WAN AF HEDEN
LEIDEN,
van mijn Magazijn in Kostuums, Kostuumrokken, Peignoirs, Blouses,
Onderrokken, Pelterijen, Wollen en Zijden Stoffen.
nabij de Koornbrugsteeg.
Het Magazijn is GEOPEND van 's morgens 9 tot 12V2 uur, 's namiddags van 2 lot 6 uren en 's avonds van 7 tot 10 uren.
Gemengd Nieuws.
(Hoogfijne Nouveautés tegen spotprijzen. Alles moet weg.)
Breestraat HO
FEUILLETON.
Zij» Moeder.
Bij de j.l. Zaterdag in het No
tarishuis aan Ben Burg alhier gehouden
verkooping werd het bekende cafó „Be
Groote Vink" aan den Haagweg niet ge
gund.
G i s te r n a mi d da g speelde de
L. V.-Y. Sparta" een wedstrijd tegen de
L. V.-V. „Üonoordia II", welke eindigde
met 21 in Concordia'B voordeel..
Men meldt ui t Ben Haag aan de
„N. It. C.":
Een op het oog nette jongedochter ia op
't wandelhoofd Koningin Wilhelmina, te
Scheveningcn op heeterdaad betrapt op het
rollen van 'n goed gevulde portemonnaie uit
den zak van een jongedame, dio met haar
familie uit Amsterdam te Schevingen ver
toeft en zich op de pier vermaakte met vis-
schon. De moeder der jongedame bemerkte
de daad en vestigde daarop de aandacht.
Be zakkenrolster, zich ontdekt ziende, zette
het op een loopen, doch werd achterhaald en
aan de politic overgeleverd. Bij haar ver
hoor bekende zij uit Rotterdam naar Sche-
veningen te zijn gekomen, met het doel om
te stelen, 't Was volgens haar niet de eerste
maal, dat zij zich aan zakkenrollen bad
schuldig gemaakt. Het geld, dat zij zich
op die manier toeeigende, beste:dde zij om
pret te maken en uitspanningsgelegenheden
te bezoeken in do Pannekoekstraat te Rot
terdam, waarvoor haar loon als dienstbo
de ontoereikend was.
Nadat proces-verbaal togen haar was op
gemaakt, werd zij naar Rotterdam, naar
haar ouders gebracht.
Bevende huizen. Naar men
mededeelt blijven de schommelingen in de
bevende huizen te Scheveningcn nog steeds
even sterk, niettegenstaande 'de dienst op de
beide clectrischo tramlijnen natuurlijk lang
niet meer zoo druk is als in het midden van
het seizoen.
Dure haring met 3 October?
- Men schrijft uit Scbevoningen aan de
„N R. Ct.":
Op het oogenblik beleven wij in de ha-
fingtoevoeren een stilte, zooals de. vissokers
zeggen een paque in de viizscherij, wat op
dit tijdstip van 't seizoen en in aanmerking
nemende, dat meer dan 700 haringschepen
ter visschcrij zijn, de beteekenis heeft, dat
de vissoherij op het moment niet overvloe
dig is en geen groote scholen haring rond
zwerven. Hetgeen met den vluggen afzet
oorzaak is van de doorgaande stijging der
haringprijzen in de laatste dagen.
P aa nde n t r a n s p o r tMen
schrijft uit IJmuiden aan „Be Tel.":
Aan boord van het hier aangekomen
stoomschip „Astrologer*", herkomstig van
Leith, bevond zich o. m. een transport
paarden, Bo toestand, waarin do dieren
verkeerden, lokte niet alleen uitroepen
van modelijden uit, maar van gerechtvaar
digd© verontwaardiging. Van de achttien
paarden waren vier onderweg gestorven
Slechts vier konde<n het nog op de beenen
houden, terwijl de overige tien in deernis-
waardigen toestand hingen of zich terzijde
hadden moeten werpen. D© vier, die er het
minst bij geleden hadden, stonden van
blijkbare pijn op de beenen te trillen,
doordien zoowel do 6choftcn als de billen
geheel ontvelde plekken vertoonden, waar
uit liet bloed Langzaam sijpel'do. Het is
te wemschen, dat deze schandelijke wijze
van vervoer bij aankomst te Amsterdam do
aandacht trekt van autoriteiten of dieren
beschermers, opdat aan een dergelijk gru
welijk transport al is het dan maar van
slachtvee voorgoed een einde gemaakt
worde. De verontwaardiging er over was
hier algemeen.
