De lotgevallen der Leidsche Univer siteit in liet aigeloopen jaar, Gelukkige Echtgeaooten! De ballon „Kuko" op reis. Uit de Rechtzaal. In het Groot-Auditorium dor Academie hield hedennannddag voor een talrijk ge hoor prof. dr. J. van Leeuwen Jr. bij het overdragen der waardigheid van Recto r- Magnificus aan zijn ambtgenoot dr. V. Einthoven een rede, waarin hij verslag deed van de lotgevallen der Universiteit in bet afgcloopcn jaar. Als huisgenooten, die op Oudejaarsavond te zamen overdenken wat lief en leed het jcngstvcrloopen twaalftal maanden hun heeft gebracht, zoo zijn ook wij thans bijeen, zeide Spr., om bij den overgang van het éénc Academiejaar in het andere met elkan der te spreken over de lotgevallen van het gezin onzer Alma Mater. Wij verwachten, dat daarbij, als in elk gezin, niet slechts blijde, maar ook droeve herinneringen zullen oprijzen, cn zullen dankbaar zijn, indien de eerste het talrijkst mogen blijken. Enkel reden tot vreugde hebben wij ten opzichte van ons Curatorium, ging Spr. voort. In de samenstelling kwam gelukkig geen verandering, allerminst ook in zijn be langstellenden ijver voor het wolzijn onzer Universiteit, en verschillende verbeteringen ■werden door zijn goede zorg tot stand ge bracht. Niet hetzelfde kan getuigd worden van den veel uitgobrcideren kring van hoogleer aren. Reeds den vorigen cursus dreigde er voor een ge waardeerden makker gevaar en mocht dit al con tijdlang geweken schijnen, wie scherper zagen, durfden zich niet vleien met de hoop op een gunstigen afloop, en toen do gevreesde slag viel, waren zij dank baar, dat hun vriend althans langdurig en pijnlijk lijden was bespaard gebleven. Pietcr Lodewijk Muller ontviel ons op 62-jangen leeftijd. Den 25sten December droeve Kersttijding! ontsliep hij Ju* midden der zijnen in de lieflijke omgeving van het Garda-meer, waar hij genezing had gezocht. Daar ib hij ook ter ruste gelegd. Slechts met onze gedachten konden wij den dne ven stoet begeleiden. De wetenschap verloor in hem een onbaatzuchtig dienaar, dc amb genooton een hartelijken, trouwen vriend. Twee oud-hooglecrarcn werden opgeroe pen ter eeuwige ruste. ,,In vollen vrede" zoo luidde treffend het berichtontsliep te Arnhem den 2lsten Februari Johannes Hermanus Gunning, vijf jaren na zijn aftre den. Een man van krachtige overtuiging, eon geleerde van veelzijdige ontwikkeling en verstrekkende belangstelling; van rijke kennis en keurigen smaak, en bovenal een rnensch met een fijngevoelig gemoed, cenvoudig-hartelijk en bcschamend-nederig, wiens beeld onuitwischbaar zal blijven in da herinnering van allen, die het voorrecht hebben gehad hem te leer en kennen. Gansch anders aangelegd was Willem Christiaan van Manen, die den l2don Juli van ons ging. Gansch anders, cn toch, hoe zeer was hij aan Gunning gelijk in braaiden den ijver voor zijn overtuiging, zijn werk 1 Achttien jaren heeft hij zijn rijke gaven, zijn groote kracht gewijd aan onze Universiteit, achttien jaren, tot den forschen zestiger het zware lijden besloop, dat, langen tijd met mannenmoed bestreden, hem ten slotte sloeg met machteloosheid en twee jasir gele^ den dwong tot heengaan uit don kring der studio, eer nog zijn levensweg ten einde liep. Ook zijn nagedachtenis zal in hoogc cere blijven 1 Hij ruste zacht 1 Tot onze oud-hooglecraren, aldus Spr., zou ook behoord hebben een andere in het afgeloopen jaar overleden beminlijkc ge leerde, indien niet do zustertak van