Goedkoope Aanbieding. 1000 ST.-NICOLAAS-CADEAUX. Stoomtram HAARLEM-LEIDEN. Opleiding Boekhandel. P rima Versche Orasboter Aardappelenbericht. L. C. en V.-V. „fljax". BOBSIBK VQQR DE JEOSD. FREDUY. Op sleeptouw vau een haai. Vervolg Adyertentiën. Wed. J. STEENHAÜER Zn, Aanbesteding H. WILLE Go., Botermarkt 10. een Melkboer, WereEdklok. Westlandsche Hypotheekbank. dagen ïfêog slechts enkele duurt de Uitverkoop. Veel verminderde prijzen. Voorziet U dus tijdig van C. P. FABERV DE JONGE, Wegens de ongekend lage prijzen is het vervoer van Bestel- en Vrachtgoederen per Stoomtram het voordeeligst. 8749 44 Goederen worden vervoerd naar Oegst- KiSL'e- en v.m. en 3 U. 10 en 7. U. 04 n.m. Amsterd. tijd.. Inlichtingen worden verstrekt aan het be- stelkantoor Clarasteeg No. 2 nabij de Mare. No. 13998. Anno 1905. De geschiedenis van een groot man. Indien or één hoedanigheid b, waarmede wij onze jonge lezcra zouden willen uitrus ten voor het verdere leven, dan is het wel öe vaste wil allo struikelblokken uit den weg to ruimen, die hen zouden kunnen ver hinderen zich een pad door het leven te baneu, zioh nuttig te maken ook voor an deren. Ontmoediging heeft duizenden veelbe lovend© levens verwoest, groote gaven on gebruikt laten voorbijgaan, de meest belo vende toekomst verduisterd eu onbereik baar gemaakt. En die ontmoediging kwam bij 't ontmoeten van hinderpalen. Men was dapper begonnen; daar verrees een scheids muur cn..- men bleef staan. Maar degenen, die er overheen klommen, overwonnen 1 Zij zegenden in latere jaren do 'u -panning, welke hen geleerd had grxstkracht uit te oefenen; zij werden er sterker door. Hun zelfvertrouwen werd daardoor geboren. Belemmeringen zijn op ons pad geplaatst om ons te stalen. Geen barer, die ons in ons stroven naar 'n goed of rechtvaardig doel verlammen mag. Om u dit beter aan te toonen, kozen wij het voorbeeld van een knaap, die te kampen had met armoede, lichaamszwakte, mot tegenspoed van aller lei aard en toch zegevierde, toch een onuit- wisohbaar spoor op aarde achterliet, toch honderden medemenschen gelukkig maak- •te. Zijn leven zal onzen Lezers een ernstige les kunnen zijn als zij daarbij willen stil staan voor een oogenblik en in moeite vol le uren aan hem terugdenken. Johann Peotalozzi werd op 12 Januari 1746 te Zurich geboren. Hij was 'n zonder ling kereltje, dat geen grootere vriendin bezat dan do dienstbodo zijner moeder, Barbara genaamd. Zijn voorouders waren Italianen geweest, maar in de zestiende eeuw hadden de Pestalozzi's zich in Zwitserland gevestigd. Jehanns vader was geneesheer. Hij stierf zoo vroegtijdig, dat hij slechts bitter weinig kon achterlaten aan zijn weduwe en hun eenig zoontje Bar bara moet zich toen reeds hebben laten kennen als do oude, trouwe ziel, die zij was; want het was voornamelijk aan haar zorgen, dat de dokter op zijn sterfbed zijn kind aanbeval. Zij bewees zich dat vertrou wen volkomen waardig. Van zijn zevende jaar af, toen zijn vader stierf, legde de kleine Johann de grootste belangstelling aan den dag voor ouderlooze kinderen, zocht hij steeds hun op do eene of andere wijze zijn medelijden te kennen te geven. Hij sprak er telkens van, dat hij hen zoo gaarne had geholpen. Wetende hoeveel zijn moeder zic-h moest ontzeggen, om zijn lessen to bekostigen, leerde de J.tiaap met den voorbeeldigsten