N° 13861
Maandag X Mei.
A0. 1905.
Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fpn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
X>e Banneling.
IEIDSCH
Tl Am, A Tl
PRIJ8 DEZER COUR ANT t
Tooi Leiden per week 0 Oentaj per 8 maanden I f I l f 1,10.
Buiten Lelden, pei looper en waar agenten gevestigd s^Jn l S 1.30.
Franco per post I 1.66.
PRIJS DER ADYERTENTIËlf
Van 18 regela /"L05. Iedere regel meer f 0.174. Grootere lettors naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Gents contant i olk
tiental woorden moer 10 Gents.-Voor het inoasseeren wordt/"0.06 berokond.
Prentbriefkaarten.
Wij ontvingen hedenmorgen bericht, dat
Be prentbriefkaarten van den Prinsendag
morgen vóór twaalven in ons bezit zullen
fijn.
De aflevering er van zullen wij dus op
precies twaalf uren vaststellen.
De prijs is vastgesteld op 3 cents per
briefkaart; de voorraad is echter niet zoo
heel groot, zoodat men niet al te lang
jvachte met aankoop.
Er zijn er verscheidene zeer aardige bij;
.vooral die van de militairen zijn goed ge
lukt. Deze hebben wij te danken aan den
heer Jonker, een vakfotograaf, zoodat wij
pijn naam wel kunnen noemen.
Den overigen amateurs danken wij, dat
zij ons in de gelegenheid hebben gestold,
gébruik te maken van hun foto's.
Burgemeester en 'Vethouders van Leiden,
Gezien het adres van A. H. VISSElt,
houdende verzoeik om vergunning tot op
lichting van v.n kookerij cn zouterij in
het perceel Haarlemmerstraat No. 272, ka
dastraal bekend Sectie JLi No. 2818;
Gelet op de artt. 6 en 7 dor Hinderwet;
Govcn bij deze kennis aan liet publiek,
Bat genoemd verzoek, met de bijlagen op de
Secretarie dezer gemeento ter visie gelegd
is; alsmede dat op Maandag 15 Mei
a.fl. 's voormiddags te elf uren, op het
[Raadhuis, gelegenheid zal worden gegeven
pm Dezwaren tegen dat verzoek in te bren
gen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEÏST^ Seoretariv
Leiden, 1 Mei 1905.
V-
Leiden, I Mei.
Speenhoff's Vrije Tooneel" had gis
teravond in den Schouwburg weer vrij
'druk bezoek, behalvo op de logo. De par
terre was geheel gevuld. Speenhoff kwam
hu met eenige andere personen, tot aan
vulling van den avond, dan de vorige malen
jen zong zelf weer een aantal zijner liedjes,
/waarvan enkele hier voor de eersto, andere
Voor de.zooveelste maal, den lachlust wek-
ikende en ernstige.
Enkele toespelingop of uitdrukkingen
bloegen andermaal verbazend in, wat ook
het geval was met den heer Johau Schmier
laan het slot van zijn ,,Ode aan de snert"
.waarin bij den oorsprong der dierlijke en
plantaardigo ingrediënten daarvan en die
bestanddeelen zelf bezong, op zijn bekende
naturalistische wijze, evenals zijn indertijd
hier al voorgedragen ,,Ode aan d© stok-
,visch'Ook zong hij eenige duetten uit
opera's met mevrouw Speenhoff—Prinz,
.met wie hier vroeger reeds als mej. Prinz
{wierd kennis gemaakt.
""Een goochelaar, op het programma prof.