het Hooger Onderwijs hom dierbaar was ge weest boven alles. Hendrik Willem van der Mcy, dio don 3dcn April op ruim 70-jarigen leeftijd te Leiden ontsliep, had het gymna sium, zijn gymnasium, lief met zoo groote en waarachtige liefde, dat daarvoor alles bij h?m moeet achterstaan. Den 25sten Mei nam prof. Mac Gillavry in een laatste collego plechtig afscheid van zijn werkkring en mocht toen op ondubbel zinnige wijze de genegenheid en hoogachting ervaren van zijn leerlingen cn oud-leerlin- gen, zoowel als van zijn ambtgenootcn. Drie hoogleeraren vierden dit jaar hun 25-jarig ambtsjubileum, inr. Van der Hoe ven 26 November, mr. Van der Vlugt 14 Ja nuari, mr. Grevon 4 Februari. Geen hunner stelde zich bij die gelegenheid beschikbaar voor huldebetoon en Spr. eerbiedigt ten volle do redenen, dio hen een herdenking in huiselijken kring deden verkiezen ot zelfs tijdelijk onzichtbaar deden worden voor vrienden en magen, om toch maar veilig te zijn voor officiecle drukte; maar het zij hun niet ongevallig, zcido hij, bij dezo gelegenheid alsnog in weinige, onopgesmuk te woorden de verzekering te ontvangen, dat wij trosch op hen zijn, dat Lcidons Uni versiteit hen tot haar sieraden rekent, dat hun eero onze eer is cn hun voorspoed dien wjj hun van ganscher harte blijven tocwen6chen ons steeds oprecht zal ver heugen. Hartelijk hebben wij ons ook verheugd op den gedenkdag van onzen Van Rem melen onzen Van Bemmelcn, herhaaldo Spr. met nadruk, om wel te doen uitkomen, dat hij den man, die voortgaat in zijn laborato rium zoowel aJs in het bestuur van liet Universiteitsfonds te ijveren voor den bloei cn het aanzien onzer Hoogcschool, nog steeds tot onze moc'e-arbciders rekenen, al heet hij dan officieel ,,in rust" te zijn ge treden. Den 16dcn October was het 50 jaren geleden, dat hem den doctorshoed werd toe gekend. Collega Rosenstein mocht in Augus tus to voren gelijken herinneringsdag bele ven. Mogen zij beiden, dc kweekcling der Berlijnsche Hoogeschool zoowel als die der Leidsche nog lang het voorrecht genieten hun veelzijdige gaven te kunnen aanwenden in dionst der wetenschap en ten bato der maatschappij. Dc rcctor-magnificus ging nu over tot de vcrmeldng der nieuw benoemde hoogleer- aren. Gedurende do langdurige ziekte van Muller werden diens lessen met groote toe wijding waargenomen door dr. Th. van Aalst, rector van het Gymnasium te 's-Gra venhage voor den thans afgeloopen cursus tot lector benoemd. Het wa3 echter aan stonds duidelijk, dat hij, die geheel voor zijn Gymnasium leeft niet voor goed Hui lers opvolger zou zijn. Als zoodanig is benoemd prof. K. H. Th. Bussemaker, te Groningen, dien wij weldra in ons midden hopen te zien optreden en in middels reeds een hartelijk welkom toeroe pen. En dr. van Aalst zien wij terugkeeren naar dc residentie, noode en toch mek vreugde, omdat wie het wèl meent met het Onderwijs, zich moet verheugen, dat een zoo uitnemend docent en geleerdo zich nu weder onverdeeld zal kunnen wijden aan de inrich ting, waaraan bij zijn tiouw heeft verpand. Een deel van prof. Mac Gillavry dat in do algcraeene ziektekunde aal voortaan door den hoogleer aar Tendeloo worden gege ven, terwijl zijn eigenlijke opvolger de heer It. P. van Calcar het overig gedeelte van zijn taak op zich zal nemen. Zoo zullen dan de beide laatstelijk in den Senaat opengekomon plaatsen weldra we der zijn ingenomen. Bovendien schonk, 't af geloopen Universiteitsjaar ons een hooglee