Bretels
1 L CREYGHTON,
Badinrichtingen.
Hoèt^v
WIELRIJDERS
•v.
Sci°ï>
.enr
Heeren en Dames
Uit de Reohtzaal.
GELD VERKRIJGBAAR,
QeMenx'de en
Bijbank tier 's-
Vcorschotbank.
fl,oeds het nieuwste in
Wilt'
AalmaH&f 2S* 3396 30
Moderne Gashanglampen en
Gasornaiiiesiten.
Garen
Handschoenen.
e*.
Mier is concurrentie onmogelijk.
PaPjfii»*.,
in alle modellen.' 11
Pension
;r; Kragen,'
Voor de Haagsehe rechtbank stond gis
teren terecht J. Wilkens, commissionnair
to 's-Grav.enhage, beklaagd dat hij tusschen
1 en -1 Februari 1905 te VGravenhage met
het oogmerk om zich wederrechtelijk to be-
voordeelen, een procuratiehouder van do
firma Keurenaer aldaar, heeft bewogen tot
afgifte van een bedrag van ruim 2-2,000,
welk bedrag door een bankiershuis te Ber
lijn ia chèque was gezonden aan de Ban-
quo Ccntralo anvertoise" om uit te be
talen aan een firma Wilkens to Antwer
pen, door zich met dio chèque te begeven
naar het kantoor van do firma Keure
naer en zich daar voor te doen als Wilkens
cn Co. voornoemd. Do loop dezer zaak
werd destijds uitvoerig meegedeeld.
Als eerste getuige werd gehoord rar. J.
D. Dermout, die verklaarde, dat toen bekl.
hem om advies kwam vragen en hem het
briefomslag liet zien, waarin de chèquo
zat, zich daarin geen nadero aanwijzingen
omtrent 't toegez. geld bevond. Behalve de
chèquo was daarin niet anders aanwezig
dan een ontvangberichb, dat bekl. slechts
had to onderteekenen om de goedo ont
vangst te berichten (hetgeen hij echter
niet had gedaan.)
Daarna werden gehoord do postanibtena^
ren en do ambtenaar der expeditie der
Duitscho bank. Deze had zelf chèque en
ontvangstbcrichb in een geel briefomslag
gesloten, van dat o,mslag had hij een brief
govouwen, geadresseerd aan Wilkens te
Antwerpen. Dozen brief en de envelop-
po, waarin de chèque zat, had hij geslo
ten in een blauw omslag, waarop dit
bleek later stond: do firma Wilkens en
Co. te Amsterda>ml .wat hem op dit
oogenhlik was ontgaan.
De president deed uitdrukkelijk consta-
teeren, dat er van den begeleidenden brief
slechts één kopie was genomen en dat het
uiaken van een tweede kopie beslist was
buitengesloten.
Dezelfde getuige verklaarde, dat er óm
de enveloppe met chèque en ontvangstbe-
riebt een brief gevouwen was. Toen hij een
en ander inpakte had hij dien brief niet
meer gelezen.
Dc vergissing met het adres werd ontdekt
door het uitblijven van het ontvangstbe-
richt en toen de Duitsche Bank informeer-
do hoe dit kwam, bleek, dat de firma Wil
kens te Antwerpen niets had ontvangen.
De vroegere procuratiehouder van de
firma Keurenaer, dio destijds den wissel
aan bekl. had uitbetaald, na zich vergewist
to hebben, dat daartegen bij de Antwerp-
sche Bank geen bezwaar bestond, deelde
mede, dat bekl. zich bij hem had voorge-
geda-an als rechthebbende op de chèque.
Toen getuigo de opmerking maakto, dat.
deze reeds geëndosseerd was geweest aan
mr. J. Dermout, had beklaagde geant
woord, dat deze zich, tc Antwerpen zijnde,
met het incasseeren van het geld zou heb
ben belast, doch daarin was verhinderd.
Nog had hij gevraagd om 8000 of 9000
voorschot op den wissel, omdat hij een
dringende betaling had te doen.
Ook bij do Provincio-bank had bekl. ge
tracht do chèque betaald of er een voor-
schob op to krijgen. Dc directeur dier bank
had echter, hoewel hij den wissel als goed
beschouwde, bezwaar gemaakt tegen de
uitbetaling, omdat het endossement met
den naam Dermout was ingevuld. De di
recteur had nog tegen zijn procuratiehou
der gezegd: de wissel is goed, maar wan
neer ik let op dien naam van Dermout en
ik betaalde uit, dan geloof ik niet, dat ik
vannacht lekker slapen zou.
