IW9
Dinsdag o ï>ecemi>er.
A". 1905,
<§eze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Offieieele Kennisgeving.
GKWOT.
FEUILLETON.
Een Sicilian.
IDSCH
PRIJS DEZER COURANTl
Voor Leiden pei weefc 9 footsi per 8 maanden 1J.0.
BoJteti Leiden, per iooper en «raar agenten gevestigd k^b »t 1.80.
France per poer J t 1.65.
PRIJS DER AÜYERTENT1EN t
Van 18 regels ƒ1.05. Iedere regel meer f 0.17£. Qrootere lettert naar
plaatsruimte, - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Cents contant elk
tiental woorden meer 10 Cents.-Voor hot lnoaaieoren wordt f 0.05 berekend.
3
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Lei-
Ben brongen ter algemeen© kennis, dat
door onderstaande personen voor do achter
hun namen vermelde perceelen v er 1 o f ia
Aangvraagd voor den verkoop van al co-
holrrijen dJrank:
S. van der Poel, Haarlemmerstraat No.
&27.
J. do Jong, Levondaal No. 84.
M. de Tombe, wed. A, Frankhuizen,
Middelstegracht No. 125.
C. J- Verhoeven, Kuipersstceg No.
F. J. do Jong, Koren brugsteeg No B-
H. den Hertog, Lage Rijndijk No. 28.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 5 Dec cm b or 1905.
Moeilijk is het to zeggen, waarin hot
genot bestaat; des te moeilijker misschien,
waar ioder het onophoudelijk gevoelt
Het is geheel een zaak van geaardheid en
karakter, van aandrift en begrip, Slechts
hierin stemmen wij allen overeen, dab er
niets onbetamelijks, niets onnatuurlijks is
in de jacht, ook naar stoffelijk genot. Al
leen verschilt men in do opvatting van het
betamelijke cn geoorloofde.
Ook dit mogon wij veilig zeggen: het
stoffelijk genot wordt grooter, naarmate
het minder gericht is op een persoonlijk
en uitsluitend begin; zoodra er maar een
tintje van den invloed van zedelijk be
wustzijn in het spel komt. Als wij een lek
ker hapje krijgen on wij weten, dat een
stakker, die hot toevallig zag bereiden, er
ook wat van kreeg en er mot een stralend
gezicht van stond te genieten, dan smaakt
ons hapje ons ook beter.
Ons stoffelijk cn geestelijk leven zijn dan
een oogenblik in harmonio geweest en hot
Is zeer moeilijk, die harmonie altijd te be-
waren. Dat komt misschien omdat ons stof
felijk loven brutaler is, altijd het hardst
om gonot schreeuwt en zich naar voren
dringt. Ons geestelijk leven mag wel vroog
ontwikkeld wordeD, om liet stoffelijk te
houden in den band van zelfkennis en zelf
overwinning.
Een vader liad twee zoontjes; twee aar
dige jongens, met alle gebreken en deugden
fan den jongen3lecftijdmaar zij verschil
den in bijzonderheden. Do jongens waren
vlijtig on ingetogen. De vader had ze van do
prilste jeugd af, spelende de begrippen "van
stoffelijk en .-stolijk bestaan ingeprent.
Gezond en krachtig, beminden zij heb lo
ven, zooals oon kind het bemint; maar zij
verspilden den tijd niet, omdat zo reeds
geleerd hadden, dAt de tijd do stof is,
waarvan het loven is vervaardigd. Zo kekon
guitig en vol verlangen hot leven in, maar
toch mot do waarheid voor oogen, dat over
dreven verwachtingen do grootste hinder
palen voor het menscheüjk geluk vormen.
Maar in het begrip van genot, in do jaoht
naar bezit verschilden ze zeer veel. De een
van hen bezat gaarne veel, maar niet uitslui
tend om zich rijk te gevoelen in hot bezit
zelf. Hij gevoelde zioh rijker door hot recht
van beschikking. Hij deelde gaarne mede
en gevoelde zioh gelukkiger met het min
dere wanneer hij ieta gegeven had, dan met
het meerdere wanneer hij het niet had ge
daan.
