No. 13847 LEIDSGH DAGBLAD, WOE^SDAC 12 APRIL. - TWEEDE BLAD. Anno 1905 PERSOVERZICHT. FEUILLETON. Onder het opschrift „Een genees kundige in ue Tweede Kamer komt dr. H. Burger in het N e d e r 1 a n d- scbo Tijdschrift voor Genees kunde" op tegen de manier van affichee ren van de candidatuur van dr. Blooker door een 300-tal geneeskundigen, die daarmee het air aannemen van te pleiten voor hun standsbelang. Dat moet het uit gangspunt niet zijn. Om het publiek te overtuigen van de wonschelijkheid van me dische voorlichting in de Tweede Kamer, ware meent dr. B. een door bekwame hand gesteld, goed gedocumenteerd betoog van heel wat meer waarde geweest. Hij hoopt van harte, dat zij, van wie deze be weging ia uitgegaan, dat betoog nog met 6poed zullen leveren Klaar en duidelijk dient to worden uiteengezet en met bewijs gronden uit de geschiedenis bevestigd, dat het algemeen volksbelang ernstig schade lijdt (men denke aan de aanstaande behan deling van sociaal-geneeskundige wetsont werpen) door het ontbreken van goede me dische adviezen in de Tweede Kamer. Wanneer voor deze zakelijke en princi- pieele voorlichting van bet. publiek op rui me schaal ware gezorgd, komt het dr. B. voor, „dat de openbare aanbeveling Sloor den medischen stand had kunnen wachten, totdat onze candidaat in een be paald district door de kicsvereenigingon van zdjn politieke richting zou zijn gesteld." Ai stemt de schrijver dus niet geheel in met de tactiek, tot nu toe in zake deze candidatuur gevolgd, van ganscher harte wenscht hij haar eon volledig succes toe. Hij is overtuigd, dat in dr. Blooker de Ka mer een bekwaam en warm behartiger van de belangen der volksgezondheid zou win nen, en hij ziet zijn verkiezing in een der liberale districten met verlangen te gemoet. „Het Contru m", de candidatuur- B looker besprekende, vroeg of prof. Hector Treub c. s. de zaak der religieuze of politieke beginselen van een dergelijke medischo candidatuur nog eens nader zou willen toelichten. Prof. Treub doet zulks in het „Han- 'del sb 1 a'd". Hoewel, schrijft Prof. Treub, noch hoofd aanlegger, noch schrijver van het stuk dat door 300 geneeskundigen werd ondertee kend, wil ik gaarne mijn- bedoeling neei- schrijven. „De zaak is doodeenvoudig, wanneer zij niet door moedwillig-spitevondigen omhaal gecompliceerd gemaakt wordt. De geneeskundigen meenen, dat het in het algemeen belang is, dat één of meer hunner in de Tweede Kamer zitting heb ben Telkens toch doen zich daar vraag stukken voor, waarbij het advies van een medicus van groote betcekenis is. Ik noem slechte het ontwerp-ziekteverzekeringswet en de vaccinatie-kwestie Dr. Blookers naam was reeds voor een candidatuur genoemd. Dr. Blooker is libe raal, viat weet iedereen. Van welke nuance, weet ik niet, en dat is mij ook onverschil lig. Dat een niet-liberale kiesvereeniging hem oandidaat zou stellen, dat een niet-li- beraal hem zou stemmen, alleen omdat hij geneesheer is, dat heb ik geen oogen blik vermoed of gehoopt. De geheele aanbeveling door zijn amhtgenooten had, naar mijn meening, geen andere beteekenis en kon geen andere hebben dan deze: aan qo liberale kicsvereenigingon in een vast liberaal district, waarin een vacature is, te kennen te geven, dat wij, geneeskundi gen, het wenscholijk achten Blooker als liberaal geneeskundige in de Kamer te brengen on daar bij dc vraag of hij oud liberaal, „Unie-"liberaal of vrijzinnig-de mocraat is buiten beschouwing te laten. Daarmee is het uit. Mocht het nu nog niet duidelijk zijn, dan wil j hior nog wel aan toevoegen dat wanneer mij gevraagd werd een oandida- huur te bevorderen van een anderen, even eens zeer bekwamen geneosheer, dien ik heb