ijver en v Jde hij aanvankeb'jk voor leeraar in de talen studeeren, tot hij zich op zijn acht>- tl de jaar aan de theologische studiën Wijdde, mot het doel predikaat te worden. Doch hier ontmoette hij een zwaar struikel- l.lok. Een keelaandoening benam hom alle kracht van stem cn daarbij was armoede in het gezin zoo groot geworden, dat hij niet door studeeren kon. Maar hij liet zich daarom niet uit het veld slaan. Reeds kort na deze diepe te leurstelling vond hij een nieuwe methode "dt tot het onderwijzen der latijnscho taal. Mot het daardoor verdiende geld kocht hij een stukjo grond aan, met het doel dat te bebouwen en huwde kort daarop een koop mansdochter uit Zurich. Hij leerde als land bouwer de ellende van het volk kennen. De gedachte daaraan liet hem geen rust, tot hij op zijn dertigste jaar den arbeid begon, die hem tot een dor weldoeners der monschheid maakte. Hij nam een vijftigtal arme en verwaarloosde kinderen op zijn kleine bezitting, leefde met hen onder moeilijke geldelijke omstandigheden, leerde hen arbeiden, denken en lezen en maakte hen tot zijn vrienden. Bij gebrek aan medewerkers vatte hij het plan op de kinderen elkander te laten onderrichten. Hij was geen man van zaken, maar van hart en werd steeds armer; maar zijn arbeid onder de kinderen maakte hem spoedig bekend door heel het land en aan gezien, na den revolutiekrijg in Zwitserland hot kanton Unterwalde overstroomd werd van daklooze kinderen, die als een bende kleine wolven door de dorpen heenzwierven en stalen, verzocht het gouvernement Pesta- lozzi ben tegen een geringe tegemoetko ming tot zich te nemen. Hij aarzelde geen oogenblik en de zeldzame man, die nog in de kracht van zijn leven was, nam 150 verwaarloosde kinderen tot zich in de bouwvallen van een verwoest klooster. Hij leefde en arbeidde onder deze meest diep verdorven jonge wezens. Zijn lief do voor hen maakte echter zulk een diepen indruk op hen, dat zij al spoedig zodaten te bewij zen deze te verdienen. Een enkel voorbeeld zal aangeven welk een verandering zijn goedheid bij hen teweegbracht. Nadat Altcrf door brand vernield was, had men andermaal vele daklooze kinde ren, om wier lot geen sterveling zich bekom merde. Pestalozzi riep nu zijn leerlingen bijoen en verklaarde hun, dat, indien hij twintig dier ongelukkige kleinen tot zich nam zij allen hun eten en zelfs hun kleede ren met hen zouden moeten deelen, aange zien er anders geen mogelijkheid toe be stond. Daarna stolde hij hun de vraag: Zullen wij ze toch laten komen 1" En geen enkele stem, die niet uitriep: ,„Ja, ja 1" Hij had hun geleerd zioh op te offeren voor anderen. En dat was ook zijn gansche eigen be staan, ofschoon alles schijnbaar in het le ven hem mislukte, werd hij toch geen schipbreukeling, maar integendeel een man, die een groot werk van onberekenbaar nut volbracht. Zoo kan men hinderpalen overwinnen, doorvolharding en moed. Nog nooit heeft iemand een klacht van hem gehoord, nog nooit heeft men hem boos of ontevreden gezien. En toch heeft hij daar meer reden voor dan andere kinderen, die bij het minste, wat hun niet bevalt, driftig worden, soms stampen en dan gaan schrei en tot zij hun zin krijgen. Wel was Freddy een eenig kindje, en wa ren zijn pa on ma zeer rijk, zoodat zij hem alles kondeo geven, wat hij maar wilde heb ben, maar bij