No. 14097.
LEIDSCH DACBLAD, ZATERDAG 21 OCTOBER. VIERDE BLAD.
Anno 1905
Ofïïoieele Kennisgeving.
Erlevenvaii eenlLeldenaar.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
Een Heldin.
Vergadering vin den Eemeenteraad van Lilden,
op Donderdag 26 Oot. 1905, dos namiddags
te één nur.
Te behan telen onder icerpen
lo. Verzoek van dr. J. O. J. Bierens de
Haan om ontslag als lid der Commissie
van Toezicht op het Middelbaar Onder
lijs. (243)
2o. Benoeming van een lid der Commis-
gio van Toezicht op het Middelbaar Onder
lijs. (243)
3o. Benoeming van een onderwijzer aan
jdo school in de Heeren straat. (216)
4o. Benoeming van een onderwijzeres
aan de school in de Heerenstrart. (246)
5o. Benoeming van een 4de onderwijzeres
in de handwerken aan de Bchool der 4de
kla-sse No. 1. (244)
6o. Verzoek van mej. M. G. de Bruyn
om eervol ontslag als onderwijzeres aan de
school der 3de klasse No. 6. (247)
7o. Rekening, dienst 1904, van het H- G-
of Arme Wees- en Kinderhuis. (245)
8o. Uekening, dienst 1904, van de ver
een! ging tot bevordering van den bouw van
werkmanswoningen. (248)
9o. Eerste suppletoir kohier der plaatse
lijke directe belasting, dienst 1905. (249)
lOo. Herstemming over art. 1 der veror
dening, regelende de heffing eener belas
ting op openbare vermakelijkheden te Lei
den. (27 en 179)
b. c. q. Voortzetting van de behandeling
de* verordening regelende de heffing- en
behandeling van die, regelende de invorde
ring dier belasting (27 en 179)
Ho. Begroofcing van inkomsten en uit
gaven tier gemeente voor den dienst 1906.
(239 en 240)
12o. Voorstel:
a. tot ^oprichting van een gemeentelijke
arbeidsbeurs;
b. tot vaststelling van de verordening
tot regeling van de arbeidsbeurs der ge
meente Leiden. (176, 185 en 208)
13o. Vaststelling van de vorordening,
houdende wijziging van de artt. 45 en 63
der verordening op de Straatpolitie van
den lstcn April 1897 (Gem.blad No. 6),
laatstelijk gewijzigd bij de verordening van
tien 29steu December 1904. (Gem.blad No.
34). (228)
14o. Vaststelling van de verordening,
houdende aanvulling van de verordening
op de Sfcraatoolitie van den lsten April
1897 (Gem.blad No- 6), laatstelijk gewij
zigd bij de verordening van den 29sten
December 1904. (Gom.blad No. 34). (229)
De vergadering zal, zoo noodig, des
avonds tc acht uren worden voortgezet.
CSU.
Voor een paar weken deed ik een voor
stel de feestviering van Leidens Ontzet
op een datum te verplaatsen, die zich met
het oog op de weersgesteldheid beter
leende tot een openlucht-avondfeest. Toen
ik dit denkbeeld vooruit mededeelde aan
'n ander ouder Leidenaar, zei hij mij al, dat
ik dit wel niet gedaan zou krijgen. Men
hecht zich nu eenmaal aan den derden dag
van Octobormaand en heeft er zoo noodig
een nat pak en zware verkoudheid voor
over Ik meende echter daarom evengoed
mijn denkbeeld trouwens uiet nieuw
aan de vuurproef der openbaarheid te moe
ten blootstellen, al was het dan maar al
leen om eens te hooren de argumenten,
die voor het behoud van een herfstdag,
zooals de eerste October dagen meestal zijn
.voor dit feest, kunnen worden aangevoerd.
Ik kende er maar één, dit nL, dat het
Ontzet zelf op den 3den October heeft
plaats gehad.