Ook elders o.a. bij de firma Scheurleer,
scheen de naam van rnr. J. Dermout op 't
endossement een beletsel te zijn geweest
tegen het disconteeren van den wissel ot
tegen het geven van voorschot daarop.
Ten slotte werd nog gehoord do agent
van politie, die bekl. had aangehouden en
bij zijn aanhouding nog op hem had be
vonden een bedrag van ruim duizend gul
den, dat bekl. bereid was nu hij wist, dat
het geld niet voor hem bestemd was ge-
weest aan de Duitsche Bank terug te
geven. Zelfs was hij bereid het gehecle be
drag te restitueeren.
Op de vraag van een der rechters waar
om hij het ontvangstbericht van de chèque
niet aan de Duitsche Bank had gezonden,
antwoordde bekl., dat hij hiermede ge
wacht had op advies van mr. Dermout en
cr later niet meer aan gedacht had.
Subst.-officier van justitio mr. Yan
Geuns ving zijn requisitoir aan met de
vraag: kan deze bekl. ter goeder trouw zijn
goweesb of is hij zich bewust geweest, dat
de 22,329, dio hij bij Keurenaer ontving,
hem niet toekwamen'? Volgens het O. M.
staat het vast, dat bekl. niet ter goeder
trouw kan zijn geweest. Om zekerheid tc
krijgen, dat de chèque hem toekwam,
wendde hij zieh tot mr. Dermout, zeker
geen goed adres om feitelijke zeker
heid te kriigen. Ook uit de houding, door
bekl. aangenomen bij de firma Scheurleer,
Keurenaer en de Provinciebank, blijkt, dat
bekl. was ter kwader trouw en dat blijkt
ook uit de wijze, waarop binnen driemaal
24 uren 19,000 was verteerd. Zooveel dui
zend aan zekeren Plant, zooveel duizend
aan mr. Dermout, ƒ3700 aan „gasaandee-
lea'' (onbekend bij de Beursmannen), een
paar duizend gulden geleend aan zekeren
N ierstrasz, een paar duizend gulden
huishoudelijke schulden cn nog ƒ3500 over.
Het O. M. eischte, wegens oplichting,
drie y aren gevangenisstraf.
Mr. Yan Gigch, voor bekl. optredend,
verzocht vrijspraak.
Advocaat-generaal jhr. mr. Eethaan Ma-
caré nam gisteren voor den Hoogen Raacl
conclusie in de „pooierkwestie" betreffende
den werkman, die onder Nederhorst den
Berg in de Yecht had gevischt met een z.g.
peur of pooier, hetgeen door de rechtbank
to Amsterdam als een verboden vischtuig
was beschouwd, omdat het niet aangemerkt
kon worden als een hengel, die als vischtuig
toegelaten is in het provinciaal reglement
van Noord-Holland.
Advocaat-generaal was het hiermede eens
cn concludeerde dus tot verwerping van liet
cassatieberoep tegen het vonnis der Amster-
damsche rechtbank, waarbij bovenbedoelde
werkman tot 1 boete werd veroordeeld.
Yoor den Hoogen Raad werd tevens door
denzclfden advocaat-generaal, ambtshalve
geconcludeerd tot vernietiging van een von
nis der rechtbank te Groningen, vcroor-
dcclende iemand wegens het doen verrichten
van arbeid door zijn zoontje beneden de 12
jaren oud, cn tot ontslag van rechtsvervol
ging ten deze, omdat niet was ten laste ge
legd dat bedoelde arbeid werd verricht in
of voor eenig bedrijf, en dus hier noch mis
drijf, nóch overtreding aanwezig was..
Uitspraak in beide zaken 29 Mei.
Holde aan Röntgen.
Het ter waardeering van de ongeveer
tien jaren geleden gedane ontdekking der
Röntgcn-stralen cn ter huldiging van Rönt
gen docr de Berlijnsche Röntgen vereeni*
ging bijeengeroepen Röntgen-con gres werd
gisteren te Berlijn in tegenwoordigheid van'
tal van rijks- en staatsautoriteiten, van
rectoren van universiteiten en hoogescholen,
van professoren en vele binnc-n- en buiten-
landsche geleerden geopend.
