Eet einde van een Russisch spion. Seringen in den winter. Op welke wijze mootea wij voor onze oogen zorg dragen? in het dun no ijs, dait het kraakte. Nog was hij niet veilig en hield dus nog even aan. „Nou, tante .wanneer gaat u nu trouwen net pa?" „In 't geheel niot 1" schertste rij. „Als u hem niet neemt, zak ik er ter stond door en dan is het uw schuld. Nu werd hij zijn vader wat al te overmoe dig. Deze reed in een juisten boog om Frits toe en greep hem bij een been, waar aan hij hem met kracht verder trok. „Wat komt je nu in het hoofd!" riep !aij toornig; ,,wat veroorloof jij je eigenlijk wel?" Dit tooneel was onweerstaanbaar komisch en Trude schaterde het uit van lachen. Dat verschrikte gezicht van dien jongen, die scheldende vader, dat eene been, waaraan het arme schaap verder gesleept werd, haar droom viel haar in, die nu toch niet geheel uitgekomen was. Zij lachte en lachte, tot vader en zoon mede instemden en haar beide handen vat ten. „Nu, ziet u welriep Frits triumfee- rend uit. „Bat wist ik immers wel?" „Wat wist jij?" vroeg Trude, terwijl zij haar oogen afdroogde. „Dat u hem toch nog neemt!" Verlegen cag Trude naar den heer Grin ding, maar toch speelde er een lach om haar lippen. „Je bent een verschrikkelijke jongen!" „Hij heeft bepaald een vrouwelijke hand noodig!" zei de heer Grinding zeer ge wichtig. „Wil u nu ook om zijnentwille „ja" zeggen?" En Trude zeide „ja", doch ze was open hartig genoeg er heel stilletjes aan toe te voegen, ciafc het niet ter wille van Frits al leen geschiedde. Daarmede was de heer Grinding zeer te vreden. Hoe een dapper Russisch spion stierf, verhaalt ons „Leslies Weekly" in de vol gende aangiijpende schildering. De m,a-n werd in de Japansche linies ont dekt. Op zijn bekentenis, dat hij een spion van Koeropatkin was, werd hij ter dood veroordeeld. Ofschoon de woorden van den rechter Hamano den Rus Ryadof diep moeten neb ben getroffen, venied zijn gelaat niet de minste ontroering. Toen de rechtspraak was afgeloopen, zeide hij zeer duidelijk: „Ik ben tevreden." Eenige dagen later had de terechtstelling plaats. Ryadof stond tegen een boom in een dal, van allo zijden door hooge iotsen ingesloten, vier soldaten plaatsten zich gewapend op eenigen afstand tegenover hem. De rechters, die het vonnis hadden ge veld, waren tegenwoordig, om te zien, of hun uitspraak ook getrouw werd uitge voerd. Daai bij waren nog vele nieuwsgierige soldaten en burgers ter plaatse gesneld, om een Rus te zien sterven. Luitenant Fugita vroeg den veroordeel de, om vóór den boom neer te knielen. De boeien werden van zijn polsen gedaan. „Mag ik tot mijn God bidden?" vroeg de knielende aan den luitenant. Deze stond hem gaaine een vrij oogen- blik toe; en nu bad de Rus vurig. „Zijt gij getrouwd?" vroeg de rechter 'daarna. „Ja, ik heb een vrouw en twee kleine kinderen." Bij het uiten dezer woorden beefden zijn lippen, zijn stem trilde eo gi cote tranen biggelden langs zijn wangen. De gedachte aan zijn huisgezin was te veel voor zijn ijzeren zenuwen. Ik, die dit aanzag, kon nauwelijks mijn tranen bedwingen. Zelfs de gendarmen sloegen hun oogen neer en tuurden op de punten hunner laarzen, alsof zij zich over deze weekheid schaamden. Hamano nam den Rus bij de hand en zeide: „In mijn oog zijt gij een van de dap perste en eervolste Russen. Ik bied u mijn oprechte bewondering en betreur het harde lot, dat uw dagen zoo verkort, al moet ik ook, krachtens mijn plioht, daartoe het mijne bijdragen. Zoo