dit alles was hij zeer onge lukkig, want kleine Freddy was kreupel.cn moest daarom altijd stil zitten, als hij thuis was, en buiten moest hij gereden worden in een wagentje. Wel had lilj een krukje, maar daarmee was heb loopeD toch zeer moeilijk, en hij was daarbij nog zoo jong. Maar Freddy.was niet alleen kreupel, hij was zwak en zieke lijk, en dit was hij altijd geweest, reeds van zijn geboorte af Zijn pa en ma haddsn hem al meegenomen naar het buitenland, naar het Zuiden van Frankrijk, waar het veel warmer is dan hier, maar niets had geholpen. Freddy werd niet beter. Hij had nu geen reden om meer ontevreden te zijn dan andere kinderen, als hij hen zag spelou en springen en hoepelen, zooveel zij uiaar wilden en hij moest er maar bij blijven kij ken, hoe anderen pret hadden. Hij wist, dat hij nooit mee zou kunnen doen. En dan was hij nog alleen, nooit had hij broertjes of zusjes gehad. Heel dikwijls kwamen er vriendjes bij hem spelen, maar dan vloog de tijd zoo gauw om, en dos avonds was hij toch weer alleen, als zij naar huis gingen. Arme, arme Freddy. Ieder had medelijden met hem, maar om één ding kon men hem toch benijden, want zooals gezegd is, Freddy werd nooit boos of ontevreden alles wat anderen wilden. Yond hij ook goed. Ieder van het dorp kendo Freddy, want men kon hem altijd zién zitten voor het raam van dat groote huis in de Hoofd straat Maar als men in den laatsten tijd nogal eens vaak voorbij was gekomen en Freddy dan telkens eens had aangezien, dan zou men hebben opgemerkt-, dat hij daar niet zoo Lang meer zou zitten. Freddy werd met den dag minder, hij govoelde zioh ook veel zwakker; hij had niet zooveel lust meer tot spelen, maar toch wil de hij daar niets van aan zijn ouders zeg gen, vooral niet aan zijn lief moedertje, ^dan zou hij weer traantjes zien, *en dat vond liij altijd zoo vervelend, als hij zag, dat men om hom schreide. Als zijn neefjes of vriendjes bij hem kwa men, dan gingen zij vroeger weg dan ge woonlijk, want Freddy verlangde dan naar rust; het was hem te druk. Op zekeren morgen kwam zijn moedertje, bij hem, om hem uit het bed te halen cn hem dan aan te kleeden, maar Freddy wil do er liever nog wat in blijven Zijn papa, die dit geen good teeken vond, liet daarom den dokter roepen, die dan ook dadelijk kwam. Hij vond Freddy Diets good em beval vol komen rust aan. Zijn moedor ging nu geen oogenblik meer van zijn bod weg, want iedere dag kon de laatste zijn, dat begreep zij wol. Pijn had Freddy niet; hij was alleen erg lusteloos en zwak; hij voelde zelf wel, dat hij hier niet lang meer blijven zou, maar sprak ox nooit over. Eens vroeg hij om al zijn vriendjes nog eons to mogen zien. Zijn mama liet ze allen rocpon en des middags stonden ze allen om het. bedje van Freddy. Wat sahrokken zij, toon zij hem zagen, hij was nog blocker geworden en nog meer ver magerd. Freddy praatte mog wat mot hen over din gen, die zij vroeger wel gedaan hadden en gaf hun iodcr een kleinigheid ter herinne ring, toen zij weggingen. Ieder begreep wel, dat dit de laatste keer was, dat zij hem levcrnd zagen, ach, hoe jammer, Freddy was toah zco'n aardige jongen. Van dag tot dag werd hij zwakker en sprak haast geen woord meer, alleen aan zijn oogen kon men zien of het goed was. Ongeveer tien dagen, nadat de vriendjes van Freddy bij hem geweest