hooren noemen, dr. Den Houter, ik dat even graag, op dezelfde wijze, zou doen. Dan zou mijn aanb. veling beteekenen wanneer gij in een vast anti-revolutionnair district een candidaat zoekt, neemt dan dr. Den Houter en vraagt niet of hij anti- revolutionnair, vrij-anti-rovolutionnair of Ohristelijk-histoiisch ia Ik zog er dadelijk bij, dat, wanneer dr. Den Houter in mijn district, dat twijfelachtig m, gesteld^ werd, ik hem niet zou stemmen. Toch zou ik hem in de onti-revolutionnoire partij even gaarne in de Kamer zien als ik ei Blooker zou zien in de liberale Hiermee hoop ik den medischen storm in het politieke glas water te hebben be zworen. Zoo niet dan geef ik het op. De Standaard" toekent hierbij aan Dit ia zeker z^ér duidelijk en tegen zulk standpunt zijn onzerzijds geen bezwaren in te brengen. Alleen ia het niet duidelijk, dat de medioi wel aan het schrijven gingen voor den heer Blookeir, die nog een oandidaat is, en zioh niet op maakten voor dr. Den Houter, die reeds veel eerder als candidaat genoemd werd. Maar duidelijk is dan ook, dat het niet aangaat van Christelijke genees kundigen gtoun te vragen voor de bevorde ring van een liberale dokters-candidatuur. Er is een beweging in het land om een dokter in de Kamer te brengen, schrijft „D e Nederlan der", en het or gaan van mr. Lohman vervolgt: Het komt ons voor, dat die beweging uit een juist motief voortkomt. Meer nog dan vroeger komen thans, bij de nieuwe sooiaJe wetgeving, telkens hygiënische kwesties ter sprake, waarbij het van groot belang kan zijn, dat ook een medisch deskundge in de Kamer zitting heeft. Ten onrechte, dunkt ons, ziet „De Stan daar d" hior een streven naar g r oe pver- tegenwoordiging. „Krijgen de dokters hun man in Amsterdam I waarom dan niet de notarissen ln Amsterdam II, de tappers in Amsterdam III, de makelaars in Amster dam IV1 En zoo kon men voortgaan. „In de Kamer vertegenwoordigen de leden heel het Nederlandsche volk met al zijn bc langen, vechten en vrijheden". Zoo do dok- terscandidatuur slaagt, „krijgt ge bij de stembus van 1909 heele reeksen van maat schappelijke groepen cn standen, die elk hun advocaat in de Kamer pogen te brengen en heel dc stembus zal bedorven zijn." Al dus schrijft het antir. orgaan. Deze voorstelling is onjuist. De dokters verlangen niet een medicus in de Kamer in h u n belang, maar in het a 1 g e m ee n hygiënisch belang. Niet als advocaat voor den doktorsstand, maar ale deskun dige op gezondheidsgebied. In het kort niet als groep vertegenwoordiger, maar als specialiteit. En daarin handelen zij, naar het ons voor komt, volkomen terecht. Op allerlei terrein telt de Kamer specialiteiten. Slechts op dit punt is zij van deskundige voorlichting in haar midden geheel verstoken." Het blad haalt vervolgens de woorden van prof. Hector Treub aan omtrent een oandi- datuur-Den Houter. Deze woorden zijn niet voor tweeërlei uit legging vatbaar- Zij toonen, dat hier op loy ale wijze gehandeld wordt; dat het p ol i- tieke karakter der verkiezing onverdeeld wordt gehandhaafd maar dat den partij en wordt aanbevolenzo. gt in een der dis tricten, waar gij de meerderheid liebt, voor de candidatuur van een dokter. Die dokter, eenmaal gesteld, is dan in dat district dc candidaat zijner politieke partij en behoort niet door mannen van andere richting gesteund to worden. Al wordt dus blijkens schrifturen, die ons onder de oogen kwamen, dc doktersoandida- tuur misbruikt doordat aan de besturen van reohtscho partijen steun wordt gevraagd voor een liberalen medicus, dë oorspron kelijke bedoeling is dit niet geweest. En in elk geval verdient het candidceren van een dokter in het algemeen aanbeveling. Wenscholijk