»a
UIME MAf»,
TE KOOP:
DAMES, HIER ZIJN ZE!
Stoomtram Haarlem-Leiden.
bek mm Scheepssmid
H. M. SUSSE,
Effecten, Coupons, Wissels en Assurantiën.
„VI13EHHONIO".
©fi ^reestraat (naast het Rijnlandshuis.)
waarvan één üfinkeE-HoekBiuis, op een
gunstigen stand. Brieven aan het Bureel van
dit Blad onder No. 796. 700 22
ïlofflr sleeiaSs ÉÉN Gulden!
VIJGENHONHG.
FEUILLETON.
Vixen eii Rorie.
e 3 0-jarigo slagersknecht
B., Zondagavond per stoomtram van Arn
hem naar Wagening<jn ging, is bij Klingen
beek van het achterbalkon van het middel
ste rijtuig gevallen en door het volgende
r^tuig overreden. Meer dood dan levend
werd hij opgenomen en naar het St.-Elisa-
bothsgasthuis gebracht. Daar werd gecon
stateerd, dat hot rechterbeen en de rechter-
arm zóó ernstig gewond zijn, dat de man,
indien hij het leven er af brengt, die li
chaam sdeelcn zal moeten missen.
Een schipper zag een sport
kar drijven en haalde die uit het water,
waarna de opmerking volgde, of niet een
ongeluk mogelijk ware en helaas 1 dit bleek
al to waar; een kindje van don heer A., to
Maarseveen, was als offer in de Vecht ge
bleven.
Een kind van de wod. De B., uit de Ga
gel, gem. Westbroek, verloor denzelfden
dag hot leven in een vaart.
Een neef van do vrouw zakte, 2 jaar ge-
den, door het ijs cn verdronk.
Men meldt aan de „N, R, C t."
JBij de Hervormde Gemeente te S. (Fries
land) bestaat het salaris van den predikant
uit do huur van landerijen. Do predikant
liet, nu de pachtprijzen hoog zijn, de lan
derijen publiek verhuren en krijgt nu in
plaats van 3000 gld. jaarlijks 4000 gld.
pacht.
Een groot deel der gemeenteleden vindt
detze houding van hun herder, die onge
huwd cn niet onbemiddeld is, niet zoo
als het behoort en komt niet meer bij hem
ter kerk.
Kwaadwilligen hebben Zon-
Jlag den dijk van het Moddermansdiep
doorgestoken bij Wollinghuizen. Een groote
overstrooming werd door spoedige ontdek
king voorkomen.
Men sohrijft uit Heng el oo d.d.
21 Jan.
Gisteravond gingen de onbezoldigd rijks
veldwachter G. J. J. Horsthuis en J. A.
Franken op surveillance uit op de grenzen
dezer gemeente en Weerselo. Niets bijzon
ders vernemend, gingen ze oirca halftwaalf
van elkaar om naar huis te gaan. Een
poosjo later hoorde Franken in de verte
tweemaal schieten; hij floot eens om nog
gemeenschap met H. te krijgen, doch ver
nam niets on vervolgde zijn weg huis
waarts. Om ongeveer 1 uur werd bij den
boer Rotgink aan de deur geklopt, en do
wakker schrikkende bewoners hoorden roe
pen: ,,laat mij binnen, anders sterf ik bui
ten." De deur openende, lag Horsthuis
op den drempel met een zware schot- of
steekwonde in den buik. Onmiddellijk werd
dr. Maas van hier gehaald, doch hulp kon
niet meer baten Eenige uren later was H.
reeds een lijk, zonder in staat te zijn ge
weest eenige aanwijzingen omtrent den
moord te geven.
Ongeveer 200 M, moet het slachtoffer zich
verder gesleept hebben. D© politie heeft
reeds ontdekt dat or 2 personen moeten ge
weest zijn, en er bestaat grond aan to ne
men, dat zij do daders spoedig ontdekken
zal.
Do vermoorde was ongehuwd.