Prof. Eberlein hield de wclkomstredo*
Aan prof. Röntgen werden telegrammen van
hulde gezonden. De staatssecretaris Weber
begroette namen3 den minister van onder
wijs do Röntgcn-vereeniging; hij sprak den
wensch uit, dat uit haar arbeid der weten
schap en der menschheid rijke zegen zou
worden gebracht.
De heer Leonard, uit Philadelphia, dankte
namens de buitenlanders voor do ontvangst,
en verklaarde, dat geen naam beter in da
wereld bekend was dan die van Röntgen.
Uit Amsterdam was aanwezig proL
Wertheim-Salomonson.
Burgerlijke Stand.
VOORSCHOTEN. Ondertrouwd: U. Visser
25 j. on J. Post 35 j. L. Bosman 25 j. en G,
v. Djjk 23 j. G. v. d. Bosch 21 j. en G. de
Bruin 25 j.
Getrouwd: D. J. Emeis, 46 j., weduwn. van
AI. IJ. Gueeekloo, en Af. Roodvoels 37 j., wed. van
J. P. Dekkers. N. J. v. d. Yalk 23 j. en J. C.
Duijndani 25 j. J. v. Tol 24 j. en P. bïnk 22},
Geboren: Clasinn, D. van J. W. Schius e*
M. J. Broekhuizen. FraDS, Z. van M- de Graaf'
en A. Bakker. Potronella, D. van L. Verhaar
en L. v. Egmond. lilaaaje, D. van G. Ofwegen
en A. Boon. Gorsrdu3 Cornells, Z. van J. B,
Iioodakkers en AI. J. Opdam.
Diverse modellen v
"~-?ïSltSSÊ©ali©©ii©5ï
mot 2 borgon, A 5 pCt. 'sjaara min.
f 2000 tot olk bedrag, op korten of
langen termen. Br. A. W. Post
bus 27, Haarlem. 4632 6
-wja-^enma-
^n.
L. VAN LIMBURG.
Opgciiclit 1S01.
Nieuwsüeeg 29, Leiden.
Interc. Telefoonn. «06.
Yerslrekfc Toorseliorieu tot
ieder bedrag, (minste voorschot 25)
onder borgstelling van twee perso
nen, binnen twee dagen na godane
aanvraag. 1472 15
Kantoor geopend van 9 3.j uur.
3
'A
Suode ei
5003 10
gevraagd, voor den verkoop van een
nieuw Amorikaanach artikel, als b|Jver
dienste. Br. No. 4630 Bur. v. d. BJ. 6
SOEP,
dagelijks verkrijgbaar A 20
Cents per portie. 6902 6
Papenstraat 4.
Een groote party eerste kl. Duits'cli© HEEREN- en DAMES
RIJWIELEN, prachtig vornikkold en geëmailleerd, systeem Dunlop-
banden. Complttt mot nikkelen Velgen, Vr(jwiol en Velgrem, Spatborden,
Carbld-Lamp, Gr. Pomp, Bol, Tasch met gereedschappon, gewaarborgde
Bonds- of schriftoiyke garantie. Gewone prijs ls 100. thans /"49.
dito zonder Vryrriel f 44.dito zonder garantie f 39.—Reclame-
Rijwielen /33.50. Liiion-Rij wielen met 2 jaar garantie 67.50.
Br. fr. No. 1094, SCHELTEMA HOLKEMA's Advertentie-Bureau,
Amsterdam. 4471 28
en Siokkëtié
Beschikbaar by L. VAN
TILBURG, te Rijnsbnrg, op
Kloostersrfmurtwee Dek
hengsten, een donker Bruin en
een Vos, beiden gekruist Oldonburgsch,
eiken dag beschikbaar, uitgonomen
Zondags, tegen een dekgold van f 5
b\j do eerste dekking te voldoen en
nog f 5 als do merrie drachtig is.
4547 15
•Stf
met liniselijk verkeer gezocht,
door een rustig student by eon be-
schaafde Familie tegen 1 Oct. Zit-
Slaapkamer gevr. Br. Buroelf
van dit Blad onder No. 4601.
t
Fronts,;
Boorden
Manche tfcéiï.
FEUILLETON,
JOe ISannclin».
