FEUILLETON.
l>e Banneling.
verschijnen twee sluitlampjcs (rood en
wit) behoorend bij het verbindingskoord,
dat bij dc aansluiting werd gebruikt. Op
dit signaal wordt de verbinding afgebro
ken, en kan een en ander weder opu'euw
beginnen.
Voor alle signalen boven behandeld, die
nen verschillende lampjes. Deze veroor
loven dus, zonder dat het gesprek wordt
mede gehoord, alle verrichtingen der ge-
abonneerden te controleeren. Ik zou haast
bij die hoeveelheid lampjes vergeten te ver
melden, dat ook, wanneer de telcfanisre
cene geabonneerde oproept, het doorgaan
van den oproepstroom door een bijzonder
relais met groot© roode lamp wordt gesig
naleerd 1
En om de contróle op alles nog volledi
ger te maken, wordt het aantal der door
elke telefoniste gemaakte verbinding auto
matisch op een afzonderlijk toeste] aange
geven.
Alles dus zeer eenvoudig zou men zeg
gen.
Doch als gij met den heer Van Bork een
kijkje neemt in d© toestellen, als gij daar
direct voor de hand weg kunt berekenen
dat om het bovenstaande tot stand te
breDgen reeds alleen aan relais en verbin
dingstoestellen meer dan honderdduizend
draadverbindingen en contacten noodig
zijn, dan wordt men duizelig als men be
denkt dat het voor kan Komen dat fouten
zijn op to sporen, en van hoeveel kleinig
heden het goed verloop van een telefonisch
gesprek afhangt. Ik telde bijvoorbeeld op
verbindingskamer en telefoonbureau samen
ongeveer 1250 relais, gezwegen nog van
massa's polarisatiecellon enz. enz. Deze
laatste moeten de eigenschap hebben ge-
lijkstroomen niet door te laten en wissel
stroomen vrij te laten circuleeren.
Laat ik mij echter niet op technisch ge
bied begeven, maar liever nog vermelden
dat alle stroom voor spreken, bellen, lamp
signalen enz. geleverd wordt door een accu
mulatorenbatterij, welke zich achter de
machinekamer bevindt. Deze batterij wordt
door middel van dynamo en gasmotor gela
den. In de machinekamer is nog een motor
met transformator, die dient om den gelijk
stroom der dynamo's te veranderen in wis
selstroom van hooger spanning ten behoeve
van hot oproepen bovengemeld. Om elke
storing in de geregelde exploitatie te voor
komen, zijn alle machines en accumulato
ren-batterijen in duplo 'voorhanden.
De heer Van Bork verklaarde mij velo
aanzoeken te ontvangen om het centraal-
bureau te bezichtigen. Ik kan dit niet ge
noeg aanbevelen. Hij verklaarde zich bereid
aan ieder die zich vóór 30 April als belang
stellende aan het telefoonbureau opgeeft,
een uitnoodiging tc zenden, gaarne vestig
ik op die gelegenheid de aandacht.
En verder heb ik er niets anders aan toe
te voegen dan dat het getal aansluitingen
hoe langer zoo grooter mag worden. De
installatie is voor duizenden berekend en
nog is het getal van 650 niet bereikt. Hoe
meer menschon er zich bij aansluiten, hoe
meer waarde iedere aansluiting op zichzelf
krijgt. Wat gebeurt het nog vaak dat men
met iemand wil spreken on bij onderzoek
tot de ontdekking komt dat de persoon
niet aangesloten is. Die kans wordt steeds
kleiner naarmate het aantal abonné's gi'oo-
ter wordt. Daar moet het dus heen. En
daardoor zou men wellicht eindelijk komen
tot een prijsverlaging, waarvan allen ook
weer zullen profiteeren.
Gemengd Nieuws.
Eenigen tijd geleden werd ge
meld dat aan het bestuur der Studenten-So
ciëteit te Amsterdam die thans gevestigd ie
boven het oafé ,,De Kroon", aangezegd was
dat do studenten een ander verblijf hadden
te zoeken De reden daarvan was dat eenige
studenten in den avond van 23 Maart j.l. io
de Sociëteit op het buffet een vuur hadden
gestookt en do rook, die door het plafond
naar boven was getrokken de daar boven wo
nende menschen ernstig had gehinderd.
