TEGEN VEEL VERMINDERDE PRIJZEN,
Winterjassen, Herfst-Overjassen, Demi-Saisons, Jekkers, Capes, Kostuums,
Kinderjasjes en Capes, lekkertjes, enz,, enz.
Effecten, Coupons, Wissels en Assurantiën.
mmi
rtfin 2^3Wópvtt&rL.
Keur van - -- -- -- -
Bordeaux- en Bourgognewijnen.
Voorradig bij - -- -- -- -- -- -- -
Firma NI. A. KLUIT. 5886a 20
Voor Lompen, Papier, Tapijten,
betalen, Beenderen, Huidjes, etc., etc.,
HOPJES.
DUIJNSTEE v. d. VELDEN,
Rapenburg 30 (hoek Houtstraat),
LEIDEX.
Haarlemmerstraat, hoek Donkersteeg, Leiden.
van alle nog voorradige:
Deze Opruiming duurt slechts tot 31 December.
FEUILLETON.
Een »elnklti»e.
(h
Opgericht A°. 1825. Langelomg 4, LEIDEN.
beslist de HOOGSTE prezen. 5126 20
In de PakhuizenJ j®"Jossensteêg, hoek Clai-asteeg.
Op verlangen worden de Goederen kosteloos gehaald met directe betaling.
Men zie toe bij het
kco. en van HOPJES,
dat op ieder in wikkel-
papiertje nevensstnand
wettig gedeponeerd
Merk
voorkomt.
Staat dit er niet op,
dan z(jn het geen echte
RADEMAKER's
4818 60
6943 90
5972 20 J >TERC. TELEFOONN. 62.
De Directeur der Muziekschool van de „Leidscho Maatschappij voor
Toonkunst" bericht, dat tot het inschrijven van Leerlingen de ge
legenheid wordt opengesteld op Vrijdag JJJi December a. van
Ji tot 4 uren, in het Nutsgebouw.
Het onécnvfls wordt gegeven door:
den Heor S. VAN GRONINGEN, (Piano- en Orkestklasae)
Mejuffrouw M. KERN, (Plane);
f A. M. DE GRAAF, (Piano en Elementair onderwijs)
C. M. C. VAN GTJLIK, (Piano);
J. M. DE LOOS, (Theorie en ftlnxJekgeschiedeiLis
j J. WEYS, (Koor- en Solfègeklasse, Solozang en
Declamatie)
den Heer JAN G. STRIENING, iVfool en Elementair Orkest-
klasse);
g H. J. WANNA, (Violoncel).
0 J. OOSTELAAR, (Blaasinstrnmenten).
De Directeur voornoemd,
6157 36 S. VAN GRONINGEN.
HALFJMRLIJKSCHE OPRUMWfi
6201 8S7
i)
Het was de avond vóór Kerstmis; mistig
©n donkor dit j&ar in Londen, hoewol hol-
'der on vriezend weder buiten.
Een kleine jongen, omstreeks acht jaren
©ud, Jocy genaamd, haastte zich door den
diet, met vuurrood© ooren on zijn kleine
springende handen diep in zijn zakken om
ge warm te houden.
Niettegenstaande den mist, niettegen
staande de koude en zelfs niettegenstaande
eijn dunne en vrij haveloze kleeren, welke
geheel onvoldoende waren, om hem te ver-
Warmen, aag Jocy cr zeer vroolijk en ge-
Xikkig uit.
Want Jooy had vandaag een Kerstge
schenk gekregen van den onderwijzer zij
ner Zondagssohool. Het was een penny en
deze was nu vast omklemd door zijn win
ter handjes, heel diep in zijn zak; dat
Stukje koper was het hoofdbestanddeel
Van een lang gekoesterden droom, wolken
hij nu op het punt stond te gaan verwe
zenlijken. Hij spoedde zich naar het diahtst
bijzijnd station van den ondergrondschen
fepoorweg. Want daar was die automatische
machine met ahooolade, waarop hij zijn
Verlangende cogen reeds dikwijls gevestigd
had, zich afvragende of hem ooit het geluk
Zou te beurt vallen een penny te hebben,
bm in de gleuf te stoppen.
En nu had hij er eenhem als een Kerst
geschenk gegeven, bepaald voor dit doel.
Want tya Zondagsschoolon derwij ze* had
hem gevraagd, wat hij het liefst van Santa
Glaus krijgen wou, als hij kon kiezenen
hij had zonder eenige aarzeling geant
woord:
„Een penny, om in de gleuf te steken."
Want tallooze malen had hij bij die auto
matische chooolade-machine gestaan, vol
verlangen kijkende naar de lange rijen cbo-
oolade aan d© eeno zijde en caramels aan
do andere, andere jongens en meisjes ga
deslaande, die penny na penny in do gleuf
duwden en als door too verkracht daarvoor
van de machino do kleine gift terugontvin
gen.
Het had Jooy altijd toegeschenen, alsof
die machine levend moest zijn, of anders
dat er een of ander vriendelijk mensoh in
verborgen was. Zelfs had hij een sterk ver
moeden, dat het niemand anders was dan
Santa Olaus in eigen persoon 1 "Ma-ir geen
kans, om een van diens giften te krijgen,
ha j zich ooit aan Jocy voorgedaan. Pon-
nies hadden niet de gewoonte in zijn zak
te vlooienof ais hij er ooit oen had, be
steedde hij die voor zajn kloino broertje* en
zusjes of nam die mede naar huis voor zijn
moeder, die weduwe was en zeer, zeer arm,
terwijl zij te zorgen had voor haar groot ge
zin, allen kleine kinderen, waarvan hijzelf
de oudste was.
