N°. 13815
Maandag 6 Maart.
A0. 1905.
<§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
ZIJN NOVELLE.
IEIISCH
DAG-BLAB
PRIJS DEZER COURANTt
Vooi Leiden pei week 9 Cents; per 3 maanden 2 J f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sjjn 2 2 9 1.30.
Branco per post 2 B 1.65.
PRIJS DER ADYERTENTIKÜ:
Van 16 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.171. Grootore betters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woordon 40 Oents contantelk
tiental woorden meer 10 Oents. Voor hot inoasseeren woidt/"0.05 berekend.
•Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Gezien het-adres van F. J. BObdlE,
houdende verzoek om vergunning tot op
lichting van een smederij in het perceel
{Klooster No. 10, kad. bekend Sectio H No.
131;
Gelet op de artt. .6 en 7 der Hinderwet;
Geven bij deze kennis aan het publiek,
{dat genoemd verzoek, met do bijlagen op de
Secretarie dezer gemeente ter visie gelegd
•i's; alsmede dat op Maandag 20 Maart
a-s. 's voormiddags te elf uren, op het
{Raadhuis, gelegenheid zal worden gegeven
om bezwaren tegen dat verzoek in te bren
gen.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
"''"AN HEYST, Secretaris.
Leiden, 6 Maart 1S05.
Burgemeester en Wethouders der gemeen
te Leiden brengen tor algemeen© kennis,
"dat de passage door do Ma-arm an s-
'6 te eg, wegens het aansluiten der riolee-
ring van het perceel Breestraat hoek
iMaarsmanssteeg aan het Gemeenteriool,
gcldurtonde- t/nkelb dagen, 'aanvangende 7
Maart a. s. voor rij- on voortui
gen zal zijn afgcslten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 6 Maart 1905.
Aflossing geldleening;.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen tor algemeene kennis, dat op
Maandag don 13den Maart 1905, des
namiddags te twee uren in een der vertrek
ken van het Raadhuis zal worden overge
gaan tot do uitloting van obligatien
tot een bedrag van 16000, behoorende tot
'de 3-percents-geldloening van 1.069.000,
aangegaan krachtens Raadsbesluit van 1
Februari 3896, goedgekeurd bij beschikking
yan de Gedeputeerde Staten der provincie
Zuid-Holland d.d. 3 Feb ruadi 1896, G. S.
{No. 17.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
jpeiden, den 6den Maart 1905.
Leiden, 6 Klaart.
Wij vestigen do aandacht op do drio
«belangrijke voordrachten van prof. Groe-
nowogen, wolko hij volgens aohterstaando
advertentie in do afdeeling Leiden van
den Nederlandschen Protestantenbond zal
houden.
Het Volkshuis" stelt deze week, vol
gens achterstaande advertentie, een hon-
jdeidtal teekeningen van Rembrandt ten
Jfcoon, voornamelijk uit Nederlandsche ver
zamelingen, gerepioduceerd in fototypie.
Zij vormen do tweede serie van do door
Lippmann begonnen, door Hofstede de
Groot voortgezette uitgave der ,,Oziginal
Drawings by Rembrandt". Van dit beroem
de werk worden slechts 150 exemplaren ge
drukt; eon kleine twintig zijn nog voorhan
den. 105 exemplaren werden in het buiten
land veikooht. Do uitvoering is, naar het
oordeel van kenners, zeer bijzonder.
Naar gemold wordt, is do zeereeiw.
pater H. A. van Kesacl alhier, door mgr.
den bisschop van Haarlem benoemd tot
pastoor der parochie van don H. Jozef te
Delft.
Uit Leiden wordt aan ,,Do Hervor
ming" gemeld:
De pogingen aangewend om de bezoldi
ging van een godsdienstonderwijzer(es), te
vens directeur(trice) van het Wijkgobouw
van den N. P. B. tot nog toe verstrekt
uit het fonds Janssen door vrijwillige
bijdragen te vinden, zijn geslaagd. Al is
nog niet voor de geheelo gevraagde som
ingeschreven, de post blijft behouden.
Het klinkt wel wat vreemd, maai het
Amstordamsch Tooneelgozolsckap onder di
rectie van de heeren Barende en Bigot
heeft den Lcidsehen Sohouwburgbezoekers
gisteren met het drama „Do levende
Brug", een amusanten avond bezorgd.
