LE1DSCH DAGBLAD, WOENSDAG 8 NOVEMBER. TWEEDE BLAD.
Auno 1905
PERSOVERZICHT.
FEUILLETON.
Een Heldin.
No. 14022.
willen blijven tot het eindo. Een genees
kundig onderzoek kan veel dergelijko moei
lijkheden voorkomen, toch vrijwaart het
niet ten volle voor cventueelo schade.
Men denko slechts aan de lijfrenteniers,
die over het algemeen zonder onderzoek
langer leven dan de onderzochte verzeker
den bij overlijden.
Men geeft dus geen afkoop, maar een vrij©
polis en houdt daardoor èn de belangen
der verzekerden èn die van de maatschappij
in het oog.
Po maatschappij verkeert echter in een
andere conditio dan do gemeente. Zij toch
heeft geëischt de premie, die zij noodig had;
voor een ouden een hoogere promie dan voor
een jongen verzekerde, voor een korten
duur een hoogere dan voor een langeren.
Bij de gemeente wordt een vast procent
van het traktement ingehouden, wat na
tuurlijk een anderen staat van zaken in
het leven roept.
Naar a^nleidint van artikelen van V. D.
in do vrijzinnig-democratische pers, merkt
et Volk" het volgende op
Men zegt wel eens: Als ik weer in do
wereld kwam, zou ik dit of -dat willen we
zen. En zoo kwam het bij ons op, dat .waa
neer wij in oen nieuw aardsch omhulsel
moesten treden, het dam vcrkiesolijk zou
zijn om als vrijzinnig-democraat in Neder
land te leven. Het was na do lezing van
een artikel van den interprovincialen jour
nalist V. D., die do vrijz.-dem. pers van
hoofdartikelen voorziet. En waarom wij
het verlangden? Wel, zulk een beeld van
politieke gemoedsrust, van zalig optimis
me, kwam ons in den strijd der partijoo--
nimmer onder do oogen. Zóó oegepast 13
politiek een hemel op aarde.
Het is bekend, da de vrijz.-democraten
vrienden zijn van het algemeen kiesrecht.
Hun heeto verlangens daalden wel tot het
peil van blanco, maar toch, ze hebben
het kiesrecht lief, on ze hebben een voor
ste?. van Grondwet sh er zioning op
hun dus niet meer blanke geweten.
Nu komt de commissie, waarin zij
wel een vertegenwoordiger hebben, maar
die er toch in haar meerderheid allesbe
halve democratisch uitziet.
V. D. verblijdt zich nu, dat ten minste
dc Grondwetsherziening aan do orde is, en
hij meent, dat het vraagstuk geen andere
oplossing kan vinden dan in democrati-
schen zin. Dit zullen wij met hem blijven
bevorderen, maar wij zijn er zoo zeker niet
van, dat dit de bedoeling der Regeering
en van de meerderheid der Kamers is. Hij
acht een andere oplossing ondenkbaar;
doch wij meenen, dat men, om een vrijzin
nig-democratisch woord te gebruiken, po
gingen gaat aanwenden om do werking
der dcmocratio to temperen, tot zij haast
onherkenbaar zal wezen. De heer Oppen-
heim wil aan don rechter de bevoegdheid
geven om.te. beoordeelen of een wet al dan
niet in overeenstemming met de Grondwet
is. Hij wil dus den rechter stellen boven
do gewouo wet, boven den wetgever, en
alle recht ondergeschikt maken aan de po-
litieko uitlegkunde der rechterlijke macht.
Dit, aangevuld met wat practisch voor het
dool klaargemaakte Grondwetsartikelen,
bezweert de gevaren der democratic vol
komen. En als wij dat wilden aanvaarden,
was het al evengoed ora maar dadelijk het
hoofd in den schoot to leggen.
Een dergelijko uitvlucht heeft in een
commissie als deze een goede kans. Ook het
recht van amendement voor de Eerste
Kamer, dat, als men deze Kamer samen
stelt als thans, een dageb'jkscli middel van
bedwang tegen de democratic is.