Op do plaats, waar Horsthuis vermoord
is, is een spekzak met wapennummer ge
vonden. Dit bleek toe te behooren aan ze-
koren G. T. W., to Wijhe. Deze is gearres
teerd.
Bohejist. Men schrijft uit
Friesland aan ,,Do N. Ct.":
Op een dorpje in Midden-Friesland
woont een jeugdig echtpaar, welks kindje
van ongeveer anderhalf jaar, haast van de
geboorto af zwak en sukkelend, met eieren
en melk cr bovenop gehouden moet wor
den en maar niet groeien wil in weerwil
van de allerbeste verzorging. De melk
vrouw kwara er dagelijks aan huis mei
haar reroche melk voor het kind. En ziet,
toe n zij midden loop der vorige week weer
naar binnen wilde, treden voor hetzelfde
doeleinde, kwam de vader van 't kind haar
tegemoet met de boodschap, dat z© met
de melk maar terug moest keeren en niet
weer behoefde te komen; zij mocht niet
meer den drempel van zijn woning over
schrijden ea van haai* melk was men
niet meer gediend. Tokn de vrouw, niets
kwaads vermoedende en -zich van geen
schuld bewust, niet weinig ontsteld men-
schen naar da reden vroeg vap deze plot
selinge dienstopzegging of nog erger dan
dat, kreeg ze geen afdoend bescheid,
evenmin als haar man, die daarna naar
do oorzaak van deze sneue ontmoeting zij
ner vrouw kwam införmeeren. Doch een
buurvrouw, die al iets van de zaak had
vernomen, interpelleerde er de grootmoe
der van het kind over en kreeg van haar
na eenig er omheen praten het bescheid.
,,dat men tegenwoordig van zulke rare
dingen hoorde, en nu ja, zij zou het dan
maar zeggen: ,,de melkvrouw had het
kind besjoend, dat is behekst, en daardoor
kwam het, dat het kind niet wilde
groeien."
Dit Friesche dorpje is Oosterlittens, waar
Balthazar Bekker, de schrijver van ,,De be.
tooverde Wereld", reeds ongeveer 250 jaar
geleden tegen het geloof aan heksen cn spo
ken te velde trok.
Een onzer
roots te musici
reisde onlangs van Holland naar Gronin
gen.
In Assen stapten een paar mannen den
coupée binnen, van wie de een 'n pakje
onder den arm droeg.
Nauwelijks had de trein zich weer in
beweging gesteld, of uit het pakje werd
een harmonica te voorschijn gehaaid en er
werd dapper op losgetrokken.
Dit begon den musicu» schrjmebjk te
vervelen. Hij verzocht met spelen tc willen
ophouden, omdat hij in het fehoel niet
van muziek hield, alle muziek aanhuwelijk
vond, zooala hij beweerde.
„Verschil van smaak," vonden zijn l olde
reiegenooten. „Wij houden dol veel van
een mopje".. En men bleef rustig door
trekken.
Wat te doen? Een noodleugentje werd
voorgewend.
„Verschil van smaak, juist," hernam de
musicus. „Zoo bij de menschen, als bij de
dieren. Er zijn honden, die blijkbaar gaar
ne muziek hooren en er zijn er ook, die
er erbarmelijk bij jammeren. En als men
een zenuwlijder is als ik, dan irriteert de
muziek jo zoodanig, dat je nauwelijks toe
rekenbaar bent, dat je uit een in vollen
gang zijnden trein zoudt kunnen springen,
dat jeeen misdaad zoudt kunnen be
gaan. Ja, een misdaadEn vreeselijk
liet hij bij deze woorden de oogen rollen.
Do harmonicaspeler en zijn vriend' wis
selden een blik van verstandhouding, de
harmonica werd weggelegd en zonder ver
der een woerd te spreken met den musicus
kwamen ze op het perron te Groningen
aan. (N. G. Ct.)