Bijna van het bogin tot heb eind heersüht©
ex in 'de zaal een zekere opgewektheid, zich
uitende in herhaald en luid gelach. Het
dramatische van het elftafereeiigc draakje
was dan ook ver te zoeken of ging door do
ondramatischo opvoering vrijwel verloren.
Neon, dan was de vertooning eenigo jaren
geleden in do Stadszaal enkele avonden
adhtei elkaar heel wat anders, al was het
alleen maar wegens de door drie acrobaten
gevormde levendo brug, welke gisteravond,
zoo goed als mislukte. Het publiek, dat het
parterre goed vulde, terwijl de gaanderij
was uitverkocht, geraakte er echter niet
door uit zijn goed humeur. Heb gaf nieuw
voedsel voor de bestaande stemming.
Een medewerker van do ,,P. Gronin
ger Ct." schrijft:
Ik heb het genoegen gehad een praatje
tc mogen maken met onzo beroemde sbad-
genoote, ten huize van haar ouders. Ik heb
haar geluk gewenscht met het groote- succes,
dozo week te Amsterdam behaald. Wat was
moj. Culp (die o,s. Dinsdag to Leiden in
den foyer der Stadszaal met onzon vroe-
geron stadgenoot, don bekwamen pianist
Coenraad Y. Bos, den aangekondigden lic-
doravond zal geven) in haar schik met do
piiachtigo recensies deir Amstcrdamsche
muziekcriticiHet gesprek kwam natuur
lijk ook op het oonccrb ten hove. Aan het
Duitseho hof heeft zij al een paar keer eer
der gezongen, .aan ons hof was dit de eerste
maal. Mej. Gulp was opgetogen over de
ontvangst. Het conceit; had zoo'n huiselijk
karakter gehad. Om 1 uur 's middags was
erj repetitie. Mej. Culp was van Amsterdam
gekomen en wist niet, dat de Koningin en
do Prins daarbij zouden zijn. Ze kwam
eerst om kwart over eenen en hoordo van
den hofmaarschalk, dat de koninklijke
hoogheden reeds wachtten. Na den zang
kwam de Prins naar mej. Culp toe om op
den meest ongedwongen allerprettigisten
toon met haar te praten. Z. K. H.'s atten
tie weid getroffen door do mooie broche,
die moj. Culp droeg, en vernam op rijn
vraag, dat de broche een geschenk was1 van
H. M. de Keizerin van Duitschland.
De. Prins vertelde o.in. dat hij mej. Culp
op de Groningscho tentoonstelling dadelijk
horkend had, hoewel hij haar slechts één
keer in Schwerin gezien had.
Ook aan H. M. de Koningin werd mej.
Culp na do repetitie voorgesteld. Koningin
Wilholmina was zeer voldaan over den
zang. Na het vertrek van de Koningin en
den Prins deed do hofmaarschalk do zan
geres uitgeleide. Een hofrijtuig bracht
haar naar haar hotel terug.
Doe avonds, met een hofrijtuig van het
hotel gehaald, werd mej. Culp ontvangen
door baron Yan Zuylen, kamerheer van
H. M., en naar do antichambre geleid.
Uit naam van H. M. bood baron Yan Zuy
len mej. Culp een prachtig bouquet van
rose rozen aan, een heel lieve attentie, dio
mej. Culp aan het Duitsche hof heeft ge
mist. Om 9 uur precies kondigde de hof
maarschalk do komst aan van H. M. do
Koningin, gevolgd door de Koningin-Moe
der on den Prins. De vorstelijke personen
bogen bij hun binnenkomen, welke groet
door de gasten, ongeveer 250 personen, on
middellijk werd beantwoord.
In de pauze hield do Koningin corclc in
een dor zijhalen. Opnieuw kwam de prins
met mej. Culp praten. Hij zei, dat het zeer
mooi geklonken had en vroeg de zangeres,
of zij ook zenuwachtig was geweest. Daar
op werd mej. Culp bij do Koningin ontbo
den, dio zich langen tijd hartelijk met haar
onderhield en o.m. vertelde dat Zij en Haar
gemaal ook nog zanglessen namen, maar
zoo weinig tijd ha»uden om te stüdeeren. H.
M. was zeer voldaan over het concert, ovoti-
alfci do' Koningin-Moeder, aan wio mej
Culp eveneens werd voorgesteld. Koning* n
Emma vertel do dat zij de loopbaan van moj.
Culp steeds met belangstelling heeft ge
volgd.
Om kwart over elven was het concert ge
ëindigd. Een hofrijtuig bracht de zangeres
naar het hotel terug.
