Geïllustreerde Aglaja. mm E-ALBUNI, bevattende 80 nieuwe modellen voor Reformdracht, zoowel Boven- als Onderkleeding, voor verschillende leeftijden, waarvan de gewone prjjs 1.50 bedraagt. Contanten o! Effecten. Effecten, Coupons, Wissels en Assurantiën. in dit kwartaal zal een tweede extra-^indernummer aan alle abonnees gratis worden aangeboden. No. 13822 LIIDSCH DAGBLAD, DINSDAG 14 WSAART. Anno 1905 i Gemengd Nieuws. Burgerlijke Stand. Vervolg Advertentiên. [Hl&aaat9! Een Juffrouw, 01 Breestraat (naast het Rijnlandshuis.) Geknipte patronen van alle in „De Gracieuse" voorkomende kleedingstukken zijn voor abonnees voor slechts 20 Cents franco verkrijgbaar, zoomede uitja/Vjrkta teekeningen voor dofraaiehandwerken. is liet beste cn meest practische bamos-Modc-Tijdscbiïft. Prijs per 3 maanden (6 nummers) /1.37V2. - TWS.EDE BLAD. Do moord in do Driekoning© ri stra© t- to Amsterdam. Aangaande do vermoorde vróuw is heb „Hbld." nador nog in staat gestold do volgende bijzönder- hedén'mede te deolen: Dc wed. D. Cerlijn yeas tc Amsterdam goboien; zij waa de eenige dochter van den heer Iburg, die gehuwd was mot een juffrouw Soost. De vader was metselaar en schijnt niet <m- voordeelig to hebben gewerkt, althans hij kon af en to© van do opgespaarde pennin gen zich een pand aanschaffen. Het huis in de Barndesteog No. 5, waar hij met zijn vrouw en eenigo dochter Toos woonoe. :was zijn eigendom; later kocht hij nog liet perceel in de Driekoningenstraat cn nog enkele perceelcn, o. a, in de Lcidsohodwars- i et raat cn in de Kerkstraat. De een i ge dochter werd, na den dood van haar jorg- 'gestorven broeder, door het echtpaar Iburg iaI tijd verwend, zoodat zij nooit een geroak- (kelijke juffrouw is geweest om mee om te ringen. Toen liaar vader gestorven was, bleef zij mot haar moeder in de Barnet© steeg wonen en heeft met deze daar sa- tmongewoond, tot die vrouw in hoogen ouderdom oveileed. In dien tijd bestierde zij persoonlijk alle eigendommen, die moe- "jdor bezat. Zij was omtrent huizenbouw zelfs- good op de hoogte en wist metsel- cn timmerwerk als de beste vakman te beoor- ideélcn. Juffrouw Iburg had, teen haar moeder nog leefde, heel dikwijls aanzoeken gehad, idoch nooit kon do rechte bloeder voor haar komenelke aanzoek, en menig goed aan zoek ook, werd door haar afgewezen, omdat ■moeder altijd zeide: „Kind, ze komen om •je geld." Toen kreeg zij na den dood van 'haar moeder een aanzoek van den aanne- :mer Cerlijn, een man, die wel eens werk zaamheden aan h^ar panden verrichtte en dic haar hij was reeds tweemaal gehuwd geweest cn had reeds volwassen kinderen ten liuwelvroeg. Juffrouw Iburg was toen al ongeveer 46 jaar. Haar familie raadde haai af tot dat huwelijk over te gaan, omdat men dikworf onaungenaamhe- iden had zien komen uit h uwe1 ijken van we duwnaars, dio kinderen hadden, doch juf- ifiouw Iburg, vermoedelijk trotsch, dat zij 'een zoo bekend man als den aannemer Cer lijn tot mrhi kon krijgen, sloeg den raad lin den wind en troir. de. Na de huwelijksreis bleek al spoedig, dat het echtpaar niet gelukkig was In do wo ning, die men op den Voorburgwal betrok, was het echtelijk geluk spoedig veidwcncn; aan wie di schuld lag, is niet precies te