[Fern genaamd, gaf ettebjke Hollandsche
handigheidstoeren te zien, eenvoudige zoo
als hy zo zelf noemde, en enkele tableaux
vivants vormden een eigenaardige afwisse
ling om spreekwoorden te parodieeren. Heel
veel omslag werd daarbij niet gemaakt:
vóór een op het tooneel geplaat-s kamer
schut werden zij vertoond, o. a. deze
iemand, in hopenloozen toestand verkee-
rende (de heer Schmier) of aan lager wal
geraakt, komt tot het besluit zich te ver
doen en knoopt zich op, wat niet zoo heel
gauw in zijn werk gaat. Als de man zich
eindelijk gewurgd heeft, geeft de heer
Speenhoff na een korte pauze de oplossing
van de spreekwoordelijke voorstelling
„alle begin is moeilijk". Zoo werden ook
vertoond: „Eerst gedaan en toen gedacht
heeft menigeen in rouw gebracht", „Hoop
doet leven", „Al is de leugen nog zoo snel,
de waarheid achterhaalt haar wel" enz., en
na elk werd er druk gelachen. Dat werd
bovendien den geheelen avond gedaan, want
het was er blijkbaar eenig en alleen op toe
gelegd het publiek een paar gezellige uren
te bezorgen, zonder hoogo kunst.
Als er een der optredenden werkzaam
was, ook de bekwame pianist de heer F.
F. van Dijk, zaten de overigen meermalen
heel huiselijk om een tafel ter zijde op den
achtergrond bij elkaar. Mede heel aardig
en vrij.
De Kunstavond, gisteren in „Zomer-
zorg" gegeven ten voordeele van het Vrij
willig Ondersteuningsfonds der Nedcrland-
scho Handelsreizigersvcreeniging te Rotter"
dam, mag als uitstekend geslaagd be
schouwd worden, gezien het kolossale ap
plaus en zoo wij vernemen een aardig be
drag voor bovengenoemd doel.
Het Lcidscho Mandoline-gezelschap
„Iduna", dat reeds meermalen hier ter ste
de met veel suc» optrad, oogstte ook nu
weder veel bijval.
De heer Henri Zirkzee met zijn leuke,
komische voordrachten liet do zaal telken
male ^""unen.
Hot Leidschc tooneolge<zolschap „do Leid-
ache Kunstkring" gaf een drama in één be
drijf, genaamd „Marcel". Het stuk was
flink bestudeerd on dames en heeren ver
dienen lof over hun spelen; het spol was
gevoelvol en liep pr-aohtig van stapel; hot
kleine ventje, dat kudlebolletje van 4 jaren,
mogen wij hier niet vergeten, de kleine
„Marcel" vooral als hij zijn mama roept en
als het zegt: „ik ben mijn kleine broertje,
papa", klonk zijn stommetje allerliefst.
Het zangstukje „Scheiden" van mej. Ch.
F. klonk lief mot heldere 6tom.
De tableaux werden in kleurenlicht, be
licht door den heer Jansen; ze gaven een
prachtig slot.
Een woord van lof mag hier niet ont
houden worden aan bovengenoemde vereen i-
gingen, heeren en 'dames, die allen, zonder
utizondering hun beste krachten geheel
vrijwillig gegeven hebben om den avond van
gisteren te maken tot een Kunstavond en
hierin volkomen geslaagd zijn.
Bij de Leidsoho Spaarbank is in de
maand April ingelegd 51,793.95£ en te
rugbetaald f 6C,7-;9.78£, terwijl zijn afgege
ven 64 nieuwe ca geheel afgelost 01 boekjes.
Het gezamenlijk tegoed der 11784 inleg
gers bedroeg einde April f 2,103,748.62$.
Yan de Yereeniging Lot verzorging
van kleine kinderen te Leiden ontvingeu
wij heden het verslag over het jaar 1904.
Daaruit blijkt, dat de toestand der Ver.
die in den loop van 't jaar 1905 haar 20-jarig
bestaan hoopt te herdenken, over het alge
meen gunstig is. Zij verheugt zich meer en
meer in de sympathie van gegoede stadge-
nooten, en wordt zeer gewaardeerd onder
den arbeidenden stand. Dit blijkt uit het
groot aantal kinderen, dat in de bewaar
plaats ter verpleging gebracht wordt. In
de drukke maanden bedraagt dit dikwijls
60 kinderen en daarboven per dag, zoodat
het personeel handen te kort komt; dan
zijn alle wiegen bezet en het is geen klei
nigheid een paar dozijn kleintjes met fles-
schen en pap te voeren en zinuelijk te hou
den 1
Het aantal opgenomen kinderen is onge
veer even hoog als het vorige jaar. Het be
droeg 8547 voor den geheelen, 3027 voor den
halven dag, te zamen 11574 kinderen.