raar in do Geschiedenis der Geneeskunde, een nieuw vak; als zoodanig hield den 7den December prof. E. C. van Leersum zijn in trede, wicn tevens een tweetal van de tot dusver door profcasor Nolen gegeven les sen, die over Kennis en Gebruik dor Ge neesmiddelen, werd opgedragen. Ten ge volge van deze regeling was het den laatst genoemde mogelijk de Kliniek, die hij vroe ger mot den hooglecraar Rosenstein deelde, geheel op zich to nemen. Een week na prof. Yan Leersum trad prof, N. Ph. Tendeloo op, als opvolger van den in andero betrekking overgeganen hooglecraar Yan Walsum. De faculteit der Geneeskunde is dus thans, na geruimen tijd voor het eerst, .weder voltallig... tot de uitbreiding der wetenschap wie weet te zeggen hoe spoedig 1 zal nopen tot nieu we splitsing van vakken en nieuwe benoe mingen. De vermenigvuldiging door deeling is in de ontwikkelingsgeschiedenis van d« vakken der menschelijke kennis een even gewoon verschijnsel als in de worell der kleinste wezens. Een kostelijke aanwinst noemde spr. ein delijk do benoeming van mr. Melius de Vil- liers, eertijds hoofd rechter van Oranje-Vrij staat, tot professor in den nieuw op ie richten leerstoel voor het Romeinsch Hol- landsch recht, met toepassing op Zuid-Af ri- ka. Den öden Juli deed hij zijn intreerede Moge het prof. Villiers, wiens persoon ea wiens afkomst hem reeds van to voren ons aller sympat-hio hebben verzekerd, het voorrecht zijn weggelegd van hieruit krach tig te kunnen werken aan de ontwikkeling van zijn volk Het aantal lectoren bleef onveranderd. Ging dr. Van Aalst heen, dr. J. Booke werd als zoodanig benoemd, aan wien do medicina forcncis en tevens ter verlichting van den hooglecraar Einthoven, de histolo gie is opgedragen. Twee privaatdocenten gingen heen. Voor eerst toch eindigdo mr. Steinmetz in Mei 11. tot groot leedwezen zijner toehoorders, zijn gedurende vier jaar met de meeet© opgewektheid gegeven cursus in sociologie. Mogo het door hem uitgestrooide zaad welig kiemen en vrucht dragen voor het ko mende geslacht! zeide spr. Voorts heeft prof. Drucker verzocht niet weder als privaat-docent op dc series te worden vermeld. Hoezeer wij het betreuren zijn eervol bekenden naam daar niot langer aan to treffen, wij zijn te zeer overtuigd van zijn hartelijke belangstelling in Leadens Hoogeschool, om to kunnen gelooven, dat dit een scheiding voorgoed zou beteekenen. Hij vergunne ons hem alsnog te blijven mee rekenen in den krmg der onzen, degenen, op wie wij bouwen. En dubbel verheugen wij ons thans, dat prof. Van der Vlugt, de tweede collega, die uit do faculteit van de Rechten naar het terrein 'der practische staatkunde is geroepen, cn wiens herkie zing tot Lid der Tweede Kamer in Juni 11. tot zoo levendige uitingen van sympathie in wijden kring heeft aanleiding gegeven, bereid is gebleven zich, ondanks zijn veel zijdige bemoeiingen, toch nog zooveel moge lijk aan het academisch onderwijs te wij den. Nieuwe krachten kwamen echter terug. In de eerste plaats valt daaronder, als bij uitstek verblijdend anachronisme, to ver meldenonze Van Geer. Hij, die jaren lang, bij zijn m;t opgewektheid aan onze Hoogeschool volbrachte taak, voor nog zoo veel anderen arbeid tijd en kracht bleek beschikbaar te hebben, ervoer na zijn aftre den, toen zijn gezondheid zich in een tijd van ruot gelukkig had hersteld, dat hij bij do plichten, die hem waren gebleven, het academische werk al to zeer miste, en, man van do