By de heden gehouden openbare ver-
kooping van cokes van partyen van 10 en
5 H.L. waren do prijzen f G.20 on f 2X0.
De afdeeling Zuid-Holland van den
Ncderlanckchen x-ond van gemeen tc-araoce-
naren nield gioLren een vergadering in
„Tivoli" te Rotterdam, onder voorzitter -
schap v..n den heer P. M. van Nicrop, van
G ravenzan de.
Het bestuur d. 1de mee, 'dat heden afge
vaardigden van de afdeeling tot de verga-
doring van Gedeputeerde Staten zouden
worden toegelaten, tor bespreking van een
verbetering van de jaarweddon van secre
tarissen en ontvangers.
Uit het uitgebrachte jaarverslag bleek,
dat het ledental tot 426 is gestegen. De re
kening en verantwoording over 190-1 sluit
met een nadeolig saldo van ongeveer 127.
Ingevolge een plaats gehad hebbendo sta
tutenwijziging word een icglomentswijzi-
ging vastgesteld.
Besloten werd adihaesic te betuigen aan
het amendement van prof. Treub, betref
fende pension neer ing der gemeente-ambte
naren, ingediend bij do behandeling van
hot wetsontwerp op do pensionneering van
onderwijzeia. Voorts werd besloten, aan het
hoofdbestuur to verzoeken, zoo spoedig mo
gelijk een commissie te benoemen, die to
onderzoeken zal hebben, of do Ncdcrlan-d-
soho Bond van gemeenteambtenaren zic£i
kan vereenigen met het rapport van
do Nederlandsche Vereeniging van gemeen
tebelangen inzake de pensionneering der
gemeente-ambtenaren.
Als plaats waar de volgende voigadering
zal plaats hebben, werd Dordrecht aange
wezen. (,,N. R. C.")
In een gehouden vergade
ring van leden dei medische faculteit van
het Amsterdamhch Studentenkorps is be
sloten het volgend adres te zenden aan den
Gemeenteraad:
„Geeft mot verschuldigden eerbied te
kennen het Hoofdbestuur der Medische fa
culteit van het „Amsterdamsch Studenten
korps", vertegenwoordigende bijna 600 me
dische studenten te dezei stede, in op
dracht van de algemeene vergadering, ge
houden 3 Maart in „Parkzicht";
dat het mot groot leedwezen gezien heeft
dat liet onderwijs in do psychiatrie aan do
Amsberdamsoho Universiteit op dit oogen
blik niet, of onvoldoende gegeven wordt;
dat do voordrachten van den hoogleei-
aar Winkler over zielsziekten zich voortdu
rend in de algomeeno belangstelling moch
ten verheugen
dat -uit onderwijs in den tegenwoordigen
tijd voor den medicus van het hoogste ge
wicht is;
redenen waarom het, voltrouwen stellen
de in het beleid van don Raad, uw college
eerbiedig verzoekt liet daarheen te willen
leiden, dat zoo spoedig mogelijk het psy
chiatrisch onderwijs door prof. Winkler
zoo mogelijk op den ouden voet zal kunnen
worden voortgezet".
Afschrift zal woiden gezonden aan B. en
Ws., aan curatoren en do Gasthuis-commis
sie.
Naar „Do Tel." meldt, zal prof. Winkler
in het vervolg zijn collegos ovei psychiatrie
geven in hei Binnengasthuis aldaar, niet
dus in het Wilhelminagaethuis, welke ver
andering in verband staat met de benoe
ming van dr. Meyers tot geneesheer aan
hot laatstgenoemd ziekenhuis.
Zuster M. van Gelder, die in het Is-
raëlietisch Ziekenhuis, to Amsterdam, haar
opleiding genoot, daar het diploma „Witte
Kruis" behaalde en nu to Hamburg werk
zaam is, is benoemd tot hoofdverpleegster
in het Israëlotisch Ziekenhuis te Jeruza
lem, mot opdracht do ^orplcging geheel op
Europeeschon voet iu te richten en de daar
werkzame zusters op te loiden. Op 1 Mei
a. s. zal zuster Yan Gelder vertrekken.
(„N. v. N.")
Do Lsto luitenant G. Broukink, van
het 9de reg. inf. te Leeuwaiden, heeft dc-
tacheormg naar do landmacht in West-In-
die aangevraagd voor den tijd van drie
jaar.