Do andere knaap vormde In deze met zijn
brooder oen tegenstelling, ook hierin, wat
anders niet tob zijn karaktertrekken be
hoorde, dat hij ong woelig was voor verma
ningen en leasen. Hij vond werkelijk beha
gen in het bloot» bèarit, liefst van zeer
voel; hij genoot er juist van, omdat het het
zijne en omdat het v»el was. Als wij zeggen
dat duizend lessen, in eiken vorm toege
diend, niet baten mochten, dan zijn wij ver
staanbaar voor menig ouderhart, dat iets
dergelijks in heb teere plantje ontdekt
heeft.
En tooh is dit kind in latere ja-ren niet
do minste der broeders geweest. Het loven
is hem een genot geworden, zonder liet be
zit van de dingen van het leven zelf; ooa
rein genot, dos te grooter, wijl het juist
di t langer had moeten derven.
Het was een treurige avond, en het was
een droevige tijd, die volgden op dien
merkwaardigen dag van zijn leven, toen
hij, vol vian verwachting omtrent de schat
ten, die de groote en goedo Sint als naar
brengen ecu, geweigerd had om deel to ne
men aan do jongensclub, die het broertje
had vergaard cn waarin beaiotcn was tien
den to geven aan de kleinen der groote
buurt, voor wie hot geen St.-Nioolaas
wezen zou 1
Toen besloot de verstandige vader, hem
den lijdensweg to doen opgaan, opdat het
jonge leven niet verloren zou gaan in den
maalstroom der ^alfeuohfcigo worekl. Des
vaders weg roerde hem door de groote stad
op den avond van hot kinderfeest. Hij aam
den knaap mede. Hij leidde hem in het
koude en sombere verblijf der ermen. wa-ir
duisternis en wanhoop Leerschten, maar
waar ook een straal van licht doorbrak cn
een kinderhart openging, bij een troostend
woord, een kleine gift, een liofdevollo op
wekking. Hij toondi hem do schrille te
gensteliingen van het leven, door hem ach
tereenvolgens te brengen in de paleizen
van weelde in u© helverlichte straten. Ma.tr
als daar binnen niets dan rijkdom en vrjug-
de en overlading te zien waren, dan v, '•os
hij hem bij voorkeur op do tegen do ruiten
platgedrukte neusjes van dio bleeke ge
zichtjes, in lompen gehuld, sprakeloos en
koud, en dan deed hij er nu eD rfcau ten
paar opleven met een kleine gave, die de
arme stumperds in de volheid van h u u
rijkdom docko heensnellen naar het stille
verblijf der armoede.
En toen de knaap dien avond thuis kwam,
zelf sprakeloos en koud, toen vond hij
niets. Eerst boen ving heb lijden aan,
omdat het eigen-ik in do tegenstellingen
ran heb loven begrepen werd.
Niets 1 En, het bleef niets; het bleef zrtó,
tob heb morrend lijden in een lijden zordor
klagen was overgegaan.
En, er zijn er zoovelcn, dio lijden zon fe>
klagen; niet, helaas, omdat ze dab geleerd,
maar omdat zij nooit anders geweten t
omdat zo niets te hopen ©d niets te ver
wachten hebben 1
Hoe groot zal ons genot zijn, in caoi'ge
op zichzelf reeds heerlijke feesture, als
er een gedachte aan hen is gewijd en ©en
gave tot hen is gegaan: tot hen, Ujj voor
beeld, voor wie heb g o e n Sint-N iooiaia is
NEMO.
Leiden, 5 December.