waren, bleef des morgens hot huis gesloten Ieder begreep nu, dat hij niet meer daar was, hij was gegaan naar een boter land, waar men nooit meer riek wordt. Ach, wat waren zijo pa on ma bedroefd; hun eenige, lieve Freddy was van bon weg gegaan en zij hielden nu niets meor over. Eenige dagen daarna was or con grafje meer op het stille kerkhofhet was hot graf van Freddy, versierd met bloemen cn kransen en in het midden stond con mooie zuil met eeo engel er naast, het was prach tig; het laatste geschenk wat do ouders aan hun lioven Freddy hadden kunnen ge- Het viel niet moeilijk to begrijpen, dat Steven Kanselt door al zijn makkers als hun Leider werd beschouwd. Hij was gebo ren tot bevelen, dat kon men aanstonds zien. Op zijn zestiende jaar was hij reeds over de vijf voet lang, maar zeer mager. Toch was hij gespierd en zijn lenig lichaam stond altijd gereed de plannen van zijn wooligen geest ten uitvoer te brengen. Mooi, edelmoedig, opgeruimd en verme tel als hij was, sprak het vanzelf, dat do kleine jongens tot hem opzagen als tot een held, terwijl do grootere knapen om het zeerst zijn gezelschap zochten. Zijn vader bezat groote boomgaarden in Florida en was bezig fortuin to maken mot het verzenden zijner vruchten naar hot Noorden. Steven werkte hard op school en ontving des zomers, als loon daarvoor, een langdurige vacantie. Hij mocht deze altijd aan zee doorbrengen, waar hij naar harte lust baden, roeien en zeilen kon. White Beach, de plaats, waar hij gedu rende die gelukkige dagen vertoefde, lag aan een inham van do zee, waar het zand op den bodem zoo wit en hot water zoo helder was, dat men alle donkere voorwor pen daar beneden duidolijk kon onderschei den. Do knaap en zijn spcelgcnooten ken den dan ook geen grooter genot dan zacht jes in hun booten voort te glijden en de visschen gade to slaan, waarvan er vele zeer fraai gekleurd waren. Maar de bowoners der diepte waren n iet- alleen schoon, er waren cr ook schrikwek kende onder. Tot deze laatste behoorde een haaisoort, in dio streken „do Min" ge noemd. Deze dienm zochten steeds de stil le, ondiepe plekjes op, waarschijnlijk om daar con ongestoord dutjo to doen, en kon den dan uren achtereen onbeweeglijk blij ven liggen. Tegen het eind eender bijzonder prettige vacantie, zoido Steven op zekeren avond tot zijn makkers: ,,Ik heb een heerlijk plan bedacht om onze dagen hier op schitterendo wijze te besluiten. Van iets dergelijks is nog nooit gehoord". En hij ging voort hun uit to leg gen, dat zij met hen allen in een d.r boo ten uit zouden gaan, een touw om den nek van 'n haai werpen en het dier noodzaken hen voort te trekken over het water. Dij verklaarde» dat niets gomakkolijker zou zijn; hij wist juist waar de haaien steeds bijeen kwamen. Zij zouden cle 6loep rustig over do monsters hcensturen cn op het ge schikte oogenblik een strik neerlaten en een daarvan bij eten kop vangen. Verstomd van bewondering over de stout moedigheid van zulk een plan, wachtten do jongens er zich wol voor togon te stribbelen. Zij wanen met hun zessen en kozen de ste vigste boot, opdat deze het best tegen het spartelen cn slaan van het beest zou kun nen. ,,Ik zal hot touw vasthouden," zèido Steven, want het is mogelijk, <lat wij het op eens zullen moeton laten schieten.'