k
1000
Kachel-Pommade
„DE STAD MAASTRICHT",
Elkanders lasten dragen.
Finale Uitverkoop.
BRANDSTOFFEN,
Oroote Jaarlijksche Reclame-aanbieding
TE HUUR, Mol a.s„
P. v. d. Most van Spijk,
Stoomtram HAARLEM-LE1DEM.
LEIDSCH DAGBLAD, DOfUDERDAG 23 FEBRUARI. - TWEEDE BLAD.
Anno lOo.i
RUBRIEK ¥Ü0H DE JEUGD.
DE WILDE ROOS.
HET SLOT „SOHAXJMBIIRG'
MOED.
Vervolg Advertentlèa
Boven- en Benedenwoningen
Hoogewoerü 23. L.P.KliAGE.
W. F. K. VERSTEEG,
Oeiüb lüeei-engi-aciii 19.
F.VANDORP
PMLEIDENK3~/J
Verkrijgbaar bij F.VANDORP,
3IAGAZI.JN
H&arl.straat 130, Leiden..
Tot en met 28 Februari aanstaande
laatste dagen der 1860 <0
van diverse huishoudelijke Artikelen.
Buitengewoon voordeelig.
PIANINO,
Haarlemmerstraat 142.
„Leldsch v
Wegens de ongekend lage prijzen is het
vervoer van I3estel-en "Vraclit^oe-
deren per Stoomtram het voordeeligst.
Goederen worden vervoerd naar Oegstgeest,
Sassenheim, Lisse, Hillegom, Bennebroek, Heem
stede en Haarlem om 7 u. 22 en 11 u. 15 V.M.
en 3 u. 10 en 7 u. 04 N.M. Amslerd. tijd.
Inlichtingen worden verstrekt aan het be
itelkantoor Clarasteeg No. 2 nabij de Mare.
AO.
1380C
Dozer dagen lazen wij een historisch
feit, dat zoo goed het onderwerp van ons
praatje" van heden toelicht, dat wij hel
yolstrekt aan onze jonge lezer3 moesten
mededeelen.
Majoor Baird, een jong officier van
•Britsch-Indiê, (de Engelschen hebben
zelfs jonge generaals) werd in oen gevecht,
1 gelijktijdig met verscheidene zijner kame-
l raden gevangengenomen door Tippoo Saib,
'die gezworen had de Britten voor altijd uit
zijn land te zullen jagen. Baird werd met an-
fjderen in een onderaardschen kerker ge-
.worpen, waar zij de grootste ontberingen
moosten doorstaan, nog pijnlijker ge
maakt door hot foit, dat enkelen hunner
zwaar gekwetst waren. Op zekeren dag
werd de gevangenisdeur geopend en tra
den verscheidene inlanders binnen, die
een menigte zware ijzeren kettingen over
de schouders droegen en die op den grond
wierpen. Tot hiertoe waren de ongelukki-
ken althans voor boeien gespaard geble
ven; maar thans had hun onverbiddelijke
.vijand gemeend hun ook dat lijden te moe
ten opleggen. Engeland moest weten wat
het kostte over het trotsch© Indië te willen
heerschen.
f Een oogenblik later verscheen een van
i Tippoo Saibs officieren en gaf bevel elk
'der gevangenen een paar van dezo ketenen
aan te slaan. De inlanders zetten zich aan-
stonds aan het uitvoeren van die taak. Ein
delijk kwamen zij ook aan majoor Baird.
Hij was zwaar gekwetst gewecet en had nog
open wonden, waaronder oen aan het been,
juist op de plek, waar men den ijzeren
boei zou bevestigen. Reeds wilden de man-
ben dit doen, t-oen een Engolsch officier
met grijze haren op hen toetrad. Hij droeg
de litteekencn van reeds zeer oude wonden;
maar toch was zijn hart teer gebleven als
dat van een kind. Op den majoor wijzen
de, zeide hij
,,Heb medelijden on pijnig hom niet meer
dan noodig is. Gij ziet hoe zijn been ge
kwetst is. Als gij hem boeit op die wond,
zult gij hem zeker dooden."