zeggen; vermoedelijk wel aan beiden, do twee karakters konden piet met elkaar 'ioverweg. Juffrouw Iburg was een verwend --•-kind on lastig en, meenende, dat de heer •Oerlijn haar om haar gold had gohuwd, zij kek al met beperkte huwelijksvoorwaar den, hield zij haar man geheel buiten haar èakon, zooda-t deze feitelijk nooit wist hoe Jiet met haar gold stond. Na twee jaar be sloot men te gaan scheiden en de vrouw verliet het huis op «den Voorburgwal en keerde naar haar woning in do Barnde- steeg terug. Doch vóór de scheiding was uitgesproken, stierf de heer Cerlijn, en zij bleef dus als weduwe Cerlijn achter. Haar eigen meubels haalde zij uit do echtelijke woning en alles werd naar do Barndcsteeg gebracht. Daar bleef de weduwe nu wonen. Door haar huwelijk scheen zij van do mannen een afschuw te hebben gekregen en weid zij eenzelvig van aard, Miet vreemden be moeide zij zich heed weinig; haar humeur werd nukkig, eigenaardig; zij bleef leven voor zichzclve, voor haar eigendommen en haalde van do huurders van haar perccelen zelve geregeld de huur op, of liet dit doen &oor een door haar aangesteld en opzichter Zoo nu en dan bezocht zij do familie Bom in de Warmoosstraat. De hecron Bom .waren neven van haar' van moederszijde c*i toen de oudo lieer Bom overleden was en diens huishoudster juffrouw Kohier alleen ging wonon op do Bloemgracht, ontving 'die ook af en toe van de weduwe Cerlijn een bezoek. Door do familie Bom werd de weduwe Cerlijn aan den correspondent van het „Hbld." beschreven als een van nature goedhartige vrouw, die echter eigenaardige ideeën had, en met wie niet veel land viel te bezeilen; zij had haar eigen denkbeelden en liet zich daarvan moeilijk afbrengen. Toen zij nu twee jaar geleden naar het huis in (3e Driekoningenstraat verhuisde, raadde men nioht Toos aan toch niet al leen te blijven wonen in een zóó stille straat en iemand bij zieh in huis te ne men, doch zij bedankte daar hartelijk voor, zij bleef liever vrij. Haai meubels liet zij gedeeltelijk staan in de Barndesteeg, waar om wist men niet te zeggen, zo liet zioh over de reden trouwens nooit uit. Nu en dan bracht zij bij haar familie in de War- mocsstraat oc-k wol een avondbezoek. Som tijds zag rij er werkelijk chic gekleed uit, een andermaal zat zij erg sjofeltjes in dc kleeren, precies zooals het in haar kraam te pas kwam. De dochters van den heer Bom gingen nicht Toos af en toe wel eens in de Drie koningenstraat bezoeken en deden dan voor haar ook wel eens boodschappen. Zij waren het laatst bij nicht geweest Vrijdagmiddag jl. om een uur of twee, toen had nicht ge zegd, dat zij 's avonds in do War moesstraat zou komen, daar zij neef Bom wilde spreken over eenigo reparaties aan het huis, maar voor dien tijd zou zij nog uit moeten om een wekker te koopen, want zo had geen enkele löopcnde klok, en verder wachtte zij nog iemand, mot wien zij zaken had. W i o die "iemand was, vertelde zij niet, gelijk zij nooit iets vertelde. Evenwel, Vrij dagavond kwam zij niet, wat do familie Bom nicte verwonderde. Nicht had wel meer gezegd, dat zij komen zou, zonder aan haar plan gevolg te geven. Toen zij Za terdags ook niet kwam, was men ook niets verwonderd en besloot Maandag of Dinsdag wel