Uit goede bron vernomen wij, dat do
gouverneur dor academic te Broda zich ge
noodzaakt heeft gezien con oider aan de
cadetten uit te geven, waarin hij hen ern
stig waarschuwt tegen het maken van
schulden bij leveranciers, maar vooral ook
tegen do praktijkon van d i o leveranoiors,
wolko den cadetten gold leen en en daarvoor
goederen op de tekening schrijven, terwijl
inderdaad geen levering is geschied.
(„B. C.")
De 1ste luitenant L. G. de Mooy, van
het 4<lc reg. inf., is bestemd om medio Sep
tember op te treden als lccraar aan do
Kon. Mil. Academie te Breda.
Het stoomschip „Bayern", van Japan
on Singapore naar Amsterdam, passeerde
4 Maart Gibraltar; de „Berlin", van Ba
tavia naar Amsterdam, arriveerde 2 Maart
to Colombo; do „Feldmarschall" (thuis
reis) vertrok 2 Maart van Durban; dc „Ja
va" arriveerde 3 Maart van Amsterdam te
Padang; do „Maasland" arriveerde 3
Maart van Amsterdam te Buenos-Ay res; do
„Praesident" (thuisreis) vort. >k 2 Maart
van Genua; de „Prins Hendrik", van Ba
tavia naar Amsterdam, is 4 Maart Carvocï-
ro gepasseerd; de „Voorburg" vertrok 3
Maart van Savannah noar Rotterdam.
Hot stoomschip „Koningin-Regentes",
van Amsterdam naar Batavia, is 4 Maart
Gibraltar gepasseerd; do „Glacus", van
Singapore naar Amsterdam, vert-r k 1 Mrt.
van Colombo; de „Koning Willem II", van
Batavia naar Amsterdam, vertrok -1 Muart
van Singapore; do „Madura", van Amster
dam naar Batavia-, passeerde 4 Maart Pe-
rim; de „Malang", van Rotterdam naar
Java, arriveerde 1 Maart te Port-Said; da
„Feldmarschall" (thuisreis) vertrok 3
Maart van East Londen; de „König" (uit
reis) vertrok 4 Maart van Aden; de „Ko
ningin Wilholmina", van Amsterdam naar
Batavia, passeerde 5 Maart Pcrim; do „Ti-
mor", van Batavia naar Amcterdani, pas
seerde 5 Maart Dungeness; de „Socmbawa"
arriveerde 5 Maart van Batavia te IJmui-
den; de „Zeeburg" arriveerde 5 Maart van
Savannah te Rotterdam.
Bodegraven. Het herbal ingsondmrwijs,
dat in dezen winter aan school A, alhier,
aan jongens en meisjes gegevon is, is thans
geëindigd. Do onderwijzers, overtuigd, dat
do leerlingen gedurende vier maanden
flink hun best hadden gedaan, bobben van
den loatsten avond, als een sooit boloo-
ning voor hen, du hot onderwijs gevolgd
hebben, een feestavond gemaakt. Om zes
uren weiden 'de jongens on meisjes in het.
gymnastieklokaal ontvangen, waar zij tot
lialftien aangenaam v. erden bezig gehouden
mot voordrachten, lichtbeelden en muziek,
terwijl tev as gezorgd word, dat zij niet op
een clroogjo bchoeidou te zitten.
HaB«r*woufle. De reeds eenigszins be
jaarde heer A. v. d. B., een geacht inge
zetene dezer gemeente, wonende aan don
Rijndijk, i oordo Zaterdagavond met coni-
go vrienden huiswaarts. Daar hij oven
achterbleef, liepen do anderen bedaard
vorder; doch toon dat „even" wat lang
duurde, keerden ze op hun schreden terug
cn zagen hun vriend niet meer. Door do
duisternis misleid, was v. d. B. in de
diepe sloot geval -u en omgekomen. Dó
hulp dor vrienden, hoewel onmiddellijk
verleend, kwam te laat, daar de levensgees
ten reeds geweken waren.
rioorQwykorhout. Bijna was ook die
van den laatsten Zondag dor Vastenavon
den gevloden 't was al ruim elf uren
of liet boembam uit do torenklok stoorde
zoowel van menigeen het gezellig samenzijn
als van anderen den eersten slaap.
