K». 14000
"Vrijdag IS October.
A*. 1905.
r
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Ofiïoieele Kennisgeving.
Onder onze vroede Vaderen.
FEUILLETON,
Reisavontm'en.
LEIBSCH
DAG-BLAD
PRIJS DEZER COCRANTl
Taai Leldn pa weel t Oentii pel S mainden l i i 1 I f MO.
Buitel Lelden, pa loopa en wtu agenten gereitigd l^t 1.80.
Bruce pa post 1.65.
PRIJS DER ADYERTENTIKN t
Van 1—6 wgflli ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0.17). Grootere lettere n&ar
plaatsruimte. Kleine adTertentian raa 30 woorden 40 Oents contantelk
tiental woorden meer 10 Oents. Voor het Lncaaaeeron wordt/0.05 berekende
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gelet op de artt. 12 en 87 der Drankwet;
Brongen ter algemeeno kennis, dat door
CORNELIS ROSDORFF, wonende to Ltiden,
een verzoekschrift ls ingediend, om verlof voor
den verkoop van alcoholvrijen drank, voor
gebruik ter plaatse Tan verkoop, in het perceel
Koppenhinkatoeg No. 1.
Burgemeester en Wethouders voornoemJ,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Lelden, 13 October 1905.
Indien we boven dit overzicht een motto
moesten plaatsen, zouhefc luiden: „Veel ge
sproken, weinig gedaan". De zitting heeft
tot bijna zes uren geduurd en als wij af
trekken de besluiten on beschikkingen, die
zonder noemenswaard debat in minder dan
een halfuur zijn genomen, dan is het resul
taat dezer vergadering negatief geweest, in
zoo ver clat de zaken, waarover het liep,
fcijn gebleven zooals ze waren.
Om aan te vangen bij het onderwerp,
waarin men de vorige zitting is blijven ste
ken het begint met het voorstel tot in
voering coner belasting op do publieke ver
makelijkheden, vermakelijk te worden.
Daar staakten nu inderdaad dc stemmen
weer over artikel één. De heeron namen
trouw notitie van den loop der stemming,
het stond 14 voor en 13 tegen, toen do heer
Vergouwen kalm en langzaam als steeds,
zeker buiten veler verwachting in, hot te
gen liet hooren. Staken de stemmen in een
voltallige vergadering, dan wordt een voor-
'8tel geacht niet fc© zijn aangenomen. Er
misten ditmaal echter twee leden, de heeren
Bots en Kcrstens, er moet dus in een vol
gende vergadering nogmaals gestemd wor
den. Staken de stemmen dan nog eens, dan
18 het voorstel van de baan. En daarop be
staat bij voltallige vergadering groote kans.
Immers, de hcor Bots sbemde in de zitting
van 27 September tegen het beginsel en zal
dus ook wel tegen artikel één stemmen. En
van dJn heer Eerstens mag als wethouder
worden verwacht, dat hij er vóór is. Do on
gesteldheid van den heer K. is echter van
dien aard, dat het ons niet waarschijnlijk
voorkomt, dat hij in de volgende zitting
aanwezig zal zijn. En dan valt het artikel,
tenzij andere tegenstanders verhinderd
.mochten worden. Men ziet hot, de kansen
yon het voorstel staan niet gunstig. Giste
ren bleef artikel één ook niet onaangevoch
ten. Prof. Fookema Andreae deed, als aan
voerder der oppositie, allerlei vragen. B. cn
Ws. wildon bijv. do Toonkunst-concerten er
piet onder doen vallen, doch hij toonde
aan, dat dezo er volgens de lettor van hot
artikel wél onder vielen Do Voorzitter ant
woordde, dat zij eerst niet juist waren in
gelicht ovor den aaTd dezer Vereeniging.
