N», f4056 [Maandag IS 13ecer»xl>er. Tweede Blad, A*. 1905, feze gourant wordt dagelijks, met aitzondering van <£pn- en feestdagen, uitgegeven. Gemengd Nieuws. Geveilde pereeelen. Aéademienieuws. FEUILLETON. Een Heïtfin. LEIDSCH DAGBLAD PRIJS DEZER CODRANTJ ▼m U!d«t p«i weak 9 Otnt», per S aundei I l t i S 1.10. Bultet Lalden, per looper en «ut «gestes gerertlgd tja 1.30. Tnaa per poet1 1.66. PRIJS DER ADYKRTKNTIÈNl Vail 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0.174. Qrootere letter* naar plaatsruimte» Kleine sdvertentiëD ran 30 woorden 40 Oenta contantt elk tiental woorden meer 10 Oents. Voor het inoaaseeren wordt/0.05 berekend. Schoolartsen. IL Het tweede punt van belang döor de .Commkeio voor do Huishoudelijke Yeror deningen ter sprake gebracht, betreft de blondere scholen. Zij heeft bezwaar, dat volgens het voorstel van B. en We. de kin deren dier scholen slechte aan dat toezioht *rorden onderworpen, wanneer de bestu ren dier scholen daar too aan Burgemees ter on Wethouders hot verzoek doen on daartegen bij do ouders dor leerlingen geen boe waar bestaat. Zij meont dat het gemeen tebestuur uitsluitend met de schoolbesturen to maken hoeft en zich niet moet inlaten mot de vraag hoe de ouder» tegenover het geneeskundig onderzoek staan. Maar zij ineent tevens dat een bijzonder© school slechts dan aan het geneeskundig toezicht tnoet worden onderworpen, wanneer zeker heid bestaat, dat het onderzoek zich ook over alle kinderen dier school zal uit trekken. Geschiedt dit niet, dan aoht zij bet geneeskundig toezioht op de bijzonder© echolen geheel illusoir. Immers, zoo merkt fcij op, ,,do mogelijkheid bestaat dan dat juist bij die leerlingen, die, doordat hun ouders of verzorgers bezwaar maken, niet Widerzooht worden, kwalen aanwezig zijn schadelijk of nadeelig voor de mede-scholi©. Ten, zoodat het onderzoek dan van nul of geen waardo is." B. en Ws. moeten erkennen, dat er voor (leze opvatting wel iets to zeggen is. Toch komt het hun voor, dat de keerzijde van de medaille door de commissie te veel uit het oog verloren wordt. In de eernte plaats kunnen B. en Ws. niet toegeven dat het toe. rioht geheel waardeloos zou zijn wanneer niet alle kinderen cener sohool daaraan Worden onderworpen. I mme ra do ziekten én kwalen van diegenen, die wel ondenocht worden, komen clan toch aan liet lioht, en, Indien zij aan besmettelijke ziekten lijden, kan hun desnoodig het verblijf op de school Worden ontzegd. Maar bovendien vergete moo niet, dat indien op hot voorstel der Commissie voor do Huishoudelijke Veror deningen wordt ingegaan, enkele ouders heb in hun macht zullen hebben de geheel© school aan het geneeskundig toezicht te ont trokken. Do sohoolbe6turen staan dan voor de moeilijke keus: om of wel de kinderen dier ouders niet too to laten, en daartoe zullen zij niet licht komen, of wel het ge neeskundig toezioht, waarop zij overigens gesteld zijn, voor hun sohool te zien verlo ten gaan. Zco zullen 10, 20 kinderen of mis- echien nog minder oorzaak kunnen zija, dat een geheelo school van 600 kinderen van toezioht verstoken blijft. En nu vragen B. én Ws. toch, wat meer ia in hot belang de* openbare gezondheid, dat op enkele uit zonderingen na, alle leerlingen eener school aan heb toezioht worden onderworpen, of dat do geheel® sohool daarvan verstoken blijft, omdat er enkele leerlingen zijn, op wie dit niot kan worden uitgeoefend. Het antwoord kan, dunkt hun, niet twijfelachtig 2ijn. Trouwens dat het juist do ouders zou den dier kinderen, bij wie kwalen aanwezig zijn, schadelijk of nadeelig voor hun mede scholieren, bij wie tegen het medisch toe zioht beswaar zou bestaan, berust op een biooto onderstelling. Daarentegen mag met grond worden verwacht, dat