Over de verschillende maanden verdeeld,
bedroeg het aantal, gemiddeld per dag:
Januari 27, Februari 30, Maart 36, April
47, Mei 50, Juni 50, Juli 34, Augustus 35,
September 41, October 34, November 37
en December 34.
Het Bestuur onderging in den loop van
het afgoloopen jaar geen verandering; het
personeel daarentegen wel. De directrice,
mej. Van Pienbroek, verkreeg een andere,
voor haar meer voordeelige betrekking en
verliet de inrichting in de maand Mei. Haar
heengaan speet het bestuur; zij was met
lust en ijver werkzaam, en de kinderen wa
ren zeer aan haar gehecht. Het zoekén van
een geschikte opvolgster gaf veel moeite
en zorg. Het bestuur stelt hooge eischen
aan de „hooge juffrouw", zooals de kinde
ren haar met voorliefde noemen; zij moot
zuinig huishouden en tegelijk aan kinderen
en personeel gezonde en smakelijke voeding
verschaffen. Zij moet hart hebben voor de
kinderen en zorgen, dat zij een prettig te
huis hebben gedurende den tijd, dat zo niet
bij vader en moeder kunnen zijn. Zij moet
met de ouders, wanneer het noodig is, een
verstandig woordje kunnen praten. Van
haar tact en overleg hangt veel af voor
den ordelijken gang van zaken. Haar taak
is dus geen gemakkelijke, maar een dankba
re, zooals alles wat men voor kinderen
doet. Gekozen werd mejuffrouw A. van den
Broek, uit 's-Gravenhago. Voor zoover bo-
stuurderessen na zoo korten tijd kunnen
oordeelen, beantwoordt zij aan de verwach
tingen, en voelt zij zich in de crèche op
haar plaats. In haar werk wordt zij trouw
ter zijde gestaan door de twee helpsters,
die beiden zeer goed voor haar taak bere
kend zijn cn door een flinke dienstbode.
Wat de financiën betreft, zien bestuurde
ressen op een gunstig jaar terug; wel daal
de de som van de contributies, al nam het
aantal contribuanten toe, doch het bestuur
werd door verscheidene mooie giften ver
rast: 3 van f 200 en 1 van f 100. Jammer
dat de vriendelijke gevers hun naam niet
bekend maakten 't bestuur zou hun gaarne
persoonlijk hebben doen blijken, hoe het
door hun mildon steun verblijd is. Ook werd
een legaat van f 250 ontvangen van wijlen
mevrouw dc wed. dr. P. J. CosijnPlugger.
Al deze buitengewone inkomsten stemmen
zeer dankbaar, maar volstrekt niet tot weel
derigheid; waar de jaarlijksche uitgaven zoo
hoog zijn en c:n schuld op het huis, nu tot
f 800. teruggebracht, op ufdoening wacht,
moet steeds c. j grootste zuinigheid betracht
worden.
De bovenwoning, die cenigen tijd had leeg-
gestaan, en waarvan men dus de inkomsten
noode moest missen, werd in Augustus weer
verhuurd.
Verder is er weinig belangrijks te vermel
den. Het St.-Nicolaasfeest werd met de ge
wone opgewektheid gevierd. Hot bestuur,
geholpen door menige gift van kindervrren-
dinnen uit de stad, zorgde voor een uitdeo-
ling van speelgoed, lekkers en kleertjes,
waarover ae kinderen verrukt warenook za
gen we menig blij gezicht onder de moeders,
voor wie jurken, kielen, schortjes en kousen
zulk een welkom geschenk zijn.