* In de diepste stilte roeiden zij naar do donkere vlek, dio de aanwezigheid dof haaien verraadde. Geen van allen sprak een woord. Steven had heel behendig eoa strik gomaakt en liot dien vlak voor do roorlooze dieren in het water zinken. Een oogwonk later had hij hem om don kop van oen haai, een dier van minstens tien voet lengte, geworpen en, door het haas tig optrekkon van het touw, don strik dichtgehaald. Do verschrikte govangene sprong als con razende in het rond on zwom toon mot zulk een snelheid weg, daO als Steven zich niet vastgeklemd had aan do boot, hij zeker over boord waro getrok ken. Het vaartuigje volgde met een spoed., dio de golven aan weerszijden deed op spatten. „Heerlijk I D«t is prachtig 1" riepen do knapen verrukt, „hij trekt ons als een ech te stoomboot. Kan jo hem vasthouden^ Stevent" Stoven knikte vol zelfvertrouwen. Hij had het te druk om te spreken. Do „Alioe" voerdo hen recht door den in ham, tot men bijna aan hot strand vast raakte, en daarna met onvermindordon' spood naar zee terug. Do jongens jubelden het uit van pret, maar toon do haai, dicht bij een klip gekomen, opeens stil bleef lig gen, waa Stevon zoo vormooid, dat hij blij was eens oen oogenblik op te kunnen staan, om zijn krampachtig uitgerekte spieren rust te geven. Dit was onvoorzichtig en had do ornstig- sto gevolgen kunnen hebben, want juist begaf do haai zich opnieuw op weg. Do onverwachte ruk aan het koord deed don knaap het ovenwicht verliezen cn, mob touw en al viel hij in hot water. Ware hij een allcdaagschc jongen go- wcest, dan had Steven thans terstond hot touw losgelaten, maar daar dacht hij niet aan. Hij wilde zich niet door het ondior laten overwinnen cn liet zioh dappor voortslepen, nu eens onder, clan weder bo ven water. Hij vocldo zich half verstikb on heb koord wondde hem bitter do han den maar toch hield hij vol. Dc andere knnpen waren zeer ontsteld, zij geloofden niet anders of hij was in hot touw verward geraakt cn buiten staat zich daarvan to bevrijden. „Hij zal verdrinken als hij niet loskomt," jammerde ccn hunner, „kunnen wij hom niet to hulp komen 1" Maar dit viel zoo gemakkcLj - niet. Do haai trok hom pijlsnel voort, en hoe dappor zij ook roeiden, duurdo hot een heelen tijd, voordat zij hom inhaalden, en dat nog al leen doordien dc haai wodorora ccn oogen blik stilhield. Steven was nu geheel uit geput, half verstikt door het water, dat zijn mond cn neusgaten was binnengedron gen, zonk hij in de boot neor, zonder dat zijn kameraden hem hadden vastgegrepen. Maar een minuut later herleefdJ hij weer. „De haai moet ook niet mcor voorlkun- nen," zeido hij, „hij zal geen kracht mcor tot vechten overhouden. Laten wij hora naar wal slccpen en hem dooden." „Hoerah riepen dc knapen cn begon nen to roeien on to trokken. Hot dier bood nog wel eenigen weerstand, inaur waa waarlijk zoo goed nis bewusteloos. Onder luid gejuich werd hij op hot droge ge bracht en daar afgomaakt. Stovon's makkers waren zoo opgetogon over hun avontuur, dat zij den volgenden' dag opnieuw wilden beginnenmaar dit maal spraken zij voor doovo ooren. Een Jongmensch van netten huizo, ongeveer 16 j'aar, kan geplaatst worden als VOEOJiTAIB in eon drukke zaak. Brieven aan het Buroel van dit Blad onder No. 2974. 