do schoolbe sturen, die blijkens hun aanvrage van het nut van geneeskundig toezicht voor hun scholen overtuigd zijn, uit eigen beweging ook kinderen, die niet worden onderzooht, indien de*o blijkbaar aan een voor hun medescholieren nadeelig© kwaal lijden, op voordracht van het hoofd van de 6ahool Uesnoodig van de sohool zullen verwijderen.. Voort* golooven B. en Ws. niet, dat do door hen voorgestelde regeling tot pTacti sche moeilijkheden kan aanleiding geven. De zaak zal eenvoudig als volgt in haar werk gaan. De ouders der leerlingen geven aan het hoofd der schooi kennis, dat zij voor hun kinderen geen geneeskundig toe zioht wenschen. En heb hoofd dor school wijst den schoolarts bij zijn bezoek do kin deren aan, die van hot onderzoek zullen moeten worden buitongesloten. Van ccn verklaring aan Burgemeester en Wethou ders behoeft dus geen sprak© te zijn. Wol moeten B. ©n Wa bij nadore lezing erkennen, dab ook hun redactio van art. 1 aanleiding zou kunnen geven daaraan juist die beteekenis to heohten, die zij zei ven wenschen uit to sluiten. De Commissi© voor de Huishoudelijke Verordeningen heeft in dit artikel gelezen datgene wat B. oa Ws. bedoelden to zeggen en in het al gemeen zal men daaraaan ook wel geen an dere interpretatie geven. Maar dit neemt niet weg, dat men d© woorden ,,en daarte gen bij do oudere d©r leerlingen geen bezwaar bestaat" zou kunnen opvat- ton alsof er stond „vaa alle leerlingen." Vandaar, dat B. en Wa. ter nadere verdui delijking alsnog voorstellen heb 6lob van de 1st© alinoa van art. 1 t© lezen als volgt: ,,cn voor zoover daartegen, blijkens aan hot hoofd der school overgelegd© verkla ring, bij de ouders of verzorgers der leer lingen geen bezwaar bestaat." Van Kunst cn Godsdienst in het Oude Testament. Dr. H. L. Oort, Remonstrant6ch predi kant te Utrecht, heeft vanwege do afd. Lei den van don Ned. Prot.-Bond in het Nuta- gebouw zijn tweed© .voordracht over bo vonstaand onderwerp gehouden. Had hij in de vorige bijeenkomst over de kunst in het O- T.- gesproken, thans behondoldo hij dit boek uit een godsdienstig oogpunt. Israël ia heb volk van den godsdienst en het Oude Testament, bevattende do ge schiedenis van Israël, is alzoo het bock van den godsdienst. Israël» geschiedenis wordt on_ er in beschreven als een heilige ge schiedenis. Het is het verhaal, hoe Jahwe van do Schepping af alles heeft ingericht op do vorming van Zijn volk en dit door straf en belooning heeft geleid en geze gend. Een en ander werd door spreker na der aangetoond met aanhalingen uit heb O. T., voornamelijk uit Exodus 3, 4 en 13, Richteren 2 en I Kon. 18. Gods eenigheid en eeuwigheid, Zijn macht ook in de natuur, Zijn heiligheid en recht vaardigheid werd den hoorders door uit spraken uit het O. T. duidelijk gemaakt. Vervolgens deed spreker uitkomen hoe vol gens den bijbel Jahwe Zijn volk liefheoft, hoo Hij Zijn wet instelt, die het richtsnoer moet zijn van Zijn volk. Tob Jahwe gaat dan ook heb verlangen van den vrome uit, zooals spreker door Ps. 84, 42 en 43 aan zijn hoorders liet voelen. Jahwo wil het ge luk van Zijn volk en daarnaar ziet do vro me vertrouwend uit. Wij twijfelen niet of menigeen zal, ook door de teederheid, waarmede dr. Oort deze dingen besprak, mot eerbied tot Is raels vromen hebben leeren opzien. Tooh en spreker liet ook dit uitkomen kunnen Israels godedienstigo opvattin gen in vele opzichten niet meer de onze zijn; om deze cn andere redenen kan het O. T. geen stichtelijk leerboek voor de huis. kamer meer wezen. Het is een boek, dab bestudeerd moet worden en dio studie prees Spr. met drang aan. Zonder dab kun nen wijhet N. T. niet recht verstaan tot onberekonbare schade vqor Ons godsdien stig leven. Men heeft eeret het rechte