Toch berust Y. D„ met zijn vreedzaam
democratisch gemoed, in de samenstelling
der commissie.
Hij gelooft, -dat in de eerste plaats do
bekwaamheid der leden oorzaak van hun
benoeming was. Bekwaam, zeker wel;
niaar hoe bekwaam? Bekwaam in de ken
nis van het volk en zijn nooden, of be
kwaam in def dogmatiek en allo volksbe-
chvingende kunsten van het staatsrecht?
Hij meent, dat 'de gematigdheid in deze
commissie is aangebracht met de tactvolle
bedoeling om de gematigde, ja min of meer
behoudende elementen des lands met de
Grondwetsherziening te verzoenen.
Men moet roeien met de riemen, die
men heeft.
Zoo roeit devrijzinnig-democraat met
conservatieve riemen, en hij merkt niet,
dat hij niet vooruitkomt.
En ten slotte: het is maar een commis
sie van voorbereiding; de Regeering ont
werpt de voorstellen. Vormelijk is dat
waar, maai feitelijk zit de ganscho ont
wikkeling der Grondwetsherziening vast
aan het rapport der commissie.
Uit de Samen stelling epreokt dc bedoe
ling der Regeering, om met de democratie
geen al te grooto vaart le nemen. Het
blijkt al uit do benoeming van den heer De
Beaufort tot president. Deze was in 1893
een der liberale tegenstanders van het
ontwerp-Tak van Poortvliet. Deze leiding
teekent de plannen, die men heeft.
En de zoete en zachte vrijz.-democraat
meent, dat mon een behoudende commissie
instelt om conservatieven te lijmen voor
de democratie. Hij is nu in het schuitje en
moet do bedoelingen van de Rcgeering
goedpraten, die zijn Regccring* is, waar
voor hij mee de verantwoordelijkheid
draagt.
Zoo wreekt zich het opgeven; der zelf
standigheid, en het verbergen van de kics-
rechtleuzo achter het blanco-artikel. In
politiokcn zin ia de vrijz.-'democratio zoo
vrij en krachtig in haar actie als een dood
paard, aan een boom gebonden.
Het burgerlijk bestaan schommelt heen
en weer tusschen hun democratische donk-
beelden en hun tastbaar klassebelang, dab
hun niet veroorlooft los to komen van -Je
behoudende elementen hunner klasse.
Zo verbijten zich misschien, maar durven
het niet zeggen, want dan lijdt.hun coalitie
schade.
En achter oen bloemzoete tevredenheid
vei bergen zo de teleurstelling, die ook hen
meet getroffen hebben, zoover zo democra
ten zijn.
Het ministerie lieeft gesproken: bet is al
le? boter tot den boom, het is alles pais
en vreö.
Maar niet bij ons, want voor ons is het
kiesrecht een stuk van onzen grooten strijd,
en wij zulten ons niet met looze streken
ons recht laten rooven.
Alles wèl beschouwd, zoud.?n wij eigenlijk
maar liover niet als vrijz.-democraat een
twoedc aardsch bestaan willen voeren.
Want er is toch wat hoogera om voor
te leven dan zulk een lamzielige tevreden
heid.
„Do Residentio bode" schrijft over
doopcontenop vermogens- en
bodr ijfsbclas ting:
Wij hebben rcods meermalen do aandacht
govestigd op de weorgaloozo handigheid,
waarmee deze Regcering haar plannen weet
voor to bereiden,Ook hier speelt zij» dunkt
ons, weer een meesterlijken zet. D© tijdelijke
opcenten hebben verdere strekking dan
oppervlakkig lijken zou. Niet alleen bran
den zij een kaars voor do democratische nei
gingen der Regeering, die, in tegenstelling
met het vorige kabinet. ,,nict alles van den
borrel halen" wil. Niet alleen brengen zij
het thans bestaande tekort van 4^ millioen
in do naast© toekomst tot 3 millioen en tot
waarschijnlijk minder terugterwijl dc chro
nische meevallertjes der Begrooting een
goed deel van de rest kunnen uitwerkon.
