N°. 13816
Dinsdag 7 Marn-t.
A0. 1905.
feze (gourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
ZIJN NOVELLE.
I
LEIDSCH
T) A ItRT. A T)
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 0 Oents j per 3 maanden 1 l f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agent-en gevestigd rijn 8 1.30.
Tranen per poet 1.65.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer f 0.171. Grootere letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents oontantj elk
tiental woorden meer 10 Oents. Voor het incasseeren wordt 0.05 berekond.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Gezien het adres van BE LEIDSCHE
KATOEN MAATSCHAPPIJ, voorheen DE
HEIJDER Co, houdende verzoek om ver
gunning tob uitbreiding van haar fabriek,
aan dc Looier straat No. 3, kad. hekend
Sctie A No. 1080, v.oor het bijbouwen van
een fabriekslokaal.
Gelet, op de artt. 6 en 7 der Hinderwet;
Geven bij deze kennis a&n het publiek,
idat genoemd verzoek, met de bijlagen op do
Secretarie dezer gemeento ter visie gelegd
is; alsmede dat op Dinsdag 21 Maait
a.s. 's voormiddag3 te elf uren, op* het
Raadhuis, gelegenheid zal worden gegeven
om Dezwaren tegen dat verzoek in te bren
gen.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
"*rAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 7 Maart 1905.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gelet op art. 12 der Drankwei;
Brengen tor algemeens konnis, dat door
AN TONI US JOSEPHUS HYAOINTUS
JANSEN wonende te Lorden, aan hot Col
lege van Gedeputeerde Staten dezer provin
cie, een verzoekschrift is ingediend, om ver
gunning tot uitoefening van den kleinhan
del in sterken drank, voor gebruik ter
plaats© van verkoop, uitsluitend aan lo
geergasten, in het perceel Mandenmakers-
etceg No. 7.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 7 Maart 1905.
Leaden, 7 Eföaap$.
Door de Leidsche Vcreeniging ter be-
i 'etrijding der Werkloosheid on van haar gc-
yolgen, «pg ;*ichb dén 15den April löOl,
- zijn eenigo wijzigingen aangebracht in de
voorwaarden van verzekering, die ons bc-
Iangrijk genoeg voorkomen er even de aan
dacht op te vestigen.
De bedoeling van deze wijzigingen ia niet
.verandering to brengen in den aard of de
grondslagen der Vcreeniging, maar slechts
om weg te nemen uitdrukkingen, waaraan,
.volgens ervaringen van het bestuur, do
werkman zich stoot en die misschien aan
leiding kunnen geweest zijn van de geringe
deelneming van dien kant.
Wij nemen uit de vele wijzigingen een
paar voorbeelden.
Wannéér de verzekerde drie premicn
achter was, hield de polis op van kracht
te zijndit is nu geworden zes.
De leeftijdsgrens is van 60 op 65 jaren
gesteld.
Vooral art. 14, dat aangeeft om welke
redenen de verzekerde het recht op uitkee-
ring verbeurt-, is zeer vereenvoudigd. Daar
uit is o.a. vervallen:
„doolie ontslag wegens overtreding van
een met zijn patroon gemaakt schriftelijk
contract";
door-ontslag wegens dronkenschap of
grove RÉTeodiging van directie of patroon";
wanneer hij op andere wijze gold ver
dient";
wanneer hij niet werken wil";
Daarvoor is alleen in de plaats gesteld:
,,Door ontslag wegens wangedrag".
Naar aanleiding van deze verandering in
de voorwaarden was het ook wenschelijk do
statuten eenigszins te wijzigen, waartoe
aan ook besloten is. Mogen de werklieden
door deze tegemoetkomende houding van
het bestuur zich tot aansluiting gedrongen
gevoelen
Zeer fraaie lichtbeelden verduidelijk
ten het piaatje over Pompëi, waarmede dr.
J. H. Holwerda gisteravond in het „Volks
huis" een talrijk en gemengd publiek wist
te boeien. Eerst vertelde hij ons van de
uitbarsting van den Vesuvius in *79 na
Ohr.die Pompei begroef, en voerde ons
toon de nu uitgegraven en blootgelegde
stad binnen, waar hij ons tot een verstan-
Üigen gids was.
Na de publieke gebouwen bezichtigd to
hebben, begeleidde hij ons dooi de straten,
maakt© opmerkzaam op plaveisel, gebruik
van inuurviakten, wijze van metselen en
huizenbouw. Van de straat on de huizon.