Bij de vele bewijzen van vriendelijke wel
willendheid wordt nog vermeldt de belang-
gelooze hulp van dr. Rumkc, wien het be
stuur daarvoor hartelijkcn dank betuigt.
De werkende leden van het Bestuur der#
Vereoniging zijn thans: mevr. S. Librecht
LezwijnNierstrasz, Presidente; mej. L. S.
P. Hubrecht, penningmeesteressemevr. W.
C. S. DruckerDo Koning, secretaresse;
movr. A. CosijnSanders, mevr. H. G. Har-
teveltGroskamp, mevr. E. Hoogenstraa.
tenVacher, mevr. M. KluyverHonigh,
mevr. E. KrantzVan Dijk, mej. J. O. van
Manen, movr. E. NolenDe Chaufcpió,
movr. O. H. J. van RhijnFokker, mevr.
M. E. VosSchaap en mevr. B Wijsman
Van Oosterwijk.
Do minister van binnenlandschc za
ken brengt in do „Staatscourant" ter algc-
meeno kennis, dat het Rijkskabinet van
prenten te Leiden, gedurende de maanden
Mei en Juni 1905, voor het publiek gesloten
zal zijn.
Dr. P. O. Molhuysen schrijft in „Den
Spectator":
„Dr. P. S. Allen te Oxford bereidt een
nieuwe uitgave dor Briefwisseling van Eras
mus voor, '-aarvan het eerste deel nage
noeg persklaar is en in het einde van dit
jaar zal verschijnen. Hjj heeft do Neder-
landsche openbare bibliotheken voor dit
doel onderzocht, doch het zoude niet onmo
gelijk zijn dat hier of daar in een particulie
re verzameling nog brieven van of aan Eras
mus in handschrift gevonden worden. Na
mens dr. Allen verzoek ik dringend 'n icdor,
aan wien do aanwezigheid van zulke brie
ven in particulier bezit in Nederland bekend
is, hem daarvan medcdeeling te doen; ook
opgavo van reeds uitgegeven brieven is zeer
gewenscht, daar vooral do oudere uitgaven,
met name die van Clericus, geen tekst geven
die in alle opzichten vertrouwbaar is. Ik
ben ook gaarne bereid mededeelingen, over
deze zaak aan mij gedaan ter kennis van
dr. Allen te brengen."
Het adres van dr. Molhuysen is: univer
siteitsbibliotheek te Leidon.
BU de hedon gehouden openburo ver-
kooping van cokes van partijen van 10 on 5
H.L. waren de prijzen f 5.20 en f 2.C0.
Dr. J. Offerhaus Lzn., te 's-Graven-
hage, omeritus-predikant bij de Ned.-
Herv. Kerk, hoopt 20 Mei a.s. den dag te
herdenken, dat hij vóór 50 jaren de Evan
geliebediening te Burum aanvaardde.
Voorts stond dr. Offerhaus nog te Metzla-
wier en te Eclde- Van 18821902 was dr.
Offerhaus kerkelijk hoogleeraar aan do
Leidsche Universiteit, toen hij op 15 Sep
tember wegens hoogen ouderdom eervol
word ontslagen.
Hare Majesteit de Koningin heeft be
noemd tot groot-officier in do Huisorde
van Oranje den eersten kamerheer jhr. mr.
R. W. J. van Pabst van Bingerden.
Behalvo aan de Nijverheids-tentoon
stelling to Rotterdam zal H. M. do Ko
ningin-Moeder Donderdag ook een bezoek
brengen aan het Diaconessenhuis, de In
dustrieschool voor Meisjes en het Archief-
gebouw aan do Mathenesserlaan aldaar.
Men meldt uit Athcno aan „L. on V.":
Do toestand van prof. Boissevain is ze: r
bevredigend. Do ziekte beeft een gunstig
verloof en naar het zich laat aarzien zal
de patiënt binnenkort het hospitaal kunnen
verlaten
De heer M. A. Boer, kunstboekbinder
te 's-Gravenhago verzoekt den Raad dier
gemeento, in verband met zijn voornemen,
een vakschool voor kunstboekbinderij op to
richten, hem zoo mogelijk twee lokalen van
een school of een ander aan do gemeente
tocbehoorend gebouw voor den tijd van één
jaar, of een half jaar kosteloos voor dat dool
af to staan.