Inderdaad vielen zij cr onder. Daarovor
verheugde zich nu de heer Vergouwen, die
met zijn medeleden in de Commissie van
Financiën indertijd voor vrijstelling van
„3-October-Vcieeniging" en „Vreemdelin
gen verkeer'" had gepleit, indien de Maat
schappij ter bevordering der Toonkunst er
buiten vieL D0 heer Van der Lip trad in
een geestig speechje tegen het woord „voor
drachten" in het krijt. Werden daarmede
ook lezingen over politieke, wetenschappe
lijke en godsdienstige onderwerpen bedoeld?
Hij bad all ecu aan „komische voordrachten
gedacht. Maar zoo „advocaatte" hij
er waren zelfs godsdienstoefeningen onder
to brongen. En stel u voor: een rede van
bijv. prof. Chantepio de la Saussaye in de
Hooglandscho Kerk behoorende tot de open-
bar o vermakelijkheden 1
Het was niet zoo gemakkelijk voor den
Voorzitter om deze vragors op bevredigendo
wijze te beantwoorden. Maar hij merkte
terecht op, dat dit artikel, uit de Amstor-
damsche verordening overgenomen, daar
nooit tot zulke absurditeiten aanlei
ding had' gegeven. Men moet iets aan het
gezond verstand dor uitvoerende ambtena
ren overlaten. Ons inziens is dit zoo.. Men
kan vóór of tegen dezo belasting zijn, maar
het voer; te stellen alsof de verordening op
onzinnige wijze zou kunnen worden toege
past-, lijkt ons niet ernstig gemeend. Na
hooi wat gedebatteer kwamen de amende
menten. Do heer Ver gouwen stelde voor al
leen dio vermakelijkheden er onder te be
trokken, die samenhangen met het beroep
of bedrijf van den ondernemer, waarop de
Voorzitter verklaarde, dat dit amendement
voor B. en Ws. onaannemelijk was. Natuur
lijk, want in dat geval z u de opbrengst zoo
good als niet 5 bedragen. En voor den last
of do aardigheid voert men zelfs geen be
lasting op het vermaak in. De linker-buur-
man van den heer Vergouwen, prof. Van
der Vlugt, overigons geen vriend van hot
voorstel zelf, bracht hot amendement heel
fijntjes in tegenspraak met do toelichting
van den voorsteller, die daarop wijselijk
retireerde ©n het introk, wat aan den heer
Fockema Androao een kleine verzuchting
ontlokte; hij zag terecht in het amendement
een mooien strop om de gehcele verordening
er aan te doen hangen. Het amendement-
Van der Lip, om de „voordrachten" uit hot
artikel te liohten, viel (lö tegen 13), doch
wio cr uit besloot, dat nu het artikel zou
worden aangenomen, kwam bedrogen uit.
Wij zullen drie is scheepsrecht de
volgende maal zien.
Bij do behandeling van het verzoek der
vereeniging „Rembrandt Harmensz. van
Rijn" inzake de oprichting van een monu
ment aan den ingang van den Witten Sin
gel, vond mi. Fokker gelegenheid om te
houden wat men in parlementen gewoon is
de maiden speech te noemen. Het
korte woord liep 6lechts over het al of nïot
plaatsen van reclames op do schutting, die
daar zal moeten worden geplaatst.
De Afdeeling Leiden van den Ned. Prot-
Bond werd voor haar teeke-oursus in het
Wijkgebouw nu ook verleend een subsidie
van f 150. Dit besluit was. voor de heeren
Fockema Androao en Sijtsma, die ongeveer
een jaar geleden reeds voor dit subsidie
pleitten, op dezelfde gronuen, waarop het
nu is verleend, zeker een stille voldoening.
