N» T4I06
(Vrijdag 16 Februari.
A°. 1906.
§eze cCourant wordt dagelijks, met uitzondering
van gon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Vixen en .1 ïorie.
LEIDSCH
DAGBLAD
F RIJS DEZER COÜRANTl
Toe» Ldi» por «eek 9 Oentei pet 8 maanden i S l 1 i L10.
Bolton Lolden, pot loopei en wou ogenton geteetigd iQb i 1.30,
Franco pet poet ......l.o L65,
PRIJS DER ADVERTEKTlÊKl
V»n 16 regölf ƒ1.06. Iedere regel meer f 0.17örootere letter» naar
plaatsruimte. - Kleine adrertentiën fan 30 woordeD 40 Oents oontantelk
tiental woorden meer 10 Oenta.-Voor het inoaaseeren wordt 0.06 borekend.
DRANKWET.
Burgemeester cn Wethouders van Leiden
Gelet op arfet. 12 en 37 dor Drankwet;
Brengen tor algemeono kennis, dat door
[*V. E. ERADES en TH. JUFFERMANS,
wonende to Leiden, verzoekschriften zijn
ingediend, om verlof voor den verkoop
van alcoholhoudender., anderen dan ster
ken drank, voor gebruik ter plaatse van
verkoop, onderscheidelijk in do perceelen
Hecrensteeg No. 4 cn Levendaal No. 29.
Burgemeester cu Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris-
Leiden, 10 Februari 1906.
Hel js gisteruamidclag voor do gemeente
een dure Raadsvergadering geweest. In
hoofdzaak zijn er maar een twee besluiten
genomen, maar dc-zo zullen alleen aan sa
larissen ieder jaar drie duizend it vier en
dertig honderd gulden vragen
Allereerst kw imen de schoolartsen weer
op het tapijt.
Men moest nog eens overstemmen over
de vraag, belichaamd in do amendomenten-
SijtsmaVan der Eist en de Comm. voor do
Huishoudelijke Verordeningen, namelijk of
or twee artsen zouden worden aangesteld.
Er was reeds verluid, dat dr. De Jong, nu
or behalve de veertien scholen voor on- on
minvermogenden, nog negen andere in het
toezicht zouden worden betrokken, alléén
niet meer tegen do zaak aandurf do en zoo
was het te voorzien, dat B. en Ws. een meer
welwillende houding tegen deze amendomen
ten zouden aannemen. Vóór men tot de
stemming overging, kwam er dan ook al een
verklaring van den Voorzitter Tegen de
verwachting van B. en Ws- in, was in do
vorige zitting besloten, dat alle open
bare cn bijzondere lagero scholen onder
sanitair toezicht zouden vallen, cn nu was,
zeer tot hun leedwezen, de harmonio van
bun voorstel verbrokenóón schoolarts zou
nu inderdaad onvoldoende zijn cn daarom
werd hun voorstel, om sleoht-s één school
arts te benoemen, ingetrokken. Het voor
stel der Coramissio voor do Huish. Veror
deningen ging er nu met glans door. Had
de Voorzitter in do vorige vergadering vóór
de stemming dezo verklaring afgelegd, dan
had de behandeling reeds toen kunnen
doorgaan.
Over do verordening zelf is heel wat go-
sproken, maar er is niet veel in veran
derd. Do voornaamste wijziging booogdo
wel het amendement van den heer Focke-
ma Andreae op art. 1, dab ten opzichte
van do bijzondere scholen slechts dan sa
nitair toezicht cischt, wanneer do bestu
ren dier scholen (ieder bestuur voor zijn
school natuurlijk, zooals prof. Vnn der
Vlugt later verduidelijkte) daartoe het ver
zoek aan B. en Ws. richten en voor zoover
daartegen bij de oudere of verzorgers der
leerlingen geen bezwaar beslaat-
Zijn er dus ouders, die van eenig genees
kundig onderzoek afkeerig zijn, dan behoe
ven ze het niet alleen niet toe te laten van
den schoolarts, maar men zal ook geen ver
klaring kunnen eischen van hun huisdok
ter.