De Debafing-Club, sub-vereeniging
dor Leidsche Studenteo-Verecniging, zal op
Donderdag-avond a, s. in hot kloin-audito-
rium van hot Academiegebouw een verga
dering houden, waarin mevrouw W. Wy-
naendts Francken Dyeerinok de navolgen
de stellingen zal verdedigen:
Do bezwaren tegen Vrouwen-kiesrecht in
gebracht missen eiken, redelijken grond
cn kunnen don toots der critiek niet door
staan.
Bij invoering van hot vrouwen-kiesrecht
is een eventueele uitsluiting van de gehuw
de vrouw volstrekt on gewen scht.
Afgezien van haar eigen belang, is het
ook in hot belang dor gemeenschap dat
aan vrouwen de kiesbevoegdheid wordt
verleend.
Het invoeren van een dienstplicht voor
do vrouwen (bijv. op het gebied der zieken
verpleging) verdient aanbeveling.
Gisteravond hield do afdeelIng Lei
den II der Nederland ach o Yerecniging bob
Afschaffing van Alcoholhoudende Dranken
in Het Lcidache Volkshuis een openbare
vergadering, waarin, zooals de aankondi
ging luidde, ds. A. van dor Heide, predi
kant te lSngelum (Friesland) over do
Drankbestrijding in verband mot do Ar
beidersbeweging" zou sproken. De bijeen
komst verkreeg oen eenigszins feestelijk
karakter, doordat mej. Betsy Vos eenigo
liederen ten beste gaf, terwijl ook do
zangvereeniging ,,D© Stem des Volks" eeni
go malen optrad.
Do voorzitter opende de zeer goed be-
zoohte vergadering met. de verblijdende mo-
dedeeling, dat hoo langer hoe meer do ar
beiders zich aansluiten bij do drankbestrij
ders, ook in Leiden. Van een groote cate
gorie van werklieden hier ter stede, n.L
do textielarbeiders, kan dit helaas echter
nog niet worden getuigd. Dit .zou hij gaar
ne anders zien, want zoo lang do -1000 tex-
teilarbeiders nog niets voor de beweging
voelen, ban er niet gezegd worden, dat do
openbare mcening ©p onze hand is, zcido
spreker. Hij herinnerde ©r verder aan, dab
do afdeeling een zokor bedrag als subsi-
dio van het Rijk had ontvangen, waarvoor
de propaganda iets breeder kon worden ge
voerd.
Nadat het zangkoor hierop lwl gezon
gen, verkreeg de heer Vau der Heide liet
woord, dio aanving raeb do mededoeJing,
dab geen enkele eeuw zooveel alcohol zag
gebruiken als do 19de. Dat kwam omdat do
aterke drank vroeger feestgenoot, thans als
huisgenoot wordt beschouwd.
Na de gevolgen daarvan to hebben nage
gaan, gaf spr. mcj. Betsy Vos cn hot
Zangkoor gelegenheid eenigo zangnummers
uit te voeren.
Na do pauze besprak hij het verband tus-
üchen d/nankgcferuik en arbeidersbeweging.
Do sociale misstanden: slechte woningen,
nachtarbeid, overmatigen arbeidsduur, enz.,
enz., wei-den als oorzaken genoemd. Daar
volgens spr. ochter deze misstanden moeten
uit den weg geruimd worden door de arbei
ders zelf,- dienen zij wedsrkcerig de drank
bestrijding aan te grijpen als een middel
om tot verbetering te komen. Met oen
krachtige opwekking tot aansluiting be
sloot spr. aijn luid toegejuichte redo.
Nadat er nog eens wan gezongen, sloot
do voorzitter te halfelf de vergadering.