Mijns inziens is dit- argument echter
niet klemmend voor hen, die in heel do
hardnekkige verdediging met e^n heerlijke
uitredding bekroond, één historisch feit
zien voor Leiden zelf van groot© beteeke-
nis, maar ook van invloed op de geschiet
denis van het vaderland. Wie de beteeke-
nis zoo diep wil en kan opvatren, hecht,
dunkt mij, zich niet aan dien éénen dag.
Een tweetal inzenders zijn tegen mij in
het krijt getreden. Wij kregen het stuk
van V. N. en van den heer Jacob N. Bo-
gaards te gelijk onder oogen.
Ik dank beide inzenders voor de humane
wijze van bestrijding en voor hun aange
namen toon. Zoo hoorde het altijd te zijn.
Al zijn we het over verschillende dingen
niet eens, daarom kunnen wo elkanders
meeningen wel respecteeren.
V. N. stemt het mij toe, dat de October-
maand wegens haar wispelturigheid minder
geschikt ia voor openluchtfeesten. Maar
wij hebben zoo menige herinnering aan een
mooien 3-Octoberdagdie wordt dan des
te meer gewaardeerd, en wij nebben zoo
veel te meer reden tot dankbaarheid.
Dit doet mij denken aan oen uitspraak
van .wijlen prof. Doedcs, dat het op Zen- j
dingsfeesten altijd mooi weer was.
Als men op zoo'n standpunt staat en
aanneemt, dat het «.p zekeren dag, omdat
er een zekere bestemming aan gegeven
wordt, mooi weer zal wezen, ja, dan houdt
verder redeneeren op. Dat er in den wezen
lijken zin van het woord toeval in de we
reld heerecht, geloof ik niet, maar wanneer
het misschien sinds een reeks van jaren
op den derden dag van October mooi weer
is geweeet, dan zal men dat toch moeten
verklaren als ieta wat wij in het dage
lij ksch leven toeval noemen.
Maar al regent hot niet en al stormt
het niet op dien dag en oien avond, vast
staat, dat er in den regel buiten een tem
peratuur heerecht, die het in de openlucht
zijn tot iets onaangenaams maakt.
Dat elk rechtgeaard Leidenaar liever het
feest in het water zou zien vallen dan het
te oombineercn met een ander feest, stem
ik nog niet zoo grif toe. De geaohto inzen
der dicht mij boud spreken toe, maar zou
hij hier er zichzelf ook niet aan schuldig
maken
Neem eens het geval, dat hot weer op 3
October zoo slecht .was, dat de feestelijk
heden niet konden doorgaan en het werd
een week uitgesteld, zou V. N. dan werke
lijk denken, dat cr niemand op den hos-
vloer zou komen'?
De gronden, waarop de bestrijding van
den heer Bogaards steunt, komen mij voor
meer de moeite van het weerleggen waard
to zijn.
Koninginnedag is een nationale feestdag,
zegt hij terecht, en de 3de October heeft
speciaal bcteckenis voor ons Leidenaars
daarom kunnen ze niet samengaan. Laat
het laatste waar wezen, wat ik niet zonder
voorbehoud aanneem, da.i begrijp ik nog
niet waarom wij deze algemcene en bijzon-
dore feestviering niet kunnen verbinden.
Gesteld oens, dat de heer Jacob N. Bo
gaards getrouwd is op zijn of zijn vrouws
geboortedag, zou zijn gezin dien dag niet
in feestelijke stemming kunnen doorbren
gen omdat daarbij twee ongelijksoortige
feiten worden herdacht? Mij dunkt, er zou
dan in zijn gezin dubbel reden tot feestvie
ren zijn en de fccstetemming zou daardoor
juist winnen.
De schrijver wi. 3 October vooral stem
pelen tot een dankdag en dat doen uitspre
ken in de verschillende kerken. Daar wil
ik hem juist hebben. Inderdaad een dank
dag bij uitnemendheid moest 3 October
zijn. En wie zich werkelijk indenken kan
in clen toestand, die cr ln onze veste
heerschte op den 3den October van het
jaar 1574, gevoelt zich, indien hij een
godsdienstig mensch is, op dien dag meer
thuis in zijn kerk dan bijv. in een malle
molen op het Schuttersveld.