daad, besloot hij zooveel het aan hem stond to zorgen, dat dit nieuwe sur plus van werkkracht en opgewektheid ten bate van de hem dierbaar gebleven Uni versiteit kon worden aangewend. Dr. W. Martijn, wiens naam reeds een aanbeveling schijnt, trad op als mede-ar-bcider van prof. Holwerda, wiens omvangrijken arbeid daar door albhana coniger mate zal worden ver licht. Ook hier zal, volgens spreker, vrij willige dcoling het natuurlijk middel bb'jkcn tot ontwikkeling. Ooi; do juridische faculteit won een nieu wen privaat-docent en in hem den vertegen woordiger van een nieuw vak. Het Inter nationaal Privaatrecht wordt thans ten onzent onderwezen door mr. O. D. Asser Jr. een familienaam optimi augirii, evenals dio van «-r. Martin. Dq faculteit der Geneeskunde eindelijk is sinds 30 September 11. in den persoon van dr. M. Jansen verrijkt met eon privaat-do cent in Orthopaedic, omtrent wiens optre den echter aan Spreker geen bijzonderheden zijn bekend geworden. Het noemen der jubileums van de beereü Petit, Do Sauvage en Van der Togt bracht Spreker vanzelf op de onderscheidingen, die aan de academische leeraren in het- afgeloo pen Universitoitsjoar zijn te beurt geval len. Den 13den November verleende do Uni versiteit te Marburg, ter gelegenheid van den 4Q0sten gedenkdag der geboorte van haar stichter, Landgraaf Philips, het eere doctoraat in do philoeophie en vrije kun sten aan prof. Blok. Prof. Lorenta werd door de Berlijnacbe en Engelse he Academie van Wetenschappen gekozen tot correspoadeerend lid. Prof. Hartman kwam weder op uiterst eervolle wijzs uit het certamen Hoefftianum te voorschijn, ditmaal zelfs met drie car- mina; een daarvan, welks stof aan het Leidsclie studentenleven is ontleend, heeft zeker aan vele lezers een vroolijk uur ge- uchonkcn. De President der Fransche Re publiek benoemde prof. Van do Sonde Bak- huyzon tot commandeur in het Legioen van Eer en dr. Salverda do Grove tot officier '«FAca/démie. Aan dr. Hesseling verleende de Koning van Griekenland het ridderkruis der Orde van den Verlosser, en de rector der Universiteit werd door H. M. de Ko ningin tot ridder in de Orde van den Ne- dorlandschen Leeuw benoemd ter gelegen heid van het bezoek, door H. M. co Z. K. H. Prins Hendrik aan Leiden gebracht. Op 21 Juni vond het Koninklijk bezoek plaats. Die dag was niet alleen de Langste, maar ook verreweg de schoonste in het afgeloopen academiejaar, waarvan de her innering door de jaren zeker niet zal wor den uifagewischt. Vervolgens liet Spreker eenige statisti sche gegevens volgen. Bij don Rector werden ingeschreven 937 studenten, du3 40 meer dan verleden en 25 meer dan voorverleden jaar, daaronder 208 voor de eerste maal, juist evenveel als het vorige j-aar en 37 meer dan twee jaar gel oden. Over de verschillende faculteiten zijn deze getallen aldus verdeeld: Rechtsgeleerdheid259 (78) Geneeskunde .281 (41} Wis- cn Nat132 (32) RechtsgeL en Lett. 88 (30) Letteren on Wijsb10G (41) Godgeleerdheid 71 (jq) 937 (238). Zooals gewoonlijk moesten deze cijfers ver beneden de in don studentenalmanak vermelde blijveD, waar het aantal der hier studeerenden op 1246 wordt gesteld. Een drietal studenten werd door den dood woggcmomcn. Het waren A. J. H. Le Cos- quino de Bussy, student in de Geneeskun de, de student in de Godgeleerdheid A. L. Damen, en H. Ferwerda^ candidaat-arts. Met weemoed bedenken wij hoeveel schoo- ne verwachtingen met hen zijn ten grave gedragen, zeide