Hiermee kwam men tot het meermalen
reeds losjes besproken voorstel tot aanstel
ling van 'n controleur der gemeentebelasting,
zooals men weet een lievelingsdenkbeeld van
den heer Witmans. Hij had een definitief
voorstel dio.iaangaande ingediend en dat
voorstel schriftelijk toegelicht. B. en Ws.
hadden daarop in een zakelijk rapport af
wijzend geadviseerd en gisteren zou het
dan maar eens worden uitgevochten. En er
zijn waarlijk niet te weinig woorden over
gewisseld, al voerden in hoofdzaak de
voorsteller en do wethouder van financiën,
de heer Juta, slechts het woord. Bedriegen
wij ons niet, dan duurde hot den overigen
leden Jang genoeg en was de belangstelling
in het debat slechte matig. Do heer Wit
mans vorwaoht van een ambtenaar, die
zich speciaal mot de oontrólc op de aansla
gen der inkomsten-belasting ziet belast, veel
heil. Wanneer die ambtenaar zijn taak ern
stig opvat cn een onpartijdig man is, kan
hij zeer veel bijdragen tot- een rechtvaardi
gen en billijken aanslag en tot verhooging
dor inkomsten-belasting.
En dat daarin verbetering kan komen,
bowijst volgens hem het veel besproken arti
kel van den hear Gordon in hot „Leidsch
Dagblad". Een bijzondero grief had spr.
togen do door B. en Ws. zoo hooggeroem
de Commissie uit do ingezetenen, die in het
geniep werkte Openbaarheid schenkt ook
inzake belastingen vertrouwen. De belas
tingschuldigen willen gaarno met oon ver
trouwd persoon spreken. Thans wordt do
middenstand allicht woer eens een klasse
verhoogd. Hoogc aanslagen moeten echter
nader gecontroleerd on nieuwe belasting
schuldigen opgespoord worden. In ieder
geval drong hij aan op het bekend maken
van do namen der Commissie-leden. Ten
slotte meende hij, dat het instrueoTen der
reclames ook nog wel verbetering eischte
on dat een ambtenaar, door hem gewild,
daartoe zeer zou kunnen bijdragen.
De hvjor Juta, dio het ook nogal bTcod op
vatte, critiseorde eerst het Btuk van den
hoer Gordon, waarop volgens hem de
voorsteller de argumenten voor zijn be
toog had gebouwd (wat deze ontkende).
De grondslagen van het stuk noemde
hij zwak; do heer G. baseert zijn rodenee-
ring op waarschijnlijkheden, op schattingen,
vergelijkt ongelijksoortige grootheden,
maaikt vergissingen, in één woord, het stuk
is oppervlakkig. Een en ander word mot
voorbeelden opgehelderd en verduidelijkt.
Na dezo onaangename taak, zoo als do heer
Juta zoi, omdat hij iemand moest aanval
len, die niet aanwezig kon zijn, kwam hij
tot do meer aangename, nl. om do Com
missie van Bijstand uit do burgerij te ro-
habilitceren tegen de aanvallen van den
heer W. Deze Commissie, die gedurende drie
maanden, tweemaal por week, 'a avonds van
7 tot 10 uren bijeenkomt onder leiding van
spr-, bewijst de gemeente onschatbare dien
sten, ook bij het nazien dor reclames. Dezo
15 of 16 mannen nit de verschillende krin
gen der maatschappij en alle richtingen ver
tegenwoordigend, bêfiohikt over veel meer
gegevens dan één ambtenaar en geeft voel
grootor waarborg voor strikte onpartijdig
heid. In te gaan op het onderhavige voor
stel zou zijn een volkomen miskenning van
do groote diensten eener Commissie, die zou
heengaan, indien zij zo onder don contro
leur van den heoT Witmans zou moeten
doen. Do namen dezer mannen te publioee-
ron zou zijn haar do kracht te ontnomen
en dit moet hij dan ook sterk afraden. Do
heer Witmans repliceerde kortelings en
gaf daarbij te kennen, dat hij niet aflaten
zou telkens weer met zijn voorstel terug te
komen.