En nu wilde ik juist aan den avond van
den 3don October de schare, die den ge
denkdag werkelijk in eere wilde houden,
oproepen naar de kerk.
Zegt de heer B., dat er dan geen men-
schen zullen komen^ omdat er geen feeste
lijkheden zijn of zijn geweest, dan bewijst
hij er mee, dat, volgens zijn meening, de
echte bcteekenis van den 3den October
niet diep wordt gevoeld.
Ook de uitdeeling van haring en witte
brood, iets speciaal Leidsch on geëigend op
den 3den October, dit stem ik toe, zou ik
gaarne op uien dag gehandhaafd blijven
zien, zij het misschien in een anderen I
vorm. Op het standpunt van den heer Bo-
gaa-rds klopt, dunkt mij, c avondfeest j
nict al te goed met den ernst der herinne
ring on vormt een al te groot- tegenstel
ling met een dankstond io de verschillende
kerken.
k meende in mijn verwijzing naar do
Leiosohe Lustrumfeesten, die in den zomer'
worden gevierd, hoewel de stichting van de
Hoogeschool in don winter valt, een bijzon
der sterk argument Le hebben aangevoerd.
Och neen, zegt mijn bestrijder, ze^r velen
weten niet eens, dat die dag zijn ontstaan
dankt aan de Ftichting der Universiteit,
Ik gotoof, dat dc schrijver hier de kennis
van ons Leidsch© volk wat al t© laag ta
xeert. Er zuilen weinigen zijn, die dit n iet
weten, maar zeker zullen er velen onder
wezen, die feestvieren zonder aan dit histo
risch feit t© denken, maar dat zullen er op
3 October ook. Het is zelfverblinding to
mcenon, dat al de fec*>tjubel en al het
fccstjool op den 3den October zou zijn een
spontane uiting van het vaderlandsch of
speciaal Leidsch gevoelend hart. Geen der
twee bestrijders eindelijk heeft omvergewor
pen het practisch bezwaar, dat, nu do ge
meente jaarlijks tweemaal 1000 gulden voor
do Leidsche fce6t©n offert en bij oombinati©
stellig mot één keer dit bedrag zou kunnen
volstaan. En toch moot in een tijd, waarin
vooral voor do gemeente zuinig wezen do
boodschap is, op duizend gulden meer of
minder wel gelet worden.
Wil men echter den weg door mij aan
gewezen, niet op, a la bonne heuro, zegt vlo
Fransohm an, laat men het feest houden op
den 3den October. Ik heb er inijo mooning
over gezegd on rou liever op een zaohten
Aügustus-avond onder do bekoring komen
van een mooi concert op ,,Zomorzorg"dan
dat er op 3 October met koude voeten heen
ca weer te trappelen on de muziek cr on
der te vergeten. Maar zoolang ik gezond
bon, vier ik het feeet mee, al is hot ok nog
zoo guur. Dan moet do jae maar een beetje
dikker en de kraag wat hoogor op. Ja, hoe
vaat ik overtuigd ben, dat hetgeen ik voor
stelde in het belang van de feestvieren don
zou zijn, zoo zou ik het niet wenschen, in
dien daardoor ieta verloren zou gaan van
de oude harmonie en van den echt. gezelligen
geest, die op den 3den October sinds jaren
in onze oude veste heers \t.
Een klein beetje smalend sprak V. N. van
geïmporteerde, viat zijn niet in de stad ge
boren en getogen Leidenaars, alsof dio niet
beseffen kunnen de groote beteekenis van
den 3dca October en het feest, dat dan g-ï
vierd wordt.
Laat mij, naar aanleiding daarvan en in
verband met mijn onderworp dezen Brief
cindidgen met den oorsprong der 3-October-
viering te vertellen, zooals het mij door een
goed Leidenaar medegedeeld is.
Ruim veertig jaren geleden kwam cr zich
een jonge man in Leiden vestigen, dio tel
kenmale, als 3 October in het land kwam,
zich er aan ergerde, dat het feit van Lei-
dena bevrijding niet feestelijk herdacht werd.