Geslaagd is voor heb examen Boek
houden, afgenomen door de ,,Vereeniging
van Leeraren in hot Boekhouden" do heer
J O. Chrifltiaanse, leerling van mejuffrouw
S. AL Anna van Duuren.
Men meldt uit Amsterdam aan de
„N. R. Ot":
Marie van Beekum, oonooxtaangores
uit Berlijn, die gisteravond een liederen-
avond gaf in de kleine zaal van het Con
certgebouw, is oen bevallige jonge dame,
die on3 door haar stem cn voordracht zeer
aangenaam heeft getroffen. HaAr donker
gekleurd geluid is van een midden, eenigs
zins vibreerondon klank, die gomakkelijk
in ons nar-roeonueert. Hoewel mej. Van
Beekum in menig opzicht blijk gaf mot zeer
gaiukkieten uitslag gestudeerd te hebben,
is de stern in de verschilkmdo registers
nog nidb gelijk van ,toon ion klinkt zij in
de hoogte niet goheel vrij. Dio ongelijkheid
verraadde zich, als trcliwems vanzelf
spreekt, vooral in do Italiaanseho zangen,
cloor de taal zelve, dio zich bij den muzi-
kalen klank zoo bij uitstek aanpast en er,
als ware het mee samenvloeit. Haar voor
dracht is bijzonder mooi en juist gewild
van uitdrukking cn duidelijk van dictie.
Vooral do liederen van een eenigszins ster
ke beweeglijkboid co uitdrukking .wist zij
sprekend uit te beelden.
,,Ten slotte do opmerking, dat dozo Hol-
landoche zangeres niet een enkel lied van
Hoiktndschen oorsprong op haar program
ma had, tenzij men het wiegelied" van H.
van Eykcai zou willen uitzonderen, maar
dat toch op Duitschen tekst gecomponeerd
is. De verklaring van dit verschijnsel zal
wel hierin zijn t© zoeken, dat mej. Van
Boekuni haar opleiding to Berlijn genoot
en Hollandsche liederen daar niet onder
het studiemateriaal zullen voorkomen. Nu
zij echter op eigen wieken is gaan drijven
hopen wij, dat zij in deze haar afkomst niet
zal verloochenen."
To Leiden, waar zij geen onbekende is,
denkt deze zangeres een Liederavond op
11 Dccembor a.a in de Stadszaal, kleino
zaal te geven.
Moj. Van Beekum zong ook op Lcnau-
avond liederen van Robort Trauz cn Hugo
Wolf, concerten, uitgaande van het Schil
ler-theater.
„Dichter und tondichtcr Abendo in Rat-
liause te Charlottonburg-Berlin en haar
medewerking is verzocht in twee Hiindel-
avooden door dit gezelschap.
Bij de Tweede Kamer zijn ingekomen
adressen van de volgende personen, hou
dondo verzoek hen te benoeraon tot com
mies-griffier der Kamer: Jhr. mr. O. L. do
Jongo, te 's-Gravcnhage; mr. E. M. Mey
ers, te Amsterdam; mr. J. Q. Meilink,
hoofdcommies aan de provinciale griffie
van Ovorijsel, to Zwollo; mr. dr. J. C. Wit
teveen, advocaat cn procureur te 's-Gravcn
hage.
Besloten werd .o namen van adressanten
te plaatsen op een lijst van sollicitanten.
Bij gelegenheid van het herstellen van
het inwendige der groote kerk te Monniken
dam, is tevens geheel gerestaureerd het zioh
aldaar bevindende gedonkteeken, opgericht
voor don stichter dor Maatschappij tot Nut
van 't Algemeen, Jan Nieuweuhuyzen Zoo-
als men weet, wordt zijn 100-jarige sterf
dag in Februari a* s. herdacht.