gij nog eenige beschik kingen te maken hebt aangaande uw bezit tingen, wil ik gaaine, zoover het in mijn vermogen ligt, uw wensohen aan uw fami lie overbrengen." Deze woorden bewogen den gevangene weder tot tranenvan het geweldige snik ken liep een rilling door al rijn leden. Doch spoedig herstel do hij zich en beet zijn tanden opeen, om zich te behoersohen. Ten 6lotto zei hij: „Sedert mijn gevangen neming was ik op dit noodlot voorbereid. Ik schaam mij over mijn tranen en verzoek u, daar eens mee te lachen. Aan mijn fami lie kan ik, helaas, niets nalaten; doch ik hoop, dat de Regeering voor mijn vrouw en mijn twee kleine kinderen zal zorgen. Ik dank u voor uw deelneming en ben nu volkomen bereid, om voor mijn Schepper' te verschijnen." Hamano drukte den gevangene daarop de hand en verwijderde zich. Een gendarme bond den ongelukkige een witten doek voor de oogen. Een jong officier trok zijn zwaard. De geweren klapten een-, twee-, driemaal. Het noodlottige woord was gesproken. Eer wij het wisten, was alles geschied. De dokter snelde naar den gevallene en constateerde den dood. Zoo stierf Ryadof, een gewoon soldaat, voor zijn Tsaar. De seringen, die in den winter de illusies van lente en bloemenweelde geven, worden op groote schaal gekweekt in de onmiddel lijke nabijheid van Parijs, te Eontenay- aux-Roses en te Yitry-sur-Seine. Over zulk een seringen-kweekerij te Yitry deelt een Franscb tijdschrift bet volgende mede: In groote, half donkere loodsen, waar door in het midden rails loopen, zijn rechts cn links, bijna tot aan het dak, droge twij gen opgestapeld. Dit zijn seringenstekken, die men uitgetrokken heeft op de geheel met seringen bedekte velden rondom Yi try. Met wagentjes worden deze stekken over het spoor gereden naar warme kassen, aan gelegd aan weerszijden vaD een breede gang, op de wijze van de kamertjes in een badinrichting. Achter elk der twintig zorg vuldig gesloten deuren worden 200 stekken opgekweekt iü eeD zorgvuldig geregelde temperatuur. Zoo'n broeikamer is ongeveer 12 bij 4 meters groot; de grond is bedekt met een aardlaag van 10 k 15 centimeters, waarin de stekken één voor één geplant worden. De stores, die het glazen dak bedekken, worden bijna hermetisch gesloten. De warmte wordt verwekt door stoombuizen, gecontroleerd door een thermometer; het mag ongeveer 30 graden Celsius zijn. De deur wordt ge sloten, en dan laat men de seringen ont botten. Dit gaat heel snel. De meeste knoppen worden afgesneden; men laat aan eiken stam slechts twee k vier bloemknop pen, en als versiering, twee bladknoppen. Al bet sap, jarenlang verzameld in den stam, wordt door de warmte verwerkt tot knoppen; het lijkt bijna een wonderdadige bloei; men kan letterlijk de seringen zien groeien. De kamertjes, waar op verschillende da gen is geplant, geven een beeld van den bloei ii> alle fasen, van het pas uitkomen de bla-dpuntje tot de bloem, die rijp is om geplukt te worden, en een heerlijken, war men geur uitstraalt. Achttien dagen zijn voldoende voor het geheele procesmaar het vereischt een groote zorg. Nauwkeurig wordt rekening gehouden ïiet den staat van zaken in elk kamertje cn daarvoor is het werk geregeld. Het komt er vooral op aan, de overtollige twijgen af te snijden, opdat de andere tot ontwikkeling komen; de warmte moet aan houdend geregeld worden in verband met het seizoen en het weer; dan dient er ge sproeid te worden door middel van gutta- percha-slangen, en ook het daglicht wordt methodisch