NT. Ï3813
"Vi'ijdag S Maart.
A0. 1905.
faze fourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
K
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
fc
Onder onze vroede Vaderen.
FEUILLETON.
IDSCH
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Lelden per week 9 Oents j per 8 maanden I f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd ijjn I B 1.30.
t Franco per post 1.65.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 18 regoU 1.05. Iedere regel meer f 0.171. Grootore letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents contantelk
tiental woorden meer 10 Oents. Voor bet incasseeren wordt/"0.05 berekend.
YeGe-varkens-mnrkt té Leiden.
Burgemeester en Wethouders der ge-
jmeento Leiden:
Gezien het besluit van den Raad dier ge-
I meente van 25 Augustus lOO-i No. 15, goed
gekeurd bij besluit van Gedeputeerde Sta
pten van Zuid-Holland van 26 September
id. a. v.
Gelet op Art. 1 sub 5a van de verorde
ning van 3 Maart 190-1 (Gemeenteblad No.
4) zooals die verordening is gewijzigd bij
.verordening van 13 October 1£04 (Gemeen
teblad No. 20) en op Art. 1 van dj verorde-
j'ning van 26 Mei 190-1 (Gemeenteblad No.
22),- zooals die verordening is gewijzigd bij
^verordening van 13 October 190-1 (Gemeen-
blad No. 31)
Brengen ter algemeene kennis:
lo. dat in het vervolg op ieder en
•Dinsdag, to beginnen met Dins-
dag 11 Maart a.s. te Leiden zal worden
"gehouden een markt voor vette var
kens;
2o. dat die markt zal worden gehouden
bndor do overkapping op de Lammer
markt, van des voormiddags Turen tot
des namiddags 3 uren;
i 3o. dat voor het gebruik maken van het
.weegtoestel aan de varkensmarkt een
.Weegloon zal worden geheven van 20
cents per varken; en
4o. dat bij hot wegen door hen, dio dit
.Wenschen, gebruik kan worden gemaakt
.van de diensten van de waagwerkers tegen
.het in de Gemeentewaag geldend tarief,
piaar dat geen verplichting bestaat
'om van dio diensten gebruik te maken.
Burgemeester en Wethoudori voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 25 Februari 1905-
i; Of het toeval was, of het lag aan do
övorigens niet zwaarwichtig© agenda, of
'aan hetgeen niet op do agenda stond en
;toch venvacht werd, wij kunnen het niet
'uitmaken; op tc merken viel echter, dat de
Raadsvergadering gisternamiddag voltal-
lig was. Het is in don laatsten tijd niet
'dikwijls gobeurd, dat alle een en dertig
present waren.
Er waren ingekomen tal van adressen,
■Waaronder van nogal beteokenis, zooals
idat van de „Vcreeniging tot bevordering
yan den bouw van werkmanswoningen", het
.Bestuur der vereeniging „Volksspeeltui-
nen" en van den heer J. F. Schnaar en
jpuderen, betreffendo het laatste prospec
tus der Leidscho Duinwater-maatschappij.
.(Daar echter al deze stukken in handen ge-
'stcld werden van B. en Ws., zullen wij or
nu het zwijgen toe doen en het prae-adyiea
Van hot college eerst afwachten.
Met de agenda werd vervolgens flink
Van wal gestoken. Men stevende zonder
oponthoud tot punt 12 door. Hierbij maak
te de heer Sijtsma een opmerking naar
aanleiding van het reglement voor do be
ambten, di© in aanmerking komen voor
wat wij nu maar het kleedingfonds zullen
noemen. In d© overgangsbepaling vond hij
vermeld, dat de thans in het bezit dei-
brugwachters en politic-agenten zijnde klee
ding en schoeisel zal worden getaxeerd en
als schuld op het boekje zal worden inge^
schreven. Hij meende, dat dit hun eerlijk
verdiend en daarom wettig eigendom was,
wat ook bleek bij ontslag dezer ambtenaar,
wanneer hun garderobe wordt getaxeerd
en het bedrag aan hen uitgekeerd.
Dank zij den secretaris, die hierbij den
Voorzitter sterk influenceerde, kwam men
to weten dat het hier slechts een zaak van
zuivere boekhouding gold, daar er op het
boekje te gelijk een bedrag als tegoed voor
do kleeding wordt uitgetrokken.
Ook de lieer Witmans, di© vroeg waarom
het bedrag voor do kleeding der politic-
agonten van 95 tot 87 was teruggo-
bracht, verkreeg een bevredigend ant
woord.