zou het zijn, dat de een of an dere partij, hetzij dan ter linker- of tor rechterzijde, een dokter candidaat stelde, wiens candidatuur in Juni slaagde. Het „Handelsblad", antwoordende op hetgeen „De Tijd" schreef zie ons vorig Oveizioht ter bestrijding van wat eerstgenoemd blad had aangevoerd omtrent de rijke s u b s i d i n welke de k 1 o o s t e r a, als het ontwerp der Lage r-0 n- derwijsnovelle ec-nmaal wet zal ge worden zijn, uit dc Rijks schatkist zullen ontvangen, zegt o. m. het volgende: „De ooa-naamsto weei legging: van ons bezwaar vindt het blad in Art 64bis 7 o. a., waarin b- .aid is. dat het subsidie niet v.orJt verleend aan L.jzondere scho len, „waarvan blijkt dat r'j gehouden wor den als winstgevend bedrijf." Deze bepaling kan echter de ook door „De Tijd" nLt gcwcnschto stijving dei offdekas uit Staatsgeld geenszins keeren. Het i3 voor ons een op:n vraag of een school die zonder het Staatssubsidie niet of tera. -.wernood haar kosten zou kunnen dekken, maar die —et dat subsidie geld overhoudt, wel onder deze reden van uit sluiting valt. Een kostschool voor voorname jongelui of een kloostei kostschool voor jonge dames van goeden huize, waarbij hoog schoolgeld on ruim pension betaald wordt, is een onderneming, gehouden als winstgevend be drijf. Daarom is hot nog Diet zeker, dat zij winst zal afwerpen. Een school echtei, alléén Oehouden om oüderwijs te geven en niet om winst te behalen, is niet „gehou den als winstgevend b:drijf," ook al werpt zij winst af. Vooral niet als die winst ont staat niet uit de ledrijfsonkosten, maar uit het Staatssubsidie, Even vel deze vraag ter zijde latend, moe ten wij opmerken, dat naar onze becijfering niet de school op haai zelve winstgevend wordt, maar de ordekas toch voordeel trekt. Als men in aanmerkiiur Ueömt de kosten van bouw en onderhoud dor school, de leermiddelen en de salarissen der leor- kiachten, berekend volgons het stelsel van het ontwerp, en daarvan aftrekt de ont vangen schoolgelden en het Staatssubsidie, dan zullen de meeste kloosterscholen juist een sluitende begrooting hebben. Daar nu echter „Do Tijd" met ons erkent, dat de traktementen der onderwijzers door dezen in dc kaa der orde worden gestort, en meer bedragen, (voor het hoofd dor school zelfs aanmeikolijk meer) dan hetgeen de or de voor hun levensonderhoud heeft uit te geven, is in dit geval het verschil tusschcn die door den Staat vergoede traktementen en die -kosten van levensoudarhoud een zuivore bate voor de ordokas. M. a, w. do sohool als school behoeft nog geen winst- gevend bedrijf te zijn, opdat de orde geld voidiont op het onderhoud der leerkrachten van die school." Wij kunnen, zegt „Do Tlijd", in het bovenstaande geen wederlegging vinden van hetgeen wij opmerkten. Vooreerst schijnt ons de uitlegging, wclko door het „Handelsblad" aan do geci teerde alinea van art. 54bis gegeven wordt, volkomen willekeurig. Wij, evenmin als hot „Handelsblad" (het zij herhaald) begceren subsidiën voor kloosters uit- 's Rijks schatkist. Als regel echter verlang wij, dat de scholen, waarin religieuzen als onderwijzers cn onderwijze ressen werkzaam zijn, op dezelfde wijze tegemoetkoming uit 'sitijks schatkist zullen genioten als dc óverige bijzondere scholen. Dit achten wij niet anders dan een beginsel van billijkheid. Zou echter blijken, dat gees- telijTce vereenigingen of congregatiën met het opriohten en onderhouden van scholen, hetzij zoo van rijke, hetzij van arme kin deren winst maakten, dan zou o i wel degelijk, al 7, litt. D van aart. 64 bis del Lager-OndeTwii&-wet -van toepassing wor den. Zooals wij reeds uiteen gezet hebben, kan evenwel van den kostenden prijs, laat