De heer Fokker wilde in een geheime zit
ting de namon genoemd hooren, wat de
heer Juta bloote mouwsgierigheid noemde,
niet gereohtvoardigd, omdat hot belang dor
gemeente stilzwijgen vordert on wolk»
uiting do heer Meuleman een aanranding
zag van don Raad, alsof deze niet con ge
heim zou kunnen bowaren, terwijl de heer
Van der Vlugt nog vormaande, dat do beo-
ren aan do namen toch ntets haddenhet
kwam immers op het instituut zelve aan.
Toen ging men stemmen en hot voorstel
viel met 21 tegen 7 stommen (vóór stemden
met den voorsteller, de hoeren Fokker, Van
Gruting, Le Poole, Van der Eist, Moulo-
mans en D» Vries.)
Het was toen lialfzes on sommige leden
gaven teokenen van ongeduld- Do voorzitter
meende, dat een drietal wijzigingen in do
verordening der straatpolitie er nog wel
kondon doorgaan: het vooratol tot oprich
ting van een gemeentelijke Arbeidsbeurs
kon dan weer voor de volgende vergadering
bewaard blijven.
Bij hot eerste punt, een wijziging, noodig
geworden door de aanvraag va-n de Haat-
sohappij tot oxploitatio van Bonard-treinen,
kwamen de hcoron De Goejo en Bosch een
paar opmerkingen maken, over hot oind-
punt do&or treinon, waarvoor do hoer Bosch
beter gelegenheid achtte op hot Noord-
eindsplein dan op do Varkenmarkt, omdat
dan eerst nog hot niet brcodo Noordeindo
moot worden gepasseerd. Maar daarmede
was hot niet uit Eon academisch debat
werd door den heer Van der Vlugt opgezet
over do toevoeging, dat bij overtreding, de
directeuren der bedoeldo vervoermiddelen
aansprakelijk zijn, tenzij door hen aanneme
lijk wordt gemaakt, dat zij hot mogelijke
hebben gedaan om de ovortroding te voor
komen. Voor deze wijziging was door B. on
Ws. aangovoord, dat directeuren gewoonlijk
een hoogore boete wordt opgelegd dan een
oonducteur of bestuurder cn dat dit con
prikkel is om er voor to zorgen, dat do voor
schriften worden opgevolgd.
Hiertegen nu had de hoer Vsd der Vlugt
een ernstig gewetensbezwaar. Het begrip
van schuld is, volgens hem, zuiver indivi
dueel; als de conducteur do overtreding
pleegt, is hij on niemand' anders de schuldi
ge. Slechts bij pi nitieve volken wordt het
hooii van den stam voor hot kwaad van
den gcheelen stam got. -ffen, doch daar be-
hooren wij ontgroeid aan to zijn, ook al weet
spr. dat in ons strafrecht vooral in den
laatsten tijd dozen weg is ingoslagen. Cy
nisch noemde hij do motieven, die B. en Ws.
or toe hebben geleid. Waarom stelt men clan
niet do Commissarissen aansprakelijk, daar
zit het nog meer aan, die krijgen nog licht
een hoogere boete of wel den Minister, dio
de Statuten heeft goedgekeurd, dio wel de
hoogste opgelegd kan worden. De Voorzit
ter meende, dat praefcisoh het doel beter
wordt bovorderd, d. i. het publiek voor
schade to vrijwaren. Het beginsel is in oub
strafrecht opgenomen en derhalve wel ge
rechtvaardigd. Ook uit moreel oogpunt
had hij niet het minste bezwaar or tegen.
Do heer Van dor Vlugt ropliceerdo, dat
wijzen op een precedent voor hem nog geen
overtuigende kracht heeft on dat hetgeen
doeltreffend is, nog niet altijd is rechtvaar
dig.