Scheepsramp bij Willems-
dorp. Te Willemsdorp zijn, naar de
„D. Ct." meldt, in den nacht van 18 op
19 dezer aangespoeld 35 ijzeren vaten,
waarvan 10 gedeeltelijk gevuld met benzine
of iets dergelijks, G balen bloem, een
loopplank, een houten kist, bevattende
touwwerk en eenige gereedschappen, een
hoindenhokjo en twee handboomen.
De goederen zijn afkomstig van de
vrachtgoederenboob „Brussel", varend®
van Brussel op'Amsterdam.
Een bij name nog onbekend schipper
heeft op den bewustéo avond ongeveer
8.30 uur om hulp hooren roepen. Door den
hevigen storm heeft deze zich echrer nifet
naar de plek des onheils kunnen begeven.
Het schip meet 220 ton. Door enkele
schippers aan het Bergscho Veer zijn gis
teren nog 56 balen bloem opgepikt.
Bij twee personen, aldus meldt de „D.
Ct." verder, zijn we om inlichtingen ge
weest op Willemsdorp, bij dr bakker Do
Korver cq den arbeider bij den Rijks
waterstaat Van den Berg. Beiden vertel
den met zekerheid, dat er ccn schip ia
gezonken en dat alle opvarenden daarbij
om het leven zijn gekomen. Ze wezen pre
cies de plek aan, waar dat ongeluk heeft
plaats gehad en ze konden dat deen, om
dat v. d. Berg en een zoon van De Korver
ter plaatse met haken een scheepsromp
hebben gevoeld. Van den Berg heeft er
gisteren voor den Rijkswaterstaat een boei
boven gelegd. Het schip is gezonken pre
cies voor do Dordtscho Kil op het Hoï-
lancbch Diep.
Dit is wel een van de zeldzame gevallen,
dat een stoomboot op een onzer binnen
wateren verdwijnt en nog wel met de ge-
heele équipage, zonder dat zulks opge
merkt wordt.
Het Engelsche zeilschip
„King David", van Salina Cruz naar. Pu-
get Sound, is bij Vancouver Island totaal
verloren gegaan. Van zeven van de beman
ning die het schip in eigen booten verlie
ten, heeft men niets meer vernomen. Do
rest is door jico Engelsche stoomschip
„Queen City" opgopikt en te Clayacpiot
geland.
Maandag a. s. gevraagd een
sief TOSTH0IS,
stil gezin, liefst by Wed ,door een soiled
Persoon, pr. tusschon 5 h G Gld.
Br. onder No. 824 Bur v. d. Blad. 6
Terstond ge^r^aagd: een
by D. BOOT, Scheepsbouwmeester,
Allen (Gouwsluis). 748 6
tflEBHUMi&ÜG Man Brandkastjes ter bewaring
van GeSdswaarden.
843 20
Op elk pakje staat met flinke letters.
Let hierop, anders komt ge bedrogen uit.
Alléén, indien er SODEX opstaat, garan
deeren wij de onschadelijkheid en zuiverheid.
Voor de wasch
en huishouding
onmisbaar..-.
Versenïgde Zeepfabrieken,
BOTTERDAM.
726 50
Bii©iiwe, s©Ü3©i! nelBffiaweie Haaizeoij
Een goed boogschutter kent men
rust alleen aan zïjn goede pijlen,
maar aan zijn vasten blix.
Zco ook ker.t men SOLOmargarïoc niet
ollcc.i ran liars kcuri^o verpakking,
maar aan linro lioogiijnc kwaliteit. Op
elk pikje SOLO it.'.at een datum vcrmelJ,
die gangielt tot hoelang haar frn-scb-
a.ngename geur, cn haar zoc'c room-
bolcrsmaak gegarandeerd zij-i.
SOLO kost -<5 cs.
per pond
en 22>/a ets. per half pond.