Do jaarlijkscho samenkomsten van do
Vereoniging voor Hooger Onderwijs op Gc-
ref. Grondslag zullen gehóuden worden op
Woensdag en Donderdag 5 en 6 Juli, to
's-Gravenhage.
In do Zaterdag tc 's-Gravenhage gehou
den algemeene vergadering van aandeelhou
ders in do „Haagsche ïncassobank" te
's-Gravenhago werd medegedeeld, dat ten
gevolgo van het beheer gevoerd door de vori
ge directie en door daaruit voortvlociondo
uitgaven het afgcloopcn jaar minder gunstig
is geweest en dientengevolge verlies gele
den werd.
Op voorstel van den raad van commissa
rissen is besloten de vaststelling van do
balans en winst- cn verliesrekening tot een
volgend jaar aan te houden.
Als commissaris werd gekozen do heer
W. H. van Bergen Henegouwen.
Woensdag 1.1. had de hoofdredacteur
van „De Tijd", do heer P. Gcurts in ge
zelschap van zijn broeder, den lieer dr. A.
Courts, van den heer H. Derckx (beide pro
fessoren tc Rolduc) cn van den heer G.
Peters, burgemeester te Well (Limburg) oen
particuliere audiëntie bij Z. H. den Paus.
Pius X ontving zijn bezoekers des morgens
te 11 uren in zijn particuliere bibliotheek.
Nadat zij de gewone reverenties verricht
hadden verzocht Z. H. hen op zetels rond
om zijn bureau geschaard plaats te nomen.
Vervolgens knoopte hij met hen een zeer
minzaam gesprek aan. Gaarne en van gon
scher harte verleende do Paus den zegen, om
welken hem verzocht was, aan de gehoolo
redactie van „De Tijd" en allen, die aan
het blad verbonden waren.
Met levendige belangstelling ook besprak
do Paus do onderwijsinrichting Rolduc. Tot
driemaal toe drukte hij don Rolducschon
professoron op het hart: „Zegt ann uwe
leerlingen, dat Ik van hen houd cn in do
toekomst op hen reken!" („Tijd.")
Z. H. de Paus heeft benoemd tot bis
schop van Lahore (Oost-Indië), pater Fabia-
nus (Antonius Ecstermans), van Mecrlo,
Capucijn, Missionaris in dit diocees gedu
rende vele jaren.
Nader meldt men uit Assen, dat do
overplaatsing van den laten luitenuut 8
Roitsma, van Assen naar Doesburg, fhan«
definitief is bepaald op 1 Juni.
#1)
Ik viel evenwel in slaap, maar Gode
*ij dank, (dat mij het gerucht van uw
{voetstappen deed ontwakenNu moet gc
mij oprecht te woord staan en geen poging
'doen, om je los te maken, of ik roep om
hulp; ik roep zoo hard ik maar kan, om
papa en om de dienstboden Zij zullen uw
Onzinnig voornemen verhinderen, als ik
daartoe te zwak mocht zijn.
Haar hartstochtelijkheid bewees hem
maar al te duidelijk, dat zij haar besluit
pek zou hebben uitgevoerd. Hij gevoelde
aich in een toestand, die niet pijnlijker
m t ontzettender kon zijn.
LL,Ongelukkige, zwijg!" riep hij haar toe.
weet niet, wat gij over mij beschikt
jvanneer
„Spreek dan; spreekI Zeg mij alles! Wat
is er gebeurd?" Nog eenmaal zocht hij zich
ios te rukken; maar zij hing aan hem, zoo
dat bij zich aan haar zou moeten ontwor
steld hebben.