Het 6toomscliip „Ardjoeno" arriveer
de 3 Dec. van Java te Rotterdam; de,,Bali"
van Batavia naar Amsterdam, vertrok 2
Dec. van Port-Said; de „Bergodorf", van
Java naar Amsterdam, arriveerde 3 Dcc.
to Suez; do „Sindoro", van Rotterdam
naar Batavia, i9 3 Dcc. Perim gepasseerd;
do „Voorburg", van Rotterdam nn;:r Sa-
vannoh, passeerde 1 Dcc. Prawlcpoint; do
„Prinses Sophie", van Batavia na-ar Am-
sberdam, arriveerde» 3 Dcc. to Genua; de
Socmbawa" vertrok 4 Dec. van Amster
dam ruiar Batavia; do „Koning Willem
II", van Amsterdam naar Bataria, arri
veerde 4 Deo. te Southampton; do „Kron-
prinz" (uitreis) arriveerde 2 Dec. to Port-
Said; de „Rotterdam" vertrok 3 Dec. des
voormiddags 6 u. 60 m. van Rotterdam
naar Nieuw-York on dés namiddags 1 u.
60 van Boulogne-sur-Mer. Aan boord be.
vindon zich 20 eerate klasse, 160 tweede
klasse cn 1027 derde klasse passagiers; do
„Timor", rp.ii Batavia r.(iajr Amsterdam,
passeerde 4 Dec. Oueesant; do „Bogor"
arriveerde 4 Deo. van Java te Rotterdam;
de „Salalk", van Rotterdam naar Batavin,
passeerde 1 Deo. Ouesaant.
Alfon. Maandagavond jL bad do lezing
plaats van den heer O. van Rijsdam alhier,
ovor het onderwerp: „Hoe do tucht L c
haudhaafd wordt in de Gcr. Kerk. Zijn
onderwerp, hetwelk Spreker aan do hand
der Geschiedenis van Ester wilde beha-u-
delen, verdeelde hij in drie punten. Haman
Blocg aan Koning Ahasveros vooral do
Joden dio zich in zijn koninkrijk bevond.n
t-o dooden, met het doel, Mordcchai, dio
niet voor Haman wilde buigen, te treffen.
God verijdelde echter üifc pLan door midael
van Koningin Ester. Met do woorden:
kom ik om, dan kom ik om, deed zij den
Koning het vorzoek haar volk te redden,
hetgeen haar werd ingewilligd. In onze
dagen moest het ook zoo zijn, vorvolgdo
Spreker, als hefc by ons om recht ging
moesten wij ovenals Eater uitroepenkom
ik om, dan kom ik om, cn geen moeite
sparen om ons recht t-o handhavon.
Tegenwoordig bestaat or menigmaal zoo
veel monschenvreos, dat vaak onrecht
voor recht wordt aangezien, en ook om
gekeerd.
Nadat Spreker geëindigd had, vroeg do
heer W. van Straten, van Ter-Aar liet
woord, hetwelk hem werd geweigerd.
Daarna vroeg hij heb aan de vergadering
on nu werd het hem toegestaan. Nu begon
do hoer Van Straten racdo to deolen, dat
hij do voorgaande week to Purrnerend op
een tent las, dat daar een klein zeedier
to bezichtigen was, in welks bek een klein
kind kon liggen. Doch heb dier deed zijn
bek niet open, zoodat or geen sprake van
kon zijn dat er een kind in kon, dus heb
opschrift hetwelk op de tent stond was oen
leugen, evenals het onderwerp van he
denavond een leugen was, daar do tucht
waarover nu gesproken was, zich alleen
beperkte tot do Ger. Kerk to A If en, en
niet over do genoemde Kerk in het alge-
meon, hetgeen men uit do advertentie zou
opmaken. Hierna werd de vergadering ge
sloten.
83)
En nu verliet zij, haar lange omhulsels
nog nauwer om haar mager liohaam wik
kelend, het vertrek, terwijl ik met ineenge
klemd© handen en brandend© wangen, be
vond van agitatie, op mijn plaats staan
bleef.