staan van winst, nog geen sprake zijn, als aan een congregatio vergoed worden de kosten van levensonderhoud harer in do Boholen optredende onderwijzers en onder wijzeressen. Eon congregatie, welke een gedeelte barer leden voor het onderwijs be stemt, heeft daarmede vele en belangrijke andere uitgaven te doen Zooals de zaken thans staan, worden door de onderwijsge vende Orden en congr egatiën, die tegen een contractueel vastgesteld bedrag gediplo meerd personeel afstaan, om lea t© geven iu de scholen van Besturen en Voreenigingen (het in grootere gemeenten meest voorko mend geval) zeer groote finanoieele offers in het belang van het katholiek onderwijs gebracht. Naar wij uit zeer goede bronnen vernamen, is het zelfs zeer twijfelachtig, of door allo onderwijsgevende congregaties dien financieelen last op den duur zou kunnen gedragen worden. Ook voor veel bijzondere scholen, waarin religieuzen als onderwijzers cn onderwijzeressen optreden, zal daarom het verhoogdo subsidie een ware uitkomst wezen, terwijl waarschijnlijk bij geen enkele school gei len zullen overschio- De „Zutphensohe Oourant" schrijft in een aan de samenwerking deT vrijzinnigen gewijd artikel: Het h&mp der vrijzinnigen levert het schouwspel «.p - q het ergerlijkste gewroet in eigen boezem, in plaats van die een dnacht, welke onontbeerlijk ia, indien mon eenig succee van de Juni-stembus zal mo gen verwachte Iedere fractie wil haar eigen zin doordrij ven niom-tnd geeft iets toe. Terwijl do ovorzijde in volkomen eendracht zorgvuldig haar tactiek voorbereidt, iedere stem van verzot tegen het verder voortzetten der ooalitie (adres aan Hilversum en Docti- ohem) tijdig stilte opleggende, schreeuwen de vrijzinnigen overluid hun kleinste vee- ton uit, doende alsof niet het clericalismo, maar de naa tver wan te vrijzinnige fractie do vijand is. En erger da: dat in eigen b ozem wroet het verraad, daar mr. Van Hor.ton, stokende wat hij kan, zijn rol van vredesengel, wr «rln hij het manifest der 75 onderteekende, openlijk verwisseld heeft voor het Mephisto-emplooi, het vuur der tweedracht aan Hazen do en opstokende waar hij kan, <- predikende, dat Borgesius minstens even gevaarlijk is als Kuyper". En verder „Inderdaad, als wij zullen overwinnen, en dat kunnen wij, als hot ons ernst is, dan zullen we eorst moeten leeren het te willen. En dc eerste consequentie van dat willen is: onze onderlinge verschillen to laten rus ten, onze persoonlijke fractie-stokpaard jes op stal te zetten cn het zwaarste te doen zijn, wat het zwaarste weegt. Zooals het -mi g:at, brengt men de kiezers in de zaT, verliest hun vertrouwen, haalt den mo mJ er uit, desorganiseert het kiczcrs- leger op het ocgenblik van den algemeencn aanval cn bereikt niots, dan dat men zich- zeiven belachelijk maakt, den naam „vrij zinnig" in disorediet brengt, en dc macht van den vijand versterkt. Moeten w'j het daarom opgeven 7 Ja. Opgeven moeten wij het breed uitmeten der onderlingo geschillen, die onder vrij zinnigen onvermijdelijk zijn. Opgeven moe ten wij de begeerte om ons eigen haantje te doen >ning kraaien. Opgeven moeten wij dafcgc-ne, wat ons verdeelt, cn slechts Vasthouden en vei sterken datgene, wat ons vereenigt. Geven wij dit niet op, dan kunnen wij fluiten naar de overwinning, die de aan vankelijke eendracht in uitzicht stelde. Geven wij dit wel op, dan geven wij allo bijzaken op, maar behouden de hoofdzaak: dc kans op, cn het vertrouwen in de over winning." In dc „Groninger Kerk b o do" klaagt „Wilhelmus" cr over dat het werk der kleine luydcn onder do anti-revolutionnairou propa gandisten zoo zwaar on ondankbaav ia Hun lot wordt alduB geschetst: „Reizende van stad