I>o voor 11 allen onmisbare handleidingen, die uw loven
lang dienst doe». Volledige Handboeken voor het maken van
alle Fantasiekleederen, Mantels, Negligé en ©nderklceding
voor Waiiao», UBeercaa on Kinderen. Do gelieelo Minidergarderobe
voor Jongens on Meisjes van vorschillondon loeftUd, 3 groote deeien
met rnina 800 Voorbeelden en Patronen. 818 86
rt*— groote BSandboeken, die voor olk huishouden om zoo
SJJ© te zoggen onmisbaar z(Jn, tijdelijk voor den spotprijs
van fl.-. Bedenkt LT niet to lang, want het aanbod is beperkt.
Te bekomen bil I>. BOLLE, Bazaar van ©oedkoopo Boeken,
Hang 98, Rotterdam. Franco na ontvangst Postwissel van slechts
g l. waarop te meidon: Het Pak voor Hoeders en Bochters
Cüoeclkoopste en g-erle Hij kste Jbieisgeiegenheid,
Van LEIDEN naar 1ste KI. 2de KI.
OEGSTGEEST 85 Cents. 121 Cent.
SASSENHEIM 25 221
LISSE, HILLEG0M, BENNEBROEK,
HEEMSTEDE of MaaRLEBfl SO 25
Couponboekjes, verkrijgbaar gesteld bij de Goederen-
Agenten, geveu voor korte afstanden veel besparing. B874 26
Glashai&del W. IT AM 1MI
Mamtoor: Kort-Bapenburg 9. 694 12
magazijnen: Kort-Rapenlmrg 9 en 10, Varkenmarkt 4. Rembrandtslraal 13.
Suuime voorraad in all© soorten.
Wanneer gij lijdt door aandoeningen van de borst
Wanneer gij last hebt van zware verkoudheden;
Wanneer gij hinder hebt van keelpijn;
Wanneer gij geplaagd wordt door ASTHMA;
Wanneer gij aangedaan zijt met verslij min gen;
Wanneer gij uw fluimen moeilijk opgeeft;
ftleeent dan drie- a viermaal daags
esn eetlepel
Is bereid uit Californisclie Vijgen en
Rljnlandsche Druivenhonig.
werkt oplossend, bodarond, ver
zachtend,
neemt allen prikkel tot hoesten weg.
WsjggeriirB®2Eis0
Wij§©ilil®ü5Ï5fg
Wijjff©S3iB©i!agf
Wijg5©sïik©33igji
lfij§©ailh©s2igfj
Te Leiden bfj 96 80
J. H. DIJKHUIS, Hoogstraat oh J. KRUISINGA, Nieuwe Rijn.
sneller, dan iets anders, elke
verkoudheid op de borat,
wordt met veol succes gegeven by
slUmhoost en kinkhoest der kinderen.
kan do levertraan vervangen,
kost per flacon slechts één Gulden.
^^JAN DAI Co., Fabrikanten, te Den Haag.
Bakkersteeg 27, b|i Haarlemmerstraat. Koordeinde 43.
Intkrcomm, Telefoonn. 64ö. 5024 20
Achtend, F. J. BLEUS,
voorheen GEROER Co»
Do mooi te werd wel beloond, toen aan
het eindo van een langen, kronkelenden
zijweg, het rijtuig stilhield voor het Ita-
liaan soke front van Southminster-Houso;
een wit marmeren portiek, lange rijen
hooge, schitterend verlichte vensters, een
verschiet van bloemen, beelden, lichtkro
nen, schilderijen en fluweelen draperieën
door den open ingang.
,,0, wat is dat heerlijk I" riep Violet,
verrukt ala een schoolmeisje; „eerst dat
donkere bosch en dan zulk een huis, het
lijkt wel een toovorland."
„En daar zult gij de koningin van zijn,
mijn koningin," zeido Conrad Winstanley,
op zaohten toon. „Ik krijg do cerate, wals,
onthoud dat. Al was do Prins van Wales
mijn mededinger, zou ik niet voor hem wij
ken,"
Hij hiold ha-ar hand in de zijne, terwijl
zo hot rijtuig uitstapte. Zij rukte die toor
nig los.