aan heb O. T., indien men ör de geschiedenis van Israël» godsdienst uit leert kennen, om welke reden dan ook prof. Oort aan d© verkort© uit ga-C dor Leidschevertaling een schets van Israels geschiedenis deed voorafgaan. Spr.'s conclusie omtrent 'i O. T. was, dat hot een boek blijft, waarvan ieder, die belang' stelt in het godsdienstig leven, moet ken nis ner:en; omdab het O. T. een grooten in vloed heeft gehad en nog heeft op do kunst en op de godsdienstige begrippen Van voorvaderen en tajdgonooten omdat men d« oorkonden van het Chris tendom niet kan verstaan, als men een vreemdeling is in dit boek; omdat, bij al het tijdelijke, zuiver Israë litische, in dit boek «en schab ligt van waar achtige vroomheid en diepen eerbied vooi het Eeuwige, die van allo tijden is. Ook nu weder werd do Spr. door een vrij talrijk publiek met groot© aandaoht ge volgd Vr ij-St a at bc ho Boeren naar den Oongo. Op een meéting door Boeren, uit den voormaligen Oranje-Vrijstaat, to Parijs gehouden, is besloten een afgevaar digde, mot name Hendrik van Wijok, af to zenden, met do cpdracht aan den Oongo- staat te verzoeken, boerderijen met fi 3000 H.A. land te willen afstaan. Indien deze staat er in toestemt, zal een geaolo- gcerdo gezonden worden om do botookenis van den Congo op landbouwkundig gebied te bcstudeereo. I n 1889 word do notaris Ooque- relle van Araiens (Frankrijk) vervolgd voor belangrijko aftraggolarijen. Hij trok naar den vreerad©. Men zooht, maar v«.nd hem niet-, en heb Assisenhof veroordeeld© hem bij verstok tot 13 jaren opsluiting. Na in verscheidene landen verbleven te hebben, kwam Ooquerollo zich in 1895 te St-Joost-ten-Noodo vestigen. Op do bevol king der gemeente was hij ingeschroven on der den naam van zijn eersten klerk, wiens papieren hij in zijn bezit had. Sinds dit tijdstip woonde hij zeer gerust in de gemeente. Ongelukkiglijk werd hij door een zijner sl ach tof fors horkend en bij het parket aangeklaagd. Maandagavond werd hij opgesloten voor het dragen van een \.»1- schen naam en heb parket van Amiens werd onmiddellijk van do aanhouding ver wittigd. („H. v. Antw.") To Taurissone in ApuliS (Italië) heeft een bloedige botsing plaats gehad tusschen e«n honderdtal boeren en carabinieri. Do boeren deden een aanval op de soldaten, zoodat dezen genoodzaakt wa ren gebruik to maken van hun wapens. Een boer word gedood, terwijl drie boeren go- kwetst worden. Er heerecht grooto opgo wondenheid. Op de publieke straat werd te Kalafa de vorige week de directeur van de Landbouwbank Papademetrou vermoord. De veralagene waa een Koetzo-Wallach van afkomst ovenals do moordenaar, Tomai- Jon, die na do daad to hebben gepleegd, zich vrijwillig bij de politie aangaf. Daar verklaarde hij, dat hij den lieer Papademe trou had gedood, omdat deze, hoewel hij van Koetzo-Wallaohisoho afkomst was, rich trachtte voor te doen als een Griek en gel delijke bijdragen had geschonken voor do vorming van Grieksohe beodon in Macedo nië. Staatsbegrooting 1906. Waterstaat. Uit het antwoord van don Minister op het voorloopig afdeelings-verslag *icr Tweede Kamer blijkt het volgende: Omtrent verbetering van hot vervoer van visch uit IJmuiden .worden onderhan delingen gevc'erd. De weg in het Westland, thans in Rijks- beheer, wordt geleidelijk verbeterd. Omtrent vorbetoring van de gebouwen der departementen van Binnonlandsoho en Bultenlandscho Zaken wordt tusschen den Minister van Waterstaat en de betrok ken Ministers onderhandeld. Nog is niet bepaald, of het gebouw van hot Rijksarchief voor een der beido de partementen zal worden gobrnikt. Het maken van kazernes buiten de kom van Den Haag zou zeer grooto kosten ver oorzaken. Do verbouwing van do Landsdrukkerij, enz. wordt in den