Het verzoek van den heer D. F. Boekee
en vol© anderen om de buitenplaats Bui
tenrust" voor do gemeente aan te koopen
en tot openbar© wandelplaats met speel
tuin in te richten, heeft goen der leden
warm kunnen maken. Het afwijzend prac-
dvies van B. en Ws. ging ongemoeid on
der den liamer door. Hebben daarbij in
verband met den jongsten aankoop van
terreinen achter het Terweepark ongetwij
feld financieelo overwegingen gegolden,
men was het blijkbaar ook eens met B. en
Ws. dat do buitenplaats zoowel voor wan
delplaats als voor openbaren speeltuin min
der geschikt moet worden geacht.
Als voornaamste motief voor den aan
koop zou dan overblijven dit mooie plekje
voor Leiden te behouden, doch daarvoor
zou een bedrag van een halve ton toch
wel wat groot zijn.
Dat de voorgesteld© wijziging van de bc-
grooting der d.d. Schutterij, waarbij met
bet oog op het terugbrengen der Schutterij
van 6 op 3 compagnieën het salaris der v©r-
schillendo titularissen ook tot op de helft
zoudo worden verminderd, ook in den Raad
tegenstand zou ontmoeten, stond te voor
zien.
Belanghebbenden, de Schuttersraad en de
titularissen zelf, hadden reeds hun bezwa
ren kenbaar gemaakt. Opgemerkt werd dat
door de vermindering der Schutterij hun
arbeid en de tijd, dio zo er aan moeten be
steden, niet tot op do helft is geredu
ceerd.
In dc vergadering van gisteren werd door
verschillende leden, do heeren Yerhey van
Wijk, mr. Van der Lip, Pera en Paul dit
denkbeeld gesteund. Men voelde ook de
hardheid van den maatregel, voornamelijk
voor don adjud.-onderoff., tevens bode van
den Schuttersraad, die geen andere be
trekking heeft en dus van dit salaris moet
leven.
Wij verkregen uit do discussie den in
druk dat B. en Ws. niet ongenegen zouden
bevonden zijn, ernstige pogingen te doen
dozen functionnaris eenig3zins schadeloos
te stellen, maar overigens bleken zij niet ge
zind van hun voorstel afstand te doen.
Herhaaldelijk, zoo sprak de Voorzitter
met recht, is door den Raad er op aange
drongen dat do d.d. Schutterij zou worden
ingekrompen, ja liefst geheel rustend go
maakt. Natuurlijk met het oog op de be
sparing der kosten. En nu het B. en Wa.
is gelukt 'n belangrijke bezuiniging tc kun
nen voorstellen, deinst men voor deze con
sequenties terug.
De heer Verhey van Wijk had intusschen
het denkbeeld van een geleidelijke vermin
dering der salarissen in een amendement
belichaamd. Hij stelde voor do oorspronke
lijke salarissen in 1905 met 1/4, in 190G
met 2/5 en in 1607 met te verminderen.
Toen dit aanleiding tot eenig misverstand
scheen te geven, waartoe o. i. geen reden
bestond omdat de voorsteller ten overvloe
de de bedragen ook nog had genoemd, werd
het op aanraden van den heer Van Dissel
zoodanig veranderd dat er werd gelezen, dat
de salarissen achtereenvolgens zouden wor
den teruggebracht tot 75 pCt., 60 pCt. en
50 pCt. Na een levendig debat voorname
lijk tusschen den heer Verhey van Wijk en
don Voorzitter, dat zelfs een klein tikje hu
mor kreeg, werd het amendement mot 17
tegen l l stemmen aangenomen. De vermin-
doring zal nu geleidelijk plaats hebben, en
eerst na 1607 geheel komen te vervallen.
Wij willen hopen dat liet intusschen zal
gelukken den genoemden adjudant-onder
officier door een hom passende betrekking
voor dit gemis schadcl^s te stellen. Laten
T>-. en Ws. daarvoor een oogje in het zeil
houden.
Bij punt 15: Vaststelling van de instruc
tie van den Algemeenen Markt- en Haven
meester maakte do heer Fockema Andrea©
in zeer zachte bowoordingen een kleine
aanmerking er op, dat de Commissie voor
de Huishoudelijke Verordeningen op deze
instructie niet had kunnon adviseeren, wat
in strijd is met het reglement van orde het
geen door den Voorzitter werd toegegeven.