Niet alleen - "stigen zij daardoor den naam
dezer Regeering als goedo financiers;
die opcenten hebben in het plan Borgesius
nog verder strekking, nog dieper beteeken is.
Zij loggen voor do toekomst die 1$ millioen
blijvend vast op vermogens- on bedrijfsbe
lasting. Tij d e 1 ij k zullen bet opoenten
zijn buiten kijf. Maar de ongelijkmatigheid
van den druk, haar zwaarte naar beneden,
zal zich doen gevoelen. Een betere lastver-
dcoling zal onvermijdelijk blijken en tot
een herziening der heffing op vermogen en
bedrijf, waarbij met gelijke opbrengst, de
opcenten vallen kunnen, zullen dan veel ge
makkelijker meewerken ook zij, die zich
thans nog tegen zoodanige herziening moch
ten verzetten.
Do kaarten zijn geschud, het spel kan een
aanvang nemen
„Do Yorzokeringsbode" bespreekt
de pensionneering van ondcrwij-
z o r s, die tot heden toe door de gemeenten
ten deeie of geheel verzorgd zijn en die in
het vervolg van Rijksweg.» recht op pen
sioen verkrijgen.
Wat zal er gebeuren bij dien overgang? is
do vraag van velen.
De gemeente heeft op zich genomen vrouw
en 'deren van den onderwijzer een on
derstand te vcrleenen na diens dood. Daarbij
komt iu sommige gevallen een oudondagspen-
sioen voor hemzelf.
Als contributie hield zij van des onder
wijzers traktement een klein percentage in,
een percentage, dat meestal totaal onvol-
doendo was om de latere uitkeering te kun
nen goedmaken. Het ontb-etende werd
door de gemeente in den een of anderen
vorm daar bij gepast.
Geon maatschappij van levensverzekering
zou er over denken, bij uittreding een deel
der gestorte premiën terug to geven, daar
weduwen- en weezenpensioenen bij uitstek
risiootarieven zijn, waarvan de aanwezige
reserve van den een en post dient tot dek
king van heb risico van de andere verzeke
ringen.
Waar do gezondea uittreden, blijven de
zieken over. Wanneer nu de gezonden tcrug-
eisehen wat er van hun verzekering in kas
is, zou de maatschappij weldra komen te
staan voor een groot tekort, dat door do
premicn van de ovcrblijvenden niet kan ge
dekt worden.
Evenmin als een maatschappij, kan een
gemeente aan do uittredenden iets uitkeoren.
Stel nu heb geval, zegt ,.D o Yorzeke
ringsbod e-", dab aan het genot van we-
Üuwenpensioen ook nog dat van. éen ouden-
dags- en invaliditeitspensioen verbonden is.
Do premie, hiervoor betaald door den be
trokken onderwijzer, zal waarschijnlijk op
dezelfde manier worden geëisebtem geind
door het. Rijk. Voor den onderwijzer blij
ven dus de lasten dezelfde, evenals de baten,
die bij er later voor in de plaats genieten
zal. Yoor hem maakt het weinig uit of hij
door Rijk of gemeente met pensioen wordt
begiftigd.
Ware de gemeente een particuliere maat
schappij geweest-, hij zou kunnen doorbeta
len, indien zijn inkomen toereikend was, en
hij zou zich daarmede een dubbel pensioen
kunnen verzekeren.
Men kwam dan echter voor het feit (e
staan, dat het tweevoudige pensioen mee:*
kan bedragen dan heb genoten trakteraj.it,
wat onnatuurlijk zou wezen. Evenmin als
een particulier zich een oudendagspensioen
,verzekert, grooter dan het inkomen, dat hij
in de volle kracht zijns levens verdienen
kan, evenmin kan de onderwijzer of leeraar
op een dergelijke geldehjke belooning aan
spraak maken. Voor den particulier is de
premiebetaling to boog, niet geëvenrcdig l
met zijn. andere uitgaven en zijn inkomsten,
.voor den onderwijzer zou dit stellig ook het
geval zijn, misschien nog in hoogere mal;o
Doch aan wie komt, wanneer de gemeente
plotseling ontslagen wordt van de verplich
ting om oudendags- en andere pensioenen
.uit to betalen, do reserve toe
Volgens do meening van het blad uitslui
tend aan de gemeente.