23)
Terwijl Elii nog aarzelde of zij het werke
lijk wagon' zou, eveneens naar boven to
gaan, om zich tot papa to wenden, kwam
dezo juist do trap af, met onzekere schre
den cm met een verstoord gezicht. Toen
hij zijn doclitqr gewaar werd, bleef hij een
oogenbhk staan en hief den arm op met
een troosteloos gebaar, terwijl zijn gelaat
door krampachtig© trekkingen ontsierd
werd.
„Wat is er gebeurd?" klonk het bijna
toonloos van Elli's lippen. Strömholt haal
vlo diep adem, wild© spreken, maar wendde
het grijze hoofd af met het oog op de
uieuwsgici ige toehoorders. Hij wenkte haar
hem in do voorkamer to volgen. „Vat
moed, mijn kind, houd u goed 1" stamelde
hij met bevende stem, toen hij met zijn
dochter in 'de eetzaal stond on haar han
den greep. Hij klapperde met do tanden,
alsof een hevige koorts hem aan al zijn
leden deed sidderen. Elli had haar vader
nog nimmer in zulk eon toestand gezien.
Hij moedigde haar aan zich goed te hou
den, doch scheen zelf den meeaten steun
noodig to hebben.
..Gij, j hebt misschien i'ecds van de
monschen daarbuiten iets vernomen, dat u
eonigszins kon voorbereiden.'-
„Zij zeiden dat Oscar een ongeluk over
komen is, dat hij dood is."
„Gij gelooft het niet? En toch is het zoo
of ten minste zeer waarschijnlijk."
Eli toonde geen bijzondere verbazing; zij
geloofde nog altijd aan een vergissing, aan
een dwaling, door de onduidelijke aanwij
zingen van den inspecteur van politie ont
staan.
„Hoel Zou het mogelijk zijn?" zeide zij
eenvoudig. ,,Wio beweert dat?"
Men heeft zijn hoed uit het water opgc-
vischt, heden vroeg, daar ginder aan den
mond der kleine Nowa; men helt tot do
gedachte over, dat do ongelukkige zich do-
zon nacht verdronken heeft. Waarom kijkt
go mij zoo verwonderd aan? Kunt ge het
niet geloovcn Dan zal ik u nog iets ver
tellen, een ontzettende gebeurtenis, die zijn
zelfmoord begrijpelijk maakt..."
„Nu?"
„Graaf Fedor Davidowitsch werd door
hem vermoord."
„Wie zegt dat?" vraagde zij weder als
het verpersoonlijkte wantrouwen.
„O, het is duidelijk bewezen l De politie
v heeft den stand van zaken reeds opgeno
men. Do verklaringen van zijn clubgenoo-
ten, die van den concierge van Ludeskoy
e^n van nog andere lieden laten geen twijfel
over omtrent de gehecle toedracht der
zaak."
En nu berichtte Strömholt met duidelij
ke woorden, wat het gerechtelijk onderzoek
reedis aan het licht gebraoht had. Het luide
tamelijk gelijk aan datgene, wat Elli uit
Oscars eigen mond had vernomen. Aan een
moord met voorbedachten rads geloofde
men nog niet. Men was do meening toege
daan, dat Oscar in zijn zinneloozo woede
met den uit het bed gesprongen graaf in
gevecht was geraakt cn onwillekeurig op
hem geschoteu had. Dc zelfmoord was dus
een soort van berouw na het bedrijven van
zijn vreeselijke daad. Ook bestond nog de
mogelijkheid, dat Olfers reeds vóór hij in
do club was gekomen, heb plan had gehad,
zich door zelfmoord het leven tc ontnemen,
en dat hij daar eeist op de gedachte was
gekomen, den man, dien men hem als zijn
doodsvijand had doen kennen, mede to
doen sterven. Elli luisterde met ingehouden
adem. Zij hechtte zich met inwendige vreug
de vast aan de overtuiging, die uit haar©
vaders woorden bleek, dat men in elk ge
val aan zelfmoord, dus aan den dood van
Oscar geloofde.
„Weet men dan zeker, dat de gevonden
hoed aan hem behoorde?" vroeg zij alleen.
„Een der agenten bracht den hoed mede,
ik heb hem zelf gezien, het is die van Os
car, do monschen in het huis herkenden
hem dadelijk; hij droeg hem gisteren, toen
liij zich vei wij der de. Het is een stijve, grijze
zomerhoed en draagt van binnen zijn mo
nogram."