Do omstandigheden, die er aanleiding toe
hadden gegeven, werden ook door den heer
Fockema Andrea© gebillijkt.
Tot art. 23 gekomen vroeg de heer Focke
ma Andreae of het inhouden van vrije Zon
dagen eigenlijk wel een straf is, die door
den markt- en havenmeester mag worden
opgelegd.
De heer Iverstena als voorzitter der Com
missie van do Markteommissie verdedigde
de straf op grond hiervan dat ze allcon
moet worden gedragon door den persoon
zelf, terwijl inhouding van loon het geheel©
gezin treft, wat later oo.. de heeren Wit
mans en Van Gruting herhaalden, maar
wat door den heer Sijtsma werd betwist,
die staand© hield dat de Zondagsrust vooral
tiet gezinsleven ten goede kwam.
Dc heer Van der Lip wees er op dat er
stond vrije Zondagen en dat de straf zich
dus niet tot een enkelen Zondag behoefde
to bepalen. Heeft de gestrafte ook beroep
op B. en Ws. vroeg hij verder, waarop de
Voorzitter antwoordde dat dit zal worden
geregeld in het werklieden-reglement, dat
nu zoover is gevorderd dat het spoedig den
Raad zal bereiken.
De heer Van Hoeken achtte hot onjuist
gezien iemand bijwijze van straf arbeid op
te leggen op den dag des Heeren en stelde
een amendement tot schrapping voor, dab
ten slotte met 17 tegen 14 stemmen werd
verworpen. We willen hopen, dat de markt
meester slechts zeer zelden dezo straf zal
toepassen, omdat naar ons oordeel in het
geheel geen opvoedende kracht, doch zeker
een verbitterende werking van deze straf
zal uitgaan.
Een uitnemend besluit werd daarna ge
nomen ten opzichte van do Stadsbank van
Leening, waaraan nu op voorbeeld van Am
sterdam, Arnhem cn 's-Hertogenbosch een
verkooplokaal zal worden verbonden, waar
de in openbare veiling opgehouden panden
ondershands kunnon worden verkocht De
beambten zullen daarvan ecnigc meerdere
moeite en arboid bobben, de financieele
uitkomsten zullen er ongetwijfeld beter
door worden. Men zal nu niet meer alleen
afhankelijk zijn van de betrekkelijk weinige
porsonen, die dc openbare veilingen plegen
bij te wonen.
Eindelijk kwam aan de ordo do vaststel
ling van do Verordening op het bouwen
en 8loopen. Den 8sten J uli van het vorige
jaar had men ook reeds deze verordening
vastgesteld, dio echter don inspecteur der
Volksgezondheid aanleiding had gegeven
tot verschillende bedenkingen, waarop Ged.
St. verzochten zoovee 1 mogelijk aan dezo
bedenkingen tegemoet te komen. Vandaar
nu deze geheel ndcuwc on omgewerkte ver
ordening.
Dc heer Korcvaar deelde mede, dat dit
heel wat moeite cn omslag had gekost,
waarbij in aanmerking diende tc worden
genomen, dat al bet werk in deze afdeeling
cp do schouders van één ambtenaar rust.
De Woningwet heeft reeds getornd aan do
autonomie der gemeenten, doch nu willen
Ged. Staten nog verder gaan en bijzonder
heden regelen, die veel beter kunnen wor
den beoordeeld door menschcn, met dc
plaatselijke toestanden bekend Hij vindt
dat een gevaarlijke weg. Ook dc heer
Fockema Andreae stelde het bedenkelijke
hiervan in hot licht en ook do voorzitter
kon zich er wel bij aansluiten, doch merk
te daarbij op, dat men slechts op enkele
punten is ingegaan cn een groot deel der
door Ged. Staten aangevoerde bezwaren ter
griffie had gedeponeerd.
Dc verordening zelf gaf den heer Van Tol
aanleiding eenigo amendementen voor te
stellen en to vordedigen, dio volgens hem,
als deskundige, verbeteringen inhielden
Zeer gelukkig was hij daarmede niet. Twee
werden weer door hem ingetrokken, één
verworpen cn één aangenomen, nl. waar
in is bepaald, dat schoorstcencn in keu
kens- of woonvertrekken, als keukens ge
bruikt, behalve een rookgcleiding ook eou
wasem- of, zooals do voorzitter verduide
lijkte, waterdainp-geléiding zullen moeten
hebben. Het debat kreeg hiorbij wel eens
ietwat vermakelijks, aangezien nict-deskun-
digen op bouwkundig gebied er zich ook
in mengden.