„Ik bid je, trek je de woorden der Rani
Sundaram niet al te zeer aan", zeide haar
schoondochter, „en evenmin die van Duri-
godana cn Begur. Zij allen haten de En-
gelschon. Zij wilde je slechts ergeren. Dit
versahaft haar evenveel genoegen, als
wanneer zij do opgesloten wilde dieren in
hun kooien plaagt. Zij wenscht niet, dab gij
weggaat; zij wilde je slechts krenken- Maar
ik heb jo lief gekregen, miss Sahib, en ook
do kinderen zijn aan j© gehecht. Verlaat
ons niet ter wille van een paar hoosaar
dige woorden... Alles, wat uit haar mond
komt, is venijnig," voegde zij er zachter
bij; „ook alles, wat zij tot do anderen en
zelfs tot mij zegt."
Mij 'schoten mr. Thorolds woorden te bin
nen: gij zult met menig© moeilijkheid te
kampen en menige onaangenaamheid ie
verduiten hebben. Doch toen had' ik nicfc
het minste vermoeden, dat deze onaange
naamheid met zijn persoon in verband zo*
staan.
„Een woord nog," fluisterde de jonge
Rani met- voohtige oogen. „De Rani Sun
daram kan den resident niet uitstaan, daar
hij haar te veöl macht ontneemt. Ik weet
echter, dat zijn handen rein zajn en nlat
hij mijn zoon met de bcete bedoelingen
dient. Hij is een eerlijk, rechtschapen man.
Wanneer gij eohter zoudt kunnen besluiten
hem niet meer te ontmoeten, dan zou dut
voor hem en u beter zijn. Ikzelve denk
niets kwaads, maar in do oogen van do
Rani Sundaram bestaan er, behalve do go
den, slechts booswichten."
Het scheen alsof de rreeselijke scène,
waarvan do Rani Gindia getuige was ge
weest, haar genegenheid voor mij nog had
versterkt. Spoedig ondervond ik de aange
name gevolgen daarvan en bemerkte ik,
dat do kleine Rani haar goede gezindheid
ten opzichte van r>ij, zooveel in haar
macht stond, door daden toonde. Ook kwa
men nu brieven in mijn bezit: van mrs.
Dairy inple, juffrouw Rosario cn mr.
Evans. Zelfs Lir.da schreef mij. Wat t-och
zulk een mat flikkerend geluk-sterretje
kan teweegbrengene mare van mijn
„schitterende betrekking*"1 was haar ter
oor© gekomen en nu wilde zij weten of
haar zuster Julia niet wellicht ko.i opge
dragen worden, de dames van het hof, te
schilderen; ook zou zij gaarne hebben, dab
ik haar cenige echte Madrazer mousselinen
en zijden stoffen zond.
Aan rijtcertjea ontbrak het mij nu ook
niet meer. Nog meer dan vroeger noodigde
de Rani Gindia mij uit haar te vergezel
len, als zij in haar gesloten staatsie rij tuig
naar de 6tad reed. Doch deze ritjes lever
den, behalve do eer, mij in haar gezelschap
te bevinden, niet veel genoegen op. Dc
hitte, het stadsgewoel, de van vliegen we-
melfcnde banketbakkerswinkels, de smake
loos uitgedoste, zich verdringende,
schreeuwende menigte, do door w^rook,
verwelkte bloemen, koemest en heeto olie
verpeste lucht, dab alles viel volstrekt niet
in mijn emaak, - Alet een bijna ziekelijk ver
langen blinkende ik naar do heerlijke vrije
natuur; eindelijk werd ook doze wonsch
vervuld.
Wij reden nu meermalen de stad uit
naar do oude vestingen, graftombes en
tempels, waarmee de omgeving van Roya-
pott.i in een omtrek van twintig mijlen
letterlijk bezaaid is. Dan mocht do lan-
dauor ook geopend worden en hier, waar
niemand het aag, Btond Har© Hoogheid
den wind to© over haar fijn gezichtje te
strijken en heur haar in wanorde te bren
gen. Ik had dikwijls bij zulke tochtjes de
kleine meisjes bij mij, met wie ik vele
verrukkelijke uitstapjes naar de zonder
lingste ruïnes maakte. Eertijds de trotschc
woning ran den een of anderen grooteu
koning, waren haar puinhoopen nu onbo-
klaagd, ongeëerd en ©nbezongen, door geen
geschiedenis of legende omweven, dikwijls
zelfs zonder naam aan de vergetelheid
prijsgegeven.
