroscoop,
(Urine-kyker) te Rotterdam gaande,
stelt zich gaarne beschikbaar om voor
belanghebbenden „FLESCHJES"
mede te nemen, tegen zeer bll-
lyke vergoeding. In te leveren lederen
Maandagavondworden ook op verzoek
afgehaald. Verdere inlichtingen worden
verschaft door 4819 14
G. VAN DEN BROEK,
Leiden, Vesteatraat 21.
DagelUks nog voorhanden: Puike
Firma C. VLIELAND A Zn.,
Alandonmakerssteog 3.
4367 10
Do Deurwaarder P. H. VAN
THIEL zal op Vrijdag 20
April a. s. a/d Houtmarkt te
Leiden voor den heer A. DE
LEON A contant verkoopengjroote
Party zoo goed al8 nieuwe
als: Vloer» en Zolderdelen,
Binten, Hamen, Beuren, Ko
nijnen, Planken, Bibben,
afkomstig van Hoerenhuizen, tot ver-
bmding van straten geamoveerd.
4266 20
Opgericht A°. 1825. Langebrug 4, LEIDEN.
Had JNeuenahr
Pension en Badhuis 1ste Rang.
Byzondere voordeelen: Nabyheid der wandeldreven; electr. personenlift,
op het Zuiden en Zuidoosten gelegen prachtvolle Kamers on familiewoningen;
Modern comfort.
In den nieuwgebouwden vleugel: Centrale verwarming. Baden, Douches,
met d» meest verschillende toepassingen; medische baden in alle soorten;
Fango-baden, eleotrische llchtkuurbaden, nieuwe systemen; koolzuurbaden
uit natuurlyk koolzuur; Massage, enz.
In het park: Nieuw gebouwd, overdekt Restauratie terras. Fynete
keuken, overeenkomstig de kuurvoorechriften. Gelll. Frospeotus gratis en
franco door den eigenaar FBAN/5 SCHBOEDEB# 8400 84
Op Zaterdag 21 April,
des middags te 12 uren, zal
J. J. DE CLER, namens zyn
principaal, bij inschrijving
verhuren2,728 H.A.
WEILAND, gelegen aan den
Lagen Rijndijk, achter de
ivesstraat. 4840 '20
Voorwaarden der verhuring
liggen ter inzage dagelijks
van 9 12 uren,
Heerengracht 51.
Vraagt Uw Boek
handelaars 4180 20
(1625.)
Inleiding van Albert
Verwey en taalkundige
aanteekeningen van Dr.
C. G. N. de Vooys.
N°. I van de Serie
van Keurwerken.
Prijs gebonden in
Prachtband f 8.75. Uit
gave van G. SCHREU-
DERS te Amsterdam.
De Directeur der Muziekschool van de .Leidsche MsatschappU voor
Toonkunst" bericht, dat tot het inschrijven van Leerlingen do go-
iegenhold wordt opengesteld op SInnndng 33 April a. van
1 tot 3 uren, in het Nutegebouw.
Het onderwee wordt gegeven door:
don Heer S. VAN GRONINGEN, (Piano- en Orkestkla.se);
Mojukrouw M. KERN, (Plano);
A. M. DE GRAAF, (Piano- en Elementair onderwijs)
C. M. 0. VAN GULIK, (Plano);
J. M. DE LOOS, (Theorie en UaziekgeHChledenla)
J. WEYS, (Koor- en Solfègeklasse, Solo.ang en
Déclaumtlej
den Heer JAN G. STRIENING, (Vlooi en Elementair Orkext-
kia.se);
H. J. WANNA, (Violoncel).
J. OOSTELAAR, (Blaaelnstrnmcnten).
Do Directeur voornoomd,
4366 36 S. VAN GRONINGEN.
Kassier en Oommissionuair in .Effecten,
Pieterskerkstraat 4,
IN
971 80
INTERC. TELEFN. 568.
Aanbevolen Zoete Wijneni 8643 32
BN if O.90 per flesch.
A f 1.00 per flesch.