eens bij nioht aa-n te loopen, tot men gistermoigen opeens vernam, dat nicht vermoord was geworden. De famiUe Bom kan zioh niet begrijpen wie do moordenaar kan geweest zijn. De familieleden wisten van haar doen en laten bitter weinig af, ook niet van haar heb ben on houden. Dat zij niet onhemiddold moet geweest zijn, staat vast, doch gelijk gezegd, nicht Toos liet zich nooit uit. Wol wist men, dat haar huurders vaak een loopje met haar namen en velen hunner de huurpenningen óf niet voldoden, óf eerst lang na den vervaldag. Nicht Toos werd dikwerf door goedheid dupe van haar huurders; soms beloofde men haar op een bepaalden dag het achterstallige aan to zuiveren cn als zij dan op dien dag kwam, waren de huurders gevlogen. Zulke zaken droegen er niet toe bij om het humeur van nicht Toos er beter op te doen worden. Voor haar nichtjes was zc niet kwaad, doch niet goedgeefs. Soms echter had zij een ■gcedo bui en nam de ni.htjes Bom mede naar „Artis", waarvan zij zelfs lid was. Als nicht in oen goed humeur was, zeide zij tot do nichtj.es „meiden." Vrijdagmiddag, toen 'do twee nichtjes bij haar waren, was zij good gehumeurd geweest, want "zij had gezegd: „Nou, meiden vanavond kom ï-». aan, ik moet je vader spreken." Mejuffrouw Köhlei' liet zioh omtrent do weduwe Oerlijn, dio zij wel bij don ouden heer Bom ontmoette cn dio bok haar op do Bloemgracht wel opzooht, in gelijken geest uit. Zij beschreef de vermoorde als een eigenaardige vrouw, die echter geen kwaad karakter had, doch erg eenzelvig leefde cn niet te bewegen was iemand bij zich in huis te nemen. Zij kon, zoido juf frouw Kohier, mot dienstboden niet over weg; zij had er wel eens gehad, doöh "die hielden het niet bij haar uit, omdat zij te veel afsnauwde. De weduwe Cerlijn moet, zeide juffrouw Kohier, bepaald bemiddeld geweest zijn: zij had behalve haar huizen, ook een menigte juweolon en gouden sie raden bn zeer fraaie kleeren, die zij echter niet dikwijls droeg, o. a. moet zij een mooi- en bontmantel bezeten hebben. Maar over een en ander liet zij zioh ook maar zelden uit. Het 'is dan ook moeilijk na te gaan" wie do misdaad aan de weduwe gepleegd kan hebben. Vermoedelijk moet het iemand zijn geweest, die veel bij haar aan huis kwam cn met haar huiselijke cn financieel© om standigheden meer of min bekend was. Maar wie... de justitie staat bier voor een ondoorgrondelijk raadsel. D^ commissaris van politie cn justitie waren gisteren den gekeelen dag in de weer om te trachten er licht in te brengen, doch te vergeefs. Dat diefstal reden tot den moord was, blijkt wel uit liet feit, dat op de bovenverdieping een kabinet- geopend was cn dó" inhoud gedeeltelijk op de tafel en op den grond verspreid lag. De moor denaar moet wel een bekende geweest zijn, want de weduwe Cellijn, achterdochtig als zij was, deed de voordeur nooit wijd open, wanneer zich iemand aanmeldde, die zij niet kende. Van de gang, waar de moord plaats had, zijn door de politie fotografi sche opnamen gemaakt. Do voordeur is, vermoedelijk om de bloedvlekken, die er op zaten, dooi do justitie in beslag genomen en de ingang daarna door planken dicht gespijkerd. Het lijk is door de familie her kend en daarna naar het WilheluiinarGast- huis