Hiermede was de agenda afgoloopcn cn
nam dc voorzitter het woord om to ant
woorden op do interpellatie, in dc vorige
zitting door den heer Pera gehouden be
treffende do opvoering van stukken in den
Schouwburg, welke volgens den heer Pera
krenkend waren voor belijdenis van dcu
Christus naar de Schrift. In het bijzonder
noemdo bij „Kleine Menschen". Hiermede
bracht hij do vrnag in verband of do
Schouwburg nog wel waardig wordt geëx
ploiteerd, een der voorwaarden, waarop
indertijd do subsidie aan dezo instelling is
verleend.
Dc voorzitter zeide nu, dat na ampclo be
spreking was gebleken, dat er ten opzichte
van deze quaosti© in het college van B en
Ws. een meerderheid en een minderheid
was. De meerderheid was van meening,
dat de bepaling omtrent de wnardigo ex
ploitatie ook betrekking had op het af
staan van den Schouwburg aan voreenigin-J
gen, do minderheid daarentegen was vnn^
oordeel, dut het enkel sloeg op het gehalte
der op te voeren stukken.
De meerderheid vond tevens het stuk,,
waarop dc heer Pera voornamelijk het oog'
heeft gehad, niet kwetsend voor anders-,
denkenden, de minderheid wel en dezor
meende, dat stukken, die de staatkundige
of godsdienstige gevoelens van een partij^
of richting kunnen kwetsen, niet behoorcn<
te worden opgevoerd cn dat bij onverkoop-'
te herhaling er termen aanwezig zouden
zijn tot intrekking der subsidie.
Ter voorkoming van misverstand ineen-
de do heer Juta een kiene rectificatie te
moeten aanbreng ?n ten opzichte van l.et-\
geen de voorzitter omtrent het gevoelen
der meerderheid in het midden had ge
bracht. Do meerderheid wilde niet in allo
mogelijke denkbare gevallen het schouw-,
burgbostuur vrij laten, doch raeendzeer,
beslist, dat „Kleine Menschen" geen aan
leiding tot inmenging van B. cn Ws. zou
mogc-n geven.
Dc heer Pera verduidelijkte daarna nog
zijn meening in dc vorige vergadering rcecla j
uitgesproken in zooverre, dat hij met al-
leon het oog had gehad op „Klcino Mcn-i
sob en". Hij las, om te bewijzen, dat ©r nog)
wol meerder© stukken zijn opgevoerd, dio
op hot kantje af waicn, een recensie voor,'
uit het „Leidech Dagblad" van 27 October,'
1903 over het kluchtspel- „Lovonadol'1' on
van „Meisjcsoogon" deze week nog opge
voerd.
Hij had nu „Kleine Menschen" gelezen
cn constuteorde hier dat het is con ver
schrikkelijk ©ohendstuk voor alle bolijdcra
van Jezus Chiistus, anti-rcvolutionoairen,
Ühr.-Historischcn cn Roomsch-JLvatholickon,
cn hij heeft zich afgevraagd: hoe kunnon,
overigens achtenswaardige menschcn toclif
naar zoo'n stuk luisteren?
Den heer Fockema Andreae, dio uitdiuk-,
kelijk verklaarde als lid van den Raad en
niet als president van het Schouwburg-'
bestuur te spreken, hocwol <le laatst© teoh'
wel eens om den hoek kwam kijken, had clo)
mededeling v..n dc meer dei heitl van B.
cn Ws. genoegen godann, nl had hij ook
geen ander oordeel verwacht.
Hij trachtte uit do discussie bij heb
vaststel Urn der subsidie gevoerd aan te too-
nen, dat or ook van een onwaaidigc ex
ploitatie geen sprak© was. Alleen mag dit
golden voor menschen, dio het tooncol uit
den booze achten, doch voor dezulken zal
men den Schouwburg nooit op wnardigo'
wijze kunnen gebruikn.
Hij uesprak vorder do door den licor
Peia genoemde stukken. In liet corsto
wordt do schijndeugd aan de kaak gesteld
het laatst© stuk is alleronbeduidendst),
doch er zit niets kwetsends in. Het zou
echter niet opgevoerd zijn, had „Allerzie-
len" kunnen doorgaan, dat overal met suc-
oes werd opgevoerd.