Zij heeft tegen onvoldoende premiën haar
ambtenaren verzekerd; zij heeft een fonds
gevormd, gedeeltelijk uit eigen middelen,
dat voor de nakoming harer verplichtingen
was bestemd, doch dat vooral niet be
schouwd mag worden als eigendom der
ambtenaren. Zij heeft plotseling, door hoo
gere macht daartoe gedwongen, de vrije be
schikking over dat geld. Welnu, dat kan
zij aanwenden voor andere doeleinden, maar
in geon geval mag dat aan de ambtenaren
worden gerestitueerd.
Bijna geen enkele levensverzekeringsmaat
schappij geeft afkoop op oudendagspensioe-
nen, omdat do zelfkeuze haar ook hierbij
parten zou kunnen spelen.
Hier zou een zwakke of zieke, die gevoelde
nimmer van het pensioen to kunnen genie,
ten, afkoop kunnen aanvragen, terwijl do
sterke en gezonde deelnemer verzekerd zou
28)
Toen hot warmer in do lucht werd, nam
de opkiomie gaandeweg af. Do eerste tien
dagen na mijn komst was die heb hevigst
geweest. Nu verminderde het aantal zieken,
.dat biuncngebracht werd, dagelijks; velen
der oude paviëuten herstelden en keerden
naar huis terug en wij kwamen langzamer
hand weer op adem.
Mrs. Manuel en ik zagen elkaar nu veel
on behoefden onze maaltijden niet meer zoo
haastig to verorberen. Het vrouwtje zag ei
altijd netjes en frisch uit, was werkelijk
zeer flink en handig, maar hield van niets
zoozeer als vao een kop koffio en een on
schuldig praatje en was buitengewoon
nieuwsgierig. Zij aasde er letterlijk op om
alles to vernemen, wat er in het grooto hos
pitaal voorviel- Ook probeerde zij mij uit
to hooren, van waar ik kwam cn waarheen
ik ging, dooh ik gaf haar steeds ontwijken
de antwoorden. Des to mededeelzamer was
zij omtrent haar eigen aangelegenheden. Zij
vertelde mij, dab de goede betaling haar
naar het kamp had gelokt, dat zij verloofd
was met een man, die tien j&ar jonger was
dan zij, dat hij veel van haar hield', dat
haar studies zooveel hadden gekost eoi zij
voor haar nieuwe huishouding nog zooveel
geld mogelijk moest oversparen.
,,Ik kan niet zooals gij, allee-» ter wille
van de liefde werken", besloot zij haar re-
'deneering.
Ter wille van de liefde? Mijn blik dwaal
de mijmerend over de uitgestrekte vlakte
en naar dc door de ondergaande zon nog
purper gekleurde lucht.
„Ja, ik heb er een weinig toe bijgedra
gen om de lijdende menschhoid to helpen
en dat zal wel uit liefde zijn geschied,"
mompelde ik.
,,Uit liefde voor... mr. Thorold," voergde
zij er met een veelbeteekenend lachje bij.
„Wat zegt gij?" Ik schrikte verontwaar
digd uit mijn gedachten op.
Nu, nu, ik bedoel het immers niet
kwaad. Beken het maar", ging zij op pla-
genden toon voort. „Hij lïeoft u immers
hierheen gebracht en uw kamer zoo netjes
mogelijk i i orde laten brengen. Zelfs zijn
eigen lamp Qn horloge zond hij hierheen.