SI echt© aardappelenoogst.
Eenige landbouwers to Heinkenszand heb
ben, als een gevolg van den slechten aard
appelenoogst, hun aardappelen voor het
rooien aangeboden
To laat gewekt. Te Gelde r-
malsura is bij den korenmolenaar J. A. P.
ingebroken; een bedrag van 2000 gld. werd
vermist. Do bewoners werden wakker door
het blaffen van een hond, en kwamen tot
de ontdekking, dat de dief of dieven door
een opgeschoven raam naar binnen gekomen
zijn; in de kamer lagon veel half verbrande
lucifers.
Be politie is tot dusver den dader of
de daders no^ niet op het s;?oor kunnen
komen.
Arme kleinel Te Eg mond aan
denHoef had eon ongeluk plaats. De meel-
molenaar Berkhout aldaar nam zijn 3-jarig
dochtertje mede naar den molen. Toen het
kind weer naar huia zou gaan, werd het
door een der wieken getroffen en gedood.
De dienstbode A. S., te Dolden,
heeft een volledige bekentenis afgelegd in
zake den diefstal te Benteloo, ten nadeele
van haar broer, van ruim 450 gulder). Deze
heeft do aanklacht tegen zijn zuster inge
trokken. Zij is op vrije voeten gestold.
Diefjes. Mon meldt uit Win
terswijk:
Hier werden gearresteerd vijf jongens van
veertien tot zeventien jaar, die te Gronau
de ouderlijke woning waren ontvlucht.
Te Eibergen hadden zij twe© gouden hor
loges en een koralen halssnoer met gouden
slot gestolen.
Van daar gingen zij naar de buurtschap
Mcddo, onder deze gemeente, en eigenden
zich aldaar eenige nieuwe kleedcren toe en
een som gelds, ten bedrage van 30 gulden.
Ze zijn naar Eibergen gebracht, om ook
daar in verhoor te worden genomen.
Spelbrekers. Te Drachten is
de winkelsluiting om negen uren des
avonds ook al van korten duur geweest. Er
war on winkeliers, die wel de gordijnen
lieten zakken, maaT toch nb, het sluitings
uur nog verkochten. Bo andere winkeliers
zijn nu begonnen hun winkels ook na 9
uren weer open te houden.
Gevonden. In de bosschen
onder de gemeente Hilvarenbeek is gevon
den het in verren staat van ontbinding ver-
keerendc lijk van J. V., koetsier bij mevr.
de wed. B., te Tilburg. Hij had ongeveer
zeven weken geledon zijn woning verlaten,
zonder een spoor na te laten. D© man had
door ophanging een einde aan zijn leven
gemaakt.
Goon uitweg. ToAalton werd
de wed. Br. aangereden door den heer 0„
die op eon motorfiets do Landstra-at uit
kwam rijden. Juist kwam van de andere
zijdo een melkwagen aanrijden, zoodat zij
op het waarschuwingsteek en niét voldoende
kon uitwijken. Het geval moet erger zijn
dan men aanvankelijk meende. De vrouw iö
is sedert dien tijd bewnsteloos. Dr. Der We
duwen constateerde hersenschudding.
Het spoorwegongeluk te Pur-
merend. De heer Clarion Senior, die
zooals wij reeds meldden, het spoorwegon
geluk te Purmerend heeft medegemaakt
heeft den correspondent van het ,,N. v. d.
D." to Santpoort de volgende bijzonderhe
den omtrent dit ongeval medegedeeld
„Mot ons drieën en nog twee passagiers
zaten wij in den wagen vlak achter de
locomotief.
Dicht bij Purmerend voelden wij opeens
twee schokken en zagen toen den wagen
als een kaartenhuisje ineengaan. Overal
vlogen splinters hout rond. Rondziende be
merkt© ik, dat mijn schoondochter onder
een bagagenet lag, met een der koperen
ophouders om haar hals. Mijn zoon lag
wanhopig beklemd tusschen hout én ijzer.