Spr. Mogen slechts lief lijke herinneringen aan hen overblijven bij hun oudera en wie verder om hun heengaan treuren. Het aantal promoties bedroeg in den af gelopen cursus 04, bij do faculteit der Rechtsgeleerdheid 53, waarvan 13 op proef schrift. Dit laatste cijfer is veel grooter d.g.n -vo rige jaren, waarover Spr. zich zeer ver heugt. En nu wij vrijwillig-velen het meer- doro zien verrichten, hoewel zij met het mindere konden volstaan, mag wellicht worden vertrouwd, dat het einde der te genwoordige onbillijke regeling nabij is en de wetgever aan het feitelijk bestaande en- denachoid weldra uiting zal geven in een tweetal praedioaten, evenals dat in de fa culteit der Godgeleerdheid en dio der Ge- neookundo sinds lang geschiedt, zoodat naast het doctoraat in de rechtswetenschap oat dan alleen door een onder lcid«ag eu toezicht van den promotor bewerkt Aca demisch proefschrift zal kunnen worden verworven, ook een op de praktijk des le vens gerichte titel, zooaJe die van a rts en predikant, zal zijn te behalen. Thans ontneemt elke doctorstitel, dio op stol lingen wordt behaald, iets aan de waarde en betcokenis van den Academischen titel dergenen, dio hun graad door schrijven cn verdediging van een d i s s e r t a t- i o heb ben verworven, en is de wetgever eigenlijk te hunnen koste mild jegens genen, al dus besloot Spr. dit gedeelte. De groentijd leverde dit jaar gelukkig geon betreurenswaardo voorvallen op. Hier voegt, meende spr., een woord van hulde in de eerste plaats aan den Senaat van het Studentencorps, die met grooto nauwgezetheid gewaakt heeft tegen ver grijpen en misbruiken, cn voorts aan ge heel het corps, dat onder die gelukkigs leiding zich van blaam heeft weten vrij te houden. De eerste 6tap is goud waard; moge nimmer weder een tijd aanbreken, waarin verwijten, zooals in vorige jaren van verschillende zijden .werden verno men, ook maar met een schijn van recht tot Leidens Studentencorps kunnen worden gericht. Op -den avond van den 3den October was het Academisch bestuur als naar gewoonte te gast op de sociëteit Minerva" en heeft daar den gedenkdag van Leidens bevrij ding van harte medegevierd'. Ook de Diës- viering op 8 Februari bracht bijzonder aangenamo ontmoeting, insgelijks de reeds vermelde viering van hot 75-jarig bestaan der Studenten-Gymnastiek- en Schermver- eoniging „Arena Studiosorum", cn boven al de reeds herhaaldelijk genoemde en ge roomde Lustrum-Feesten. Over de Academische gebouwen spre kende, vestigde de verslaggever met inge nomenheid de aandacht op de groote ver beteringen, die ook dit jaar weder in het Museum van Oudheden zijn aangebracht. Het Grieksche en Italiaansche vaatwerk is niet langer een onoverzichtelijke massa, maar door den ijver en «de knnde van den verleden jaar benoemden Conservator dr. J. H. Holwerda is thans orde in den chaos gebracht, terwijl deze geloerde bovendien voor belangstellenden een voortreffelijk hulpmiddel heeft beschikbaar gesteld door do bewerking van een Catalogus dezer Af- deeling, die vanwege het Ministerie van Binncnlandsche Zaken met opmerkelijken spoed in het licht is gezonden, een spoed, die ten hoogste moet worden gewaardeerd. De verzameling portretten in de Senaats kamer wend dit jaar verrijkt door dat van wijlen prof. Scklegel. Bij een der eerwaar digste onder die afbeeldingen, die van den grooten filoloog Daniël Heinsius, bleek ver leden jaar onverwijld herstel noodig, daar de verf los