tot stad, van het eeno vlek naar het an dei e, gaan ze uit, zonder bundel cd zonder male Zo eten cn slapen bij de broeders en ncu.cn voor lief wat lrun wordt voorgezet. Hun Iood in gold is weinig of niets Zwaar en moeizaam ia huD arbeidomdat ze zoo vaak ook moeten optredon als de pleitbezorger voor oen dommen baron of dito graaf of voor een advocaat die niet p-aten en niet denken kan en dio tool) gekozen werd en opnieuw gekozen moet wordeD tot lid der Tweede Kamor." „De OhristenDemooraat" geeft de volgende aanvulling: „De mooie, de vaste districten wot den verdeeld. Voor Gorkum, dat openkomt door hel aftreden van Serct, zal mr. Van Anvlel plaats nemen. Voor Sliedrecht, een vast distriet, zal, nu Van Löben .Seis bedankt, mr. Hcems- koik zitten, een reserve voor het geval hij tuimelt in Amsterdam. Voor Kampen, dat openkomt door liet aftreden van Mackay gaat prof. Noordtzij naar de Kamer. Voor Dordrer' t, dat men verwinnen wil, zal Talma occupeer en. Voor Amsterdam VIIJ, die goede kansen biedt, -.et mr. S. de Vries een reserve- plaats innemen ofschoon hij zit voor het vaste district Gouda. Voor Zuidhorn dominee Postma. Altemaal rijke neefjes, die klaar staaj> voor den pluk met het mandje onder deal arm. En Oosterbaan on Wirtz en Van der Mo len en De Wilde t Zij mogen zioh aftobben, aanstonds in de hitte des laags. Met bebloede armen cd handen komo te straks weer naar buiten, maar naar de Tweede Kamer gaan ze niet. Ook prof. Fabiua blijft er uit." Gemeenteraad van Voorschoten. Aanwezig de voorzitter en alle loden. Ingekomen is o.a. een missive van Ged. Staten ten golc.ue van c.a staat, waaruit blijkt, Jat de gemeente over 1903 nog aan spraak heeft op 43.73$ te weinig genoten subsidie Lager Onderwijs Aan do orde is: a. Vasts'rili van een besluit tot af- on overschrijving dienst 1904. Goedgekeurd. b. Voorstel van B. en W& om in de Al gemeen© Poli*-' .ordening op te nemen een nieuw artikel luidende: Het is verboden met woonwagens op do openbare wegen of hun bormen verblijf te houden zondor vergunning van Burge meester en Wethouders. Overtreding van dit artikel wordt ge straft mot een boete van ten hoogste 25 of een hechtenis van ton hoogste 0 dagen. De voorzitter dit voorstel toelichtende, zegt, dat om met sucoes togen de woonwa gens te kunnen optreden, een bepaling als door B. en Ws. voorgesteld in do Verorde ning niet kan worden gemist. Nadat nog ccnige toelichting is gegeven naar aanleiding van vragen van de he eren Van Kempen en Do Gra. on dc voorzitter heeft medegedeeld voornemens tc zijn, bij gelegenheid van dj aanstaande paarden markt on kermis wanneer do Raad hem do noodigo geldmiddelen voor versterking der politie krachtig tegen do woonwagens op to treden, wordt het voorstel met algemeen® stemmen aangenomen. c. Idem tot vaststelling van do begroo ting van het- 2de Bat. Rustende Schutterij in ontvangst en in uitgaaf op f 241. Goed gekeurd d. Idem tot vaststelling van het koLiotf der Hondenbelasting p edn bedrag van 230. Bij de gewone rondvraag klaagt de hcwJ De Graaf over do onbesuisdheid, waarmedaf 'ikwijla automobiel' n en motorrijwielen door de f 'meento rijden vooral Zondags bij hot uitgaan der kerk. De voorzitter zegt, dat er zooveel moge lijk op gelet wordt. Do rijkspolitie heeft al cenigc malen proec3-verbaal opgemnaJrfx, i'indolijk ppreckt de heer De Grnaf ovor liet- parallelpad nabij do Hollandsche spoor. Hij zou willen, dat daar niet me^ rijwielen mocht worden goioden Do voorzit, r zegt-, dat er dikwijls ni©- mand op dat pn 1 loopt. Veel gevaar duhl hij niet, daar m elkander zien kan Mon bedenke hoe gevaarlijk het v r keer dikwijls in dc groot} stcdon is. Bij een a1- gcmëone