Bouw, verlichting, inrichting, versiering
van wanden en vloeren, alles kwam tot zijn
recht. Stukken huisraad rustbank, kan-
delaais, drievoet werden vertoond en
toegelicht. Daarna weer do straat 'in om
de winkeltjes to zien en meteen to be
grijpen boe die do doodschheid van einde-
looze blinde huizenmuren braken, cn leven
gaven aan de zoo doodsche straten. Sla
gerswinkel, bakkerij, oliepakhuis werden
bezocht en zonder moeite daaht men zich
daar do Romeinen, pratende en koopende.
Muurschilderingen gaven het wolmakersbe-
drijf, een herborg weer, en toen do Poort
naai Herculanum ons dc Gravenstraat in
bracht, lieten wij achter ons con niet meer
onbekond. terrein en gaven wij dr. Hol
werda van harte gelijk, dat de rampzalige
uitbarsting van vóór 2000 jaar het nage
slacht vei rijk fc heeft met een helderder in
zicht in het dagelijksch leven van den Ro
mein uit de eerste eeuwen na Christus.
Twee jaren geleden werd Leiden be
zocht door het zang- cn muziekgezelschap
van Neerbosch, dat toen met zeer veel ge
noegen door een greote schare van belang
stellenden in en vrienden van de stichting
te Neerbosch werd aangehoord. Toen was
do oude heer J. van 't Lindenhout nog
directeur en dezo was het, die toen mede-
deelingen omtrent den weezenarbeid deed.
Vrijdagavond a. s. zal het gezelschap zich
andermaal, wederom in de groote Stads-
zaal, doen hoeren en het valt niet te be
twijfelen of velen zullen zich weer opmaken
om van der weezen zang en muziek te go-
nieten in de eersto plaats, en tevens om
kennis te maken met den nieuwen directeur
den lieer Schrijver, tot voor korten tijd
predikant te Schiedam.
Do opbrengst komt natuurlijk ten' goede
van de inrichting.
Donderdagavond treedt het gezelschap op
in Den Haag, in de Kloosterkerk.
Men moldt ons: De Af deeling Leiden
van den Ned. R.-K, Volksbond hield een
verplichte vergadering, welke werd bijge
woond door haar geestelijken adviseur, den
eerw. pater H. A. van Kcssel. Als gewoon
lijk werd dezo vergadering geopend door
den voorzitter, den heer W. de la Rivière,
met gebed en een welkom tot de aanwe
zigen, waarop bij meedeelde de geheel on
verwachte benoeming van den geestelijken
raadsman tot pastoor aan de Parochiekerk
Sb.-Jozef te Delft, welke hem volstrekt
niet misgund word. Hoewel spr. hem feli-
citeeren moest met deze hoogere roeping,
lag er toch iets weemoedigs in hem ts moe
ten missen, waar men van af de oprichting
tot op heden lief en leed had gedeeld. Veel
had hij tot stand gebracht, steeds was hij
daar waar hij geroepen werd en bij dat
alles zeido Spr. moeten wij beruston
in den wil van den Bisschop, die pater Van
Kessel een hoogere waardigheid had toege
dacht. Met weemoed zien wij hem vertrek
ken, den man, die alles opofferde tot heil
van de goede zaak, die hem zoo dierbaar
is. Van harte wonschte Spr. hem sterkte om
den plicht, hem thans opgelegd, te volbren
gen, en Spr. verzocht hem dat hij steeds de
Afdeeling zou blijven toedragen het goede
hart van voorheen. Hij wenschte ook dc pa
rochie geluk welke thans do eer heeft pas
toor Van Kessel in haar midden te krijgen,
en wenschte dat hij ook daar zou zijn wat
hij hier geweest is, opdat de liefde, welke
hier hom toegedragen was, ook daar mocht
worden voortgezet. Na een leve rater Van
Kessel, thans Pastoor, verklaarde Spr. on
der daverend applaus de vergadering voor
geopend.