Do hoor Fockema Androao kwam zich
ook nog in het debat mengen en al achtte
hij do argumentatie van don Voorzitter nu
niot heel gelukkig, toch was bij het meer
met dezcai eens, dan met dc interpretatio
van don heer Van dor Vlugt. Hij maakte
onderscheid tusschen hem, dii? het feit be
drijft, cn hom, die het doet bedrijven. Als
bijy. de directie er een boete op stolt of
eon promie uitlooft om binncu con be
paalden tijd zekeren afstand af te loggen cn
do conducteur raakt dientengevolge met do
politie in aanraking, dan aarzeluo hij niot
de eerste als do schuldigo aan to wijzen.
Er werd nog over en weer een on ander
gezegd, maar het uur was te ver gevorderd
dan dat het overig deel van den Raad er
veel belang in kon stollen.
Do heer Van der Vlugt vroeg hoofdelijke
stemming over het artikel, dat daarop met
22 togon 6 stemmen werd aangenomen.
Do Voorzitter achtte liet nu maar beter
do behandeling der andere wijzigingen ook
maar uit te stellen en sloot tegen zos uren
tot verheuging van al de aanwezigen do
vergadering.
De punten, die do groote voorstellen
voorafgingen en dio wo voorloopig lioten
rusten, gevon na hetgeen or gisteren in ons
verslag roods over gezegd werd, woinig
aanleiding om er lang bij stil te staan.
Betreffende de wijziging in do Vorordo-
ning op liet Bouwen en Sloopon, morkto do
heer Sijtsma op, dat daarmede door do
inschakeling van beerputten mot over
stort, als bet ware oen nieuw stelsel van
rioleoring wordt ingevoerd, dat op don lan
gen duur heolwat aan bouwers on aan do
geinoente zal kosten en nog wel eens aan
leiding kan gown tot een bcorputbelasting
bovendien. Daarom vroeg hij of dit stelsel
werkelijk afdoende mag worden geacht. Men
heeft vroeger over hot riolcoringsvraag-
6tuk zich zonder resultaat het hoofd gebro
ken en nu schijnt het zoo gemakkelijk.
Toen ou dc heer Korovaar cn do Voorzitter
verklaarden, dat genoemd stelsel op hot
oogenblik do beste practisch beroikbaro op
lossing is, toonde dezo spr. zich bevredigd.
Do heer Van der Eist stelde een amen
dement voor op art. 23, waarbij aan B. en
"Ws. het recht wordt verleend in zeer bij
zondere gevallen ontheffing te vcrlconcn,
dat een woning een totaio oppervlakte van
ten minsto 25 vk. M. moet beslaan. Hij
wcnschte dit recht allee® toegekend te
zien, waar het hofjeBwoningen geldt. Zijn
amendement viel, zoonls is gozegd, mot 20
tegen 2 stemmen.
Ten slotte zij nog opgemerkt, dat do hcor
Juta niet zooal3 gisteren is vermold, ont
slag hooft genomen als regent van het
H. G. of Arme Wees- en Kinderhuis, maar
van het Gereformeerd Minne- of Arme Man
nen- cn Vrouwenhuis.
Leiden, 13 October.
Wederom ie oen lid van hot stafmu-
ziekkorps van hot vierde regiment infan
terie, na vergelijkend examen, waardig
bevondon om als Kapelmeester bij oen
nieuw opgericht regimont op to treden,
namelijk do heer Eug. H. Rap, bij het
tiende regiment infanterie te Haarlem.
Gedurende ruim vijf jaren was hij solo-
trombonist bij Van Erps kapel, als hoeda
nig hij zich op do concerten van een al
lergunstigste zijde deed kennen, waarvan
wij menigmaal getuigen mochten rijn.
13;
Ja, geen der wreedste folteringen,
Die ooit den sterv'Iing viel te beurt,
Kan zoo het hart zijn moed ontwringen
Als 't oogenblik, dao ons een zielsgelief
de ontscheurt.