begon tc latenzij werd daar om aan een welbekende specialiteit, den kunstschilder De Wild, toevertrouwd, en op uitnemende wijze gerestaureerd. Herinnerend aan het bezoek, dat op 23 Mei door eenige leden en den Griffier der Eerste Kamer aan verschillende Universi teitsgebouwen gebracht werd, sprak de Rector den wensch uit, dat dit bezoek mocht hebben medegewerkt om in invloed rijke kringen meer en meer de overtuiging te vestigen, dat de reeds zoo lang ge hoopte cn meer dan eens met grond ver wachte bouw eener Aula voor onze Univer siteit inderdaad geen langer uitstel ge doogt. Aan het slot van zijn verslag en tevens van zijn ambtsjaar gekomen, zag spreker met dankbaarheid op den afgelegden weg terug. Toon mijn voorganger te dezer plaatse zijn waardigheid aan mij overdroeg zeide prof. Van Leeuwen, was het mij als klonk het ernstig priesterwoord uit Sopho cles mij toe: „Moog niet van uw bestuur te melden zijn, „dat onder u wat stevig stond verviel". Gelukkig is daarvan geen sprake. Een schoon en rijk jaar ligt achter ons. Wat zal het jaar, dat heden aanvangt brengen aan onze Universiteit, aan het vaderland, aan do wereld? Wilt het zijn moog', wij gaan met goed vertrouwen en mannelijke vastberadenheid de toekomst te gernoet. En nu ik aan U, waaide Einthoven, die mij in het afgeloopen jaar zoo echt vriend schappelijk als Secretaris van den Senaat hebt ter zijde gestaan en menigmaal zoo trouw hebt gesteund, de rectorale waar dighcid overdraag, wensch ik U van gan scher harte gelijken, of, kan het, zijn, nog grooter voorspoed toe in Uw ambt en roep U gaarne als goed voorteeken het geijkte Salve!" toe. Salve, Rector Magnifioe, itcrumque sal ve Deze woorden werden door de talrijke aanwezigen met hartelijke toejuichingen begroet. «ECDJUMES, k 40 Cents per regel. £568 55 Man vrouwen door de Fink-k*illen genezen. De engel van het huis, is dc vrouw. Als dc vrouw welvarend is gaat alles goed, het is het paradijs. Als zij ziek is, gaat alles ■slecht, het huis wordt een hel. Om alle klei nigheden van het huiselijk werk na to gaan, is het oog der vrouw noodig. Er bestaat geen huishouden dat minder in orde is, dan dat van een weduwnaar. Een man, wiens vrouw ziek is, is bijna een weduwnaar. Gelukkig zijn de mannen, wier vrouwen Pink-Pillen gebruiken. Als zij vandaag be gint met do pillen te nemen, zal haar gene zing van af heden beginnen. De heer H. van den Brink, Zuidsingol 30, to Amersfoort, verklaart, dat zijn vrouw langen tijd geleden «heeft aan duizeligheid, aJgemeene zwakte, pijnen in den rug en in de zijden, hoegenaamd geen eetlust had en allo geneesmiddelen, die zij liicr voor geno men had zijn zonder eenig resultaat geble ven. Men heeft ons aangeraden do Pink-Pil len te nemen, wij hebben dit gedaan en thans kan ik u naar allo waarheid betuigen, dat mijn vrouw door de Pink-Pillen geheel cn al genezen is. Tevens machtig ik U mijn verklaring te publiceeren, want het gezelli- gelcven is weder in mijn gezin teruggekeerd. Alle echtgenooten moeten weten, dat ere Pink-Pillen bijzonder goed zijn voor de vrouwen. Zij zijn goed voor de mannen, maar voor de vrouwen zijn zij onmisbaar. Het teergevoelige lichaamsgestel van het zwakke geslacht heeft steeds een kracht ge vend middel en bloed noodig. De Pink-Pil len zijn de beste krachtgevers cn de beste herniouwers van het bloed. De Pink-Pillen hernieuwers van het bloed versterkers der zenuwen, ziin onovertreffe- lijk tegen: bloedarmoede, bleekzucht, neu