Ja, ja, dat kent men. En als het waar is,
wat de mcnscïïën zeggen, dan zijn vele
jonge dames tot over de ooren op hem ver
liefd. Zijn knecht hoeft het mij verteld-
Mr. Thorold is verstandig en knap en
wordt nog eens oen groot ma»:. Dat gij
hem hierheen volgdet, was zeker een moe
dige daad, maar ik wcefc ook, dab hij
,,4Ioudt op!" riep ik, bevend van toorn.
„Wilt gij daarmee zoggen, dat mijn reis
hierheen sluwe berekening is geweest en
dat ik hier al dien tijd slechts gewerkt heb
om in mr. Thorolds nabijheid te zijn en
zijn gunst te verwerven?''
„Ja, zoo iets dergelijks werd in bet kamp
gefluisterd. Bedenk toch: gij zijt mooi en
jong 1 Maar ik geloof natuurlijk slechts,
wat gij mij zegt."
„Ja, ik hoop, dat gij mij meer gelooft
dan die malle dienstbodenpraatjes. Ik heb
mr. Thorold, voordat ik hier kwam, slechts
eens gezien en verlang hem nimmer weer
to ontmoeten. Ik kwam hier al leen, omdat
mij geen andere keuze overbleef, omdat er
geen voertuig was te krijgen, dab mij naar
Daesi had kunnen brengen, en omdat ik
dankbaar was^ dat ik ton minste in dc ge
legenheid was deze arme mcnschen te kun-
r.on helpen, nu ik toch. eenmaal niet verder
kon. O, hoe schandelijk, dat zulke afschu
welijke dingen van mij boweerd en gelooft
werden."
Ik stond haastig op, want ik voelde, dat
ik geen bete meer naar binnen zou kunnen
krijgen, en sneldo uit onze eetkamer, ter
wijl mr8. Manuel mij in sprakeloozen
schrik nastaarde.
Doch dienzelfden avond nog kwam do
kleine doctores in mijn kamer, ten einde
mij nederig om vergeving to vragen en
mij een zoenoffer aan te bieden in den
vorm van heerlijke vijgen. Daar haar be
rouw mij trof, mijn verontwaardiging ook
gedeeltelijk verdween en ik trek in eten
gekregen had, vergaf ik baar; genadig.
Mrs. Manuel waagde heb evenwel nooit
weer het gesprek op liefde, geld of mr.
Thorold te brengen.
VII.
Er waren twee maanden verstreken,
sinds ik in dien stillen nacht onder mr.
Thorolds leiding in heb kamp v.»n Jella-
gode was verschenen en hoeveel lijden, af-
scheidstranen en doodsstrijd had ik in dien
tijd niet al bijgewoondDat ik daarbij het
gemoedsleven der inboorlingen had leeren
kennen, laat zich denken, en innige, op
rechte hoogachting, ja# bewondering heeft
mij vervuld bij het geduld en de moedige
berusting, welke do meesten mijner patiën
ten aan den dag légden.. Deze berusting
Als er nu maar geen meerderheid in do
Tweedo Kamer govonden wordt* die ver
keerd afneemt.
„D© Standaard" stelde do vraag
„Wat wil het ministerieel© leger-
p 1 a n 1"
Wil het, aldus schrijft het blad, de le-
gererganisatie van 1901, dio pas over 15 jaar
kan hebben doorgewerkt, plotseling omver
stooten, dan eischt- dit onzerzijds verzet,
wijl heb heel onze existentie weer op losse
schroeven zou zetten.
Wil het do revolutionnaire gedachte-, do
idee, do theorie van het tegen het gezag
gewapendo volk, al was het slechts in be
ginsel, tob wet verheffen, elk goed anti-
revolutionnair zal er zich met band, en tand
tegen verzetten.
Wil het daarentegen leemten in do bo-
staande organisatie aanvullen, en voor do
volksjeugd van haar tiende tot het twintig
ste jaar een leiding scheppen, die de liefde
voor het vaderland aankweekt, aan tucht
gewent, cn militair voorbereidt, dan kan
het op onzen steun rekenen, mits hot zich
niet tot een voorbereiding tot het twaalfde
jaar bepaalt.