Helaas, wijl eensbezielden voelen
Hoe zalig ze in elkander zijn
Wijl al het heil, dat ze bedoelen,
Het dccl.n is van vreugde en pijn;
Wijl 't hart niot langer voor zichzelven,
Maar voor zijn ander harte slaat;
De zucht een afgrond schijnt te delven,
Die zijns geliefden borst ontgaat.
Hier slaakte Ambrosine een diepen zucht,
'die echter bij deze bijzondere gelegenheid
yoor Tortel tak geen afgrond scheen to del
ven, maar veeleer een demping scheen te
Jaewerken van den kleinen afgrond, die er
nog tusschen hom en Ambrosine bestond-
Dc aankomst van een Engielsch heer en
.clamo brak bier deze gesprekken af, die an
ders misschien ook nog onder het souper
«ouden voortgeduurd en voor velen den
.maaltijd vergaJd hebben. Terwijl heer
paar boven ging om do kamers te bezich
tigen, plaatste de damo zich op een stoel
aan het einde der zaal, na don groet van
diegenen der reizigers, die haar begroet
hadden, beleefd to hebben beantwoord.
"Goudsche schoolmeosterL die volstrekt
geen notitie van haar binnenkomen geno
men had, vond het gepaster dadelijk aan
het gezelschap te zeggen: „Ik houd niet van
Engclschen. Zij zijn mij te stuursch en to
onbeleefd."
„Dat is wol waar, dat zult ge altij i zien",
zeiden do andere Goudenaars, die misschien
voor hot eerst van hun leven Engclschen
van zoo nabij zagen.
Een der Elbcrfelders maakte de opmer
king, dat dit toch eigenlijk meer in naam
dan inderdaad was; dat hij heel veel En-
gelschen ontmoet had en nooit dio bijzon
dere onbeleefdheid had ondervonden.
„Dan hebt u wel rare EngeLsche ontmoet",
zei de schoolmeester, „maar zoo veel is al
thans zeker, dat zij denken, dat cr geen
een land boven Engeland gaat cn dat zij
ondraaglijk trotsch zijn op den roem van
hun natie"
„En kunnen zij wel één Van Speyk op
noemen?" vroeg de Elbertelder.
Do schoolmeester antwoordde niet; want
de knecht bracht het souper binnen cn al
len plaatsten zich aan don disch, behalve
de Engelschman, die aan het einde der tafel
gezeten, „tea for mylady" en voor zichzel
ven een glas „brandy hot" besteld had en
eenigo aanteckeningen in een zakboekje
maakte, terwijl mylady een „Guide" door
bladerde.
„Die Engelschon lijken wel gek dat zij
niet soupeeren", zeide de schoolmeester;
„maar misschien zijn zij daar to gierig voor.
Wat doen ze dan to reizen?"
„Maar als ze nu geen honger hebben",
zei Pols.
„Dat maakt mij geen mënsch wijs, dat
je des avonds om tien uren geen honger
zoudt hebben. Het is te gek om van te
sprekon. Ik kan des avonds wel een pond
vleescb aan."
„Ik ook", zeide de andere Goudenaar.
De andore reizigers vonden het nu maar
gepaster, do Engelschen met hun thco en
cognac in vredo te laten en zeiven rustig te
soupeeren; vooral scheen de lieve Delftsche
jeugd geenszins onverschillig voor do pre
paraten van don Kleefschen kok. Daar
heerschte zelfs ongeduld en ongerusthe'd
dat er niet genoeg zou zijn onder do jeug
dige Van der Klaasjes. Mevrouw had het
waarlijk druk met haar kroost, daar Geer
tje, voordat nog iemand bediend w:.3, uit
riep: „Mama^ ik heb nog geen cotolettes",
en dus moest gerustgesteld worden, on Piet
je spoedig daarna opmerkte dat Arnout
veel grooter stuk vleesch had dan hij en
warschijnlijk niet zou gezwegen hebben, in
dien niet mama een stukje van haar eigen
bord ten behoeve van Pietje had afgestaan.