rasthenie, algemeeno zwakte, zenuwzwakte, maagkwalen, uitputting, rheumatiek, zenuw pijnen, heupjichi en onregelmatigheden. Prijs 1.75 de doos, 9 per 6 doozen. Verkrijgbaar bij Snabilió, Steiger 27, Rot terdam, hoofddepothouder voor Nederland, en Apotheken. "raneo toezending tegen postwisseL Ook echt verkrijgbaar voor Leiden en Om streken bij Reyst en Krak, Drogisten, Beestenmarkt Wijk 5 No. 41, en J.. H Dijk huis, Drogist, Hoogstraat No. 5. Zooals we Zaterdagavond mededeelden, zou de luchtballon te halfvijf in den tuin van „Zomorzorg" opstijgen. Zoo vlug ging het vullen echter niet. Do druk schijnt aan onze gasfabriek niet groot te zijn. Lang zaam toch vulde zich do ruim 400 kub. M. grooto kolossus. Vooral de laatste loodjes wogen zwaar. Het vrij talrijk publiek er waren ruim 800 menschen in 'den tuin gaf nu ea dan reeds teekencn van ongeduld en zij waren in afwachting van de dingen, die komen zouden te ongedurig om rustig met een pot bier of een kop cacao te gaan zitten. 't Lag 'm echter niet aan de mannen, die heb vullingswork verrichtten, want ook on zen luchtreiziger begon het to verdrieten. Bij donker de lucht in te gaan, lag niet in zijn bedoeling. De dame, die 'de reis mee zou doen, bleef echter onder allo omstandigheden dezelfde; zij zat steeds -kalm onder de veranda, onge stoord en besproken door het publiek, dat er, ook zonder het to weten, haar wel op aanzag. De heer O. van Spall, die voor jaren eens een luchttochtje medegemaakt had, be reidde haar even op de schoone panorama 8 voor, die ze zoo straks zou aanschouwen, waardoor de lust om mee te gaan bij m*;j_ S. nog zou moeten stijgen. Helaas, het mocht niet zoo zijn Tien minuten voor zessen was eindelijk dc ballon gevuld Do mand werd met stevige touwen en oog sterker haken aan den ballon gehecht; de zakken zand, die het gevairte, aan de aarde kluisterden, werden afgc-1 haakt en enkele er van in de mand ge plaatst en de luchtsohipper nam pinala. Mej. S. kwam kalmpjes aanwandelen, toe gejuicht door het publiek en stapte moedig mede Ln do mand. Eenige heeren stonden gereed baar een' bouquet to overhandigen, maar o... teleur stelling: de ballon wilde niet omhoog. Hij deed wel eens een nijdigeo ruk, maar dan liet hij zijn menschelijke last weer langzaam neerdalen. Er werd één zakje zand uitgezet, nog éón, en nog één... het hielp niet! Ein delijk bleven er nog twee porties over cn deze verklaarde de luchtschip per niet te kunnen missen. Ten einde raad, werd er besloten, dat de medereizigster weder zou uitstappen. Een heer, bood haar, den wil voor de daad nemende, den bouquet aan, maar het applaus was zwakjes. Men had er zich op gespitst een dame mee te zien op trekken; het was dus een teleurstelling Do regen kreeg er de schuld vau. Nu voor de grootste helft ontlast want onze luchtreiziger weegt maar licht steeg de ballon snel omhoog. Een oogeablik dreig de hij nog in aanraking te komen met een hoogen boom in den tuin van „Zomerlust.'"' Het zand plaste naar beneden op de ont hutste kijkers. De 6chuld lag echter bij do mannen, die het sleeptouw vasthielden en niet bijtijds lieten schieten. Toen de ballon vrij hing was hij in een ommezien uit het oog der Zomerzorgsohe heeren en dames verdwenen en de kantleden hadden nu het beste deel gekozen. Men liep echter holder debolder naar de richting van 't Schutters veld, een paar vlonders werden geïmprovi seerd en een bedaagile dame geraakte nog te water