wijziging van do Politieverorde ning zou mr dit punt kunnen overwegon. Niets meer an do ordo zijnde sluit do voorzitter do vergadering, om in oon be sloten vcrgadcriiovor tc gaan tot be handeling van het ier van <Tn hoofd©* 1 ijken omslag. H1LLEÖ0M. Beval Ion: W. Bookers goh. v. d. Beid D. C. v. d. Vosien gob. Koek D. J. Prins geb. Mesman Z. W. Jansen geb. Van Scbravendijk D. P. R. H. v. Rossen geb. Va» Stekelenburg D. G. A. Need geb. v. <1. Valk Z. Overleden: A. Schotel 62 j. NIEUWKOOP. BevAlleo: M. Stichter gj». De Bruin Z. C. Groenendijk geb. Boezelaar Z. A. Twaalfhoven geb. Van Veen D. K Wittebol van Zanten D. Overleden: P. v. d. Neut, ecbfg. van J. Bent. NIEUW VEEN. Bevallen: A. M. do Jorg geb. Meijer D. 0ÜDSU00RN. Bevallon: F. van der I'lnde geb. VaD Muijen D. Overleden: J. H. Zwaan jm. 24 j. WOUBItUGGE. Be val lea: G. do Vette geb. Ruigrok Z. M. M. Uuigaloot geb. v. d. Aleer D. A- Verhaar geb. Witteman Z. Overleden: J. v. d. Klugt ?in. 23 ni. ZEVENIB»'- '/.X. Ho vnl I c i -1- tor geb. Bui» Z. Goedkoop duurkoop. Slot Toen ik opstond, om naar mijn kamer te gaan, hield een wan'.opige uitroep van mijn man mij op den rempel terug. Ik keerde mij om... de tot nu toe zoo schoone zachtgroene glinsterende brokaatzijde van den stool zag cr ui;, alsof men ei een veiwonden Japans hen soldaat de eerste hulp op had verleend. De japon had afge geven Mijn man was buiten zichzelf. Hij Is buitengewoon netjes en hij hangt vTee- eelijk aan wat hij heeften die stoel was zijn trots. En de stoel was weg; daaraan viel niet te twijfelen. Het kwam tot een flinke scène en zelfs de belofte om van mijn kleedgeld een nieuwen en zoo moge lijk nog mooieren stoel te koopen, hielp maar weinig. Mijn man eischte een ver klaring, waai om ik jui6t den mooisten stoel had uitgezocht om met mijn „lammen rommel" op neer te vallen. Hij had dadelijk gezegd, dat men met dio koopjes niets uitwon en dat ik tooh hij mijn goeden, bepioefden kleermaker zou blijven. Mijn schuchtere opmerking, dat h.j juist do eerste oorzaak van de on gelukkige japon geweest was, deed zijn hoosheid tot ongekendo hoogte stijgen. Ik had och tor een vooi gevoel van nog iets veel ergers, want, daar ik van oor deel ben, dat hoe eenvoudiger de japon is, dee te elegantei de daaronder gedragen rolc moet zijn, had ik een beeldigen, biui- nen rok daaronder aangetrokken. Hij zag er net hetzelfde uit als de stoel: rood ge kleurd van onder tot bovonen dat was mij duidelijk, te verwijderen was dit iood niet. Do rok was weg en uaarmedo 65 Mark. I'k nam toon de japon, vouwde haar net jes op en bracht ze in do keuken naar de meid. Ik zei de haar, dat dit een japon was, dia mot de meest mogelijke voorzichtigheid moest behandeld woiden, dat ze kwade en grillige eigenschappen bevatte, dat zo af gaf, in 't kort, niets dan slechte eigen schappen bezat. Ik ried aan haar met de tang beet te pakken en haar in den vuil nisbak te gooien, in ieder geval zei ik, dat ik de '"-•goluksjapon niet meer wou zien. Mijn keukenmeid, een juweel van een keukenmeid, die al vijf ja-ar bij me in dienst is, verklaarde, van schaamte blo zend, dat haar koipoiaal, Karei, vond, dat rood zoo goed bij haar gezicht kwam, en wanneer mevrouw er niets tegen had, zou zij de japon graag voor zich zelve hou den. Ik waarschuwde haar en verzocht haar nadrukkelijk toch eerst de japon mot waterdichte stof te voeren en ik wilde haar het geld er voor geven. Mijn waar schuwingen werden niet aangehoord. Zij paste haar dadelijk aan en daar zij vond, dat zij haar eigenlijk Al te mooi stond, sloeg zij al mijn i aadgevingen in den wind. Een paar dagen ging alles goed en ik was blij niets meer te hooren of te zien van do