Elli herinnerde zicli, dat zij Olfers het
laatst met een donkeren, slappen hoed met
bloeden rand gezien had en kon zich nu
licht voorstellen, dat hij dien anderen hoed
op weg naar huis verloren had. Zij zond
in den g«e«t een dankbaar gebed ten hem®].
Nu mocht mcU immers hopen, dat men zich
zou tevreden stellen met t© gclooven aan
den dood' van den ongelukkige, de verder©
naspoiingon zou achterweg© laten, en zoo
doende den vluchteling gelegenheid geven,
zich to redden.
Heb had er allen' schijiï vatf. De avond
bladen brachten" een nauwkeurig bericht
over den moord op het Apothekers-eiland
en den daarop gevolgden zelfmoord van
den jongen Olfers, waaraan niet meer ge-
twiifel'd werd.. Men had ziin hoed aan het
Schedimirowsk-eiland opgevischt; het lijk
was door den sterken stroom waarschijnlijk
dadelijk in de bocht gedreven, waardoor
het gemakkelijk te verklaren was, dat men
het niet had kunnen vinden. Dat de dader
ontvlucht was, kon men bovendien niet ver
onderstellen, omdat deze zonder geldmid
delen was, zooals duidelijk bewezen kon
worden. Vervolgens liet men zich in de
bladen uit over den roep en de leefwijze
van graaf Ludeskoy en diens gezelschap,
om eindelijk een paar hatelijke aanmerkin
gen aan het adres van de club en de jonge
burgerzonen uit to deelen die zich daar aan
gevaarlijke genoegens overgaven.
VolgcDd© courantenberichten waren
steeds meer en meer ongunstig ten op
zichte van den vermoorde, en droegen cr toe
bij om den jongen Olfers een openlijk me
delijken te verzekeren. Het gerechtelijk on
derzoek betreffende de nalatenschap van
den graaf bracht bovenal aan den dag, dat
deze Ludeskoy in geen geval de zoo onbe
rispelijk© aristocraat was geweest, waar
voor men hem in zijn omgeving gehouden
had. De zoo geroemde betrekkingen tot de
hoogste kringen, die hem in de oogen zijnci
burgerlijk® vrienden een interessanten roep
verleend hadden, waren allesbehalve groot
gew«©st. Hij scheen een tamelijk duister
ler«n achter zich to hebben, dat uien niet
verdar wenschte op te helderen. Zeker was
h#t slechts, dat de man lang in de Krim
en in den Kaukasus had rondgezworven,
totdat het hem gelukte ziel» in den laatsten
Turkschcn veldtocht als vrijwilliger door
een vermetel© "daad te onderscheiden, die
hom do gunst zijner superieuren en zijn be
vordering tot officier opleverde. Het gelukte
hëm toen zelfs, zich bij den commandeeren
den Grootvorst in te dringen en wist zich
deze omstandigheid ten nutte te maken.,
Maar het was altijd een zacht, verachtelijk
lachje van welwillendheid geweest, waar
mede dezo hooge beschermer hem behan
deld hacl
Van de goederen, waarom Ludeskoy vol
gens zeggen procedeerde, was geen spoor
aanwezig; hij had slechts kunnen leven van
zijn traktement als kapitein, als hij zich
ten minste niet door het spel de middelen'
had verschaft, om zoo kostbaar te leven.
Wel wetendo, dat hij in den kring zijner
adellijke vrienden weinig kans op goed suc
ces zou gehad hebben, had hij zich in St.-
Petersburg bij den rijken burgerstand aan-
gesloten, wiens ijdelheid door den graven-
titel en zijn aristocratische vormen op een
door hem gewenschto wijze gestreeld werd'!,.
Eenige bladen veroorloofden zich zelfs de'
meening, dat het den sluwen gelukzoeker
reeds gelukt was de gunst van do dochter
van een der rijkste industrieelcn te ver
werven, zoodat men spoedig zijn verloving
met deze jonge dame had mogen verwach-
ten. Door dit voordeelig huwelijk zou cf©
graaf zeker c: zijner voornaamste wen-
scben bereikt hebben, doch do dood had
aan dat alles een spoedig einde gemaakt,
(WorJi
'rvolQd.1