Do jongen van zestien janen, dio veel genie
en een opmerkenden geest had, mocht zich
zelven bedienen on nam opmerkelijk groote
portion en papa, dit ziende, kon niet nala
ten aan mama te zeggen: „Die Evert is
toch een oolijke gast van een jongen."
Toen het souper afgeloopen waa, zouden
de lievelingen vertrekken, omdat zij niet
langer blijven wilden. Maar toen zij tot
vreugd van het gezelschap reeds op weg
waren, ontmoetten zij den knecht, die een
schaal aalbessen binnen bracht. Ijlings
vlogem zij naar hun plaatsen terug en rie
pen eenstemmig, dat zij aalbessen moesten
eten. Mama werd met deze luide kreten een
weinig verlegen; maar papa vond het nogal
een aardigen treK van zijn kinderen, dat zij
zoo dadelijk, toen zij de vruchten zagen,
waren teruggekomen.
„Ik wou meer bessen", riep Pietje.
„Ik heb geen suiker genoog," ri Geer
tje.
„Nou heb ik geen een trosje witte,"
griende Arnout.
De zestienjarige jongen, met genio c een
opmerkenden geest begaafd, had opgomerkt
dat zijn zusje gewoonlijk schreeuwde, als hij
haar onder de tafel in de knieën kneep, en
scheen haar gaarno te hooren schreeuwen.
„Au, au, je doet mo zeer," huilde Antjo.
,jls 'b niet lekker Pietje?" zoi Polsbroe-
kerwoud in een heel kindcrliovende bui.
„Daar heb jij ook wat," antwoorddo
Pietje, en smeet hem een steeltje toe.
„Foei, j/ietja," zei mama, cn kreeg een
kleur.
,,'t Wordt al een gannef je," zei papa
glimlachend.
„Geeft u ze maar van die bessen mo
vrouw," zei Pols, dat is gezond voor kinde
ren."
„Ja," zei Veervlug, „gezand en frisc
dit herinnert mij een „Ode aan Ti Aalbes"
van eem onzer dichtere.
't Lust mij zingend u te loven,
Eed'lo bes, gezond on frisch;
Heerlijk ooft vain Neerlands hoverij
Sieraad van der burg'ren disch.
Mijn© zangster, die haar tonen
Aan 't eenvoudig-eed'le wijdt,
Zal ook met een lied u kronen,
Die eenvoudig-edel zijt.
And'ren zingen abrikozen,
Perzik, uw verheven zoetn-
,,'fc Is of ik Sander hoor," riep mevrouw
Van der Kaas.
„Ja," zei Veervlug, „ik kan het u niet
geheel reoiteeren; maar nog één passago
klinkt zeer schoon
Juich, verhef u vrij, Germanjo,
Roem uw druivenrijkon Rijn,
Juioh, Bourgonje, bral champagne,
Do aalbes schenkt ons eed'len wijn."
„Mooi, mooi 1" riep een dor Eiber folders.
„Kcdlnor, hebt go ook aalbcsscnwijn
„Jawel, mijnheer," zei clo kcllnor.
„Geef m ij dan nog een flesch Hochhoi-
mor Die Hollandscho mijnheer dAdr zal
ctan bessenwijn waarschijnlijk prefcrccrcn.'*
Veervlug scheen evenwel niet bijzonder
nationaal te wozen, want hij hield zich met
zijn vrienden bij don Rijnwijn.
De Delftscho familie trok op. Mijnheer
zou gaarne nog wat beneden gebleven zijn,
maar Geertjo riep met luider stem: „Papa'
mee", en papa ging als een gehoorzaam
vader mee naar boven.
Ook de Elberfelders vertrokken een woh
nig later; en de Goudsche schoolmeester
zeide geeuwend, dat hij een beetje slaag
kreeg.
„Ik ook," zeiden 'do mode-GoudonoarB*
en brachten met yeel moeite goeuwingetf
voort.
(Wordt ï'rvolgd.)