„Ik heb grooten lust in het geheel niet
to dansen," zcide zij.
Er was geen tijd tot verdere schermut
seling. Hij had Violet haar mantel afgeno
men, dien aan een gedienstigen geest af
gegeven en er eon kaartje voor gekregen;
en nu gingen zij do entréekamer in, waar
thee geschonken werd, of liever, waar een
rij lakoien over eon barrikad© van theeke
tels en trekpotten naar de gaston koken,
met gezichten alsof ze zeggen wilden: ,,Als
je wat hebben wilt, moet jo er maar om vra
gen. Wij staan hier onder protest, en het
verwondert ons zeer, dat ons „volk" hier
zoo Jan en alleman genoodigd heeft."
Lady Southminstor had post gevat in d©
zoogenoemdo Teniers-kamer, een klein ver
trek aan het begin van do suit©, dio in de
schilderijen-galerij of balzaal uitliep. Zij
was een vrouw van een edele gestalte, in
donkerrood fluweel met diamanten, en ont
ving haar gaston met innemende gulheid.
Do Ellangowans waren aangekomen en
lady Ellangowan, dio vol vriendelijkheid
was, toonde zich dadelijk berekl om Violet
onder haar vleugels te nemen, toen me
vrouw Scobel dit voorsloeg.
„Ik kan haar eeri aantal dansers bezor
gen," zeido ze. „O, daar gaat ze al, met
kapitein Winstanley."
Do kapitein had geen tijd verloren Laten
gaan om zijn aanspraak op do wals te la-
ten gelden. Hot was do dorde op het pro
gramma en het orkest speeldo „1*Invitation
ii la Valso" van Weber, welke hcorlijko mu
ziek op die reeds vroolijk gestemde zielen
een zeer danslustigo uitwerking had.
Do lange, hoog© schilderijen-galerij was
een prachtige balzaal; een gladde, donker-
houtcn vloer, een rij licht onder do voor-
uitstekendo kroonlijst, de beroemde Paul
Veronese, do wereldvermaarde Rubens,
de verrukkelijke Titiahn, idealistische
schoonheid, die mot do eeuwige kalmte der
kunst op het gewemel en gedwarrel van het
werkelijk leven nederzag; hier een cdel-
vrouw, die met oogen, waarin een uitdruk
king van het diepst gevoel Lag, deze ephe-
mceren van een nacht beschouwde, daar
ecu Judith, met een blanken, gespierden
arm het hoofd van den dwingeland boven
de dansers omhoog houdende.
Violet en kapitein Winstanley walsten
in een strak stilzwijgen. Zij was misnoegd
op ziohzelve, dat zij zich zooeven door
wrevel had laten beheerschen. In zijn bin
nenste school een ernstiger gevoel van
toorn. „Wanneer zal mijn tijd komen?"
vroeg hij zichzelven af. „Wanneer zal ik
dat trotsche hoofd, clien halsstarrigon wil,
kunnon buigen Dat moest spoedig zijn.
Het verveelde hem zijn onderw orpen rol
langer te spelen, zijn, kaarten langer ver
borgen tc houden.
Zij walsten voort tot het laatste geklin
gel van de t sledebcllen in een wals van
Strauss.
„Wie is dat meisje ih 't zwart en goud?"
vroeg één van de lijfwacht van lady Ellan-
gowah; „dat paar danst hot best Vau allen
in de zaal."
Dat laatste geklingel van de bellen bracht
den kapitein en zijn danseres voor ankor
aan het einde van de galerij, die met een
gewelfd© gang uitkwam in een oranjerie
met een hoog koepeldak. In het midden van
dio gang stond een he&r naar do dansende
paren to zien, en zoodra Violet die gedaante
in 't oog kreeg, klopte haar hart alsof het
dreigde te barsten.
Het was Roderick Vawdrey. Hij stond
daar alleen en beischouwdo onverschillig de
balzaal, met veel minder leven en uitdruk
king in zijn gelaat dan or in do geschilderde
gezichten tegen de wanden was.