„Of hij er aan sterft of niet", antwoord
de Tippoo's onbarmhartige officier: ,,dat is
mij om het even. Er zijn twee ketenen
voor eiken gevangone en ik moet zorgen,
dat alle gebruikt worden en vastgeklon
ken."
.Welnu dan", sprak de nobel© grijsaard:
»,sla mij ook dc boeien van den majoor om;
ik zal or tweo paar dragen."
Majoor Baird verzette zich hier tegen,
maar dc oude man bleef zoolang aandrin
gen, tot bij zijn wil doordreef. Men be
laadde hem met vier ketenen.
Baird bleef in leven en werd aan de
vrijheid teruggegeven, waarna hij nog
meer dan een overwinning op zijn vijand
Tippoo Saib behaalde. Zijn edelmoedige
vriend daarentegen stierf in de gevangenis.
Zijn naam is niet bekend gebleven; daar
voor heeft majoor Baird, hela. -1 niet ge
zorgd; maar zijn daad werd niet vergeten,
zelfs niet door de inlanders, die or nog
Vol bewondering over spreken
Ziet gij, in dat eenvoudige woord: Laat
mij or twee dragen 1 ligt het gansohe
beeld der dienende liefde uitgedrukt. In
dien alle kinderen d© gewoon Ie aannamen
dagelijks iemands lasten te dragen, zou
den zij daaraan trouw blijven als mensen
en zou het leven er geheel anders begin
nen uit te zien voor allen.
Hebt gij ooit aandachtig het be
staan uwer moetler gadegeslagen Zoo niet,
doe dat dan eens on gij zult bomerken,
hoeveel lasten zij van ochtend tot
avond van andere sohouders afneemt, om
die zelve te dragen. Wat zou uw vador be
ginnen zonder haar hulp? Hoe zou het U
zijn, indien zij eens niet meer alles voor u
schikte, plooide, in orde bracht? En kunt
gij, hoe jong gij ook zijt, niet dag aan dag,
ongevraagd te overnemen van haar
Vele bezigheden De bloemen verzorgen,
naar bet eten en drinken der huisdieren
omzien, de pakjes maken, die verzonden
moeten worden, denken voor haar
Gij kunt ook elkander helpen. Onder
broeders, zusters en vrienden is er altijd
de een of ander, die niet gemakkelijk leert
en uren lang moet blokken om tooh de taak
af te krijgen, of de lessen in liet hoofd te
pompen, welke anderen slechts zoo wei
nig tijd kosten. Kunt gij niet eenige vrije
oogenblikken opofferen, om hem duidelijk
te maken wat hij niet begrijpt? Zijn er
niet tallooze dergelijko kleine liefdedien
sten, die gij telkens opnieuw bewijzen
kunt?
Vele menschen gelooven zichzelf heel ver
standig, omdat rij alleen voor zichzelf
leven. Een tijd lang gelukt hun dit ook
prachtig; zij hebben zoo goed voor eigen
gezorgd, dat niemand het beter en gemak
kelijker heeft dan zaj; maar op zekeren dag
bemerken zij alleen te 6taan tot zelfs in
eigen kring. Niemand heeft hen lief, nie
mand die er zich om bekommert of zij
leven of sterven en als zij dat eindelijk in
zien, worden zij diep ongelukkig. Wie voor
andereu leeft is altijd blij, altijd bemind.
Daarom vroegtijdig de handen uitgestrekt,
met den moedigen uitroep: „Laat mij er
tw ee dragen 1"
Aan den weg groeido een wilde rozen
struik. In do lente was zij met bloemen
bedekt, des zomora met bottels, in den
herfst vielen haar blaadjes af en des win
ters scheen zij te sterven, maar slechts om
tegen heb voorjaar weder te herleven. Zij
was gelukkig cn verlangde geen andei lot.
Wanneer een kudde schapen naderde en
de dieren dicht bij kwamen, om van het
gras aan haar voet te smullen, dan was zij
heel bang, dat zij ook haar bladeren op
zouden eten, maar de 6chapen lieten lvaar
mot rust en hadden genoeg aau het gras.