Vei dor hield hij ©taande dat evenals in
Molières „Tartuffc" en „Klcino Menschen"-/
de godsdienstige huichelarij wordt gebrand
merkt cn niet do godsdienst zelf.
Hij oonstateordo ten slotte dat or voor
dient gewaakt, dat in do op to voeren
8tiikkon geen enkel© godsdienst of kerk
woidt aangerand; wanneer dit gcschicddo,
zou ook hij niet aarzelen van onwaardig©
exploitatie tc spreken. Hij ging zelfs nog
ZÏJN NOVELLE.
83)
„Een viouwenhater", legde hij haar uit.
„lomand, die het gansche vrouwelijke ge
slacht verafschuwt; iemand, die zijn rose-
kleurigcn bril heeft afgezet cn do vrouw
ziet, zooals zij is, zonder het licht zijner
illusie; iemand, die haar doorgrond heeft.
Ja, ik denk, dat ik misogynist worden zal.
Het is de cenig© manier om je zelf te blij-
yen; dc eenigo vciligo weg. Ik-heb vanmid
dag, torwij ik wandelde, allerlei gegevens
"uit mijn herinnering verzameld, die mij
als zooveel pijlen tegen de sekse kunnen
dienen.
Was het niet bijvoorbeeld in de grijze
oudheid een vrouw, dio de zonde in
('de wereld bracht on al de ellende daar
over? Was de Pandora der godenleer, dio
uit de doos, waarin zij besloten waren, al
'de kwalen, die ons nu nog kwellen, losliet,
"geen vrouw Ik wil je niet herinneren aan
'de gulden parabel van St.-Joannes Chrysos
tomos, maar zingt zelfs de dichter niet, dat
de vrouw van nature boos is?"
f' Marietto keek geduldig in de lucht. Zij
antwoordde niet.
'v „De tong," ging Peter voort, „is het
.wapen van de vrouw, zooals de vuist het
.Wapen van den man is. En het eerst©
wapen is veel gevaarlijker. Wooiden bre
ken geen armen of beenen, maar zij bre
ken harten. Wanneer do mannen zoo vlug
piet hun vuist waren als do vrouwen met
haar scherpe, venijnige tong, wat zoudt
go ons voor barbaten uitmaken zou jo
niot? en wat zou dc politie dc handen
vol hebben. Dat zijn van di© oude waar
heden, dio mij onderweg invielen.
En dit is een andere: alle vrouwen zijn
hetzelfde; tusschen beweegbare modepla
ten is geen verschil. Een vrouw wordt
door haar humeur beheeischt en haar
man, haar kinderen cn haar dienstboden
zijn er do slachtoffers van; dat is er ook
een. Do vrouw is een pakjo speldendo
man is haar speldenkussen. Wanneer een
vrouw bemint, heeft zij niet den man
lief maar do vleierij van den manvrcu
wenliefde is teruggekaatste eigenliefde. Dc
man, di© trouwt, smeedt zichzelf een ke
ten. Het huwelijk is een kippenhok; eerst
dringen al dc kippen om er in te komen,
later willen ze cr dolgraag weer uit. Wel,
spreek, wat denk jij er van? Raad je mij
aan om een misogynist to worden
„Ik begrijp u niet, Signoiino," zcidc
Marietto,
„Natuurlijk," zeido Peter. „Wie zou
zulk© dwaasheid ten nonsons ook jaegvijw
pen? Dat is nog het allerergste. Als men
het begieep, al3 men het geloofde, dan zou
men ten minst© rust en vicdc vinden.
Maar, helaas, helaasIk heb nooit waar
lijk in de slechtheid van den man geloofd
en nu, al doe ik nog zoo mijn best, kan
ik niet gelooven in d© slechtheid der
vrouw. Daarom zie je mij zoo droefgeestig
cn niet in staat om van mijn diner te
genieten."
„01" riep hij opeens hartstochtelijk in
het Engelsch, „als ik denk, dat zij, nog
geen veertien dagen geleden, hier in do
keuken zat, zoo heel gemoedelijk in haai
natte kleeren theo 6chonkcnd, alsof zij de
vrouw des huizes was 1"
De dagen gingen voorbij. Hij kon niet
naar Ventiroee gaan. Hij viel weer in
zijn oude gewoonte en leefde in zijn tuin,
bleef altijd aan de rivierzijde en bespied-
do het kasteel met waakzamo oogen. De
rivier ruisohtc en kabbelde; do zon was
helder en waim; do fontein zong; qc vo
gels vlogen rond, do bloemen geurdende
Gnissi stond somber en dreigend, de heu
vels lachten, de sneeuw op Monto Sfiorito
had alle kleuren van den regenboog, be-
kalve haar eigen blankheid. Alles zooals
het geweest was; maar wat wat allo© voor
hem veranderd 1 Een week ging voorbij.