In 1860 trouwde hij en hij richtte een paar
jaar later een vakvereeniging op. Toen do
kinderen, waarmede zijn echt gezegend
werd, wat grooter werden, waagde hij een
peging om op bescheiden schaal een feeste
lijk oachet op den 3den October te drukken.
Hij liet zijn eigen cn de buurtkinderen in
primitieve maskcradcpakjes met vaandel-
tjes een ommegang door de stad maken en
ging zelf mee, ook al laohte men hom er wol
eon8 om uit. Bij dio optochten werden voor
het huis van den burgemeester eenigo vador-
landseho liederen gezongen. Bij zoo'n gele
genheid werd de begeleider eons bij 'den bur
gemeester uitgonoodigd, die belangstellend
informeerde naar de bedoeling van dien
optocht en hij vond het denkbeeld, dat er
aan ten grondslag lag, nl. om het groot©
feest van Leidens verlossing te gedenken,
belangrijk genoeg om hot nader te bespre
ken. Het ideo werd geopperd of do vereeni-
ging, waarvan onzo geïmporteerde Leido-
naar voorzitter was, niet een optocht zou
kunnen organisceren, die wat meer indruk
zou kunnen maken. Men kwam natuurlijk
niet dadelijk tot een vast besluit, daar was
ook ijog een jaar voor den boeg. Maar toen
do volgende 3do October weer in het land
c-n in Leiden kwam (hot was, meende mijn
zegsman, in 1876), toen wc.rd er waarlijk een
grootscho optocht van vakverecnigingen ge
houden. Zoo word de grondslag gelegd tot
do bestendige 3-October-vioring- Toen dc
herdenking van dien dag een vasten vorm
had aangenomen, trok hij slich bescheiden
terug, doch niet dan nadat tot eerelid der
door hem voorbereide vcreeniging benoemd
te zijn. Do door hem voorbereide vcreeni
ging is natuurlijk de bekende cn populaire
3-October-vereeniging, die reeds negentien
maal com feestviering met succes organi
seerde.
Ik raag dezen Brief niet eindigen dan m:t
een woord van weemoedige huldo aan do
nagedachtenis van den man wel een Lei
denaar die deze Verccmiging mede op
richtte cn er steeds de niet gemakkelijke
taak van penningmeester bij vervulde cn
dien wij in do afgoloopen weck naar het
graf zagen brengen. Indien men het niot
wist, dan zou de op mijn Brief in de cou
rant gevolgde bespreking en zouden do
daarbuiten gohoude^ particuliere gesprek
ken het hebben geleerd, dat dc herdenking
van Leidens Ontzet, reeds vast ingegroeid
is in de traditie onzer stad. Daaraan heeft
do oude hoer Goedoljee veel bijgedragen. Ik
zou wenschen, dat do Leidenaars en do ledem
der 3-October-Vereeni'ging in de caret©
plaats te zijner tijd er voor zorgen, dat zijn
nagedachtenis bewaard blijft-, oipdat, wat
hij voor do Vereeniging gedaan heeft, oiet
aan do vergetelheid worde prijsgegeven, zoo
als dat van den grondlegger dior Vereftni-
ging, waarvan ik een en ander hob overver
teld. Want wie herinnert zich nog W. Met-
ze laar?
N u en dan wordt ons land over
stroomd met circulaires, per post toege
zonden, waarin zeer aanlokkelijke aanbic-
dingon tot hot vorkrijgen van oen fraai
vergroot portret van den geadresseerde of
van een zijnor gestorven familieleden.
Het meest belangloos is een firma t© Pa
rijs, die zelfs het portret gratis maakt
on franco toezendt.
Men behoeft haar slechte een klein
portret toe te zenden, wat tooh wel de
moeit© waard is.
Dio menschcnvriendcn schijnen eons te
willen laten zien, dat niet altijd geldelijk
belang op den voorgrond behoeft te staan,
als or sprako is van beoefening der kunst.