Er was brand, dat begreep ieder, maar
waar? Meestal verraadt een vuurgloed hot
onheil, maar dio was in het dorp althans
niet te bespeuren. Toch was in een omme
zien de spuit reeds op weg naar do Zilk,
een uur van hier, waar do kapitalo boer
derij van mejuffrouw de wed. M. Kerk
vliet had vlam gevat. Men vermoedt, dat
door onvoorzichtigheid van een, dio don
hooiberg tot tijdelijk onderdak koos, deze
in brand is geraakt cn dat daarna het vuur
zich heeft mcdegcdeo.d aan het rieten dnlr
der mooie boerderij. Gelukkig was het t-aJ-
mclijk stil, ai.ders ware do flinkheid, waar-
87)
Toen zij in het rijtuig zaten, de brug in
het dorp voorbij waren gereden en op den
rechten, witten weg waren, die naar do
jyilla leidde, zeido do kardinaal: „Wat is
het lang geleden, dat mr, Marchdale op
Ventirose is geweest".
,Ja? Is het?" vroeg Beatrice onverschil-
lig.
,,,Wel drie weken, geloof ik; neen, bijna
een maand", zeide de kaïdinaal.
„O?" zeide zij.
„Hij heeft het heel druk natuurlijk; hij
heeft weinig vrijen tijd gehad", ging de
kardinaal voort. „De manier, waarop hij
!dio arme, oude vrouw verzorgd heeft, is
bewonderenswaardig. Maar nu zij bijna
botei is, sal .hij ook vrijer zijn".
„Ja", zaide Beatrice.
„Dat is een jongmensch, waar ik heel
.veel van houd", zeide de kardinaal. „Hij is
ontwikkeld; hij heeft goede manieren en
■kan fcchorts begrijpen en waardeeren. Ja,
Rij is heel geestig, geestig zooals de Engcl-
6chen gewoonlijk niet zijn, wat men meer bij
'de Latijnen vindt.
i Maar je stelt geen belang meer in hem?"
I„Ik moet zeggen dat ik bitter weinig be
lang in hem stel", antwoordde Beatrice.
De kardinaal zag naar zijn ring en glim
lachte.
„Och, wie weet hoe het gaat?" zeide hij.
»,Maar hij zal nu weer vrij zijn en hij is in
zoolang niet op het kasteel geweest; jo
moest hem eens te dineeren vragen."
„Waarom?" zeide Beatrice. „Wanneer
hij niet naar Ventirose komt, is het bepaald,
omdat hij geen zin heeft. Als hij wil komen"
heeft hij geen uitnoodiging noodig. Hij
weet, dat hij kan komen, wanneer hij wil."
„Maar het zou beleefd, het zou vriend
schappelijk zijn, om hem voor een maaltijd
uit te noodigen", zeide de kardinaal.
„En het zou hem in de moeilijke omstan
digheid brengen om tegen zijn zin aan te
nemen, of te weigeren en onbeleefd tc
schijnen", zeide Beatrice. „Neen, het is
zeer klaarblijkelijk, dat Ventirose hem niet
amuseert."
„Bene", 1) zeide de kardinaal. „Doo zoo
als go wilt.''
Maar toen zij de villa bereikten, was Pe
ter niet meer thuis.
„Hjj is voor een dag naar Spiaggia ge
gaan", zeide Emilia.
Do kardinaal dacht, dat Beatrice keek;
alsof zij gelijktijdig verlicht en teleurge
steld was.
Mariette zat in de zon, op een beschut
plekje van den tuin.
Terwijl Beatrice met haar sprak, wandel
de de kardinaal rond. Nu wilde het toeval,
dat op Peters tuintafel een boek open lag,
met den rug naar boven.
De kardinaal zag het boek. Hij stond stil
en keek rond, als om zeker te zijn, dat hij
niet bespied werd. Hij klopte op zijn snuif
doos en nam een snuifje. Toen dacht hij een
oogenblik na en de lijnen om zijn mond
werden dieper. Eindelijk snel, voorzichtig
als een man, die een misdaad doet, schoof
hij zijn snuifdoos onder het open boek,
1) Goed.
zóó, dat zij geheel bedekt was.
Toen zij naar Ventirose terug reden, stak
de kardinaal zijn hand in zijn zak.
„Lieve hemell" riep hij uit. „Daar héb
ik weer mijn snuifdoos verloren." Hij schud
de zijn hoofd, als iemand, die een fataal
ding erkent, „Die verlies ik nu altijd."
„Zijt u zeker dat u haar bij u hadt?"
vroeg Beatrice.
„Ja, lieel zeker. Ik had haar anders eer
der gemist. Ik heb haar zeker in den tuin
van mr. Marchdale laten vallen."