Op die wijze kunnen enkele of meerdere
ouders op dezo scholen het toozioht illusoir
maken, meende de heer Fockema Andrsae.
Wie vertrouwen stellen in dit toezicht, zul
len cr gerust op gaan en toch zal heb kun
nen gebeuren, dat naast of dichtbij hun
kinderen zich leerlingen bevindent dio wel
gevaar opleveren.
Zoo zou de school een vlag voo;en, die
inderdaad de lading niet dekt.
Nu wilde hij geen dwang, maai' de bij
zondere school, waarvan het sehoobestuur
niet kan verklaren, dat alle leerlingen, betzij
door den schoolarts, hetzij door den huis
dokter op aanstekelijke ziekten in observa
tie worden genomen, van dit toezicht uit
sluiten. De ouders weten dan wat zij heb
ben
Do heeren Aalberse, Van der Lip en de
Voorzitter verklaarden wel veel voor bot
bezwaar van den heer Fockema Andreae to
gevoelen, dooh zij vreesden, dat er dan van
het onderzoek op die scholen weinig of
niets terecht zou komen. De voorsteller was
van oordeel, dat do besturen, als zij met
hot instituut ingenomen zijn, do ouders,
die bezwaren mochten hebben, gemakkelijk
tot andere gedachten zouden kunnen bren
gen. De Voorzitter, dio geaoht mag worden
den geest dezer oudere beter te kennen dan
do heer Fockema Andreae, dacht daar an
ders over en het amendement werd dan
ook verworpen.
Een zeer goed denkbeeld van mr. Aalberse
word niet in de verordening belichaamd,
maar zal toch in overweging worden geno
men. Hij wilde naar Duitseh voorbeeld do
ouders of verzorgers der leerlingen in do
geiegenhoid stellen het onderzoek hunner
kinderen bij te wonen. Inderdaad een maat
regel, gesohikt om tegenzin en vooroordeel
tc breken en do instelling onmiddellijk
eenig© populariteit te Bchonkeo die haar
niot 7ar onpas zal komen. De Voorzitter
en bij riep daarbij prof. Do Goeje als
bondgenoot op, vreesde daarvoor prac-
tischo bezwaren. Waar zou men de ouders
bergen? Nu zouden wij ook wel denken, dab
onzo huismoedors uit de volksklasse in het
eerst van de partij wilden zijn, als de dok
ter cn nog wel een vreemde aan „d'r
kinds lijf moest komen."
Is dit bezwaar te ondervangen, dan zou
den wij in het belang der zaak den maatre
gel echter warm aanbevelen.
Een amendement van den heer Van Gru
ting hoewel door den Voorzitter met oeni-
gen spot ontvangen, namelijk om de kinde
ren vóór zij op de school worden tóegelaten,
to doen onderzoeken (do verordening stelt
daarvoor een termijn van twee maanden)
verkreeg nog twaalf stommen.
Inderdaad ligt er ook iete tegenstrijdigs
in eerst zieko en gezonde kinderen bijeen
te brengen, om, als wellicht de ziektekio-
mon haar besmettingswerk reeds hebben ge
daan, zo eerst dan te scheiden, zcoals do
voorsteller terecht opmerkte en dr. Mcu o-
man nog nader accentueerde.
Maar dan mochten wij wel vijf artsen
hebben, klaagdo do voorzitter.
Een amendement van den heer Zwicrs,
om voor den eersten keer do artsen voor
óén jaar to benoemen, waarvoor o. i. geen
enkel geldig motief kon worden aange
voerd, want een proefneming, zooals de
voorsteller het wilde doen voorkomen, is
de instelling niefc meer, kreeg slechts en
kele stemmen.
Ten Blotte werd de geheel© verordening
aangenomen met 20 tegen 6 stemmen.
Onder de tegenstemmers waren cr drie,
de heeren Bosch, A. Mulder en Lo Poolo,
dio geacht mogen worden tegenstanders van
het instituut te rijn.