breede gemotiveerd, voornamelijk op grond van gebrek aan ruimte en het voldoen aan oischen van veiligheid en hygiëne. In dit verband werd gewezen op do uit breiding van hot drukwerk, daar bijv. de „Staatscourant" met bijvoegsel» in 1902 uit 1445 bestond, in 1904 reeds uit 1632, in 1902 6080 lastbrieven voor drukwerk inkwa men, in 100-4 reeds 7108, enz. Veel werk moest bovendien naar parti culiere drukkerijen worden verwezen. Voor meer personeel is geen plaats. In alle afdeelingen is de ruimte en do gehee- le toestand onvoldoende. Voor de spoorwoglijnen in do Haarlem mermeer en omgeving ontworpen, ia niot alleen consessio maar ook een rontolc'os voorsohot uit 's Rijks sohatkist, tot een zeer belangrijk bedrag gevraagd. Do toe kenning daarvan kon in geen geval wor den bevorderd, vóórdat door do meer di- recb belanghebbend© voldoende bijdragen op aannemelijk© voorwaarden waren -oo- gezegd. Omtrent een evcntueole verleoning van een Rijksvoorschot zal thans spoedig een boslissing kunnen worden genomen. D© openstelling van den interlc'calen te lefoondienst op Zondag zal worden ovor- wogen. Telegrammen van Amsterdam naar Londen gaan alleen over New-York voor zoover het telegrammen betreft, gericht aan personen op de Londenscho Beurs, daar deze met geen enkel kantoor op hot rasteland rechtstreeks verbonden is. Pogingen worden aangewend daarin eoü ver an do rii j to brengen ton behoor© van tfe Amsterdamsche Beur*. Do Miuiater wenschfc geen invloed uit to oefenen op do openstelling van do nacht" posttreinen voor reteigersvorvoer. Naar het doen doorloopen van nachttreinen op ander© trajecten is een uitgebreid onder zoek aanhangig. De Minister acht de klacht ©ver tragen gang van zaken bij de tolofonio origogroncF. Ten oindo heb werk, bo treffende aanslui tingen niot t© kloon stil liggen, heeft df© Minister zich verplicht gevoeld toestem ming to verleencn om het bestaand© cro- dieb met 154,000 on later nogmaals mol 6000 to overschrijden, want 1 September j.L .waren de beschikbare geldon reeds verbruikt. Slechts drio aanvragen zijn aangehouden. Hot interlocal© not wordt naar een vast algemeen plan uitgebreid on gewijzigd. Dat de aanleg stelselloos zou geschieden kon do Minister dus niet toegeven. In het afgeloopcn jaar worden 70 plaat sen aangesloten. Do inrichting van hot station voor draadloozo telegrafie is zoodanig verb©- terd, dat in Augustus met volkomen ver trouwen heb veld der proefnemingen kAn worden verruimd door op do dagbc'oteri dor Maatschappij Zeeland Rijks-ra'diofcelö- grafiBchc stations op te richten, ton oindo don passagiers tusschen Engeland ©n No-s derland gelegenheid to gevon vnn uit do Noordzee telegrammen t© wisselen. Het publiek maakt er betrekkelijk druk" gebruik van. Tot dusver geschiedt de overbrenging van telegrammen nog isteeds op den voofe van proof neming. Gehouden Verkooping in hot Notaris huis aan Den Burg alhier, op Zaterdag 16 December 1905, ten overstaan van J. A. van Hamel, notaris te Leiden. Hot huis Raam steeg 03, in bod f 1560, kooper do lieer E. J. Mulder. Het hui.. Kuiperssteeg 6, in bod 1465, kooper d© heer H. J. O. M. Verhaaff qq., voor f 1500. A msbordam. Bevorderd is tot doctor in do reohton op proefschrift: „Do bozit«- beschermiug on hare functice", d© heer J. C. von Oven, gob. to Dordrecht. Aan de Yrjje Universiteit werd bevor derd tot doctor in do Heilige Qodgeleord- hoid, Ds. J. van Loukhuyzon, goboron te Kes- teron, dienaar dos Woords bU de Gerefor meerde kerk to Aarlandorveen, na verdediging van eon academisch proefsohrift .Hermann Friedricb KohlbrQgge en zf]n prediking, in do lijst van zijn tijd". (.Standaard"). Utrecht. Bovordord zijn tot arts do heoron J. N. Bongart v. d. Grient en J. J. v. Lonkhuyzon. Bevorderd