gebracht om geschouwd tc worden. Het huis aan de Diickoningenstraat bin nentredende, komt men in een zeer verwar den rommel. Welke ook de deugden van de verslagen© mogen geweest zijn, ordelijkheid heeft daartoe zeker niet behoord. De wel zeer zorgvuldig met een dubbel overtrek van linnen en courantenpapier tegen stof cn baschadigmg beschermde meubelen staan schots cn scheef dooreen, en een zonderlinge massa kleödingstukkcn, pakjes goed en huisraad slingert or op rond. Vandaar dat zoo slecht is uit te maken of cr al of niet is gestolen. Yohd mep in ccn normaal be woond huis alios zoo dooreen, men zou da delijk begrijpen, da£ vreemden hier aan den gang waren geweest; in dit-{geval ech ter is daarvan niets te zeggen. Zooals het beneden is, ia het ook boven. Reeds werd medegedeeld, dat daar meubels waren opengebroken on do inhoud over den vloer verspreid; liet laatste is zoo, maar dat de moordcnaar(s) er de hand in gehad hobben sdliijnb nog zeeïrj de vraag. Klan) niet de bewoonster zelve, zonder er zich veel om te bekommeren, bij het zoeken naar het een of ander dien rommel hebben ge maakt? Niemand die zeggen kan of de toe stand cr sndors is dan gewoonlijk. De be zoeken der familieleden waren zóó sdhaarsch, dat zo onmogelijk mot zekerheid kunnen vorklaren óf iets op zijn plaats stond of niet. Uit één omstandigheid zou kunnen wor den opgemaakt, dat do moordenaars niet tot dc bovenverdiepingen zijn doorgedron gen. Do trap staat namelijk zóó vol met potjes en pannetjes, deels nog met eten ge vuld, dat het voor iÓmand, die er vreemd was, hoogst lastig geweest nioet zijn om zonder ongelukken haar boven te komen. En omgegooid is datuvan niets. Licht hebben de inbrekers waarschijnlijk niet gemaakt, ten minste-sporen van kaars vet of olie zijn nergens te vinden. Maar vermoedelijk brandden do lampen nog toen 'de misdaad gepleegd werd, ten minste uit den goheel gekleedcn toestand waarin het lijk gevonden is, mag worden gooonclu- deerd, dat de bewoonster, toen ze overval len werd, nog niet naar bod was gegaan. Hoe overigens die overval in zijn werk gegaan is zal voorloopig nog wel een onop gelost raadsel blijven. Den wantrouwenden aard van de vermoorde vrouw in aanmer king genomen, is het niet waarschijnlijk, dat ze do deur in den nacht voor vreemden zou hebben opengedaan. Mogelijk hobben dus de inbrekers het slot met loopers ge opend, en is do bewoonster, toen ze op lifet gerucht kwam toeloopen, omgebracht. Dit laatste moet snel en om zoo te zeggen met des kundige hand zijn verricht; behalve de 'die- po anedo in den hals vertoont het lijk nog een messteek in do borst. De dood moet- bijna onmiddellijk zijn ingetreden. Van de moordenaars is verder geen spoor te vindon; geen wapen, geen snipper pap pier, geen vuilen voetstap, hebben ze ach tergelaten. Daar het huis geen achterdeur heeft, hebben ze zich waarschijnlijk ook weer door de' voordeur verwijderd, die ge woon in het slot getrokken is. Dat men Zondag langs het dak, en niet door de deur is binnengekomen, is te verklaren uit den wensch, niet het geringste teeken aan deur of slot tc doen verloren gaan; het slot ware anders gemakkelijk genoeg te openen geweest. Aan de deur zelf zijn met het bloote