„Welnu, verloren ben ik, als gij dc huis-
genooten roept en hun vertelt, waarom
ik weg wil gaan", zeide hij schamper met
een plotseling wanhopig besluit. „Zoo ge
idan alles moet weten, misschien zijt gc dan
#oo barmhartig jegens mij, dat ge tegen-
■jDver iedereen verzwijgt, onder welke om
standigheden gij mij aangetroffen en gespro
ken hebt."
Zij luisterde goed toe, zij begreop, dat er
$»ts ongehoord^, iets vreeselijks voorgc-
tallen moest zijn.
1 Spreek 1 Maar stil, niet hier 1
Neen, niet hierl Kom een oogenblik bin
nen in mijn kamer. Daar kan ons niemand
hooren 1"
Hij moest haar volgen; hij voud het nu
maar het best haar alles te bekennen.
Misschien kon zij hem zelfs de vlucht ge
makkelijk maken. En dan, hij voelde op
eenmaal de brandende begeerte haar, die
eenmaal de speelgenoot zijner jeugd ge
weest was, zijn misdaad te belijden. Voor
haar alleen, do onschuldige oorzaak van
het gebeurde, zou hij dan misschien niet
zóó schuldig zijn, wanneer morgen, ach,
binnen weinige uren reeds de tijding van
het voorgevallene hem overal als den
moordenaar zou aanwijzen.
Boven in de fraai gemeubileerde mu
ziekkamer, die bij lamplicht er zoo vrien
delijk en vertrouwelijk uitzag, stond nu de
ongelukkige reisklaar, met den hoed op
het hoofd, dc kin op de borst, de armen met
de gebalde vuisten slap latende hangen
En toen zeide hy het haar in verbazend
korte woorden
„Raak mij niet langer aan 1 Aan mijn
vingers kleeft bloed; ik heb iemand ver
moord; graaf Fedor Davidowitsch viel
door mijn hand
Zij week ontzet terug en drukte de hand
voor den mond om den gil te verstikken,
dien zij wilde slaken. Haar blik vestigde
zich vol ontzetting op zijn gezicht, alsof zij
hem wilde smeeken, deze vrceselijke beken
tenis te herroepen. Maar de doodsche
stilte, die op zijn woorden volgde, zijn
oogen, waarmede hij doelloos in het licht
staarde, gaven slechte een bevestiging van
het vheeselijkc, dat zij gehoord had en
overtuigden haar, dat het onbegrijpelijke
werkelijk gebeurd was.
„Om 's Hemelswil 1" stamelde zaj nu, zich
met bevende handen het haar van het
voorhoofd strijkende en trachtende zich te
gewennen aan de gedachten, die zich aan
haar opdrongen, „hoe kwam het toch en
waarom, waarom 1"
„Ik weet het niet... Ik weet het niet!...
Het overmatig gebruik van champagne,
doch meer nog de wanhopige razernij, dio
mij bevangen had, had al het menschelijke
in imj gedood."
En met haastige woorden bekende hij nu
alles, alles; hoe hij dc rest van zijn ver
mogen aan Ludeskoy verloren had; hoe
hij zich, het hoofd met gedach
ten aan zelfmoord vervuld, in een stil
len hoek bedronken bad en hij het boos
aardig geklets onder de medeleden van dc
club gehoord had. Elli verschrikte, toen
zij vernam, dat men haar van verstandhou
ding met den graaf verdacht. Olfers be
merkte dat cn lachte pijnlijk.
„O verdedig u niet! Ik weet immers,
dat het afschuwelijke lastertaal is, uitge
strooid door die vergiftige leugentong, de
zuster van Willman 1"
Zij sloeg de handen voor de oogen en
liot zich langzaam in een stoel vallen, door
een weerzin aangegrepen, die bijna nog
grooter was dan die, waarmede zij de
moordbekentenis van den vriend harer
jeugd vernomen had. Zij was niet in staat
hem te antwoorden.
