Burgers E J.R. Rijwielen
A. SCHNABEL.
Kostuums en Rokken.
BRUNS ANKERMAK
Groote Opruiming.
MANTELS
Kostuums.
Attentie s.v.p.
Kort-Rapeénrg hoek Breestraat,
1» de koIMaal
het Café met grooten Tuin,
Reclame-Opruiming.
Openbare Zwemplaats
GEOPEND:
Goedkoopst Sigarenmagazijn Union.
Donkersteeg 16. LEIDEN.
Betrekking aangeboden
A. s. Maandag begint de Groote
Opruiming van alle gegarneerde en
ongegarneerde Dames- en Kinder-
hoeden tegen spotprijzen.
Extra lag-e prijzen.
voorheen 6. GRUNERT,
Botermarkt 22 en Breestraat 146.
Gids, door E. C. HOUBOLT.
MODISTE.
ZWEMKNEGHT.
zuivere Preanger-Koffie,
voorheen „EI6EK ZCHG".
Stationsweg 29. 6ho as
Vierkantjes 8 a 10 Gents.
Imitatie-PSanteurs 7 a 1© Gents.
é*- Groote Opruiming van
:r;;
FEUILLETON.
Een Vrouwenlist.
HARiNGViSSCHERS,
dio op do Schereningsche vloot gaan
varen, in dezen tUd is liet beste adres
om kruiken te vullen by J. ZAND-
YOORT, Weststraat 130, aldaar.
Distillatenr en Likeurstoker.
6Ö71 8
voor GEHUWDE LIEDEN of
WEDUWE met DOCHTER,
die met behulp eener Dienstbode een
eenvoudig pension kunnen waarne
men. Verei8chten zjjn te kunnen
koken en bedienen. Brieven aan het
Bureel van dit Blad onder No. 6656 9
Het
HOOFD AGENTSCHAP LEIDEN:
verleent CREDIETEN aan Landbouwers, Industrieelen,
Kooplieden, enz., tegen een rente in verhouding tot het
disconto der Nederlandsche Bank;
neemt gelden DEPOSITO k 3 pCt.;
belast zich met den AAN- en VERKOOP van EFFECTEN}
sluit PROLONGATIËN en BELEENINGEN}
verzilvert COUPONS tot de meest concurreerende
prijzen
opent REKENING COURANT met RENTEVER
GOEDING en CHEQUE-REKENING op overeen te komen
voorwaarden;
koopt en verkoopt WISSELS op Binnen- en Buiten
land en BUITENLANDSCHE GELDSWAARDEN}
INCASSEERT Wissels op BINNEN- en BUITENLAND
en belast zich met UITBETALINGEN. 11064 70
Aanbevelend, 6582 40
D. VAN ANIERONGEN,
HAARLEMMERSTRAAT 145.
mei meervoudige ver
snellingen, genieten een bijzon
dere reputatie als Machines voor het
Groot-Toepisme. 6707 4s
Vraagt Pr(]sco\iraDt en Attestenboekje aan het Filiaal der
Eerste Nederlandsche R(Jwlol- en Machinefabriek, voorheen
E. BURGERS, te Leiden, Haarlemmerstraat 52a.
VAN ALLE SOORTEN
EN
6695 152
bevraagd,
mot 1 Juli, in burgorgezin, voor
Noodhulp of vast: een flink Bui-
tenmeisje, circa 18 of 20 jaien,
als MKID-ALLEEN. Goede go-
tuigen. Brieven Bureel van dit Blad
onder No. 6607. 9
Door GEBROEDERS VAN DER
HOEK, te LeldeD, is uitgegeven:
Wassenaar
en Omstreken.
Met 23 fraaie IUustratiöu en
Wandelkaartjo.
Prijs /"©.CO. Gebondon ©.90.
6647 12
Gevraajjd; een bekwaam 2de
HODISTE. Magazijn ,Do Kroon",
Haarlemmerstraat 139. 6693 0
aan den Heepensingel.
Wordt gevraagd, voor onmiddeh
lljke in dienst-troding: een
Veroischten zijn: uitstekend kun
nen zwemmen en duiken. 6598 17
Loon '8 zomers f 9.40, 's wintora
f 8.50 por weok. Persooniyko aan-
molding op het Bureau Gemeente
werken ten Stadbulzo, by voorkour
Maandag- on Donderdagmiddag, tus-
echon 2 en 4 uren namiddag.
brandt men dagelijks op
Duitsche wijze 389 12
Ditmanleiule door geur en smak.
Prijs per 5 ous 52] (out.
VEIMvOUW&STOKlIÜYZtiN,
NIEUWE RIJN 17.