Na het lezen der notulen door den secre
taris den heer H. J. van Kerkhoff, het
zingen van het Bondslied, den dank aan
de zangofd. gebracht voor haar medewerking
en het verzoek van dezo te hebben overge
bracht dat de leden tot dezp afdeeling zou
den toetreden, het installeoren dor nieuwe
loden, de verkiezing van 4 leden voor den
Centralen raad, en verschillende andere be
langrijke punten op de agenda voorkomen
de, betrad de eerw. adviseur den katheder
en bracht hij zijn dank uit voor de door den
voorzitter aan zijn adres gerichte gespro
ken woorden, herinnerende dat cr een tijd
van komen is en ook van gaan. Zoo is het
met ieder mensch en op het oogenblik ook
met hem. De gehoorzaamheid roept Spr. en
hij moet gehoorzamen. Ruim 10 jaren
zeide hij heb- ik met u on yoor u gewerkt
tot zedelijke cn stoffelijke verbetering en
wolke de vruchten hiervan waren, het oor
deel daarover z"al ik aan God, den' Gever
aller gaven, overlaten.
„Maar 'dit moet ik u getuigen, dat, hoe
prachtig mijn benoeming tot pastoor is,
ik ongaarne Leiden verlaat om den R.-K.
Volksbond, die mij immer dierbaar was en
steeds blijven zal. En al kan ik niet
meer onder u verkeeren, zooals vroeger,
ik zal u in mijn gebeden gedenken, opdat
de R.-K. Volksbond, onder mij begonnen,
steeds een hoogere vlucht nemen moge.
Steeds cal het mij goed doen aan het hait,
wanneer ik hoor, dat er door u stappen
in do goede richting gedaan worden. En
nu, mijne heeren, zal do geestelijke over
heid op aanvrage van liet bestuur u een
anderen geestelijken adviseur' geven. Wie
het worden zal, weet ik niet, maar ik ver
trouw, dat gij aan hem denzelfden eer
bied liefde en gehoorzaamheid zult beioo-
nen als aan mij. Gelijk ik steeds afkeur,
dat kinderen, als zij groot worden, lastig
wonden, méenendo het ouderlijk gezag te
kunnen ontberen, zoo zou het afkeuring
verdienen, indien de Volksbond dat voor
beeld' dier lastige kinderen volgde. Er
moet in een Volksbond goede leiding zijn,
waaraan do leden zich te houden hebben.
Misschien ben ik niet- duidelijk genoeg.
Welnu, ik wil zeggen: al ocgiht zich do
Volksbond meer en meer to ontwikkelen,
al wordt dat mostaardzaadje een groote
boom, liet toezicht van den geestelijken ad
viseur is en blijft steeds noodig en zoolang
zich dc Volksbond daaraan houdt-, zoolang
zal hij don rechten weg bewandelen en voor
verkeerde stap pon behoed blijvcümaar
ook van den dag af, dat gij meent dat toe
zicht te kunnen ontberen, is hot met den
bloei en den groei van den Volksbond af-
goloopen.
„Gij zult een anderen geestelijken advi
seur krijgen, cn of dio adviseur zooveel
voor u doen zal als ik, ik weet het niet. Ik
hoop er het beste van, maar al mocht dit
niet het geval wezen, dan nog doet hij zijn
plicht cn rijt gij hem dankbaarheid vor-
schuldigd. Want, laat ik het ronduit zeg
gen, Mijnheeren, ik heb voor u meer ge
daan dan ik doen moest. En dat heb ik
gedaan uit liefde, maar men an niet vor
deren, dat een opvolger altijd de voetstap
pen van zijn voorganger drukt. Ik wil
eindigen met- de volgende vermaning:
Blijft esoheiden in uw optreden, Volksbou-
ders, onderdanig aan uw ijverig Bestuur
en Geestelijken Adviseur on wilt nooit
vergeten, dat naast rechten ook plichten
staan. Dit wordt veelal vergeten. Gij zult
altijd de publieke opinie op uw hand heb
ben, als gij eerst uw plichten nakomt, al
vorens over uw rechten te spreken. Ik
neem afscheid van u allen cn wenscli u
toe, dat het u wèl ga, en beloof u, dat, zoo
er zich niets buitengewoons voordoet, ik
bij de inwijuing van de Teekenschool u zal
komen bezoeken." (Daverend applaus.)