De heeren Van Gruting, dr. Mculeman
en de wethouder van onderwijs, do heer v.
Hamel, hebben blijkbaar tegengestemd, om
dat zij dezo regeling onvoldoende achten.
Nu, volmaakt zal het toezicht nog wel niet
zijn, maar wij achten dit onderzoek tooh
verre te verkiezen boven g o o n onderzoek.
Het wil ons voorkomen, dat bij heb be
perkt toezicht, dab do meerderheid van don
Raad nu eenmaal wilde, de twee artsen,
die ongetwijfeld zullen kunnen rekenen op
de medewerking der onderwijzers, het werk
naar behoorcu af kunnen. Wij verwachten
echter, dat er spoedig van do artsen zelf
een drang zal uitgaan om ook de kwalen en
gebreken, die niet aanstokebjk zijn, onder
het toezicht op te nemen. En daar moet heb
heen zal het sanitair toezicht op de scholen
aan zijn doel beantwoorden.
Maar Keulen on Aken zijn immens niet
op óén dag gebouwd?
Achtereenvolgens werden nu zonder
stemming goedgekeurd do staat van af- en
overschrijving op do begrooting der dienst
doende Schutterij, dienst 1905, do voorstel-
lou tot verhuring van het perceel Aal
markt No. 6, van de bovenwoning van het
perceel Oude Heorengraohb No. 3, en var,
heb perceel Lokhocretstraat No. 20, zoo
mede gunstig besohikt op het verzoek van
de Leidsoho Duinwatermaatschappij om,
onder bepaalde voorwaarden, duinwater tc
mogen leveren aan ingezetenen der ge
meenten Zoeterwoude en Leidordorp; doch
afwijzend op dat van H. Wienoke om goed
keuring van een stratenplan ten behoeve
van het terrein der voormalige buiten
plaats „Buitenrust", ou op dot? van A.
Hoistorborg om behoud van zijn salaris
ais adjudant-oDdorofficier bij dc dienst
doendo Schutterij, totdat de Schutterij ge
heel zal zijn opgeheven terwijl diens ver-
zoek om, bij eventueel© vacature, in eer
gemeentelijke betrekking te worden ge
plaatst, to zijner tijd in overweging zal wor
den genomen.
Na deze punten vlug te hebben afgedaan,
zoo vlug, dat do heer Witmans zich bijfia
de gelegenheid zag ontclinoen bii het vcr-
zoek-Hei8terborg eon paar goed bedoelde
algemeenboden te zeggen, die echter ook
zonder schado achterwege haddon kunnen
blijven, kwam aan do orde hot veel bespro
kon voorstel tob aanstelling van een inge
nieur van gemeentewerken, iwaarvoor cr
zelfs oenige belangstellenden t"p d'o publie
ke tribune waren gekomen.
Do heer Paul opende cr het debat over
met uit tc spreken, dat bij niet de overtui
ging heeft gekregen, dat do aanstelling noo-
dig is.
Groote nieuwe werken zijn er niet op
handen. Do vele rapporten, waarvan gespro
ken wordt, behoeven niet zooveel tijd to
kosten. Zij betreffen voor het meerendcel
eenvoudige zaken. [Hij 'stelde de perti
nente vraag of do directeur van gemeente
werken zelf om deze assistentie had ge
vraagd en deed uitkomen, dat van de Com
missie van Fabricage deze voordracht niet
was uitgegaan. Gaarne zon hij als de slech
te gezondheid van den directeur dit noo-
dig maakt oohter tijdelijk een ingenieur
willen aanstellen.
De heer Sijtsma herinnerde er aan, dat
dit voorstel groote ontstemming had ver
wekt bij de burgerij. Toch is er voor bui-
tenistaanders moeilijk een oerdeel over le
vellen. Waar echter een man als do heer
Paul, die eenigo jaren zelf dc betrekking
van directeur van gemeentewerken bekleed
de, onomwonden verklaart, dat dezo ver
sterking niet noodig is, durft bij er zich
mot meer klem tegen verklaren.