Licht is hier noodig.
Het Kabinet ontsluierde zich als een Ka
binet van radioaio richting. Dit maant tot
scborpo controle.
Met namo ook het financieolo plan moet
vooraf geheel opgemaakt. Do hoeren Pierson
cn Eland hebben ons in 1901 door onbe
trouwbare cijfers misleid. Hun plan blijkt
van achter veel duurder te zijn dan zij aan
gaven. Daarom ia nu vooral een deugdelijk
becijferd financeel plan onmisbaar. En wol
een plan mot inbegrip van do geweren cn
het geschut, cn niet minder met do officie
ren, voor een zooveel grooter leger. Troepen,
met versohillendo geweren gowapend, of
zonder kundige aanvoering, zijn jachtwild
voor den vijand, maar voor het vaderland
zonder nut.
Naar aanleiding van het dezer dagen in
gediende wijzigingsohtworpjo
van do Drank wot, bepalende, dab bij
da overweging van do vraag of „verlof"
zal worden verleend, do vóór het in-wer-
king-treden van do nieuwo wet uitgespro
ken „kleinere" yeroordeelingen niet verder
iu aanmerking zullen worden gebracht-,
schrijft do „Nieuwo Rott. C t." o-a.
„Nu is aan don dag gekomen, dat met
namo onder hen, die do bovenvermelde
drankwet-overtredingen begingen, onder
omstandigheden, die tot weigering van hot
Verlof zouden moeten leiden, do „overgroo-
to meerderheid" dor bierhuishouders zioh
bevindt-. En dan rijst do vraag, of. bet go-
w.enschb kan zijn do consequenties van do
web in allo gestrengheid door te voeren.
Daarop zouden wij met do Regeering ont
kennend willen antwoorden. Noch het al-
gomcen belang, noch zelfs do drankbestrij
ding kan er mee gebaat zijn, zoo nut 3o
Januari aan een groot aantal personen, die
een op zichzelf onschuldig bedrijf uitoef©
r.cn, hun kostwinning wettelijk wordt ont
nomen. Integendeel, do nadeeligo gevolgen
laten zich gemakkelijk gissen. Op dezen
grond is liet to verdedigen, dat deze door
de wet gewilde, maar ongetwijfeld door
den wetgever niet voldoend voorziene
„hardheid" alsnog zal worden getemperd;
is het to verdedigen ook, dat bij deze pseu-
do ftmneGtio wordt onderscheid gemaakt
tusschen „kleinere veroordeelingon", waar
voor allóón do gunstige bepaling geldt, en
do zwaardere, dio hun „verlof" onthouden-
do kracht blijven bezitten; en is er even
min iots togen, dat, wanneer het niet gaat
om een eerste verlecning van „verlof", doch
om intrekking van een verkregen consent,
ook de pu<jo „kleinere" overtreding, die
vóór het in-werking-treden van de vet
werd geconstateerd, haar volle gewioht
blijft leggen in do schaal. Waait tegenover
dc betrokken personen men boude dit
wèl in het oog is het hier slcöHts een
kwestie van genado te laten geldej vc^r
bet strengo recht! Waarmee do wetgever
juist zoo ver kan gaan, als in het algemeen
belang wordt wcnschelijk geacht."
„De Heraut" komt op tegen do mee
ning, dat do i n 8 c h r ij v i n g van een
kon wel een gevolg van haar geloof aan
con onvermijdelijk noodlot zijn; in elk ge
val was liaar, dankbaarheid echter voor
eiken, ook nog zulk eon kleinen dienst
«waarlijk aandoenlijk.
Ik had mr. Thorold in langen tijd niet
gesproken. Ofschoon ik' hem ook reeds
voor dab opgewonden gesprek met mrs.
Manuel uit den weg was gegaan, zoo ver
school ik mij 6inds dien tijd geheel voor
hem. Ik durfde nooit mijn avondwandeling
over do vlakte, welke ons kamp omgaf, on
dernemen, als ik hem niet op zijn vurig
Arabisch paard in tegenovergestelde rich
ting had zien weggaloppeeren.