Do Voorzitter dankt© voor het gesproke
ne en wees cr ook op, dat het scheiden
hard valt, doch men stond hier voor een
Hoogeren Wil, welke -moet geëerbiedigd
worden. Spr. haalde de woorden aan, door
hem bij het 10-jarig uestaan tot pater Van
Kossel gesproken„dat u nooit kan ver
golden worden hetgeen gij voor de Volks
bon dors in het bijaonder gedaan hebt." Het
speet spr. hem voor het laatst als adviseur
to mogen toesprekenhij wcnschto hora
toe, dat Gods zegen op hem moge rusten
cn voor het laatst verzocht hij den leden
met hem aan to heffen een „Lang zal hij
loven", waaraan toen bijna geen cincl
kwam.
Vervolgens werd bekend gemaakt- do uit
slag der stemming waaruit bleek, dat hor-
kozen waren dc heeren B. Resink met 153,
H. J. van Kerkhoff met 175 en C. J. van
Tol met 124, en gekozen de heer: L. J, Heu-
ring met 101 stemmen, als leden van den
Contralen Raad.
Nadat de Voorzitter den aanwezigen had
dank gezegd voor de opkomst, werd do
vergadering mot gebed gesloten.
Ds. Rudolph, dio gisteravond te
Sassenheim optrad, zal Woensdagavond te
Bussum spreken over liet Collectivisme,
een fata morgana.
Bij het bezoek, dat H. M, do Koning
in en Z. K. H. do Prins der Nederlanden
gisteren aan „Pulchri Studio" brachten
tor bezichtiging van het schilderij, voor
stellende de bestorming van Bató Ilieë,
worden de hoogo Bezoekers ontvangen door
den luitcnant-goneraal W. K. F. Snijders
en. don heer A. W. Cremor'.
Ook do vervaardiger van de schilderij,
do heer Hoynck van Papcndrecht, was te
genwoordig.
Met groote belangstelling word door H.
M. en door Z. K. li. liet fraaie stuk in
oogenschouw genomen, waarbij do generaal
Snijders een korte beschrijving van het go-
vecht gaf.
Een fotografie van do schild -rij, aan do
hoogo Bezoekers aangeboden, word in dank
aanvaard.
Do tentoonstelling werd gisteren ook nog
bezocht door de Ministers van Marino on
van Koloniën. Do Minister van Oorlog
was, om gezondheidsredenen, verhinderd
te komen.
Als datum van begin van liet Hof-
verblijf op Het Loo voor den aanstaanden
zomer wordt genoemd de 3do Apiil a. s.
H. M. de Koningin-Moeder woondo
gisteravond in den Koninklijken Franschon
Schouwburg te 's-Giavonliago do opera
voorstelling van „Tosca" bij.
II. M. dc Koningin-Moeder geeft aan
staanden Vrijdagavond een raoftt of partij,
waarop niet gedanst wordt.
Morgen, Woensdag, is cr vergadering
van den Raad van Beheer van het Hof van
Arbitrage ter afdoening van administra
tieve aangelegenheden.
H. M. dc Koningin heeft lieden do
volgen do genood igden aan tafel: Vice-od-
miraal jhr. Roöll, adjudant i.b.d., en me
vrouw; luitenant-genei aal jhr. Den Boor
Poortugacl, lid van den Raad van Stat©;
jhr. mr. Do Savornin Lobman, oud-minis
ter; mr. Gort van der einden, lid van den
Raad van Statenden lieer Cromer, oud
minister, en mevrouw; baron Van.Wacso-
naor van Rosandc, Kamerheer i.b.d,, en
mevrouw.
Dc Koningin en de Prins gaan lioden-
avond andermaal or soiróo van de Koning
in-Moeder.
H. M. de Koningin on Z. K. H. do
Prins bebbon Zondagochtend to VGravenhago
de godsdienstoefening bijgewoond in de Nieuwo
Kerk, onder gehoor van ds. Van dor Flier on
H. M. do Koningin-Moeder dio in do Zulder-
kerk, onder gehoor van ds. Cramor.
De hoer Sloburgh, consul-generaal van
Bolgiö te Amsterdam, is eervol uit die functie
onthevon.
To 's-Gravenhage overleed na korte
ongesteldheid op 63-jarigen leeftijd de heer
O. G. Lotsy, sedert 1 Juli 1895 Rijksbctaal-
meester aldaar, vroeger achtereenvolgen»
te Sas van Gent, Winschoten, Alkmaar,
Zwolle, Rotterdam en Amsterdam. Hij
was officier in de orde van Oranje-Nassau.
De begrafenis is bepaald op Woensdag a.s.
op (oud) „Eik-en-Duinen."
Het uur van het overbrengen van het
stoffelijk overschot is bepaald op halftweo
van het sterfhuis.