Maar dat dit helaas ook weder schijn is,
ondervond oen ingezetene, dio dadelijk
nü. do toezending van het portret, een aan
bieding van do firma bekwam voor een
heol duro lijst, zonder wolk© toch het
fraaie portret niet verzonden kon worden.
Hierop werd natuurlijk niet ingegaan en
daarom het klein© portret terugverzooht,
wat ©eret na oen dreigende corresponden
tie verkregen is.
Wij meunen deze mededceling niet aan
do kennis van het publiek te mogen ont
houden.
Van do scheepsbouw werf „De
Waard", van Gobrs. Boot, to Leiderdorp zijn
sedert do vorige maand met goed gevolg
to wator gelat cacon stalen sloepkaan,
groot 250 last, voor clen heer D. v. Vliet, t©
Rotterdameen stalen sleepkaan, groot 220
last, voot den heer A JBous, to Zeven
bergeneen stalon sleepkaan, groot 375 laat,
voor don licor A. Vergouwen, to Them.se;
een stalen klipperschip, groot 65 laat, voor
den heer H. O. van Gclderen Tricht en word
de kiel gelegd voor een stalen sleepkaan
voor den heer J. B. Kloeck, t© Osscndreoht.
Van do scheepsbouw werf ,,Do Hoop" van
dezolfdo hcoron zijn sedert do vorigo maand
t© water gelaten: een stalen sleepkaaD,
groot 380 last, voor den kcor P. Peleman,
to Bacsrode; con stalen stoomboot voor de
Loidsche Stoomboot-Maatschappij „Do Vol
harding"; een stalen motorboot voor d©
Zccuwsoho Stoomboot-Maatschappij ,,D©
Valk"; een stalon motorboot voor den heer
A. ten Bruggonoate, t© Broek op Langen-
dijkeen stalen motorboot voor den heer
0 P- Omtzigt, to Leiderdorp.
Tevens werden dc kielen gelegd voor: een
stalon sleepkaan, groot pl. m. 275 last-, voor
den heer Scllenslagh, t© Antwerpen; een
stalen sleepkaan, groot pl. ui. 275 last, voor
den hoor J. Abbcole, t© Antwerpen; eon
stalen motorboot-, groot pl. m. 40 last, ge
naamd ,,Simson IV", een stalon motorboot,
groot pl. m. 40 last, genaamd ,,Simson V",
een stalen motorboot, groot pl. m. 60 last,
genaamd ,,S mson VI", alle drie voor d«n
heer F. W. Dammers, to Rotterdam; nlsmo
de con stalon motorboot, groot pl. m. 50
lost, voor den heer F- Pauwcis, to Ant
werpen.
Gisteravond had in hot voor do
j Gomecntclijko Arbeidsbeurs bestomtio go-
j bouw. Prinsegracht No. 63, t© 's-Gravcnha-
I g© de eeffsto vergadering van hot bestuur
dier instelling plaats
Van do vertrekken, dio voor de Arbcids-
boura beschikbaar zijn gestold, is voorals
nog alleen do Bestuurskamer gereed. Iu de
overige wordt druk gewerkt.
Het bestuur zal zich in d© eerst© plaats
hebben bezig te houden met een Reglement
ea een instruct io voor 'Jen directeur van do
Arbeidsbeurs en vervolgens do vele formu-
li©ren vast t© stellen, waarop do inschrij
vingen van werkgevers en werkzoekenden
zullen geschiodeu. Dezo ca onder© voorbe
reidend© maatregelen zullen vermoedelijk
geruimen tijd vorderen.
Men m o ld tuit Don Haag: Op
hot oogonblik, dat hij zich voor lossen ar
beid kwam aanmelden, word gisteren aau
het Hollandsch© Spoorstation een jonge man
gearresteerd, onder verdenking zich in den
laatsteu tijd aan verduistering t© kebbon
schuldig gemaakt.
Zeldzaam. To Hillogom is
op do begroeting voor 1906 do hoofdolijken
omslag mot bijna 5000 vorminderd.