toebedeeld, naarmate de plant vordert. Do witte sering wordt gekweekt aan stokken van paarse seringen, door het dag licht buiten te sluiten. Zoodra echter de bloemblaadjes zich ontplooien, moet de bijna volledige duisternis worden vervan gen door halflicht, ten einde te voorkomen, dat de bloemen wasachtig geel worden en om haar een krachtig uiterlijk te geven. Hot afsnijden heeft tegen den avond plaats. De afgesneden takjes worden met de uiterste behoedzaamheid op een wagen tje gelegd. De van hun bloemen beroofde stammen worden, als nutteloos, dadelijk uitgerukt, om straks, gedroogd, als brand hout te dienen, waaruit warmte voor nieu we planten wordt gestookt. De afgesneden bloemen worden in een fiisschen kelder in kuipen met water ge plaatst, die zóó zijn ingericht, dat de bloe men niet beschadigd kunnen worden, en den volgenden dag door vrouwen in bos jes vereenigd. Dan worden ze in den vroe gen morgen naar de bloemenmarkt in de stad gereden, van waar ze, in lichte mand jes, haar weg vinden naar de bloemisten, te Parijs en elders. Zelfs worden er via Parijs verzonden naar... Nice, het bloe- menland bij uitnemendheid. In de kweekerij te Vitry, die eeD om vang heeft van 80 hectaren, werden gedu rende den winter 80- k 100,000 planten ge kweekt in de warme kassen, waardoor men per dag 2- k 3000 trossen bloemen kon afleveren. Op Kerstmis en Nieuwjaar is de vraag het grootst; dan heerscht er koortsige drukte in de kweekerij. Zelfs in de lente hebben de bloemen uit de kassen een voorsprong op die uit de open lucht. Behalve witte worden er ook paarse se ringen gekweekt en ook de zoogenaamde sneeuwballen. Deze eischen de zorgvuldig ste verpleging. Een mooi oog moet helder en schitterend zijn, de vorm doet er weinig aan toena tuurlijk moet het noch te groot, noch te klein zijn. Hoewel de vrouwen zorg moeten dragen voor alle bijzonderheden, die met haar schoonheid in verband staan, moeten zij toch bijzondere aandacht wijden aan haar oogen. En toch, van de tien vrouwen zul len er negen zijn, die de eenvoudigste mid delen, om het gezicht te bewaren, verwaar- loozen, terwijl zij toch met weinig moeite en zorg zouden kunnen bewerken, dat de glans der oogen bewaard blijft. Bijvoorbeeld, wie denkt er des morgens bij het opstaan aan, om de oogen in het bijzonder te wasschen? De haren worden gekamd, tanden geborsteld, maar de oogen krijgen slechte een veeg met een ruwen handdoek met water en zeep. Zij, die aan eon zwak gezicht lijden, doen wèl, indien zij een der volgende regels in acht nemen: Neem een volkomen schoone flesoh, vul haar met warm water en los er een hoe veelheid boorpoeder in op, in verhouding van een theelepel vol boorpoeder op een liter water. Gebruik dit om des morgens do oogen mee te wasscKen. Wanneer de oogen ontstoken zijn, bot ze dan met een oplossing van borax en kamferwater ver scheidene malen per dag. Zuiver water is eveneens zeer goed voor de oogen. Yoorts dient men groote zorg te dragen, dat men bij het uitwrijven der oogen slechte zeer zacht en zuiver linnen gebruikt; een har de handdoek, waarmee op ruwe wijze wordt gewreven, zal een heelen dag lang ongemak kunnen veroorzaken. Een heel oud geneesmiddel', tevens zeer*» gemakkelijk voor algemeen gebruik, is een stukje aluin, ter grootte van een noot.-' Wrijf dit in het wit van een ei, totdat zich een brijachtige massa gevormd heeftf doe deze in zeer fijn wit gaas en wrijf er

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 10