Op zekeren dag kwamen er weer knop
pen aan de struik en kort daarop ontslo
ten zij zioh, om de mooiste wilde roosjes
to vertoonen, die men ooit gezien had. Zij
waren blij to voorschijn te zijn gekomen en
zich te vertoonen aan do voorbijgangers;
blij vooral wanneer zij zich door kinder
stemmen hoorden bewonderen.
Maar de oude struik, die veel onder
vinding had, beefde dikwijls van vrees,
dat men de jonge bloemen af zou plukken.
Onder de wilde rozen was er een, die
maar altijd klaagde, dat zij niemand in hot
oog viel.
Zij was dan ook geheel en al vereoholen
tusechen de takken van den 6truik
„Holaasl" jammerde zij, geen mensoh
ziet mij, ik woid nooit bewonderd, is dat
nu leven?
„Maar, kind, je bent de gelukkigste van
allen 1" antwoordde do struik, die de klaoh-
ten harer dochter had gehoord. „Begrijp
dan tooh, dat je zoo goed beschut zijt, dat
ie bijna zeker bent niet afgeplukt te zul
len worden.
,,Ik wou veel liever afgeplukt worden 1"
riep het roosje uit, „dan zou men mij ten
minste mooi vinden!"
Een haroi zusters, vroeg aan de moeder
waarom het een ongeluk was te worden af
geplukt.
„Dat zal ik je zeggen", luidde het ant
woord; ,,als eenmaal een bloem afgeplukt
is, zet men haar in een mooio vaas van
beschilderd porselein, maar zij kan niet le
ven, als zij van haar tak gescheiden is, zij
verwelkt daarom en dan gooit men haar
zonder ontferming weg. Waai om dus te
wonsohen dat je korte leven nog korter
wordt gemaakt?"
De struik had zoo ornstig gesproken,
dat do roosjes elkander verschrikt aanke
ken en de wijsten haior allen wenschtcn
maar heel verborgen te zitten, om niet te
voren te worden afgeplukt. Do ontevreden
roos daoht er eohter anders over. Zij ver
langde er thans vuiig naar in een mooie
porseleinen vaas to troon en.
„En hoe weet u, wat men met do go-
plukte bloemen doet?" vroeg een roosje.
„Dat hoeft een vogeltje mij verteld, ant
woorddo do struik, hij keek hot meer dan
eens af.
Het was het seizoen der kleine toiretjos.
Een aantal hunner brachten een bezoek
aan den struik eu verborgen zich in de
roosjes. Er was or niet een, die er geen te
gast kreeg, behalve onze roos, die zoo ver
soholen zat, dat zij alleen bleef. Zij word
daaidoor wangunstiger dan ooit en dacht:
Geen sterveling ziet mij, ik word door
niemand opgemerkt; mijn zusters hebben
iWSj geven heden onaen jeugdigen le
zers een afbeelding van het in Duitschlaud
in het dal van de rivier de Lahn zoo
schoon gelegen slot Schaumburg waar onze
geliefde koningin Wilhelmina eens herstel
van gefcondihoid zocht.
Het oude slot Schaumburg kan op een
geschiedenis van. meer dan acht eeuwen
terugzien. Reods in 915 it- sprake ran een
was, vergrootte de bezitting aanmerkelijk.
De Westenburgers waren, naar het
6dhijnb, in hun beheer minder gelukkig eo
toen zij in nood zaten, gedwongen Schaum
burg te verpanden.
Zoo ging Schaumburg van de cene hand
In do andere, totdat in 1547 do Wcstenbur-
gera hun pond weer hadden ingolott. Ruim
een eeuw later^ in 1656, verkocht Gcorg van
tingen Schaumburg cn Holzoppel ovor-
ygiugen, Victor van Anhttlt-Schaumburg
werd in 1772 opgevolgd door rijn zoon Karl
Ludwig, die mot een prinses van Solms-
Braunfols was gehuwd. Mofc Karl Lud
wig" u zoon, Victor Karl Fricdrioh, stierf
in 1812 do mannelijke lijn van het geslacht
Anhalt-Schaumhurg uit. Van zijn vier
dochters trad de oudste, prinses Hcrmi-
graafsohap Sckaurflhuïg èo wel in een
schenkingsbrief van koning Oonnad I aan
liet klooet r van Wilinahurg. In 1194 wordt
melding gemaakt van de Sonaumburg als
oen bezetting van de heeren van Isenburg.