Alkomnde. Naar mon verneemt, zal ta
Rijpwetcring besloten worden tot oprich
ting van een ziekenfonds.
Katwilk. De Clir. Jongelings-Vcrecni-
ging „Jeremia 13 16a", hoopt a. s. Don
derdagavond om halfocht in het lokaal
Kerkplein, weder een openbare vergadering
to houden. Hadden dio meestal plaats met
vriondelijko medewerking dor Ohr. Jongo-
lings-Vereeniging „Looft den Heer", thana
zal dc Jongelings-Vereeniging geheel met
88)
Peters oogen ontmoetten dc hare cn op
eens bonsde zijn hart van zoeten schrik-
■Toen stond het stil, ééD oogenblilr Toen
begon het weer hard, stormachtig te klop
pen. O, er wat' reden voor, de beste reden
van de wereld. Er was in haar oogen zoo
veel zachtheid, zooveel gloed, dat het
scheen... dat het. scheen.., maar hierover
handelt juist mijn verhaal.
Zij was in het wit- gekleed en droeg eenigo
groote chrysanthemums in haar ceintuur.
Zij dro^ geen hoed. Heur haar was bruin
'en warm va-n tint en waar het zonlicht er
op viel, glansde het als gesponnen glas.
„U ^sindt liet toch lieuseh niet leelijk,
hoop ik?" vroeg zij, even haar wenkbrau
wen optrekkend met een grappig air van
bezorgdheid.
Petcrt' hart klopte nog wild, maar hij
moest haar antwoorden.
„Ik dacht juist," zeide hij mot een tame
lijk welgeslaagd© poging om kalm te schij
nen, „dat men het, zonder grootspraak, bij
na mooi kan noemen."
„O?" riep rij uit.
Zij wierp het hoofd achterover en nam het
landschap nauwkeurig op.
>i Is het dan niet al te veel op effect
berekend," vroeg zij, zieb weer tot Peter
wendende, met een beleefde toeschietelijk
heid om zich naar zijn oordee- to schikken.
„Gelijkt het niet veel op een tooneelland-
schap
„Wij i~oöten het zacht beoordeelen," zei-
de hij; „wij moeten denken, dat het alleen
maar onvervalschte natuur is."
„Ja, dat is woa-r," reide zij.
En daarbij zagen zij elkander aan en
lachten.
„Weet gij wqI," vroeg zij na een korte
stilte, „dat liet een bijzonder mooie avond
is."
„Ik heb honderd redenen om het met u
eens te zijn," antwoordde Peter, mot een
buiging, die men veelbeteekenend kon noe
men.
Even vloog er over haai gelaat een lach
je, alsof zij het begreep en er zich niet
boos over maakte.
Maar zij ging zeer onbevangen voort.
„Wat is het kalm en stil! De wondere
vrede van hot scheiden van clen dag. Hot
is of do aarde ophield met ademhalen,
vindt ge niet? De vogels zijn al naar bed,
ofschoon de zon pas aan het ondergaan
is. Het is het uur, waarop zij gewoonlijk
heb luidruchtigst zijn; maar nu zijn zij
allen naar bed: de spreeuwen en de goud
vinken, do dieven en de bestolenen. Dat
is, omdat zij reeds den herfst voelen ko
men. Wat is dat naderen van den herfst
mooi, ofschoon het treurig is; hot is als
vene, droevigo muziek. Kunt gij het ver
klaren? Kunt gij er een uitleg aan ge-
von? Het is niet koel, het is warm, cn
toch weet men, dat de herfst komt. De
vogels weten het cn zijn naar bed gegaan.
Nog een maand en dan vliegen zij weg
naar Afrika en do Hesperiden allemaal,
behalve do spreeuwen, die in den winter
hier blijven. Hoe zouden zij het 'a winters
wel maken {zonder goudvinken, waarvan
zij kunnen stelen?"
Zij wendde zich t-ot Peter met een eer
biedig vragenden blik, alsof hij een auto
riteit op dat gebied was.
„O, dan stolen zij van elkander," zoide
hij. „Dieven bestelen elkaar, als er geen
eerlijke lieden in de buurt zijn. En daar
bij, zij moeten zich blijven oefenen tegen
dat in de lente de goudvinken terugko
men."