Het „Hbl." verneemt thans dat de jus
titie zich met hetgc.n dien avond gebeurd
is, ernstig bezig houdt en dë studenten, die
zich aan die wanordelijkheden schuldig
maakten zich vermoedelijk voor den rechter
zullen hebben te verantwoorden. De justitie
heeft tot deskundigen in doze kwestie be
noemd de heeren R. Boele Jr., hoofdbrand»
meestor, en J. L. Munzer Rathmann, brami»
roeeoter bij de Amsterdamsohe brandweer.-
die haar zullen t© rapporteeren hebben „ot
door den brand, uie men op het buffel
stichtte te auchten is geweest gemeen gevaar
voor goederen of levensgevaar voor anderen
dan de daders."
Wegens gebreken hebben B. en
W. van Amsterdam, de brug over de Keizers
gracht by de Reguliersgracht uitgesloten van
het vorkeer met rijtuigen, handkarren, rijwielen.
ZU is dus alleen nog voor het verkeer van
voetgangers opeD, De brug Is zoogenaamd
in observatie genomen. Het „Hbld w(Jst er
op, dat Indien blijken mocht, dat de bruf
door een nieuwe moet worden vervangen
waarmede een bedrag van f 100,000 gemoeid
zou zyn hiermee vanzelf het vraagstuk der
demping van de Reguliersgracht weder aan
de orde zal komen.
Gisterochtend ls uit de rivier
to Rotterdam voor de Parkhaven opgehaald'
het in staat van ontbinding verkeerond IJJfc
van een onbekend man, volgens daarop ge
vonden papieren vermoedelijk dat van Janls
Roga, schippersknecht, geboren te Bominels
Sitte (Memel) den 7 iiel 1'874. Ook een boekje
van de Duitsche marinereserve werd op het
HJk gevonden, dat Daar de loods voor deen-
kelingen in Crooswijk ia overgebracht.
TeLombriseb ij Bergen worden;
eenige wildstroopers ontmoet door drie
jachtwachters, die van hun ronde terugkeer^-
den. De wachtert deden hen stilhouden om
proces-verbaal op te maken, doch do sfcroo-
pers losten hun geweren maar zonder de
wachters te treffen. De wachters schoten op
hun béurt en een der stroopers viel. Mon
wist niot of hij dooctelijk getroffen was, daar.
hij werd meegedragen door zijn vluchtende
kameraden, die in den aitocht de vervolgers
aanhoudend met hi.-i geweerkolven bedreig
den, Op do plaats waar de strooper getrof
fen werd, v;as een brecde bloedstreep zicht
baar. Het parket dat zich voor onderzoek
ten huize van een bekend strooper begaf*
vond deïE zwaar gewond te bed liggen. Hij
was de gek we te to. Een kogel was in rijn
borst terecht gekomen. Toen hij ondervraagd
werd nopens zijn medeplichtigen, zcidë hij:
.,Ik zal misschien sterven; maar ik ben geen
lafaardgij zult niets weten."
(„Handelsbl. v. Antw.")
Bonds fee s ten A. N. W.-B. Naar
do „Prov. Gr. Ct." verneemt, zullen dë
Bondefeesten van den Algemeenen Ncder-
landsohen Wielrijdersbond dit jaar te Gro
ningen worden gehouden.
Als datums, waarop de feesten gehouden
zouden worden, zijn genoemd 22, 23 en 24
Juli.