Ponntcllas i» f 1.40 jg waarde f 9.5©
Bougon (oud modol) 1.40 1 2 f S.5©
Sereno (Imitatie plnnteurs, 1.30 l f, 2.00
Cosmopolite (Amcrik. model) „1.25 l J4.0O
Vierkantjes 1.9© S.OO
Acertado (Amcrik. model) 0.60 p. 5© st. I.OO
Gatilla (reclit model) l.©5 I©© 1.6©
Am eg o s (kuakmodel) ©.75 10© 1.95
Van al deze merken zijn In het magazijn losse proeven
te bekomen. 6700 60
N.B. Zaterdag en volgende dagen wor
den uit de Etalage verkocht Vierkantjes en
Imitatie-Flanteurs.
E
C70S 102
Aanbevelend:
tegenover de Korenbeurs, Leiden.
MANTELS
11)
Voor het geval, dat Verchères tot een
ander inzicht mocht komen, liet do heer Do
Crösno geheime instructies achter aan den
heer De Valigny. Ma^r toen men hoorde,
dat Verchères reeds de vijftig duizend franca
als vcrrekeningsgeld gestort had, begreep
men, dat hij ook de rest zou kunnen uit
betalen.
Niemand begreep iets vau dit plotseling
verkregen fortuin. De chef van Verchères
had hem verlof gegeven, Marie-Louiso naar
Moulin8 te vergezellen. Verchères had do
huur van haar winkelhuis voor haar opge
zegd, zonder do modezaak te verkoopen,
om haar vertrek te bespoedigen. Daarna
was hij naar Couleuvre teruggekeerd, had
zijn werkmanskiel weer aangetrokken en was
.weer aan den arbeid gegaan.
Toen de chef hem vroeg, of het waar was,
dat hij oo Dague had gekooht, antwoordde
Verchères dat hij op die wijze het geld van
een onverwachte erfenis belegdemaar meer
liet hij niet los.
Hij gaf alleen nog te kennen, dat hij
vooreerst nog in zijn betrekking wenschte
te blijven.
Het listig vragen en het uitvisschen van
de nieuwsgierige dorpsgenooten hadden geen
beter gevolg.
Verchères ging niet meer-naar de herberg
te Couleuvre om do courant te lezen en
zoodoende ontliep hij veel onbescheiden
vragen.,
Eerst toen de heer De Crósno in het
ouderwetsch# rijtuig van den heer De Var
ligny naar Lurcy ging terugkecren, ver
gezeld van mevrouw Damiret eü Marcclle,
kwam Rodolphe zijn vader vragen, hem to
vergunnen, nog een maand te Bourbon-
nais te vertoeven.
Hij vroeg de familie De Valigny verlof
hen dikwijls te mogen bezoeken; maar hij
had al een logies gekozen bij den mole
naar aan den vijver van Biliot, een heer
lijk plekje dicht bij Lurcy, aan den zoom
van het bosch van Soussarin. In den mo
len schafte men te paard en te voet";
dus kon men Rodolphe alleen wel herber
gen.
Mevrouw De Valigny verklaarde echter
minzaam, dat zij baar deur voor Rodolphe
zou sluiten, als hij het waagde een andere
woning te kiezen.
Over het gezicht van den droomer vloog
een glimlach, de eerste misschien sedert
hij op het kasteel logeerde.
„Heb ik daaü geen gelijk inï" vroeg
mevrouw De Valigny aan haar echtge
noot.
„Wel wis en zeker 1" riepen haar man
en haar zoon to gelijk.
„Je ziet, Rodolphe, je moet een besluit
nemon I Het vonnis ia geveld, or is niets
meer aan te doen, wij zouden in hooger
beroep moeten komen," besloot do heer De
Crósne; hij gebruikte graag de taal van
zijn vroeger ambt.
Rodolphe gaf toe, dankte zijn gastvrouw
hartelijk en glimlacht© nog eens.
„Neen, ik moet je dank zeggen 1" zei Jac
ques en sohmide hem hartelijk de hand.
Dc bewoners vau Avrcuil brachten hun
gasten weg tot aan Lurcy, waar zij in den
postwagen stapten, die hen aan het station
te Guerohe zou brengen, waar zij den trein
van Nevers naar Parijs zouden vindon.
Onderweg naar huis kwamen zij voorbij
den vijver van Billot, en Jacques zei tot
zijn vriend:
Dit heeft je verleid te blijven I" Bij deze
woorden wees hij naar het vervallen mo
lenaarshuis, dat daar schilderachtig stond
bij den vijver, waarvan het water zoo hel
der was, dat de boomen van Sousarin er in
weerkaatsten als in een spiegel.
,,Ja", zei Rodolphe zacht-
„Nu, mijn vriend, als^je 't hier zoo mooi
vindt, gaan wo er dikwijls samen heen."
IX.