oog volstrekt geen sporen van mis daad te zien; ze zal nu microscopisch na der worden onderzocht. Eenigo aanwijzing kan misschien nog werden geput uit het feit, dat een werk man, die zich te ongeveer drio uren in den nacht van Vrijdag op Zaterdag naar zijn werk begaf, door dc Driekoningen- straat gaande, daar een viertal mannen zag staan, die hij, om hun surveilleercndo houding, voor politie-agentcn in burgcr- kleeding hield. Daar hij haast had en het donker was, heeft hij zc slechts vluchtig kunnen opnemen, zonder natuurlijk te ver moeden van hoeveel belang een latere her kenning zou kunnen worden. Zoodra hij van den moord hoorde, heeft hij van die ont moeting aan de autoriteiten kennis gege ven. Maar door de vaagheid van zijn op gaven wordt voorloopig in deze zoo duistere zaak nog weinig licht, verspreid. Naar „De Tel." meldt, heeft gisteren een bewoner van de Romeinarmsteeg, een zijstraat, iets verder dan de Driekoningen straat, op het politiebureel de volgende mcdedeeling gedaan: Vrijdagavond werd aangescheld bij den bewoner van perceel No. 1 Romcinsarm- steeg, welke óók een zijstraat is tusschen Singel en Heerengracht evenals do Drieko ningenstraat. Toen gezegde bowoner open deed, stond een man vóór hem, dio eonigs- zins bedremmeld mededeeldo, dat hij iets te verrichten had aan den schoorsteen. Daar cr geen defect aan den schoorsteen was en de bewoner de boodschap dus niet begreep, helderde de man op, dat hij ge stuurd was door de juffrouw uit de Barndo- steeg on dat de reparatie betrekking had op het perceel No. 1 Driekoningenstraat. „Maar dan ben je verkeerd," was het antwoord, „het is hier Romeinarmsteeg No, 1 De Driekoningenstraat ligt wat verder op/' waarop do man zeide: ,,0, dan ben ik verkeerd!" en zich haastig vorwijderde. Deze had een somber voorkomen, was lang cn mager cn droeg een pot en een bruine overjas. Nador verneemt het blad nog, dat uit het onderzoek, door de justitie ingesteld, ge bleken is, dat hier en daar geld verstopt was. Zoo worden in verschillende kaston en laden nog pl.m. 10,000 gevonden. Gevaarlijke artillerie. Ter gelegenheid van groot-vastenavond is te Arnhem Zondag weer geducht gevochten. Dc artilleristen met hrn lange sabels, die maar al te spoedig ui de soheedc vliegen, ontbraken niet op liet appèl. Omstreeks 10 uren ontstond op do Beneden-Beekstraat een vechtpartij tusschen „gele rijers" cn burgers. De artilleristen trokken van leer. Een der burgcis, die ter gelegenheid van groot-vaetcnavond gemaskerd wa6, kreeg een sabelhouw over zijn achterhoofd en twee houwen over het gelaat, r.oodat de neus overdwars gespleten was. Do politie, die spoedig ter plaatse aanwezig was, ar resteerde twee dor artilleristen onder hevig verzet, waarbij een der agenten oen sabel houw over zijn schouder kreeg. Had deze agent den houw niet afgoweerd, dan was de slag op zijn hoofd aangekomen. Zekere vrouw G., een bekende straatfiguur, kreeg een bloedende sabelhouw over don linker arm. Tijdens dc arrestot'c der artilleristen werd M. W. eveneens gearresteerd, die, on- dor het uitr.oepcn van: „slaat ze maar op den kop! Hak zo maar doodl" het publiek opruide zich tegen dc politie, to verzetten. Aan het bureel bleek, dat deze W. boven dien nog gesignaleerd stond ia het „Alge meen Politieblad." (,,A. Ct.") Dc voordracht voor kerkelijk hoog- leeraar le Groningen. Men schrijft aan het „Hbl.": Prof. Knuijff, die aan het einde van den academischen cursus zal aftroden, onderwees als hooglceroar vanwege de Ned.