In de tweedo helft der 13de eeuw werd het
slot door hom afgestaan aan den Keulschen
aartsbisschop Sifrid, dio het weder iu
leen gaf aan zijn broeder Heinrioh van
Westenburg. Keizer Lodewijk van Beie
ren, die met do Westenburg"s zeer bevriend
Lel ti Ingen-Westonlyurg de burcht voor
70,000 gulden aan de gravin Agnes von Hol
zoppel. Haar doohter was een der rijkste
erfdochters van het l-nd en trad in 1653
in het huwelijk met Adolph van Nassau-
Dillenburg. Dezo overleed in 1676; zijn
echtgenoot© eerst 30 jaren later. Uit hot
huwelijk van gravin Agnea' jongtte doch
ter met den vorst Lobnechrt van Anhalt-
Bernburg, werd in 1695 een zoon geboren,
Victor Amadeus Adolf, op wien de bezit-
he, In hot huwelijk mot don Oostenrijk-
ecjien. aarttjiortog Jozeph. DozO dochter
had ui<b haar huwelijk slechts één zoon
aartshertog SbepLan van Oostenrijk, op
wien hot slot Sohaumburg overging, en dio
de eigenlijke tchepper is geworden van
Sohaumburg in zijn togenwoordigen toe
stand, d. i. na de verbouwing.
nu allen zoon mooi YPrguld i^Lt bij zich
en zelfs dio vreugd moot ik aii^.u m
miju schuilhoekjei zieodo hoe gelukkig
ao andoren ciict bot gezelschap dor torre
tjes waren wilde zij sohreion, maar
lukte niet, want do moigemiauw was al op
gedroogd: Eindelijk breidde do nacht zijn
zwarte vleugelen ovor do asrdo uit en de
kleine torren verdwenen. Hot r«osjo zolf
viel m 6laap.
Den volgenden dag had uien prachtig
weer. Struik en rozen waren heel gelukkig,
zolf8 4e kloino wangunstig© vergat voor
hot oogenblik haar leed en genoot ovon als
do anderen van do lieve zon. Daar kwa
men eenige kinderen aan; zij droegen con
bouquet van allerlei bloemen.
Wij moesten or ook eenige wilde roosjes
bij plukken, zeide er een, toen zij den
struik naderden.
Ochdaoht de roos als uien mij eens
nam 1
En zij rekte zioh zoodanig op liaai sten
gel uit dat zij waarlijk to voorscn.jii kwam.
OI riep een der kinderen, ziot eens welk
een mooi roosje 1 Wij moofcon haar bobben.
Ol wat was zij nu troisoh en gelukkig.
Zij werd afgeplukt on men vocgdo haar
bij do andere bloemen, die zij vol minach
ting bekeek. Daarop vei volgden do kinde
ren hun weg. De zon was intusschcn zoo
verschroeiend goworden dat het wildo
roosjo zich voelde vonvelkcn.
Maar de kinderen dachten niet aan huis
waarts keereuhet werd steeds warmoi on
het roosj8 verdroogde moor cn moor. Zy
hnd nog de kracht uit te roepen:
Ol waarom heb ik mij aan die ondeugen
de kindoien vertoond. Wat word ik bitter
gestraft! Had ik maar naar den wijzen
struik geluisterd I
De arme bloem was onherkenbaar veran
derd. Toen de kinderen huiswaarts zou
den gaan, riep con hunnci
Gooit die leelijkcrt toch weg; zij is hco-
lcmaal verwelkt
En zoo stierf liofc wilde roosje, zonder
ook maar een oogenblik in een mooion
porseleinen vaas te hebben gepronkt.
Al wie waren mood wil leeren kennen,
onverschillig of men als jongou of inci.sjo
zich con baan door hot leven zal hebbon
to breken, behoorde de levensgeschiedenis
te lezen van Helen Keiler, hot Amcrikaan-
echo mcisjo, dat all" denkbare hinderpalen
overwonnen heeft, eb op schitterende wijzo
promoveerde, ofschoon zij blind, doof, on
velo jaren ook stom was.