Na hetgeen op den vijver tusschen Jac
ques en Maroclle was voorgevallen, had
Marcello een heel anderen toon tegenover
Jacques aangeslagen. Zij behandel do hem
mot een voorbedacht en bijna verteederd
ontzag. In haar gesprekken vermeed zij
heb, eenige trespeiing tc maken op haar
vermeende, mededingster. Het eenige, wat
zij vroeg, was of het marokijnen zakboekje,
dat zij in do boot voor hom bad opgeraapt,
schetsen bevatte, die zij zien mocht. Jacques
had er gedachten van z'jn vader in overge
schreven.
Hij haal '2 het uit zijn &ak en gaf het
haar onmiddellijk, haar verzoekend het
tot den volgenden dag te houden, wat zij
cok deed-
Toen zij het hem teruggaf, dankte zij
hem alleen, maar maakte geen enkele op
merking. Hij dacht er niet dadelijk aan,
dat zij er ook iets in kon geschreven heb
ben.
Den laatsten morgen op hun afscheids-
wandoling door het park van Avxeuil, zei
Maroclle tot Jacques:
„Nu gaan wij epoodig afscheid nemon. Ik
weet niet hoe het komt, dat wij tweeën ook
al, naar het voorbeeld van romanhelden,
bij een verblijf op het land, een sentimen-
teelo idyllo hebben afgespeeld. Wij hadden
zoo goed tegenover elkander op beleefden
en welwillendcn voet kunnen staan, zonder
al die melodramatische tooneeltjes to vor-
toonen, dio slot noch zin hadden. Maar jij
bent niet begonnen; ik be£> dat gedaan,
door mijn humeur en door de misplaatste
en onbescheiden vragen, die ik jo deed. Ik
kom je dus eigenlijk vergeving vragen. Ik
wil in je herinnering liever voor wispeltu
rig doorgaan dan voor onbezonnen en on
verschillig door egoïsme, alsof ik er mij
niets van aantrok, als ik je gekwetst had.
Daarom verneder ik mo liever en toon ik
berouw. Laten wij dus zonder leed, maar
als goede kameraden scheiden
Toen zij de woorden „zonder leed" uit
sprak, wilde Marcellc nog sceptisch doen
en vroolijk schijnen; maar het scheen
Jacques toe alsof zij integendeel zeer ont
roerd was. Daar hij volstrekt geen hoogen
dunk had van zichzelf, dacht hij in haar
ontroering niets anders tc moeten zien dan
de uiting van een goed hart; en ook hem
deed de scheiding leed. Hij antwoordde
vriendelijk op haar toespraak en ook zeer
kort, want hij gevoelde ook, dat hij wel
zou kunnen schreien.
Daarna spraken zij geen woord meer met
elkander. In het rijtuig, met den heer De
Crósne, mevrouw Damiret, en den heer De
Valigny, kon Marcelle met Jacques, dio
naaat het rijtuig reed, niets" anders dan
soms een blik wisselen. Rodolphe reed naasfl
hem. To Lurcy had men geen tijd te verlio/
zen, want de postwagen stond klaar om
te vertrekken.
De heer Do Valigny, Jacques en Rodolphe!
lieten hun paarden rusten en gingen even'
zitten in de herberg van juffrouw Sylvcstre/
nadat hun gasten .vertrokken waren.
Hud landelijk leven werd, na het vertrek
der ParijzcnaarB, weer even eentonig al*'
voorheen.
Nauwelijks had Rodolphe te Avreuil zijJ,
kamer betreden, toen Jacques l.j hem bin*
nenkwam en hem eensklaps vroeg:
„Kom 1 Nu moeten wij eens goed sametf
spreken, dat heb ik al zoo lang willen doen8'
maar wij zijn cr nooit toe gekomen."
De waarheid is, dat Rodolphe tot. op dienj
dag nooit meer dan mot enkele woorden eiï,
door meer of minder duidelijke gebaren hat|
deelgenomen aan het gesprek. Jacqu**.
hoopte op deze wijze den stillen droon.en
uit zijn zwijgen te wekken.
Hij had zich niet vergist. Rodolphe kecB
Jacques aan, als wilde hij nog eenB dien*
openhartig en verstandig uiterlijk onderzo^
ken. Toen begon hij:
„Zijn wij hier wel heelemaal alleen f'
Nog nooit misschien sedert de jongelui el
kander kenden, had Rodolphe een z66 las*,
gen zin uitgesproken.
Jacques trilde van verwondering, maa#
hij behcerschte zich en zei:
„Als je de ratten boven ons hoofd en
zwaluwen, die in den schoorsteen nestelen^
niet meetelt, zijn wij heel alleen in deaoj^
vleugel van hot kasteel"
(Wwdi ttrvolgè. 1