Genoemd blad verneemt echter, dat met het'
oog op de wedrennen, die op den 16don Ju
li worden gehouden, de datums voor dfa
bondsfeesten waarschijnlijk op 15, 16 enlTi
Juli bepaald zullen wonden. Het program
ma zal, naar wordt medegedeeld als volgt
worden samengesteld: 1ste dag. Bal cham
pêtre, Harmonie. 2da dag: Bondstocht. Bij
woning van de wedrennen. Daarna Dondsdi»
ner in ,,De Harmonie", waaraan minstent
800 personen zullen deelnemen. Vervolgen*
Groot Avondfeest buiten Gro-ningen. 3d©
dag: Boottocht naar Borkum. Voor de le
den, die niet mee naar Borkum gaan, een
Bondstocht;
Het Bureau van consultatie i Et
Ongevallengeschillen vergadert
eiken Dinsdag, des namiddags te balfvier,
in het gebouw van den Hoogen Raad, aan
het Plein No. 2 te 's-Gravenhage, tot
kostelooze toevoeging van Advoca
ten aan onvermogende partijen bij den Be-
roepsraad te 's-Gravenhage, indien daartoe
termen zijn.
Vereischte voor de toevoeging van ectf
raadsman zijn
lo. Overlegging van een b e w ij s van
onvermogen, afgegeven door deD Bur
gemeester van de woonplaats des aanvra
gers;
2o. Overlegging van een afschift der
beschikking van de Rijksverzeke-
keringsbank, waartegen men in beroep
wenscht te komen, of van het geschrift),
waarbij daartegen in beroep gekomen is.
Geen toevoeging geschiedt, indien het
Bureau niet volkomen van het onvermogen
des aanvragers en van de aanvankelijke ge
grondheid zijner bezwaren of beweringen"
overtuigd is.
Brieven van een Leidenaar.
xcm.
Do spraak is wel do gemakkelijkste ma
nier, v/aarop wij, menschen, elkander on
to gedachten en. gewaarwordingen kunnen
medex-'eelen, maar zij heeft dit gebrek, dat
rij haar macht slechts over een betrekkelijk
kleinen afstand n- doen gelden. Men zag
daarom reeds in do oudste tijden naar
middelen uit, waardoor men elkander op
vorren afstand berichten kon modedeelon.
Hot ligt nu niet op mijn weg om een gc-
tohiedenia to soh.ij\.n van de ontwikke
ling der hulpmiddelen, waarvan men zich
in 'den loop der tijden heeft bediend, om
aan de beperktheid der menschelijke stem
tegemoet te komen. Maar dit kan ik wel
zeggen, dat al die hulpmiddelen gebrekkig
waren, totdat men er toe kwam de elec-
triciteit als ovei brengster te gebruiken.
En toen men eenmaal do telegraaf ha/i,
ging men cr over denken het zoover te
brengen, om over grooten afstand met el
kaar te spreken van mond tot mond. En
dat denkbeeld heeft men nu weten te
verwezenlijken door do uitvinding van do
telefoon. Het spreekwoord ,,men kan meer
in 10 woorden zeggen dan in 10 brieven
eohrijven" bevat een kern van waarheid.
Hoeveel 1 ieven of telegrammen zou men
soms niet moeten wisselen om hetzelfde re
sultaat tc hebben als van een gesprok van
eenige minuten. Welnu, do telefoon opent
dc gelogcn'heid telkens meer om met men-
techen, die mijlen van ons af zijn, te spre
ken, te overleggen en tc onderhandelen.
Doch niet alleen voor grooto afstanden,
maar vooral in het plaatselijk verkeer,
waarvoor do telegraaf nagenoeg geheel
onbruikbaar is, ligt do grooto kracht van
do telefoon. En ik me.ri niet te overdrij
ven, al8 ik zeg, dat do telefoon op het
oogenblik ifl of althans na eenigen tijd
tal wezen, het belangrijkste verkeersmiddel
dat bestaat.
Waarom ik voor dezon keer over zoo'n
bijzonder onderwerp een brief schrijf, wil
ik mijn lezers dadelijk modcdeelen.
Namens de directie der Algemeen© Te
lefoonmaatschappij voorheen Ribbink, Van
Bork en Co. kreeg ik deze week een vrien
delijke uitnoodiging om het niouwo Ccn-
traal Telefoonbureau, Papengracht 23,
cons to bezichtigen.