Want Jooy was een van dk kleine jon
gens, die wij zoo dikwijls in Londens «tra-
ten zien, een kinderwagen voortduwende
met een zuigeling er in en twee of drio
kleine kinderen daar naast loop end e, <fie
allen onder de hoods van het oudere broer
tje zijn.
Wonderlijk vriendelijk en geduldig zijn
sommigen onder hen, alle eer aan die kleine
wezentjes, wier geduld soms op zulk een
harde proef wordt gesteld. Daarbij zijn zij
zacht en vol zorg, voor zoover men dit van
hun leeftijd verwachten kan, al moge de
kinderwagen soms van d« straat tegen het
trottoir aanrijden met een ruk, welke een
vreeselijkc beproeving moet zijn voor de
ruggegraat .van den armen baby, want ak
de klom e knorrig en ontevreden is, kan
men dikwijls het zorgende broertje al zijn
best zien doen, om hem weer zoet to krij
gen, zonder het minste spoor van kwaadheid
of ongeduld.
Hij zal hem voorzichtig uit den wagen ne
men, waarvan do kleino mia6ohkn genoeg
heeft of waarin het hem wellicht te koud
is, en hem in zijn armen dragend voortwag-
gekn, mot groot© moeite den ledigen wagen
met rijn vrije hand verder duwend; en
wanneer het kind begint te schreien, zal hij
er tegen praten en door lieve woordjes hot
van zijn leed zien af te leiden, rijn aandacht
vestigen op vereahiilende belangrijke zaken,
die rij op etwtoè voorbijkomen, of op aan
trekkelijke voorwerpen achter do winkel
ramen.
En als regri met het besta gevolg. Hot
jeugdige broertje of zusje sahijat al dk>
zorg, dio aan hem besteed worden, op den
boogaten prijs te stellen em zich ook to ver
heugen in do verandering van positie; welk
laatste zeer verwonderlijk is, daar het den
voorbijganger voorbomt, dat de baby in een
lang mot aangenomen toestand verkeert on
hij door het verlaten van rijn wagen voor
zajn tegenwoordig kwartier van kwaad tot
erger is vervollen.
Zulk een zorgend broertje nu was Jocy;
en volgens den gewonen loop van zaken
zou kg gewetensbezwaren gehad hebben ee»
ponny, die hij gekregen had, voor zichzelf
te houden; want in zijn oogen gingen Billy
en Kitty cn Jack en Baby allen vóór boven
hemzelf.
Maar in dit geval kon zulk een bezwaar
niet bestaan. Want rijn onderwijzer, die
veel van den kleinen Jocy hield, en wist
wat een goed, onbaatzuchtig ventje hij was,
bad uitdrukkelijk gezegd: ,,Nu, Jocy, dit
is voor jou, een Koretgosohenk voor jezelf
om in de gleuf te steppen I" Zoo kwam het
dat Jocy zoo hard hij kon naar het onder-
grondsohe spoorwegstation liep om aan cu.
welkome bevel gevolg te geven.
Op hetzelfde oogenblik reed een ander
jongetje, ongeveer drie jaar jonger dan
Jocy, in een warm, keurig ooupétje, aan
zijn moeders zijde, en met een mot bont ge
voerde reisdeken over rijn knieën, door de
straat. Hij had ook juist rijn Kerstge
schenk gekregen. Hij hield het ook vast in
zijn band. Maar zijn handen waren niet ge
sprongen en hadden geen last van don
winter evenals dio van Jc'cy, en zij waren
omsloten door netto kleine zeemleeren
handschoenen. Verder bedroeg zijn Kerst
geschenk niet een penny, maar een halve
sovereign. Hij was juist naar zijn groot
moeder geweest om haar zijn Kerstbezoek
te brengen, en dit was haar cadeautje aan
hem geweest.
Het eenige punt, waarin Eddie en Jocy
overeenstemden, was hun Duiténgewone
vreugde en kinderlijke v©rrukkmg over hu»
Kerstgeschenken.
Nu had Jc'cy, in zijn ha&fct do straat
overstekend zonder eerst rond te kijken,
dit rijtuig, dat om den hoök «iwam, niet
opgemerkt. De koetsier schreeuwde zoo luid
mogelijk tegen hem en moest de paarden
plotseling inhouden, om te voorkcmenl dat
hij er onder zou geraken. Maar zulko din
gen waren Jooy reeds dikwijls overkomen.
Als hij alleen was, stak hij met do grootste
roekeloosheid do straten over on ook dit
maal liep hij maar een heel klein weinig
harder dan hij gedaan had en bereikte vei
lig hot trottoir aan den overkant. Zijn pol
sen sloegen zelfs niets aneller door dexe
gebeurtenis; zoo weinig was hij er door
geschrikt, zoo onverschillig was hem een
dergelijk geval.
Anders eohter was het met de dame in
het rijtuig, Eddie's moedor. Zij stak haar
hoofd uit het raampje on riep deo koetsier
toe, te stoppen.
De palfrenier kwam van don bok en ging
naar het portier om te zien, wat er aan da
hand was
Ik wil niet langer in het rijtuig blijven"
zei de dame. „Due het portier open en
licht don jongeheer Edward er nit. Weet
je wei, Simpson", zei zij naar den koeteiet
gaande en heftig sprekend, zelfs een weè,
nig verontwaardigd, „dat je bijna een kind
overreden bebtl"
Do arme koetsier verontschuldigde rich
en verzekerde rijn meesteres, dat hot wer
kelijk niet rijn schuld was. De mist was to
dik, dat hij nauwelijks zijn weg zien kon en
hei kind was uit de duisternis t» voorschijn
gekomen en was de 6traat overgestoken vkafc
vóór de boeven der paarden, vcxxrdafc hij
bemerkt had, dat er iemand ïïep.
■Jgd.)