„Dan zal zij wel terecht komen", zeide
Beatrice.
Peter was naar Spiaggia gegaan, ik denk
in de hoop, mrs. O'Donovan Florence te
ontmoeten. Maar in de vreemdelingenlijst
las hij, dat zij al bijna veertien dagen gele
den vertrokken was. Toen hij in de villa
terugkwam, vertelde hem Mariette met
trots, dat Haar Hoogheid <lo Duchessa di
Santangiolo haar bezocht had.
„O? Waarlijk?" vroeg hij luchtig. (Maar
zijn hart klopte wel een beetje, donk ik.)
„Ang", zeide Mariette. „Zij kwam met
Zijne Eminentie den Prins-kardinaal. Zij
kwamen in het rijtuig. Zij bleef wel een
halfuur bij mij. Zij was zeer vriendelijk."
„Zoo?" zeide Peter. „Dat doet mij veel
plezier-"
„Zij was prachtig mooi gekleed", zeide
Mariette.
„Ik twijfel er geen oogenblik aan", zeide
hij.
„De Signorina Emilia reed met haar me
de terug", zeide zij.
„Wel, wel, wat een avonturen", was zijn
opmerking.
Hij ging naar zijn tuintafel en nam zijn
bock op. „Drommels, hoe komt dat hier 1"
riep hij, toen hij de snuifdoos ontdekte.
Ja, het was een vreemde plaats. Een kar
dinaal kon natuurlijk zijn snuifdoos ver
liezen. Maar als het gansche collego der
kardinalen te zamen een snuifdoos liet val
len, zou zij toch niet door haar eigen ge
wicht door een boek heenvailen, zonder
een spoor daarvan na to laten.
„Een vasto stof laat geen vaste stof door,
heb ik op school geleerd", zeido Peter.
Iemand moest opzettelijk de snuifdoos
onder het boek hebben golegd.
Maar wie?
De kardinaal zelf? welke roden zou hij er
voor hebben gehad
Emilia? Nonsens.
Mariette? Dwaasheid.
De Du...
Een wilde gedachte schoot door Poters
brein.
„Kon het mogelijk zijn? Kon het waarlijk
mogelijk zijn? Kon het zijn, dat... dat...
Was het mogelijk, dat het een soort van be
vel was om te komen? O, noen, neen, noen.
En toch... En toch..."
Neen, zeker niet. De gedachte was al te
dwaas. Hij moest er 'niet op doorgaan.
„Maar toch", zeide Peter, „ik ben in zeer
langen tijd nfet op Ventirose geweest. En
een slechte uitvlucht is beter dan geen. In
alle geval zal do kardinaal blij zijn, zijn
snuifdoos terug te hebben."
De ladderbrug was op haar plaats.
Hij ging de Aco over.
XXVIII.
Hij ging 'de Aco over en stapte 'dapper
voort door de breede lanen onder de sta-
tigo boomen naar het kasteeL
De zon ging onder. De onregelmatige go-
bouwen stonden in blauwe tint tegen do
roode lucht.
Halfweg hield Petor stil cn zag om.
Do dalende zon maakte do donkere wou
den dor Gnisi tot wouden van et rul end
brons en do waterval, dio or af stroomde,
werd vloeiend goud. Het meer lag voor heb
grootste gedeelte in de schaduw, violet-grijs
door een pjrelgrij'zen sluier van mist, maarl
aan do overzijde viel het licht en het word
een boog van kwikzilver mot rosen weer
schijn. De drie met sneeuw bedekte top
pen van den Monte-Sfiorito, aan hot einde
der vallei, tchenen zwevende, lichtenclo rook
wolken aan den nevelachtiger. gezichtsein
der tegen do helderblauwe lucht.
Een wolbekend vers echoot Petor in de ge
dachten.
„Waarlijk", zeide hij, „regel voor regel,
tot het wilde ruischen van den waterval,
kon het gemaakt zijn op deze omgeving."
En hij begon do schoone welluidende woor
don zacht bij zichzelf te herhalen...
Maar in het midden van den derden regel
werd hij ih do rede gevallen.
„Het uitricht is hier niet bepaald leolijk,
vindt u wel zeide iemand achter hem.,
Peter zag om.
Vijf of zes meter van hem af zat eed
dame op een marmeren hank, onder oen
acacia, cn zag hem lachend aan. 7
Wordt vervolgd.)