bot tandmeester moj. E. v. Leeuwen. Voorschoten. Bij Kon. besluit is, mob ingang van 16 Februari, benoemd tct di recteur van heb post- on telegraafkantoor, to Voorschoten do heor J. J. U. do Ia Sa- blonièro vaa Eoldo, thans commies der posterijen van do lsto klasse. Slot.) „Lady Elisabeth is werkelijk een goed© oud© jong© juffer I" riep zij, toen zij het epist«l had gelezen. „Hot spijt mij nu bij na, dat uw vader haar indertijd in d©u ëteek heeft gelaten, maar daar is nu niet® meer aan t© veranderen. Nu zulb gij du» toch nog eenmaal een rijko erfgename wor den; or eib niets anders op. Wel", (zij zwaaide hefc vellottj© papier vroolijk in d® lucht) ,,dit hier zet op dezen gélukkigen dag de kroon. Gij ziet er werkelijk reeds weer vroolijk uit. Nu kan men eens zien, wat Kunur cn ik niot alles tot stand brwi- gen I A1b gij bet niet vervelend vindt, meet gij uu eenige rozen cn wat heliotroop voor van middag op tafel plukken en zoodra gij een mooi bouquetje bijten bebfc, raoet gij je verkleeden." Waartoo dat alios? vroeg ik mijzelv© af, terwijl ik con vritte japon aantrok eu ©en paar rozen in mijn oeintuur stak. Wat ga ven mij brieven en gelukwensehcc, als Ibrahim al dien tijd aan do poort van bet paleis op mij wachtte? Langen fcyd vertoefd© ik, tusschen vrees on hoop dobberend, in mijn kamer en ge- yoolde mij gedrukt cn moedeloos. Eindelijk begaf ik mij echter toch naar beneden, naar hot Balon, cn hier zat tot mijn gToot© Yerrasswig Mar reeds in gpesprck met mrs. Dolrymple. Hij stond op, kwam naar my to© en trok mijn hand aan zijn. lippen. „Nu heb ik hom vóór u te zien gekre gen", zei do mrs. Dalrymple triomfeorend. „Hij is hier re©da drio volle minuten. Hij is in hot hotel Glenvicuw afgestapt en t© voet hierheen gekomen. Maar nu", voogd© zij or opstaande bij, „moet hij u zelf maai de reden van zijn bezoek verklaren." En met een vriendelijk knikj© begaf zij zich naar den tuin. „In de eerste plaats, Pamela", begon hij met een van ontroering bevond© stem, „raoet ik jo zeggen, dot ik weet, dat ik alleen aan jou mijn loven heb to danken. Hert heeft je altijd toebehoord en is nu dubbel j© eigen." „Zoo... gij weet het dus?" antwoordde ik, zwaar ademhalend. „Ik weet> dat mijn ziekt© opnieuw heeft bevcetigd, wolk een onschatbaar kleinood Éf'j gijt. Toen gij uit Royapetta waart ge vlucht, is alle® aan liet licht gekomen: jo moedig© ondernoming en do ontzettend© prijs, dien gij bereid waart voor d© red ding van myn leven te betalen, ofschoon ik Ibrahim niot in de gelegenheid heb ge stold, sijn wetenschap op mij to© to pas- son. Maar op dien vreeeelijkcn dag toon ik, door de blufferige woorden van den Por fier half waanzinnig gemaakt-, in het palcis kwam om de volle waarheid uit jo eigen mond t© hooren... O, Pamela, waarom sproakt ge toen niet? Het kostte mij bijna hot leren t" „Ik was zoo onthutst, zoo verbijsterd, dot ik de juist© woord©o niet dadelijk kon vinden. Ik wild© jo alios zeggen maar voordat ik daartoo ia staat was, verloort gij bet bewustzijn. Wie heeft het jo ge zegd? Wie heeft j© de toedracht der zaak verklaard f- „Do Rani Sundaram zelve. Een paar da gen na uw verteek uit Royapetta werd mij een brief van haar ter hand geeteld. Hier is hij, lees hom zelf." Hij ontvouwd© bij did woorden een groot, mot wapens versierd vel papier. En terwijl hij over mijn schouder keek, las ik do volgende, met bovendo hand geschre ven regelen. „Van do Rani Sundaram Aan den Engelschen gevolmachtigde der Regeering Thorold. Do jazraparelen, welke ik zoo vurig wcnschte t© bezitten, zijn in handen van den Radscha van Ulu, van een ouden vij and van onze familie, terecht gekomen. Zijn naam zij vervloekt 1 Ibrahim, dio pa riahond, hoeft getoond eoo verrader en een