B. en Ws. doen in hun toelichting alsof
er slechts twee ambtenaren op het bureau
van gemeentewerken bestaande directeur
en do hoofdopzichter. Bij eiken tak van
dien8b heeft er vervanging plaats; waarom
kunnen opzichters en teekenaare-opzichters
niet inspringen wanneer door zickto van
den directeur de hoofdopzichter diens
plaats moest innemen?
Dat de directeur zijn kostbaren tijd moet
opofferen door den geheelon dag niet alleen
vot/r heb publiek, maar voor talloozo han
delsagenten zich disponibel to stellen, voud
hij al te gek.
Dat andere gemeenten wel een ingenieur
hebben, bcwijsb op zichzelf niets. Men moet
om een zuiver oordeel te kunnen vormen,
den ganschen 6taf ambtenaren tegenovoi'
olkander stellen.
Eindelijk merkto hij op, dat op de te
genwoordige bouwwoedo straks verslapping
zou volgen en daarmede zou er ook mindar
drukte op het bureau van gemeentewerken
komen. Tegen tijdelijko aanstelling zou
ook hij zioh niet verzetten.
De heer Witmans, die wel hot hardst van
leer trok tegen het voorstel, wilde van ecu
tijdelijke aanstelling zolfs niet eeils wetön.
Hij vroeg of het waar was, dat de direc
teur, die voor twee jaar ook al eenigo maan
den wegens ziekte mot verlof is geweest,
nu weder wegens ongesteldheid Cp roia 19
on hij vroeg zich af, of or dan geen termen
bestonden voor hem om met pensioen don
dienst to verlaten".
Opmerkelijk, z«ido de hoer Witmans, dut
men ook het schouw d rij ren aEüVööTo als een
werkzaamheid, waarmede de ingenieur zal
worden belast. Dat zal een stadswerkman
ook kunnen doen. Afgescheiden van het
antwoord van den wethouder van fabrioage
zal hij tegen stommen.
Do heer Fokker bracht deze aanstelling
nog in verband met de straks op te richten
Electrische Centralo. Daar zou men ook
iemand voor moeten hobbon on wellicht zou
die dan den directeur der gemeentewerken
kunnen assisteeren. Men riep don spreker
toe, dat die man or al lang was.
Daarop kwam de heer Korevaar aan het
woerd om de verschillende bestrijders te
beantwoorden. Hij begon met den lieer
Witmans en betreurde het, dat dezo een
afwezig persoon in het Üebal bad gebracht.
Op diens vraag antwoordde hij, dat den
dirocteur wegens" ongesteldheid een verlof
van twee on een halvo week is verleend.
Wilde dc heer Witmans daaruit grond aan
voeren om «den directeur te ontslaan, don
antwoordde hij, dat "j gemeente nooit zoo
hardvochtig optreedt tegen haar ambtena
ren. Do heer Paul heeft heb spreker gemak
kelijk gemaakt door te erkennen, dat er
meer werk is gekomen, maar dezo onder'
schat do bctcekenis der rapporten, die
mocton worden uitgebracht.
Of do hcor Sijtsma het hier heeft opge-
morktof dat het eldere ia gezegd, dat weet
hij niet, maar gezegd is het, dat, wanneer
men straks met do Woningwet op dc hoog
te is, do uitvoering or van veel gemakkelij
ker z~l gaan.
Dit berust op eeu miskenning van do
moeilijkheden aan deze wet verbonden,
waarin een practicus den weg niot wcot.
Daarvoor moet men een deskundig man
hebben. Vorder moet hij tot zijn leedwezen
zeggen hoo hij overigens den hoofdopzich
ter waardeert, dat dezo doD directeur niot
verv ngan kan.