Aanvaring In do Maasha
ven to Rotterdam heeft een aanvaring
plaats gehad tusBchon do slcepbooten
„Delfahaven 11" en „Dordrecht," waarbij
eerstgenoemde een gat beneden de water
lijn krer-'g on zonk. DadeLijk is men beguu-
neu d© Delf shaven" to lichten.
Woensdagnacht om twaalf
uren ontstond er iu do gelagkamer van Jo-
ruül iu do Jan-vau-Loous-laan tc Rotter
dam, onder cenigo aldaar verblijvende per
sonen twist over een meisje. Do zeeman
J. J. H. R., dio eerst woorden had met
1 don broodbakkerskneeht H. van B., kreeg
I hot daarna om dezolfdo reden t© kwaad
I met den los werkman A. E. S. Terwijl nu
R met dezen aan het twisten was, nador-
I de de bakkersknecht, die eon soort dolk
mes gotrokken had, hem van achteren ©n
gaf hom met dut mes oen diepen steek in
den linkerbovenarm, wat zóó anukwum,
dat cr con slagader werd doorgesneden.
Onder hovig bloedverlies sncld© de ver
wende zeeman over het Alkemadeplcin
naar liet politiebureau in do Moormana-
straat, zijn weg derwaarts met oen bloedig
spoor tcekonend. Op dat politiebureau
werd hem dadelijk de eerst© hulp verleend,
waarna men hem naar hot Ziekenhuis
bracht.
Do bakkersknecht fl. van B. is dadelijk
in hechtenis genomen on naar hotzclfdo
politiebureau gebracht, waar unon hom op
sloot. Hol. mes nam do politie in beslag.
(„N. R. Ct.")
Eon onjuistheid. Eon dor
bladcm maakt© dezer dagen molding vaa
een oollectiof contract, gedoton turechen
do Hoarlcmscho timmerlieden cn hun pa
troons, en noonido dat het eorsto van dion
aard in Nederland. Dit ia roods, zegt hot
Bondsblad van den A. N. D.-B., in zoovol
ODjuist, dat d© Amsterdamscho timmer
lieden reeds geruimen tijd een dergolijlr
oontroct met hun werkgevors-organinatie
hebbon. Maar bovendien, zegt het orgnan,
zijn collectieve contracten nopens looncn,
arbeidsduur en andero arbeidsvoorwaarden
iu onzo industrie herhaaldelijk gesloten
tusschcn de organisaties der werklieden cn
die der patroons.
Nadat opgemorkt was, dat
gisternacht tweo personen een des nacht©
onbewoonden schoenwinkel in do Hazen
straat t© Amsterdam verlieten, is een hun-
nor, die een paar nieuwe pantoffels had
ontvreemd, in hccutenis genomen.
7)
Ik had mij nauwelijks uit de mensehenme-
nigte gewerkt, of ik scheurde dien open.
Het schrift was beverig, ja, verontruste.j
beverig. Hij schreef, dat hij onmogelijk op
reis had kunnen gaan, wijl hij door een
zware koorts was overvallen; hij hoopte
echter mij op het spoorwegstation Bareda
te zullen aantreffen. Zijn nicht-, Tizzie Has-
sall, zou zeer verheugd zijn als ik bij haar
mijn intrek wilde nemen.
De andere brief bevatte slechts enkele
regelen van Linda, met een inliggend reke
ningetje, dat ik vergeten had voor mijn ver
trek Le betalen. Hij had de reis over Brin-
disi gemaakt en was daarom voor mij in
Bombay aangekomen. Aldus wera ik op den
drempel van mijn nieuw vaderland in
plaats van door mijn verloofde, door een
onbetaalde rekening begroet 1
„Waar is hij? Hebt gij hem gevonden?
Mrs. Evans had haar hand op mijn schou
der gelegd, terwijl ik mij met opzet op den
achtergrond hield en mijn eigendommen in
pakt©. „Breng ons nu, als 't u blieft, dade
lijk met elkaar in kennis/'
,,Ik zou dab gahr.ie doen, ik trachtte
eoo onverschillig mogelijk te schijnen
„doch ik kreeg zoo juist een brief, waarin
Watty mij ecurijft, dat hij koorts heeft ge
had en nog niet in staat is om te reizen,
maar mij iu Bareda wil afhalen."