8 f 1.50 per K.G. Prima KEUKENBOTER f 1.40 per K.G. fflandenmakerssteeci 4 liij de Waag. Prima adres voor zulvero Natuurboter, Goudscho, Leidsche en echte Edammer Kaas. 3190 13 van het "Verfwerk van vier SSeereulmizon op den Witten Singel, voor rekening van den Hoer J. N. B0TERMAN3. Inlichtingen dageiyks op het work en by ondor- geteekende. Aanbesteding op Woens dag 11 October 1905, des mor gens lialftwraall, op hot werk. H. G. J. LEZWIJN, SI 63 12 Garenraarkt 19. r VERKRIJGBAAR IN FLESStMEN VAN: y\ liter a is ct Veik.Ugba&r bj) J. P. RIEDEL, Boommarkt 2, Leiden. 3220 17 Voor de maand October bieden wjj aan, voor zoolang de voorraad strekt: Mooie gekleurde Tafelserviezen, 65 stuks voor 14.50. Een pariij echte porseleinen Tafelserviezen, fraai gedecoreerd, 05 stuks, van /50 voor /35 Heldere, flinke Tumblers ;t 31 Cts. Geslepen Likeurkaraffen k 85 Cts. Porseleinen Filtreers 45 Cts. Idem groot 50 Cts. Petroleum Kronen, met grooten Brander, mooie ïulp-ballon en Kaarsen, a ƒ9.50. Flinke Regulateurs, 14 dagen loopend, /7.50 [2 jaren garantie inbegrepen). Nette kristallen Kaasstolpen k 40 Cts. Mooie gekleurde Theeserviezen met 12Koppen en Schotels, nieuw model, a ƒ2. Japansche Theetafels k ƒ1.50. Notenhouten Waschtafel f4.—. Groote Notenhouten Theebladen k 80 Cts. Japansche bakjes voor glaasjes, per 12 stuks voor 24 Cts. Prima Tafel- en Ontbijtmessen van Herder met 10 pCt. korting. Goedbiijvende Eetlepels van af 10 Cts. Zeer geodkoope Lederwaren, als Portemon- naies, Albums, Sigarenkokers, Porte feuilles, enz, enz. 3457 100 Beleefd aanbevelend: BU I EnTelopiien f 1.60, ÏOOO Kwllantlën of Nota's f 2.60, ÏOOO Briefkaarten (1ste qaaUtelt) 2.EO. alles bedrnkt met naam, adres, ens. Handelsdrukkerij firma C. EOOTEBB, Nieuwe Bfjn 16. B(J groote getallen Toordcellgo prijzen. 1048Ó 10 Govraagd voor oen nieuwen Bakker, dio ge negen is Brood te Siyton Br. ondor No. 8230 Bur. van dit Blad. 0 ONTVANGEN3 ladingen prima Brielsclie FLEU11EN, welke niet afkoken en geschikt voor pro visie, 22 on 24 Cents de Kop, f 3.30 A f 3.00 per Mud. Ook mooie DRIEEIJiGEN, Blauwe en Blanke. A. VLASVELD, Oude Singel. 3199 14 JanvoHsensteeg. Buiten-Sociëteit „RNICITIA", Steenstraat, BEIDEN. Dagelijks te zien, voorm. precies 11 on 12 uren, nam. 2, 3 en 4 uren, 'sar. 7, 8 en 9 uren. Enirée Isle Rang 30,3de Rang 20 Cis. Voor Kinderen: Isle R, 20,2de R. 15 Cis. 8210 12 Hot Bestuur maakt bokend, dat ln do Bestuursvergadering van den 29sten September 1906, In d. Boven zaal der .Harmonie", z()n uitgeloot de volgende nummore der rentelooze Obligatielening, groot 1000, aan gegaan 1 Augustus 1904, te weten 139; 114; 37; 163; 54; 357; 43; 351; 393; 355; 380; 253; 193; 400 30; 334; 191; 131; 896161Betaalbaar Haandag 16 October 1906, des avonds tussohen 7 en 9 uren, ten kantore van don Penningmeester, Steenschuur 14 tegen Inwisseling der bewezen van aandeel. 3114 23 Namens bet Bestuur, Et Seeretarit. 's-GRAVENHAGEK Lange Houtstraat 10. AMSTERDAM i Damrak 92. UITGIFTE van 200 Aandeelen, Serie E, elk groot f 2500 De INSCHRIJVING op bovenvermelde Aandeelon wordt opengesteld tot cn met 23 October 1905 aan bovengenoemde kantoren dor Bank en bi) baar Agenten, alwaar Prospectusson on InschrlJvIngeblIJeUen ver- krUgbaar zjjn. 30,9 39 Directie dor Wostlandsche Hypotboekbank: J. HOOFT GRAAFLAND. - J. A. VAN ERPERS R0IJAARD3. 3224 36 Nieuwe Rijn 55. Gouden en Zilveren Werken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 5