„Dat was eene prettige wals, dank u,"
zeido Vixen tot den kapitein, met een kleine
buiging.
„Wilt ge, dat ik u naar uw mama terug
breng?"
Roderick had baar nu gezien en trad op
haar toe, met een zonderling ernstig en af
getrokken gezicht, naar het haar voorkwam,
volstrekt niet de Rorio van vroeger. Maar
dat was dan nu ook, natuurlijk, uit. Zij
mocht hc-m niet meer Rorie noemen, zelfs
niet in haar gedachten. Een plotselinge her.
innering doortrilde haar, toen zij daar in
dio schitterende galerij van aangezicht tot
aangezicht stonden; do herinnering van hun
laatste ontmoeting, in do donker gemaakte
kamer op den dag van haars vaders begra
fenis.
„Ho© gaat het u?" vroeg Roderick, met
iets van den ouden toon. „Uw mama is hier
zeker ook?"
„Hebt go baar nog niet gezien?"
„Neen, wij zijn pas gekomen."
„Wij," beteeken do ongetwijfeld de familie
Dovedale, waartoe Roderick Vawdrey voort
aan behoorde.
„Ik wist niet, dat ge hier komen zoudt",
zeide Vixen; „ik wist niet eens, dat gij in
Engeland waart."
„Wij zijn gisteren eerst aangekomen, ait-
ders zou ik wel reeds een bezoek op Abbey-
House gebracht hebben. Wij hebben al drie
weken lang over naar-huis-gaan gesproken
Eenige dagen geleden kreeg de hertogin het
in het hoofd, dat zij bij het huwelijk van
lady Almira tegenwoordig moest zijn, er
bestaat een soort van bloedverwantschap,
zooals go weet, tusschen de Ashbournes en
de Southminsters dus hebben wij de
terugreis aanvaard en daar zijn we."
„Dat doet mo genoegen", zeido Vixen,
niet recht wetende wat to zoggen; en be
speurende, dat kapitein Winstanley stok
stijf naa9t haar stond, met een gegriefd
gezicht, bracht- ze verlegen uit: „Ik vraag
u verschooning, ik geloof niet, dat ge
mijnbeer Vawdrey ooit ontmoet hebt. Ka
pitein Winstanley, mijnheer Vawdrey."
D© beide heeren bogen bij deze voorstel
ling zoo koel en stijf mogelijk; daarna bood
de Kapitein Violet zijn arm aan, en daar
ze geen reden had om dien te weigeren,
onderwierp ze zich er bedaard aan, van
haar ouden vriend weggeleid te worden.
Roderick deed geen poging om haar togen
to houden.
De verandering iu hem kon nauwelijks
merkbaarder zijn, dacht Violet. Ja, de
oude Rorie, haar speelmakker, haar zon-
denbok, de vriend harer kinderjaren
was werkelijk dood en verdwenen.
„Willen we do geschenken eens gaan
zien?" vroeg kapitein Winstanley.
„Wat voor geschenken V'
„Lady Almira's bruidsgeschenken. Ze
staan alle in de boekerij tentoongesteld. Ik
hoor, dat zo zeer prachtig zijn; iedereen
gaat ze bezichtigen."
„Mama en mevrouw Scobel zullen zo ze
ker wel gaarne willen zien," zeido Vixen.
„Dan zullen we ?Jlen te zamen gaan."
Zij vonden de twee dames naast elkan
der zitten op een sofa onder een bevallig
meisjeskopje door Greuzo geschilderd.
Beiden vonden het zeer aangenaam de ge-
sohenken te gaan zien. Zo hadden nu ten
minste wat te doen. Mevrouw Tempcet had
dien avond besloten niet te dansen. Er wan
iet© tegenstrijdigs in haar weduwstaat cn
de „Lanciers"inzonderheid zoo dioht in
do nabuurschap.
(Word* t-nrolod.)