Wanneer do heer S. spottend vraagt of
het dagelijks ontvangen van talloozo lian-
delsagculen con noodzakclijko werkzaamheid
van den directeur is, dan schijnt dat inder
daad dwaas on toch moot hij dat, om op do
hoogto to blijven van de prijzen van ver
schillende benoodigdheden. Eindelijk wierp
hij hot verwijt van te veel in do bureau
cratische riohting te drijven, van zich af
en besloot met op de portinonto vraag van
den heer Paul of do directeur zelf den in*
geniour had gevraagd, to antwoorden, dat
hij wol in dien geest met hem had gespro
ken. Wil men, d\t do werklieden cn op hun
beurt ook do opzichters worden gecontro
leerd en c xt de zaken op heb bureau der
gemeentewerken behoorlijk mnrohecren, da«
zal men ccn ingenieur niet kunnen missen-
Do Voorzitter merkto nog op, dat tijdens
het intcrcguum, toen do heer Van Goor don
directeur verving, ook deze had verklaard,
er nog een ingenieur op on8 bureau van
gemeentoworken ontbrak en dat eenvoudig©
arbeid, als sohouw-drijvcn, volstrekt niet
beneden do waardigheid van oen ingenieur
is.
Hij wees cv ten slotto op, dat do social©
rechtvaardigheid meebrengt, dat do gemeen
te geen overmatigon arbeid cisoht vanecnig
ambtenaar.
Do heer Van der Lip herinnerde aan cori
waar woord, uitgesproken door den lieer
Sij(8ma, dat do buitenstaanders moeilijk
een oordeel kunnen vormen over den om
vang van den arbeid bij zekeren tak van
dienst. Men diende B, cn Ws. te vertrou
wen on zoo goed als men den Vóórzittor
de politieveretcrking had gegeven, toen hij
er om vroeg, moet men ook nu don wet
houder van fabricage deze vorsterking, dio
hij noodig oordeelt, toeslaan. Spreker zou
dus uit voll© overtuiging vóór etommon.
Do heeren Witmans cn Sijtsma repliceer
den nog. Do eersfo zou eerstdaags nog
oen geval tor sprake brengen, waarbij een
lager ambtenaar wel was gedwongen door
ziekto ontslag te vnagon en bleef nog al
tijd een verstokt tegenstander.
Ook do lieer Sijtsma was niet door den
wethouder overtuigd. Zwaartepunt in diena
betoog was do moeilijke toepassing der
Woningwet, doch was dan ook do dirocteur
niet in staat doze to ontwarren? Als dio
wet zulk een oomplex van moeilijkheden
bevat, laat men dan aandringen om wijzi-
ging bij do Regccring. Met klom protes
teerde hij tegen de opvatting van den heer
Van dor Lip, dat do Raadsleden zich moo-
len neerleggen bij hetgeen B en Ws. wen-
schen. Daarvoor vaardigen do kiezers hen
niet. af. Wij moeten zelf ccn overtuiging
vormen en daarnaar stemmen cn dat zou
hij ook doen, zcido hij.
67)
,,Zij is zeer knap," zcido Vixen.
„Zij is kruip en goed, en ik ben zeer
trotsch op haar," antwoorddo Rorie, braaf.
Hij had een gevoel alsof bij op den rand
van een afgrond liep cn het al zijn voor
zichtigheid vcrcischte om er niet in to
storten.
Verder spraken zo niet meer over lady
Mabel. Vixen en Rorie reden genoeglijk
naast elkander, zoo geheel vervuld van
eikaars gezelschap ah Lancelot cn Guine-
vera toen de ridder de jonkvrouw in den
blijden lentetijd naar buis bracht, door
la-chondo dreven en lommerrijke bosschages,
langs i'uisehcdo stroomen cn onder uitge
spreide waaier- van do takken der kastan-
jeboomen cu zonder meer aan lady Mxbcl
to denken dan die twee aan koning Arthui.