zonder echter te verdrinken, ge lukkig. Dc ballou zweefde spoedig hoog, zeer hoog, totdat ze voor onze aardbewoners een stipje geleek en nu en dan in 'de wolken verdween in de richting Gouda. Na tot ruim halfzeven rustig te hebben gezweefd en het luchtruim tot op een hoog te van 2500 M. en nadat de reiziger een tiental kiekjes had gemaakt meest wol kenstudies verklaarde de heer Pottum la ter kwam de lust naar het vlak der aarde weer bij onzen luchtschipper boven. Het ge viel, dat hij op een onbebouwd terrein nabij Zevenhuizen, ftict ver van Gouda, zonder eenige stoornis nederdaalde. Het anker heeft hij niet uitgeworpen. Nieuwsgierige Zevenhuische boeren namen het sleeptouw vast en trokken hem naar. beneden. Dankbaar dat hun dorp de eer, van het bezoek was te beurt gevallen, hebben ze den luchtsohipper ferm bijgestaan. Motorrijwielen en fietsen waren den bal lon langs de heerenwegen nagesneld en onzoi stadgenoot, de heer P. Raar was de vlugge renbode, die te halfnegen reeds het nieuws in onzc veste cn in „Zomerzorg" bracht. Hij had do gouden medaille met eero verdiend. Met den tre.n van 9.22 kwam de heer Pottum zelf weder aan. Do dameskapel voerde in den tuin van. „Zomerzorg" op verdienstelijke wijze mooie muziek uit, maarhet Leidsche publiek was se haar sc h vertegenwoordigd. Wij klagen meestal, dat het hier zoo stil is e<n als er eens wat is, dan blijven wij thuis. Foci J Hedenvoormiddag werden voor het Kan tongerecht alhier weder ruim zeventig straf zaken behandeld. Öet eerst kwam voor Q. v. d. V., melk- veikooper to Leiden, dio was gedagvaard omdat zijn huis in verbinding stond met een wclwatcrpomp, waarvan in het water geen methyl violet was aangebracht. Be klaagde ontkende het feit niet; hij was den geheelcn dag niet thuis, doch had dsn vori gen avond methyl violet in den pub gedaan, maar nu schijnt zijn huishoudster te veel water er uit gebruikt te hebben voor schrob ben. Do Ambtenaar van het O. M. meende dat melkverkoopers het met deze verordening niet ernstig opnemen en daarom wilde hij 'n zwaardere boete vragen, nl. f 10 of 4 d. Juffrouw Van P., wonende te Rotterdam, verblijf houdende te Katwjjk-aan-Zee, had moeten terecht staan omdat zij een voor anderen schadelijken hond op do Voorstraat aldaar heeft laten losloopen. De dame was niet verschonen en tegen haar werd verstek verleend. Het eerst werd gehoord de heer Van R., griffier bij het Kantongerecht te Purmerend, wiens hond door mej. Van P's. hond was gebeten. Do Kantonrechter verklaarde «-o handel wijze van getuigo tegenover een dame niet zeer galant. Niettemin zag de Ambtenaar zich genoodzaakt een boete van 3 of 8 dagen te eischen. H. J. v. d. S., stukadoor te Leiden, stond terecht omdat hij niet op voldoende wijze voor de schoeiing van een aan hem beboe rend perceel in de Wittelaan heeft gezorgd, wat bij een gemeentelijke schouw was ge bleken. Beklaagde zeide in de meening te hebben verkeerd dat het terrein geen laan was, maar tot het erf behoorde. Do Ambtenaar eischte een boete van f 10 of 4 dagen. Van der S- hield nog vol dat de laan tot zijn erf behoort. G. J. R-, boekbinder te Leiden, bad zich wegens een overtreding der Arbeidswet to vei antwoorden, vor zoover 5 van zijn werk lieden ontbraken op de arbeidslijst en waar van ook do arbeidskaarten niet n.nwczig waren. Do Ambtenaar eischte vijf geldboeten, vaa f 4 of 2 dagen voor iedere boete.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 2