Ik had al zoo dikwijls met menschen in
©n buiten do stad door middel van de te
lefoon gesproken, dat ik inderdaad be
langstellend was er iets meer van te we
ten en dan leek mij het ocntraalbureau,
waar alle draden samenkomen en waar
vluggo meisjesvingers do verbinding tus-
Bohen twee personen in minder dan geen
tijd bewerkstelligen, daartoe do meest ge
schikte plaats.
Dank zij Let gelei do van den heer Van
Bork, dio er alles van weet, heb ik een en
finder begrepen, al bleef menig hoo en
waarom i .ij ccn verborgenheid. Over die
inrichting vertel ik straks een cn ander;
vooraf deel ik een stukje gosohiedenis mee.
In de raadsvergadering van 11 Februari
1886 werd aan do heeron Ribbink, Van
Bork en Co. concessie voor den aanleg en
do exploitatie van de telefoon in deze ge
meente verleend en deze hecren later
do Algomeeno Telefoonmaatschappij
hebben de gemeente steeds op uitnemende
wij zo bediend. Klachten werden zelden ver
nomen en als ze er waren, dan werd cr
zoo spoedig mogelijk in togemoet gekomen.
De abonnementsprijs was laag, lager dan
In andere steden, die mot Leiden op één
lijn kunnen gesteld worden. En toen nu
met 1 Maart 1905 de concessio aJliop on
'de gemeenteraad dit bedrijf niet zelf ex-
ploiteerein wilde, lag het voor de hand,
dat men gaarne aan dezelfde Maatschappij
de verlenging dor concessie gunde, te meer,
omdat rij een geheel ondorgrondsch tele
foonnet wilde aanleggen, 'dat aan allo
eisdhon van "hJot modern© telefoonverkeer
zou beantwoorden. Zoo werd dan, om kort
te gaan, in de gemeenteraadszitting van
8 October 1903 aan genoemde Maatschappij
het reoht verleend tot aanleg en exploita
tie van voor het publiek bestemde telefo
nisch© verbindingen voor den tijd van 25
jaren, dus tot 1930.
De Maatschappij is met inderdaad be
kwamen spoed aan het werk getogen; do
in
Oscar stond in zijn geheole lcDgte op, rek
te do armen, alsof hij nieuwe levenskracht
zoch, en liep door zijn kamer mot geweldige
stappen. Gewis, alles moest nog ten beste af-
loopen. Al zag Strömholt hem ook met
echuino oogen aan, van Elli was hij toch
zeker; wat Elli wildo, gebeurde; zij ver
stond het immert: altijd zoo goed om den va-
dor om haar lieve vingers te winden. Thana
legde door hom to volgen weg duidelijk
voor hem: do uitweg uit het moeras. Zeker
doo moest het gaan, zóó en niet anderser
was inderdaad nog geen enkel© reden om te
wanhopen.
Den gansohen dag liet Olfors zich noch in
het hoerenhuis noch in do fabriek zien. Zijn
bediende moest hem bij den huisheer on diens
dochter verontschuldigen door te zeggen, dat
hij niet wel wat'. Hij sliep vast tot aan den
avond. Toen stond hij op en kleedde zich net-
jes aan. Vijf minuten later kwam hij in de
koffiekamer van het kantoorgebouw, waar
mon zich juist gereed maakte om te vertrek
ken. Hij had van zijn bediende vernomen,
dat mijnheer Strömholt met zijn dochter
reeds een halfuur te voren uitgereden was,
om een bezoek af te leggenhij wist dus, dat
hij een onaangename ontmoeting met zijn
patroon niet tc duchten had. Zijn houding
was vrij en ongedwongen; zijn gezicht was
wel ia waar nog bleek, maar in rijn blik was
weder al dat stoute vertrouwen op te merken,
waarmede hij van don aanvang af alt een
meeste hooge houten palen en het net van i
draden, dat boven onze stad in vie lucht
hing, verdwenen en nu rijn deze draden
onzichtbaar verborgen in de aarde, waar
ze door storm noch sneeuwval kunnen
worden godcerd, zoodat het gevaar voor
..storingen bijna niet meer mogelijk is. Al
leen loopen nu van de nieuwe palen zei ven
do verbindingen naar de huizen.