Hjj zag geen schaduw van dc Duchessa.
Toch begon hij nog niet zijn koffers te
pakken.
XXVI
En toen werd Marietto ziek.
Op een ochtend, toen zij in zjjn kamer
kwam om de the© te biengen en dc blinden
t© openen, groette zij hem niet-met haar
gewoon levendig „Buon" giorrto, Signo-
rino 1).
Hij merkte het op cn verwonderde zich,
hij riep haar dus toe: „Buon' giorno, Ma
rietto."
„Buon' giorno, Signoiino", groette zij
terug, maar zij fluisterde het,
„Wat is er?" vroeg Peter. „Is cr icden
voor geheimzinnigheid
„Ik heb koud© gevat, Signorino," fluis
terde z'j, op haar borst wijzende. „Ik kan
niet spick* V
1) Goeden morgen, mijnheer.
Do blinden waren nu open cn de kamer
was vol zon. Hij keek naar haar cn haar
uitzicht verschrikte hem.
„Kom eens hier," zeido hij; „geef me je
hand."
Zij vcogdo haar oude bruine hand her
haalde malen af aan haar voorschoot cn
gaf ze hem toen.
Hij waa droog en warm.
„Je hebt koorts," zeido hij; „jo moet
naar bed gaan en cr in blijven tot do
kooits voorbij is."
„Ik kan niet naar bed gaan, Signorino,"
zeido zij.
„Kan je riet? Heb jo het al gepro
beerd vroeg hij.
„Neen, Signorino."
„Nu, jo kan nooit zeggen iets niet to
kunnen, als jo het niet geprobeerd hebt.
Probeer maar in bed t© komen, en als het
niet lukt, probeer het dan nog eens."
„Ik kan niet naar bed gaan. Wie zou
het wcik voor do Signorino doen?" was
haar fluisterende tegenwerping.
„O, laat het werk van den Signorino
maar waaien. Dat doet zichzelf wol. Heb
jo nooit opgelet, dat al© jo met ijver je
werk verzuimt, liet, hoe dan ook, toch
klaar komt. Jo hebt een kou en jc hebt
koorts. Je moet uit den tocht blijven en dan
is do best© plaats m bed. Ga dadelijk naar
bed."
Zij vei liet de kamer.
Maar toen Peter een halfuur later bene
den kwam, hoorde hij haar in do keuken
bezig.
„Marietto!" riep hij, roet een dreigend
gezicht do keuken binnenstappend. „Had
ik je niet gezegd naar bed to gaan?"
Marietto keok verschrikt al© iemand, dio
op een misdaad bctiapt is.
„Ja, Signorino," fluisterde zij.
„Nu dan? Noem jo het hier soms oen
bod vroeg hij.
„Neen, Signorino."
„Moet ik jo naar bed brengen?" vroeg
hij.
„O neen, Signorino", fluiaterdo zij in
grooten schrik.
„Ga dan dadolijk naar bod. Andere be
schuldig ik jc van opzettelijk© insuhoidina-
tic."
„Bene, Signorino," stemde zij schoor
voetend toe.
Peter ging in den tuin. Gigi, do tuin
man, was daar aan het werk.
„Juist do man, dien ik moet bobben,"
zeido Peter, cn wenkte hem. „Is cr oen
dokter in het dorp?" vroeg hij, toen Gigi
nadeide.
„Zeker, Signorino, cr is een dok te i, dr.
Carretaji."
„Goed," zcidc Peter. „Wil je dan zoo
goed zijn eens naai het dorp te loopen cn
dr. Carretaji te vragen of hij vandaag
eens aankomt! Marietto is niet wel."
„Ja Signorino."
„En, wacht even," zcidc Peter. „Zijn efl
ook vrouwen in hot dorp V'
„Ah, machó Signorino! Veel, veol," ant
woordde Gigi, zijn handen met con breed
gebaar uitspreidende.
„Ik heb er maar één noodig," zeido
Peter. „Een vrouw, om voor er_kele dagen
Mariette's work te doen, te koken en den
boc-1 schoon t© houden en zoo. Zoudt gij
mij zulk ecu vrouw kunnen bezorgen?"
(Wordt vervolgd.)