Ik zelf zat nog op de bank, vlak bij het
raampje, doch zóó beklemd, dat ik mij niet
verroeren kon. Men riep mij van buiten
om er uit te komon, doch dit was gemak
kelijker gezegd dan gedaan, want ik kon
mij niet verdraaien. Daarom ried men mij
aan hot hoofd buiten het raampje te ste
ken, wat ik deed en toen slaagde men er in
mij met rukken en sjorren er uit te halen
Op den grond 6taande, voelde ik overal
pijn, doch gebroken was er niets. Om mij
heen ziende, bemerkte ik, dat mijn schoon
dochter nog steeds onder het bagagenet
Lag, dat haar als een kluwen op den grond
drukte, zoodat zij bijna dacht te stikken.
Gelukkig werd zij spoedig geholpen, ook
zij had niets gebroken. Mijn zoon lag op
den vierden reiziger, die later bleek de
gedoode heer Groot te zijn. Men hesft drie
kwartier noodig gehad om hem uit te zagen
en vaak ging daarbij haast een vinger
mee, daar do stokken hout hem tusschen
de vingers 6taken. Hij heeft eenige kneu
zingen aan armen en beenen, doch ook bij
hem is niets gebroken. De schrik, dien
men krijgt, is groot, doch nog erger is de
angst, die ontstaat, als men bekneld zit
tusschen de ruïnes van dc wagen. Die
angst is bijna niet te beschrïjv.n."
Eon margarinefecst, Be fir
ma Van den Bergh's Limited te Brussel
heeft het feest gevierd van haar tienjarig
bestaan aldaar. In September 1895 werd de
eerste margarine in deze Belgische fabriek
bereid; aangevangen met een personeel vaS
vijftig man, wordt thans gewerkt met twee
honderd vijftig personen.
Bij de feestviering werd door den direo-
teur, in het bijzijn van vele genoodigden, o.,
a. 'den Consul der Nederlanden, aan een.
25-tal geëmployeerden eo werklieden, on
der wie vele Nederlander^,die aedert
de oprichting aan deze inrichting werk
zaam waren, een horloge met inscriptie
aangeboden, terwijl een groot avondfeest
dezen dag besloot.
B© goede vestandhouding tusschen direc
tie en ondergeschikten bleek ook nu weer
door het aanbieden van een prachtig bron
zen voorwerp aan den directeur, uit naam
van het geheele personeel.
De Keizer van Duitschland
heeft weer een artistiek plan ontworpen,
in overleg met den beeldhouwer Brütt, Hot
geldt hier een wijziging van den oprit van
t 6lot te Berlijn; daar zullen aan de pilaren
der balustrade vier meer dan levensgroot©
bronzen figuren aangebracht worden af
beeldingen van vier orsten uit het .»-uiö
van Oranjo, uit het einde dor lGde eeuw,
en het begin der i7de eeuw; vermoedelijk
zullen het zijn: Willem de Zwijger, Prins
Maurit8, Frcdërik Hendrik en Willem IR
Dus, zegt het „Berliner Tageblatt", een
vervollediging van de „Sicgesallee" raidden
in de stad.
Zooals men weet, is het Huis Hohenzol-
lern met het Huis van r'ranje verwant.
Keizer Wilhelm toch stamt af van Prins
Frederik Hendrik, van wic^ een dochter,
was gehuwd met den Grooten Keurvorst.
Bij een botsing tusschen sta-
kers en troepen te Pont-k-Mousson is
kolonel Perez, de commandant van het
8ste regiment huzaren, van het paard ge
sleurd en ernstig gewond.
Er zijn nu versterkingen heen.
Totale
liaison Abr. van der Heijden,
07)
„Neon, daarheen kunt gij mijnentwege
gaan, maar naar de begraafplaats ga ik
we hebben daar ons graf— en ook de kist zal
ik bestellen en naar onzen dominee zal ik
rijden; wij moeten een rouwdienst in huis
hebben en een tweeden op de oegraafplaats,
ook moeten do klokken geluid worden. Hij
hoorde altijd zoo gaarne de avondklokken.