Nu werd er indertijd gezegd: „dat zal
rao wat worden, als allo straten haast zul
len moeten worden opgebroken." Wij we
ten hoe het meegevallen ia. Den eenen dag
was de straat open en den anderen dag
al weer dicht, alaof er niete gebeurd was.
Eindelijk waa allee gereod. Het telefonee-
ren gaat als van een leien dakje: men
praat met elkaar, alsof men bij elkaar
staat, een bewijs, dat de wetenschap op
dit gebied flinke vorderingen heeft ge
maakt en dat de Maatschappij do laatste
vindingen heeft benuttigd, in haar eigen
belang zeker, doch ook niet minder in het
belang der aangeslotenen en van de ge
meente.
Zooals ik reeda zeide, is het Ocntraal
bureau op do Papengi .oht gevestigd on
was ik met velo anderen uitgenoodigd een
en ander te bezichtigen. Ik heb er mijn
oogon cn ooren goed den kost gegeven en
nu üieen ik niets beters te kunnen doen
dan om in het kort en zoo populair mo
gelijk over te vertellen wat anjD deskun
dige geleider mij mededeelde.
Op do verbindingzaal dan komen allo
straatkabels to voonsckijn, van af kabel-
sluitingen worden zij gevoerd naar een ver-
dcolingstoestel. Dank zij deze inrichting
konden allo geabonneerden hun vroegere
nummers behouden. Dat dit voor inter
communale aansluitingen van belang is,
springt in het oog, maar bovendien be
hoefde geen onkel aangesloteno drukwerk
af te danken om het vermelden vaD een
niet meer juist telefoonnummer.
Een reeks glazen buisjes, zok©r wel een
paar duizend, aan dit toestel aangebracht,
brok mijn opmerkzaamheid. Deze dienen
om hot telefoonbureau voor brand te be-
s-hormen, ingeval hier of 'daar een ongc
wonsohte aanraking van draden buiten het
kantoor plaats heeft. Het zou dan kunnen
gebeuren, dat do eloetrisohe stroom van
do accumulatorenhattorij in die elkaar ten
onrechte rakende draden zoo sterk werd
Jat do temperatuur der draden, binucu
liet kantoor, op bedcnkelijko wijze steeg,
Voor hot zoo ver komt, bezwijkt echter
een dun draadjo, dat zich in genoemde gla
zen buisjes bevindt, het glazen buisje
dient dan om het. wegspatten van het ge
smolten metaal to voorkomen.
In dezelfde zaal is nog een toestel ge
plaatst, waarop ten behoeve van clkcn
aangesloteno een clectrisch toestel, een
zoogenaamd relais, is bevestigd. Ik heb
waargenomen, dat, wanneer een aangeslo
teno zijn telefoon afnam, het anker van
zulk een relais word aangetrokken. Aar
dig is het te zien, wat van die aantrek
king dan do gevolgen zijn. Eerstens wordt
op het eigenlijk telcfoonbureau, dat een
verdieping lager ligt, een lampje ontsto
ken, dat aangebrac is bij het nummer
van hem, wiens telefoon werd afgenomen.
Ten tweede verschijnt nog een lamp, als
controle, ©n als zekerheid voor het geval
de ander© dienst weigerdo. Maar boven
dien gloeit nog een lamp in een toestel,
dat zioh in een derde vertrek bevindt, en
dat in staat stelt na to gaan, binnen hoe
veel tijd de betrokken telefoniste zich met
•den op roepen den geabonneerde in ver
binding 'stelt Want, doet zij dit, dan gaan
ineens allo genoemde lampen uit
Doch keoron wij nog even naar die ver-
bindingsLamor terug. Zij draagt haar naam
merb recht, want legio is het aantal ver
bindingen tusschen draden, toestelion ©n
veiligheidsinrichtingen. De laatste zijn aan
de relais nog eens aangebracht, zoodat
nicnsohelijkerwijze gesproken, bcsohadiging
door niet voor lien bestaande stroomen
is uitgesloten.