goedkoopere japon Toen kwam or echter 's Zondags een onweer, 'dat mij a huis op zijn grondvesten deed sidderen- Wij zaten rustig bij elkaar, toon wij bui ten luide stemmen door ^.nr^^r koordon spreken en onmiddellijk daarop kwam hét kamermeisje binnen, die het volgende ver schrikkelijke verhaal deed: Voor den Zondagschen uitgang had Karei, do trouwe vrijer van de keukenmeid, zijn prachtige, hagelwitte drillen brook aange trokken. Zij was in haar roodo japon ge weest en zoo waren zij in liefderijke een dracht uitgegaan. Op den terugweg had hen een regenbui verrast; zij had zich ge haast thuis tc komen en toen had Karei nog een fleschje bier in de keuken zitten drinken en zijn Mina teoder op de knieën genomen. Toen zij opstond was Ret ongeluk gebeurd. Kareis witte broek wae rood ge worden. Toen kwam Mina ook binnenloopen en ver klaarde rood van opgewondenheid, dat zij nog heden wegging; zij bleef geen uur langer in huis. Hot was boos opzet en een kwade kuur van mevrouw geweest, bepaald om het tustchen Karei en haar uit te maken 1 Wat mevrouw soms dacht, of hij zijn sergeant in zulk een toestand onder de oogen kon ko men! „Ik zei haar, dat ik daarover nog niet had nagedacht, en ik trachtte haar te kalmeeren. Maar tevergeefs. Zij was buiten zichzclve. Karei had haar gezegd, dat het tusschen hen uit was; hij bedankte voor een aan staande, die rood afgafzij moest liever iemand ander3 nemen, die zou dat misschien vanwege do roode kleur als een lieve atten tie opvatteD een koninklijk Pruisisch kor poraal voelde zich daardoor in zijn waar digheid gekrenkt co bovendien had hij reeds lang een oogje op dc keukenmeid van de familie Berghoim naast ons. Alle ameeken van Mina vermocht niets en zij begon in vliegende haast haar boeltje tc pakken.- Er hielp geen praten aan Of ik haar al voorhield dat zij vijf jaar bij mij was goweeet het vooruitzicht van een nieuwe japon, de herinnering, dat ik over drie da gen een diner gaf waarbij ik dan zonder hulp en zonder keukenmeid zou zitten, het gaf niets. Het was te erg zei zoKarei zou het over al rondvertellen; zij was ia dc heele buurt voorgoed in opspiaak. Zij wilde weg en wil de zich niet eens laten overreden om tot den eersten to blijven. Binnen een uur had zij haar boeltje gepakt en 7 tl ik zonder keu kenmeid. Mijn man raasde en redeneerde; mijD tweede meid verklaarde, dat zij na tuurlijk niet het werk van de keukenmeid zou doen en dat wann.-i ik niet spoedig een andore had, zij ook zou vertrekken. In mijn booriieid nam i'. pen en inkt en schieof aan den eigenaar van den wiiikol, waar ik indertijd 'de goedkoope japon had gekocht. Alles wat ik ondervonden had met deze ongelukszaligc japon kwam mij voor don geeat en ik schreef hem, dat het een misdaad was, zulke dingen te vorkoopon; dat hij aan den ondergang van mijn levens geluk schuld ha/i, en ik voegde ei nog zoo veel waarheden aan toe, als waartoe zclfa een welopgevoede vrouw in wanhopig» stemming komen kan. Hot gevolg was een brief van een advo caat, dio mij mededeelde, dat de eigenaar van het t agatijn mij wogen; belcediging hod aangeklaagd. Het proces doorliep allo instanties. Ik werd van opwinding zoo ellendig, dal onze huisdokter mij naar een sanatorium zond. Nu is het prooos beslist, ik ben tot 20 Mark boete veroordeeld maar nog van daag nceru ik een rijtuig cn rijd naar mijn braven kleermaker in de Jagerstrasse en zal hem zoggen: „Mijnheer Stein, wilt u mij een japon maken, zoonls u zelf wilt! Eén ding verlang ik echter van u: een goedkoo pe japon mag het niet zijnl Want om goed koope japonnen te betalen neen daarvoor ben ik niet rijk genoeg."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 5