-Herv. Kerk de Bijbokohe en practischc godgeleerd heid en do gesohiedenis Van do Christelijke zending. Hieruit volgt, dat do commissie van voordracht speciaal gelot l.eeft bij het opmaken van het drietal op dc eisclien van de practirïche opleid>ng. Ook thans is voor gedragen een drietal gematigd orthodoxe predikanten, gelijk plaate had bij het laatst© tal voor Utrecht. Dc vroegere voordrachten bestonden Leiden uit vrijzinnige on voor Groningen uit evangelische theologen, Blijft de commissie in do eerste twee jaren bestaan uit personen van dezelfde kleur als thans, dan mag worden verwacht, dat het drietal voor prof. Gooszen te Leiden be staan zal uit vrijzinnige predikanten. In ieder geval schijnt hot vrijwel uitgesloten, dat confo?sioueelcn naar het ambt van ker kelijk hoogleeraar in den laatslcn tijd kun nen dingen. Yan do drie voorgedragenen is de zoon van den hofprediker do jongste. De leeftijden loopen bet-rekkelijk zeor uiteen, van een goeden dertiger tot drie-cn-vijftig jaren. Dr. J. A. Cramor J.zn., zoon van wijion den Utrechtschcn hoogleeraar, wion' Gesohiedenis van de zes eerste eeuwen vaT de Christelijke Kerk (1897) in do geleerde wereld blijkens de oritioken een gunstig onthaal vond, werd in IS89 predikant tc Nederhemcrt-, van waar hij in 1S92 naar Alk maar vertrok, om in 1896 in do hofstad pre diker te worden. Nog vcrsch in het geheu gen ligt zijn kloeke verdediging van een godsdienstige opvoeding van het kind te0eo ovor den heer Gerhard, naai- aanleiding van hot Kindcrcongres in Den Haag. Minder bekend was tot nog toe dr. A. van der Flior G.J.zn., die, na in Augustus 1895 als predikant tc Lemelo te zijn bevestigd, vijf jaren later te Purmorend kwam. Tot nu toe toonde hij in zijn proefschrift: „Dcu- teronomium 33" cn in een latere studie „De eerste twee hoofdstukken van Genesis" een goede bekendheid met dc Oud-Tcsta- mentische Critiek. Van meer algemeeno bekendheid is Heem- stede's leeraar dr. A. J. Th. Jonker, ccn van onzo meest gevierde kansel redenaars, die rijn loopbaan in 1875 begon om achtereen volgens predikant tc zijn in Warnsveld, Heordc, Rotterdam, van waar hij om ge zondheidsredenen naar Ellcoom vertrok, Dordrecht, Heemstede. Terwijl dr. Camcr meer kork-historicus cn dr. Van der Flier mcor deskundigo op 0ud-Tc9tamentisch ge bied k, ligt Jonkcr's studie mcor op hot terrein dor Niouw-Tostamentischo critiek, gelijk blijkt uit zijn in 1897 verschonen: „Do berichten van de Handelingen dor Apos telen over do gevangenschap van Paul us to Jeruzalem, Cesarea on Roino in hun histo risch karakter beschouwd." Yan zijn hand verscheen ook zeer lezenswaardige stichte lijke lectuur o.a.