En toch is hij de held van mijn liefdes
droom geweest! Of was het *ten slotte dio
tweede, onvrijwillige medeplichtige van
Watty Thorold, dio door zijn vurig© min
nebrieven sluimerende gevoelens bij mij
had opgowekt? In elk geval was ik nu
voorgoed van allo dwaze liofdesdroomen
genezen. Grauw en somber lag do toekomst
voor mij. Nu moest moedig de strijd om
heb bestaan gestreden worden.
Zoodra ik als ziekenverpleegster was
aangenomen, had ik mrs. Bomers, te Pu-
nah geschreven en haar mijn toestand uit-
eengezeti Ik was er op voorbereid geweest,
dat zij haar aanbod dadelijk zou terugne
men, en bad mij voorgenomen, mij ergens
acht of veertien dagen in quarantaine te
begeven, om haar daarna te verzoeken mij
bij het zoeken naar een andere betrekking
behulpzaam te zijn. Ik was dus niet weinig
verrast, toen ik de».' yolgenden, yriende-
lijken brief ontving:
„Lieve miss Ferrarsl
Met groot leedwezen heb ik het bericht
„van den tegenspoed 9J2 uw eis en de ver-
vrou wolijk student aan de V r ij e
Universiteit in strijd was mei
do Gerof. boginsclen.
,,D© grondfout van deze voorstellingg
zegt ,,D e Hornu t", „schuilt toch hierin^
dat men twoo dingen verwart. Vooreerst,
of het wonscholijk is, dat vrouwen ook pm
blit-ko ambten bekleeden, wuartoe het
academisch examen den toegang ontsluiten
kan. En ten tweede of con Universiteit
eventueel aan een vrouwelijk student den
toegang tot haar collegezalen ontzeggen
kan cn moet. Al volgt schijnbaar uit de
ontkenning van liet eorsto do bevestiging
van het tweede, toch is deze oonclusio
logisch niet juist. H«t karakter ccncr Uni
versiteit brengt toch mede, dat ze haar
poorten zoo wijd mogelijk openzet voor
ieder, die - aar haar onderwijs wil komeu
luisteren.
Natuurlijk gaat de vraag veel dieper of
het goed is, dab dochters van Gereformeer
den huize gaan wedijveren met de geëman
cipeerd© vrouwen onzer dagen in bet jagen
naar botrekkingen en ambten, dio tot dus
ver altoos door mannen bekleed werden*
Dezo vraag is echter niet to beantwoorden
in dien algemecne-n zin, dat allo studio
voor vrouwen contrabande is. Er zijn
grenzen, door Gods Woord en do Natuur
zelf gestold. Hot ambt van Dionaar des
Woords mag door geen vrouw bekleed wor
den. Maar hoo duidelijk dio grens hier
moge zijn, op ander gebied valt zo vcol
moeilijker to bepalen cn eischt veel
ernstiger en principieeler r-nderzoek.
Aan dat principieel© onderzoek wagen wo
ons hier niet. Feitelijk zou dah toch in
geding komen, wat we juist buiten dezo
discussio willen sluiten. Niet do vim g of
heb gewensohb is, dat vrouwen advocaten,-
doctoren, predikanten worden, is liicr aan
"do orde, niaax deze, of do Universiteit, dio
haar poorten voor alle studenten openstelt^
alleen do vrouv/ mag buitensluiten?"
Electriscli© trein door do Meer.