Zij scheen nu geheel getroost. De bezorgd
heid om de praal der begrafenis had haar
aan haar bedwelming ontrukt en aan de
wereld ©n haar beuzelachtigheden terugge
geven.
Toen de dokter er geweest was en het
doodenbriefje had getteekend, steeg me
vrouw Lamport, dio zich in allerijl in rouw
gekleed' had en geen traan moer vergoot,
in een droschke, ©m de verschillende bood
schappen te doen. Adolf Dechner was naar
zijn fabriek teruggekeerd Teil begaf zich,
door Just vergezeld, naar den burgelijken
stand, om van het overlijden van zijn pleeg
vader aangifte te doen.
„Een merkwaardige vrouw, uw pleegmoe
der," zeide Just onderweg.
„Noem haar niet mijn pl eeg moedor;
zij is slechts mijn pleogmam a."
„Het onderscheid bogrijp ik niet goed."
„En toch ligt dat voor de hand. Mama
ïs meer een vleinaarapje, dat mon naar
mijn meening desnoods aan elke vrouw op
leeftijd geven kan; maar moeder, dat is
voor mij een heilige naam, dien men slechts
aan een enkel wezen op deze aarde geven
kan. Ach 11 ik heb nooit dit woord' bewust
mogen uitspreken."
Just knikte" en hy drukte de hand van
dten ander.
„Wij zijn aan ons doel", zeide Teil, toen
de droschko stil hield. „Gode zij dank. Van
hier rijd ik direct naar huis en leg mij te
bod. De inspannende dag van gisteren en
do aan het ziekbed doorwaakte nacht
ik ben doodmoede en bewVxudor u, mijn
oude vriend, dat gij nog altijd zoo frisch
zijt."
„Ik kom van buiten", zeido Just, d;e na
den officier uitstapte. „Boerenbloed wordt
niet zoo licht vermoeid', en voor u zou ik
door het vuur loopen."
„Boerenbloed I" herhaalde Teil peinzend,
„dan zijt u van voorname afkomst en mij
dubbel dierbaar. Ook ik ben van boeren-
herkomst en trotsch daarop; mijn vader
was, voor zoover ik weet, do zoon van een
Markischen boor
„Van een oud-Markischen, zeer juist",
zeide Just. Hij heeft het mij dikwijls genoeg
gezegd en zich daarop beroemd."
Op d'en a-vond na de begrafenis straalde
mevrouw Julie Lamport van trots over den
genoten triomf "en van bevredigde eerzucht.
Haar Wilhelm was, zooals zij aan een ieder
dio het hooren wilde, mot groote voldoening
verzekerde als een vorst onder de aarde
gebracht. Een met kostbare palmtakken
bedekte kist, zes en dertig koetsen, een iein-
deloos govolg van rouwdrago iden te voet,
klokkengelui, de treurmarsch van Chopin
en van Van Beethoven afwisselend gespeeld
door een militaire kapel, twe© hartroerende
lijkrecten, kwartetgezang aan het graf door
do voreeniging welke eens Adolf Dechner
had helpen oprichten al het mogelijke
was gedaan, ten mevrouw Julie had werke
lijk een soort feestdag gevierd. Hoo oprecht
zij ook haar Wilhelm betreurde, zoo geluk
kig voelde zij zich anderzijds, dat de over
ledene zoo algemeone geëerd was geweest- J a
zij had alle courantenberichten bijeenver
zameld, waarin de aankondiging van bet
overlijden van haar echtgenoot of hartelij
ke artikelen, aan zijn nagedachtenis gewijd,
waren opgenomenzij bewaarde deze col
lectie als oen kostbaren schat en beschouw
de die als een soort adelsdiploma, in de le
zing waarvan rij zich in haar weduwstaat
nog talrijke malen met oprechte bevredi
ging verdiepen zou.