„Op zulke theeplantages komt koorts dik
wijls voor; gij behoeft u daarover volstrekt
met ongerust te maken. Wij zullen dus nu
tot aan het kruispunt samen reizen. Het
spijt mij, dat wij niet, den geheelen weg sa
men kunnen zijn; gij behoeft echter slechts
tien uren alleen te reizen."
Ach, hoe zonk de moed mij Idit voor
uitzicht in de schoenen I
„Onze trein vertrekt om vier uren. Er
blijft ons dus jujst nog tijd over om in de
stad een warme lunch te gebruiken Kom I
En nu het hoofd omhoog 1"
De passagiers waren allen druk bezig,
hun b"_-.ge bij© n te zoeken en zich tot ver
trekken gereed te maken. Als middelpunt
van een levendige groep bemerkte ik mrs.
Bla&son in ecu elegant reistoilet. Zij keek
meermalen naar den kant, waar ik stoDd,
en ik zag hoe haar oogen ronddwaalden
alsof zij iemand zocht. Zij 'dacht er oiet aan
van mij afscheid te nemen, daarentegen volg.
de Hatty Schuyler, die-cloor een schare vroo.
lijk© kennissen was begroet, mij naar onze
hut, kust© mij, schonk mij een kleine „ge-
luksbroohe", zooals zij zich uitdrukte, eem in
briljanten gevat kattencog, en liet mij belo
ven haar te schrijven. Ook'de zendeliüg-zus
ters namen vriendelijk afscheid van mij,
terwijl zij de hoop uitspraken mij eens weer
t© zien, en spoedig waren wij naar allo vier
richtingen uiteen gegaan.
Mrs. Evans ©n ik ramen plaats in een
victor iaat;- met een Arabisch paard er
voor, o i Bombay in oogen schouw te nemen.
Wat was dat een vroolijke, bedrijvige stad,
vol gloeiende kleurenpracht cn ïdon zon
neschijn! Hoeveel vroolijker on gemakkelij
ker scheen hier het 1 ven dan in het nevel
achtige Engeland 1
Tegen vier uren sJ Traden wij het station
uit in do rr' tiug naar Parel, voorbij schil-
d.rachtig gelegen corpen, groepen palmen
en kleinere zeebr I n. De maan scheen in
al haar glans, toon wij de stelle spoorlijn
naar Bhor-Ghaut opgingen. Wij zaten tegen
over elkaar an het raampje, staarden naar
benedon in de geheimzinnige afgronden
en praatten in het maanlicht tot laat in
den nacht.
„Het is mij te moede, alsof ik weer onder
de betoovering stond, die de persoonlijk
heid van uw vader placht uit tc oefenen,
ofsohoon ik mijn hart niot aan hem had
verloren," zeide mra Evans. „In elk geval
voel ik mij op cigenaardigo wijze tot zijn
dochter aangotro'1 cn. Gij hebt in menig
opzicht veel van hem, co de gedachte, u
alleen zonder vrienden en, behalve den
jongen Thorold, zonder familie in dit
vreemde land t© weten, is mij ondraaglijk.
Ach, lief kind, hoeveel hangt er van hem
af. Uw geheele jonge leven I Moge hij uw
vertrouwen waard zijn 1 Als ik zijn gezicht
echter juist beoordeel, dan Is hij een goed
mensch."
„Ja, dat hoop, dat geloof ik ook," sta
melde ik, terwijl ik mij tot troost weer
zijn brieven in het geheugen riep.
„Voor een alleenstaand meisje kan ik
geen vreeselijker oord bedenken dan dit
reusachtige, groote land. In Engeland
vindt men altijd ceD onderkomen, hetzij io
een zaak of als onderwijzeres, iietzij, dat
men met schilderen of schrijven zijn brood
kan verdienen. Maar hier valt dat alles
weg. Men wordt onbarmhartig door het
lot heen en weer gedreven, totdat men ein
delijk tot bittere ellende of tot iets ergers
vervalt. En is het meisje mooi, aan welke
verzoekingen is zij dan niet blootgesteld
„O, mrs. Evans, u is immers een ware
K aodra!"