„Beter dan robijnen." KATWIJK. Geboren: Potrus Johannes, Z. van L. L. Koot en P. Vlasveld. Adrïann, D. van C. v. d. Pins on A. v. Delen. Abram, Z. van G. van Rijn «n Jno. van Rijn. Jo Anna, D. van J, C. van Hasselt on J. Nijland. Overleden: Kniertje Krjjfema»,54j .echten, van J. do Jong. Qjjsbertus WassoDanr 30 j., ongeh. Cornplin van Duy ven voord», 57 j., ochlgen, van Gorritjo Schaap. Aaltjo PJokkor, 80 jongehuwd Ondertrouwd: C. Kromhout jm. on L. van Duyn. 1 LEID KR DO'; Geboren: Sara, D. van Pioter Ltderveor - uit ia Stouten. Overleden: Jan van Muidon. 88 j., weduw naar van l'\ yaii Leeuwen. Willielmina Erkel- maus, 41 j., gohuwd met N. de" Graaf. OEGSTGEEST. Geboren: Johanna Mar- garetho, D. van P. W. Beijersborgen en J. Vor- sluiji. Petronella Johanna, L). van J. Juffermans en P. do Groot. Ovorlodon: Johan August Flansen 53 j., te Leiden. Wilhelmina van Alphen, 78 j., wad. van P. van dor Hans. VOORSCHOTEN. Ondertrouwd: N. A. Korswagen 25 j. en E. Sietinga 27 j. Getrouwd: A. J. v. d. Heijden 29 j. on A. M. v. d Valk 26 j. Geboren: Maria Johanna, D. van "W. Meijer en M. H. Juffermans. 0 verloden: J. v. Zwieten, 71 j., vr. van J. Wosterbeok. B. M. L. Spierenburg, 19 m,, D. van D. Spierenburg on J. C. Noordravon. WASSENAAR. Goh or en: Genlt, Z. van A. Knot8ch onM. v. d. Eijkel. Jr.cobus, Z. van A. G. van Tol en S. de Gans. Cornelia, Z. van A. L. Visser on A. v. d. Qaag. Theodorus, Z. van G. Oosterveer en L. Remmerawaal.Alberfa, D. van II. M. Woxenaar en A. v. Wicbem. Jannetje, D. van P. Nell on A. Kemponnar. Overleden: 0. P. Hoog«tad, weduwe van J. Erades, 66 j. oen flink BVKGERWOONIHJIS rhet Tuin, in het St.-Nicolaaspark te Voorschoten. Huurprijs ƒ3.25 por weok. Te bevragen byC. v. d. GIESSEN, aldaar. 2458 7 Do prijzen der Ned. Effectenloterij, aangewezen volgens het trekkingsplan, worden zoowel in Contanf Geld als in Effecten uitbetaald. Hoofdkantoor Nederlandsche Effectenloterij Toussaint- kade 18/19, DEN HAAG. 2638 20 R.-K., zag zich gaarne spoedig geplaatst tor assistentie in <Je linisliou- ding, bekend met alle voorkomende bezigheden en goed op de hoogte met naaien, handwerken, enz. Prima reforentiën. Brieven fr. onder l*tt. F aan BINNENDIJK's Advert-Buroau, Botermarkt 11. 2591 10 VERHURING van Brandkastjes ter bewaring van Geldswaarden. 2644 26 DE GRACIEUSE No. 18 (eerste nummer van het nieuwe kwartaal) is ter perse. Het zal £6 pagina's groot zijn en bevatten een uitgebreide collectie van Voorjaars-en Wandelkostumes, prachtig geïllustreerd, een groot Supplement vol Knippatronen, benevens een extra-Kindernummen van 8 bladzijden, eveneens met Supplement voor Knippatronen. Bij alle 3:ekhandelaren zijn proefnunisners verkrijgbaar. De UitgeverA. W. SIJTHOFF, to Leidon. 1 >e Gracieuse geeft geregeld fraaie afbeeldingen van smaakvolle relormkostumes voor DAHE3 en KINDEREN. •ff °P ilet gebied van onderlileeding en Handwerken is er geen tijdschrift, dat zulk een rijken inhoud heeft. De Grra.oiou.-ne is tegenwoordig het eeniga tijdschrift m groot formaat, dat 2-maal per maand verschijnt. Geen andér modejournaal geeft zulk een overvloed van patronen en allerlei practische hulpmiddelen, zulk een dui- dekiken en voor ieder bevattelijken tekst en heeft zulk eeii uitgebreiden kring van geabonneerden. ESECÉ'SESKSffl Alle Abonnóes hebben het recht, zoolang de voorraad strekt, voor 60 Cts. te bestellen het onlang3 verschenen rijk geïllustreerde TWEEDE tmtl" UrSffBI®

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 5