Hot was hot eerste van veel zulke ritjes
in het schoono Juni-weder. Vixen en Rorie
ontmoetten elkander altijd op di© onge
baande wegen tusschen liet dichte geboom
te, welles takken zoo I ia.g nederhingen, dat
z© Vixens aardig hoedje nog maai* juist
even onaangeroerd lieten, of in de lange
dennenlanen, waar het licht zelfs op den
middag verduisterd on do droomerige stilte
slechts afgebroken werd door het gegons der
zomervhegen. Het was nauwelijks mogelijk,
^r~c,n «*ie l ^°*C*' dat mensoh-fl
altijd m het bosch reden zonder elkander
dikwijls to ontmoeten. Hoo verschillend
de paden zijn, ergens kruisen e© elkaar
toch; en wat was natuurlijker clan Rories
bruin paard bij do eerste tocht van der.
weg bedaard te zien draven?
Zij maakten geen afspraak, maar altijd
ontmoetten zo elkaar. Het scheen een on
vermijdelijk noodlot te zijn, waaraan beiden
zich echter goedschiks onderwierpen, z-.ifa
zonder zich er over te verbazen. Ze waren
altijd blijd© elkaar te zien; ze hadden elkaar
altijd zooveel te zeggen. Als de omgeving
eiken dag nieuw cn met een nieuw soort
van wezens bevolkt ware geweest, hadden
die twee nauwelijks meer stof tot gesprek
kunnen hebben.
,,Ik weet niet wat onze jongejuffrouw cn
mijnheer Vawdrey elkaar toch altijd te ver
tollen hebben", zeide dc goede oude Bates,
onder hot thee drinken, in de dienstboden-
kamer; ,,maar hun monden staan niet
stil."
Wat hadden die twee voor, in het schoonc
zomerweder, bij het geritsel van hot gebla
derte, door een zuidenwind zacht bewogen,
of hot gemurmel van den boschstroom, die
zijn loop stil onder overhangende takken
voortzette, geheimzinnig als de wonderrivier
in Kubla Khan's droom, of nu en dan ge
weld genoeg maakte om Arion le verschrik
ken als het water buischend over de met
mos begroeide keien klotste? Wat moest
er van die twee worden, dio dag aan dag in
zonneschijn en regen te z&men reden, en op
elk lieflijk plekje van het bosch vertoefden,
die dezelfden smaak, dezelfde denkbeelden,
dezelfde sympathieën cn antipathieën had
den? Geen van beiden durfde dio vraag
doen Zij genoten het geluk, dat het lot
hun schonk, en trachtten niet den sluie?
der toekomst op te. heffen. Elk van beiden
was onnadenkend gelukkig cn elk van bei
den wist, dat dit volkomen geluk niet laogor
duren kon dan do lange zomerdagen en do
bungelende bloesems aan do beukentakken.
Voordat de nieuwo uitspruitsels aan do
Bparrentakken do frischlieid van het jonge
groen verloren haaden, zou dezo zomer
droom voorbij zijn. Hij zou zoo kort wezeü
als d© vacantictijd van een schooljongen-
Wat baatte heb zoo gelukkig te zijn,
alleen om zich later des te ongelukkiger to
gevoelen? Een verstandig meisje zou zich
die vraag gedaan hebben, maar Violet Tom-
pest deed het niet. Haar bedoelingen wa
ren zoo zuiver als de onschuldige glans, dio
uit haar oogen blonk; een blik zoo open,
zoo oprecht c/m onbeschroomd als die van
een kind. Het zou niet bij haar opgekomen
zijn Roderick in verzoeking to willen bren
gen om ontrouw aan zijn geloften te wor
den.