Op het telefoonbureau zolf komend, ziet
men dames bezig, druk bezig met... ja
eigenlijk mot het.blusschen van liohtjes.
Eon verrassend aardig gezicht, vooral, als
het wat druk loopt. Nauwelijks verschijnt
zoo'n lichtje als bovenomschreven, of fluks
wordt een «top, mot een koord verbonden, I
roohto dwaas' tot zijn vroegere fout verval
len was.
„Ach, nog een oogenblikI" riep hij zacht
den ouden kassiei too, zonder zich om de
gapende gezichten der overige bedienden
te bekommeren. Daarop haalde hij de reeds
geschreven qui tan tie to voorschijn... „Ik
heb weder een kleine aangelegenheid."
Do oude heer schudde het hoofd en spit
st© bedenkelijk do ooien. Toen hij eohter
de som op het hom overgereikt© papier las,
deed hij een kreet van pijnlijke verrassing
hooron. Toen wenkte hij den jongeling, om
hem in zijn kamertje t© volgen. Daar deed
hij het kantooi loket dicht, zoodat niet één
van de zich daarbuiten bevindenden hen
beluisteren kon, en wendde zich met van
verbazing samengevouwen handen tot Ol-
fers, die nu mot geveinsdo kalmte op r-c
kassieretafel leunde.
„Om '8 Hemels wil, Oscar Gawirlo-
witsch, wat wilt gij toch? Deze som golds!
Waarop moet dat toch uitloopen? Ik be-
zweei u bij alles, wat heilig is..."
- Oscar brak de welmeenende woorden van
den goeden oude met een ongeduldig ge-
haar af.
„Laat mij met rust met uw gelamenteer.
Ik heb volstrekt geen tijd. Gij hebt mijn
quitantie; hot is mijn eigen geld; ik ben
meerdei jarig. Gij hebt niete anders te doen
dan de som uit te betalen, ze in bet boek
aan te teokenen en daarmede basta 1"
„Maar weet gij wel, dab gij de som, die
gij daar geschreven hebt), volstrekt niet
meer bezit 1"
„Watt" ging Olfers voort, alsof hij een
slag voor het hoofd had gekiegen.
„Er staan juist 1500 roebels te veel."
„Onmogelijk I" riep de jonge man bro-
i in een met het lichtje oorrespondeere -<d
gat gestoken, en het aanroep lamp je, want
zoo heeten dio lampjes, gaat uit; ook de
bovengenoemde controlelampen. Nu nog
even een bandvatje omgezet ea do telefo
niste is zelve met den oproepen Jen geabon
neerde verbonden.
De lezer zal wel begrijpen dat een en
ander niet zooveel tijd in beslag neemt als
het lözen dezer beschrijving. Nauw heeft
do telefoniste vernomen met wien aanslui
ting wordt gewemsoht, of een tweede stop,
dio zich inmiddels reeds in haar hand be
vindt, wordt, na oven een koperen ring
er mede te hebben aangeraakt, in het door
dien ring begrensd gat gestoken; het bo
vengenoemde handvat wordt even in bewe
ging gebracht, en do gewenschte verbinding
is gemaakt, de bel van den opgeroepen go-
abonneerde heeft dezen aan het toestel ge
roepen. Voor lief of voor leed? Daarvan
weet de telefoniste niet. die bedient rustig
verder I
Do nieuwsgierig© lezer za] nu wel, even
als ik dit deed, vragen: maar waarom
werd eerejt een koperen ringetje aange
raden en waarom werd «en handvat bewo
gen bij het tot stand brengen der go-
vraagde verbinding?