Op zekeren dag vCnd ik op mijn schrijf
tafel tot mijn verrassing en blijdschap een
briefje van rnr. Thorold, hetwelk, zooals ik
tot mijn voldoening bemerkte, niet vooraf
was geopend'.
„Geachte miss Ferrars!
Sinds maanden heb ik u niet gezien. Zoo
dikwijls ik in het paleis kom en naar u
vraag, heet het telkenmale: Miss Sahib ie
bezig, of: Zij is niet in staat u to ontvan
gen. Ik hoop, dat ik de reden van deze
voortdurende afwijzing evenmin in uw af
keer cm mij te zien, als, wat ik ten slotte
ornstig begin tb vreezen, aan een onge
steldheid moet toeschrijven. Ik bid u, stel
mij met een paar woorden op do hoogte.
Als gij het antwoord op dezelfde plaats
legt, waar gij dit briefje hebt gevonden,
zal een vertrouwde hand het mij doen
toekomen.
iüw toegenegen
M. T."
Ik nam dadelijk de pen op en wierp do
volgende regelen op het papier
Geachte mr. Thorold
„Hartelijk dank voor uw brief 1 Ik maak
het goed, en ben ook in geenendeelo afkec-
rig u to ontvangen. Ik zou mij zelfs zeer
op een weerzien verheugen, als hot onder
de gegeven omstandigheden niet raadzaam
ware een samenkomst te vermijden. Gij zijt
tooh, hoop ik, volkomen van uw aanval van
malaria hersteld
Uw toegenegen:
P. F."
Zelfs al mochl dit briefje in handen van
dc cudo Rani vallen, dan zou dat niets to
beteekenen hebben. Nadat ik het zorgvul
dig verzegeld en op de bewuste plaats ge
legd had, begaf ik mij naar den tuin en
to»n ik ongeveer een uur later terug
keerde, was het briefje verdwenen.
XVII.
Het meest geliefkoosde uitstapje der bei-
do kleine Rani's was een rit naar het oude
„Fort van de vier winden", waar zij een
rijken oogst aan wilde bloemen, pauwvee-
ren, enz. konden inzamelen. Ik hield dezo
plaats daarom in petto als bijzondere be-
looning dcY>r vlijt en goed gedrag der
beide meisjes. Het fort lag ongevoer elf mij
len aan don anderen kant van den stads
muur. Do .weg daarheen leiddo door ver
scheiden eeuwenoude dorpen, welke bijna
onder palmen, tamarinden en vijgeboomea
lagen begraven en waarvan do spaarzame
huizen om oen tempel of welput waxen ge
groepeerd. Tu8sclien de dorpen strekte
zich een bebouwde vlakte uit; af en too
vertcondo zich ook een kloin, door riet
omzoomd meer, dat mot roode lotusbloe
men bedekt cn met watervogels bevolkt
was. Het fort en het daartoe behoorendo pa
leis kroonden een steile helling( do wallen
6trckten zich wel een mijl langs do bergke
ten uit en zware, verweerde muren belet
ten van don kant der vallei den toegang.
Binnen dee» muren was een ware chaos
van gewelfde poorten, tempels, balkons, to
rons, olifanUtallcn en met cactusstruiken
begroeide zwembaden. Er heersohtcn daar
over echter nu in deapotisenc willekeur,
welig woekerend lang gras, doornstruiken,
prachtige booraen, kudden geiten, blauwe
duiven en trotscho pauwen.
Aan den voet van den heuvel vcrlietert
wij het rijtuig en klauterden het steile
pad naar boven op, hetwelk naar een groo»
te poort leidde, waarin onze stemme*
luid weergalmden en waardoor men op
een binnenplaats kwam.
(W ord t ié-J f