Op zekeren dag, een dag voor Vixen
en Rorie om nooit te vergeten een dag,
die in het tafereel dor herinnering met on-
zagwekkende duidelijkheid t© voorschijn,
kwam uit het droomerig geluk, dat hun was
voorafgegaan, hadden die twee oude
vrienden hun rit nog wat meer verlengd
dan gewoonlijk. Het weer was bat schoon
ste, dat hun omzwervingen ooit begunstigd
had, een Italiaansche lucht, een koeltje
juist frisah genoeg om hun verkwikkelijk in
het gelaat t© blazen en de groen© voeren
van de varens, die, bijna een menschenleng-
t© hoog, ter wederzijde van het smalle pad
groeiden, zacht tc bewegen. De aarde wa
semde haar zoetst© geuren uit onder den
gloed der zomerzon. Van Baldrewood af,
hadden d© heuvels en dalen ccn Alpisch aan
zien in de heldere lucht, en vertoonden de
bosschen zich amphitheaterswijze in de
verte, in elke schakeering van kleur. I
van het donkorst bruin tot smaragdgroen,
dat ginds aan den zonnigen gezichtseinder j
van purper tot een dunnen azuren tint
overging. Van Stony Cross af lag de uit-
gestrektheid van bosch cn vlakto in hot j
warm© licht cn blonk het geel van het j
priomkruid als gouden strepen tusschen
do eerste bloesems dor rood© heideplantjo? i
uit. Deze zuidelijke hoek van Hampsnire
was een verrukkelijk oord cp zulk een
dag. Zoo althans meenden Violet en haar
cavalier, terwijl hun paarden op d© streek
effen grasgrond tegenover do boschwach
ters-woning draafden.
„Wat gevoel ik mo v rooi ijk gestemd van
morgen," zeide Rorie.
„Het is alleen do schoonheid van aarde
en hemel, dio ons vroolijk maakt," sprak
Violet zuohtend en met plotselingen ernst.
„Het i© niets anders dan ion uitwendig
geluk".
„Misschien niet, maar in zijn soort i9
heb toch goed."
Zij reden dien dag ver en do zon 6tond
reeds laag in het westen, toen Vixen haar
ridder vaarwel zeide, en den naasten weg
naar Abbey-House insloeg.
Violet was gewoon thuis te zijn cn zich
verkleed to hebben al3 mevrouw Winstan-
lcy haar middagtheedronk.
NLó bij het middagthecdrinkeo to zijn
gewoest was een plichtverzuim, dat haar
moeder haar zeker kwalijk zou nemen.
Violet gevoelde zich gedoemd tot een van
dio zachte berispingen, dio zoo vervelend
waren als het gestadig druppolen van den
regen. Ze was zeer laat, verschrikkelijk
laat de bel voor het klecden Juidde
reeds, toen zo het stalplein opreed. Daar
zij zich niet gaarnj aan do portiek wild©
vertooncn, uit vrees, dat haar moeder cn
do kapitein in de voorzaal zouden zittcu
gereed om het vonnis over haar wang©,
drag uit te spreken, liep ze nncl naar haar
kleedkamer, wiesch baar gelaat met koud
water, schuierde cn kamde haar lang©
vlechten, trok een bevallig lichtblauw
mousselinen kleed voor het diner aan en
begaf zich glimlachend naar do huiskamer
ah een nieuwe Hcbé.
Mevrouw Win Stanley zat rc'or een open
venster, terwijl de kapitein buiten stond
en op een zachteo, vertrouwolijken toon
met haar sprak. In zijn blik lag dio wre
velige uitdrukking, die Violet leende cn
haatte, en zijn vrouw luisterde met ccn
ongerust gezicht. Vixc-n, di© regelrecht/
naar haar moeder too had willen treden
om haar verontschuldigingen to maken,
oomsdc onwillekeurig voor die twee go-
zichten terug.
Juist op dat oogenblik luidde do bol
voor het diner. Do kapitein gaf zijn vrouw
den arm cu beiden liepen Vixen voorbij
zonder een woord te zeggen. Zij volgdo
hen naar dc eetkamer, benieuwd wat cn
komen zou.
Eerst werd er geen woord aan tafel ge
sproken, en toen begon mevrouw Winstan-
loy cenige klein© r.anmerkingon uit fr*
stamelen, zwak als het getjilp der vogels,.'
voordat liet onweer losbarst: hoe warml
het don geheelen dag was geweest, bijmJ
drukkend Cin tocli zulk mooi weer; dat o©
te Emery Down kermis was geweest
juist geen kermis, maar con kruiwagen
met noton en eenige Ieclijko pistolen eq
een schommel
(Wordt ter vol gd.