gek t© zijn. Mijn hart ligt in do ascb, mijn uren zijn getold. Ik wil niet leven, om mode aan to zicnt hoo mijn vijanden lachen, triomfeeron en spotten. Als deze brief in uw bezit komt, is do schrijfster daarvan dood. Het Engelscho meisje verschaft© zich door Ibrahim ccn tegengif, waardoor uw leven werd gered. Zij ging heimelijk 's avonds naar do stad om hem op te zoe ken. Als bclooning voor zijn dienstvaardig heid beloofde rij hem zijn vrouw to worden. Zij offerdo zich op, ten einde u to redden; maar tusschen mij ©n Ibrahim's leven staat geen rodder." Ik sloeg vragend mijn oogen naar Max op, dio met een ernatig gelaat mijn blik door stond. „Het is zooals zij schrijft", zoide hij zacht. Er daagd© voor hem geen redder op." „Is hij dua dood?" flusterdo ik nav.wo- lijks hoorbaar. „Ja, men vond hem Btervend op hot dak van zijn huis. Gisteren is hij overleden." Ik viel diep geschokt op een stoel neer en weende. Ik had Engeland verlaten, om Thorolds vrouw te worden en Thorolds vrouw werd ik nu ook werkelijk. Do inzegening van j ons huwelijk vond in de kork van Kunur plaats en, zooals de couranten vermelden, was het een zeer voornamo plechtigheid met vel© schitterend© unifortnen en niot minder mooie meisjes. Gevolg gevend aan mijn uitnoodiging, welke vergezeld ging van een wissel voor reisgeld, woonde ook juffrouw Rosario met een aanzienlijke schar© uit do Crundal- straat het feest bij. Do fraai© toiletjes der meisjes overtroffen bijna do uniformen aan kleurenpracht en Eulalie met hnar stralen de, zegepralende schoonheid stelde onz© schooncn uit het gebergte in de schaduw. Majoor Dalrymple was een ocor galant bruidsjonker. Ook kregen wij een menigte huwo. cadcaux on daaronder vele, welko zeer kostbaar waren. De minder kostbare wer den natuurlijk evenzeer op prijs gestel i, maar enkele waren van dat kaliber, Lctr welk de beschonkcnen in zekere verlegen heid brengt, zooals bij voorbeeld jitffiouw Rosario's kalf van drio maanden. Max nam om redenen van gezondheid een verlof naar Engeland, en daar geko men, 6loegen wij ons hoofdkwartier in Londen, Grosvenorsquaerc 415, op. Lady Elisabeth 13 zoo verrukt van Max, dat ik bijna geloof, dat zij nog meer van hora houdt dan va-n mij, vooral, daar zij er vol strekt geen geheim van maakt, dab zij aan do mannen in hot algemeen boven haar eigen geslacht do voorkeur geeft. Nu ik mij in haar gunst verheug, word ik ook door «allo voorname Fcrraracho bloedverwanten ontvangen cn met vriendelijkheden overla den- Zolfs mijn nichten hebben haar wrok begraven en mrs. Thorold Watty's moe der heeft ons zelfs verzocht conige dagen in Beverly door te brengen. Wolk voordeel hoopt zij wol bij doz© gelegenheid uit mijn persoon te trekken? Hot hof van Royapetta hooft wel gocd- of kwaadschik» van oen andere gouver nante moeten werk maken, daar do vorig© van hot paleis naar het regeeringsgebouw is verhuisd. Lady Elisabeth denkt er over ons in Indie to bezoeken cn ik geloof ze ker, dat zij haar plan zal ten uitvoer brengen. Zij heoft mij prachtige diaman ten vorcerd, dio zij bij mijn hoogo maab- scbappelijko positie voor onontbeerlijk houdt- Max wildo mij volstrekt oen echt snoer parelen cadeau geven, doch ik smeekt© hom, dat niot te doen, daar zij mij immers slechts aan dio andere parelen zou den herinnerd hebben, welk© nu de trots der familie Ulu uitmaken, en du:, honb; hij mij in plaats daarvan een kostbaren mot robijnen bezetten halsketting, die zeer geschikt zou zijn geweest om in den een of anderen Tndischen „ToschaKlia na" to schitteren. Aan den binnenkant van den aanhang©^ staat gegraveerd: „Royapetta, don 20st©n Maart. Uw waardo is grooter dan goud en odelgcstecnten.''-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 1