„Maar nietwaar," ging hij voort, terwijl
hij zich recht tegenover haar plaatste,
„hoewel ik de boosaardige laagheid van
die beschuldiging inzie, toch is het waar,
dat Ludeskoy van zijn kant er op uit was,
om mij te verdringen en te vernietigen en
dat hij op de medewerking van uw vader
rekenen kon 1"
„Ik weet het niet," steunde zij. Zij wilde
or nog iete bijvoegen, doch eensklaps bezon
zij zich en sprong plotseling op. „Neen,
Oscar; luister, ik wil u in dcee pijnlijke
ure alles zeggen. «Jok ik heb mijn aandeel
in uw onzalige daad. Dat ik met Ludeskoy
in goede verstandhouding stond, is natuur
lijk gelogen. Maar ik wist, dat hij moeite
om mij deed; ik wist ook, dat papa zijn
pogingen ondersteunde, en ik was lichtzin
nig genoeg mij daarmede te amuseeren en
don graaf met kleine coquetterieën te mis
leiden en aan te moedigen. Ook u wilde
ik daarmede plagen. Ik zou zoo gaarne
gezien hebben, dat gij jaloersch waart ge
worden... het was krankzinnige overmoed,
die mij met mijn omgeving spelen deed.
Indien iemand mij ernstig had afgevraagd,
hoe mijn hart beslissen zou, Fedor Davido
witsch zou in geen geval de man mijner
keuze geweest zijn. Misschien ook hing
mijn hart niet meer zoo aan u, als voor
heen, want zie ik wil u nu geen verwijt
doen, daar u reeds het onverdraaglijke be
wustzijn van uw schuld drukt, maar
gij hebt u toch zelf van mij verwijderd,
Oscar. Wij waren beiden zondaars door
onzo lichtzinnigheid, waarvoor men echter
in de jeugd zoo gercedelijk verontschuldi
ging vindt. Waarom zie ik dat eerst nu
zoo duidelijk in? Waarom was er zulk een
voorval noodig om mij tot inzicht tc bren
gen? O, het is mij net, alsof wij in dit uur
vele jaren ouder zijn geworden. De EIK
van gisteren ia ver, ver achter mijik
beschouw haar als iete andere, iets vreemds
en verbaas mij over do dwaasheid van de
zottin, dio ik toen nog was. Wee ons, dat
ons dit wederzien eerst alles duidelijk moest
maken 1"
„Elli, Elli 1" riep hij toen uit, als met een
sidderend snikken, maar waaruit toch eon
trotsche vicugde sprak. „O, hoe is het mo
gelijk? Waarom gevoel ik mij nu zoo ijk,
in vergelijking mot dc ellende, onder wier
last ik vóór eenige minuten nog gebukt
ging? Gij deinst niet met afschuw voor
mij terug als voor een misdodigci l Uw
mond heeft vergevende woorden van troost
voor mij; nog meer: gij laat mij denken, dat
ik onwaardige, verdoemde, nog een plaats
in uw hart bekleed? O, ik kan u niet zeg
gen, hej goed gij mij daaimcdo doet."
Hij liep op haar toe cn vatte haar han
den, dio hij zonder ophouden met hart»-
tochtelijk vuur aan zijn lippen drukte.
„Ia het niet verwonderlijk, dat ik eerst nu
gevoel, wat gij altijd vooi mij waart?" ging
hij voort, stamelend van smart en vreugdo
tegelijk. „O, Elli, hoe bemin ik je I Laat
men mij nu gevangennemen, laat mij den
misslag boeten; zelfs onder het zwanrd van
den heul zal mij liot heerlijke bewustzijn
niet verlaten dat gij mij vergeeft cn mijner
in liefde gedenkt."
Zij had zich in weemoedig medelijden ean
zijn liefkoozingen overgegeven. Nu echter
rukt» zij zich los, begrijpende, w«A het vol
gende oogenblik van haar eischto. Zij schud
de do huivering af, die baar bij zijn her
innering aan het schavot moert zijn overval
len. Zij ei kendo hot gTOOtc gevaar, waaraan
d; ongelukk'ge blootstond, in zijn vollen
omvang, on kon do ook haar plicht.
(Wordt vervolgd.)