In „The Story of my Life", een bock,
dat niet genoeg onder do jeugd verspreid
kan woidcn, vertelt Holen Keiler op wclko
wijze zij allo struikelblokken uit den weg
ruimde, dio haar belotten, zich verstande
lijk te ontwikkoleu, en van eonig nut op
aardo to zijn, tot zij thans, van haar uni
versiteitsgraad voorzien, gelijken tred kan
houden met jonge meisjes, die in hot ge
not van gehoor on gezichtsvermogen zijn.
Door het schier ongelooflijke, nimmer1
verflauwende geduld cener vriendin, mirp
Sullivan, leerde Helen spreken. En w<l.
dit aan inspanning vorderde, zal men
verstaan, als men bedenkt, dat do onver-
mooido onderwijzeres het gebruik dor stem
aan hot blindo on doovo moisjo moest loe
ren kennen door middel van een geheel
aparte taad, door do vriendin uitgevonden
om zich verstaanbaar te makon voor haar,
on bestaande uit allerlei teekons met de
vingertop pon, op do handpalm der ong*>-
lukkigo gemaakt.
Holen spreekt thans met héb grootetq
gomak, on beschikt over eon rijko woor
denkeus, ofschoon zij door haar doofheid,
nu on dan den klomtoon vorkoord leg*
Zij bedient zich zeer vlug van con schrij.
machino, kent verschoideno vreemdo talon
en licofb uitstekende examens afgelegd*,
Men zou meenen, dat ondanks dat alles
haar stemming sombei, of althans droef,
geestig moest zijnmaar integendeel, zij
is altijd even dapper en vroolijk, vervuld
van dankbaarheid voor al wat haar terug
geschonken word.
nieuw ingerichte afzonderlijke
aan hot Plantsoen. Huurprys 275
en ƒ250. Dageiyks te bezichtigen,
terstond te aanvaarden. Adres: B.
J. HUURMAN Dz., Motselaar,
Heerengracbt 10. 190ü 11
Opheffing dei- £aak.
Zonder zichtzending en Contant.
20 pCt. Korting.
1075 10
thans nog per H L. franco (tiuis
h contant. 1952 12
Ie qualiteit grove Kaclielkolen f 0.85.
Geklopte Gaskokcs 0.60.
Gebruiksaanwijzing
v Wordt met een wollen doek Inge
dreven en met een borstel v
üitgepoetst.
tot het poetsen van Kuchels en
Fornuizen geeft een schoonen
en diepzwarten glans, terwijl zy
geen onaangename lucht nalaat.
Prijs per Doosje 5 Gents.
Hnarl.straat 6, Leiden,
en vele Winkeliers
Omstreken.
In Leiden en
624 86
prachtig Meubelstuk, deugdelyk Fabri
kaat, zeer stemhoudend, ter over
neming aangeboden, 1892 7
Garenmai-kt 25.
wegens vertrek van den Heer G. P.
v. OUTEREN, naar 's-Hage:
Het zeer geriefiyk gelegen
HEERENHUIS,
aan het Plantsoen No. 57, be
vattende 8 Kamers, Keuken, Closets
en verdere gemakken.
Huurprys ƒ500 'sjaars.
Te bevragen by B. 3. HUUR
MAN Dien., Metselaar, Heerengracht
No. 10. 1908 16
TELEF. INTERO. 304.
Prima versche Boter
f 1.50 per K.G.
Versche Keukenboter
ri.40 per K.G.
Edammer Room- en
Kruidkaasjes.
1870 16
- De Administratie van het
Dagblad" belast zich met het plaatsen J
van Advertentiën In alle Bladen. A
Enveloppen f 1.90, IOOO KtvUaulieti of Notu'a
2.50, IOOO Briefkaarten (Isto qualiteit) ƒ2.60,
alles bedrukt met nauiu, adres, enz. Handolsdrukkcry
firma O. KOOTKER, Nieuw© Rtfn 10.
By groote getallen voordeelig© pryzen. 10480 10
8749 44