Vier weken later aanvaardde do officier
van justiti© Tel] het verlof, dat hem tot
aan het toestaan van zijn verzoek om ont
slag was verleend; hij ging naar Doben,
om het bestuur van het kleine landgoed
op zich te nemen, en Friedrich Just, dio
zich aan hem dringend had aangeboden
aie inspector, groot© knecht, huishoudster
on opzichter over het melk- en boter-
departement ^hij beweerde van al deze
dingen eenig verstand te hebben), mocht
hem vergezellen.
B© weduwo Lampert wilde eerst in den
zomer een paar weken buiten komen;
vooreerst kon zij zich nog niet van Berlijn
scheiden, want zij moest toch dagelijks de
begraafplaats bezoeken, om zich te overtui
gen, dat de bloemen op het graf van haar
man goed verzorgd werden.
Toen Teil met Jusfc zijn intocht in Doben
hield, nam hij zijn zakdoek en veegde het
stof dor residentie van zijn laarzen; toen
vatte by Just bij de hand en zeide op
plechtigcn toon: „Vergeten zij, wat achter
ons ligtl De bruggen met do maatschappij
zijn van heden afgebroken. Help mij dat te
worden, wat ik van geboorte af was, en
wat ik nooit had moeten prijs geveD: een
Duitsche boer, die slechts voor God en zijn
Koning het hoofd buigt."
„Ale u hier in de eenzaamheid gelukkig
meent te worden, mijnheer de officier..."
„Noem mij niet meer zoo, noem mij kort
af 'Teil; ik heb geen titel noodig, dio mij
waardigheid geeft; me dunkt, die geef ik
aan me zelvon."
„Goed zoo, mijnheer Teil, als u hier in
dc eenzaamheid gelukkig kunt worden, laat
mjj dan getuige zijn van uw geluk; men
zegt tocR dat do beste eenzaamheid die
is met zijn tweeën."
Teil knikte en drukte den trouweD mak
ker de hand.
„Wij zullen veel aan onszelvcn hebben,"
zeido hij. „Een groot denker heeft gezegd,
dat het noodlot wreed en de menschen el
lendig zijn; dat echter haj, die in zulk een
geschapen wereld veel aan zichzelf heeft,
gelijkt op een heldero, warme, blijde Kerst
miskamer, midden in sneeuw en ijs van
den Becembernacht."
Zij stonden beiden voor do deur van het
woonhuis en Just wierp een blik op het
winfcersch<3 landschapsbeeld, dat hen om
gaf. Men was nog in het begin van ^Maart.
Zijn oogen zweefden over het meer en ble
ven hechten ginds op het Giesdorfer slot.
„Ja, mijnheer Teil," zeido hij eindelijk.
„IJ kunt u hier inderdaad een zeer schoone
en gezellige Kerstmiskamer inrichten, als
u een Dobener meesteres van daarginds uit
het slot wilt halen."
Teil legde hem de hand op den mond en
zeide: „Pst, pst, laat de dooden rusten 1
Dat is begraven en vergeten en trots tegen'
trots I Van nu af ben ik boer oj wil di«
ginds toonen, dat de boer het hoofd cveEC
hoog en stijf kan dragen als da jonker!"
Hij keerde zich om en ging over den'
drempel van zijn woonhuis.
Hoofdsohuddend volgde hem Just; hij
had zijn eigen gedachten en begreep niet
recht, waarom de officier van justitie op
dit punt zoo trotsch en ongenaakbaar was..
XIX.
„Mijnheer de justitieraad, mijnheer d#
justitieraad 1 Mevrouw Lampert laafc ver
zoeken, dat u thuis komt. Er is bezoek..."-
Een mannetje van middelbare grootte irï
een eenvoudig werkpak riep dit tot een'
hoog opgegroeiden man, die in hemdsmou
wen, linnen broek en hoog© laarzen, met'
een breedgeranden strooien hoed op he#
hoofd, naa-st een hooiwagen stond cn mcu
een langgesteelde vork den laatsteu borf
nagras op den wagen wierp.
De aangesprokene zag den krombeenigetf
bode glimlachend aan en streek zich daafr"
bij met de hand door den blonden golveöf
den baard, die hem tot bijna op de hail
naakte borat reikte.
„Kunt gij u er niet aan gewennen mi|
kortweg mijnheer Teil te noemen 1
f Wordt vervolgd.)