„Neen, neon, mijn kind. Maar ik weet,
hoe ongestadig het leven der menschen in
hot Oosten is: nu hier, morgen daar. Nie
mand heeft eon vast tehuis."
„Ik zal cr echter een hebben", bracht ik
levendig in het midden. „Watty heeft mij
do fotografie van onzen bungalow gezon
den. Die is allerliefst, geheel met rozen
begroeid, on ligt wat hooger dan de thee
velden."
„God geve, dat hot een mooi, ideaal te
huis voor u zal worden 1 Gij behoort nict
tot dat soort meisjes, dio hoofd cd ver
stand verliezen, als jonge, dwaze mannen
haar bewierooken. Wend den verkregen
invloed steeds slech's aan om iets goedo to
stichten cn handel nooit togen uw geweten,
want het gewoten is dc stom Gods."
„Ja, dat is ook mijn overtuiging", fluis
terde ik.
„En als het u goed gaat verhard uw hart
dan niot voor het verdriet en do cllendo
van anderen Gij zult mij schrijven, niet
waar?"
„Zeker, ik ben maar al to golukkig, dat
gij mij dit toestaat. U is immers dc ceni
go in Indië, met wie ik brieven kan wisse
len."
„En als gij moet mij niet kwalijk ne
men, dat ik dit zeg als gij nu vindt,
wat ik nict hoop, dat uw Walter niet
geheel dc man mocht zijn, dien gij je voor
gesteld hadt; als gij voelt, dat gij hem
niet liefhebt, overhaast je dan niet met het
trouwen. Wacht en kom bij rnij. Wilt gij mij
dat b-loven?" En zij greep mijn hand.
„Ik dank u voor al uw goedheid, lieve
mrs. Evsins! Ja, ik beloof het," antwoord-
do ik, al kwam mijn gemoed ook met kracht
tegen een dergelijke teleurstelling in op-
I stand.
„Wij zijn wel kalme, vervelende men
schen, maar toch geloof ik, dat Robbie u
zal bevallen en gij u bij ons behaaglijk zult
voelen. Gij kunt dan zoolang ons doohtcr-
tje zijn, totdat gij een besluit genomen
cn over uw toekomst beslist hobt."
„Hoe vriendelijk van u I Wat- is u lief
voor mij geweestl" riep ik, terwijl ik haar
hand greep en die innig kuste.
Den volgenden morgen was ik alleen.
II.
Den geheelen dag reisde ik op eeD lang
zame, gemakkelijke manier verder. Ik bad
den coupó geheel voor mij alleen cn be
schouwde, bij het raampje zittend, mot aan
dacht het Indische landschap: dc met Ice
men muren omgeven dorpen, de uitge
strekte vlakten, dc 1 udden vee en schapen,
dc vreemdo vogels, de breode, half uitge
droogde rivieren cn dc mooie, kloino
fjpoorwegstatioas, op welker perrons zich'
een bont© menigte bewoog.
Vol bangcm twijfel d*©bt ik aan Walter.
Ik zag er zoo eenvoudig en landelijk uit.-
Of mijn uiterlijk hem ook teleurstellen zout
Hij had zich veel meer in zijn voordeel ver
anderd dan ik. Wol was ik groot en slank,
mijn haar mooi en mijn gelaatskleur blank
cn rozig. Mrs. Blaason had mij zelfs ge
vraagd of die echt wan en toen ik veront
waardigd bij die vraag zweeg, gezegd: „Als
gij niet dadelijk het gebergte ingaat, zal
uw mooie teint binnen zes maanden bedor
ven zijn." Ik stond op en beschouwde on
derzoekend mijn gezicht in den spiegel van'
den waggon. Het waa zeer bleek en mijiS
oogen waren onnatuurlijk groot en hadded
een angstige uitdrukking.
(fVordi vervolgd.)