Men moet dan weten, dat elke opgeroe
pen geabonneerde door elke telefoniste
kan worden verbonden zonder eenige hulp
van haar mede^beambten. Maar indien
nu eens een opgegeven nummer reeds door
een andere telefoniste met een derde was
verbonden? Welk een verwarring en on
aangenaamheid zou het geven als dan op
dio reed8 bestaande verbinding een nieuwe
werd gekoppeld F Niets dan misverstand en
geharrewar I
Gelukkig zal zoo iets wel tot de uitzon
deringen behooren, want, (en hier is de
oplossing van het aanraken van den kopo
ren ring), als zulk een verbinding bestaat,
zou hot aanraken van den ring in hot hoor-
toestel der. telefoniste een geruisch teweeg
brengen, dat ondubbelzinnig op het „be
zet zijn" der gevraagde aansluiting cuidl.
Zij geeft in dit geval van dat „bezet zijn"
den aanvrager kennis. In het tegenover
stelde geval wordt de gevraagde verbin
ding gegeven.
Na het da ars tellen der verbinding «licut
de beweging van het handvat om een op-
bel-inrichting tijdelijk aan de geleiding
van den aangeroepen© te koppelen, waar
door diens bol in beweging komt. Het
handvat komt daarna automatisch terug.
Als nu beide geabonneerden met elkaar
spreken, is alles zooals het behoort en
heeft de telefoniste zich die verbinding
niet meer aan to trekken. De bij die ver
binding behooren dc aanroeplampjca zijn
dan uit.
Maar hoe als de verlangde geabonneer-
do niet antwoordt? Op het telefoonbureau
wordt dit bemerkt door het gloeien van
een ander lampje dan een der boven ge
noemde. En men moet op het bureau ge
weest zijn om overtuigd te zijn hoe het
spoedig beantwoorden van een telefoni
sche oproeping door aangeslotenen te
wenschen overlaat. Ik zag daar hoe de
beambte dikwijls drie- k viermalen moest
bellen voor dit lampje uitging. En toch
konden die aangeslotenen opgeroepen zijn
in intercommunaal verkeer, en kans loo
pen, dat hun correspondent zich met „geen
gehoor" moesttevreden stellen. Nergens
meer dan op hot telefoonbureau wordt
men overtuigd van de wenschelijkheid do
telefoonbel ton spoedigste gehoor te ge
ven. Ook aan den aangeslotene, die op
roept en geduldig met zijn toestel aan het
oor wacht, is men dit wel verplicht. De
bediening door de telefonisten gaat dan
zeer snel.
Doch nemen wij aan, dat alles gaat op
zijn best. Wij lieten dc twee aangeslotenen
in gesprek met gedoofde aanroep- en ai-
sluitlampjes.
Nu kan hot geval zich voordoen, dat een
hunner zich, om een inlichting in te win
nen, van heb toestel verwijdert, terwijl do
andere op antwoord wacht Aardig is het,
dat het telefoonbureau dit door het lich
ten van één eluitlampjo bemerkt. De ver
binding wordt in dit geval niet afge
broken.
Hangen beide aangeslotenen de telefo
nen weder aan de haken, met andero
I woordenis het gesprek geëindigd, dan
taal.
„Welnu, overtuig u zelf I" De oudo heer
haalde een dik boek uit den lessenaar,
wierp het hem toe en sloeg met gcuc-ien-
de hand een bladzijde op, waarop uij met
onvei biddelijken vinger oen regel aanwees
Osicar boogf zich ove(r den foliant, alsof
hij een oogenblik niet goed zien kon. Toen
hij zioh na een poosje weder oprichtte, wac
zijn gelaat krijtwit cn 'de vingers, die aan
zijn knevel trokken, sidderden een weinig.
Hij scheen een oogenblik na te denken.
„Nu, goed," zeide hij toen met niet ge
heel natuurlijke bedaardheid, „dan zal ik
u een nieuwe quitantie schrijven. Geef mij
een formulier en een pen."
De oude man reikt© hem het begeerde
slechts aarzelend en met een nieuw hoofd
schudden over. Oscar schreef vlug en met
koortsachtige hand.
„Daar I"
„Dus woikelijk alles?"
„Ja. En laat voor den drommel dien
omhaal van woordcD en die uitvoerighe
den achterweg©. Ik zeg u immers; ik heb
geen tijd."