In de zitting der Provinciale Staten vad
Noord-Holland werd gteteren ten cindo
overeenstemming to verkrijgen tusschen
do voorwaarden waarop heb Rijk steun
wil verlooncn voor do ©loctrischo sporen in
d© Haarlemmermeer en die door do provin
cie gesteld, bepaald, dab aan do Holl. Elec-
trischo Spoorwegmaatschappij te Amstcr
dam voor den aaulcg van een lijn Haar
lemHoofddorp—Aalsmeer—Uithoorn met
oen brug over do Ringvaart van don Haar
lem mcrmoer-poldcr; een lijn Amsterdam
Uithoorn en con lijn HoofddorpVennc-
perdorp tot dc Ringvaart tegenover Oudo-
Wetcring, zal worden gegeven een voor
schot vanwege dc Provincie groot 500,000
hetzij als subsidie of ola rentegarantie, nis
het Rijk bijdraagt 1,158,000 en do betrok
ken gemeentebesturen cn belanghebben
den 058,000.
Aangelegd moet worden dubbel 6poor
van normale spoorwijdto met mechanisch©
trekkracht.
Do lijnen moeten vóór l Juli 1909 ge
bouwd zijn on in exploitatie gebracht zóó,
dat er vier treinen in beide richtingen
kunnen rijden.
Mocht do bouw minder kosten dan
3,473,000, dan zal do bijdrago van
500,000 in evenredigheid verminderd
worden.
Het voorschot zal in twee termijnen •-'©«
taald worden.
Behalve eenigc andere voorwaarden, wor
den o.m. deze gesteld, dat heb voorschot
dadelijk opoischbaar zal zijn als door do
Maatschappij niet voldaan wordt aan do»
haar gestelde cisclieo van in cxploitatiö
brengen; als een of meor lijnen worden ver
kocht of overgedragen aan anderenalrf
do Regeering geen overeenkomst aangaat
omtrent do exploitatie; als do duur d :r
Maatschappij is afgeloopcn cn niet wordt
verlengdals do exploitatie van een 06
meer lijnen wordt gestaakt, behoudens be
hoorlijk aan t© tooncn overmacht; bij fail
lietverklaring en bij naasting door bcti
Rijk, tenzij bij dio naasting het Rijk zich
ten aanzien van-dat besluit geheel ste'.b in'
dj plaats der Maatschappij.
Hot voorstel werd zonder beraadslaging
met algemecno stemmen aangenomen.
traging daarvan vernomen. Heb was wer
kelijk oen noodlottig toeval, dat u midilcrt
in do door pest besmette streek voeide,:
maar nu gij daar eenmaal zijt cn zoo dap
per in het hospitaal de zieken verpleegt,,
kan ik niet anders dan uw moed bewon
deren en u daarom benijden. Dezo handel
wijze is juist iets voor een vriendin vani
mijn lieve mrs. Evan?, dio in een dergelijk
geval ovenzoo zou gehandeld hebben. Ik
hoop echter, dat gij bij mij zult komen,
zoodra gij uw plichten hebt vervuld. Ik
bezit twee kleiuo meisjes, die ik gaarno
aan uw zorg zou toevertrouwen. Dat gij
al uw goed vooraf zult laten ontsmetten cn
de in bet kamp gebruikte kleeren verbran
den, spreekt zeker vanzelf, cn als gij dan
nog een acht dagen in een van regeerings-
wego opgcrichton quarantaine-bungalow
vertoeft zal elk gevaar voor besmetting wol
geweken zijn, Ik verzoek u evenwel, uw,
dokter daarover te raadplegen, daar men
in zulke gevallen niet voorzichtig £enocg
kan zijn. Wil zoo goed zijn, m.'j spoedig
weer te schrijven en mij to laten wetoo^
wanneer ik u verwachten mag. Met vrien
delijke groeto:
Uw Annio Berners.
Daar do pest dagelijks afnam cn dc eetr©
barak na de andere afgebroken cn ver
brand werd, moest ook ik spoedig ontsla-
pen worden. Mrs* Manuel en baar help'
sters konden het zeef goed zonder mij
klaarspelen en dus besloot ik, mijn toebe
reidselen te maken en mijn verwek aan te
kondigen. Het was voor dit doel noodzak
kelijk, dat ik mr. Thorold opzöchl om hen?
te verzoeken mij con ossenwagen te ver-
schaffen^
üLordi vtr.xwind.)