De Duchessa, want ik wil do lezers
niet langer om den tuin leiden, (en de
heeie slimmen zullen het toch al geraden
hebben) de geheimzinnige dame was nie
mand ander) de Duchessa achte vroo-
lijk.
„Ja," zeido zij, „in do lente zullen do
goudvinken terugkomen. Is het eigenlijk
niet dwaas van hen? Als ik een goudvink
was, zou ik in het sprceuwonloozo Zuiden
blijven wonen."
„Er is geen spreouwenloos Zuiden,"
zeido Peter. „Spreeuwen zijn, helaas, over
al in greote menigte en hoe meer ge naar
het Zuiden komt, hoe brutaler, wreeder
cn geweldiger zij worden. In Afrika en
op die Hesperjden vallen zij dikwijls do
karavanen aan, pikken den kameelen de
oogen uit en het is soms gebeurd, dat zij
een man, een ganse hen man meevoerden,
die hulpeloos in hun klauwen spartelde.
Er ia geen spreeuwenloos Zuiden En
wat de goudvinken betreft: alle tweebce-
nigc wezens bezitten een instinct om terug
te keer on. Gevederd of ongevederd, wij
keeren alle tot iets terug, al hadden wij
ook de plechtigate ceden gezworen, er voor
altijd vandaan te blijven."
Hij sprak die laatste woorden met klem
en zag haar veelbeteekenend aan.
Maar de Duchessa scheen hot niet te
bemerken.
„Ja-, dat doen wij ook," zeide zij vaag.
„En wat gij mij van do spreeuwen in
Afrika vertelt is iets nieuws voor mij of
het moet een jachtverhaal zijn, waarmedo
gij op mijn lichtgeloovigheid werkt. Maar
daar ik u in zulk een vertrouwelijke stem
ming vind, zoudt gij niet nog iets vorder
willen gaan en mij vertellen, wat dat ding
is, dat daar in de lucht beven dc Corna-
bostonc hangt, dat ronde, blceke ding,
dat er als het spook van een reusachtig
goudstuk uitziot."
Peter zag naar het punt, dat zij aan
wees.
„O dat," zeido hij, „dat ie niets. Rond
uit gezegd is hot alleen maar wat de vul
gaire lieden do maan noemen."
„Hoe grappig", zeide teij. „Ik dacht,
dat het was, wat vulgaire lieden de maan
noemen."
En beiden lachten weer.
Do Duchessa bewoog een weinig en
daardoor werd op do marmeren leuning
een wapen zichtbaar in rood en goud.
Zij wees cr op met haar vinger.
„Interesseert go u voor wapenkunde
vroeg hij. „Italië is er rijk aan. Dit zijn
de wapens van do Farfalla's, do eerste
eigenaars van deze bezitting. Van goud,
beladen met twintig rozen en het wapen
reken is een roos, waarop een gouden
vlinder met uitgespreide vleugels, hot
motto staat or onder; hoe heeft dc wapen
koning ooit zulk een onholdhoftige motto
kunnen goedkeuren.
Rosa amorosa
Farfalla giojosa,
Mi cantona al ouoro
La gioja c l'amore. 1)
Het waren groote heeren in dezo stroken,
de Farfalla's, eeuwen lang. Zij waren prin-
sen van Ventiroso cn Patriciërs van Mi
laan. En do laateto van het geslacht ruï
neerde zich te Montc-Carlo en echoot zich1
daar dood, nu twintig jaar geleden. Zoo
eindigde al liun gioja cn amoro. Het was
waarlijk het eindo van een vlinder, die iiï
de kaars vloog. De bezitting viel in do
handen van woekeraars on zij wilden
kunt gij het gelooven? er eon hotel van
maken, een van die moderne afschuwelijke
hotels, toen ik het toevallig lioordo en bot
kocht. Verbeeld u, van dat prachtige oude
kasteel een hotel maken 1 Het is een vu <10
zeldzame kasteelen in Italië, dio een spook
bezitten. Neen, waarlijk, een echt spook.
Het wordt de Witte Pago genoemd: ,,il
Paggio Biano di Vcntiroso".
„Het is do geest van een zestienjarigen'
knaap. Hij wandelde op de wallen van heb
oude gedeelte en keek naar het meer, alsof
hij een boot verwachtte, en soms zwaait lrij
mot zijn armen, alsof hij een teeken gaf.,
1) Do roos en do vlinder lecren onu vicug*
do cn liefde.
(SI;
- V-)