D© kassior zag misschien ln, dat het ver
geefsche moeit© zou geweest zijn dezen
lichtzinnigen knaap nog verdere aan- en
opmoi kingen to maken. Hij zette een strak
geczicht en deed rijn plicht alsof het tegen
over een vreemden qliënt ware geweest.
Oeoar nam do uitgetelde som op en stak
ze mot een aohtelooze beweging in zijn zak,
alaof hij slechts de renten van zijn kapi
taal ontvangen had.
„Alles in ordo, goeden avond."
De kassier kon zijn groet niet beant
woorden- Hij sou met het eerst© woord reeds
de verbittering hebben laten booren, waar
mede hem dit onvergeeflijke handelen ver
vulde. En hij wilde zich niet aan een
nieuwe trotscho terechtwijzing blootstellen
hem ging de zaak indeidaad ook eigenlijk
niets aan.
Oscar ging Qaar het heerenhuis terug,
ofschoon hij door de nabijzijndo deur der
beambten de straat dou bereikt hebben.
Hij stapte door den tuin met een houding,
dio volkomen paste bij die, waarmede hij
zich van den kassier verwijderd had. Toen
hij echter in de schaduw van de breedo
poort kwam ©n de glazen deur naar den
tuin achter hem toeviel, toen ging een
eigenaardige beweging dooi rijn jeugdig,
slank lichaam. Zijn stap geleek nu eeD
weinig op dien, waarmede hij des mor
gens naar huis was gekomen. Eindelijk
bleef hij staan on droogdo het bleekc ge
zicht af. Langzaam stak hij d© hand in
den broekzak, voelde naar het geld daarin
en keek met eon strakken blik voor zich
uit. Het moesten zeei pijnlijke gedachten
zijn, die hem door hot hoofd gingen. Zijn
lippen trokken een paar malen samen ©n
een siddering ging door zijn leden. „Hoe
nu?'' riep hij plotseling uit en richtte
zich kaarsrecht op. „Niet laf zijn I Wij
staan nu voor een beslissing.Ea met
nieuwen mood liep hij vei der. Toen hij
evenwel reeds de poort bereikt had, draai
de hij weder om, naar het heersnhuis te
rug, en sprong met vlugheid de trappen
dei twe© verdiepingen op, zonder rich
rust t© gunnen. Boven in rijn kamer ging
hij zonder dralen naar zijn schrijftafel,
maakt© een lad© open, haalde een Bicrlijk
met parelmoer ingelegd zakpistool to voor
schijn en ovei tuigde zich, dat dit behoor
lijk geladen was.
„In allen gevalle, mompelde hij mefi
een lichtvaardig lachen. „Wie kan het
weten?" Toen ging hij, een liedje flui*
tend, de trappen weder af.
Wie hem zoo op straat had zien loopen,
zou gezegd hebben: „Dat is een gelukkig
man, wien alles blijkbaar goed gaat."
III.
De avond was zeer heet. Olfers had be
hoefte zich in den tuin van een restaurant
aan de Tutschkowa Nabereschnaja wat op
te fiissehen, eer hij op rijn eigenlijk doel
afging. Tijd had hij immers in overvloed,
want het clubgebouw op het Kamenno-Ofr
trowsky-Prospekt werd pas levendig op
veel later uur. De club was eerst sedert
eon jaar opgelicht door een groep jonge
heeren, die meerendecls zoogenaamd tot
den hoogeren koopmansstand behoorden/
doch inderdaad slechts leefden, oni don
rijkdom hunner vaders te verkwisten,. r
Vooi al de toekomstige erfgenamen vaa
Duiteche handelsfirma's waren in deze ver^
zameling van levenslustige mannea sterk'
vertegenwoordigd, zonen van familiën utó
de Oostzee-provinciën, als bijv. Osoar Ol
fers eD do jonge Willman, een Kocrlandetj
uit Mitau; dcch ook enkele Russen vaa/
geboorte hadden zich bij deze club aanga*,
sloten, sedert den tijd, dat Pajukin, dë
zoon van een der rijkste graanhandelaars,
den graaf Ludeskoy bad geïnfcroduceeicLi
(Wordi vtrvol&LÏ